Winter van Onvrede in Frankrijk: Protesten, Eindeloos Donkere Luchten, En Idiote Nieuwe Wetten

Na bijna twee weken van intensieve protesten is de zwarte rook van gigantische bandenbranden aan het verdwijnen terwijl transportroutes in Occitanië, Frankrijk, waar boeren wegen en spoorlijnen gebarricadeerd hadden met bergen mest, afval en honderden tractoren, weer opengaan. Met Toulouse - de 3 na grootste stad van Frankrijk - en andere steden soms bijna volkomen omsingeld werd de impact in zuidwestelijk Frankrijk gevoeld en vergeleken met een 'burgeroorlog'.

Lokale boeren die de neerwaartse druk van lage prijzen voor hun producten ondervonden kwamen in het geweer vanwege herindelingsplannen die ervoor zouden zorgen dat ze hun banen waarachtig zouden verliezen omdat hun boerderijen niet meer in aanmerking zouden komen voor EU-subsidies. Maar de crisis lijkt tijdelijk te zijn bezworen nadat de Franse minister van Landbouw donderdag zich bereid verklaarde om de subsidies intact te laten voor het merendeel van de getroffen leefgemeenschappen in Midi-Pyrénées en Acquitaine.

Plattelandse colère tegen Parijs en Brussel zal zeker weer snel oplaaien omdat president Macron net vorige maand erop zinspeelde dat hij bereid is om het EU-landbouwbeleid compleet te herzien, iets dat Franse regeringen tot nu toe altijd sterk verdedigd hebben, omdat de Franse plattelandse gemeenschappen in het bijzonder afhankelijk zijn van EU-subsidies.

De Franse landelijke pers liet de boerenprotesten grotendeels buiten beschouwing - per slot van rekening zolang zaken aan de periferie geen directe invloed hebben op Parijs, tant pis dan, hoewel ze wel hun oren spitsten toen de belegering van Toulouse eerder in de week echt menens werd. Ondertussen dragen een aantal andere protesten door heel Frankrijk de afgelopen tien dagen bij aan een uitgesproken landelijk doemgevoel.

Het verschrikkelijke weer van onlangs is niet goed voor het moreel. Non-stop regen deze winter deed Parijs voor de tweede keer in een half jaar overstromen, met een totale regenval in december en januari oplopend tot een niveau dat sinds de winter van 1935-36 niet meer is waargenomen. Landelijk maakte Frankrijk haar natste januari sinds 1959 mee. Aanhoudende lage druk bracht vanuit het Atlantische gebied non-stop stormen met zich mee gekoppeld aan hardnekkig betrokken luchten. Grote delen van Frankrijk en België legden hun een na laagste telling van zonuren voor welke maand dan ook vast sinds het begin van de metingen in 1887, hoewel de eindeloze duisternis op zijn minst deze week 'opklaarde' door hevige sneeuwval in het midden en noorden van Frankrijk. De grootste sneeuwval voor Parijs sinds 1987 en opnieuw slibden transportnetwerken dicht.

Eind januari protesteerden vissers uit La Manche tegen het gebruik van 'pulsvisserij' door grote Nederlandse trawlers - die kleinere visvangsten financieel treft en visgebieden doet slinken - en barricadeerden Calais en Boulogne met nog meer brandende banden als wegversperringen, terwijl trawlers ferries verhinderden de haven van Calais, hét knooppunt tussen het VK en Frankrijk, binnen te lopen of te verlaten.
Ook eind januari en wat ook 10 dagen duurde was een - massale - staking van Frans gevangenispersoneel van 129 van de 188 Franse gevangenissen dat een regel die hen verbiedt om de 'sleutels neer te leggen' aan hun laars lapte totdat ze garanties kregen voor een hoger salaris en betere arbeidsomstandigheden - in het bijzonder, het isoleren van moslimradicalen van de rest van de gevangenen.

Dat protest werd aangewakkerd door een mesaanval op drie gevangenisbewaarders op 11 januari door de Pools-Duitse 'islamitische' terrorist Christian Ganczarski, veroordeeld voor zijn rol in een terreuraanslag in 2002 in Tunesië, en die net die dag had vernomen dat hij uitgeleverd zou worden aan de VS wegens vermeende betrokkenheid bij 9/11. Het protest van de bewaarders ontbrandde in een landelijke staking nadat een veroordeelde moordenaar op 16 januari 7 bewakers in een gevangenis in Landes ernstig verwondde, wat twee dagen later gevolgd werd door een incident in een gevangenis op Corsica toen een geradicaliseerde gevangene 'Allahu akbar' schreeuwde terwijl hij twee bewakers bewusteloos sloeg.

Terug in Calais, de immigranten-'jungle' - die officieel niet langer bestaat sinds het eind 2016 werd 'schoongeveegd' - maakte de ergste uitbraak van geweld mee tijdens zijn 19-jarig bestaan toen honderden inwoners bewapend met ijzeren staven en stokken op 2 februari een verwoede strijd voerden voor de controle van het kamp en 'mensensmokkel-rechten'. Wapens hebben blijkbaar nu het immigrantencomplex bereikt, daar 5 van hen die avond kogelwonden opliepen.

Diezelfde dag kwamen 5 Franse legerofficieren om toen twee Gazelle militaire helikopters van een luchtvaartschool tegen elkaar botsten in de lucht ten oosten van Marseilles. De autoriteiten hebben geen informatie verstrekt over wat het veroorzaakt heeft.

De Franse autoriteiten doen blijkbaar weinig aan deze verpletterende crises omdat ze te druk zijn met het focussen op wat er werkelijk toedoet, zoals het doorvoeren van wetgeving dat 'fake news' over de verpletterende crises zal verbieden. De Franse minister van Cultuur kondigde vorige week aan dat een nieuwe wet ervoor zal zorgen dat "verschillende" mediaplatforms "met de staat meewerken", terwijl een "gerechtelijke procedure" de overheid in staat zal stellen om "de verspreiding van nepnieuws zodra het gepubliceerd is vliegensvlug tegen te houden". Onder het mom van 'het tegenspreken van Russische propagandakanalen zoals RT en Sputnik' is het werkelijke doel - net zoals in de VS en elders in het westen - afwijkende meningen in de kiem te smoren. Niet getreurd, Frankrijk heeft ten minste nog een ministerie van Cultuur: zijn president zei op beruchte wijze dat "er geen sprake was van een Franse cultuur" terwijl hij vorig jaar aan het campagnevoeren was.

Nog meer recente kafka-achtige acties door Macrons regering omvatten dreigende wetgeving om 'seksuele minachting' te verbieden, deel van een 5-jarenplan om 'cultuuroorlog' te voeren tegen ... nou, in dit geval, tegen Franse mannen, die een boete tot wel €350 kunnen krijgen als zij "vrouwen achtervolgen op straat, naar hen fluiten, luide opmerkingen maken over hun uiterlijk of om hun telefoonnummers vragen". De lijst van potentiële overtredingen eindigt daar wellicht niet mee.

Er is geen geld om boeren te subsidiëren om de verborgen kosten van neoliberale globalisering te vereffenen, maar er is zo te zien wel geld om een dure landelijke snelheidsverlaging van 90 naar 80 km/u op de provinciale wegen door te voeren. Met borden die op meer dan 400.000 km weg vervangen moeten worden denkt premier Edouard Philippe dat de prijs het waard is omdat zijn bonentellers inschatten dat de snelheidsverlaging 350-400 levens per jaar zal sparen. Deze maatregel wordt op 1 juli van kracht en dit bracht ook massale protesten, waardoor het verkeer door het hele land vastliep, tot stand.

Elk leven telt, veronderstel ik, in het bijzonder wanneer je centraal bureau voor statistiek aankondigt dat het geboortecijfer in 2017 voor het derde jaar op rij daalde, waardoor Frankrijk naar beneden wordt getrokken van het vervangingsniveau van 2,1 geboorten in 2014 naar het gedaalde EU-geboortecijfer van 1,58. Julian Assange suggereerde vorig jaar dat "Kapitalisme + atheïsme + feminisme = steriliteit = migratie." Dat komt aardig in de richting, alhoewel het afhangt van de betekenis van 'kapitalisme'. Frankrijk was lang trots op een gezond geboortecijfer, maar het ziet ernaar uit dat de westerse seksuele bevrijdingsmanie en opkomende genders uiteindelijk toch is doorgedrongen.