pp dutch ponerology
© Red Pill PressPolitieke Ponerologie: Een wetenschap over de aard van voor politieke doeleinden aangewend kwaad
Na het lezen van het uitstekende boek Politieke Ponerologie: Een wetenschap over de aard van voor politieke doeleinden aangewend kwaad van Andrzej Łobaczewski, had ik een bovenzinnelijk moment van realisatie (een soort "Eureka!" moment). Ik moet concluderen dat ponerologie en psychopathie twee belangrijke concepten zijn die het beste de treurige toestand van menselijke zaken in deze wereld verklaren, zaken die nog steeds een negatieve invloed op onze samenleving, onze levens en onze toekomst hebben. Nee, ik denk niet dat het met "hebzucht" of zelfs "morele zwakte" (hoe je het ook definieert) te maken heeft. Het heeft te maken met psychopathologie en de invloed daarvan op de aard van het kwaad in de samenleving.

Mensen in machtsposities die systematisch kwaad bestendigen, gedragen zich alsof ze een ander menselijk soort zijn; een 'para-Homo sapiens', om het maar zo te zeggen. Het maakt niet uit hoeveel goede wil er is in de wereld; oorlog, leed en onrecht blijven bestaan. Het lijkt niet uit te maken welk plan, ideologie, religie of filosofie grote geesten bedenken, niets lijkt ons lot te verbeteren. En zo is het al duizenden jaren, het herhaalt zich keer op keer. We rationaliseren het bestaan van kwaad door het te zien als een deel van "de menselijke natuur," een noodzakelijk onderdeel van de complexiteit van de wereld, als gevolg van hebzucht of gebrek aan verlichting, veroorzaakt door concurrerende belangen die elkaar niet wederzijds uitsluiten, enz.; echter, degenen die deze beginselen en attitudes onderschrijven hebben mogelijk een vroegtijdige beslissing gemaakt en het boek over kwaad gesloten zonder al het bewijs uit verschillende, eerder onderzochte standpunten te bekijken.

Ponerologie en "succesvolle" psychopathologie (dus niet het "gewelddadige seriemoordenaar" type, maar het Stalin, Pol Pot, Cheney, Rockefeller, Kissinger, Bill Clinton, of Donald Rumsfeld type) leggen klinisch uit hoe "pathocratieën" - het regeringssysteem gecreëerd door een kleine pathologische minderheid die controle neemt over een samenleving van niet-psychopaten - gecreëerd worden en gedomineerd worden door degenen die een aangeboren fout (psychopathie) bezitten die in 4-6% van de bevolking voorkomt, namelijk fysiologisch niet in staat kunnen zijn om normale menselijke empathie te voelen. Ze zijn emotieloos, egoïstisch, koud en calculerend, zonder enige morele of ethische normen, niettemin zijn ze intelligent, charmant, gedreven, geconcentreerd, en neigen daardoor tot het bereiken van de hoogste machtsposities door hun ware waard te verbergen onder een "masker van psychologische normaliteit." Dit concept geldt voor alle bestaande hiërarchische machtsstructuren.

De psychopaat heeft een verbazingwekkend gebrek aan normale fysiologische reactie op bijvoorbeeld "emotioneel geladen" woorden zoals "verkrachting," "dood" of "kanker;" hun emotionele reacties op deze woorden zijn vergelijkbaar met de reactie op "auto," "stoel," of "deur" (die grotendeels afwijken van normale personen). Dit verschil is duidelijk aangetoond met functionele MRI en PET-scans door Dr. Robert Hare (hij heeft ook bijgedragen aan de documentaire The Corporation, waaruit blijkt dat huidige bedrijven - en, natuurlijk, de overheid - aan alle klinische criteria van een psychopaat voldoen).


Met behulp van een aangeboren gebrek aan wroeging en de mogelijkheid om dit "voordeel" te gebruiken tegen een nietsvermoedende bevolking (evenals een griezelig vermogen om gemeenschappelijke doelen van andere psychopaten in de groep te herkennen en zich daarbij aan te sluiten), zijn de achterbakse en roofzuchtige agenda's van de psychopaat gevorderd tot het geleidelijk domineren, vervreemden, en manipuleren van de overige 96% van niet-psychopathische mensen in sociopathische (gedefinieerd als verworven psychopathie) relaties, gedragingen en de bestendiging van institutionele dysfunctie, naarmate ze leiders van de machtscentra van de samenleving worden. Hun invloed daagt lang gekoesterde waarden uit en manipuleert op een slimme manier empathische mensen - die nietsvermoedend zijn of zich niet kunnen voorstellen dat iemand in staat is zich zo te gedragen omdat zij zelf een geweten hebben - in hun voordeel. Sociopathie infiltreert ongemerkt de tijdgeest en wordt geleidelijk gezien als aanvaardbaar, of wordt impliciet geduld te bestaan en verspreid door passiviteit.

Dit is waar we ons vandaag de dag vinden, waar bijvoorbeeld, bedriegen en liegen steeds vaker lijken voor te komen en als "aanvaardbaar" gezien worden. Sommigen zien ze bijna als deugden (tenzij ze op heterdaad worden betrapt). Dit veelzeggend artikel laat de infiltratie zien van dit sociopathisch dubbeldenken, waarbij bedrog in de ogen van 75% van de studenten gezien wordt als redelijk gedrag om "succes" te verkrijgen, gebaseerd op kenmerken die openlijk getoond worden door onze leiders.

Deze concepten zullen het heden en de toekomst van de mensheid negatief vervormen, tenzij mensen met een geweten ontwaken uit hun gebrek aan bewustzijn en/of apathie wat deze werkelijkheid betreft en iets doen om de invloed van psychopaten op de samenleving te stoppen. Zodra het masker van de psychopaat is blootgesteld en zijn/haar modus operandi is ontcijferd en uitgedaagd, verdwijnt hun macht over hun nietsvermoedende slachtoffers.

Ik geloof dat het werkelijk zo simpel en diepgaand is. Laten we stoppen met het geven van groen licht aan de psychopaten en ze elke keer blootstellen! Dit is de enige kans die we hebben om zinvol het tij te keren, en het betreft simpelweg consequente persoonlijke actie om ons tegen meedogenloze psychopathie en sociopathie te verzetten; anders worden en steunen we datgene wat wij toestaan. Met andere woorden, zoals Edmund Burke ooit zei, "het enige dat nodig is om het kwaad te laten zegevieren, is dat goede mensen niets doen." Onze passiviteit zal alleen psychopaten aanmoedigen om meer macht te verkrijgen en hun disfunctionele wereldbeschouwing te bestendigen ten nadele van de mensheid.

Hieraan gerelateerd, past het Milgram Experiment goed in dit concept. Indien je niet bekend bent met dit experiment: een psycholoog genaamd Stanley Milgram voerde in 1961, in het kielzog van bepaalde rechtszaken tegen nazi-oorlogsmisdaden, dit experiment uit over een bereik van 40 individuen om hun reactie op gezaghebbende druk te testen. Ze werden geleid door de onderzoekers om elektrische schokken toe te dienen aan een andere participant (eigenlijk een acteur) en waarvan ze dachten dat het echte schokken waren. De resultaten schokten iedereen. Van slechts 1,2% van de personen werd voorspeld dat ze de hoogste spanning zouden gebruiken (450 volt); 26 van de 40 participanten (65%) - sommigen met een duidelijk gewetensconflict - voerden deze dodelijke elektrische schok uit. De enige druk die gelegd werd op de participanten was verbale cueing van een man in een witte laboratoriumjas! Je kunt je de rampzalige resultaten voorstellen die zijn afgeleid van de combinatie van psychopaten zonder geweten als autoriteiten in kringen van uitvoerende macht en de grote hoeveelheid mensen die dergelijke "autoriteit" blindelings volgen in zulke grote proporties, zoals in dit experiment.

Uiteindelijk moeten we als samenleving misschien overwegen om psychopathie-screening verplicht te stellen voordat elke politicus of ambtenaar zijn/haar kandidatuur presenteert, voordat elke militaire rekruut wordt geworven, en voordat elke kandidaat in welke positie van macht dan ook die een openbare invloed heeft wordt overwogen. Net zoals we niet zouden toestaan dat een kleurenblind persoon gevaarlijk werk verricht, bijvoorbeeld als luchtverkeersleider (aangezien het onvermogen om bepaalde kleuren te onderscheiden grote aantallen nietsvermoedende mensen in groot gevaar zou brengen...), zou de maatschappij waarschijnlijk niet moeten toelaten dat een klinisch gediagnosticeerde psychopaat in een positie van macht terechtkomt (nogmaals, geef de pyromaan geen vuur of laat een pedofiel niet werken in een crèche).

Bovendien is het niet nodig of wenselijk voor de samenleving om deze mensen op morele gronden te beoordelen, omdat de handelingen van de psychopaat niet per se "morele oordelen" omvat (althans niet met dezelfde betekenis dat normale beslissingen van een niet-psychopathische persoon - gebaseerd op interne strijd betreffende vrije wil en keuze - geclassificeerd worden als "moreel" of "immoreel"), maar een onvermijdelijke, geprogrammeerde of aangeleerde fysio-psychologische respons; we zouden niet moreel oordelen over de persoon die kleurenblind is omdat hij de kleur groen niet kan zien. Morele oordelen zouden simpelweg de oorzaak van het probleem missen en mogelijke oplossingen verkeerd plaatsen.

Wanneer men begint te begrijpen dat de teugels van politieke en economische macht in handen van mensen zonder geweten liggen, en zonder mogelijkheid tot empathie, opent het een geheel nieuwe manier van kijken naar wat wij ''het kwaad'' noemen. Kwaad is niet langer alleen een morele kwestie; het kan nu geanalyseerd en begrepen worden door de wetenschap. Net zoals we pneumonie behandelen met antibiotica, moeten we dit op eenzelfde wijze benaderen en behandelen.

We moeten systematisch de schadelijke effecten van de psychopaat op de levens van anderen en de maatschappij in het algemeen elimineren ("behandelen") door hen van machtsposities weg te halen, gezien hun fysiologische en psychologische handicap (die, trouwens, volgens onderzoeken geen respons laat zien op en onafgeschrokken is door therapie, straf, of revalidatie...). Op individueel niveau, zou een manier voor niet-psychopaten om met deze situatie om te gaan zijn om op een respectvolle manier de autoriteit vragen te stellen (aangezien deze autoriteit psychopathisch kan, en waarschijnlijk zal, zijn) en om zich consistent, krachtig en op voorspelbare wijze uit te spreken wanneer we getuige zijn van sociopathisch gedrag of het ervaren. Op dezelfde manier dat de Processen van Neurenberg hebben bepaald dat een soldaat geen illegale orders moet volgen, zouden wij misschien op een gelijksoortige manier het idee moeten onderschrijven dat mensen niet sociopathisch of psychopathisch gedrag zouden moeten volgen of stilzwijgend toestaan. Dit is natuurlijk uiteindelijk een kwestie van persoonlijke keuze en verantwoordelijkheid; echter, zodra de dynamiek van kwaad is ontdekt en gezien voor wat het werkelijk is, zullen we vaker en beter in staat zijn om de juiste keuzes te maken.

Door deze realiteit te erkennen en het schadelijke effect afgeleid van de combinatie van psychopathische ponerogenesis (creatie van kwaad), de propagatie van pathocratieën door de geschiedenis heen, sociale apathie, en de natuurlijke neiging van normale mensen om zich te onderwerpen aan autoriteit te begrijpen, zullen we hopelijk in staat zijn om op een zodanige wijze te handelen en zo een betere toekomst teweeg te brengen voor onszelf en toekomstige generaties, zodat de ware menselijke natuur eens en voor altijd zich kan bevrijden uit de ketens en kan glinsteren. Ongehinderd door sociopathische of psychopathische invloeden hebben we eindelijk een kans om een meer vreedzame, vrije, en humane wereld te verwezenlijken.

Zie: http://www.corbettreport.com/articles/20090706_ponerology.htm