wolf sheep
© America Out Loud
Vertaald door Solien Weidema.

Onze samenleving wordt door gestoorde mensen gerund met krankzinnige doeleinden. Ik denk dat we worden bestuurd door maniakken met maniakale doelen en ik denk dat ze me met dwang kunnen opnemen omdat ik dat zo zeg. Dat is er krankzinnig aan.
-John Lennon (1940-1980), Engelse zanger en songwriter

Lennon en anderen externaliseren de zichtbare paranoia die in ons naar boven komt. "De wereld is gek geworden!" Heel vaak sluiten we deze stem buiten, tevreden om de wereld te aanschouwen zoals anderen het voorschrijven. Maar wie zijn deze anderen en wat willen ze?

De term psychopaat wordt vaak op crimineel gebied verkeerd beoordeeld, grotendeels door nutteloze omschrijvingen in de populaire media van gestoorde, verwrongen en gewelddadige types met een psycho-karakter. Vanwege publieke onwetendheid heeft dit geleid tot het gangbare geloof dat de psychopaat geen functie, rol of plaats bekleedt in een open samenleving. Door ons hier snel van te ontdoen worden we in staat gesteld, de ogenschijnlijk gezonde meerderheid, om onze ergste angsten te omzeilen.

Iedere notie van de psychopaat die niet kan functioneren in een open samenleving is, volgens M.E. Thomas1 - een sociopaat naar eigen zeggen - gebrekkig. Het gaat niet om het in staat zijn om te functioneren, maar eerder welke capaciteit of vorm die functie inneemt. Zoals Thomas zegt, psychopaten en sociopaten delen een klinische geschiedenis die met elkaar is verweven; beiden kunnen functioneren, ze doen het wel anders. En ook al prakkiseren we over welk masker die functie kan aangrijpen, blinken ze vaak uit in de sociale omgeving.

De Competitie Overwint

Jean-Baptiste de Lamarck was een Franse bioloog die een theorie voorstond die wijd en zijd door het establishment werd afgekeurd. Lamarcks belangrijkste werk werd in hetzelfde jaar dat Charles Darwin werd geboren gepubliceerd - die 50 jaar later zijn theorie zou verdringen. In Lamarcks wereld zegevierde samenwerking over Darwiniaanse competitie als de drijfkracht van evolutie.

Volgens schrijvers G. Greenberg en M.M. Haraway2, was het Darwins gezichtspunt dat diende als echo en ondersteuning van een Victoriaanse samenleving verbonden met de vrije markt, kapitalistische en imperiale waarden. Zijn model ondersteunde een genadeloze, het leven is hard, code of practice; het wetenschappelijke afscheid van de natuurlijke wereld dat zich afspeelde in een brutaal, kil en ongevoelig landschap. Er valt wat voor te zeggen dat dit de perfecte omgeving is voor de moderne psychopaat met aspiraties en een overheersend oogpunt dat de dichter Tennyson beschreef als de natuur, rood in tand en klauw.

Slangen & Ladders

Hoewel het diagnosticeren van definitieve psychopathie bij individuen een enigszins grijs gebied blijft, heeft men pogingen ondernomen om psychologische trekken die psychopathische persoonlijkheden afzonderen te categoriseren. Het meest prominent is de diagnostische checklist van de befaamde Canadese psycholoog Robert Hare die wordt gebruikt om een categorische diagnose van klinische psychopathie te bepalen, of op zijn hoogst een categorie-score.
Volgens Hare's lijst vertonen psychopaten oppervlakkige charme, een tomeloos ego, pathologisch liegen en kille en berekenende geslepenheid om bij hun prooi binnen te komen. Ze zijn vaak impulsief en onverantwoordelijk en vertonen een gebrek aan empathie, een onboetvaardig gebrek aan schuldgevoel. Deze en andere kenmerken, zoals criminele veelzijdigheid en een duidelijk vermogen om te manipuleren, te misleiden en te controleren, markeren hen als gevaarlijk. Dit zijn eigenschappen die psychopaten in staat stellen om op hoge posities van macht en invloed terecht te komen.
"We weten veel minder over bedrijfspsychopathie en zijn implicaties," legt psycholoog Paul Babiak uit New York uit, "voornamelijk vanwege de moeilijkheid in het verkrijgen van actieve medewerking van bedrijfsorganisaties voor ons onderzoek."3 Een dilemma dat Hare onthulde aan Jon Ronson, auteur van The Psychopath Test. "Gevangenen zijn makkelijk," stelt Hare. "Ze vinden het leuk om onderzoekers te ontmoeten. Het doorbreekt de eentonigheid van hun dag. Maar CEO's, politici...4 Volgens Hare gaat het er bij deze haaien anders aan toe.

Een zeldzame studie naar psychopathie op de werkplek uitgevoerd door Babiak, Neumann en Hare5 suggereert dat 1 op de 25, of 4 procent, van de bedrijfsleiders significante persoonlijkheidskenmerken typerend voor psychopathie vertonen - een incidentie vier keer hoger dan in de algemene bevolking. De studie ondersteunt de bewering dat psychopaten daadwerkelijk hoge posities in het bedrijfsleven (kunnen) bekleden. Uiteindelijk is het slechts speculatie, maar Hare geeft toe dat Wall Street wellicht 1 op de 10 huisvest, aangetrokken tot lucratieve plekken waar velen bijeenkomen die slecht gereguleerd zijn.6 Betrek dit erbij en het is niet moeilijk om te zien hoe de levensader en identiteit van ondernemingen en financiële instellingen vaak vissenbloed kunnen hebben.

Mogelijkerwijs het meest ontstellende; geeft de studie aan dat ondanks het feit dat ze geclassificeerd werden als ondermaatse managers, teamspelers en slechte beoordelingen aantrokken, werden leidinggevenden die de klinische drempel van psychopathie hadden bereikt gewaardeerd door hun directe superieuren als creatief en innovatief, goede communicatoren en strategische denkers.

In het kort, ze blijven wellicht niet altijd onder de radar. Ondanks de blips is het zonneklaar voor Amerikaans psychiater Hervey Cleckley7 dat psychopaten beschikken over communicatie-, overredings- en interpersoonlijke vaardigheden die elke negatieve invloed op hun carrière opheffen. Een bevinding die wordt gesteund door de studie-Babiak: "sommige bedrijven zagen psychopathische leidinggevenden als personen met leiderschapspotentieel, ondanks negatieve functioneringsbeoordelingen en lage scores qua leiderschap en management door ondergeschikten."8 Volgens de auteurs toont dit een bedrevenheid om besluitnemers te manipuleren aan. Dit punt werd naar voren gebracht door psycholoog Dennis Doren, die het feilloze vermogen van de psychopaat om relaties met diegenen met de meeste autoriteit aan te knopen en legden gigantische vaardigheden aan de dag in het beïnvloeden van hen.9

In vele gevallen stelt het kameleonachtig vermogen van de psychopaat om de omgeving na te bootsen door het lezen en beïnvloeden van collega's middels de kunst van misleiding, hetzij door zelfpromotie of subtiele overreding, de charmeur in staat om zijn ware gelaat te verbergen en ongecontroleerd door de sociale gewoonten te komen. Studies suggereren dat psychopathie, fysiek of middels volmacht, zichzelf aan de top kan verschansen, maar is dit fenomeen relatief geïsoleerd, of heeft dit scenario gedurende de menselijke geschiedenis altijd gezegevierd?

Zo Boven, Zo Beneden

Als vicepresident en directeur van de studie bestuurskunde aan het Brookings Institution analyseert Darrell West business- en rechtencurricula in het bijzonder, "omdat business en law schools toekomstige leiders trainen."10 Gedurende zijn onderzoek beoordeelt West cursussyllabi en voert interviews met faculteitsleden. Hij onderzoekt ook gegevens over de beeldvorming van studenten aan de business en law school. Wat hij constateerde was zorgwekkend.

"De sociale verantwoordelijkheid van het zakenleven is om zijn winsten te verhogen," stelt West, die zijn vingerwijzing neemt uit het artikel van de New York Times magazine geschreven in 1970 door de uiterst invloedrijke Amerikaanse econoom en statisticus, Milton Friedman. Het artikel was ondubbelzinnig: volgens Friedman was het maximaliseren van de aandeelhouderswaarde de enige verantwoordelijkheid van het bedrijf.11

"Vele faculteiten eisen geen stand-alone cursussen die een breed begrip van het doel van de onderneming in de samenleving aanbieden," zegt West. Van die faculteiten die het wel aanbieden, "focussen vele zich op de doelstelling van de onderneming, met de nadruk op hoe men aandeelhouderswaarde maximaliseert, vooral op rechtenfaculteiten."12 Onderwijs is daarom van groot belang, geeft West aan, en zal het wereldbeeld van de student beïnvloeden. In feite, concludeert West, "tonen business school-steekproefonderzoeken aan dat na het afronden van de studie het waarschijnlijker is dat studenten aandeelhouderswaarde zien als het belangrijkste doel van het bedrijf."13

Friedman was niet echt een profeet. Terugblikkend hielp hij, volgens West, het denkbeeld van talloze zakenleiders, academici en gedachteleiders te vormen die uiteindelijk diende om op Amerika's moderne doelgerichtheid van de onderneming invloed uit te oefenen. Een inherente identiteit die helpt de manier waarop studenten van business en law schools vaak hun gebrek aan verantwoordelijkheid voor de samenleving zelfs vandaag de dag bezien, te vormen.

In de echte wereld draaien onvermijdelijk kil berekende vergelijkingen uit op het maximaliseren van de winst aan de ene kant en aan de andere kant op het minimaliseren van verlies. En zoals de meeste wiskundige vergelijkingen slaan ze volgens de leek (bijna) nergens op. "Kun je datgene kopen wat je al in je bezit hebt?" Alle betrokkenen kregen te maken met deze vergelijking toen de in Canada gevestigde Nautilus Minerals Inc. de licentie van de "Onafhankelijke Staat van Papoea-Nieuw-Guinea" (PNG) verwierf om diepzee-hydrothermale uitlaten in de soevereine wateren uit de kust van het land te delven. Het antwoord, moreel gezien, is natuurlijk nee.

Volgens Sir Julias Chan, de huidige gouverneur van de provincie Nieuw-Ierland in PNG, is ethiek een ongrijpbare grondstof, en in tegenstelling tot harde valuta vermeerdert het zelden. "Ten eerste geeft de staat bijna voor nop exploratie- en productierechten op aan buitenlandse bedrijven," zegt Chan. In het geval van PNG 10.000 kina, ofwel $4.000. "Voor een schijntje krijgt de buitenlandse projectontwikkelaar volledige controle over alle rijkdommen die uit de grond gehaald kunnen worden."14

"De volgende stap voor de staat is het zoeken van aandelenkapitaal in het project, doorgaans 30 procent in een mijnbouwproject en 22,5 procent in een olie- of gasproject," legt Chan uit. "De staat heeft de gehele grondstof aan een buitenlands bedrijf 'weggegeven', en keert nu terug om datgene te kopen wat zijn eigendom al was van rechtswege, voor een belang van 30% in het project." Voor PNG betekent dit 300 miljoen kina, of $118 miljoen. "En om dat te bewerkstelligen, sluit de staat gewoonlijk een zakelijk leningstarief af dat het land verder de schulden injaagt tegen een hoge rente."15 Tegenwoordig een gebruikelijke gebeurtenis waarbij de staat handelt om zichzelf en zijn bevolking lam te slaan ten faveure van de machthebbers in financiën.

Joel Bakan is rechtenprofessor aan de universiteit van Brits-Columbia, Canada. Hoewel diegenen die ondernemingen bestieren voor het grootste deel goede, morele mensen zijn, aldus Bakan, ligt de plicht van de zakenleider allereerst bij de zakelijke belangen van de onderneming. "Het geld dat zij beheren is niet van hen," legt Bakan uit. "Ze kunnen het niet gebruiken om de zieken te genezen... of om een villa in Toscane te kopen." In de zakenwereld worden goede mensen aangemoedigd om zich slecht te gedragen. In feite is de optelsom van zakelijke delen "eigenaardig geïnteresseerd in zichzelf en niet in staat om oprechte zorg voor anderen in wat voor context dan ook te voelen. De onderneming, zoals de psychopathische persoonlijkheid waar het op lijkt, is geprogrammeerd om anderen uit te buiten omwille van winst."16

Met dergelijke aanduidingen is het niet moeilijk om voor te stellen hoe een systeem spoedig zijn meest afwijkende delen weet te waarderen en na te bootsen. Eveneens kunnen de delen na een tijdje gevormd worden door het geheel.

Het Zit Achter U

Volgens filosoof en auteur Aaron James; hoewel de psychopaat morele actie veinst als een instrument om anderen te manipuleren komt de klojo ook wellicht aardig in de richting. In tegenstelling tot het prototype psychopaat, zegt James, "komt de klojo naar voren en is geroerd door morele rechtvaardiging," wat leidt tot een "diepgeworteld gevoel van speciale voorrechten."17

Het perfecte voorbeeld is, volgens James, de oprichter van Apple Steve Jobs die zijn enige plicht richting de samenleving bezag als impliciet verbonden met het vervaardigen van producten die zijn klanten wensten. James merkt op wat Jobs beste vriend, Jony Ive, ooit tegen Business Insider zei: "als hij zich gefrustreerd voelt... dan bereikt hij een catharsis door iemand te kwetsen. En ik denk dat hij vindt dat hij de vrijheid en het recht heeft om dat te doen," zei Ive. "De normale regels van sociale omgang, vindt hij, zijn niet op hem van toepassing."18

Wat zorgen baart: James zegt dat "de redenatie van de klojo wordt gevormd door de morele rechtvaardiging die zijn omringende cultuur beschikbaar stelt."19 Zo zijn, volgens Hare, vele witteboordencriminelen psychopaat. "Ze floreren omdat de kenmerken die de stoornis omschrijven warempel gewaardeerd worden," betoogt Hare. "Als ze gesnapt worden, wat gebeurt er dan? Een tik op de vingers, een transactieverbod van 6 maanden, [oh] en geef ons de $100 miljoen maar niet terug."20

Overeenkomstig controleert de bedrijfscultuur niet alleen de netto productie van klojo's, maar de kwaliteit van voordedaggehaalde domkoppen. En, afhangende van de cultuur, zegt James, "gedraagt de klojo zich wellicht beter of slechter dan een psychopaat."21 Een troostende gedachte.

Het valt te betwisten of het niet geruststellender is in de wetenschap dat de psychopaat die u al die tijd had aangewezen, een echte klojo is gekoesterd door een systeem dat vanwege zijn inherente aard sociaal afwijkend is. Als de redenatie van een typische klojo wordt ingegeven door morele rechtvaardiging, gekaapt van zijn nabije omgeving, dan is het vermogen van een psychopathische cultuur en/of systeem om zijn eigen heersende klasse te vormen impliciet.

Ze gaven ons hun geaardheid

De aanhoudende kracht van psychopathie is gelegen in het vermogen de waarnemingen van anderen te manipuleren. Maar het aangeboren vermogen van de psychopaat om onze gewaarwordingen te vormen behoort op zich niet geheel toe aan de klinische psychopaat.

We hebben allemaal een aandeel in de maskerade. Velen van ons nemen deel aan cosmetische verbeteringen en props die de wals van onze ego door deze porseleinen wereld steunt. Wat de score dan ook is de Hare-checklist heeft voor ons allemaal een getal uitgekozen. In het streven naar ultieme controle is dit de grootste prestatie van psychopathie. Wat is per slot van rekening een betere manier van voorspellen middels de respons van een persoon of groep dan ze je brein toe te bedelen?

De drang van de concurrent om koste wat kost te winnen is zeker doordringend. Hetzelfde geldt voor de trend van onverantwoordelijkheid, het duidelijkst in de compensatiecultuur die naar het sociale gedachtegoed is binnengesijpeld, met dank aan wetgeving die de capaciteit van een persoon middels ethiek en morele concepten van goed en kwaad beknotten. Hoe kun je verantwoordelijkheid nemen voor gedachten en concepten die niet van jezelf zijn? In grote lijnen leren regels en verordeningen ons om onze kracht over te geven, een transactie die zichzelf in de samenleving versterkt volgens Thomas. Ze zegt dat gezien de keus tussen het hebben van macht en het afdragen ervan aan een 'vertrouwde' entiteit, mensen er vaak voor kiezen om het af te staan, liever dan de verantwoordelijkheid te nemen die daarmee samengaat.22

In zijn kennelijke, eindeloze zoektocht om de samenleving opnieuw naar zijn eigen evenbeeld te scheppen komt psychopathie op verschillende manieren tot uiting. Recent onderzoek naar social media-gewoontes werpt verontrustende correlaties tussen zwaar Facebook-gebruik en sociaal-agressief narcisme op. In een studie hadden gebruikers die hoog scoorden op een narcistische persoonlijkheidsinventarisatie-vragenlijst, zo rapporteert Damien Pearse, "meer vrienden op Facebook, tagden zichzelf vaker en updaten hun news feeds regelmatiger." Het onderzoek, stelt het rapport, "verschijnt te midden van toenemend bewijs dat jonge mensen steeds narcistischer worden en geobsedeerd zijn door hun zelfimago en oppervlakkige vriendschappen."23 Tegelijkertijd doken de media 'bij wijze van grap' op diegenen die Facebook afwimpelen; alsof ze zeer verdacht en dubieus waren - ze zouden iets te verbergen hebben. Facebook-gebruik overheerst natuurlijk en is 'normaal'.

Een oneindig aantal media streams zijn in het leven geroepen om ons te lokken zodat we naar onze reflectie kijken, ons meetrekkende in krachtige onderstromen, en ons van oever naar oever meppende. We komen alleen boven om adem te halen, gedesoriënteerd en verward, afgesneden van onze natuurlijke seintjes. Maar dat is wellicht de bedoeling. Het is zeker de aangeboren behoefte om controle en macht uit te oefenen, wat het dan ook moge kosten en zonder zich ergens om te bekommeren wat het pathologische brein van de rest doet afbrokkelen.

Het Godscomplex

Diegenen die macht in de corporatocratie verkrijgen zijn controlfreaks, verslaafd aan de kick van de macht over andere mensen. - Bruce Levine, sociaal criticus & psycholoog

In een competitieve wereld zullen er altijd diegenen zijn die actief op zoek gaan naar trekken van psychopathie of ze rechtvaardigen of omarmen als een pad naar succes. Voor een chirurg is afstand houden en het hoofd koel houden van belang. Maar om de psychopaat te verheerlijken is een hachelijk iets. Volgens psycholoog Linda Mealey dient competitie slechts om de inzet van antisociale en Machiavelliaanse strategieën te vergroten en elke toename in pro-sociaal gedrag na succes tegen te werken.

De spiraal van maatschappelijke scheuring en het bekrachtigen van verwijdering vormt een gevaarlijk precedent waaraan James refereert als gevoel van voorrechten geboren uit een kosmische grandiositeit."24 Hij haalt oliebaron John D. Rockefeller aan die zijn rijkdom niet in een kapitalistische context van het wilde westen dat hem volledig zijn gang liet gaan bezag, maar zonder excuus, vanwege het goddelijk recht: God gaf me mijn geld,"25 zei Rockefeller.

Dit gevoel van goddelijk verworven rechten, uitverkoren zijn, alsof afgezonderd van de maatschappij, vertoont zeer verontrustende overeenkomsten met hedendaagse rijkdom. Jeff Greene is een multimiljardair, vastgoedinvesteerder en ondernemer en bezit naar verluidt het duurste huis in de VS. Greene, die een fortuin heeft verdiend met het wedden op subprime hypotheken, zegt dat Amerikanen "minder dingen" moeten hebben: "De Amerikaanse verwachtingen qua levensstijl zijn veel te hoog en moeten aangepast worden. Dan hebben we minder en een karige, beter bestaan," sprak de 60-jarige belerend, die zijn $195 miljoen kostende vorstelijk landgoed in Beverly Hills aan koninklijke families en internationale hoogwaardigheidsbekleders voor honderdduizenden dollars per maand verhuurt.26

In het hart ervan, aannemende dat het er een had, selecteren afdelingen binnen het systeem, hetzij politiek, zakelijk of financieel dit brein via de verwantschapslijn; een die bereid is om het in leven te roepen, te steunen en te onderhouden. "Figuren zoals J.P. Morgan, Randolph Hearst, en Mayer Rothschild, zo beredeneert auteur Stefan Verstappen, "zijn professionele psychopaten die de top van het financiële toneel bereiken waar ze evenveel ellende en verwoesting veroorzaken als hun politieke tegenhangers."27

Daardoor zijn voorbeelden van psychopathische gedragswijzen alledaags op hoge posities. Robert Kirkconnell is een gedecoreerde oorlogsveteraan van de Amerikaanse luchtmacht die 27 jaar diende en een uitgesproken criticus van het Amerikaanse regeringsprogramma MK-ULTRA dat een batterij van wrede 'mind control'-testen op zijn eigen burgers uitvoerde. In American Heart of Darkness rekent Kirkconnell het de presidentiële Rockefeller Commissie aan, opgezet om de activiteiten van de CIA te onderzoeken, en die het programma -zo zegt hij- financierde. Kirkconnell ziet zijn thuisland niet meer als een constitutionele republiek, maar als een pathocratie die geleid wordt door psychopaten.

Besmettelijke Psychopathische Wereldstandpunten?

Ik moest tegen elke prijs winnen, soms toestaande dat de kosten ongecontroleerd opliepen, alleen maar om de omvang van mijn macht te aanschouwen.
- M.E. Thomas

"Macht is het enige waar ik in mijn leven echt om geef," stelt Thomas. "Fysieke macht, de macht van begeerd of bewonderd worden, destructieve macht, kennis, onzichtbare invloed. Ik vind mensen aardig genoeg dat ik ze wil aanraken, vormen, verwoesten," zegt Thomas. "Ik wil mijn macht uitoefenen."28 Het is niets persoonlijks. Het is onderdeel van mijn dieet. Het idee om mensen te gronde te richten, zegt ze, is simpelweg verrukkelijk.

Thomas is niet uniek. De psychopaat speelt steevast met zijn voedsel. Thomas ziet zichzelf als een witte tijger - een prachtig en exotisch huisdier maar inherent gevaarlijk - die actief op zoek gaat naar het toebrengen van ongeluk of lijden aan anderen. En hoewel in haar eigen woorden ze zichzelf als getemd beschouwt, vanbinnen blijft ze worstelen met een oerdrang om verwoestingen aan te richten.

De samenleving vat dit gedachtegoed. In feite wordt dit wereldstandpunt beknopt vastgelegd in Michael Ellners persoonlijke toestand van de wereld-toespraak:
"Kijk nou eens naar ons," vraagt hij. "Alles is omgekeerd, alles staat op zijn kop. Dokters verwoesten gezondheid, juristen richten gerechtigheid te gronde, psychiaters ruïneren geesten, wetenschappers halen de waarheid omver, belangrijke media vernietigen informatie, religies breken spiritualiteit af en overheden brengen de vrijheid ten val."
U begrijpt wellicht zijn standpunt. Maar in hoeverre komt deze wereld besproken door Ellner alleen voort uit het blind najagen van macht en winst?

Bestaat er een verborgen systemische moedwil die angst en onzekerheid creëert; de chaos die deze jacht rechtvaardigt? Is de kwaadwillige nevel, die kwade bedoeling die we toeschrijven aan brute daden en wandaden, illusoir, een epifenomeen, een bijproduct van het psychopathische brein? Of is het echt, autonoom en instrueert het het programma? En maakt dit onderscheid uit? Helpt het ons, zeg, de toename in chronische ziektes te interpreteren, zijn oorsprong en hoe het beroep van genezers een public relations-modewoord is geworden zoals critici beweren; symptomen beheersende voor winst.

De wereld van Kirkconnell komt met een vaartje in beeld. Zijn we allemaal slachtoffer van systemische programmering; van desoriëntatie; een disbalans die de predator in ons aanwakkert en zodoende zijn positie en status onderhoudt en afdwingt?

Zoals een god, zo veel van waar psychopathie voor staat is in alle openheid verborgen. De psychopaat doet beroep op het gevoel van empathie en vertrouwen in de mensheid van zijn prooi. Hij is het onbeschreven blad waar mensen hun hoop en idealen op projecteren. Dit besef moet doordringen als we systemische psychopathie gaan blootleggen en bandeloos sinistere mogelijkheden weerstaan, niet in de laatste plaats de donkerdere inborsten en onderliggende motieven waarop het is gebaseerd.

Darwin Dorr is onderzoeksdirecteur in psychopathologie op de Wichita State University, Kansas. "De meerderheid van pedofielen zijn psychopathisch," zegt Dorr, "of openbaren op zijn minst in significante mate psychologische eigenschappen van psychopathie."29

Zulke banden die macht koppelen aan zijn perversiteiten zijn historisch, endemisch en hardnekkig tot op de dag van vandaag. Strafrechtelijke onderzoeken betreffende een elitaire pedofielenring in Sydney zijn slechts het topje van de kille en wrede ijsberg die dreigen een titanisch vlot van onwaarheden te laten zinken. In het VK verschrompelde de reputatie van de eens gerespecteerde DJ, televisiepresentator en vertrouweling van het establishment, Jimmy Savile, toen zijn voorliefde voor kinderen, lijken en satanische rituelen en voorspel onthuld werd aan een geschokt volk.

Vragen worden nu gesteld buiten de kring van Binnenlandse Zaken in het VK en zijn merkwaardige voorliefde voor vuilnisbakken van beroemdheden. Plotsklaps lijkt de term psychopaat niet meer afdoende. Vallen dergelijke personen, het systeem dat ze vertegenwoordigen en de entiteiten die ze nabootsen en vereren buiten een checklist? Het is zeker dat pogingen van het Britse establishment en daarbuiten om de waarheid te hinderen alleen dienen om de clandestiene wijzen en amorele controle waarmee psychopathie opereert als een integraal onderdeel van het systeem verder te openbaren.

Nick Parkinshas heeft een master in filosofie van de geest en houdt ervan om outside the box te verblijven.

Voetnoten
  1. M.E. Thomas, Confessions of a Sociopath: A Life Spent Hiding In Plain Sight, Crown Publishing Group, 2013
  2. G. Greenberg, M.M. Haraway, Comparative Psychology: A Handbook, Garland Reference Library of Social Science, Routledge, 1998
  3. P. Babiak, C.S. Neumann, R.D. Hare, "Corporate psychopathy: Talking the walk," Behavioural Sciences and the Law, at et al 2010.pdf
  4. J. Ronson, The Psychopath Test: A Journey Through the Madness Industry, Picador, 2011
  5. P. Babiak, C.S. Neumann, R.D. Hare, op. cit.
  6. R. Hare, Comment
  7. H.M. Cleckley, The Mask of Sanity: An Attempt to Clarify Some Issues About the So Called Psychopathic Personality, Mosby, 1976
  8. P. Babiak, C.S. Neumann, R.D. Hare, op. cit.
  9. B.J. Board, K. Fritzon, "Disordered personalities at work," Psychology, Crime and Law, Vol. 11(1), 17-32, with reference to D. Doren, Understanding and Treating the Psychopath, Wile, 1987
  10. D. West, "The purpose of the corporation in business and law school curricula," Governance Studies at Brookings,
  11. M. Friedman, "The Social Responsibility of Business is to Increase its Profits," New York Times Magazine, 13 September 1970
  12. D. West, op. cit.
  13. D. West, op. cit.
  14. "PNG Leadership has been poor steward of resources," The National, 20 April 2011, (pdf)
  15. Ibid.
  16. J. Bakan, The Corporation: The Pathological Pursuit of Profit and Power, Free Press, 2004
  17. A. James, "Ass-holes: a theory," Nicholas Brealey Publishing, 2013
  18. D. Love, "16 Examples of Steve Jobs being a jerk," Business Insider, 25 October 2011,
  19. A. James, op. cit.
  20. R. Hercz, "Psychopaths among us,"
  21. A. James, op. cit.
  22. M.E. Thomas, op. cit.
  23. D. Pearse, "Facebook's dark side: study finds link to socially aggressive narcissism," The Guardian, 17 March 2012,
  24. A. James, op. cit.
  25. John Davidson Rockefeller, Bartleby Quotations
  26. J. Christie, "Multi-billionaire who gave a lecture about American's 'needing to have less things and live a smaller existence' owns a staggering FIVE mansions...", Daily Mail, 24 January 2015
  27. S. Verstappen, Defense Against the Psychopath: A Brief Introduction to Human Predators, Woodbridge Press, 2011
  28. M.E. Thomas, op. cit.
  29. D. Dorr, "The pedophile as psychopath," 1998, in T. Millon, E. Simonsen, & M. Birket-Smith (Eds.), Psychopathy: Antisocial, Violent, and Criminal Behavior, 304-320, Guilford Press
  30. P. Gilbert, "An introduction to the theory and practice of compassion-focused therapy and compassionate mind training for shame based difficulties," The Compassionate Mind Foundation, (PDF)
  31. P. Gilbert, op. cit.