Afbeelding
Kruisraketten worden door de Russen afgevuurd vanuit de Kaspische Zee op ISIS-doelen
Rusland boekt enorme successen in de strijd tegen "Islamitische Staat" in Syrië. In vijf dagen brengen de Russen IS een grotere slag toe dan de Internationale coalitie onder leiding van de VS in de afgelopen 14 maanden. Blijkbaar speelt hier iets anders dan een strijd tegen het oprukkende 'Islamitische gevaar' wat de mainstream media het argeloze publiek van het westen wil doen geloven.

Rusland verwoestte in enkele dagen een IS commandocentrum, drie munitieopslagplaatsen, alle IS luchtafweergeschut in Hama- en Homs en drie IS werkplaatsen voor bommengordels en autobommen.

Door de Russische acties wordt het toneelspel van de Internationale Coalitie duidelijk. Zij wilden blijkbaar de suggestie wekken dat er hard gevochten wordt tegen IS. Voor dit toneelstukje valt in een keer het doek. Dat nieuws blijkt niet te kloppen.


Commentaar: SOTT Focus: Whose side are we on? The collapsing narratives in the 'War on Terror'


Wat is dan wel de bedoeling van het oorlogsspel in Syrië waardoor de bevolking platgewalst wordt tussen de meer dan 40 strijdgroepen die vechten tegen Assad en met elkaar, het leger van de Syrische dictator zelf en IS vanuit het oosten? Op papier wordt de Syrische oppositie gesteund door het Westen tegen Assad. We weten ondertussen ook dat IS opgericht is door de VS en door hen getraind en gesteund wordt. Wat voor spel wordt er dan in Syrië over de hoofden van de vluchtende bevolking gespeeld?

Afbeelding
Syrië is belangrijk vanwege de geografische ligging tussen de olievelden in het oosten en het naar olie hongerende westen. Er lopen twee belangrijke olieroutes naar Europa een vanaf Qatar en Saoedi-Arabië via Jordanië en Syrië en een andere van Iran via zuidelijk Irak en Syrië.

Daarnaast blijkt het zelf over niet onaanzienlijke olie- en gasvoorraden te beschikken: Syrische bewezen olie reserves zijn groter dan die van alle buurlanden behalve Irak.

Het belangrijkste doel van het Amerikaanse Rijk en zijn bondgenoten is de olie en gas voorraden plus aanvoerlijnen veiligstellen, dat wil zeggen er voor zorgen dat Rusland daarover geen zeggenschap krijgt en westerse maatschappijen er ongestoord hun slag kunnen slaan.

Zij vechten dus geen heilige strijd tegen 'Islamitische Staat' maar stellen de belangen van de olie industrie veilig, met of zonder Assad. Zolang deze de doorvoer van olie en gas niet aantast blijft iedereen het spelletje meespelen ten koste van miljoenen die Syrië moeten ontvluchten.


Commentaar: Syrië is een zeer trouwe bondgenoot van Rusland. Zo trouw dat in 2002 Bashar al-Assad weigerde toestemming te geven voor een gaspijpleiding van Qatar via Syrië naar Turkije en de EU teneinde "de belangen van [zijn] Russische bondgenoot te beschermen die Europa's topleverancier van aardgas is.
Rusland krijgt hier waarschijnlijk geen zeggenschap over, dat is slechts het angstbeeld wat het westen heeft. Rusland mikt op samenwerking met andere landen en wat is daar nu mis mee?

SOTT Focus: Russia, Syria and the anglo-American existential gas war in the Middle East


Daarnaast is het Midden-Oosten natuurlijk een ideale proeftuin voor allerlei wapentuig dat anders toch ligt weg te roesten.

Miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen voor het oorlogsgeweld. Deze oorlog wordt niet gevoerd tegen een zogenaamde oprukkende islam, maar uitsluitend voor de macht over olie- en gasbronnen in Syrië en Irak.