paris
© Getty Images / Tom Werner
De Franse autoriteiten stellen een onderzoek in naar privédiners die door een topkok zouden zijn georganiseerd in strijd met diverse beperkingen. Hoewel het publiek woedend is, kan het lering trekken uit de zorgeloze mentaliteit van de elite.

Naar aanleiding van een undercoverreportage op de Franse zender M6, waarin het erop lijkt dat particuliere etentjes in luxueuze eetgelegenheden werden genoten, werd een inval gedaan in het huis van de Franse sterrenkok Christophe Leroy en vervolgens een onderzoek ingesteld. "Wij zullen nagaan of de bijeenkomsten in strijd met de sanitaire voorschriften zijn georganiseerd en wie de mogelijke organisatoren en deelnemers waren", aldus het parket van Parijs.

Volgens deze "sanitaire regels" zijn Franse restaurants, bars en cafés sinds vorig jaar gesloten. Vele, waaronder enkele van de topkoks van het land, zijn overgegaan op het aanbieden van afhaal- en bezorgdiensten. Vorige week nog kon ik bijvoorbeeld thuis Netflixen en chillen terwijl ik genoot van een maaltijd van Alain Ducasse - de topkok met de meeste Michelinsterren ter wereld - besteld via Uber Eats. Erg grappig om te zien dat het aanbod van sommige gerenommeerde topkoks een lagere gebruikersbeoordeling heeft op de app dan McDonald's en Burger King.

Het feit dat de pandemie ertoe heeft geleid dat deze topkoks toegankelijker zijn geworden voor de gemiddelde burger is een van de positieve kanten ervan. Maar hoe de chefs daarover denken is een heel ander verhaal. In dit land wordt veel waarde gehecht aan snobisme en exclusiviteit. En niets is exclusiever en hooghartiger dan de idee om alle door de overheid opgelegde regels aan de laars te lappen - van gedwongen sluitingen tot de aanbevolen maximale omvang van bijeenkomsten binnenshuis, tot de 7 pm avondklok - en uitsluitend voor de elite een discreet exclusief feest te houden.

Dat de rijken, beroemdheden en machtigen manieren vinden om de regels te omzeilen, hoeft nauwelijks verbazing te wekken. Ze doen gewoon wat het beste is voor zichzelf, zoals ze dat altijd al deden. Degenen die zulke feestjes bezoeken hebben een kosten-baten afweging gemaakt over hun eigen risico's ten opzichte van de pandemie. Als Covid-19 een echte pest zou zijn, is het twijfelachtig of op zulke soirées überhaupt mensen zouden afkomen. Op dit moment, een jaar na dit voortdurende drama, zijn genoeg mensen tot de conclusie gekomen dat doorgaan met leven elk waargenomen risico waard is.

Dit kan als egoïstisch worden gezien, maar hun gedrag heeft geen invloed op het leven van anderen. Het is aan ieder individu om zichzelf te beschermen tegen gezondheidsrisico's door te doen wat hij nodig acht, gezien zijn eigen specifieke situatie. Degenen die al Covid-19 hebben gehad, of gevaccineerd zijn, of vertrouwen op hun goede gezondheid en immuniteit, kunnen heel andere beslissingen nemen dan mensen die hun hele leven als een schoorsteen hebben gerookt, of nog nooit een paar trainingsschoenen hebben aangetrokken, of op een andere manier zijn aangetast door hun eigen ongezonde levensstijl of door pech.

Noch de elite, noch iemand anders kan worden gedwongen om uit voorzorg als een paranoïde kluizenaar te blijven leven, alleen omdat ziekenhuizen zich zorgen maken dat ze worden overspoeld in het geval dat mensen hun diensten nodig hebben, net zo min als de overheid iemand ervan kan weerhouden uit een raam te springen. De Franse president Emmanuel Macron, die zelf Covid-19 kreeg, zei: "Er bestaat geen nul risico."

Het enige dat deze bevoorrechte mensen in dit geval echt doen, is actief gebruik maken van hun fundamentele vrijheden - iets wat de meeste gemiddelde Franse burger maar al te graag heeft toegegeven. Iedere Franse burger moet zijn vrijheden uitoefenen op een manier die voor hem comfortabel is en in overeenstemming met zijn persoonlijke kwetsbaarheden.

De overheid kan niet ieders persoonlijke situatie kennen en is daarom uiterst voorzichtig met ingrijpende regels, maar biedt desondanks ruim voldoende "verlaat de Covid-gevangenis zonder te betalen" kaarten in de vorm van autocertificaten welke, indien op slimme wijze gebruikt, de gemiddelde persoon letterlijk in staat kunnen stellen om normaal te leven, zo hij daartoe geneigd is.

U hoeft niet rijk te zijn om met een elite-mentaliteit te leven. Zo'n houding kan ook na deze pandemie van pas komen. De globalisering is er bijvoorbeeld gekomen om deze mensen in staat te stellen te de gunstigste jurisdictie te kiezen en zo hun economische lasten te verlichten. Ook u kunt profiteren van het globalisme. Sommigen hebben dat te midden van deze pandemie bedacht door hun eigen jurisdictie te kiezen en vanuit huis te werken in een land dat fiscaal voordeliger is. Hoeveel van die mensen zouden er vóór het Covid-tijdperk ook maar aan gedacht hebben om hetzelfde te doen?

Kom op, mijn Franse vrienden, niemand is gebaat bij jaloezie en frustratie. Eisen dat de autoriteiten de vrijheid van anderen nog verder inperken, alleen maar omdat u het ermee eens bent dat uw eigen vrijheid wordt ingeperkt, zal uw leven niet ten goede komen. Het wordt tijd dat iedereen meer als de elite gaat denken en de vrijheden opeist die hen toekomt.

Zie: https://www.rt.com/op-ed/520618-secret-paris-dinners-lockdown/
Rachel Marsden, columniste, politiek stratege en presentatrice van een onafhankelijk geproduceerd Franstalig programma, dat wordt uitgezonden op Sputnik France. Haar website is te vinden op rachelmarsden.com