© DIRK WAEM/AFPEen demonstrant gooit een brandende autoband naar de politie tijdens de protestactie van boeren in de Europese wijk in Brussel, België.
"Akkoord! De Europese Raad is akkoord gegaan met onze prioriteiten. Oekraïne steunen.... Een goede dag voor Europa," twitterde de ongekozen voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, donderdag, toen EU-boeren haar "high-fiveden" door eieren te gooien, brand te stichten en mest te dumpen in Brussel, waar zich volgens berichten 1.300 tractoren uit protest hadden verzameld.
Met het oog op deze "grote dag voor Europa" zal Brussel wel het prikkeldraad hebben uitgerold om de boeren van het blok op afstand te houden, terwijl de leiders de zoveelste cheque voor Oekraïne uitschreven - nadat ze het enige verwachte bastion hadden bedreigd met nationale "economische chantage," zoals de Hongaarse premier Viktor Orban het omschreef. Het is moeilijk te geloven dat deze bijeenkomst in Brussel heeft plaatsgevonden. Deze ambtenaren staan zo ver van de realiteit af dat het net zo goed op een heel andere planeet had kunnen plaatsvinden.
In tegenstelling tot de Oekraïense producten die op West-Europese borden belanden om de Russische president Vladimir Poetin een hak te zetten (omdat coltruien en korte, koude douches blijkbaar niet voldoende waren), wordt deze crisis duidelijk door de EU veroorzaakt. Niemand weet dit beter dan de boeren, die ook beseffen dat het zinvoller is om de straten van Brussel te blokkeren dan de nationale snelwegen van hun eigen land, wat ze hebben gedaan met overweldigende steun van het publiek - van negen op de tien burgers in het geval van Frankrijk, volgens een recente Odoxa-peiling.
Het was de EU met haar obsessie voor klimaatverandering die boeren in het hele blok een Gemeenschappelijk Landbouwbeleid oplegde, dat werd beheerd door bureaucraten die ver af stonden van de realiteit ter plaatse. Pennenlikkers gebruiken de Copernicus-satellietbeelden van de EU om boeren te bespioneren en hard aan te pakken als hun papierwerk niet klopt - zelfs als eventuele afwijkingen kunnen worden toegeschreven aan oncontroleerbare maar tijdelijke omstandigheden zoals het weer.
De EU voerde ook steeds meer regels in onder het mom van het waarborgen van de kwaliteit van landbouwproducten, terwijl ze tegelijkertijd het blok lieten overspoelen met graan, gevogelte en andere importproducten uit Oekraïne. Vormt "kip uit Tsjernobyl," die door arbeiders met een hongerloon massaal wordt geproduceerd, een bedreiging voor de lichamelijke gezondheid van de burgers en de economische gezondheid van de boeren? Zo niet, waarom kan Brussel dan niet de duimschroeven voor de eigen boeren losdraaien zodat ze onder gelijke voorwaarden kunnen concurreren? De EU heeft ook plotseling besloten om een aantal verboden op pesticiden te versoepelen, wat de groene sector boos maakt. Parijs promoot de gedachte dat er een einde moet komen aan ideologisch ingegeven verboden, wat lijkt op een stilzwijgende erkenning van hun nutteloosheid. Dus waar moeten we ons nu meer zorgen over maken - ideologisch aangedreven autoritarisme onder het mom van gezondheidsbewustzijn, of een daadwerkelijke bedreiging van de gezondheid?
En hoe zit het met dat Oekraïense graan, waarvan EU-ambtenaren eisten dat Rusland het zou vrijgeven om de armen in ontwikkelingslanden te voeden? Het blijkt dat Turkije en Rusland gelijk hadden toen ze alarm sloegen over het feit dat het gewoon naast de deur in Europa gedumpt zou worden, en het klinkt alsof de Russische president Vladimir Poetin de belangen van de boeren in de EU in feite krachtiger verdedigde dan Brussel. Maar wie is er nog verbaasd over de misplaatste prioriteiten van Brussel, gezien het beeld dat nu is ontstaan van nog eens 50 miljard euro dat naar Kiev gaat ter ondersteuning van een land dat de EU's eigen boeren dupeert zonder zelfs maar deel uit te maken van de EU?
Het was ook de EU die zichzelf, de hele bevolking, de industrie en de boeren bedonderde door toegang tot goedkope Russische energie te blokkeren, waardoor de inflatie steeg en consumenten goedkopere voedselproducten gingen kopen en industriële distributeurs op hun beurt goedkoper gingen inkopen, ten gunste van Oekraïense importproducten. De Franse president Emmanuel Macron zei dat hij nu genadeloos zou zijn met die industriële spelers, terwijl hij zich opmaakt om ze onder de tractoren te gooien in plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen inactiviteit, of Brussel de schuld te geven voor een van bovenaf opgelegd anti-Ruslandbeleid dat veel meer kwaad dan goed doet.
De problemen van de boeren zijn existentieel. En hoewel sommige Franse vakbondsleiders hebben opgeroepen om de blokkades op te schorten in het licht van de meest recente reeks beloofde hervormingen die premier Gabriel Attal heeft aangekondigd, is het niet duidelijk of de achterban op de lange termijn ook echt zal luisteren. Dit zijn mensen die niet veel praten, maar als ze praten zijn ze direct en concreet. Zoals een boer me vertelde: "We staan misschien met onze voeten in de modder, maar de modder is schoon" - in tegenstelling tot sommige politici die verschillende narratieven ophangen, afhankelijk van hun publiek. Zelfs met de opschorting van de blokkades op vrijdag, geven vakbondsvertegenwoordigers toe dat als er niet snel actie en implementatie van de overheid volgt, de terugslag van dezelfde boeren "rampzalig" zou kunnen uitpakken.
Voor veel boeren die ik heb gesproken, is dit veel te weinig en komt het veel te laat. Het gemiddelde inkomen van de Franse boer, dat in 2021 door overheidsstatistieken werd geschat op zo'n 17.700 euro per jaar (voor mensen die regelmatig 70 uur per week werken), heeft sindsdien nog meer klappen moeten incasseren. Toch blijven regeringen deze specifieke koe melken tot er niets meer over is. Hoe verklaar je anders de ondoordachte beslissing om de belastingen op landbouwbrandstof elk jaar met 3 cent per liter te verhogen en het volharden in een dergelijk beleid op een moment dat de energieprijs de pan uit gerezen is als gevolg van de anti-Russische ideologische keuzes die de EU heeft opgelegd? Totdat de tractoren over de snelwegen in Frankrijk reden, toonde Parijs geen interesse in het terugdraaien van dit belastingbeleid, dat werd geïmplementeerd om de "groene transitie," dus afstappen van conventionele energie, te stimuleren, tegen alle pragmatische realiteit in. Franse ambtenaren waren duidelijk op de hoogte van de verwoestende gevolgen, want het was een van de allereerste concessies die Attal op 26 januari als een verkeersdrempel voor de oprukkende tractoren probeerde op te werpen - waar de boeren meteen vol overheen walsten en meer eisten.
En dan hebben we koningin Ursula nog, die haar gepaai van de huidige aartsvijand van de EU-boeren, Oekraïne, even staakte om voor te stellen hun "administratieve last" te verlichten. Jammer dat ze dat niet had gedaan voordat ze Oekraïne op de markt had toegelaten. Ik denk dat ze Poetin altijd nog de schuld kan geven omdat hij haar daartoe dwingt. De bureaucratie is op dit moment zo overweldigend dat haar voorstel aan de boeren vergelijkbaar is met het aanbieden om mensen die in de oceaan verdrinken te redden door ze een emmer toe te gooien. Ze had de opstapeling van papierwerk op elk moment kunnen stoppen, maar dat deed ze niet.
En hoe kon ze precies weten dat deze volksverlakkerij de Europese landbouw om zeep hielp? Je zou denken dat de eerste aanwijzing daarvoor gelegen zou zijn in het feit dat het EU-beleid er uiteindelijk toe leidde dat Nederlandse boeren gedwongen werden hun land aan de overheid te verkopen omdat de stikstofuitstoot van hun vee de limieten van het klimaatbeleid overschreed.
Macron is nu begonnen met lobbyen bij de EU om de Oekraïense import te beperken. Nou ja! Aan de manier waarop al deze EU-leiders plotseling in actie komen, zou je denken dat die tractoren Decepticon Transformers zijn die op het punt staan in opstand te komen en hen een schop onder hun kont te geven. Maar het feit dat zelfs een gekozen president met de pet in de hand bij ongekozen Brusselse bureaucraten moet gaan smeken, in plaats van soeverein beslissingen te nemen in het belang van zijn eigen land, is gewoon dieptriest. Wat als ze nee zeggen? Wat dan? Denkt Macron dat hij in zijn eentje en voorgoed een stokje kan steken voor de nieuwe vrijhandelsovereenkomst met Mercosur, die klaarligt om ondertekend te worden en die de EU zal overspoelen met nog meer landbouwproducten uit Brazilië en de rest van Zuid-Amerika?
Als Macron, of welke andere EU-leider dan ook, enige moed had gehad, zou hij zijn veto hebben uitgesproken over de 50 miljard euro voor Oekraïne en geëist hebben dat dat geld zou worden gebruikt in overleg met de boeren in de EU om hun lasten te verlichten en het blok enigszins uit deze benarde situatie te trekken. Dat zou een hoop tijd opleveren voor de EU om uit te vinden hoe ze de puinhoop die ze door corruptie en bijzondere belangengroeperingen van haar eigen huis heeft gemaakt, kan opruimen - en dat alles in de hoop dat mensen die eerlijk werk doen op een dag ook een evenredig fatsoenlijk inkomen kunnen verdienen.
Zie: https://www.rt.com/news/591720-leyen-brussels-ukraine-farmers-protest/
Commentaar: Lees ook: