Afbeelding
© AFPVoelt u zich al veiliger?
En met een, bijna traditioneel, bijzonder slecht en doorzichtig excuus begint dan de nieuwste fase in het conflict om Syrië. Na jaren van vrij openlijke ondersteuning, en een daarmee langzaam intredene en samenhangende internationale isolering, staat uitgerekend Turkije op tegen het protectoraat-kalifaat Islamic State. Zogenaamd. Want hoe ironisch, of ziek. Na een bloedige aanslag op een socialistische jeugd-bijeenkomst in het Turkse Suruc waar de verzamelde jongeren zich zouden voorbereiden op de wederopbouw van het door de IS vernietigde Syrisch/Koerdische stadje Kobani, maakt de toenemend totalitaire regering van de Turkse president Erdogan een 180-er en begint, met het eeuwige excuus van ,recht op zelfverdediging" een bommen-campagne in Syrië en Irak.

Gedekt worden de volslagen illegale acties van het Turkse leger door de Verenigde Staten, de EU en natuurlijk de NATO. Alles in orde, alles zelfverdediging. In Turkije zelf heerst na de aanslag scepsis, door het gehele land breken heftige protesten tegen de regering Erdogan en de steun van Turkije aan de islamisten in Syrië uit. Het antwoord van de Turkse staat is een ongekende arrestatie-golf van vooral Koerden, linkse activisten en een paar verloren (excuus) IS-aanhangers. Inderdaad, juist die groeperingen die slachtoffer werden van de aanslag in Suruc. Aan het front blijkt de Islamic State al snel het flinterdunne vijgeblad te zijn voor een heel ander strategisch doel: de Turkse luchtmacht bombardeert vooral stellingen van de guerilla-tak van de Koerdische arbeiderspartij PKK in Irak en Koerdische zelfverdedigingseenheden YPG rond de rojava's in Syrië. Masker af, niets IS, de PKK schoot twee politieagenten dood dus schietschijf zijn de links-ideologisch georiënteerde Koerden.

Verschrikkelijk opzichtig kwam het goedkeurende knikje uit Washington nadat Turkije, na lang weigeren, het gebruik van de Turkse NATO-basis Incirlik voor Amerikaanse aanvallen op IS-stellingen opende. Een akkoord dat stomtoevallig tijdens een telefonaat tussen Obama en Erdogan naar aanleiding van de aanslag in Suruc werd bereikt en waarmee voor de zoveelste keer de Koerden door de Amerikanen worden opgeofferd voor een groter doel. Na de verovering van de grensovergang Tal Abjad door eenheden van de YPG en YPJ, met ondersteuning van de Amerikaanse luchtmacht, en het daarmee verbinden van de provincie-delen Cizire en Kobani dreigde een samenhangend (en de Syrische grens voor door Turkije ondersteunde radicale strijders dichthoudende) Koerdisch Syrië rond de ,autonome" en politiek links-experimentele Rojava's te ontstaan. Met de toenemende internationale waardering voor de Koerdische strijd tegen de IS een flinke klap voor de (weinig succesvolle) Turkse anti-Assad strategie, c.q.: ondersteuning van alle loslopende groeperingen die een val van de Syrische regering voor ogen hebben.

Met het laten vallen van hun sterkste ,bodemtroepen" in de (moedwillig?) spectaculair onsuccesvolle strijd tegen de Islamic State, de Koerden in Syrië (niet te verwisselen met de Irakese Koerden en hun, ondertussen, door het westen getrainde semi-fascistische Peshmerga milities), lijken de Amerikanen koers te veranderen. In de al jaren vastgelopen Syrische oorlog mag de ,sterke man aan de Bosporus" nu het werk doen. Zoals de Turkse premier Davutoglu stelt: ,de wortel van het probleem is de Assad-regering in Damascus". Daarom is het uiteindelijke doel niet alleen het verzwakken van de Koerdische posities maar het instellen van de zeer lang gewenste ,no-fly-zone" boven noord Syrië. In deze ,save havens" kunnen de ondertussen twee miljoen Syrische vluchtelingen worden ondergebracht en tevens de opbouw van de ,gematigde rebellen" door de US en Turkije worden gecoördineerd. Die kunnen rekenen op ondersteuning vanaf Incirlik in hun strijd tegen Assad. De droom van onafhankelijke, zelfbesturende, democratische, sociale Koerdische gebieden in Syrië zijn vanaf dan materiaal voor de prullenbak van de geschiedenis.


Commentaar: Is ISIS een creatie van de VS-regering? Doen grote behaarde zoogdieren hun behoefte in het bos?


Ook binnenlands heeft Erdogan met de Koerden nog een appeltje te schillen. Bij de verkiezingen in juni dit jaar verloor zijn partij AKP de absolute meerderheid in het Turkse parlement mede dankzij een 13% winst voor de legale Koerdische partij HDP. Vandaar de binnenlandse repressie tegen Koerdische en linkse activisten en het eerste roepen naar opheffing van immuniteit voor Koerdische parlementariërs. Een verzwakking of zelfs verbod van de HDP herstelt de oude machtsbalans. Zoals in Turkije gebruikelijk gaat dit binnenlandse misbruik van het geweldsmonopolie (en racistisch geweld tegen Alleviten) hand-in-hand met het blokkeren van websites en communicatie-diensten als twitter.

De houding van het ,westen", of de ,internationale gemeenschap" (EU plus US) dat zich opvallend steeds minder goed kan verkopen als ,the good guys", is vertrouwd hypocriet. Geen krokodillentranen meer om Kobani, Turkije heeft het recht zich te verdedigen tegen ,terreur" (dat zij zelf ondersteunt??). Natuurlijk, het ,vredesproces" met de PKK (ook door Europa en USA gezien als terroristische groepering) moet worden voortgezet. Tussen de zalvende woorden uit Washington en Brussel natuurlijk geen woord over de binnenlandse politieke repressie of internationaal recht. Waarom ook? Het uiteindelijke doel van ,de internationale gemeenschap" en Turkije is regime-change in Damascus. Dat onderweg naar dit doel een paar Koerden sneuvelen, of dat de geloofwaardigheid van de IS-show tot het nulpunt daalt, is daarbij onbelangrijk.