© The Postil Magazine
We weten allemaal dat de VS medeplichtig is aan de misdaden door steeds meer precisiegeleide munitie naar Israël te sturen, zodat het nooit tekort zal schieten bij het nauwkeurig bombarderen van belangrijke militaire doelen zoals kerken, ziekenhuizen, scholen, moskeeën, universiteiten en gewone huizen en flatgebouwen.
We weten allemaal dat ongeacht het aantal VN "spoedvergaderingen" dat gehouden wordt om de bloeddorst van Israël in te tomen, ongeacht het aantal resoluties waarover gestemd wordt, de bommen zullen blijven vallen, omdat Israël zoveel Palestijnen kan doden als het wil. Er is niemand die hen tegenhoudt.
Niemand schijnt te weten, laat staan dat het iemand iets kan schelen, dat alle inwoners van Gaza (2,2 miljoen) - niet slechts enkelen - elke dag onvoldoende te eten hebben en dat er op dit moment een grote hongersnood gaande is.
De gangbare reactie van de meeste mensen in het westen: beide partijen zijn hetzelfde (dat wil zeggen, Israëliërs en Palestijnen); ze liegen en bedriegen en moorden allebei, het is moeilijk om te weten waar de waarheid ligt. We moeten ons zorgen maken over onze eigen landen.
Als dat waar zou zijn, hoe komt het dan dat er op dit moment maar één partij is die met ruim 8.000 aan stukken gebombardeerde kinderen zit? Die bijna 30.000 doden en 55.000 gewonden voor de kiezen heeft gekregen? Waarvan de enige plek die hen gegeven was om te leven, veranderd is in een woestenij? Hoe komt het dat gewone burgers van de ene partij zwaar bewapend zijn met de nieuwste wapens, terwijl die van de andere partij alles wat ze kunnen op de zwarte markt moeten kopen?
Hoe komt het dat de ene partij goed gevoed is en zich geen zorgen hoeft te maken over voedsel en water, terwijl de andere partij moet verhongeren?
Op welke manier zijn beide partijen precies hetzelfde? Op welke manier liegen, bedriegen en moorden beide partijen?
Vervolgens wordt het argument gebruikt dat Palestina en Israël zo ver weg liggen. Laat ze het maar uitvechten. Ik heb andere dingen aan mijn hoofd.
Als dat waar zou zijn, hoe zit het dan met februari 2022, toen het hele westen een hoogtepunt van russofobie bereikte (die nog steeds niet lijkt af te nemen) en je geen melk kon gaan halen zonder dat je werd verzocht de arme Oekraïners te helpen die "bruut waren binnengevallen" door de "dictator" Poetin, enz.
Waarom was Oekraïne toen niet zo ver weg - maar is Palestina nu zo ver weg? Waarom was het in 2022 zo gemakkelijk om de ene partij te steunen en de andere te haten, maar dat we nu neutraal moeten zijn?
Waar blijft het Internationaal Strafhof, dat niet snel genoeg een arrestatiebevel tegen president Poetin kon uitvaardigen, maar dat nu geen misdaden in Gaza ziet begaan door Netanyahu en zijn trawanten?
Daarom vormde voor velen, die zich laten vertellen wat ze moeten denken, de razzia door Hamas op 7 oktober een "niet-uitgelokte" terroristische aanval, waarbij iedereen werd verteld Hamas te "veroordelen." Hier was Israël, een zonnig, gelukkig land waar de leeuw altijd naast het lam kan liggen en waar al die aardige mensen wonen, die nauw verwant zijn aan de Bijbelse verhalen en die het toppunt van vrede en liefde vertegenwoordigen. Plotseling, op 7 oktober, zonder enige reden, stormden de wilden die bekend staan als "Hamas" dit stukje paradijs binnen en ontstaken in een waanzinnige razernij van moordpartijen en chaos. De pornoschrijvers konden hun hart ophalen - en al hun gruwelijke verzinsels worden nu heilig geloofd en herhaald.
Wat boeit het dat van de ongeveer 1.100 (om de een of andere reden blijft het exacte aantal onduidelijk) die op 7 oktober stierven, meer dan de helft IDF-soldaten waren die in de strijd waren gesneuveld - waardoor 7 oktober op een militaire nederlaag van Israël neerkwam. Wat maakt het uit dat een groot deel van de burgermoorden die dag werden gepleegd door de IDF in hun aanvalshelikopters en hun tanks. Wat kan het schelen dat de Israëlische gevangenen die door Hamas werden vrijgelaten hun ontvoerders high-fives gaven en dat één van hen zelfs een ontroerende bedankbrief schreef. Ondertussen doen er enkel gruwelverhalen de ronde over Palestijnen die in Israëlische gevangenissen zaten, inclusief Palestijnse kinderen. Wat boeit het dat de IDF drie van de gijzelaars neerschoot die erin geslaagd waren te ontsnappen aan Hamas, omdat ze meenden dat ze naar hun eigen troepen en dus naar veiligheid renden. Als ze niet waren ontsnapt, zouden ze nu nog in leven zijn. Wat doet het ertoe dat IDF-sluipschutters ieder willekeurig kind kunnen neerschieten?
Dit alles werpt een veel belangrijker probleem op waar we allemaal naar moeten kijken, want dit probleem is endemisch in alle westerse samenlevingen waarin velen van ons leven. En het probleem is, in de scherpste bewoordingen: we worden geregeerd door een heersende bende (die ten onrechte "elite" wordt genoemd) die werkt volgens zijn eigen "moraal" - een "moraal" die niets te maken heeft met die van zijn burgers. We kunnen protesteren, schreeuwen en afkeuren wat we willen, maar hun "moraal" duldt geen compromissen en zal ten uitvoer worden gebracht. Ze zullen bommen naar Israël blijven sturen. Ze zullen het lijden en de dood van Palestijnen blijven negeren. Ze zullen blijven vinden dat de IDF geen misdaden begaat. Ze zullen geen Israëlische politici berechten voor misdaden tegen de menselijkheid.
Op dit punt zou het gemakkelijk zijn om complotterig te worden. Het volstaat om te zeggen dat we te maken hebben met een stel machtswellustelingen die zich inbeelden dat Internationale Betrekkingen bestaan uit het identificeren van de "schurk"; wij moeten dan de lakeien spelen en de mensen haten die we volgens hen moeten haten (Hamas, moslims, China, Iran en natuurlijk Rusland), en we moeten de mensen knuffelen die we volgens hen moeten knuffelen (Oekraïners, Israëliërs). Dit onfrisse haat/liefde-spel wordt verpakt in een glimmend jasje van "beschaving" versus "barbaarsheid" - want u snapt toch dat het zeer beschaafd is om Netanyahu eindeloos wapens te geven om duizenden Palestijnen af te slachten. Het is zeer beschaafd om van de Oekraïners te eisen dat ze honderdduizenden doden opofferen zodat wij tegen de Russische "barbaarsheid" beschermd worden. Wie wint er uiteindelijk bij dit liefde/haat-spel?
Vervolgens zijn we woedend als degenen die we moeten vertroetelen op de een of andere manier worden gestraft - en we eisen een meedogenloze wreedheid om de "barbaren" te verslaan - want het is gerechtvaardigd om een heel Palestijns vluchtelingenkamp te bombarderen om één vermeende Hamas-agent te doden. Er is niets mis met Zelensky als hij kindsoldaten en zelfs zwangere vrouwen laat sterven in de gehaktmolen van de oorlog. Dat valt allemaal onder goed besteed geld.
Sommigen zullen mij nu verwijten dat ik niet op het voor de hand liggende wijs: dat Rusland juist aan het moorden is. Dit bezwaar houdt weinig steek, want Rusland wilde deze oorlog niet; het had een goed vredesakkoord ondertekend, hetgeen door de oorlogszuchtige Boris Johnson snel overboord werd gegooid om een conflict te bewerkstelligen om Rusland te vernietigen (de aloude wensdroom van het westen). De oorlog werd Rusland opgedrongen. En nu zal Rusland deze oorlog op zijn eigen voorwaarden beëindigen - hoeveel fantasieën het westen ook bedenkt over een "patstelling" en het volgende "Wunderwaffe." Hadden we echt verwacht dat Rusland niets zou doen en de VS, de NAVO en hun stroman (Oekraïne) gewoon helemaal naar Vladivostok zou laten marcheren? Rusland weet ook dat elke vorm van staakt-het-vuren slechts betekent dat het westen de tijd krijgt om zich te herbewapenen en opnieuw Operatie Barbarosa 3.0 zal beginnen.
Evenzo handelde Hamas op 7 oktober niet uit pure barbaarsheid; de aanval van die dag was eerder een zorgvuldig voorbereide en perfect uitgevoerde militaire operatie - als antwoord op de wreedheden die Israël al zoveel jaren begaat. Israël was op 7 oktober verslagen - en moest dus snel de overhand krijgen door zijn toevlucht te nemen tot het beproefde "systeem" van overdreven slachtofferschap, compleet met schaamteloos theatraal vertoon.
Ook werd de bekende truc gebruikt om kritiek op Israël gelijk te stellen aan "antisemitisme" - een beschuldiging die elke zichzelf respecterende westerling de angst voor God inboezemt. De hemel verhoede dat ik een "antisemiet" zou worden genoemd. Ergo... welke Palestijnen? Welke bombardementen op onschuldigen? Kijk, ik ben niet "antisemitisch..."
Waarom slacht Israël dan ongestraft Palestijnen af? Omdat westerse machtswellustelingen en hun heersende klasse Israël hebben uitverkoren om de rol van zowel slachtoffer als "held" van de beschaving te spelen. Daartoe is aan Palestijnen (en moslims in het algemeen) de rol van de "schurk" toebedeeld, die zich slechts van de ene wandaad naar de volgende gruweldaad kan bewegen. Stelt u zich de negatieve pers eens voor als het zionisme een moslimuitvinding zou zijn. Op deze manier worden "onze waarden," de "internationale op regels gebaseerde orde," de westerse "beschaving," tegenover "barbaarsheid" geplaatst. Wanneer Israël baby's vermoordt, dan gebeurt dat in ons belang, in het belang van onze "beschaving," in het belang van "onze waarden." Wij, in het westen, zijn de begunstigden van de "heroïsche" slachtpartijen door de dappere IDF. Net zoals al die dode Oekraïners ons onze "democratie" en "vrijheid" hebben laten behouden.
Hoe kan iemand bezwaar hebben tegen dode barbaren, hoe klein ze ook zijn? Misschien is het beter om te vragen - wat zijn wij geworden?
Zie: https://www.thepostil.com/why-israel-slaughters-with-impunity/
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief