afbeelding vier rijken navo amerika china rusland
Herodotus (Geschiedenis, Boek 1.53) verhaalt over Croesus, die ca. 585-546 v. Chr. koning van Lydië was, het gebied wat nu West-Turkije en de Ionische kust van de Middellandse Zee bestrijkt. Croesus veroverde Efeze, Miletus en naburige Griekssprekende gebieden en verkreeg belastinggeld en oorlogsbuit, waarmee hij een van de rijkste heersers van zijn tijd werd. Maar deze overwinningen en rijkdom leidden tot arrogantie en hoogmoed. Croesus richtte zijn blik naar het oosten en wilde Perzië veroveren, dat geregeerd werd door Cyrus de Grote.

Nadat hij de kosmopolitische tempel van Delphi aanzienlijke hoeveelheden zilver en goud had geschonken, vroeg Croesus het orakel of hij succesvol zou zijn in de verovering die hij voor ogen had. De priesteres Pythia antwoordde: "Als je ten strijde trekt tegen Perzië, zul je een groots imperium vernietigen."

En zo trok Croesus rond 547 voor Christus ten strijde tegen Perzië. Hij trok oostwaarts en viel de vazalstaat Phrygië aan. Cyrus lanceerde een Speciale Militaire Operatie om Croesus terug te drijven. Hij versloeg het leger van Croesus, nam hem gevangen en maakte van de gelegenheid gebruik om het goud van Lydië in beslag te nemen, zodat hij zijn eigen Perzische gouden munten kon invoeren. Croesus vernietigde dus inderdaad een groots imperium; dat van hemzelf.

We schakelen over naar het streven van de regering Biden om de Amerikaanse militaire macht uit te breiden naar Rusland en, daarachter, China. De president vroeg advies aan het hedendaagse equivalent van het orakel van Delphi uit de oudheid: de CIA en de aan haar gelieerde denktanks. In plaats van te waarschuwen tegen hoogmoed, moedigden ze de neocon-droom aan dat het aanvallen van Rusland en China de controle van de VS over de wereldeconomie zou consolideren en zo het Einde der Geschiedenis zou bewerkstelligen.

Nadat de Verenigde Staten in 2014 een staatsgreep in Oekraïne hadden bewerkstelligd, stuurden ze hun NAVO-proxyleger naar het oosten en gaven wapens aan Oekraïne om een etnische oorlog tegen de Russischtalige bevolking te voeren en de Russische marinebasis op de Krim in een NAVO-fort te veranderen. Deze Croesus-achtige ambitie was erop gericht om Rusland in de strijd te betrekken om zo het vermogen van het land om zichzelf te verdedigen uit te putten, waarbij in het proces Ruslands economie te gronde zou worden gericht en het vermogen om militaire steun te verlenen aan China en andere landen, die als doel zelfvoozienendheid nastreven als alternatief voor de Amerikaanse hegemonie, zou worden vernietigd.

Na acht jaar van provocaties werd een nieuwe militaire aanval op Russischtalige Oekraïners duidelijk zichtbaar voorbereid, klaar om in februari 2022 richting de Russische grens te rijden. Rusland beschermde zijn Russischtalige landgenoten tegen verder etnisch geweld door zijn eigen Speciale Militaire Operatie te lanceren. De Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten legden in Europa en Noord-Amerika onmiddellijk beslag op de Russische valutareserves en eisten dat alle landen sancties zouden opleggen tegen de invoer van Russische energie en graan, in de hoop dat dit de wisselkoers van de roebel zou doen crashen. Het Delphische ministerie van Buitenlandse Zaken verwachtte dat de Russische consumenten hierdoor in opstand zouden komen en de regering van Vladimir Poetin omver zouden werpen, waardoor de VS een oligarchie zou kunnen installeren zoals ze die in de jaren '90 onder president Jeltsin hadden gecultiveerd.

Een neveneffect van deze confrontatie met Rusland is de Amerikaanse controle over haar West-Europese satellieten. Het doel van dit intra-NAVO gekonkel was om een stokje te steken voor Europa's droom om te profiteren van nauwere handels- en investeringsbetrekkingen met Rusland door zijn industriële producten te ruilen voor Russische grondstoffen. De Verenigde Staten zetten dat vooruitzicht op een zijspoor door de Nord Stream-gaspijpleidingen op te blazen, waardoor Duitsland en andere landen geen toegang meer hadden tot het goedkope Russische gas. Daardoor werd Europa's leidende economie afhankelijk van het duurdere Amerikaanse Liquified Natural Gas (LNG).

Naast de noodzaak om binnenlands Europees gas te subsidiëren om wijdverspreide faillissementen te voorkomen, wordt een groot deel van de Duitse Leopard tanks, Amerikaanse Patriot raketten en andere NAVO "wonderwapens" vernietigd in de strijd tegen het Russische leger. Het is duidelijk geworden dat de Amerikaanse strategie niet simpelweg gericht is op "vechten tot de laatste Oekraïner", maar op vechten tot de laatste tank, raket en ander wapen uit de NAVO-arsenalen is verwijderd.

Deze kaalslag van NAVO-wapens zou naar verwachting een enorme vervangingsmarkt creëren om Amerika's militair-industriële complex te verrijken. De NAVO-klanten wordt verteld dat ze hun militaire uitgaven moeten verhogen tot 3 of zelfs 4 procent van het BBP. Maar de zwakke prestaties van Amerikaanse en Duitse wapens op het Oekraïense slagveld kunnen deze droom in duigen laten vallen, terwijl de Europese economieën wegzakken in een depressie. En nu de Duitse industriële economie ontwricht is door het afsnijden van de handel met Rusland, vertelde de Duitse minister van Financiën Christian Lindner op 16 juni 2023 aan de krant Die Welt, dat zijn land het zich niet kan veroorloven om meer geld te betalen aan de begroting van de Europese Unie, waaraan het lange tijd de grootste bijdrage leverde.

Zonder de Duitse export die de wisselkoers van de euro ondersteunt, zal de munt onder druk komen te staan ten opzichte van de dollar als Europa LNG koopt en de NAVO haar uitgeputte wapenvoorraad aanvult door nieuwe wapens van Amerika te kopen. Een lagere wisselkoers zal de koopkracht van Europese werknemers onder druk zetten, terwijl het verlagen van de sociale uitgaven om de herbewapening te betalen en gassubsidies te verstrekken het continent in een depressie stort.

Een nationalistische reactie tegen de Amerikaanse dominantie steekt de kop op in de Europese politiek, en in plaats van dat Amerika zijn controle over het Europese beleid verankert, zouden de Verenigde Staten wel eens aan het kortste eind kunnen trekken - niet alleen in Europa, maar vooral in het hele Globale Zuiden. In plaats van de "Russische roebel tot puin te slaan," zoals president Biden beloofde, is de Russische handelsbalans gestegen en heeft Rusland zijn goudvoorraad weten te vergroten. Hetzelfde geldt voor de goudvoorraad van andere landen, waarvan de regeringen nu proberen hun economieën te de-dollariseren.

Amerikaanse diplomatie drijft Eurazië en het Globale Zuiden juist uit de invloedsfeer van de VS. Amerika's hoogmoedige drang naar unipolaire wereldheerschappij kon alleen zo snel van binnenuit worden ontmanteld. De regering Biden-Blinken-Nuland heeft bereikt wat noch Vladimir Poetin, noch de Chinese president Xi binnen zo'n korte tijd hadden kunnen hopen te bereiken. Geen van beiden was bereid om de uitdaging aan te gaan en een alternatief te creëren voor de op de VS gerichte wereldorde. Maar de Amerikaanse sancties tegen Rusland, Iran, Venezuela en China hebben het effect van beschermende tariefmuren opgeleverd om zelfvoorziening af te dwingen in wat EU-diplomaat Josep Borrell de wereld-"jungle" buiten de "tuin" van de VS/NAVO noemt.

Hoewel het Globale Zuiden en andere landen al sinds de Bandung Conferentie van Niet-Gebonden Naties in 1955 klagen over de dominantie van de VS, ontbrak het hen aan een kritische massa om een levensvatbaar alternatief te creëren. Maar hun aandacht is nu gevestigd op de inbeslagname door de VS van de officiële dollarreserves van Rusland in NAVO-landen. Dat heeft de gedachte weggenomen dat de dollar een veilige haven is om internationaal spaargeld in aan te houden. De eerdere inbeslagname van de goudreserves van Venezuela door de Bank of England in Londen - met de belofte deze te schenken aan welke ongekozen tegenstanders van het socialistische regime dan ook die door Amerikaanse diplomaten worden aangewezen - laat zien hoe het Britse pond, de euro en de dollar als wapens werden ingezet. En trouwens, wat is er ooit gebeurd met de goudreserves van Libië?

Amerikaanse diplomaten willen niet aan dit scenario denken. Ze vertrouwen op het enige unieke voordeel dat de Verenigde Staten te bieden hebben. Ze kunnen afzien van hen plat te bombarderen, van een kleurenrevolutie om hen te "Pinochetiseren" door de National Endowment for Democracy, of van het installeren van een nieuwe "Jeltsin" die de economie weggeeft aan een cliënt-oligarchie.

Maar afzien van dergelijk gedrag is alles wat Amerika kan bieden. Het heeft zijn eigen economie gedeïndustrialiseerd, terwijl zijn idee van buitenlandse investeringen bestaat uit het scheppen van mogelijkheden om monopolies te verwerven door technologische monopolies en de controle over de olie- en graanhandel in Amerikaanse handen te concentreren, alsof dit economische efficiëntie vertegenwoordigt en niet het streven naar winst.

Wat zich heeft voorgedaan is een verandering van bewustzijn. We zien dat de Globale Meerderheid een onafhankelijke en vreedzaam onderhandelde keuze probeert te maken over wat voor soort internationale orde ze willen. Hun doel is niet alleen om alternatieven te creëren voor het gebruik van dollars, maar een hele reeks nieuwe institutionele alternatieven voor het IMF en de Wereldbank, het SWIFT bankverrekeningssysteem, het Internationaal Strafhof en de hele reeks instellingen die Amerikaanse diplomaten van de Verenigde Naties hebben gekaapt.

Het resultaat zal een enorme omvang in termen van beschaving aannemen. We zien hier niet het Einde der Geschiedenis, maar een nieuw alternatief voor het op de VS gerichte neoliberale financiële kapitalisme en zijn rotzooi-economie van privatisering, klassenstrijd tegen arbeid en de gedachte dat geld en krediet geprivatiseerd moeten worden in de handen van een kleine financiële klasse, in plaats van een openbaar goed te zijn om economische behoeften en een stijgende levensstandaard te financieren.

Het ironische is dat de historische rol van Amerika ervoor gezorgd heeft dat, hoewel het zelf niet in staat was om de wereld in deze richting voorwaarts te leiden, zijn pogingen om de wereld gevangen te houden in een antithetisch imperiaal systeem door Rusland op de vlaktes van Oekraïne te veroveren en zijn pogingen om de Chinese technologie te isoleren van het doorbreken van de Amerikaanse poging tot een monopolie op IT-gebied, de grote drijvende krachten zijn geweest die de mondiale meerderheid in deze richting hebben gedreven.

Zie: https://www.unz.com/mhudson/america-has-just-destroyed-a-great-empire/