SARS-Cov-2 man made

Commentaar: Dit artikel werd in juni 2020 op onze moedersite gepubliceerd.


De ontwikkeling van de COVID-19-pandemie laat veel vragen ofwel onbeantwoord ofwel onbevredigend beantwoord. Waarom werden doeltreffende geneesmiddelen verboden terwijl een hypothetisch vaccin werd aangeprezen? Waarom waren de autoriteiten er ineens zo op gebrand "levens te redden"? Waarom dezelfde maatregelen voor tientallen verschillende landen? Waarom werden er "lock-downs" bevolen, terwijl opsporing en behandeling beter werkten? Waarom werd een virus met een sterftecijfer vergelijkbaar met dat van een seizoensgriep, zo zwaar overtrokken? Is SARS-CoV-2 een natuurlijk virus, of is het in een laboratorium gemaakt?

Dit artikel tracht deze vragen te beantwoorden en, van meer belang, de ware motieven te achterhalen van de wereldwijde coronavirus-show.

Autoriteiten en Leven

"Blijf thuis, red levens"
Alle maatregelen van de autoriteiten met betrekking tot de COVID-19 pandemie leken te draaien rond één motief: "levens redden". Deze beweegreden stemt overeen met het ware doel van de autoriteiten, wier mandaat immers is ons te beschermen, dat wil men ons althans doen geloven.

Dat is het kenmerk van progressief denken; jaar na jaar - dankzij mensenrechten, democratie, humanitarisme, humanisme en technologische vooruitgang - behoren barbaarsheid en dood tot het verleden. We zijn nu "vriendelijker en aardiger", zoals Steven Pinker het verwoordt:
"Wreedheid als vermaak, mensenoffers om bijgeloof te koesteren, slavernij als arbeidsbesparend middel, verovering als doelstelling van overheden, genocide als middel om onroerend goed te verwerven, marteling en verminking als standaard straffen, de doodstraf voor overtredingen en meningsverschillen, sluipmoord als het mechanisme van politieke opvolging, verkrachting als oorlogsbuit, pogroms als uitlaatklep voor frustratie, moord als de belangrijkste vorm van conflictoplossing - dit waren alle fatsoenlijke kenmerken van het leven gedurende het grootste deel van de menselijke geschiedenis. Maar vandaag de dag in het Westen bestaan ze niet meer of zijn zeer zeldzaam terwijl ze daarbuiten veel minder gebruikelijk zijn dan vroeger en worden verborgen als ze plaatsvinden en wijdverbreid veroordeeld als ze aan het licht komen."

~ Steven Pinker, A History of Violence.
Het probleem is dat deze idyllische interpretatie niet strookt met de koude, harde werkelijkheid. De tabel hieronder geeft een overzicht van conflicten in de 20e eeuw en hun aantallen slachtoffers, afkomstig uit David Berlinski's boek, The Devil's Delusion. De oorspronkelijke tabel is 3 pagina's lang, dus hier slechts de ingekorte versie van conflicten met meer dan 1 miljoen slachtoffers.

Conflicten 20ste eeuw meer dan 1 miljoen slachtoffers
© BerlinskiConflicten in de 20ste eeuw met meer dan 1 miljoen slachtoffers
Zelfs met deze beperking bedraagt het totaal aantal doden meer dan 177 miljoen. Aangezien The Devil's Delusion werd gepubliceerd in 2008, worden de recente conflicten in landen zoals Irak, Libië, Oekraïne en Syrië niet eens vermeld.

Hoe rijmen we de vermeende vooruitgang met deze miljoenen doden wier levens gespaard hadden kunnen worden? Teneinde de illusie van "vriendelijker en aardiger" gedrag in stand te houden, proberen de autoriteiten een positieve draai te geven aan oorlogen door ze te bestempelen als "oorlog voor de vrede", "oorlog voor de democratie", "oorlog tegen het communisme", "oorlog tegen het terrorisme", enzovoort.

Maar deze oorlogen hebben niets te maken met de misleidende slogans. Ze joegen miljoenen onschuldige mensen de dood in, waren onrechtvaardig en leidden meestal tot regimes die nog erger waren dan die vervangen werden. Herinnert u zich nog de massavernietigingswapens van Irak, 9/11 en Bin Laden die vanuit zijn afgelegen Afghaanse grot aan het samenzweren was, de aanvallen op Kadhafi en Assad terwijl de regimes van Saoedi-Arabië en Qatar (twee van de meest onderdrukkende regimes ter wereld) decennialang beschermd werden, de sluipschutters in Maidan, het nep-incident in de Golf van Tonkin, de anthrax die gebruikt werd om de eerste Irakoorlog te rechtvaardigen maar die in werkelijkheid gewoon uit Fort Detrick kwam?

De 20ste Eeuw vertelt het verhaal van miljoenen onschuldige mensen die door de autoriteiten zijn geofferd op het altaar van hebzucht, leugens, propaganda en bedrog. De feiten zijn er en ze zijn hardnekkig, ze schreeuwen: "Neen, de autoriteiten geven niets om het redden van mensenlevens."

Hetzelfde geldt voor het humanitaire aspect. 9 Miljoen mensen sterven ieder jaar door hongersnood, 30 keer zoveel als door SARS-CoV-2 met haar vermeende 365.000 doden (het aantal doden vanwege het coronavirus wordt sterk overdreven - daar kom ik later op terug). Het kost ongeveer tussen de $7 en $249 miljard om honger te elimineren. Ondertussen hebben de VS al meer dan $6 biljoen in de coronavirus-crisis gestoken. Dat is 24 maal de hoogste schatting van de kosten om wereldwijd honger uit te bannen.

Hetzelfde riedeltje zien we aan de epidemiologische zijde van het verhaal. Al decennialang sterven jaarlijks ongeveer 500.000 mensen (vooral kinderen) aan malaria, terwijl er goedkope en doeltreffende geneesmiddelen beschikbaar zijn. De oplossing van het malaria probleem zou ongeveer 4 miljard dollar per jaar kosten. In slechts 3 maanden heeft de regering van de VS 1.500 maal meer uitgegeven aan het coronavirus dan aan de bestrijding van malaria.

En dan sterven ieder jaar tussen de 300.000 en 500.000 mensen aan de seizoensgriep, zonder dat de autoriteiten zich daarover ook maar enigszins zorgen maken.

Het moge duidelijk zijn dat de autoriteiten geen donder geven om de miljoenen mensen die ieder jaar omkomen van de honger, door malaria en de griep. Dus vanwaar opeens deze bezorgdheid om "levens te redden'? Wat zit daar werkelijk achter?

Autoriteiten en Controle

Hoewel de bezorgdheid van de autoriteiten om "levens te redden" op zijn best dubieus is, is hun drang naar macht en controle overduidelijk. De afgelopen jaren kenmerkten zich door een duizelingwekkende toename van het aantal CCTV's, snelheidscamera's, massale spionage van burgers, opsporingsapparaten, toegang tot persoonlijke telefoon- en e-mailgegevens, toenemend gebruik van onderhuidse microchips, biometrische ID's, gezichtsherkenningstechnologieën, eindeloze "beveiligingsprocedures" op luchthavens, een verbod op contant geld met het oog op financiële opsporing, enz. Al deze maatregelen gingen gepaard met een evenredige inkrimping van de persoonlijke vrijheden.

Bewaking betreft slechts een deel van de controle-agenda. Wettelijke druk is een ander aspect gezien de wildgroei van normen, verordeningen, verdragen, wetten, decreten, bekrachtigingen en amendementen die op lokaal -, staats-, federaal - en supranationaal niveau worden uitgevaardigd en die leiden tot controle over ieder detail van ons leven. De EU is berucht wegens de uitvaardiging van enkele van de meest absurde regels:
- een verbod op 'energie-inefficiënte' haardrogers, broodroosters en waterkokers;

- het is verboden om een als huisdier gehouden paard op te eten, maar het is wel toegestaan om andere soorten paarden te eten;

- kinderen onder de 8 jaar mogen geen ballonnen opblazen;

- verbod op de verkoop van gloeilampen omdat ze niet energie-efficiënt genoeg zouden zijn;

- het is verboden Stilton (kaas) te maken in het dorp Stilton

- drankfabrikanten mogen niet beweren dat water uitdroging kan voorkomen
Dergelijke voorschriften tarten het gezond verstand en zijn duidelijk niet in het belang van het "gemene goed", hetgeen erop wijst dat het uiteindelijk gaat om controle omwille van de controle.

Hand in hand met deze wettelijke druk komt een overdadige bureaucratie die zich manifesteert in een vermenigvuldiging van instellingen die bergen papier vereisen om eenvoudigweg een huis, een auto, een wapen of een bedrijf te bezitten.

Toenemende bewaking, regulering en bureaucratie zijn de symptomen van dezelfde toenemende controle door de autoriteiten, hetgeen leidt tot een gevoel van onderdrukking onder de mensen en vroeg of laat leidt deze onderdrukking tot het ontstaan van een opstand.

De autoriteiten zijn zich zeer bewust van opstanden en daar zijn ze zijn bang voor. Elke volksbeweging die een bedreiging vormt voor hun macht zal worden gestopt door middel van infiltratie, ondermijning, propaganda, uitputting en, indien nodig, puur geweld en moordaanslagen. Dit laatste punt toont aan dat de autoriteiten, ondanks hun zogenaamde bezorgdheid over "het redden van levens", in feite bereid zijn het tegendeel te doen en de levens van talloze burgers op te offeren ter behoud van hun macht.

Echte volksopstanden zijn door de autoriteiten altijd met geweld beantwoord. Van Bloody Sunday in Ierland - toen Britse soldaten 26 ongewapende burgers doodschoten tijdens een protestmars tegen gevangenzetting zonder proces - tot in de VS, waar de burgerrechtenbeweging van Martin Luther King de lange hete zomer van '67 doormaakte toen politieagenten lukraak op zwarte burgers en verdachten schoten, waarbij 43 mensen om het leven kwamen.

Maar dat was tientallen jaren geleden en inmiddels hebben de autoriteiten hun onderdrukkingsmethoden sterk verbeterd. Daarom zijn we het afgelopen decennium getuige geweest van de militarisering van de politiekorpsen, met helikopters, tanks, machinegeweren en sluipschutters. De missie van de politiediensten is "te dienen en te beschermen", niet de burgers wel te verstaan, maar de belangen van de autoriteiten. En vergis u niet, de belangen van de autoriteiten zijn staan meestal haaks op die van het volk.

Maar we hoeven helemaal geen decennia in de tijd terug terug te gaan om voorbeelden van staatsgeweld te vinden. In Frankrijk is de Gele Hesjes-beweging al 18 maanden aan de gang. Zij begon met het verzet van de bevolking tegen een extra belasting op brandstof (brandstof wordt in Frankrijk al voor meer dan 60% belast). Miljoenen mensen sloten zich aan bij de betogingen en een meerderheid van de burgers steunt de beweging. De autoriteiten reageerden op de gebruikelijke manier, met rubberen kogels, traangas, flitsgranaten, knuppels en waterkanonnen. Tot nu toe raakten 24.000 Gele Hesjes-demonstranten gewond, 24 verloren een oog, 5 een hand en 11 verloren hun leven. 4.000 werden gearresteerd, 3.000 van hen werden vervolgd en 1.000 kregen gevangenisstraffen opgelegd.

Verwondingen gewonden Gele Hesjes
Verwondingen onder de Gele Hesjes
Met harde hand optreden tegen een opstand is echter riskant, omdat het helden en martelaren kan creëren en het volk in rep en roer kan brengen. Slechts enkele echte volksopstanden waren succesvol, bijvoorbeeld de tegencoup die Hugo Chavez in 2002 weer aan de macht bracht. Men kan met fysiek geweld maar tot een bepaald punt gaan. In plaats van lichamen te controleren, is het veel effectiever om de geesten te controleren, want dan controleert men de lichamen op indirecte wijze. Op deze manier komt de idee van rebellie niet eens in de burgers op.

De baas zijn over de geesten van de mensen is de ultieme droom van de autoriteiten. Een mensheid opgebouwd uit slaven, zelfgenoegzaam, blind de autoriteiten volgend, met alles instemmen en die zelfs het onaanvaardbare accepteren. Robots die ontdaan zijn van ieder overblijfsel van oprechte persoonlijkheid en iedere onafhankelijke gedachte of daad.

Het Dommer Maken van de Bevolking

De autoriteiten hebben, vaak met succes, getracht om de menselijke geest door middel van verschillende technieken te vormen. Eén van de wijzen waarop men geesten kan beheersen is door middel van informatie (leugens en samenhangende verhalen): overmatige blootstelling aan de reguliere mainstream media - op papier en op het scherm - diepgewortelde corruptie van de academische wereld en het wetenschappelijk onderzoek en, last but not least, de dalende onderwijsniveaus in combinatie met groeiende propaganda die steeds meer op de jeugd is afgestemd.

90% of US media is controlled by six companies
90% van de media in de VS is in handen van 6 bedrijven.
Het gebruik van chemicaliën vormt een andere manier om de bevolking dommer te maken. Bijvoorbeeld door de fluoridering van drinkwater, waarvan bekend is dat het de IQ-scores bij kinderen verlaagt en dat oorspronkelijk werd gebruikt als vergif voor ongedierte. In dezelfde trant is er een epidemie van autisme (tegen 2040 zal naar schatting 10% van de kinderen met een autistische aandoening worden geboren), die in verband wordt gebracht met inentingscampagnes. En dan is er nog lood, verantwoordelijk voor 10% van de verstandelijke handicaps en waarvan hersentoxiciteit al eeuwenlang bekend is. Desondanks wordt lood nog steeds aangetroffen in tandvullingen, afvoerbuizen in huizen, voedsel, benzine en drinkwater - zoals in Flint, Michigan.

En laten we ook de opkomst en bloei van legale en illegale drugs niet vergeten, die alleen maar plaats kon vinden met toestemming van de autoriteiten. De zogenaamde "oorlog tegen drugs" is niet meer dan een PR-campagne om de illusie van fatsoenlijke "autoriteiten" in stand te houden en om die smokkelaars uit te schakelen die zich niet aan de regels van de autoriteiten houden:
Voor de doorsnee Amerikaan die getuige is van het trieste schouwspel van de drugshandel op straat, moet het ondenkbaar lijken dat de regering betrokken zou kunnen zijn bij de internationale drugshandel. Helaas zijn Amerikaanse diplomaten en CIA-agenten op drie niveaus bij de drugshandel betrokken:

(1) toevallige medeplichtigheid door samen te werken met groepen die actief betrokken zijn in de drugshandel;

(2) steun aan de handel door bekende heroïnehandelaars te dekken en hun betrokkenheid door de vingers te zien;

(3) actieve betrokkenheid bij het transport van opium en heroïne.

~ Alfred McCoy, The politics of Heroin: CIA complicity in the Global Drug Trade
Desalniettemin hebben de hierboven genoemde methodes om de bevolking onder de duim te houden hun beperkingen. Propaganda bezwijkt uiteindelijk onder het gewicht van haar eigen tegenstrijdigheden en chemische middelen kunnen meestal grotendeels worden vermeden of afgezwakt.

Aldus blijft de fundamentele vraag voor de autoriteiten: hoe kan diepgaande en onomkeerbare gedachtenbeheersing van de bevolkingen worden teweeggebracht? Hoewel propaganda en chemicaliën aanzienlijke invloed kunnen uitoefenen op het menselijk organisme, is er iets veel fundamentelers dat vandaag de dag binnen het bereik van de lange arm der autoriteiten ligt: onze eigen genetische code. Onze geest en ons lichaam zijn voor een zeer groot deel het product van ons DNA. Als de genetische code van een persoon op de juiste manier gewijzigd kan worden, kan de manier waarop hij denkt bij wijze van spreken 'bij de bron' veranderd worden. En een van de manieren bij uitstek om het menselijk DNA ingrijpend en blijvend te veranderen zijn virussen.

De ware aard van virussen

rubeola virus
Het rubeolavirus
Virussen behoren tot de oudste organismen; aangetoond is dat zij reeds 550 miljoen jaar geleden actief waren. Zij zijn ook verreweg de talrijkste organismen op onze planeet, met naar schatting 1031 virussen in de oceanen alleen. Dat zijn er 10 biljoen meer dan het geschatte aantal sterren in het heelal (1021).

Ook zijn virussen verreweg de meest diverse organismen, met naar schatting 100 miljoen verschillende soorten virussen op aarde. Ter vergelijking: er zijn ongeveer 5.500 soorten zoogdieren op onze planeet bekend. Van deze naar schatting 100 miljoen verschillende soorten virussen veroorzaken slechts 200 soorten (slechts 0,0002%) soms ziekten bij de mens.

Ondanks deze verbazingwekkende anciënniteit, diversiteit, enorme aantallen en algemene onschuldigheid werd tot voor kort aangenomen, dat virussen uitsluitend een pathogene rol hadden: het verspreiden van ziekten, lijden en dood - deels te danken aan de wetenschapper Louis Pasteur, die aan het eind van de 19e eeuw aan de wieg stond van de kiemtheorie, die ziektekiemen (waaronder virussen) tot die rol beperkte.

Deze misleidende theorie heerste tot de komst van het genetisch onderzoek, dat er vandaag de dag op wijst dat de waarheid betreffende virussen wel eens bijna het tegenovergestelde zou kunnen inhouden van wat Pasteur beweerde:
"Een van de meest wereldschokkende publicaties van deze eeuw was de publicatie van de sequentie van het menselijk genoom. Ongeveer de helft, mogelijk zelfs twee derde van de sequentie bestaat uit min of meer complete endogene retrovirussen (ERV's) en verwante retro-elementen (RE's) [...]. Men bediscussieert de oorsprong van RE's als overblijfselen van oude retrovirale kiembaaninfecties die evolutionair onderdeel werden van het genoom.

Ongeveer 450.000 menselijke ERV (HERV) elementen vormen ongeveer 8% van het menselijke genoom en bestaan uit kenmerkende retrovirale elementen zoals de gag, pol, env genen en flankerende lange terminale herhalingen (LTR) die als bevorderaars fungeren. Howard Temin, een van de ontdekkers van de reverse transcriptase, beschreef reeds in 1985 endogene retrovirusachtige elementen, die hij schatte op ongeveer 10% van de menselijke en muis-genoomsequentie.

Het werkelijke aantal bedraagt volgens de huidige schattingen ongeveer 45%. In sommige genen, zoals het PKIB-gen (Protein Kinase Inhibitor B), hebben we ongeveer 70% retrovirus-gerelateerde sequenties vastgesteld. Is er een limiet? Had het 100% kunnen zijn?

~ Moelling K, 'Viruses and Evolution - Viruses First? A Personal Perspective '
Onze DNA code is letterlijk gemaakt van virale sequenties. Deze prevalentie van virale sequenties in menselijk DNA is verbijsterend, zelfs wanneer alleen bekende virale sequenties in aanmerking worden genomen. Deze alomtegenwoordigheid wordt bevestigd door de talrijke kopieën van dezelfde virale sequentie die overal in het menselijk genoom worden aangetroffen:
"[...] mensen, gezien de enorme proliferatie van insertieplaatsen bij die 30 à 50 virusfamilies, en de ongeveer 200 subgroepen. Als we bijvoorbeeld alleen al kijken naar de HERV kloon 4-1 variant van de HERV-E familie die door Sekigawa werd bestudeerd in verband met SLE, dan bevat het menselijk genoom 85 kopieën van het virus op verschillende integratieplaatsen binnen verschillende chromosomen. "

~ Frank Ryan, Virolution
Daarnaast zijn de meeste virale sequenties geïntegreerd in onze non-coderende genen. Man kan coderende genen vergelijken met muzikanten die, in plaats van geluid, eiwitten produceren die de fundamentele bouwstenen zijn van alle levensvormen. Non-coderende genen spelen een nog fundamentelere rol; zij zijn te vergelijken met een dirigent die de muzikanten aanstuurt en de expressie van coderende genen moduleert.

De talrijke virale sequenties die in ons DNA worden aangetroffen vormen geen genetisch neutraal archaïsme; het is nu bewezen dat endogene virussen gunstige effecten hebben op de gastheer:
"In 1996 kon Roy J Britten, verbonden aan het California Institute of Technology, tien voorbeelden opnoemen waarin endogene retrovirale sequenties de expressie van een nuttig gen hielpen reguleren. Zeven van de tien voorbeelden waren menselijk."

~ Frank Ryan, Virolution
Met betrekking tot de hierboven gebruikte term "endogeen": onze voorouders werden blootgesteld aan een nieuw virus (exogeen = overdraagbaar virus) en integreerden de code van dit virus in hun eigen DNA (endogeen = erfelijk virus). In feite hebben endogene virussen niet alleen gunstige effecten, zoals blijkt uit het citaat hierboven, maar het lijkt erop dat hun aanwezigheid zelfs een noodzakelijke voorwaarde is voor levensvormen om te kunnen bestaan:
"[...] toen Corrado Spadafora, de Italiaanse onderzoeker die zulk baanbrekend werk in het kankeronderzoek heeft verricht, een anti-reverse transcriptase geneesmiddel toepaste in dit zeer vroege stadium van de embryogenese bij de muis, hield alle ontwikkeling op in het viercellig stadium. Het lijkt erop dat endogene retrovirussen in dit vroege stadium van de embryogenese bij zoogdieren een zeer ingrijpende, zij het volkomen onbekende, rol spelen."

~ Frank Ryan, Virolution
De rol van virussen is zo prominent in het menselijk DNA dat sommige onderzoekers zich afvragen: "Zijn virussen onze oudste voorouders?"

Om een analogie te gebruiken: virussen die nieuwe informatie in onze genetische code stoppen kan men vergelijken met een software-update. Vanuit dit perspectief zijn ziekten die worden veroorzaakt door exogene virussen de fysieke manifestatie van de strijd van de drager om zich aan te passen aan deze "update". In zeldzame gevallen volgt de dood - de computer is te oud, is niet klaar voor de verandering of is niet in staat de update te absorberen. Maar zoals het Chinese gezegde luidt: "een vallende boom maakt meer lawaai dan een groeiend bos"; in de meeste gevallen is de update succesvol en volledig asymptomatisch:
"We onderzochten niet-menselijke gegevens van sequentie van het gehele genoom van bloed van 8.240 individuen, van wie bij niemand een infectieziekte was vastgesteld. [...] we brachten sequenties in kaart van 94 verschillende virussen, waaronder sequenties van 19 menselijke DNA-virussen, provirussen en RNA-virussen (herpesvirussen, anellovirussen, papillomavirussen, drie polyomavirussen, adenovirus, HIV, HTLV, hepatitis B, hepatitis C, parvovirus B19, en influenzavirus) bij 42% van de deelnemers aan de studie.
Gewoonlijk wordt het exogene virus gedeactiveerd en pijnloos in ons DNA geïntegreerd; het wordt op deze wijze een endogeen virus. De nieuwe virale informatie wordt opgeslagen in onze 'harde schijf' (ons genoom). Deze nieuwe informatie - sequenties van een endogeen virus geïntegreerd in ons DNA - verschaft ons een verhoogde complexiteit en functionaliteit.

Uit het bovenstaande blijkt hoe wijdverbreid virussen in onze genetische code zijn en dat zij een vitale rol spelen. Dit perspectief geeft een andere draai aan het voortdurende debat over de vraag of virussen al dan niet levensvormen zijn. Eigenlijk lijken virussen fundamenteler dan zelfs het leven zelf; zij zijn de informatiedragers (genetische codes) waaruit het biologische leven voortkomt. Virussen zijn meer dan leven: zij zijn de eigenlijke bron van het leven; zij zijn de informatieve voorlopers, de initiators van levensvormen.

Het Virus dat de Geest Verandert

Uit het bovenstaande blijkt de fundamentele rol van virussen in de ontwikkeling en evolutie van het leven, met inbegrip van het menselijk leven. Zij hebben ons lichaam, onze organen en zelfs onze geest gevormd. Vanuit dit perspectief is het geen verrassing dat endogene virussen, en zelfs exogene virussen, invloed uitoefenen op het gedrag van de gastheer.

Er is een aantal virussen bekend dat verandering in het gedrag van dierlijke gastheren teweegbrengt. Hondsdolheid "kaapt" de hersenen en zorgt ervoor dat de gastheer agressief wordt. Virussen van de Baculoviridae - familie veroorzaken bij hun gastheren veranderingen in zowel eetgedrag als omgevingsselectie. Van het Bornavirus is bekend dat het bij paarden versuffing, hyperprikkelbaarheid, angst en agressiviteit veroorzaakt.

Virussen veranderen ook het gedrag van mensen:
'"Ingrijpende gedragsveranderingen worden waargenomen na infectie van het centrale zenuwstelsel door sommige virussen. Prikkelbaarheid, slapeloosheid, hyperactiviteit en leerstoornissen zijn enkele van de gedragsstoornissen die zijn beschreven bij zowel mensen als dieren met een infectie van het centrale zenuwstelsel.
Zo wordt virale encefalitis bij de mens vaak veroorzaakt door arbovirussen, waaronder West-Nijl-, herpes- en enterovirussen. Symptomen omvatten prikkelbaarheid, lethargie en toevallen. Bij mensen veroorzaakt hondsdolheid delirium, abnormaal gedrag en hallucinaties. Sporen van het Bornavirus zijn aangetroffen bij een aanzienlijk aantal depressieve en schizofrene patiënten. Subacute scleroserende panencefalitis wordt veroorzaakt door gemuteerde mazelenvirussen die de hersenen binnendringen. Onder de symptomen vallen bizar gedrag, spierschokken en toevallen.

Maar het is niet nodig om naar zeldzame exotische virussen te zoeken om gedragsveranderende verschijnselen te vinden, of zelfs positieve gedragsveranderende verschijnselen. In 2010 vond Chris Reiber bewijs dat zo'n alledaags virus als het griepvirus het gedrag van mensen verandert door ze socialer te maken.

Aangezien virussen het actieve bestanddeel in vaccins zijn, is het geen verrassing dat veranderingen in het sociale gedrag van mensen zijn waargenomen als reactie op een veelgebruikt vaccin.

Door de Mens Vervaardigde Virussen

De eerste gemanipuleerde DNA-molecule werd in 1972 gemaakt door Paul Berg. Berg combineerde DNA van het apenvirus SV40 met het lambda virus. Dat is bijna 50 jaar geleden.

Decennialang was het vervaardigen van virussen een gangbare praktijk. Het actieve ingrediënt in de meeste moderne vaccins is een genetische sequentie die uit een virus is gehaald (de sequentie die als immunogeen maar niet als pathogeen wordt beschouwd). In een 19 jaar geleden gepubliceerde verhandeling wordt beschreven hoe genetisch gemodificeerde virussen kunnen worden gebruikt om vaccins te ontwikkelen.

Op soortgelijke wijze wordt bij gentherapie gebruik gemaakt van genetisch gemodificeerde virussen om genen in te zetten die genetische ziekten kunnen genezen. Martin Cline voerde de eerste succesvolle gentherapie bij mensen uit in 1980. Meer recent, in 2004, werd een genetisch gemodificeerd virus ontworpen om het egoïstische gedrag van kankercellen uit te buiten en kanker te behandelen.

Door de mens vervaardigde virussen worden ook gebruikt bij zoogdieren (bescherming tegen myxomatosis bij konijnen), planten (resistentie tegen ziekten bij sinaasappelbomen) en insecten door het ontwerpen van door insecten overgebrachte virussen die de genen van gewassen in reeds beplante velden kunnen veranderen. Dit virus transformeert in feite niet-genetisch gemodificeerde gewassen in genetisch gemodificeerde gewassen nadat ze zijn geplant.

Uit het bovenstaande blijkt dat het bewerken van virussen nu gemeengoed is geworden en dat natuurlijke virussen gedrag kunnen veranderen. Maar virussen kunnen door de mens worden vervaardigd EN gedrag veranderen. Dit is het onderwerp van een verhandeling die in 2011 door een laboratorium in Rostock is gepubliceerd:
"Gentherapeutische benaderingen hebben effect op diermodellen op het gebied van verschillende psychiatrische stoornissen, waaronder drugsverslaving, affectieve stoornissen, psychoses en dementie, waarbij parameters met betrekking tot gedrag worden gewijzigd via interventies op moleculair en cellulair niveau. [...] stereotactische intracerebrale injectie van genetisch gemodificeerde virussen worden gebruikt."
SARS-CoV-2, Door De Mens Vervaardigd

De hypothese volgens welke SARS-CoV-2 uit een laboratorium zou zijn "ontsnapt" leek aanvankelijk wat vergezocht, maar werd in de loop der tijd steeds aannemelijker door het opduiken van mysterieus bewijs. Zelfs in die mate dat een aantal reguliere mainstream media [1], [2], [3] bevestigden dat de Amerikaanse inlichtingendiensten de mogelijkheid van een uit het lab afkomstig virus onderzochten.

Luc Montagnier 2008 Nobelprijs
Luc Montagnier ontvangt de Nobelprijs voor Geneeskunde in 2008
Luc Montagnier is een gepensioneerde Franse wetenschapper. Hij ontving de Nobelprijs voor geneeskunde in 2008 voor zijn ontdekking van het HIV-virus. Als gepensioneerd Nobelprijswinnaar is hij minder gevoelig voor verschillende vormen van pressie (het schrappen van subsidies, slechte pers en druk van collega's). In tegenstelling tot de meeste van zijn collega's kan hij zeggen wat hij denkt en dat doet hij dan ook.

Montagnier beschreef SARS-CoV-2 als een door de mens gemaakt "Frankensteinvirus", dat verschillende soorten virussen combineert. Volgens Montagnier werd het Franken-virus gemaakt op basis van een natuurlijk coronavirus, afkomstig van een vleermuis, maar werden aan dit model sequenties toegevoegd die sterk lijken op die van HIV-1 en de parasiet Plasmodium falciparum, die verantwoordelijk is voor malaria. Dit zou kunnen verklaren waarom hydroxychloroquine - een geneesmiddel tegen malaria - doeltreffend is tegen SARS-CoV-2.

Op de vraag: "Was het coronavirus niet natuurlijk?" antwoordde Montagnier: "Nee, het was niet natuurlijk, het was het werk van professionals, van moleculaire biologen, het is zodanig nauwkeurig uitgevoerd dat we het met het werk van een horlogemaker kunnen vergelijken".

Montagniers beweringen over gecreëerde invoegingen van HIV-sequenties in SARS-CoV-2 werden bevestigd in een paper met de titel "Uncanny similarity of unique inserts in the 2019-nCoV spike protein to HIV-1 gp120 and Gag, dat werd ingetrokken wegens "te veel druk".

Twee andere prominente virologen, namelijk Ruan Jishou van de Nankai Universiteit en Li Huan van de Huazhong Universiteit, kwamen onafhankelijk van elkaar tot precies dezelfde conclusie. In een in het International Journal of Research gepubliceerde verhandeling werden in het genoom van SARS-CoV-2 sequenties van HIV-1, HIV-2 en SIV geïdentificeerd, zodat de auteur verklaarde dat het virus een "synthetische oorsprong" had.

Judy Mikovits was laboratoriumdirecteur bij het Amerikaanse National Cancer Institute en maakte deel uit van het team dat als eerste het muizenretrovirus XMRV isoleerde. Zij is eveneens een aantal jaren werkzaam geweest in Fort Detrick, het meest beruchte onderzoekslaboratorium voor biowapens van het Amerikaanse leger. Mikovits is een van de weinigen die het vaccinschandaal aan de kaak durfden te stellen, en betaalde daar een hoge prijs voor; zij raakte haar carrière, spaargeld en reputatie kwijt. Zij verklaarde in het openbaar dat, gezien het verbijsterende aantal (1.200) mutaties tussen het nieuwe SARS-CoV-2 en het oorspronkelijke vleermuisvirus, het eerste wel ontworpen en ontwikkeld moest zijn:
Journalist: Gelooft u dat dit virus [SARS-CoV-2] in het laboratorium is gemaakt?

Mikovits: [...] Het kan niet op natuurlijke wijze ontstaan zijn. Er is niet iemand naar een markt gegaan om een vleermuis te halen, het virus is niet direct op mensen overgesprongen. Dat is niet hoe het werkt. Dat is versnelde virale evolutie. Als het een natuurlijk verschijnsel was, zou het wel 800 jaar duren.
Bruno Coutard is onderzoeker bij het IHU Méditerranée Infection, een van de grootste virusonderzoeksfaciliteiten ter wereld. In april 2020 publiceerden Coutard et al. in Antiviral Research een gedetailleerde analyse van SARS-CoV-2:
"In 2019 is in Wuhan, China, een nieuw coronavirus (2019-nCoV) opgedoken dat mensen infecteert. Het genoom ervan is gesequenced en de genomische informatie is prompt vrijgegeven. Ondanks een grote gelijkenis met de genoomsequentie van SARS-CoV en SARS-achtige CoV's, hebben we een eigenaardige splitsingsplaats van furine geïdentificeerd in het spike-eiwit van 2019-nCoV, die ontbreekt in de andere SARS-achtige CoV's [...] Deze splitsingsplaats van furine [...] kan het 2019-nCoV een "verkrijgen-van-functie" verschaffen voor een efficiënte verspreiding in de menselijke populatie."
In gewone taal betekent "verkrijgen-van-functie" "door de mens vervaardigd". Volgens Coutard is het deze door de mens vervaardigde interventie, die een zoönotisch (vleermuis)virus in staat stelde om naar de mens over te "springen".

Hoogleraar etiologie aan de National Taiwan University Fang Chi-tai, heeft verklaard, dat SARS-CoV-2 waarschijnlijk door de mens is gemaakt. Er zijn vier aminozuren meer in de gensequentie van SARS-CoV-2 dan in andere coronavirussen. Volgens Fang resulteren natuurlijke mutaties van virussen slechts in kleine, enkelvoudige veranderingen, zodat het verdacht is om te zien dat een natuurlijk gemuteerd virus plotseling vier aminozuren aanneemt. Deze aminozuren zouden kunstmatig kunnen zijn toegevoegd om de overdracht van het virus te vergemakkelijken.

De Tsjechische moleculair biologe Dr. Soňa Peková verklaarde dat SARS-CoV-2 door de mens is gemaakt vanwege de ingrijpend aangepaste "controlekamer":
"[...] massale genveranderingen en transcripten, inserties, deleties en andere complexe veranderingen in de grootschaligheid van de controlekamer van RNA SARS-CoV-2, als de natuur het chaotisch en willekeurig had geschapen, zou het virus simpelweg ten onder gaan omdat het niet op een ordelijke manier had kunnen functioneren."
De Noorse wetenschapper Birger Sorensen en Australische wetenschappers in Adelaide en Melbourne kwamen onafhankelijk van elkaar tot dezelfde conclusie: SARS-CoV-2 is door de mens vervaardigd omdat een virus dat nog nooit eerder bij mensen is gezien niet zo perfect aan mensen kon zijn aangepast:
"Dit is een nieuw virus dat nog nooit eerder in mensen is gezien, maar het heeft een buitengewoon hoge binding met menselijke receptoren, hetgeen zeer verrassend is. Het is bijna perfect aangepast aan de mens, het zou niet beter kunnen."
Kunstmatige toevoegingen van HIV- en malaria-sequenties, een ontworpen splitsing van furine, aminozuren die met opzet zijn toegevoegd, een aangepaste controlekamer, buitengewone aanpassing aan de mens. Al deze bewijsstukken wijzen op een door de mens vervaardigd virus. En vergeet niet dat dit slechts de bewijzen zijn die naar voren zijn gebracht door de weinige wetenschappers die zo moedig waren om hun mond open te doen.

Ontworpen voor Welk Doel?

Als SARS-CoV-2 door de mens is vervaardigd, luidt de volgende vraag: "Welke kenmerken heeft het ontwikkelde SARS-CoV-2 gekregen in vergelijking met zijn natuurlijke voorouders?"

Om deze vraag te beantwoorden vergelijken we SARS-CoV-2 met zijn natuurlijke verwanten, SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome) en MERS (Middle East Respiratory Syndrome), twee van slechts een handvol andere coronavirussen die een besmettingsgevaar voor mensen kunnen opleveren. Ook de seizoensgriep (influenzavirus) zal in deze vergelijking worden meegenomen.

Overdraagbaarheid:
Transmissiesnelheid (R0) meet het gemiddelde aantal personen dat door één drager wordt besmet. R0 voor SARS-CoV-2 ligt tussen 3 en 5. Dat is verscheidene malen hoger dan SARS met een R0 van 1,8 en MERS, waarvan de R0 lager is dan 1. Ook de seizoensgriep is matig besmettelijk; de R0 bedraagt ongeveer 1,3.

Pathogeniciteit (ziekmakendheid):
Massaal uitgevoerde testen in IJsland hebben aangetoond dat 50% van de dragers van SARS-CoV-2 asymptomatisch zijn. Dit cijfer komt overeen met het geval van de Diamond Princess, waarbij 75% van de dragers asymptomatisch was. SARS en MERS zijn duidelijk meer pathogeen met respectievelijk slechts 7-13% en 25.4% van de gezonde dragers. De seizoensgriep vertoont een soortgelijke hoge pathogeniciteit met een asymptomatische fractie van tussen 4 en 28%.

Sterfte:
Landen die geen massale testen uitvoerden, geven een kunstmatig opgeblazen sterftecijfer, omdat het aantal besmette mensen vaak te laag wordt ingeschat gezien het hoge percentage asymptomatische dragers zoals hierboven is beschreven.

IJsland was een van de weinige landen die wel massaal testen uitvoerden en heeft een sterftecijfer van 0,5%, hetgeen precies overeenkomt met het percentage dat aan boord van de Diamond Princess werd geobserveerd. Toch wordt dit percentage vaak overschat omdat "dood met SARS-CoV-2" gelijk wordt gesteld met "dood door SARS-CoV-2", ondanks de aanwezigheid van duidelijke comorbiditeitsfactoren.

Daarbovenop hebben de financiële stimulansen voor COVID-19-doden, de bijna niet-bestaande seizoensgriepdoden deze winter (die in plaats daarvan als COVID-19-doden werden geteld), de niet-reanimatie-verklaringen en de valse overlijdensakten er allemaal toe bijgedragen dat het COVID-19-dodencijfer nog meer wordt opgeblazen.

Ondanks deze overtrokken cijfers heeft SARS een veel hoger sterftecijfer (9,5%) en is MERS 68 maal dodelijker met een sterftecijfer van 34%. De seizoensgriep heeft doorgaans een sterftecijfer van 0,1% en dit is vergelijkbaar met het sterftecijfer bij SARS-CoV-2 als de opgeblazen cijfers buiten beschouwing worden gelaten.

Neurologische verschijnselen:
SARS-CoV-2 vertoont een verrassend hoog percentage neurologische verschijnselen. Afhankelijk van de bronnen vertoont tussen de 36% en 84% van de COVID-19-patiënten neurologische verschijnselen.

Daarnaast veroorzaakt SARS-CoV-2 een uitgebreid scala aan neurologische symptomen: trager dan normale cognitieve snelheden, geheugenverlies, verminderde concentratie, verwardheid, ernstige agitatie, encefalitis, toevallen, gevoelloosheid, beroertes, duizeligheid, cerebrale veneuze sinustrombose, hersenbloeding, hoofdpijn, verlies van smaak en reukverlies.

SARS vertoont ook neurologische verschijnselen, maar deze treden zeldzaam op (ongeveer 2.5%) en met een gering spectrum. Tussen de 8% en 24% van de MERS dragers vertoont neurologische symptomen, meestal verwardheid en toevallen. Influenza veroorzaakt ook enkele neurologische symptomen (encefalopathie en epileptische aanvallen) bij 5% van de patiënten.

Uit gepubliceerd onderzoek blijkt, dat op de verduidelijkte MRI-beelden van de hersenen van COVID-19-patiënten bij iedere patiënt frontotemporale hypoperfusie werd vastgesteld. Dit wijst erop dat SARS-CoV-2 vooral dit specifieke gebied zou aantasten, waarvan de meest voorkomende aandoening frontotemporale dementie wordt genoemd met als een van de belangrijkste symptomen automatische gehoorzaamheid. Evenzo wordt bij gezonde personen die aan Milgram-achtige experimenten worden onderworpen, de gehoorzaamheid aan autoriteiten in verband gebracht met een lagere activiteit in het frontotemporale gebied. In dezelfde lijn is het de temporale kwab die actief wordt wanneer de proefpersonen gevraagd wordt een beslissing met morele inhoud te nemen.

De tabel hieronder geeft een overzicht van onze belangrijkste bevindingen:

SARS-CoV-2 vergeleken met  MERS, SARS en influenza
© Sott.netSARS-CoV-2 vergeleken met MERS, SARS en influenza
Op dit moment kennen we enkele van de specifieke kenmerken van een waarschijnlijk door de mens vervaardigd SARS-CoV-2 in vergelijking met zijn verwanten MERS, SARS, en in mindere mate, influenza. Misschien kunnen we op deze wijze iets te weten komen omtrent de doelstellingen van de ontwerpers van het virus.

SARS-CoV-2 was zeker niet ontworpen om te doden; integendeel, dragers moesten in leven blijven (laag sterftecijfer). Bovendien moesten dragers onzichtbaar zijn (lage pathogeniciteit) en moest het virus zich wijd verspreiden (hoge overdraagbaarheid).

SARS-CoV-2 was op dermate wijze ontworpen dat het zich op grote schaal geruisloos kon verspreiden en de hersenen kon bereiken, waarbij het gebied betreffende morele beslissingen en gehoorzaamheid zou worden aangetast. Wat wilden de ontwerpers aangepast zien in de hersenen van de dragers? Was het doel van het virus om de gehoorzaamheid te vergroten?

Deze vragen laten we even voor wat ze zijn en we richten onze aandacht eerst eens op het Mekka van door het laboratorium vervaardigde virussen en mind control: Fort Detrick.


Fort Detrick en
Virussen

Gedeelte infrastructuur Fort Detrick
Gedeelte van de infrastructuur van Fort Detrick
Ten tijde van het uitbreken van WO2 was de VS al wereldleider in de productie van biologische en chemische wapens, Edgewood Arsenal met een staf van 1.200 onderzoekers als de grootste faciliteit voor chemische en biologische wapens ter wereld.

In 1943 werd de ontwikkeling van biologische en chemische wapens overgebracht naar Fort Detrick. Om hun kennis met betrekking tot biologische wapens te vergroten, verleende de VS immuniteit aan vooraanstaande nazi-wetenschappers zoals Erich Traub, een viroloog die gespecialiseerd was in mond- en klauwzeer, runderpest en de ziekte van Newcastle. Hij was hoofd van het lab van de meest vooraanstaande bio-wapenfabriek van de nazi's op het eiland Riems.
"Nadat hij enkele maanden werkzaam was voor Operatie Paperclip, werd Traub gevraagd een ontmoeting te hebben met Amerikaanse wetenschappers van Fort Detrick[...]. Traub besprak het werk dat hij verricht had op het Reich Research Institute for Virus Diseases of Animals op Riems voor de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog en het werk dat hij daar na de oorlog uitvoerde voor de Russen. Traub gaf gedetailleerd uitleg over de geheime operatie die plaatsvond op het Instituut en zijn activiteiten daar. Deze informatie vormde de basis voor Fort Detricks offshore laboratorium voor biologische oorlogsvoering en dierziekten op Plum Island. "

~ Carroll, Michael (2004). Lab 257: The Disturbing Story of the Government's Secret Germ Laboratory. New York: HarperCollins Publishers. pp. 7-8
In ruil voor de overdracht van kennis over biologische wapens aan Fort Detrick, verleende de VS ook immuniteit aan de leiders van de beruchte Unit 731, een geheime Japanse onderzoeksgroep voor biologische wapens, die vivisectie toepaste op levende mensen en verantwoordelijk was voor de dood van meer dan 300.000 Chinese burgers door middel van biologische oorlogsvoering.

Tegen de jaren '50 werd in Fort Detrick al geëxperimenteerd met een groot aantal virussen en andere ziektekiemen:
"Operatie Harness, een weinig succesvol experimenteel programma waarbij teams bestaande uit Amerikaanse, Britse en Canadese microbiologen virulente middelen zoals miltvuur, brucellose en tularemie uitsproeiden boven de Bahamas, Antigua en de Nieuwe Hebriden. [...] Andere minder bekende SOD-projecten die ondernomen werden voordat de relatie met de CIA geformaliseerd werd, betroffen het testen van de gevolgen van salmonella vergiftiging, botulinum toxine sprays, kala-azar (een parasitaire ziekte), lymphogranuloma inguinal (een herpesachtig virus), framboesia en, misschien wel het meest onheilspellend van allemaal, het ontwikkelen van 'het vermogen om kanker te veroorzaken door heimelijke middelen'."

~ Hank Albarelli, A Terrible Mistake
Experimenten met biologische oorlogsvoering werden uitgevoerd op onwetende proefpersonen en veroorzaakten een aantal doden in "vijandelijke" landen, derdewereldlanden, "geallieerde" landen zoals Frankrijk, alsmede onder de Amerikaanse bevolking zelf - niet alleen onder prostituees, gevangenen en geesteszieken, maar onder "normale burgers" - zoals tijdens de blootstelling van 800.000 inwoners van San Francisco aan Serratia marcescens.

In 1969, te midden van grote protesten tegen de oorlog in Vietnam en toenemende onthullingen over het gebruik van Agent Orange (ontwikkeld door Frederick Hoffman en de biochemici van Fort Detrick) en napalm tegen de burgerbevolking, kondigde president Nixon een vermeend verbod op het gebruik van chemische en biologische wapens aan. Dit bleek echter een vals verbod te zijn, zoals blijkt uit het verdrag dat in 1972 werd ondertekend:
"De Verenigde Staten zullen hun biologisch onderzoek beperken tot defensieve maatregelen, zoals immunisatie en veiligheidsmaatregelen."
De enige verandering was dat vanaf toen de VS met de vinger naar een vermeende bioterrorist moest wijzen om hun onderzoek naar een bepaald biowapen voort te zetten - of later te "rechtvaardigen". En dat is precies wat ze deden met het antraxverhaal en Irak. Irak zou antrax-biowapens aan het ontwikkelen zijn, en dit vormde een van de voorwendselen om een oorlog tegen Irak te beginnen. Het was datzelfde antrax dat door "bioterroristen" per post werd verstuurd een aantal weken na 9/11 (gunstige timing om de waanzin rond de "kwaadaardige-moslim-terrorist" - op te ruien).

Colin Powell antrax VN
Colin Powell laat een flesje antrax zien bij de VN
Uiteindelijk bleek uit onderzoek dat de antrax niet uit Irak kwam maar uit Fort Detrick. Een nogal ongemakkelijk feit. Maar al snel werd een handige zondebok gevonden. Volgens de FBI waren de antrax brieven verstuurd door een gestoorde werknemer: Bruce Edwards Ivins, een onderscheiden microbioloog die 18 jaar in Fort Detrick had gewerkt.

Tien jaar later concludeerde een wetenschappelijke analyse van antraxstammen, uitgevoerd door de National Academy of Science, dat de FBI de kracht van de genetische analyse die de geposte antrax in verband bracht met een voorraad van Bruce E. Ivins, overdreven had. De antrax kwam uit Fort Detrick, maar Ivins was waarschijnlijk niet de dader. Ivins stierf in 2008, vermeendelijk aan een overdosis tylenol. Er werd geen autopsie uitgevoerd en het lichaam werd spoedig gecremeerd. Doden kunnen het niet meer navertellen.

Vandaag de dag doen wetenschappers in Fort Detrick nog steeds intensief onderzoek naar door de mens vervaardigde biologische wapens in het algemeen, en ontwikkelde virussen in het bijzonder. Zo was Fort Detrick in 2016 betrokken bij onderzoek naar het gebruik van vleermuizen en de virussen die zij bij zich dragen als biowapens. In 2018 deed Fort Detrick onderzoek naar het MERS-coronavirus, een nauwe verwant van SARS-CoV-2.

Fort Detrick gebruikt ook CRISPR-Cas9, een geavanceerde technologie met behulp waarvan specifieke genetische sequenties uit virussen gehaald kunnen worden. Uit een verhandeling gepubliceerd in 2017 blijkt, dat Fort Detrick-teams deze technologie toepasten voor het extraheren van virale sequenties die coderen voor een "splitsingsplaats van furine". Toevallig of niet, sommige onderzoekers zijn van mening dat deze onverwachte splitsingsplaats van furine, die aangetroffen is in SARS-CoV-2 en die zorgt voor ongewoon hoge virulentie, bewijst dat het door mensen is vervaardigd.

Bovenstaande bevat zo'n beetje de totale hoeveelheid van het publiekelijk toegankelijke onderzoek dat afkomstig is van Fort Detrick. Omdat Fort Detrick een militaire faciliteit is die nauw verbonden is met de CIA, waar geheimhouding van het grootste belang is, opereren Fort Detrick en aanverwante laboratoria over de hele wereld binnen gesloten netwerken van communicatie en publicatie.

Fort Detrick en Mind Control

Parallel aan het onderzoek naar en het ontwerpen van biologische wapens, is Fort Detrick zwaar betrokken bij mind control (gedachtenbeheersing). Dit nam na WO2 een aanvang en omvatte methodes als het gebruik van verschillende drugs (heroïne, mescaline, LSD, MDMA, synthetische THC en morfine), polygraaf, elektroshock-therapie, het gebruik van "mechanische hulpmiddelen", lobotomieën, hypnotisme, vermoeidheid, isolatie, zintuiglijke ontbering en marteling.

MKULTRA is het bekendste gedachtenbeheersingsprogramma vanwege de onthullingen over de gruwelijke experimenten die werden uitgevoerd door Sydney Gottlieb, CIA-chemicus en hoofd van een aantal mind control-experimenten in Fort Detrick en Dr. Ewen Cameron van het Allan Memorial Instituut in Montreal. Maar dit betrof slechts het topje van de ijsberg; de aan het licht gekomen experimenten bleken slechts een onderdeel te zijn van deelproject 68, een van de 144 deelprojecten van MKULTRA.

MKULTRA vertakte zich in vele andere "wegen om het menselijk gedrag te beheersen, waaronder straling, elektroshock, verschillende gebieden van psychologie, psychiatrie, sociologie en antropologie, grafologie, intimidatie-middelen, en paramilitaire apparaten en materialen".

MKULTRA-experimenten
Een jong meisje dat onderworpen wordt aan MKULTRA- experimenten
Na de openbaarmaking van deelproject 68 werd MKULTRA in 1964 officieel beëindigd. Maar dat gebeurde niet; in werkelijkheid werd het hernoemd en heette het vanaf 1964 MKSEARCH.

Daarnaast was MKULTRA slechts een van de vele programma's gericht op mind control; andere bekende programma's zijn ARTICHOKE, Bluebird, QKHILLTOP, Chemical Corps, MKNAOMI, MKSHADE. Alle waren gericht op het 'begrijpen' van de menselijke geest en het vinden van alle mogelijke manieren om die te beheersen.

Het ultieme doel van de mind control-experimenten die werden uitgevoerd in Fort Detrick en haar talloze satellietorganisaties (laboratoria, ziekenhuizen, biotech-bedrijven, farmaceutische bedrijven en gevangenissen) werd het best samengevat in 1952, toen Paul Gaynor, hoofd van de CIA Security Research Service, het doel van ARTICHOKE beschreef:
[Gaynor] stelde de ultieme vraag aangaande het project aan het hoofd van het Medisch Bureau van de CIA: "Kunnen we door middel van het uitoefenen van controle een individu zover krijgen dat hij tegen zijn wil en zelfs tegen fundamentele natuurwetten als zelfbehoud in onze bevelen uitvoert?"
De twee belangrijkste onderzoeksonderwerpen in Fort Detrick, namelijk biologische wapens en mind control, waren niet van elkaar gescheiden. De CIA gaf zelfs toe aan het Amerikaanse Ministerie van Justitie tijdens het onderzoek in 1975, dat MKULTRA, gecentreerd rond Fort Detrick, biologische materialen en mind control met elkaar waren verenigd:
[MKULTRA] hield zich bezig met onderzoek naar en ontwikkeling van chemische, biologische en radiologische materialen die konden worden gebruikt bij clandestiene operaties om het menselijk gedrag te beheersen.
Dit verband wordt bevestigd door documentatie van experimenten waarbij infectieziekten en menselijk gedrag met elkaar in verband worden gebracht en die al in 1959 werden uitgevoerd:
Milwaukee (AP) - De CIA rekruteerde tussen 1959 en 1962 wetenschappers van de Universiteit van Wisconsin voor twee experimenten, rapporteerde de Milwaukee Journal in de editie van vandaag. Uit documenten die de krant in handen kreeg blijkt dat universiteitsbestuurders mogelijk niet op de hoogte waren van de betrokkenheid van de CIA bij de onderzoeksprojecten. Uit de documenten blijkt echter, dat de onderzoekers op de hoogte waren van de sponsoring door de CIA en van de doelstellingen van het onderzoek. De experimenten hadden betrekking op besmettelijke ziekte en menselijk gedrag.

~ Glenn E. Tagatz, ENIGMA: A Veteran's Quest for Truth
Sydney Gottlieb was een doctoraal student onder de supervisie van Ira Baldwin aan de Universiteit van Wisconsin. Dr. Ira Baldwin zou uiteindelijk voorzitter worden van de afdeling Bacteriologie aan de universiteit voordat hij directeur wetenschappelijk onderzoek werd van Fort Detrick.

Uit het bovenstaande blijkt dat de samenvloeiing tussen onderzoek naar besmettelijke ziekten en menselijk gedrag meer dan 60 jaar geleden begon. Sindsdien hebben beide onderzoeksgebieden enorme 'vooruitgang' geboekt.

In een voornoemde verhandeling die gepubliceerd werd in 2011 door een team uit Rostock, worden virussen beschreven die genetisch zijn gemodificeerd om gedrag te veranderen. Als een bescheiden laboratorium in Rostock in 2011 al een artikel over een bewerkt virus dat de geest verandert kon publiceren, dan heeft u wellicht een idee wat Fort Detrick tegenwoordig allemaal in het geheim weet te creëren.

Vandaag de dag floreert Fort Detrick als de belangrijkste basis van het Amerikaanse leger voor biologisch onderzoek en mind control. Er werken bijna bijna 8.000 mensen in 600 gebouwen op een oppervlakte van zo'n 53 vierkante kilometer. In de afgelopen 70 jaar heeft het miljarden dollars geïnvesteerd in mind control en bewerkte virussen.

'Made in China' of 'Made in the USA'?

Het Level 4 laboratorium in Wuhan is een civiele instelling waar onderzoek wordt gedaan naar behandelingen tegen bestaande virussen, terwijl Fort Detrick de grootste militaire biowapen-instelling ter wereld is en waar een van de kernactiviteiten de creatie van nieuwe door de mens vervaardigde virussen betreft. SARS-CoV-2 is een nieuw virus dat, zoals hierboven is aangetoond, waarschijnlijk door de mens is vervaardigd.

De oprichting van het Wuhan laboratorium in 2015 verbleekt in vergelijking met Fort Detrick en haar decennialange activiteiten omtrent biologische wapens en mind control. Het enige argument ten gunste van een door Wuhan bewerkt SARS-CoV-2 is de locatie van "patiënt zero", die zich in december 2019 op een markt in Wuhan zou hebben bevonden. Deze bewering werd al snel achterhaald door een verhandeling, die erop wijst dat de markt in Wuhan niet de plaats is waar de epidemieën zijn ontstaan.

Hoewel er geen "patiënt zero" te vinden is in Wuhan, bestaat er wel een serie mysterieuze epidemieën in de buurt van Fort Detrick die maanden eerder dan de uitbraak in Wuhan plaatsvonden.

Op 2 juli 2019 trof een mysterieuze ademhalingsepidemie de Greenspring Senior Living gemeenschap in Springfield, Virginia, op slechts 80 kilometer afstand van Fort Detrick. Achteraf bezien komen de beschreven symptomen heel dicht in de buurt van de symptomen die in verband worden gebracht met SARS-CoV-2. De epidemiologische statistieken (voor bejaarden) zijn ook vergelijkbaar met SARS-CoV-2; van de 263 bewoners werden er 63 ziek en overleden er 3.

Laboratoriumproeven van de CDC brachten geen specifieke oorzaak voor deze mysterieuze ademhalingsziekte aan het licht. Vergeet niet dat SARS-CoV-2 op dat moment onbekend was (en dus niet op te sporen), aangezien de officiële ontdekking ervan op 9 januari 2020 door de WHO werd aangekondigd.

Springfield betrof lang geen op zichzelf staand geval. Virginia meldde een ongewone toename van ademhalingsziekten, verdeeld over 16 geografische clusters die ten minste tot december 2019 duurden en die typische COVID-19-patiënten troffen: "De meeste meldingen betreffen oudere volwassenen en mensen met chronische medische aandoeningen die in begeleid wonen- en langdurige zorgfaciliteiten verblijven."

Op 26 juli, 24 dagen na de uitbraak in Springfield, dook een ander mysterieus respiratoir syndroom op in Illinois en Wisconsin, dat snel werd toegeschreven aan dampen, waarbij 8 personen in het ziekenhuis belandden als gevolg van symptomen die, ook hier, doen denken aan COVID-19: "Scans en röntgenfoto's toonden ontsteking of zwelling in beide longen [...] De ernst van de gezondheidstoestand varieerde, waarbij sommige patiënten hulp nodig hadden om adem te halen." De longscans van de patiënten vertoonden de voor COVID-19 kenmerkende 'schaduw van verpulverd glas'.

In de daaropvolgende maanden verspreidde het 'damp-syndroom' zich in rap tempo naar andere Amerikaanse staten. Het leidde vanaf 20 september tot 908 gevallen en 3 doden. De exponentiële toename van het aantal gevallen wijst duidelijk op een besmettelijke ziekte:

Gevallen longziekten dampen Verenigde Staten
Gevallen van longziekten in verband gebracht met dampen in de Verenigde Staten
Indien deze mysterieuze ademhalingsziekte te wijten is aan dampen, hoe verklaren we dan dat het in het noordoosten van de VS begon en alleen binnen de VS voorkwam, terwijl er tientallen miljoenen gebruikers van e-sigaretten over de hele wereld zijn? Over het 'syndroom van dampen' verklaarde John Britton, een Britse professor in de ademhalingsgeneeskunde:
Wat in de VS gebeurt, gebeurt hier (in Groot-Brittannië) niet, en ook niet in andere landen waar dampen gebruikelijk is.
Britton voegt daaraan toe dat dampen veel minder gevaarlijk is dan roken en dat de beweringen volkomen onjuist zijn en dat het syndroom niet wordt veroorzaakt door dampen. Rond de tijd dat de SARS-CoV-2 pandemie officieel een aanvang nam verdween het mysterieuze syndroom van dampen magischerwijs, dat tegen die tijd 2.800 ziekenhuisopnames had geëist en 70 doden had veroorzaakt - hoewel grote aantallen mensen in de VS nog steeds e-sigaretten rookten.

Tegen het einde van 2019 beleefde de VS ook de vroegste griepepidemie sinds 2002-2003. De "griep" kwam 15 dagen vroeger dan normaal. Volgens het Asahi News Report hebben sommige van de 14.000 Amerikanen die 'aan' (of met) deze 'vroege griep' stierven, mogelijk SARS-CoV-2 opgelopen zonder dat ze dat wisten.

Tijdens deze mysterieuze ademhalingsepidemieën die de VS in het algemeen en de omgeving van Fort Detrick in het bijzonder troffen, arriveerden 300 Amerikaanse soldaten in Wuhan, China voor de Wereld Militaire Spelen die van 18 tot 27 oktober 2019 werden gehouden. Vlak voor de reis had een deel van de Amerikaanse soldaten getraind in Fort Belvoir, 80 kilometer van Fort Detrick en 10 kilometer van Springfield, Virginia (het eerste cluster van de mysterieuze luchtwegziekte).

Het Amerikaanse team logeerde in het Wuhan Oriental Hotel, dat op slechts 300 meter van Wuhans Huanan-vismarkt ligt:

Relative locations of the Wuhan vaccine lab, and where the American soldiers stayed, relative to the Wuhan wet market.
© MettalicmanRelative locations of the Wuhan vaccine lab, and where the American soldiers stayed, relative to the Wuhan wet market.
Het Amerikaanse team presteerde niet bepaald goed tijdens de spelen: "Het Amerikaanse team, bekend om hun competitieve vaardigheden, deed het vreselijk slecht; slechts 172 soldaten namen deel, bijna de helft deed niet eens mee aan hun onderdelen."
Ondanks het feit dat de VS het tienvoudig grootste leger ter wereld hebben, eindigden zij op de 35e plaats na landen als Iran, Finland en Slovenië.
Het lijkt erop dat de mysterieuze besmettelijke uitbraak die zich enkele weken eerder voordeed rondom Fort Detrick, mogelijk deelnemers aan de Wereld Militaire Spelen heeft besmet. Vijf "buitenlandse" atleten werden in het ziekenhuis opgenomen wegens een niet nader bepaalde infectie. Vele buitenlandse atleten uit Frankrijk, België, Duitsland, Italië, Zweden en Luxemburg hebben verklaard, dat ze ziek werden op de Wereld Militaire Spelen, en achteraf denken ze dat ze besmet waren met COVID-19.

Het eerste echte COVID-19 geval onder de inwoners van Wuhan dook op 2 november op, slechts zes dagen na het einde van de militaire spelen. Toevallig of niet, 42 werknemers van het Oriental Hotel (waar de VS delegatie verbleef) werden in november gediagnosticeerd met COVID-19, het eerste cluster van Wuhan.

Dat Fort Detrick een stakingsbevel van de CDC opgelegd kreeg en op 15 juli 2019 werd gesloten, slechts 13 dagen na aanvang van de mysterieuze luchtweguitbraak in het nabijgelegen Springfield, Virginia, kwam goed van pas. Een senior wetenschapper beschreef de sfeer in Fort Detrick op dat moment als een van 'angst en wantrouwen' . Fort Detrick heropende in april 2020, aan het eind van de pandemie.

Van een Gehoorzaamheidsvaccin naar een gemuteerd Ongehoorzaamheidsvirus?

Tot dusverre doen de feiten vermoeden dat Fort Detrick SARS-CoV-2 heeft ontwikkeld. In de vorm van een vaccin kan het gericht zijn geweest op de hersenfunctie, in het bijzonder de gebieden die geassocieerd worden met gehoorzaamheid/morele besluitvorming. Maar als SARS-CoV-2 ontworpen was om de gehoorzaamheid van de onderdanen te verhogen, hoe verklaren we dan de wereldwijd ongekende maatregelen om de verspreiding te minimaliseren?

Nou, soms gaan de zaken niet volgens plan, vooral in het geval van virussen.

Naar verluidt bevatten vaccins "dood" virus, maar deze deactivering van virussen werkt niet altijd en "levende" virussen kunnen aan hun vaccin ontsnappen. Dit is precies wat er gebeurde met het Salk-poliovaccin, dat de ergste polio-uitbraak in de geschiedenis veroorzaakte, waarbij 200.000 mensen besmet raakten met levende polio en van wie er 70.000 ziek werden.

Virussen kunnen niet alleen aan vaccins ontsnappen, zij hebben ook een enorm vermogen om te muteren. Het interessante hiervan is dat mutaties de "oorspronkelijke" of "bedoelde" effecten van een virus volledig kunnen terugdraaien:
"[...] een ongemuteerd virus had meer kans om veel viraal RNA te produceren en minder kans om het cellulaire alarm te activeren. Gemuteerde virussen hadden over het algemeen het tegenovergestelde effect."
Volgde SARS-CoV-2 de hierboven beschreven opeenvolging van gebeurtenissen?

1. Bewerkt virus

2. Verwerking in een vaccin

3. Virus ontsnapt uit het vaccin

4. Virus muteert en de werking ervan is tegenovergesteld

Het bewijsmateriaal lijkt deze hypothese te bevestigen:

1/ Bewerkt virus

Ondanks de geheimhouding rondom dit soort activiteiten wijzen verscheidene bewijsstukken erop, dat Fort Detrick betrokken was bij onderzoek dat nauw verband houdt met de bewerking van SARS-CoV-2.
  • In 2016 was Fort Detrick betrokken bij onderzoek naar biowapens met betrekking tot het gebruik van vleermuizen en de virussen die zij bij zich dragen.
  • In 2017 werd door de Amerikaanse regering een verbod opgeheven op het vervaardigen van dodelijke virussen teneinde deze overdraagbaar te maken op mensen. In dit artikel wordt specifiek gesproken over het vervaardigen van SARS en MERS (nauwe verwanten van SARS-CoV-2), die zich gemakkelijker kunnen verspreiden en dodelijker worden.
  • Fort Detrick gebruikt ook een geavanceerde technologie genaamd CRISPR-Cas9 om specifieke genetische sequenties uit virussen te halen. Volgens een verhandeling die in 2017 werd gepubliceerd, gebruikten teams van Fort Detrick deze technologie voor de extractie van virale sequenties die coderen voor een "splitsingsplaats van furine".
  • In 2018 werd in Fort Detrick onderzoek gericht op het MERS-coronavirus gedaan, een nauwe verwant van SARS-CoV-2.
2/ Verwerking in een vaccin

us soldiers vaccinations
Al sinds meer dan twee eeuwen gebruikt men Amerikaanse soldaten als proefkonijnen voor vaccins. Elk jaar worden nieuwe vaccins uitgetest op de troepen. Elke van de vele inentingen die rond 2018 werden toegediend hadden SARS-CoV-2 kunnen bevatten, inclusief het verplichte jaarlijkse griepvaccin, of een van deze nieuwe coronavirus-vaccins.

In 2018 investeerde CEPI 56 miljoen dollar in het DNA vaccinprogramma van Inovio tegen het coronavirus dat MERS veroorzaakt. USAMRIID (Fort Detrick) was een partner in dit programma.

In 2018 werd eveneens een patent verleend (aanvraag ingediend in 2015) voor een vaccin dat een door de mens vervaardigd coronavirus bevat. Het vaccin werd gefinancierd door de WHO en de Bill & Melinda Gates Foundation:
De huidige uitvinding voorziet in een levend, afgezwakt coronavirus dat een variant van een replicase-gen omvat dat codeert voor polyproteïnen die een mutatie bevatten in een of meer non-structurele proteïne(s) [...] Het coronavirus kan worden gebruikt als vaccin voor de behandeling en/of preventie van een ziekte, zoals infectieuze bronchitis, bij een proefpersoon."
3/ Virus ontsnapt uit het vaccin

De ontsnapping vond waarschijnlijk rond het begin van de zomer van 2019 plaats, zoals aangeduid door de uitbraak van vreemde ademhalingsziekten die een aanvang namen in de omgeving van Fort Detrick en zich binnen enkele maanden uitbreidden tot de rest van de VS. Tot die tijd bevatte het vaccin het virus.

4/ Virus muteert en de neurologische gevolgen ervan zijn omgekeerd

Tussen de eerste inenting met het vaccin, waarschijnlijk in 2018, en eind 2019 muteerde SARS-COV-2. De massale tests die in IJsland werden uitgevoerd lieten 40 mutaties in SARS-CoV-2 zien. Een in maart 2020 gepubliceerde verhandeling ging verder door 149 mutatiesites en twee onmiskenbare stammen te identificeren: de L-lijn en de S-lijn.

De L-lijn vertoont een aanzienlijk hoger aantal mutaties, terwijl de S-lijn meer verwant is aan coronavirussen bij dieren. Dit suggereert dat de S-lijn de stam is die oorspronkelijk in het vaccin zat (gehoorzaamheid), terwijl de L-lijn de stam is die na de mutatie verscheen (ongehoorzaamheid).

In september 2019, vóór de Wuhan-epidemie maar na de mysterieuze ademhalingsziekten in de VS, tekende president Trump een presidentieel "nooddecreet", die 120 dagen de tijd gaf voor de ontwikkeling van een nieuw griepvaccin, "voor het geval dat."

Lockdown Niet Tegen Dodelijkheid Maar Ter Minimalisering Van Verspreiding

We zagen twee zeer verschillende 'lockdowns'. De eerste in Wuhan was het gevolg van een besluit dat werd genomen met het oog op een tot dan toe nog onbekend virus, althans onbekend voor Chinese wetenschappers. De tweede was een wereldwijde (hoewel hoofdzakelijk westerse) lockdown, opgelegd door diegenen die de WHO controleren, nadat was vastgesteld dat SARS-COV-2 niet dodelijker was dan een gewone griep.

De autoriteiten in Wuhan namen een logische beslissing. Op dat moment was het virus onbekend en was er nog geen behandeling ontwikkeld. Chinese functionarissen identificeerden een besmettelijk cluster waarvan de timing en locatie pasten bij de periode waarin Amerikaanse soldaten in Wuhan waren. Zij vermoedden terecht de aanwezigheid van een potentieel dodelijk viruswapen dat in de VS ontwikkeld was (zoals zij al in maart hadden verklaard).

Net als in de Middeleeuwen ten tijde van de Zwarte Dood was opsluiting de enige oplossing. Bij afwezigheid van een behandeling wordt getracht de verspreiding van het virus zoveel mogelijk te beperken door elk sociaal contact te vermijden.

Chinese virologen ontdekten al snel dat SARS-COV-2, hoewel ontwikkeld en afkomstig uit de VS, niet gevaarlijker was dan een seizoensgriep en dat er doeltreffende behandelingen tegen bestonden, waarna de lockdown werd opgeheven. Wuhan bedekt overigens slechts een klein geografisch gebied van China. In de rest van China zijn weinig of geen lockdowns opgelegd. China en haar buurlanden kozen al snel met succes voor een test-en-behandel-aanpak: het sterftecijfer in China wordt geschat op 0.6%.

De in het Westen opgelegde lockdowns gaven een heel ander beeld. Tegen die tijd was het duidelijk dat SARS-COV-2 niet de nieuwe pest was; bovendien waren er testkits en doeltreffende behandelingen (hydroxychloroquine, azytromycine, zink) beschikbaar. Er was dus een betere oplossing dan lockdowns om "levens te redden".

Lock-down vs geen lock-down
Lock-down vs. geen lock-down
De totale lockdown die aan miljarden mensen is opgelegd, belichaamt het in dit artikel ontwikkelde machtsvertoon. Op ieder moment zullen de autoriteiten controle verkiezen boven het "redden van levens". Indien nodig, zullen zij levens opofferen om hun macht te behouden of te vergroten. Dat is precies wat er gebeurde met de westerse lockdowns, die het sterftecijfer van COVID-19 verhoogden (geen groepsimmuniteit, geen testen, geen vroegtijdige behandelingen), alsmede het algemene sterftecijfer vanwege een toename van zelfmoorden, depressie, armoede, en vertraagde of geannuleerde medische zorg.

Westerse autoriteiten kozen opzettelijk voor de slechtste oplossing (vanuit het oogpunt van "levens redden") omdat deze voor hen de beste was met betrekking tot het houden van controle. Zij kozen voor de lockdown om de verspreiding van wat ik vermoed een "heilzame" ongehoorzaamheidsmutatie tot een minimum te beperken, ook al wisten zij dat dit een aantal onnodige sterfgevallen zou veroorzaken.

De assumptie van de lockdown was "COVID-19 is dodelijk", dus om levens te redden moesten we thuisblijven. In werkelijkheid was het virus helemaal niet dodelijk, maar de lockdown wel. Een voorspelling die zichzelf vervult; waar het middel (de lockdown) meer doden veroorzaakte dan de ziekte (COVID-19). Een aantal doden veroorzaakt door de lockdown werd meegeteld als COVID-19 doden, waardoor de aanvankelijke valse bewering (dat COVID-19 dodelijk is) schijnbaar waar lijkt.

We zien ook dat drie van de landen die een totale lockdown oplegden (Frankrijk, Italië, België) eveneens een doeltreffend, goedkoop en veilig geneesmiddel verboden: hydroxychloroquine. Het zal geen verbazing wekken dat deze drie landen behoren tot landen met de hoogste sterftecijfers ter wereld, zoals blijkt uit het diagram hierboven.

Conclusie

In dit artikel onderzochten we bewijsmateriaal dat erop wijst dat SARS-CoV-2 werd ontwikkeld in Fort Detrick en werd verwerkt in een vaccin met het specifieke doel zich wijd te verspreiden en neurologische functies gerelateerd aan gehoorzaamheid aan te tasten.

Maar het lijkt erop dat dit project een averechtse uitwerking had, waarbij het 'gehoorzaamheidsvirus' eerst muteerde in een 'ongehoorzaamheidsvirus', waarna de autoriteiten zich gedwongen zagen overhaaste maatregelen te nemen om de verspreiding van de heilzame mutant tegen elke prijs te beperken.

De algehele lockdown was een wanhopige poging om de verspreiding van potentieel gunstige effecten van het gemuteerde SARS-CoV-2 tot een minimum te beperken. Maar ook de tweede keer had de lockdown een averechtse uitwerking omdat deze de overdrachtsnelheid juist lijkt te hebben verhoogd:
"Overheidsstudie naar COVID-19 seroprevalentie in Spanje: onder werknemers waren degenen met een "essentieel beroep" die bleven werken minder besmet dan degenen die thuis bleven. Dit zou moeten leiden tot een bezinning over de rol van algemene opsluiting."
Men is er niet in geslaagd de verspreiding van de heilzame mutant in te dammen en er resteren slechts een paar opties om de heilzame gevolgen op te heffen. De autoriteiten zijn druk om het publiek voor te bereiden op wat komen gaat; maandenlang blijven we horen over de "tweede golf" en "het vaccin tegen COVID-19".

In een zeer chaotische context kunnen we de volgende voorspelling doen. Het is waarschijnlijk dat er eind 2020, zoals elk jaar, een griepepidemie zal uitbreken. Dit virus zal dan, gemakshalve, worden beschouwd als een nauwe verwant van SARS-CoV-2 en misschien met "extra angstaanjagende kenmerken".

Maar we hoeven niet te wanhopen, want tegen die tijd hebben de autoriteiten een vaccin ontwikkeld. Dat is een van de redenen waarom hydroxycholoroquine werd verguisd en verboden. Als er al een veilige en doeltreffende behandeling bestaat, wie zal dan een overhaast tot stand gekomen en onbekend vaccin aanvaarden? Een vaccin dat naar verluidt mensen beschermt tegen COVID-20, maar dat in werkelijkheid is ontworpen om de gunstige veranderingen die door de gemuteerde stam van SARS-CoV-2 teweeggebracht zijn, 'teniet te doen'.

Fort Detrick is, ondanks een vermeende sluiting tussen juli 2019 en april 2020, al bezig met het testen van een vaccin. Is dat niet wat snel? Misschien niet, gezien het feit dat de mensen in Fort Detrick waarschijnlijk al heel veel weten over SARS-CoV-2 en de neurologische implicaties ervan.

Het is waarschijnlijk dat men de vaccinatie niet verplicht zal stellen. De autoriteiten zijn nu immers "vriendelijker en zachter" zijn. In plaats van bruut geweld zullen zij eerder morele chantage gebruiken - "Laat je vaccineren om anderen te beschermen!" - gecombineerd met sociale chantage - "Geen vaccin = geen baan, niet winkelen, niet reizen, niet samenkomen!" De mensen zullen in beginsel vrij zijn om te kiezen tussen het vaccinatiepaspoort of een levenslange gevangenisstraf in een isoleercel.

Uiteindelijk gaat het in dit artikel niet zozeer over SARS-COV-2, dat uiteindelijk slechts een nieuw hoofdstuk is in het grote boek van leugens die door de autoriteiten worden verteld en de menselijke tragedie van het geloven in die leugens. De belangrijkste boodschap is dat de autoriteiten er niet zijn om ons te beschermen. Het enige dat ons kan beschermen is kennis, met inbegrip van de instinctieve wetenschap dat de autoriteiten ons niet beschermen - eigenlijk het tegenovergestelde.