ISIS flag Kobani Turkey Syria border
© AP Photo / Lefteris Pitarakis
Het is 16 jaar geleden dat de VS zijn militaire operaties in Afghanistan begon en het land zit nog steeds diep in de misère. Vanaf begin 2017 tot eind oktober gooide de VS 3554 bommen op de Taliban - drie keer zoveel als in 2016 en bijna vier keer zoveel geschut als in 2015.

Ondanks al het bewijs van het tegendeel houdt de Amerikaanse legergeneraal John Nicholson, commandant van de VS- en NAVO-missie in Afghanistan vol dat de nieuwe Amerikaanse strategie deze keer echt goed werkt, de "Taliban kan niet winnen", de oorlog begint "zijn vruchten af te werpen" en dankzij de VS zijn de Afghaanse strijdkrachten "op weg naar succes". Als u denkt dat zijn optimisme gerechtvaardigd is dan dient u zich te realiseren dat dit niet de eerste keer is dat men dit beweert. Verre van. Het Amerikaanse leger herhaalt al sinds 2004 of nog eerder precies dezelfde boodschap en de bommen vallen nog steeds. Vergelijk dit met het efficiënte werk van de Russen in Syrië dat slechts twee jaar in beslag nam om het land te ontdoen van ISIS. Heeft het verschil te maken met de wil of het vermogen om het werk uit te voeren?

Ondertussen misbruiken door de VS gesteunde Afghaanse troepen, politie en officials jongens met de regelmaat van de klok, terwijl hun Amerikaanse vrienden een oogje toeknijpen. De opiumproductie die de georganiseerde misdaad in Azië en Europa in de kaart speelt neemt toe, zelfmoordbombardementen richten zich routinematig op Afghaanse militairen en Amerikaanse luchtaanvallen terroriseren, verwonden en vermoorden Afghaanse burgers.

Maar wellicht is chaos wat de VS wil. Hoe kan de CIA anders martelkamers runnen in een stabiel land dat volgens de wet opereert? En hoe kunnen 'schurk-elementen' anders losgelaten worden op de Amerikaanse concurrenten in de regio?

In een gesprek met Sputnik waarschuwde Mohammad Feisal Sami, adjunct-secretaris van het hogerhuis van het Afghaanse parlement, dat Daesh zich positioneert om zich naar zijn land te verplaatsen om zich zo te verspreiden over Centraal-Azië en Rusland:
Volgens Sami is sinds de stijging van activiteit van terroristische groeperingen in Afghanistan, de drugsteelt ook dramatisch toegenomen. De meeste drugs worden geteeld in de gebieden die niet onder de controle van de overheid vallen.

De parlementariër zei verder dat de aanwezigheid van Daesh in Afghanistan gericht is op het najagen van verschillende dodelijke agenda's.

"Het heeft drie redenen dat ze hun invloed in Afghanistan willen uitbreiden. De eerste is de wens om de natuurlijke grondstoffen van het land te gebruiken, om de gebieden van drugsteelt en smokkel te vergroten en ten derde om Centraal-Aziatische landen binnen te dringen en tot de grenzen van Rusland te komen," zei Samil.

Volgens de parlementariër verdienen de terroristen een goede boterham met de drugssmokkel. Vervolgens gebruiken ze dat geld om wapens en munitie aan te schaffen.
Het is aardig om te weten dat de voormalige Afghaanse president Hamid Karzai opmerkte dat ISIS een Amerikaans instrument is om de regio te destabiliseren. Recentelijk zei hij tegen Al Jazeera dat de VS ISIS toestemming verleende om te gedijen in Afghanistan (net zoals in Syrië):
"Naar mijn mening is Daesh [ISIL] daar waar de VS volop aanwezig was, met bewaking, politiek, militair, inlichtingen, opgedoken," zei hij. "En twee jaar lang lieten de Afghanen luid van zich horen omtrent hun lijdensweg, schendingen. Er werd niets gedaan."

Karzai zei dat de regering-Trump ISIL als een excuus gebruikte om in april 2017 een gigantische bom in Afghanistan te droppen.

"En de dag daarop nam Daesh het volgende district in Afghanistan in".

"Dat is bewijs voor ons dat er iemand achter zit en diegene kan niemand anders zijn dan zij [de VS] in Afghanistan."
Nu ISIS uit Syrië en Irak is getrapt verzamelen de hordes zich nu bij de poort van Rusland op zoek naar wraak? Zo ja, van wie krijgen ze hun bevelen en wat is hun werkelijke motivatie? Werelddominantie, vanzelfsprekend!

Afghanistan heeft enorme reserves aan gas en olie en in 2010 ontdekten Amerikaanse geologen kolossale ijzererts-, koper-, goud-, kobaltaders en cruciale industriële metalen zoals lithium. De VS zou graag het handje op de grondstoffen leggen, geschat op $biljoenen, zoals generaal David Petraeus verduidelijkte, in de 47ste seconde, tijdens een interview uit 2010 toen hij commandant was van de Amerikaanse strijdkrachten in Afghanistan:

Maar Afghanistan is niet alleen belangrijk vanwege zijn eigen natuurlijke rijkdommen, het speelt mogelijkerwijs ook een cruciale rol als knooppunt voor het transport van olie en gas uit de Kaspische zee naar China, Pakistan en India, drie zeer dichtbevolkte ontwikkelingslanden die veel energie nodig hebben. Afghanistan dat voor een klein deel grenst aan China ondertekende in december 2011 een olie-exploratie contract met China National Petroleum Corporation.

Alle voormalige Sovjet-republieken van Turkmenistan, Oezbekistan en Tadzjikistan grenzen aan Afghanistan en ze hebben allen niet te verwaarlozen olie- en gasreserves. China's 'One Belt One Road'-initiatief is momenteel bezig met het transformeren en onderling verbinden van het Euraziatische continent. Dit is een project dat onmiskenbaar vrije toegang tot of de ontwikkeling van heel wat energiebronnen vergt en Rusland heeft ook veel baat bij het plan. Derhalve wil Washington graag dat het mislukt.

China new silk road
De Amerikaanse bezetting van Afghanistan werd daarom zo vormgegeven dat de VS een strategisch militair schaakstuk op het bord kon zetten, precies tussen China en Iran, op de 'Centraal-Aziatische rotonde' tussen Rusland (met inbegrip van de Centraal-Aziatische 'Stans') en Pakistan en India en dus toegang tot de Indische Oceaan en scheepvaartroutes naar Azië. Afghanistan ligt precies aan het tracé van een van de verschillende ingeplande 'zijderoutes' die gebruikt zouden worden om energie en waren door Eurazië te transporteren en de landen van het continent 'samen te laten vloeien' in een de facto economische en politieke alliantie die Washington buitensluit.

Dus de grote Amerikaanse militaire aanwezigheid in zowel Irak als Afghanistan projecteerden de Amerikaanse machthebbers direct op twee zeer strategische posities op het 'schaakbord' met de bedoeling om de door Rusland/China geleide en gedomineerde Euraziatische integratie te verstoten. Als de Amerikaanse imperialisten besluiten dat het nodig is om een nieuwe 'ISIS'-horde los te laten op het land om het zo in hun greep te houden, dan hoeven ze het waarschijnlijk niet in heroverweging te nemen.

Voor meer details over het 'grote spel' dat zich ontrafelt tussen de belangrijkste wereldmachten, zie: Russian Actions in Syria Part of Radical Remaking of Global Order: A New World Awaits