Afbeelding
De grootste aanval op de vakbonden sinds 30 jaar, zo noemt de Britse krant The Guardian het. Sinds premier Thatcher bedoelen ze daarmee, want ook zij knabbelde al flink aan het stakingsrecht. Maar wat nu op stapel staat, gaat veel verder. Staken wordt in verschillende sectoren zo goed als onmogelijk.
Het was staatssecretaris Sajid Javid die het plan woensdag op tafel legde. Het gaat om een waslijst maatregelen die er voor moeten zorgen dat een staking organiseren in cruciale sectoren als de gezondheidszorg, het onderwijs of openbaar vervoer een onmogelijke opdracht wordt.

Een staking zou enkel nog kunnen als minstens 50 procent van de werknemers meedoet aan een stemming en als 40 procent van alle werknemers instemt. Concreet voorbeeld: als een dienst die openbaar vervoer aanbiedt, 100 werknemers telt, moeten 50 van hen meedoen aan een stemming en 40 werknemers moeten instemmen. Ook het kader en de leiding van het bedrijf kan meestemmen. De stemming mag bovendien niet via internet georganiseerd worden.

Zo'n stemming is hoogstens 4 maanden geldig. Als een conflict aansleept en de vakbonden nogmaals willen het werk neerleggen, moet er opnieuw gestemd worden.

Een stakingsdatum moet twee weken op voorhand aangekondigd worden. Dat geeft de werkgevers ruim de tijd om zich voor te bereiden. Zij mogen voortaan tijdelijk personeel in dienst nemen om de staking te breken.

Zelfs een actie op Facebook moet 14 dagen op voorhand aangekondigd worden aan de werkgever. Indien die termijn niet gerespecteerd wordt, kan de vakbond een boete oplopen.

Stakersposten worden ook aan banden gelegd. Slechts zes vakbondsleden mogen zo'n post bemannen. Een medewerker van de vakbond moet samen met de politie de stakerspost in de gaten houden. Intimidatie van werkwilligen zal als een misdaad vervolgd kunnen worden.

Macht kantelt

"De machtsbalans kantelt binnen de bedrijven in het voordeel van werkgevers. Daardoor wordt ook het dagelijkse werk van vakbonden om problemen op te lossen voor ze escaleren in conflicten bemoeilijkt", reageert Frances O'Grady, algemeen secretaris van de vakbondskoepel TUC. "Collectieve onderhandelingen werken als beide partijen een vorm van macht hebben. Dat is de reden waarom de meeste onderhandelingen resulteren in een deal en niet in een staking", voegt ze er aan toe.


Commentaar: Zie ook: We zijn allemaal Grieken
Om de winst van de grote bedrijven nog verder te laten groeien plundert corporate kapitalisme. Het plundert, onderdrukt, drijft individuen, steden, staten en landen naar een faillissement.

Uiteindelijk vernietigt het de structuren en de markten die het kapitalisme mogelijk maken. Dat is echter een schrale troost voor hen die met dit kwaad te maken krijgen. Tegen de tijd dat het zichzelf vernietigt zal het een groot spoor van menselijke ellende achter zich hebben gelaten.

In 2014 werd er in het Verenigd Koninkrijk in totaal 788.000 stakingsdagen geteld. Dat is tien keer minder dan in de jaren '70 en '80.

De nieuwe wet is ook een aanval op de partij Labour. Vakbondsleden moet om de vijf jaar hun officiële toestemming geven dat een deel van hun lidgeld gebruikt wordt voor politieke campagnes. Vakbonden kunnen dus niet zomaar meer campagne voeren voor een politicus van Labour.

De wet komt er op een moment dat Labour na het ontslag van Ed Milliband op zoek is naar een nieuwe leider. Veteraan en links geweten van de partij Jeremy Corbyn staat momenteel aan de top van de peilingen. Hij was altijd heel kritisch over de omvorming tot New Labour onder Tony Blair. Hij stelde in zijn campagne al voor om het universitair onderwijs in de UK opnieuw gratis te maken.