Disillusionment 1
© unknown
Niets is triester dan de dood van een illusie. ~ Arthur Koestler
Onze grootste illusie is te geloven dat we zijn wat we denken dat we zijn.
~ H.F. Amiel
Als we maar zouden weten wat Illusie is, dan zouden we het tegenovergestelde weten: wat Waarheid is. Deze Waarheid zou ons bevrijden van slavernij. ~ Boris Mouravieff
De ervaring van ontgoocheling is er een die iedereen met elkaar gemeen heeft. We kunnen gerust zeggen dat ieder mens ooit de ervaring heeft gehad in iets te geloven dat niet waar bleek te zijn. De eerste schok die ontstaat wanneer iemands perceptie van de wereld in strijd blijkt te zijn met de harde feiten van de werkelijkheid, kan variëren van een milde teleurstelling tot een gevoel van overweldigend psychologisch trauma.

Ongeacht de mate van bedrog is de gewaarwording dat men in een leugen heeft geloofd een pijnlijke ervaring, niet alleen psychologisch maar ook lichamelijk. Het kan voelen als een dreun in de maag, alsof de adem wordt ontnomen. En omdat onze overtuigingen omtrent de wereld onderling verbonden zijn met andere overtuigingen welke vastliggen in onze hersenen, kan de vernietiging van één overtuiging vaak leiden tot een cascade van ineenstorting van vele andere.

Wanneer iemand geconfronteerd wordt met feiten die in tegenspraak zijn met zijn overtuigingen, heeft hij twee keuzes. De eerste keuze is om in de ontkenningsmodus te gaan door de feiten af te wijzen als zijnde onwaar, teneinde hun gekozen geloofssysteem overeind te houden en verder te kunnen leven als voorheen. De tweede keuze is de nieuwe gegevens te aanvaarden en te proberen een nieuw intern denkkader of een nieuwe kaart van de werkelijkheid te reconstrueren waarin de nieuwe informatie past, hetgeen kan betekenen dat alle andere overtuigingen die met het oude model samenhingen, ter discussie moeten worden gesteld.

De tweede keuze is moeilijk en vergt veel kracht om de vooringenomen ideeën los te laten en de nieuwe en feitelijke gegevens te aanvaarden. De eerste keuze is gemakkelijk, aangezien deze geen inspanning, pijn, verdriet of herschikking van iemands leven of waarden vergt. Het is ook comfortabeler en omdat mensen over het algemeen comfort verkiezen boven pijn, is de eerste keuze vaak de standaardoptie.

Op het moment waarop iemand zich bewust wordt van feiten die indruisen tegen wat men voor waar houdt, ervaart men wat psychologen cognitieve dissonantie noemen; het is dat gespannen, ongemakkelijke gevoel dat wat men ziet in dusdanige mate niet strookt met wat men reeds voor waar houdt, dat het verstand onmiddellijk verwerpt, zelfs als de feiten duidelijk en onbetwistbaar zijn.

Het is op dit moment van cognitieve dissonantie (te herkennen aan de spanning en het ongemak welke een paniekreactie teweegbrengen) dat de cruciale strijd om de waarheid boven de fictie plaatsvindt. Als iemand het bewustzijn en de wilskracht kan opbrengen om niet toe te geven en de comfortabele weg te kiezen door de feiten onmiddellijk van tafel te vegen en de tegenstrijdige informatie in zijn geest houdt terwijl hij bewust de negatieve gevoelens ervaart die gepaard gaan met cognitieve dissonantie, kan de resulterende bevrijding transformerend zijn. Dit moet men ervaren om het te geloven!

Het interessante aan onze neiging om vast te houden aan oude geloofssystemen, zelfs wanneer we geconfronteerd worden met hard bewijs van het tegendeel, is de neuro-chemische beloningsfactor. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat bij het ervaren van cognitieve dissonantie (de spanning en stress welke ontstaan wanneer men geconfronteerd wordt met feiten die iemands normale perceptie van de werkelijkheid ondermijnen), het besluit (de paniekreactie) om de feitelijke gegevens te negeren en elk tegenstrijdig bewijs onder het tapijt te vegen, ervoor zorgt dat de hersenen bepaalde chemische stoffen aanmaken, waardoor we ons weer gelukkig en veilig voelen.

Als geloven in een illusie ons dus een veilig, gelukkig en comfortabel gevoel geeft en elk tegenstrijdig bewijs ons pijn, desoriëntatie en verdriet bezorgt, welke mogelijke beweegreden is er dan om bewust te kiezen voor het proces van ontgoocheling?

De liefde voor en het verlangen naar Waarheid.

Mensen zijn van nature nieuwsgierig en willen meestal de waarheid over dingen weten. Deze liefde voor en het verlangen naar de waarheid is de reden waarom we van puzzels en detectiveboeken houden: vanwege de voldoening die het leren van iets nieuws geeft. De sensatie van het ontdekken, de vreugde van verwondering en de opwinding om oplossingen te vinden voor complexe problemen vormen alle sterke drijfveren voor mensen om op zoek te gaan naar nieuwe en onconventionele manieren van denken.

Pas wanneer dit ontdekkingsproces in conflict raakt met ons reeds vastgeroeste wereldbeeld manifesteren zich de moeilijkheden om nieuwe informatie te aanvaarden. Tegelijkertijd houdt niemand ervan te worden voorgelogen; niemand vindt het prettig te worden bedrogen of voor de gek te worden gehouden of voor een sukkel te worden uitgemaakt. Dus wanneer we ontdekken dat we bedrogen werden door mensen die we vertrouwen, kan het gevoel van pijn en verraad dat met deze constatering gepaard gaat, verwoestend zijn.

Santa Dead
© unknown

Nee Virginia, Sinterklaas bestaat NIET


Neem bijvoorbeeld de mythe van Sinterklaas. Waarschijnlijk bekritiseert of vermaant niemand een kleuter omdat zij in Sinterklaas gelooft. Maar indien we het kind zouden vervangen door een volwassene, die volhoudt dat Sinterklaas echt bestaat dan zou deze persoon waarschijnlijk voor gek worden verklaard.

Veel kinderen kunnen zich nog wel herinneren hoe gekwetst ze zich voelden toen ze voor het eerst ontdekten dat Sinterklaas niet echt was; het gevoel van volkomen verraad dat alle mensen die ze liefhadden en vertrouwden iedere Sinterklaasviering zoveel tijd en energie besteedden aan het in stand houden van de illusie van deze magische man in een rood vilten pak op zijn witte schimmel, die naar Nederland reisde op de boot vanuit Spanje en elk kind in slechts een paar nachten cadeautjes bezorgde; zelfs de televisie, kranten en radiopersoonlijkheden namen deel aan het bedrog!

Verdedigers zullen zeggen dat de negatieve psychologische inprenting die het gevolg is van dit onschuldige bedrog de moeite waard is, omdat kleine kinderen, al was het maar voor even, in staat werden gesteld in magie te geloven. Maar wat leert het kind hier eigenlijk van? Het leert op een harde en pijnlijke manier dat er eigenlijk helemaal geen magie is in deze wereld en dat mensen die verondersteld worden je te begeleiden en als rolmodel te fungeren, niet te vertrouwen zijn.

Vraag uzelf nu eens af of u als volwassene liever in leugens en sprookjes gelooft, of dat u liever de waarheid kent. Waarschijnlijk zijn de meesten van ons diep van binnen blij dat we de waarheid over Sinterklaasd kennen, ook al veroorzaakte dat aanvankelijk misschien wat verdriet en pijn. Ons begrip van Sinterklaas (en tegenwoordig vooral Kerstmis) omvat nu de geest van geven en delen (en hard werken om dat te kunnen doen) in plaats van de egocentrische verwachting dat elke wens zonder moeite wordt vervuld. Onze waardering voor de feestdagen is dieper en rijker en we halen meer voldoening uit geven dan uit verkrijgen (of zouden moeten verkrijgen). Het punt is dat desillusie, hoe ongemakkelijk op dat moment ook, ons naar de waarheid leidt. We worden er wijzer, diepgaander en tevredener door. Het helpt ons volwassen te worden en enige mate van vrijheid te hebben in onze wereld.

Geloven in illusies is verwant aan een vorm van slavernij welke onze verbinding met de echte wereld en met elkaar verbreekt.

Een interessante en doeltreffende allegorie is het menselijk zenuwstelsel te beschouwen als een soort computerhardware. Ieder van ons wordt geboren met een basis besturingssysteem, hartslag, spijsvertering, ademhaling, enz. Vervolgens, afhankelijk van de omstandigheden van onze geboorte, is de software die geïnstalleerd wordt als we opgroeien net zo gevarieerd als er mensen op de planeet zijn. En in sommige gevallen kunnen er enorme softwareconflicten zijn, virussen, en zelfs software die niet goed in het systeem functioneert.

Dit betekent dat de geloofssystemen van onze ouders onze eigen geloofssystemen worden, of het nu gaat om godsdienst, politiek, sociaal-economische status of ons favoriete sportteam. Onze nationale identiteit wordt gevormd door de plaats waar we toevallig geboren zijn. Al onze sympathieën en antipathieën, passies en vooroordelen, vooroordelen en overtuigingen worden ons ingeprent door onze familie, leeftijdgenoten, opvoeding, media en samenleving. We zijn in feite het product van een geografische worp van de dobbelstenen. Het gehele landschap van onze geest is een product van externe krachten. Er zijn nauwelijks gedachten in ons die werkelijk uniek en van onszelf zijn.

quote
© unknown
Neem bijvoorbeeld een geadopteerde tweeling. De ene is geadopteerd door en opgegroeid in een Amerikaans fundamentalistisch conservatief christelijk gezin. De andere is geadopteerd door en opgegroeid in een Irakese fundamentalistische conservatieve moslimfamilie. Beiden treden op 21-jarige leeftijd toe tot het leger van hun respectievelijke landen en geraken op een dag in oorlog, komen oog in oog tegenover elkaar te staan, als bittere ideologische vijanden, elk klaar om de ander te doden, elk denkend dat de ander een wilde is en minder dan menselijk.

Wat scheidt deze twee tweelingbroers nu eigenlijk echt van elkaar, behalve de software die in hun hersenen is geïnstalleerd toen ze opgroeiden? Indien ze samen zouden zijn opgevoed door één van beide families, zou er tussen hen de mogelijkheid zijn van liefde, begrip en steun. En geen van beide families kan als "juist" worden verklaard en in het bezit van de "Waarheid", aangezien ook zij producten zijn van hun familiale, sociale en nationale programmering.

En op deze wijze houden onze programmering en onze illusoire geloofssystemen ons gevangen en op gespannen voet met onze medemensen. En alleen door ons sterke verlangen naar de waarheid te volgen, deze geprogrammeerde overtuigingen in onszelf te confronteren en bewust de pijn en wanhoop van ontgoocheling te ondergaan, hebben we enige hoop om ons te bevrijden van de leugens die ons binden aan tweedracht en vernietiging.

Objectieve Realiteit

De wereld IS op een bepaalde manier, daar kan geen twijfel over bestaan. Waarheid bestaat, maar zou misschien beter omschreven kunnen worden als objectieve realiteit. Dingen gebeuren. Er zijn oorzaken en gevolgen. Sommige nooit waargenomen dingen gebeuren en kunnen leiden tot andere dingen die wel worden waargenomen. Sommige dingen gebeuren en worden wel waargenomen en veroorzaken dat andere dingen gebeuren die niet worden waargenomen. Filosofen, natuurkundigen, theologen en gewone mensen hebben nagedacht en gediscussieerd over causaliteit en acausaliteit al zolang de mens zich bewust is van zichzelf. Wat we goed voor ogen moeten houden is het feit, dat dingen die worden waargenomen alleen kunnen worden waargenomen binnen de fysieke beperkingen van de waarnemer en deze beperkingen kunnen een sterke neiging inhouden om hetgeen zij waarnemen op de een of andere manier op te vatten volgens de overtuigingen welke zijn ingebouwd door sociaal-culturele programmering.

wheeler's oog
© onbekend
Mensen hebben bijvoorbeeld vijf basiszintuigen: zicht, geluid, reuk, smaak en tastzin. Hoe scherpzinnig deze zintuigen ook kunnen zijn, zij zijn beperkt tot een bepaald bereik en kunnen nooit het gehele plaatje in zich opnemen. Bepaalde golflengtes van het licht vallen buiten het bereik van het menselijk oog, net zoals bepaalde geluidsfrequenties buiten het bereik van het menselijk oor vallen. Er zijn zelfs studies die hebben aangetoond dat ook deze basiszintuigen kunnen worden geprogrammeerd!

Gezien het zeer nauwe zintuiglijke waarnemingsveld in verhouding tot wat wetenschappelijke instrumenten aangeven dat werkelijk bestaat, kan gerust worden gesteld dat de mens inderdaad zeer weinig weet van de objectieve werkelijkheid! Toch bestaat de objectieve werkelijkheid wel degelijk en hoe meer men kan zien, hoe beter men is voorbereid om op intelligente wijze te reageren en, als een vrijer mens, op wat IS. Met oefening en het delen van informatie vanuit andere perspectieven, kunnen we onze geest afstemmen om objectiever te zien en dit op zich is een waardig doel.

Stel u het volgende hypothetische scenario voor... Een auto raakt midden in de nacht van de weg en botst tegen een boom, waarbij de bestuurder, de enige inzittende van de auto, om het leven komt. Er zijn talloze mogelijke verklaringen voor de gebeurtenis, maar omdat de enige getuige overleden is kunnen we nooit met 100% zekerheid weten wat er precies gebeurd is en waarom.

We kunnen speculeren dat misschien sprake kon zijn van alcohol, vermoeidheid of een medische aandoening, dat de bestuurder uitweek om een dier te ontwijken, op een gladde plek geraakte, of vele andere mogelijke scenario's welke het ongeval zouden kunnen verklaren.

Forensische deskundigen die ter plaatse komen om de situatie te beoordelen, kunnen de vele mogelijke aanwijzingen verzamelen welke het ongeval zouden verklaren. Met behulp van hun kennis en expertise om de achtergelaten feiten te onderzoeken, kunnen zij tot een redelijke conclusie komen over de mogelijke oorzaak van de gebeurtenis, maar zelfs dan kunnen zij slechts gissen naar de werkelijke oorzaak, gegeven een bepaalde mate van waarschijnlijkheid dat het waar is. De bestuurder kan alcohol in het bloed hebben. Maar dat is misschien niet de reden van het ongeval; het kan een mechanisch defect zijn geweest of uitwijken om een overstekend dier te ontwijken.

De objectieve werkelijkheid van de situatie, wat er werkelijk is gebeurd op het moment van het ongeval, zal nooit met zekerheid bekend worden en we moeten aanvaarden dat dit ook het geval is met het meeste dat we weten omtrent onze werkelijkheid. Hoe meer feiten er echter worden verkregen, hoe groter de kans op een juiste interpretatie, hoewel het belangrijk is altijd in gedachten te houden dat waarschijnlijkheden geen zekerheden zijn en niet in de plaats van de waarheid mogen worden gesteld. Zoeken naar de waarheid betekent het aanvaarden van waarschijnlijkheden en benaderingen en altijd openstaan voor nieuwe informatie.

Het probleem om meer afgestemd te raken op de objectieve werkelijkheid wordt groter wanneer we rekening houden met de geprogrammeerde software in onze hersenen, welke functioneert als een filter of vervormde lens waardoor we de wereld waarnemen. Onze geloofssystemen en eerdere levenservaringen kunnen de manier waarop gebeurtenissen in het dagelijks leven worden geïnterpreteerd veranderen, waardoor we reageren op manieren waarvan we ons niet eens bewust zijn; en heel vaak kunnen deze reacties ons of degenen van wie we houden pijn doen. Wat we niet weten over onze geest en onze wereld kan ons schade berokkenen!

Neem bijvoorbeeld een nieuwe baas met rood haar die ingehuurd is om leiding te geven over een groep kantoormedewerkers. Een van de werkneemsters had op de middelbare school een vervelende roodharige gymleraar, die haar in het bijzijn van de andere leerlingen had vernederd. Een andere werkneemster had een vriendelijke roodharige gymleraar, die haar hielp een liefde voor sport te ontwikkelen en daar heeft ze vandaag de dag nog steeds profijt van. Beide werkneemsters hebben een onmiddellijke indruk van hun nieuwe baas, de ene zeer positief en de andere uiterst negatief. Geen van beide is zich bewust van de redenen waarom de nieuwe baas zulke sterke gevoelens oproept, maar hun toekomstige relatie met de nieuwe baas, hun werkprestaties en arbeidssatisfactie zullen er sterk door worden beïnvloed.

Onze geesten doen dit voortdurend. Elke minuut van elke dag ervaren we de wereld door een vertekende lens van vastgeroeste overtuigingen en het verleden, terwijl de objectieve werkelijkheid van de situatie, de waarheid, voor het grootste deel, ongrijpbaar blijft.

Natuurlijk vormt dit probleem alleen een probleem zolang we ons er niet van bewust zijn. Als we eenmaal weten hoe onze geest werkt, kunnen we er bewust naar streven elke situatie te zien voor wat ze is, feiten te verzamelen, dit inzicht toe te passen op alles wat we hebben geleerd en ervaren, de werkelijkheid in te schatten op basis van waarschijnlijkheden en het allerbelangrijkste, te delen wat we hebben geleerd met anderen. Het is door met elkaar ons eigen unieke en bijzondere standpunt te delen en echt naar anderen te luisteren wanneer zij hun eigen standpunt delen, dat wij onze horizon kunnen verbreden en dichter bij het begrijpen van de objectieve werkelijkheid van een gebeurtenis of situatie kunnen komen.

blinde mannen en olifant
© onbekend
Herinnert u zich de Indiase parabel van de blinde en de olifant?
"Zes blinde mannen werd gevraagd te bepalen hoe een olifant eruitzag door verschillende delen van het lichaam van de olifant te bevoelen. De blinde die aan een poot voelt zegt dat de olifant op een boomstam lijkt; degene die aan de staart voelt zegt dat de olifant op een touw lijkt; degene die aan de slurf voelt zegt dat de olifant op een slang lijkt; degene die aan het oor voelt zegt dat de olifant op een waaier lijkt; degene die aan de buik voelt, zegt dat de olifant op een muur lijkt; en degene die aan de slagtand voelt zegt dat de olifant op een speer lijkt."
Elk van de mannen ervaart zijn eigen subjectieve werkelijkheid van de olifant, maar door het delen van informatie met elkaar kunnen ze samen dichter bij het zien van de objectieve werkelijkheid omtrent de olifant komen. Men kan misschien niet alleen het geheel zien, maar men kan zijn ideëen veel beter in kaart brengen met goede terugkoppeling van anderen waarmee men dan rekening houdt.

De Grote Zeven Illusies van onze tijd

We hebben nu een beter begrip met betrekking tot de manier waarop de geloofssystemen en het verleden in onze geest onze interpretaties van de wereld volledig kunnen kleuren en/of vervormen nu we weten, dat we onze werkelijkheid alleen nauwkeurig kunnen inschatten in termen van waarschijnlijkheden op basis van feitelijke gegevens en nu we weten, dat het delen van gegevens met anderen ons dichter bij het begrijpen van de objectieve werkelijkheid brengt, kunnen we ons wenden tot het laatste en belangrijkste deel van dit essay; de noodzaak van bewuste ontgoocheling.

disillusie 3
© onbekend
Als wij de waarheid over onze wereld willen kennen, moeten wij bereid zijn te lijden. Het is noodzakelijk dat we in staat zijn om naar de feiten te kijken zoals ze zijn, ze in onze geest vast te houden, hoe onaangenaam of pijnlijk ze ook mogen zijn, de gevolgen te begrijpen van wat het zou betekenen als ze waar zijn en - in sommige gevallen - ons leven dienovereenkomstig opnieuw in te richten.

Het proces van het kiezen voor ontgoocheling als remedie tegen subjectiviteit en een verlangen naar waarheid is een vorm van bewust lijden. Wij gaan dit proces vrijwillig aan, wetende dat het eindresultaat de tijdelijke pijn en droefheid waard zal zijn, omdat wij weten dat de waarheid, alleen de waarheid, ons zal bevrijden van deze controles die ons vanaf onze geboorte, zonder onze vrije keuze, zijn opgelegd.

Hetgeen ik hieronder zal presenteren zijn waarschijnlijk de zeven grootste illusies die de meeste mensen ter wereld hebben. Deze lijst is tot stand gekomen na jaren van werk, onderzoek en feedback van vele anderen, dus het is niet zomaar een lijst welke is samengesteld op basis van de voorkeursillusies van één enkel individu of een kleine groep individuen. Ook al kan de lezer het met één of twee dingen eens zijn, het is waarschijnlijk dat iets op deze lijst u tegen de borst zal stuiten. Dat komt omdat sommige dingen op deze lijst indruisen tegen de massaprogrammering van uw sociaal-cultureel milieu, dat u hebt geabsorbeerd als uw eigen overtuigingen omtrent wat waar of niet waar is.

Het kan zijn dat u zich afzet tegen verschillende van de ideeën die hier gepresenteerd worden en dat is begrijpelijk. Misschien ervaart u een onmiddellijke afkeer van een paar van deze voorgestelde illusies, waarbij een stemmetje in uw hoofd schreeuwt: "Belachelijk, belachelijk, godslasterlijk!" En dat is ook goed, want dit is onderdeel van het proces. Onthoud: het wordt niet fijn zonder pijn. Wat altijd in gedachten moet worden gehouden is, dat massale overtuigingen over het algemeen worden gecreëerd door een elitaire heersende klasse ten behoeve van ZICHZELF, niet ten behoeve van u. Onthoud dat degenen aan de top van de piramide altijd datgene zullen propageren dat hen in het zadel houdt.

Lijden helpt ons te groeien, hierdoor leren we onze lessen en worden we wijzere mensen. We moeten struikelen en vallen voordat we kunnen lopen en rennen. We moeten ons uiterste best doen en vele malen falen voordat we kunnen slagen. We moeten de pijn van afwijzing, liefdesverdriet en verraad kennen, voordat we echt kunnen leren liefhebben.

Hier is een voorstel voor een eenvoudig experiment dat in stilte kan worden gedaan terwijl u de lijst leest: Wat uw eerste reactie ook moge zijn op een van deze zeven ideeën, probeer gedurende één moment om ze niet onmiddellijk af te wijzen en ze onder het tapijt te vegen. Probeer de neiging te vermijden om met argumenten te komen om ze te betwisten. Deze automatische reactie, hoe normaal ook, is een product van onze reeds ingesleten geloofssystemen welke zich afzetten tegen mogelijke groei. Dingen die ingesleten zijn, worden niet graag veranderd en zullen zich met hand en tand verzetten om de status quo te handhaven.

Wat van u gevraagd wordt, al is het maar voor enkele ogenblikken, is het zitten met de idee in uw geest alsof dit idee waar is. Wees u bewust van uw innerlijke toestand terwijl u dit experiment uitvoert. Hoe voelt u zich? Welke vragen roept het bij u op? Vraagt u uzelf af wat het voor uw leven zou betekenen als de uitspraak waar zou zijn? Hoeveel van uw andere overtuigingen omtrent de wereld zijn hiermee verbonden en wat zou er nog meer moeten veranderen om het te aanvaarden? En tenslotte, wat zou u ermee doen? Doe dan, na dit alles overwogen te hebben, wat onderzoek over het onderwerp en trek uw eigen conclusies.

Laat ons beginnen...

illusie van vrije wil
© onbekend

1) De illusie van vrije wil


Deze illusie is voor de meeste mensen moeilijk te aanvaarden, omdat zij lijkt in te druisen tegen de zeer voor de hand liggende ervaring van het dagelijkse leven. We maken elke dag duizenden schijnbaar onschuldige keuzes en we hebben allemaal de indruk dat we vrij zijn in het maken van deze keuzes. En in zekere zin is dat ook zo, maar het is belangrijk in gedachten te houden dat de keuzes die mensen maken een produkt zijn van hun omgevingsprogrammering en dus beperkt worden door de grenzen van wat beschikbaar is als "aanvaardbare keuzes". Combineer dit met het eerder besproken feit dat onze hersenen geprogrammeerd zijn met bepaalde geloofssystemen als gevolg van geografische locatie en invloeden van leeftijdgenoten die bepalen hoe en wat we kiezen, en het beeld is nogal grimmig voor het bestaan van "vrije wil".

Het voorbeeld van het mislukte voornemen voor het Nieuwe Jaar zal enig inzicht verschaffen. Bijna iedereen heeft wel eens meegemaakt dat hij verklaarde een bepaalde verandering in zijn leven te willen aanbrengen en hoe vastbesloten hij ook was op het moment dat hij die verklaring aflegde, deed hij later precies datgene wat hij zei niet meer te zullen doen, of hij deed niet wat hij van plan was te doen. De reden hiervoor is dat er in onze hersenen meerdere verschillende programma's bestaan, elk met eigen beweegredenen en agenda's. Afhankelijk van welk programma op dat moment draait, kunnen de keuzes die men maakt verschillen. Het programma dat 'kiest' voor een nieuw dieet wordt beïnvloed door het feit dat het in onze samenleving goed wordt gevonden om dat dieet te volgen en dat het nieuwe jaar de tijd is om een positief levensbesluit te nemen. Dus, het maken van dat voornemen voelt goed op het moment dat het wordt gemaakt. Maar dan, nadat alle versterkingen rondom dat nieuwe jaar zijn weggeëbd, worden andere programma's dominanter, zoals: "Ik heb de hele dag hard gewerkt en ik verdien een extra bak ijs met koekjes." Of: "Ik ben de laatste tijd erg gestrest en ik heb wat troost NODIG!" Of: "Het is mijn 40e verjaardag, ik mag 3 stukken taart als ik dat wil!" Het is duidelijk dat als er een aantal van dit soort programma's in de daaropvolgende dagen, weken en maanden in gang worden gezet, het oorspronkelijke voornemen aan het begin van het jaar geleidelijk aan begraven zal worden. Elk van deze programma's heeft namelijk zijn eigen rechtvaardiging en kan ons besturingssysteem overnemen en besturen zodra de vereiste externe stimulans het op gang brengt. Men zou zelfs kunnen zeggen dat deze programmalussen, kleine geloofssystemen, verschillende 'persoonlijkheden' of delen van het totale zelf zijn. Eén 'ik' neemt zich voor om het hele jaar gezond te eten, omdat het op dat moment goed voelt om deze beslissing te nemen; een tweede 'ik' heeft geleerd dat het normaal is in het leven om jezelf te belonen met eten en dat voelt ook heel goed! Een derde 'ik' heeft binnen het gezin en de cultuur geleerd, dat eten dient om te troosten: "Neem hier maar een beetje van, dan voel je je beter..." Een vierde 'ik' ziet op tegen het ouder worden en weet dat wat extra taart alle feel-good neuronen doet oplichten en helpt vergeten dat het leven voorbij gaat en succes nog steeds even ongrijpbaar is.

Onze geest is letterlijk niet van onszelf, maar de resultante van een groot aantal tegenstrijdige verlangens en beweegredenen, waarbij elke stem schreeuwt om gehoord te worden en de leiding te nemen als de situatie dat toelaat. Combineer deze litanie van tegenstrijdige verlangens met geprogrammeerde geloofssystemen die ons vertellen wat we moeten denken en doen en het is niet zo moeilijk om ons voor te stellen dat we helemaal niet echt vrij zijn. De werkelijkheid is dat we machines zijn, die slechts op dingen reageren en niet handelen vanuit een echt zwaartepunt.

Voordat u deze veronderstelling verwerpt is het wellicht een idee om eens een ogenblik te gaan zitten in het besef dat u niet vrij bent, dat u een machine bent, die slechts reageert op uw omgeving als een geprogrammeerde automaat. Hoe voelt u zich daarbij? Bent u bereid de mogelijke premisse te aanvaarden, dat wij allen gevangenen zijn van onze eigen geloofssystemen, dat onze geesten niet de onze zijn en geen controle hebben over de beslissingen die wij vrijelijk lijken te nemen? En als dit waar zou zijn, wat zou er dan aan gedaan kunnen worden?

Het is wellicht juister om te zeggen dat de vrije wil iets is dat in de loop van de tijd kan worden verworven door bewustwording, discipline, ijver, vastberadenheid, onderscheidingsvermogen, kracht en kennis. Als we ons er eenmaal van bewust zijn hoe onze geest wordt onderworpen aan verankerde programma's en aan de aanwezigheid van concurrerende persoonlijkheden, kunnen we ernaar streven onze wil te laten groeien, zodat de keuzes die we maken werkelijk vrij zijn en gebaseerd zijn op een begrip van de objectieve werkelijkheid.

psychopaat
© onbekend

2) De illusie dat er 'goed schuilt in ieder mens'


Sommige mensen zijn gewoon door en door slecht, zo geboren, en niemand kan ook maar iets doen om dat feit te veranderen. Zij worden psychopaten genoemd en maken naar schatting ten minste 1% van de algemene bevolking uit, waarbij sommige onderzoekers suggereren dat het aantal kan oplopen tot 15%. Dit betekent dat tussen 1 op de 100 en 1 op de 7 mensen die u ontmoet een psychopaat is. Laat dat maar eens bezinken. Als u 100 mensen kent, dan is de kans groot dat u een psychopaat kent of ontmoet hebt en mogelijk nog veel meer. Met het hogere percentage, als u 7 mensen kent, kan één van hen een psychopaat zijn. Dat zijn griezelige cijfers.

De illusie dat "er in iedereen wel iets goeds schuilt" wordt voorgestaan door veel naïve optimisten, naïeve nieuwkomers of goedhartige religieuze mensen, wier neiging tot medelijden en vergeving een recept voor rampspoed kan zijn, zowel voor henzelf als voor degenen die zij liefhebben. Zij geloven dat dit soort mensen gewoon onaangepaste, verkeerd begrepen individuen zijn met een slechte jeugd, die kunnen worden gerehabiliteerd of genezen met liefde of therapie of in het ergste geval, een periode van opsluiting om "hun lesje te leren". Niets is minder waar.

Verre van de krankzinnige monsters en seriemoordenaars, zoals ze in de populaire cultuur worden afgeschilderd, zijn deze vaak schijnbaar respectabele "mensen" zich terdege bewust van hun eigenaardige temperament en zij gebruiken dit bewust om op anderen te jagen. Ze worden beschreven als charismatisch, charmant, zelfverzekerd, glad, oppervlakkig, arrogant, eigenzinnig, dominant en verwaand, maar ze kunnen ook de rol spelen van zielige, vertrapte, altijd pech hebbende ongeluksvogels. Psychopaten zijn pathologische leugenaars en hun relaties met andere mensen worden bepaald door manipulatie en uitbuiting, hetzij door middel van openlijke dan wel heimelijke dominantie. Ze worden zo geboren en zullen zo sterven en geen enkel begrip of interventie kan dit feit veranderen.

Een waarschijnlijke genetische afwijking zorgt ervoor dat deze sociale roofdieren geen geweten hebben. Ze hebben geen vermogen om medeleven of empathie voor anderen te voelen. Zij leren snel de op het geweten gebaseerde maatschappelijke conventies kennen die normale mensen met elkaar delen, hetgeen zij als een zwakte zien en gebruiken dan ons vermogen tot natuurlijke emotionele reacties tegen ons in hun reptielachtige verlangen naar macht en controle.

Zij leren ook anderen met hetzelfde "type" te herkennen en gebruiken hun gebrek aan geweten om door middel van liegen, bedriegen, stelen, manipuleren, verraden en/of intimidatie machtsposities te bereiken binnen vele organisaties en instellingen. We kunnen gerust stellen dat een grote meerderheid van diegenen die aan de top van vele politieke, religieuze, educatieve, medische, militaire, media en corporatieve entiteiten staan psychopaten zijn. Dit is een triest en onvermijdelijk feit van het leven in onze huidige realiteit en kan een verklaring zijn van de meeste wereldproblemen, zoals oorlog, onderdrukking, armoede, uitbuiting en verhongering.

Hoe voelt u zich bij deze stellingen? Kent u, of heeft u ervaring met iemand die nooit lijkt te leren van zijn fouten, die lijkt te genieten van of deel te nemen aan het lijden van dieren en andere mensen? Bent u ooit iemand tegengekomen die gemakkelijk en moeiteloos kon liegen, die opzettelijk probeerde uw werk of gevoelens te ondermijnen, die letterlijk alles zou doen om zijn eigenbelang te bevorderen, zelfs ten koste van andere mensen, zonder pardon of een moment van spijt?

Als u even accepteert dat psychopaten echt bestaan en wijdverbreid zijn in onze samenleving, wat zou u er dan aan doen? Hoe zou u de woorden en daden van onze zogenaamde "leiders" anders zien, wanneer zij over vrede spreken terwijl ze oorlog voeren? Welke andere overtuigingen die u koestert omtrent de mensheid worden op de proef gesteld door deze premisse tijdelijk te aanvaarden? En wat zegt het over de mensen die de term "alle mensen zijn gelijk geschapen" hebben bedacht? Nogmaals, een paar uur onderzoek op het internet kan u letterlijk een leven lang ellende besparen, of uw leven, of het leven van iemand van wie u houdt. Ervan uitgaande dat u, in tegenstelling tot psychopaten, in staat bent om van tenminste één ander persoon te houden.

illusie van democratie
© onbekend

3) De illusie van democratie


Deze illusie is omvangrijk en nauw verbonden met de vorige. Vanaf de geboorte wordt deze leugen in de westerse wereld voortdurend en eindeloos herhaald door onze ouders, leraren, leeftijdgenoten, overheidsinstellingen en media. Deze leugen is zo doordringend en ingeworteld dat het absurd lijkt haar in twijfel te trekken. Helaas is de waarheid dat echte democratie nooit heeft bestaan en alleen wordt aangeprezen als een ideologie door machthebbers om de massa in slavernij te houden terwijl zij geloven dat zij vrij zijn. Als een mentale gevangenis met onzichtbare tralies is de illusie, dat we een keuze hebben over wie ons als staatshoofd zal leiden van begin tot eind georkestreerd en gemanipuleerd. Voor de machthebbers is de uitkomst nooit onzeker, zij zullen alles doen om de macht te behouden.

Net als het brood en de spelen in het oude Rome worden deze pseudo-verkiezingen om de pakweg vier jaar georganiseerd om de bevolking te betrekken bij zinloze activiteiten en de massa's de idee te geven dat hun stem wel degelijk betekenis heeft. In werkelijkheid is het spel vervalst en dat was altijd al zo. Er is geen keuze als je alleen maar kunt kiezen uit twee kanten van dezelfde medaille: psychopaten aan de macht die de ene dan wel de andere ideologie verdedigen. Het is alsof aan een uitgedroogd persoon die sterft van de dorst alleen de keuze wordt gegeven tussen Coca Cola en Pepsi, waarbij water niet eens 'im Frage' komt. En net als deze kunstmatig gearomatiseerde koolzuurhoudende suikerhoudende dranken, is de kunstmatige keuze in de politiek vandaag de dag net zo giftig.

De realiteit is dat het irrelevant is wie er aan het roer staat van een van de politieke partijen die strijden om de macht. Het feit dat zij het tot de eindstrijd hebben gered betekent dat zij al lang omgekocht en betaald zijn door het multinationale militair-industriële complex, dat de middelen en de invloed heeft om ervoor te zorgen dat hun belangen de belangen zijn van de kandidaten aan beide zijden van het politieke spectrum. Of het nu gaat om Democraten of Republikeinen, Conservatieven of Liberalen, Socialisten of Nationalisten, men kan er zeker van zijn dat degenen die aan de top van hun partij staan, al lang tevoren grondig werden doorgelicht en goedgekeurd door hun meesters. Omdat psychopaten het vereiste gebrek aan empathie hebben om alles te doen wat nodig is om snel in machtsposities te geraken, is er een grote kans dat wie er ook op het stembiljet vermeld staat, die persoon niet het beste met u voor heeft. Wat uw politieke overtuiging ook moge zijn, weet dat stemmen een verspilling van tijd en energie is. Er zal niets veranderen en de status quo zal gehandhaaft blijven.

Voordat uw geest de kans krijgt om een heleboel reeks redenen aan te dragen waarom dit onmogelijk waar kan zijn, probeer dan voor een moment met dit idee in uw hoofd te zitten alsof het echt is. Wat als uw stem nooit iets zou betekenen? Wat als al die debatten en al die ophef in de aanloop naar de verkiezingsdag slechts een list waren om u in hun grip te houden? Hoe voelt u zich dan? Hoeveel tijd hebt u besteed aan discussies met uw vrienden en buren over een bepaalde politieke kandidaat of een bepaald beleid? Hoe verandert deze informatie uw mening over degenen die zich kandidaat stellen voor machtsposities? En als er weer verkiezingen zijn, wat gaat u dan doen? Wat kan er aan gedaan worden? Wat zijn de opties?

9/11 waarheid
© onbekend

4) De illusion omtrent 9/11


Het officiële verhaal van 9/11 is een mythe. De traumatische gebeurtenissen van 11 september 2001 werden gepland, georkestreerd, gefinancierd en uitgevoerd door elementen van de Amerikaanse en Israëlische geheime diensten, wellicht met medeweten, medeplichtigheid en deelneming van de toenmalige politieke heersende elite. Dit feit staat buiten kijf, zoals elk zorgvuldig onderzoek van de beschikbare gegevens zal bevestigen.

Boeing 757's verdwijnen niet in gaten van 3 meter diep zonder sporen van wrakstukken achter te laten. Gebouwen die in brand staan storten niet plotseling in en vallen niet in een vrije val binnen enkele seconden in hun eigen voetafdruk zonder hulp van eerder geplaatste explosieven of andere hightech instrumenten. De idee dat 19 zogenaamde "kapers" met nauwelijks vliegervaring en slechts gewapend met een kniptang het grootste, sterkste en meest geavanceerde verdedigingssysteem op de planeet zouden kunnen infiltreren en te slim af zijn, is lachwekkend en absurd.

Deze door de regering verspreide en door de media ondersteunde officiële samenzweringstheorie omtrent de gebeurtenissen van 9/11 hoort thuis in een sprookjesboek, samen met Sinterklaas, de Kerstman, de Paashaas en de Tandenfee. Toch blijven mensen de propaganda geloven in plaats van de overduidelijke feiten. Dit is de enige illusie die zo goed als vanzelfsprekend is. Een beetje onderzoek en het vermogen om de gegevens vanuit een onbevooroordeeld, niet-emotioneel standpunt te bekijken is meestal voldoende om deze illusie volledig te doorzien. Maar "niet-emotioneel" is hier het sleutelwoord en, wat 9-11 betreft, het is heel moeilijk om te ontsnappen aan het emotionele programma dat in u werd geïmplanteerd in de dagen en weken na 9-11 door middel van een opzettelijke en sluwe reeks psychologische trucs, welke welbekend zijn uit de onderzoeken van de cognitieve wetenschap. Met andere woorden, als de samenzweringstheorie van de regering omtrent 9/11 geloofd wordt, is er sprake van Transmarginale Remming in de terminologie van Ivan Pavlov.

Aangezien deze illusie zo ingebakken en verweven is met zoveel andere soortgelijke geloofssystemen, is het een van de moeilijkste en pijnlijkste om te doorbreken. Wat zegt het over het land waar we zo trots op zijn, de instellingen en waarden die ons zo dierbaar zijn als onze leiders willens en wetens hun eigen burgers vermoorden bij het nastreven van een of andere hegemoniale agenda? Hoeveel andere heilige huisjes zouden moeten omvallen voordat u deze realiteit accepteert? Uw regering liegt niet alleen tegen u, zij steelt ook van u en dient alleen om u te manipuleren en te controleren, zij geeft zo weinig om u dat zij u zonder aarzelen zou vermoorden als dat in haar voordeel zou zijn. Hoe voelt u zich daarbij? Bent u al een beetje boos? U, uw familie, vrienden, collega's en medeburgers betekenen niets voor hen. Wij - de massa - bestaan alleen in de statistieken en vormen ofwel opstapjes ofwel obstakels voor haar agenda. Wij zijn slechts zakken vlees die naar believen gebruikt en weggegooid kunnen worden. Dat is de realiteit.

En nu u dit alles weet, wat gaat u eraan doen?

5) De illusie van uitgebalanceerde voeding

paleo piramide
© onbekend
Vrijwel alles wat deskundigen u vertellen over wat gezonde voeding inhoudt is onjuist en hier is een reden voor: uw psychopathische leiders willen niet dat u gezond bent, omdat het gemakkelijker is om macht over u uit te oefenen als u ziek bent en niet helder kunt denken. Ze willen ook al uw geld krijgen om in hun eigen zakken te steken door u medicijnen te verkopen welke u waarschijnlijk niet beter zullen maken en zeer waarschijnlijk zullen doden.

Wat voeding betreft is de waarheid, dat verzadigd dierlijk vet de ideale brandstof is voor het menselijk lichaam. Het eten van vet helpt om gewicht te verliezen, gezond te slapen en beter te denken en te presteren. Biologisch varkensvlees, rundvlees, lamsvlees, kip en vis, hoe vetter hoe beter, zouden deel moeten uitmaken van elke maaltijd. Cholesterol en zout zijn heilzaam en noodzakelijk voor een optimale gezondheid. Het ideale dieet bestaat uit 70% verzadigd vet, 30% eiwit met een maximum limiet van 70 gram koolhydraten per dag.

Groenten bevatten lectines en andere anti-nutriënten die slecht voor ons zijn. Gluten (tarwe-eiwit), caseïne (melkeiwit), sojaproducten en geraffineerde witte suiker zijn alle giftig voor het menselijk lichaam. Dit betekent dat alle broden, pasta's, wraps, sauzen, granen, yoghurt, kaas, ijs, snoep, chocolade en andere bewerkte voedingsmiddelen ons letterlijk ziek maken, zwaarlijvig, diabetisch, ontstoken, de levensduur verkorten en de kwaliteit van leven verminderen.

Voordat u deze ideeën meteen verwerpt, moet u eens bezien hoe u zich door deze uitspraken voelt. Wat zegt het over al die medische deskundigen die een vetarme levensstijl promoten voor een goede gezondheid? Als de bovenstaande premisse waar was, zou u dan niet boos op hen zijn omdat ze zo lang over zoveel dingen tegen u hebben gelogen? Welke andere overtuigingen die verband houden met voeding en gezondheid moet u aanpassen om de bovenstaande premisse te aanvaarden?

Kijk eens in uw ijskast en voorraadkast. Wat zou u moeten weggooien als deze beweringen juist waren? Welke veranderingen zou u aanbrengen voor het welzijn van uzelf en uw gezin als u wist dat alles wat u dacht te weten over voeding precies het tegenovergestelde is van wat werkelijk waar was? Zou u bereid zijn deze illusies te verliezen om de objectieve realiteit te leren kennen van wat het betekent goed te eten en gezond te zijn? Een paar uur onderzoek op het internet naar bovenstaande beweringen kan letterlijk uw leven redden, het leven en de gezondheid van iemand van wie u houdt, mogelijk uw eigen kinderen en bijdragen aan het regenereren van het hele ecosysteem van de planeet. Houdt u genoeg van hen om wat moeite te doen en de Waarheid omtrent dit onderwerp eens echt uit te pluizen?

lineaire tijd
© onbekend

6) De illusie van lineaire tijd


Er is geen begin noch een einde. Het universum is niet zomaar ineens uit het niets ontstaan en het zal ook niet abrupt in het niets eindigen. Het leven is niet begonnen op het moment van de geboorte, noch zal het eindigen op het moment van de dood. Alles is cyclisch, het herhaalt zich steeds weer in grenzeloze combinaties en permutaties, voor eeuwig tot in de eeuwigheid. We worden geboren, we sterven, we worden geboren, we sterven, we worden geboren, we sterven, we worden geboren... en zo gaat het maar door.

De menselijke empirische levenscyclus bevat vele lessen waarvan de bedoeling is dat wij ze leren. We zullen dit patroon blijven herhalen tot al deze lessen geleerd zijn en zullen vevolgens misschien verder gaan om andere lessen te leren. Het universum is de perfecte school en geeft alles wat nodig is om te groeien, zo lang als we dat nodig hebben. Deze waarheid is bekend en door de geschiedenis heen verspreid door mystici, zieners, filosofen en sjamanen.

Ook deze waarheid werd gecorrumpeerd en omgedraaid door de heersende wetenschap en religies om de mensheid gebonden te houden aan ofwel het materialisme aan de ene kant ofwel de hemelse belofte aan de andere kant. De wetenschap wil ons doen geloven dat het universum ontstond door de 'Big Bang'. Waar eerst een leegte was, verscheen alles in één keer uit het niets. Religie wil ons doen geloven dat het universum begon met "het woord" van God. Waar er eerst een leegte was, verscheen alles in één keer uit het niets. En Joost mag weten wat God aan het doen was vóór "het woord" en hoe lang hij daar al mee bezig was.

Het punt is dat zowel de creationistische visie als de materialistische/evolutionistische visie verschillende versies zijn van dezelfde illusie, namelijk dat alles op een bepaald moment in het verre verleden is begonnen en in wezen uit het niets is ontstaan. En net als de valse tweedeling in het politieke spectrum links/rechts, is de keuze tussen mainstream wetenschap en mainstream religie twee zijden van dezelfde illusoire medaille. Geen van beide is een getrouwe of juiste weergave van de werkelijkheid waarin wij leven. Merk op dat beide versies van dit "geloof" - Big Bang en Goddelijke Schepping - vereisen dat u dit gelooft alleen maar omdat zij dit zeggen, tegen uw eigen natuurlijke waarnemingen in dat alles in het leven cyclisch is.

Bewustzijn, in al haar verschillende vormen en manifestaties, is de drijvende kracht van de natuur. Het is onze raison d'etre - en die van het universum. Bewustzijn wordt uitgedrukt via het medium van het fysieke bestaan, van het kleinste deeltje tot het grote menselijke brein. Evolutie is een bijproduct van bewustzijn en niet andersom.

Of u nu een atheïst bent die stellig gelooft dat alle leven tot een einde komt op het moment van de dood, of een kerkgaande fundamentalist die gelooft dat Jezus op u wacht nadat u gehemeld bent, het is waarschijnlijk dat u teleurgesteld zult zijn. De realiteit is dat ons een leugen is voorgehouden over de werkelijke herhalende aard van de empirische cyclus van het bewustzijn om ons blind te houden voor de waarheid. Er is geen leven na de dood in de hemel zoals de ware gelovigen zich dat voorstellen en we zijn niet geëvolueerd uit eencellige organismen door willekeurig, stompzinnig toeval, alleen om na één kort leven voor altijd uit te doven.

Wij zijn hier om zoveel mogelijk te leren over de objectieve werkelijkheid, de manier waarop de dingen werkelijk zijn en niet hoe wij wensen of geloven dat ze zijn. De beste manier om te beginnen de werkelijkheid objectief te zien is de vooringenomen illusies en geloofssystemen, die door populair-wetenschappelijke en religieuze instellingen worden verkondigd ter discussie te stellen en los te laten.

Dezelfde illusie is eveneens van toepassing op de idee van cyclische wereldwijde catastrofes. Veel verschillende culturele en religieuze geloofssystemen hebben een soort apocalyptisch of einde-van-de-wereld-scenario als onderdeel van hun mythos. Dit is geen toeval want dit archetype bestaat juist, omdat de aarde in haar hele geschiedenis veel van dergelijke drastische mondiale veranderingen heeft ondergaan welke door de mensen van die tijd werden opgevat als het letterlijke einde van de wereld.

Van Plato's vernietiging van Atlantis tot de Ark van Noach tot het Bijbelse Armageddon, deze mythen blijven voortbestaan omdat zij betrekking hebben op werkelijke historische gebeurtenissen uit de oudheid, die in de tijd bewaard zijn gebleven door het vertellen en doorgeven van verhalen van de ene generatie aan de andere. De aarde heeft periodieke natuurrampen doorgemaakt en dit zal blijven gebeuren, gekenmerkt door pestdragende komeetbombardementen, extreme weersomstandigheden, vulkanische en seismische activiteit, welke alle de eliminatie van een groot deel van de bevolking tot gevolg hebben. Maar de wereld - en het leven - zal niet eindigen, noch zal de kosmos uitdoven door de Big Crunch.

Ieder einde en ieder nieuw begin is van cyclische aard. Ze vinden telkens weer plaats wanneer de menselijke bevolking een punt bereikt waarop haar huidige aantallen en destructieve activiteiten niet langer houdbaar zijn. Het is bijna alsof het universum weet wanneer haar grens is bereikt en op een dergelijke manier ingrijpt om het evenwicht te herstellen. (Dat is een gedachte welke een ieder stof tot nadenken zou moeten geven!)

Het belangrijke punt om in gedachten te houden is het feit dat, ondanks deze terugkerende wereldwijde cataclysmen en het verlies van leven op een wereldwijde schaal, de wereld niet tot een einde kwam in die tijden en de tijd zelf niet stopte. Ook nadat een beschaving, technisch geavanceerder dan de onze, door de Kosmische Brenger van Evenwicht in feite was weggevaagd en terug naar het stenen tijdperk was gebombardeerd, ging het leven door en het leven zal blijven doorgaan wanneer dit weer gebeurt.

En het zal weer gebeuren, in feite zelfs zeer binnenkort. Daar kan men vergif op innemen. Alle omstandigheden waarvan is vastgelegd dat ze aan eerdere vernietigingen vooraf gingen, gebeuren op dit moment op onze planeet, dus het is uiterst onwaarschijnlijk dat het menselijk ras zal ontsnappen aan wat er op elk volk in de natuur valt dat zijn omgeving vernietigt. Zeker, sommigen zullen overleven; het is in zulke tijden dat natuurlijke selectie haar voorbestemde rol speelt; zij die zien en weten zijn voorbereid; zoals het was in de dagen van Noach...

Probeer dus voor een ogenblik de mogelijkheid te aanvaarden dat het leven op deze planeet zoals wij het nu kennen in wezen gedoemd is, dat meer dan 90% van de menselijke bevolking waarschijnlijk binnen 5 jaar dood zal zijn. Hoe voelt u zich daarbij? Hoeveel echte waarde hebben al uw materiële bezittingen nu? Hoe zou de juistheid van deze bewering een herschikking van uw prioriteiten en levensstijl veroorzaken? En het allerbelangrijkste: hoe zou u handelen en wat zou u uw vrienden en familie vertellen als u wist dat een meerderheid van het menselijk leven op deze planeet op het punt stond te worden weggevaagd?

poppespeler
© onbekend

7) De illusie dat de mens aan de top van de voedselketen staat


Elk levend wezen eet iets om te overleven. Planten nemen voedingsstoffen op uit de bodem en energie uit de zon. Eencellige organismen voeden zich met chemische stoffen uit hun omgeving. Sommige dieren eten vegetatie, andere jagen op kleinere dieren. Dieren sterven en verworden tot voedsel voor kleinere organismen. Het evenwicht in de natuur is gebaseerd op eindeloze consumptie en assimilatie van fysieke materie tot energie in een zich steeds herhalende cyclus.

Vaak wordt ten onrechte aangenomen dat de mens bovenaan de voedselketen staat, aangezien hij zich voedt met dieren en planten met een lager bewustzijn, over geavanceerde technologie beschikt en niet de gebruikelijke prooi vormt van wilde roofdieren. Maar is het zo vergezocht om te denken dat, als alles in de natuur zich voedt met al het andere, er misschien een soort wezen bestaat dat zich ook met ons voedt?

Zoals de koeien bij het slachthuis zich er niet van bewust zijn dat zij als voedsel dienen voor de mensen, zo zijn ook mensen zich er niet van bewust dat zij in psychologische hokken worden gehouden om als voedsel te dienen voor andere wezens, die buiten het bereik van ons normale waarnemingsvermogen bestaan. Ik besef dat deze stelling klinkt als iets uit een science fiction boek, maar de feiten zijn van dien aard dat, hoewel deze wezens onder normale omstandigheden niet kunnen worden gezien of gehoord, hun aanwezigheid kan worden waargenomen aan de hand van de voetafdrukken die zij achterlaten.

De buitenaardse grijze wezens, ontvoeringen door UFO's, bijbelse wonderen, bigfoot, chucacabra, mothmen, monsters, feeën, demonen, spoken en andere bovennatuurlijke en cryptozoologische wezens zijn slechts de schaduwen en overblijfselen van deze hyperdimensionale wereld waarin onze eigen werkelijkheid is ingebed. In dit grotere rijk schijnen er wezens te zijn die zich letterlijk voeden met de energie die door mensen wordt afgegeven. Het bewijs suggereert dat zij de voorkeur geven aan negatieve emotionele energie en hun uiterste best doen om deze emoties bij mensen op te wekken om ze te absorberen/consumeren en daardoor te leven.

Misschien is deze laatste illusie voor de doorsnee mens gewoon te veel om te aanvaarden, omdat zij te ver buiten het normale bereik van de menselijke ervaring ligt. Ik verwacht echter niet van u dat u met zekerheid de waarheid van deze premisse gelooft. Het enige dat ik vraag is dat u de mogelijkheid accepteert, dat het waar zou kunnen zijn en het even in uw geest houdt en u dan bewust bent van hoe u zich voelt door deze informatie.

Wat als alle oorlogen, ziekten, hongersnood, strijd, woede, haat en pijn in deze wereld opzettelijk werden ontworpen, of op zijn minst opportunistisch werden uitgebuit, om een soort kwaadaardige negatieve wezens van voeding te voorzien wier "levensdoel" het kweken is van gewone mensen, hen te oogsten en zich met hen te voeden en die daarom een sterke beweegreden hebben om deze informatie verborgen te houden voor hun voedselbron?

Deze laatste illusie is de grootste en wellicht de belangrijkste van allemaal, want zij vormt de wortel van alle andere. Dit is het grote ultieme geheim waarvan zij die aan de top van de macht staan zich terdege bewust zijn, maar dat zij het liefst verborgen willen houden, want als de waarheid van deze stand van zaken door een meerderheid van de mensen zou worden begrepen en aanvaard, dan zouden zij niet langer enige macht over ons hebben. Het kennen van zo'n waarheid, of zelfs maar de gedachte dat ze waar is terwijl u de dingen om u heen observeert, betekent dat u uw ogen kunt openhouden voor de manifestaties ervan in uw levenservaringen en effectieve tegenmaatregelen kunt nemen. Met andere woorden, het kennen van de Waarheid kan u vrij maken.

De psychopathische elite die bovenaan de machtspiramiden op onze planeet staat, dient als het instrument waarmee deze 'paranormale wezens', laten we ze zo noemen, onze werkelijkheid beïnvloeden. Waarschijnlijk communiceren ze op de een of andere manier met elkaar. Slaven die zich niet bewust zijn van meesters die hen gevangen houden, vormen geen bedreiging voor de slavenhouders, vooral niet wanneer zij hun slaven effectief kunnen hypnotiseren om hen te doen geloven dat zij vrij zijn. Maar kennis is macht en de slaven die zich bewust worden van hun gevangenschap kunnen zich vervolgens organiseren om een manier te vinden om zich te bevrijden.

Conclusie

Het is gunstig ons het universum voor te stellen als een zelfbewust systeem en dat wij bewuste wezens zijn die de werkelijkheid ervaren als deel van de manier waarop het universum zichzelf waarneemt. Dieren en planten, die een andere vorm van bewustzijn hebben dan mensen, hebben weinig moeite om de wereld objectief waar te nemen. Zij weten intuïtief welk voedsel veilig is om te eten, waar een schuilplaats te vinden is en om adequaat te reageren in geval van gevaar. Mensen daarentegen bestaan als een myriade van tegenstrijdige verlangens, klampen zich vast aan hun illusoire geloofssystemen en zijn dus grotendeels verantwoordelijk voor de trieste en droevige toestand van de planeet in de huidige tijd.

De beste manier om het evenwicht op de planeet te herstellen en de wonden van de mensheid te helen zou in de eerste plaats zijn, dat de menselijke bevolking begint aan het lange en pijnlijke proces van bewust de illusies door te prikken. Wij als soort moeten wanhopig onze culturele conditionering opzij zetten en beginnen het universum objectief te zien, zoals het werkelijk is, met alle verschrikkingen en vreugden, niet alleen hoe wij wensen of geloven dat het is.

Ook al is het proces om onszelf van illusies te bevrijden gegarandeerd psychologisch en zelfs lichamelijk pijnlijk en kan het lijken alsof alles wat ons dierbaar is van ons zal worden afgenomen, toch is dit proces noodzakelijk. Er is geen andere manier. We hebben te lang geleefd als slaven van psychopaten die aan de touwtjes trekken. We moeten opstaan en onze vrijheid terugnemen. Wij zijn met meer dan zij en onze onwetendheid is hun macht. Maar we moeten er eerst bewust voor kiezen om de werkelijkheid te zien zoals die is en het universum als een zelfbewust systeem te beschouwen - waar wij deel van uitmaken - en dat zal ons uiteindelijk belonen voor onze strijd en opofferingen.

desillusie 2
© onbekend
En nu u dit alles weet, wat gaat u met die kennis doen?