Er ontstond een industrieel-censuur complex rond de coronahysterie, die begon als een oorlog tegen een virus. Nieuwe regelrechte oorlogen, met geweren, bommen, tanks en vliegtuigen en duizenden doden, ontbranden nu om ons heen terwijl het vrije woord verloren gaat in het puin van de oorlogen en propaganda waarheden begraaft.
Met geld en enorme invloed hebben particuliere industrieën met winstoogmerk, zoals farmaceutische bedrijven, Amerikaanse instanties zoals de Food and Drug Administration en de Centers for Disease Control in hun greep gekregen, zodat deze de winsten van de industrie bevorderen in plaats van te zorgen voor bescherming van de volksgezondheid. Op dezelfde manier helpen in de tang genomen politici bedrijven om te profiteren van oorlogen, zoals brigadegeneraal Smedley Butler van het Korps Mariniers opmerkt in zijn boek War is a Racket en waar Dwight D. Eisenhower in 1961 voor waarschuwde in zijn Afscheidsrede. Bedrijfs- en regeringselites verdienen veel geld aan oorlogen die gebaseerd zijn op leugens, zoals de oorlogen in Irak en Afghanistan - en genieten nu van hun rijkelijke pensioenen.
Welke waarheden kunnen we achterhalen als we het puin van de oorlogen doorspitten? Kinderen en jongeren hadden geen coronaprikken nodig omdat ze weinig risico liepen op ernstige ziekten door corona en sommige landen stopten met de aanbeveling ervan. Maar vaccins vormen een belangrijke bron van inkomsten voor kinderartsen. Er is nooit een "pandemie van niet-gevaccineerden" uitgebroken, hoewel entertainers, goedbetaalde mediafiguren en politici degenen die wachtten of een coronaprik weigerden op gemene wijze aan de schandpaal nagelden.
De meeste mensen kregen hoe dan ook corona, of ze nu meerdere prikken hadden gekregen of niet. De prikken voorkwamen de overdracht niet. Duizenden mensen die letsel hadden opgelopen door de coronavaccins werden tot zwijgen gedwongen en onzichtbaar gemaakt. Al deze uitspraken mochten we de afgelopen jaren niet meer doen; wie dat wel aandurfde, kreeg hoon, spot of erger voor z'n kiezen.
Praat niet over coronaprikken, sluitingen van scholen en bedrijven, of de vele favoriete bedrijven en kerken die voorgoed de deuren moesten sluiten vanwege bureaucratische voorschriften.
Praat niet over de bijwerkingen van de injecties of sterfgevallen of het leerverlies van kinderen of epidemieën van verslavingen; praat niet over zelfmoorden onder kinderen en tieners.
Praat niet over de scherpzinnige observaties van Robert F. Kennedy Jr. dat Haïti en Nigeria, met een vaccinatiegraad van grofweg 1 procent, landen waren met de minst beperkende coronamaatregelen ter wereld en navenant zowat de laagste percentages aan sterfgevallen ter wereld hadden. Dit staat te lezen in zijn boek Letter to Liberals.
Praat niet over hoe corona-injecties corona kunnen veroorzaken, of hoe in Pfizers eigen productdocumentatie staat dat corona een van de bijwerkingen van de injectie is. Als we deze onderwerpen aansnijden, verstarren en fronsen de luisteraars vaak, hun ogen worden glazig terwijl ze ons met medelijden of minachting afwimpelen nog voordat we een hele zin hebben kunnen uitspreken. Nu treffen nieuwe rampen en trauma's de wereld en velen staan erop dat we er niet over praten om te voorkomen dat we worden afgesnauwd en beledigd of erger.
Geweld en oorlog explodeerden onlangs in het Midden-Oosten en er komen meer onuitsprekelijke uitspraken naar boven. Kritiek hebben op het beleid van de Israëlische regering staat bijvoorbeeld niet gelijk aan antisemitisme. Groot-Brittannië, dezelfde koloniale macht die het Afrikaanse continent en andere landen koloniseerde en als pokerchips onder de winnaars verdeelde, stelde in 1917 de Balfour-verklaring op waarin een "thuis voor de Joden" werd afgekondigd in Palestina, waar al Palestijnen woonden.
Was het arrogantie en elitarisme aan de zijde van de Britten om zulks te verklaren?
Is één enkele, open en democratische staat in Israël met gelijke rechten voor allen de beste oplossing voor de conflicten en het geweld, zoals de Israëlisch-Amerikaanse schrijver, activist en Israeli Defense Force-veteraan Miko Peled verklaarde? Peled is de zoon van een Israëlische generaal en kleinzoon van een van de ondertekenaars van de Israëlische Onafhankelijkheidsverklaring. Zijn vader was een Israëlische oorlogsheld die vredestichter werd. Hij veranderde zijn kijk op Israël; zo ook Miko Peled. Peled schrijft zijn verhaal in zijn boek The General's Son en deelt zijn standpunten in lezingen en interviews, zoals deze in het programma van Katie Halper.
Ondanks de stortvloed aan propaganda, kunnen we, net als Miko Peled, opmerken dat Palestijnen niet alleen maar kwaadaardige barbaren zijn die baby's onthoofden en vrouwen verkrachten. De islam is geen religie van fanatici en terroristen, in Palestina of waar dan ook, zoals de media het vaak afschilderen. Het is een van de belangrijkste religies ter wereld. Het woord "islam" betekent "onderwerping aan de wil van God." Het Arabische woord "salaam," dat vrede betekent, maakt over de hele wereld deel uit van de gemeenschappelijke begroeting onder moslims.
Vrede verspreiden is een vereiste van het geloof. Op een vergelijkbare manier wordt het delen van Gods vrede verwacht onder christenen en joden.
Christenen kregen kritiek vanwege hun standpunten over Israël. Een oudere en veel meer belezen vredesactivistische vriend deelde met mij dat sommige evangelische christenen die Israël steunen en achter Israël staan, dit doen omdat zij geloven dat Israël het laatste lanceerplatform is voor de vervoering, wanneer christenen naar de hemel zullen worden gezapt, evenals Joodse mensen als zij zich tot het christendom bekeren. Joodse mensen die dat niet doen, zullen omkomen.
Wat vinden Joodse mensen hiervan? Wat als ze Jezus niet willen "accepteren," maar wel gewoon Joods willen blijven? Het is verwarrend. Veel van het ergste geweld in de wereld werd en wordt begaan uit naam van of onder de dekmantel van religie.
Uitspraken die we niet horen te doen, nodigen ons uit om ze nu te doen. Uitspraken die ik hierboven doe, kunnen verkeerd zijn. Velen zullen het er misschien niet mee eens zijn. Maar censuur doodt met haar scheldwoorden, die bedoeld zijn om discussies en gedachten de mond te snoeren zoals de etiketten "antisemitisch" of "complottheorist," "wetenschapsontkenner" of "anti-vaxxer."
Censuur brengt ons in gevaar wanneer we niet mogen spreken zonder bedreigingen en beledigingen zoals toen we te horen kregen: "Het kan je niet schelen dat anderen sterven aan corona" als we besloten geen mondkapje op te zetten of gewoon te gaan en staan waar we wilden in 2020 en 2021. Ook kregen we te horen: "Je verdient het om buitengesloten te worden van de maatschappij als je een vaccin weigert," zelfs als sommigen van ons natuurlijke immuniteit hadden of dachten dat we het niet nodig hadden. Erger nog, sommigen van ons kregen te horen: "Je verdient het om dood te gaan - of je baan of vrienden of opleiding te verliezen - als je niet meewerkt."
Velen zeiden de afgelopen jaren zulke vreselijke dingen.
Slogans en reclametaal nemen vaak de plaats in van vrije meningsuiting en verdrijven open gedachten, zoals gebeurde tijdens de coronaperiode en zoals gebeurt tijdens alle oorlogen. Moeten we op onze hoede zijn voor slogans en voorverpakte taal zoals "van de kaart geveegd," "Israëls 9-11," "de wereld verlossen van het kwaad," "paddestoelwolk," "massavernietigingswapens," "pandemie van de niet-gevaccineerden" - slogans die empathie en reflectie verhinderen, het debat blokkeren en bevolkingen opzwepen tot oorlogswaanzin? Moeten we vraagtekens zetten bij slogans en manipulatieve zinnen?
Welke vragen kunnen we stellen bij slogans als het "bestaansrecht" van Israël? Wat houdt dat in? Nadat een zelfmoordterrorist jaren geleden zijn nichtje in Israël had omgebracht, stelde Miko Peled vragen. Hij sloot zich aan bij dialooggroepen van Israëliërs en Palestijnen en veranderde zijn manier van denken.
Het aantal zelfmoorden onder Amerikaanse veteranen heeft epidemische proporties aangenomen nadat soldaten waren teruggekeerd van meerdere uitzendingen naar rampzalige oorlogen in Irak en Afghanistan, aangewakkerd door het sloganspel na 9-11 en de lancering van de zogenaamde "oorlog tegen het terrorisme," die bedoeld was om "de wereld te bevrijden van het kwaad." Hoe zouden die veteranen nu reageren als ze dezelfde taal horen over "Israëls 9-11?" Vorige week vernam ik dat weer een veteraan zelfmoord had gepleegd.
Kunnen we onze geest open houden, onze harten verzachten voor alternatieve perspectieven? Tijdens de coronalockdowns zorgden starre denkwijzen en censuur ervoor dat de VS hun eigen kinderen onophoudelijk schade berokkenden doordat hun zelfmoorden, verslavingen, ontwikkelingsachterstanden, leerverlies en wanhoop toenamen. Kinderen over de hele wereld verhongerden, werden misbruikt, uitgebuit en tot slaaf gemaakt vanwege het lockdownbeleid dat we niet in twijfel mochten trekken. Werd een hele generatie jonge mensen schade berokkend?
Vrije samenlevingen verbieden geen uitspraken en meningen. Vrije samenlevingen staan vragen en debat toe. Uitspraken hierboven kunnen ook als vragen worden geformuleerd. Bijvoorbeeld, werken coronaprikken? Hebben ze de overdracht, ziekte en dood voorkomen? Werd de discussie over de vroege behandeling van corona onderdrukt, zoals Dr. Peter McCollough aan het begin van de lockdowns opmerkte? Worden mensen die letsel opliepen na het nemen van de vaccins tot zwijgen gebracht? Waar kunnen we hun verhalen vinden?
Hadden westerse culturen in 2020 op slot moeten gaan in een poging om één enkele ziekteverwekker te vermijden? Op grond van welke bevoegdheden schortten bureaucraten in 2020 de Amerikaanse grondwet op en verboden ze samenkomst, meningsuiting, protest, kerkdiensten en gemeenschapsbijeenkomsten? Wat waren de nadelen? Wie profiteerde van de lockdowns en de coronaprikken en op welke wijze? Hoeveel zakentransacties vonden plaats? Wie schreef de cheques uit en wie werd er betaald?
Waarom vechten de Palestijnen? Hoe maken we een einde aan het geweld en hoe sluiten we vrede? Moeten de VS het geweld in Israël op deze manier financieren? Hoe was het leven in Gaza en de Westelijke Jordaanoever de afgelopen tientallen jaren? Zouden de lockdowns het leven daar slechter hebben gemaakt?
Israël wordt beschouwd als een van de meest repressieve landen ter wereld vanwege de coronamaatregelen en de verplichtingen tot het nemen van de coronavaccins. Protesteren tegen het coronabeleid is een voorrecht dat de Palestijnen in Gaza niet zouden hebben genoten. Ze hebben al jaren gebrek aan basismedicijnen, schoon water en scholen die gevrijwaard worden van bombardementen.
Was de Balfour-verklaring een goed idee? De conservatief-joodse rabbijn Yisroel Dovid Weiss, die sprak op een conferentie Let the Quran Speak, steunt de Palestijnen en bekritiseert de leiders van de staat Israël op religieuze gronden.
Documentaires als Occupation 101 en Peace, Propaganda, and the Promised Land zetten mij aan het denken toen ik tijdens mijn werk met vredesgroepen hielp bij het organiseren van openbare vertoningen. We leidden discussies over deze films, naast War Made Easy, een film gebaseerd op het gelijknamige boek van Norman Solomon, en The Ground Truth, een film over de afschuwelijke gevolgen voor de acht tot tien procent van de bevolking die meerdere malen werd uitgezonden om te vechten in deze oorlogen.
In de afgelopen jaren dwong dezelfde Amerikaanse regering die militairen stuurde om te vechten en te sterven in catastrofale oorlogen, hen tot het nemen van de corona-injecties, totdat weigeraars het voor elkaar kregen dat deze onrechtmatige mandaten nietig werden verklaard.
Verhalen van buitenstaanders en klokkenluiders kunnen ons iets leren, verhalen van voormalige insiders binnen het leger, uit de industrie, binnen regeringen. Soldaten die werden uitgezonden om rampzalige oorlogen te voeren, raakten wellicht ledematen of hun geheugen of cognitieve functies kwijt door periodieke explosieve stoornissen. Ze leerden en veranderden en spraken - wat wij niet mochten zeggen.
Het beschrijven van dit recente geweld als "Israëls 9-11" is vooral gevaarlijk als we terugdenken aan de niet te bevatten verwoesting en slachting die dergelijke taal meer dan twintig jaar geleden op de wereld losliet met de lancering van de zogenaamde "oorlog tegen het terrorisme."
Wat hebben we geleerd? Buitenstaanders en onafhankelijke denkers - die wel zeiden wat verboden was - brachten vaak verandering in de geschiedenis. Van de zogenaamde "oorlog tegen het terrorisme," de oorlog tegen een virus, de huidige oorlog in Israël en Palestina, misschien zullen ze dat nu doen.
Het werk van Christine E. Black werd gepubliceerd in Antietam Review, 13th Moon, American Journal of Poetry, New Millennium Writings, Nimrod International, Red Rock Review, The Virginia Journal of Education, Friends Journal, The Veteran, Sojourners Magazine, Iris Magazine, English Journal, Amethyst Review en andere publicaties. Haar poëzie werd genomineerd voor een Pushcart Prize en de Pablo Neruda Prijs.Zie: https://off-guardian.org/2023/12/03/what-we-are-not-allowed-to-say/
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief