Afbeelding

Commentaar: Dit artikel werd op 14 april 2011 op onze moedersite geplaatst.


Toen mij gevraagd werd waarover ik zou willen schrijven voor deze uitgave van de Dot Connector waren mijn eerste woorden: "Het Gouden Tijdperk en hoe we van daar gekomen zijn tot waar we nu zijn en wat dit alles betekent." Dat is het onderwerp dat mij al een aantal jaren bezighoudt en ik gaf hier in mijn artikel Witches, Comets and Planetary Cataclysms (DCM Issue 11) een overzicht van. Dit onderwerp betrof hoe de vrouwelijke energie van onze samenleving gedurende millennia stapsgewijs werd ondermijnd ten gevolge van planetaire cataclysmen welke aanvingen met de Grote Zondvloed, beter bekend als de Zondvloed van Noach. Maar opmerken wat er gebeurd is, is niet hetzelfde als verklaren waarom en hoe het in sociologisch opzicht kon plaatsvinden. In dat artikel schreef ik het volgende:
"Voor wat betreft de vermeende zondvloed van Noach, kunnen we zeggen dat op meer dan één moment in de ons bekende geschiedenis beschavingen en culturen zijn ingestort en/of verdwenen of zijn vernietigd door niemand-weet-wat...

Onderzoekers op het gebied van archeologie en geschiedenis zijn verbijsterd door het ontbreken van enige directe archeologische of geschreven verklaringen voor de oorzaken (in tegenstelling tot de gevolgen), hoewel er een rijke verzameling mythen en folklore bestaat waarin de antwoorden wel eens gevonden zouden kunnen worden, mits correct geanalyseerd...

Enkele decennia geleden raakten bepaalde natuurwetenschappers geïntrigeerd door het probleem en, zich concentrerend op de hierboven genoemde ineenstortingen aan het einde van de Bronstijd, realiseerden zij zich dat het bewijsmateriaal eerder natuurlijke oorzaken suggereerde dan menselijk handelen zoals invasie of oorlogvoering. En dus barstte de discussie onder hen los over klimaatverandering, vulkanische activiteit en aardbevingen. Tegenwoordig worden dit soort verklaringen opgenomen in enkele van de standaard historische verslagen over de Bronstijd, hoewel er nog steeds veel problemen zijn: geen enkele verklaring bleek al het bewijsmateriaal te kunnen verklaren.

Immanuel Velikovsky bracht iedereen in beroering door te suggereren dat de Exodus - maar dan ook alleen de Exodus - werd veroorzaakt door een bombardement van rotsen, stof, koolstoffen enzovoort als gevolg van Venus, die amok maakte in het zonnestelsel. Hij verzamelde een verbazingwekkend assortiment mythen en legenden uit de hele wereld welke er sterk op wezen dat er een soort wereldwijd cataclysme werd beschreven, maar wanneer, waar en hoe het precies gebeurde, was nogal twijfelachtig. Er waren anderen die over deze zaken schreven en spraken vóór Velikovsky, waaronder Ignatious Donnelly, die een eervolle vermelding verdient voor het toeschrijven van de mythen aan de Grote Zondvloed van Noach, waarvan hij beweerde dat het eigenlijk de vernietiging van Atlantis was zoals beschreven door Plato. Of er nu wel of niet een geavanceerde beschaving was die bekend stond als Atlantis is niet onze zorg hier, maar of er nu wel of niet een zondvloed was, en wanneer deze dan plaatsgevonden zou kunnen hebben wel."
Ik wil graag even ingaan op de laatste opmerking hierboven: het gaat mij hier om de vraag of er al dan niet een geavanceerde beschaving was die bekend stond als Atlantis, en zo ja, welke sociologische processen betrokken kunnen zijn geweest bij haar opkomst en daaropvolgende ondergang, hoe de mensheid deze kennis is kwijtgeraakt en of deze elementen verband houden met een gemeenschappelijke factor welke aanwezig is in onze eigen beschaving en ons in dezelfde richting leidt. Uiteraard is dit een onderwerp voor een boek, en er komt een boek aan, maar voor nu wil ik alleen een overzicht geven.

Een van de eerste problemen waarmee men bij de behandeling van dit onderwerp wordt geconfronteerd, is de kwestie van de vervalsing van de geschiedenis en de corruptie van wetenschappelijke kennis. Normaal gesproken zou ik voor een boekbehandeling alleen al aan dit aspect verschillende hoofdstukken wijden, met voorbeelden en referenties. Die ruimte heb ik niet, dus zal ik boeken van anderen aanbevelen en hoop ik dat de lezer mij mijn woordbesparing vergeeft. Dit is een complex probleem met veel onderling samenhangende elementen en hoewel ik over veel materiaal beschik dat mijn hier gepresenteerde hypothese staaft, heb ik er de ruimte niet voor. (Ik zal echter in de toekomst artikelen schrijven over afzonderlijke elementen, en het zal uiteindelijk allemaal in een boek terechtkomen).

In mijn boek Witches,Comets and Planetary Cataclysms vermeldde ik, dat het historische verslag van het verleden dat wij tegenwoordig als "waarheid" beschouwen werd samengesteld aan het einde van een lange periode van planetaire verwoesting (de Donkere Middeleeuwen gevolgd door de Zwarte Dood) en dit werd gedaan om orde en controle te herstellen. De Machthebbers toentertijd, en dat zijn dezelfden in iedere tijdsperiode - religieuze en elitaire leiders -, probeerden opzettelijk een beeld van het verleden te scheppen dat henzelf stevig in het zadel van macht plaatste en dat gezag in de ogen van de massa's legitimeerde; massa's die echt geloven in hetgeen de elite hen vertelt zijn veel gemakkelijker te beheersen. We zien hetzelfde gebeuren in onze tijd, een voorbeeld is het christendom dat van een religie van liefde, zorg en vrede is getransformeerd tot een religie van oorlog en vergelding. Eigenlijk draait het gewoon rond, want het werd op dezelfde manier gebruikt in de 11e en 12e eeuw welke volgden op de Donkere Middeleeuwen, waarvan nu sterk wordt vermoed dat dit een tijd van kometaire rampspoed in Europa betrof. We kunnen ook opmerken dat kort daarna de Zwarte Dood naar Europa kwam. Deze cycli doen ons zelfs nadenken over de mogelijkheid dat er een oorzaak-gevolgrelatie bestaat tussen perioden van onderdrukking van de massa door de elite en kosmische interventie, welke het speelveld zogezegd vereffent. (Dat is koren op de molen van een ander artikel! Kijk ernaar in een volgend nummer!)

De afgelopen acht jaar bestudeerde ik vele teksten over astronomie, geologie, paleontologie, archeologie, sociologie, antropologie, linguïstiek, genetica en nog veel meer. De corruptie van de wetenschap die ik daar ontdekte is voer voor wederom een heel artikel. Ik heb ook jaren besteed aan het lezen van een berg revisionistische geschiedenis door auteurs als Michael Cremo, Graham Hancock, Robert Bauval, Knight & Lomas, Andrew Collins en vele anderen. (Deze korte lijst is geen aanbeveling en de afwezigheid van een andere naam is geen verwerping van hun werk - het zijn slechts namen die onmiddellijk in me opkomen om het genre te beschrijven. Ik hou vooral van Andrew Collins en Knight & Lomas). Ik zou willen opmerken, dat het woord revisionisme op de een of andere manier een negatieve connotatie draagt, maar het is een feit dat voortdurende herziening van de geschiedenis naarmate nieuwe gegevens aan het licht komen een normaal onderdeel is van het wetenschappelijke proces.

Wat ik uitvond - of wat ik me realiseerde - was dat het zeker een heel goed idee zou zijn als de revisionisten goed getraind waren in de wetenschappelijke methode, want dan zouden ze hun zaak zeker grondiger kunnen onderbouwen zonder zoveel slordige fouten of ongefundeerde veronderstellingen. Maar aan de andere kant vond ik het werk van de "gelauwerde" wetenschappers helemaal niet geloofwaardig. Ondanks de superieure methodologie, de financiële steun, de institutionele steun en de steun van vakgenoten vervalt een groot deel ervan in nonsens, wanneer men beseft wat wordt weggelaten om de a priori premissen te ondersteunen waarop dergelijke uitgebreide, cirkelvormige cognitieve constructies steunen.

Welnu, laten we beginnen. Er zijn enkele onmisbare concepten die ik eerst uit de weg moet ruimen voordat we aan het leuke gedeelte beginnen: veronderstellingen doen met betrekking tot de beschikbare gegevens.

Alexander Zinoviev, voorheen verbonden aan de Staatsuniversiteit van Moskou, was logicus en socioloog, winnaar van de Alexis Tocqueville prijs voor sociologie van 1982 en lid van vele eminente academische genootschappen en organisaties, d.w.z. behoorlijk regulier, maar, zoals we zullen zien, was hij duidelijk niet gelukkig met de manier waarop de wetenschap werd beoefend. Hij schreef het volgende in het voorwoord van wiskundige Anatoly Fomenko's baanbrekende werk History: Fiction of Science:
Wat A.T. Fomenko en zijn collega's in de loop van hun onderzoek begrepen was het feit, dat de hele geschiedenis van de mensheid tot aan de XVII eeuw een vervalsing van wereldomvattende proporties betreft - een vervalsing die even opzettelijk als universeel is...

De eerste wereldwijde vervalsing van de geschiedenis, zoals ontdekt en op briljante wijze verteld door Fomenko, was gebaseerd op een foutief temporeel en ruimtelijk coördinatenstelsel van chronologische gebeurtenissen." (A.T. Fomenko, History: Fiction or Science, Vol. 1, Delamere Resources, 2003-2006).
Afbeelding
Anatoly Fomenko
Het is jammer dat noch Zinoviev noch Fomenko rekening hielden met historische of sociale ontwrichtingen ten gevolge van catastrofale gebeurtenissen, welke het zo gemakkelijk kunnen maken voor meedogenloze individuen om de macht te grijpen en het verleden te herscheppen overeenkomstig de noden van het heden.

Zoals ik al stelde in Witches, Comets and Planetary Cataclysms vond de vervalsing van de geschiedenis, zoals duidelijk door Fomenko vastgesteld, plaats aan het eind van een 300 jaar durende periode van rampen, beginnend met de uitroeiing van de bevolking van Europa door de Zwarte Dood. Dit past zeker in het model van Zinovjev, dat op een gegeven moment de oude, vervormde voorstelling van de geschiedenis niet meer voldoet en een nieuwe legitimatie van het gezag nodig is om de vrede te herstellen en de massa's onder controle te houden. Wat Fomenko opmerkt is dat de temporele en ruimtelijke kaders van veel latere tijden werden aangebracht in de verhalen van het verre verleden, maar dat ontkracht die verhalen niet helemaal; het betekent alleen dat de dingen opnieuw werden vastgesteld en dat wat vertrouwd was voor de "getrainde specialisten" werd gebruikt om de nieuwe kijk op het verleden een realistischer 'gevoel' te geven.

In de volgende opmerkingen bespreekt Zinoviev de voortdurende vervalsing van de geschiedenis die vandaag, hier en nu, plaatsvindt - en merk op dat hij de evolutietheorie aanwijst als het breekpunt van dit proces, dat daarna als het standaard-model zal worden gebruikt:
"Mijn sociologisch onderzoek van het grote evolutionaire breekpunt toonde aan, dat een nieuwe, schaamteloze, wereldwijde en op voorhand beraamde vervalsing al in volle gang was. Voordat ik vertrouwd raakte met Fomenko's werk, wist ik al dat de vervalsing van het verleden een vrij algemeen verschijnsel was, dat inherent is aan het menselijk bestaan. Ik was mij echter niet bewust van de omvang van deze fraude zoals beschreven door Fomenko en zijn collega-geleerden, noch van de sociale aard ervan. Mijn veronderstelling was dat de schaamteloze vervalsing van de geschiedenis op planetaire schaal welke ik had ontdekt ... de onvrijwillige routinematige vervalsing van kleine details was ten gevolge van de mechanismen van gnosis ... of de entropie welke inherent is aan het raamwerk van het historisch geheugen van de mensheid. Het hoofdonderwerp is de moderne geschiedenis ... [en] het is de buitengewone, voorbedachte en complexe vervalsing welke duidelijke sociale oorzaken heeft... [Fomenko's ontdekkingen] verschillen hiervan in de zin dat ze betrekking hebben op een ander tijdperk." (Fomenko, op. cit.)
Net als Zinoviev was ook ik mij bewust geworden van de vervalsing van de geschiedenis en ook ik dacht dat het slechts een opeenstapeling van onschuldige fouten was.
"Zelfs als we aannemen dat al diegenen die deelnemen aan het maken van historische verslagen waarheidsgetrouwheid als hun missie zien, is het resultaat van hun collectieve inspanningen vaak de weergave van hun eigen subjectieve visie op de geschiedenis in tegenstelling tot wat er in werkelijkheid is gebeurd. Naarmate de eeuwen verstrijken wordt de stroom van desinformatie gevoed door verschillende bronnen en zijrivieren, welke in hun veelheid het effect hebben van een onpartijdige vervalsing van historische gebeurtenissen. Deze stroom voedt zich ook met troebele beekjes van ontelbare leugenaars en bedriegers.

Het valse model dient haar functie voor een bepaalde tijd. Maar uiteindelijk komt de mensheid in een periode terecht waarin deze vervormde voorstelling van zaken haar doeltreffendheid verliest en haar doel niet meer dient. Dit is het moment waarop mensen geacht worden naar verklaringen te gaan zoeken en op zoek te gaan naar een 'waarheid'..." (Fomenko, op. cit.)
Zinoviev heeft het kort gezegd precies over wat er in onze eigen recente geschiedenis is gebeurd en voordat we verder gaan met zijn conclusies daaromtrent, kijken we een moment naar iets wat ik in mijn boek Secret History schreef over cointelpro:
Afbeelding
"Richard Dolan's UFO's and the National Security State is de eerste uitgebreide studie van de afgelopen 50 jaar omtrent de reactie van de Amerikaanse regering op het opduiken van UFO-fenomenen in Amerika. Het verzamelde bewijs - waaronder regeringsdocumenten - wijst erop, dat een groep specialisten welke in de schaduw werkt de meest omvangrijke doofpotaffaire in de geschiedenis van de regering heeft opgezet en uitgevoerd; en dat de Human Potential beweging en de daaropvolgende New Age bewegingen, als sleutelelementen in deze doofpotaffaire fungeerden. Met andere woorden, zij hebben niet alleen de "kleurrijke gemeenschap" van alternatieve ideeën gebruikt als een onwetend instrument van desinformatie, het is zeer waarschijnlijk dat het grootste deel ervan letterlijk door hen is gecreëerd als cointelpro. Volgens analisten was cointelpro het geheime programma van de FBI om de volksopstand te ondermijnen, welke het land in de jaren zestig overspoelde. Hoewel de naam staat voor 'Counterintelligence Program', waren de doelwitten geen vijandelijke spionnen. De FBI wilde de 'radicale' politieke oppositie in de VS uitschakelen. Wat veel mensen zich niet realiseren is dat dit een psychologische operatie op hoog niveau was, speciaal opgezet om de richting van 'ideologische' tendensen te veranderen - geloofsovertuigingen... Wat veel mensen zich niet realiseren is het feit dat cointelpro zich ook toespitste op het creëren van nep-organisaties. Deze nepgroepen konden vele functies hebben, waaronder het aanvallen en/of verstoren van bonafide groepen, of zelfs gewoon als afleidingsmanoeuvre met slimme propaganda om leden weg te lokken en ze te betrekken bij tijdverspillende activiteiten welke hen verhinderden iets nuttigs te doen. Cointelpro stond ook bekend om het uitlokken van vijandige acties via derden...

Laten we eens een paar logische stappen zetten. Het UFO probleem dook op in het nationale bewustzijn in 1947, of ergens daaromtrent. Niet lang daarna begonnen veel mensen veel vragen te stellen. De regering gaf geen antwoord en dus gingen mensen zich verenigen om zelf de antwoorden te vinden. Ze vormden groepen. En dit is waar het een beetje vreemd wordt. Wat het meest bedreigd werd door het UFO/buitenaardse wezens vraagstuk lijken de standaard monotheïstische religies te zijn geweest. Religie lijkt een noodzakelijk onderdeel te zijn van politieke controle. Sociale controle - de steunpilaar van religie - werd zeker bedreigd. Het lijkt er zelfs op, dat het niet eens duidelijk is dat religies - zoals wij die kennen - een volledige openbaarmaking zouden hebben overleefd. De logische conclusie is dus, dat een deel van de belangrijkste reden voor de doofpot was om "de religieuze status quo te beschermen".

Zoals de zaken er toentertijd voor stonden, was het beschermen van de religieuze status quo - voornamelijk de sociale controle voortvloeiend uit religie - op zijn best twijfelachtig. Na een eeuw van wetenschappelijk onderzoek naar vele religieuze teksten en het opwerpen van vele vragen over de 'religie uit de oude tijden', waren er veel mensen in de samenleving die zich zeer zeker afkeerden van religieuze dogma's. Het is vrij eenvoudig om de volgende logische stap te nemen en in te zien, dat een combinatie van de vragen van hen die ontgoocheld waren over godsdienst met de vragen van hen die wilden weten wat er in 's hemelsnaam aan de hand was in termen van mogelijke 'buitenaardsen', werd gezien als een gevaarlijke en explosieve mengeling. Er moest iets aan gedaan worden.

De activiteiten van COINTELPRO in een poging om politieke oppositie te neutraliseren zijn vrij goed blootgelegd. Maar we staan nu stil bij het feit dat, naast politieke activisten, het erop lijkt, dat COINTELPRO zich in het bijzonder heeft gericht op groepen die de waarheid zoeken over de interacties tussen de regering van de V.S. en ultraterrestrials, of zogenaamde 'buitenaardse wezens'. Dat deze zaken lange tijd in de doofpot zijn gestopt moge zeker duidelijk zijn voor iedere zorgvuldige onderzoeker.

De COINTELPRO dossiers laten zien, dat de Amerikaanse regering zich richtte op een zeer breed scala aan religieuze, arbeiders- en gemeenschapsgroepen, die zich verzetten tegen een van haar agenda's en het is alleen maar logisch om aan te nemen dat een zelfde soort operatie zou worden opgezet om de 'buitenaardse agenda' in de doofpot te stoppen. Een dergelijke theoretische COINTELPRO operatie verklaart ook in hoge mate waarom, wanneer de oprechte onderzoeker van UFO fenomenen dit veld betreedt, hij of zij alleen leugens, leugens en nog eens leugens ontdekt; verwarring en desinformatie. Dat is zeer zeker de signatuur van COINTELPRO.

Wat dit alles lijkt te suggereren is dat de Machtshebbers COINTELPRO hebben ontwikkeld tot een geheel nieuw gehalte van sociale vormgeving, culturele hersenspoeling en de belangrijkste mikpunten van deze inspanningen zouden vrijwel iedereen betreffen die op zoek is naar de waarheid over de verschuivende realiteiten van onze wereld. De gevallen van COINTELPRO-activiteiten tegen politieke groeperingen moeten niet meer dan het topje van de ijsberg zijn, gezien het feit dat het overgrote deel van COINTELPRO-achtige operaties geheim blijft tot lang nadat de schade is aangericht. Alles wijst erop dat binnenlandse geheime operaties een blijvend kenmerk zijn geworden van de politiek en de sociale programmering van de V.S. en het is, gezien het bewijsmateriaal, nauwelijks waarschijnlijk dat de New Age- en Human Potential-gebieden hiervan zijn vrijgesteld.

De implicaties hiervan zijn werkelijk verontrustend. Degenen die erin slagen om dicht bij de waarheid van deze zaken te komen, ondanks de vele obstakels op hun pad, worden geconfronteerd met nationale geheime campagnes om hun onderzoek en reputaties in diskrediet te brengen en te ontwrichten. Het is duidelijk dat COINTELPRO en soortgelijke operaties onder andere namen ook werken aan het vervormen van de academische en populaire perceptie van de problemen waarmee onze wereld wordt geconfronteerd. Zij hebben enorme schade toegebracht aan de zoektocht naar de Waarheid." (Laura Knight-Jadczyk, The Secret History of the World, Red Pill Press, 2006.)
Laten we ter vergelijking nog eens bekijken wat Zinoview schreef met het bovenvermelde model in gedachten:
"Men wordt zich bewust van de noodzaak om onze visie op het verleden bij te stellen in overeenstemming met wat het heden voorschrijft. Dit besef is het soort verlangen dat alleen kan worden bevredigd door een 'bonafide rectificatie' van de geschiedenis, welke moet plaatsvinden als een grandioze verschuiving van het gedachtenpatroon - bovendien moet het een grootschalige georganiseerde operatie zijn; een die zal resulteren in een buitengewoon belangrijke vervalsing van de gehele geschiedenis van de mensheid.

Het gaat hier geenszins om de vervalsing van afzonderlijke waarnemingen van historische gebeurtenissen, maar veeleer om de herziening van het geheel van historische verslagen waarin de gebeurtenissen worden beschreven welke in principe niet kunnen worden waargenomen omdat zij tot het verleden behoren...

Geschoolde specialisten zijn hiervoor een conditio sine qua non - mensen wier activiteit zodanig zal moeten worden georganiseerd dat hun collectieve output zal resulteren in de schepping van een gecoördineerde historische Gestalt. Wat zij in feite moeten doen is precies het soort verleden creëren dat nodig is voor het heden, gebruik makend van al het beschikbare materiaal dat voorhanden is.

De meer recente en voortdurende ... wereldwijde vervalsing van de geschiedenis is gebaseerd op een systeem van onjuiste pseudo-wetenschappelijke sociologische concepten, gebaseerd op ideologie en in hoge mate geholpen door de moderne technologie met betrekking tot de manipulatie van informatie. Fomenko's werken beschrijven de technologie van het construeren van een vals model van de menselijke geschiedenis, dat gebruik maakt van de kunst van het manipuleren van de temporele en ruimtelijke coördinaten van gebeurtenissen. Vele duizenden specialisten in valse historische modellen zijn reeds bezig met deze tweede vervalsing - hun kracht ligt in het vermogen om historische gebeurtenissen verkeerd voor te stellen en toch correcte temporele en ruimtelijke coördinaten te geven en afzonderlijke feiten waarheidsgetrouw en tot in de kleinste details weer te geven. De feitelijke vervalsing wordt bereikt via de selectie van feiten, hun combinatie en interpretatie, alsmede de context van ideologische opvattingen, propagandistische teksten waarin zij zijn ondergedompeld, enz. (Fomenko, op. cit.)
Dat is toch een akelige aanklacht tegen de wetenschap en de academische gemeenschap? Is het waar? Ik heb me acht jaar lang in dit materiaal verdiept, allerlei aanwijzingen uitgeplozen, verwijzingen opgevolgd tot aan hun beginpunt, verslagen van archeologische vindplaatsen gelezen, hele boeken waarin de technieken van het steenhakken worden geanalyseerd en wat dat zou kunnen onthullen over de steenhouwers en nog veel meer. Aan het eind ervan kan ik alleen maar zeggen dat Zinoviev gelijk heeft. De vraag dringt zich onmiddellijk op: wat voor soort mensen zouden dit soort dingen doen? Wat voor soort mensen zou samenspannen om de mensheid op zo'n schandelijke wijze te misleiden?

Afbeelding
Enige tijd geleden las ik het exposé van de sociale antropoloog Nachman ben-Yehuda over de archeologie van Masada: Sacrificing Truth: Archaeology and the Myth of Masada. Hij is ook een oprechte wetenschapper die van dit fenomeen heeft kennis genomen en het op zich heeft genomen om het in detail te documenteren. Het is alsof een infectie, een ziekte zich heeft verspreid over alle lagen van de samenleving en het lijkt erop dat het haar oorsprong vindt in pseudo-wetenschap welke het domein der wetenschap heeft overgenomen en een geheel andere inhoud van betekenis insinueert onder wat vroeger duidelijke wetenschappelijke begrippen en voorwaarden waren. Dit heeft alle gebieden van onderzoek besmet, precies zoals Zinoviev verkondigde.

Laat me het hier zo verwoorden: Ik denk wel dat de wetenschappelijke methode van cognitie een van de beste middelen is die wij hebben om onze werkelijkheid te begrijpen, maar ik moet zeggen dat de manier waarop zij in de heersende wetenschap wordt gehanteerd laat zien, dat zij min of meer dubbelzinnig is geworden: een begrip dat oorspronkelijk één ding betekende, maar waarvan de betekenis geleidelijk aan is verbasterd. Wanneer men er tegenwoordig over hoort spreken kan men er vrij zeker van zijn, dat de gebruiker ervan niet in de geringste mate op wetenschappelijke wijze bezig is in de oorspronkelijke betekenis van het woord, maar eerder een ware gelovige is in de religie van de wetenschap.

Laten we nu terugkomen op het feit dat Zinovjev specifiek het 'evolutionaire breekpunt' noemt - dat wil zeggen, het moment in onze geschiedenis waarop de evolutietheorie op het toneel der geschiedenis verscheen en de ideologische basis werd voor de ontwikkeling van pseudo-wetenschap. (Het boek dat men hieromtrent kan lezen is William R. Fix's The Bone Peddlers: Selling Evolution.)

In een uitzending van CBS Evening News van 6 januari 1981 vertelde Dan Rather hoe Ronald Reagan tijdens de presidentiële campagne in de herfst daarvoor een publiek in Texas vertelde, dat hij "heel veel vragen had over de evolutietheorie" en verder beweerde dat de theorie "in de wetenschappelijke gemeenschap niet meer zo onfeilbaar wordt geacht als ooit werd geloofd". Het was duidelijk dat Reagan de Zwarte Kousen kiezers het hof maakte. Maar aangezien Reagan had verondersteld te spreken voor de wetenschappelijke gemeenschap was het geen verrassing, toen die 'gemeenschap' wilde reageren en dit het onderwerp behelsde waar Dan Rather verslag van deed.

De woordvoerders van de American Association for the Advancement of Science (AAAS) typeerden Reagan's verklaring als "enorm ongelukkig". Een wetenschapper verklaarde categorisch dat de "100 miljoen geïdentificeerde en gedateerde fossielen in de musea van de wereld 100 miljoen feiten vormen welke zonder enige twijfel evolutie bewijzen". Wetenschapshistoricus William Fix bestudeert het fossiele bewijs met enige zorg en dit blijkt helemaal niet waar te zijn. In feite is er zoveel bewijs van vervalsing, fraude en irrationeel geloof onder paleoantropologen dat men zich afvraagt waarom sommige van deze 'eminente wetenschappers' niet in een spijkerton van een heuvel zijn afgegooid, of zelfs - in sommige gevallen - gearresteerd en berecht werden wegens fraude.

Het buitengewone aan de verklaring van de AAAS was niet alleen dat zij de verklaring van de gekozen President van de Verenigde Staten typeerden als "enorm ongelukkig", maar ook dat zij het belachelijke standpunt innamen, dat "100 miljoen fossielen 100 miljoen feiten vormen welke bewijs vormen voor evolutie", een bewering welke Fix volledig onderuit haalt.

In maart van datzelfde jaar, 1981, behandelde rechter Irving Perluss de zaak van ene Kelly Segraves tegen de staat Californië. Segraves, directeur van het Creation-Science Research Center in San Diego, klaagde de staat aan wegens schending van het recht op godsdienstvrijheid van zijn kinderen op Californische scholen. De eis betrof dat aangezien het beleid van de Californische schoolbesturen niet toestaat dat de "goddelijke oorsprongstheorie" wordt onderwezen in biologie, dit een schending van het principe was. De rechter oordeelde dat de rechten van de kinderen van Segraves niet waren geschonden, maar - en dit is een belangrijk punt - de rechter gelastte de verspreiding in de hele staat van een eerdere verklaring van het schoolbestuur, waarin werd gewaarschuwd dat schoolboeken dogmatisme over het vraagstuk van de oorsprong van de mens moesten vermijden. Kortom, schoolboeken mochten niet beweren dat evolutie een vaststaand feit was, maar moesten duidelijk maken dat het slechts een theorie was.

Afbeelding
Fossielen zijn feiten en de feiten vertellen een ander verhaal dan de evolutionist ons wil doen geloven
Dit proces was bijzonder groot nieuws (wat op zich interessant is) en Time magazine volgde met de kop: "Darwin wordt opnieuw op de proef gesteld" (16 maart 1981). Het artikel in Time vermeldde, dat in de voorafgaande jaren het fundamentalisme kennelijk in opkomst was en dat de druk van dergelijke groepen reeds had geleid tot veranderingen in de leerboeken voor biologie. In één zo'n boek was de discussie over de oorsprong van het leven teruggebracht van 2000 woorden in de editie van 1974 tot 332 woorden in de editie van 1977. Dit soort dingen ziet men in onze huidige tijd steeds vaker. Wat hier van belang is, is dat de lijnen welke door deze gebeurtenissen worden getrokken op hetzelfde moment plaatsvinden met verschillende andere interessante dingen die plaatsgrepen. De timing is zo precies dat ik me achter de oren krabde en zei "Huh?!" toen ik dat opmerkte. Het houdt verband met iets waar ik over schreef in mijn boek Secret History:
"Wat mij een essentieel keerpunt lijkt in deze cointelpro-operatie was het begin van de 'ontmaskering' van twee specifieke zaken die tot op de dag van vandaag in bepaalde 'samenzwerings'-kringen de boventoon voeren: ontvoeringen door buitenaardse wezens en Satanisch Ritueel Misbruik.
Het Grijze buitenaardse wezen scenario werd 'gelekt' door Budd Hopkins. Whitley Strieber's boeken over buitenaardse ontvoeringen, waaronder Communion, volgden een paar jaar later. Vóór de publicatie van deze boeken waren de alomtegenwoordige 'Grijze buitenaardse wezens' nog nooit eerder gezien. In feite laat een overzicht van de geschiedenis van 'contact' gevallen zien, dat het type en de variëteit en het gedrag van 'buitenaardse wezens' over de hele wereld nogal verschillend zijn. Maar toen kwam Budd, gevolgd door Whitley en zijn buitenaardse wezen met felle blik op de omslag, en plotseling waren er overal de Grijze wezens.

Met betrekking tot Whitley en zijn Grijze wezens wil ik graag een van Dolan's opmerkingen benadrukken die hierboven werd geciteerd: "Begin 1969 waren teams binnen de CIA bezig met een aantal bizarre experimenten in hersenspoeling onder de naam 'Operation Often'. Naast het normale assortiment van scheikundigen, biologen en conventionele wetenschappers, had de operatie paranormaal begaafden en deskundigen in demonologie in dienst." Dit brengt ons natuurlijk bij de parallelle gebeurtenis van die periode: Satanisch Ritueel Misbruik. SRA is de naam die gegeven wordt aan het vermeende systematische misbruik van kinderen (en anderen) door Satanisten.

communion whitley strieber grijze aliens
Whitley Striebers boek 'Communion' bracht het concept van 'grijze buitenaardse wezens' naar het grote publiek
Als we onze tijdlijn in gedachten houden, staken rond het midden tot einde jaren zeventig in Amerika beschuldigingen de kop op omtrent het bestaan van een "goed georganiseerde intergenerationele satanische sekte in de Verenigde Staten, waarvan de leden kinderen seksueel molesteren, martelen en vermoorden". Er ontstond paniek over SRA naar aanleiding van een fictief boek met de titel Michelle Remembers. Het boek werd gepubliceerd als waar gebeurd verhaal, maar later is door ten minste drie onafhankelijke onderzoekers aangetoond dat het op een verzinsel berustte. Er is nooit hard bewijs gevonden voor Satanisch Ritueel Misbruik in Noord-Amerika, net zo min als er ooit hard bewijs is gevonden voor ontvoeringen door Grijze buitenaardse wezens. Desondanks werden de beschuldigingen breed uitgemeten in radio- en televisiepraatprogramma's, waaronder Geraldo Rivera's show.

De hysterie werd bevorderd door de religieuze fundamentalisten en, net als ten tijde van de Inquisitie, wakkerde een leger van zelfverklaarde 'morele ondernemers' het vuur der vervolging aan om er vervolgens een goede boterham aan te verdienen. De meeste van die eerste SRA beschuldigingen waren gericht tegen mensen met beperkte middelen uit de arbeidersklasse en op een paar uitzonderingen na bleven de media en andere groepen die gewoonlijk sceptisch zijn ofwel zwijgen of deden mee aan het aanwakkeren van de beschuldigingen. De weinige professionals die zich tegen de hysterie uitspraken werden systematisch aangevallen en in diskrediet gebracht door overheidsinstanties en particuliere organisaties...

Laten we nu eens teruggaan en nadenken over onze tijdlijn. Toevallig werd Michelle Remembers gepubliceerd in 1980, samen geschreven door Michelle Smith en Lawrence Pazder, M.D. Budd Hopkins voltooide Missing Time in december 1980, met een 'nawoord' van Aphrodite Clamar, Ph.D. Vanuit mijn positie ziet dit er nogal 'toevallig' uit." (Knight-Jadczyk, op. cit.)
Van bijzonder belang in de bovenstaande passage is het feit, dat "op enkele uitzonderingen na, de media en andere groepen die gewoonlijk sceptisch zijn, ofwel hun mond hielden ofwel zich aansloten bij de waanzin van beschuldigingen. De weinige professionals die zich tegen de hysterie uitspraken, werden systematisch aangevallen en in diskrediet gebracht door regeringsinstanties en particuliere organisaties". Houd dit in gedachten als we bekijken wat de media - op hetzelfde moment - publiceerden over wetenschap.

Het hierboven genoemde artikel in Time magazine gaf meer achtergrond over de Reagan/AAAS affaire en merkte op dat Reagan had gezegd dat als evolutie wordt onderwezen in openbare scholen, "het bijbelse scheppingsverhaal ook moet worden onderwezen". Veel onderwijzers die voor het artikel werden geïnterviewd waren geschokt door de opleving van het bijbelse fundamentalisme (waarom zouden zij geschokt zijn met de promotie van SRA en buitenaardse ontvoering op de achtergrond?) en het effect daarvan op de samenleving, vooral op het onderwijs. Time's schrijvers benadrukten, dat veel aanhangers van de scheppingstheorie in feite geloven dat de wereld slechts 5 tot 10 duizend jaar geleden in 6 letterlijke dagen werd geschapen.

Het probleem hier is: waarom is er eigenlijk een probleem? Zoals Fix opmerkt, van alle stromannen die de wetenschap heeft moeten omverwerpen, zou het geloof in de recente schepping van de aarde, in welke context dan ook, een van de gemakkelijkste moeten zijn, vooral als het bewijs voor evolutie zo overweldigend zou zijn als zij beweert!

Een deel van het probleem lag bij de AAAS zelf en haar hooggeplaatste leden en woordvoerders. Om de een of andere reden, waarnaar we alleen maar kunnen gissen gezien wat ik hierboven over cointelpro heb opgenomen, werden deze personen opgevoerd als woordvoerders voor de oplossing van - of de antithese van - de ontluikende spirituele crisis welke zich afspeelde in de samenleving. Het Time magazine artikel citeerde paleontoloog, Stephen Jay Gould, die zei: "Dat evolutie heeft plaatsgevonden is een feit. Mensen zijn geëvolueerd uit voorouders van apen, ook al kunnen we twisten over hoe dat is gebeurd. Wetenschappers debatteren over mechanismen, niet over feiten." Als je bedenkt dat gewone mensen doodsbang werden gemaakt door vermeende spirituele aanvallers in de vorm van Satanisten en satanische buitenaardse wezens, in Geraldo's show nota bene, dan geeft het feit dat iemand als Gould dit komt zeggen de gemiddelde mens alleen maar de indruk dat hij - en al zijn wetenschappelijke collega's - persoonlijke vertegenwoordigers van Satan zelf zijn!

Het is een feit dat de evolutiekwestie niet zo zeker en beslecht is als de AAAS en sommigen van haar hooggeplaatste leden beweren. De internationaal gerespecteerde paleontoloog Bjorn Keurten, ook een evolutionist, denkt dat de menselijke lijn al meer dan 35 miljoen jaar gescheiden is van die van de apen en dat het waarschijnlijker is dat de apen afstammen van de vroege mensachtigen.

Het verontrustende hieraan is de duidelijke propagandistische aard ervan. Dat wil zeggen, Gould is dogmatisch en negeert het feit dat sommige zeer eminente wetenschappers de verhaallijn van de AAAS niet onderschrijven. Gould doet niet eens een poging om het elementaire onderscheid te maken tussen een mening en een ondubbelzinnige bewering welke misschien onwaar is! En zo worden er om een of andere reden duidelijke grenzen getrokken welke we hopen te begrijpen als we verder gaan.

Er is meer bewijs dat dit een zeer duidelijk propagandaprogramma was. In het aprilnummer 1981 van Science Digest stond een artikel van wetenschapsjournalist Boyce Rensberger ("Ancestors: A Family Album"), waarin hij stelde: "Met uitzondering van hen die geloven in wonderen van de speciale schepping (gebeurtenissen die per definitie bewezen noch weerlegd kunnen worden), twijfelt niemand eraan dat ons erfgoed bijna vier miljoen jaar terug te voeren is tot kleine wezens die, als volwassenen, slechts ongeveer even groot waren als een vijfjarige van vandaag."

creationsten evolutionisten
De beweringen van evolutionisten zijn net zo dubieus als die van creationisten
De uitspraak van Rensberger dat "niemand twijfelt" is buitengewoon. (Ik zou willen opmerken dat 'de Big Bang' zeker een van die 'wonderen van de speciale schepping' is die noch bewezen, noch weerlegd kunnen worden'). Feit is dat er zelfs onder vooraanstaande paleontologen vele, vele twijfels bestaan over de menselijke afstamming. Rensberger, als wetenschapsjournalist, wist dat zeker. En het is ook zeker dat veel hoog opgeleide leken dat wisten. En dan stelt Fix de vraag: "Waarom zulke taal gebruiken? Het lijkt bijna bedoeld om het onderwerp in diskrediet te brengen."

Fix vertelt over een ware stortvloed aan gepubliceerd materiaal uit de jaren '70 en '80 dat meer leek op een promotie dan op een onpartijdige beoordeling van de paleoantropologie. Eind 1980 - dezelfde tijd waarin de media SRA en ontvoering door buitenaardsen promoten - was ook de tijd van de publicatie van Carl Sagan's Cosmos. Het is een feit dat veel van wat Sagan schreef oppervlakkig en lichtzinnig was, maar nog vervelender is het feit dat hij Darwin's ideeën presenteerde alsof er sindsdien niet meer was over nagedacht of heroverwogen, hoewel dat zeer zeker niet het geval is. Sagan schrijft:
"De geheimen van de evolutie zijn dood en tijd - de dood van enorme aantallen levensvormen die niet goed waren aangepast aan de omgeving; en tijd voor een lange opeenvolging van kleine mutaties die per ongeluk adaptief waren, tijd voor de langzame accumulatie van patronen van gunstige mutaties."
Sagan benadrukte de term "per ongeluk" door deze te cursiveren. Hij maakte duidelijk dat toeval de fundamentele factor is in het ontstaan van levensvormen, inclusief, en vooral, het ontstaan van het leven zelf in de uitgestrektheid van de Kosmos. Fix schrijft:
"Sagan beroept zich op toevalligheden zoals anderen zich beroepen op God. Zijn standpunt impliceert dat niet alleen de mens maar het hele universum uiteindelijk slechts het resultaat is van een reeks van miljarden ongelukken gedurende miljarden jaren...

Wetenschappelijk gezien is dit standpunt net zo min te bewijzen of te weerleggen als wonderen van een speciale schepping en alle wetten van waarschijnlijkheid zijn hier pertinenet mee in tegenspraak.

Filosofisch gezien kan zelfs een kind zien dat er te veel orde en patroon in de natuur zit om dit geloofwaardig te laten zijn. Vroeger zei men dat God geometrie maakt. Geometriseren ongelukken ook? In Sagan's toevallige kosmos wordt bewustzijn een uitscheiding van materie...

Na jarenlang wetenschappelijke en quasi-wetenschappelijke literatuur te hebben gelezen, was het me plotseling duidelijker dan ooit waarom de maatschappij het culturele stereotype van de krankzinnige wetenschapper heeft ontwikkeld...
Sagan staat erop de hogepriester van het materialisme te spelen en doet dat slecht. Als deze mening over ongelukken wordt gezien als de heersende wetenschappelijke wijsheid is het niet verwonderlijk, dat veel mensen de raadgevingen van de wetenschap volledig hebben verlaten ... de wetenschappers zelf jagen hen weg ... met inhoudsloze absurditeiten.

Wanneer Sagan zelfs de mogelijkheid uitsluit dat een spirituele dimensie enige plaats heeft in zijn kosmos - zelfs niet op het onbekende mysterieuze moment waarop het leven begon - maakt hij toevallige evolutie tot de verklaring voor alles.

"Op deze manier gepresenteerd lijkt evolutie inderdaad op een omgekeerde religie, een begripsmatig gouden kalf." (William Fix, The Bone Peddlers, Macmillan, 1984.)
Als dit wordt gezien in de context van wat ik hierboven vermeldde: de promotie door de media van SRA en ontvoering door buitenaardse wezens, begint het er inderdaad heel vreemd uit te zien. Met aan de ene kant mensen die zich opwinden over spirituele zaken en aan de andere kant de gevestigde wetenschappelijke orde die wordt opgevoerd als vertegenwoordigers van hel en verdoemenis en de media die zich gedragen als demonen met hooivorken die eerst de ene en dan de andere kant porren, is het dan verwonderlijk dat de gemiddelde mens in de V.S. in doodsangst is teruggevlucht naar het 'geloof van onze vaderen'?! Kortom, de woordenwisseling tussen Reagan en de AAAS was slechts het topje van de ijsberg van veel ernstiger problemen in de wetenschap, waar een of andere kracht binnen de wetenschap bezig is om haar in diskrediet te brengen in plaats van haar te versterken. William Fix schrijft:
"Wetenschappers overdrijven bijna altijd de argumenten voor evolutie en aanhangers van de scheppingstheorie hebben evenveel toegang tot de kritische literatuur als ieder ander. Maar als het aankomt op het verdedigen van hun eigen theorie, hebben aanhangers van de scheppingstheorie geen sterke argumenten in het kader van bijbelse wetenschap of voor een recente schepping van de aarde. En toch zijn deze aanhangers van de scheppingstheorie in de jaren tachtig sterker dan ze in vele decennia geweest zijn en hun invloed lijkt nog steeds toe te nemen." (Fix, op. cit.)
Toen zijn boek The Bone Peddlers in 1984 werd gepubliceerd, merkte Fix de opkomst op van een fenomeen dat in onze tijd een beangstigende realiteit is geworden - getuige George Bush en zijn gebruik van fundamentalisten om zijn preventieve oorlogspolitiek te rechtvaardigen, om nog maar te zwijgen van zijn aantasting van de grondwet en de instelling van wat neerkomt op de staat van beleg in de V.S. Sarah Palin en haar dominionistische achtergrond is een ander angstaanjagend kenmerk van deze opleving en het zou me niets verbazen als zij tot president zou worden gekozen en het moderne equivalent van Adolf Hitler op naaldhakken zou worden. Fix gaat door met het onderzoeken van het probleem en legt de wortel ervan bloot:
"Het eigenaardigste aspect van het debat is dat de aanhangers van de scheppingstheorie zich baseren op gebeurtenissen welke volledig buiten het vraagstuk van de evolutie staan. De Bijbel eindigt natuurlijk niet met Genesis. Verspreid door het Oude en Nieuwe Testament zijn een aantal profetieën, welke aangeven dat de natie Israël herboren zou worden met Jeruzalem als hoofdstad en dat er uiteindelijk een grote, finale en dramatische laatste strijd zal zijn tussen Israël en een alliantie van verschillende naties, waaronder één 'uit de uiterste delen van het noorden'. (Ezechiël 39:2), een aanduiding die volgens velen verwijst naar Rusland.

Zoals iedereen weet, is Israël in feite herboren. Nog in 1980 hebben de Israëli's Jeruzalem uitgeroepen tot hun eeuwige, ondeelbare hoofdstad. En bijna elke week ziet men de politieke realiteit in het Midden-Oosten steeds nauwkeuriger in het patroon opgaan dat nodig is voor de voltooiing van de oude profetieën welke nog vervuld moeten worden.

Dit voor de hand liggende en kolossale feit komt nauwelijks ter sprake en toch heeft de huidige situatie in het Midden-Oosten waarschijnlijk meer te maken met de heropleving van het fundamentalisme dan met welke andere factor dan ook." (Fix, op. cit.)
De kwestie van de evolutie zelf is niet iets waar we hier op in willen gaan; nogmaals, dat is een onderwerp voor een ander artikel. Laat me alleen nog een stukje citeren van William Fix, die schrijft:
"Toen Kelly Segraves voor de rechtbank in Californië beweerde, dat evolutie een seculiere godsdienst was zat er meer achter de aanklacht dan rechtszaalretoriek. Sterker nog, hij heeft misschien wel het centrale punt van het debat aangekaart. In een afstandelijk, breder perspectief is het bijna onmogelijk om niet te concluderen dat we hier getuige zijn van een conflict tussen concurrerende systemen van religieus geloof."
Afbeelding
De 'big bang' theorie is gewoon een andere versie van de scheppingstheorie - een oeratoom kwam uit het 'niets'. Dat is de reeds bestaande 'god' van de evolutionisten.
En dat is de kern van de zaak: een totaal materialistische kijk op de werkelijkheid versus een welke bewustzijn omvat als iets dat niet-materieel kan zijn. De aanhangers van de scheppingstheorie zijn opzettelijk geprovoceerd om te reageren op de volstrekt materialistische visie door de Joods-gecontroleerde media en zich terug te trekken in hun 'God-deed-het-in-6-dagen-en-het-is-waar-omdat-hij-zo-heeft-gezegd' versie. Dit past perfect in de Zionistische agenda.

Wat verontrustend is, is de manier waarop de materialistische evolutionisten zijn geprovoceerd tot hun onhoudbare stellingname, welke blijk geeft van een even grote vastberadenheid om de grens te bewaken tegen elke erkenning van enig proces dat niet volkomen willekeurig, toevallig en materieel is. Hun verhaal is dat de Big Bang de explosie was van een oeratoom en dat alle materie in het heelal zich in dit ongelooflijk compacte atoom bevond. Alles wat sindsdien gebeurd is, is slechts het resultaat van willekeurig gedrang van deeltjes welke in de loop van miljarden jaren per ongeluk verwantschappen kunnen vormen, waardoor verschillende vormen van materie ontstaan. Uiteindelijk botst een deel van deze materie tegen een ander deel van de materie, vindt er een soort elektrische (of andere) interactie plaats, en dat is 'leven'.

De Big Bang-theorie is de Scheppingstheorie. Materialisten geloven dat materie plotseling is ontstaan, zonder dat er iets aan voorafging. Dat oeratoom was er en zij doen geen poging om het te verklaren. Dat is net zo gek als zeggen dat 'God er gewoon was' en besloot om het heelal te scheppen.

Evolutionisten beweren: "Aanhangers van de scheppingstheorie geloven dat de geest plotseling en volledig gevormd is ontstaan. In hun ogen is het een product van een goddelijke schepping. Zij hebben het mis: het verstand heeft een lange evolutionaire geschiedenis en kan verklaard worden zonder een beroep te doen op bovennatuurlijke krachten." (Steven Mithen, The Prehistory of the Mind, Thames & Hudson, 1999.)

Zoals u kunt zien, gaat Mithen uit van een even onjuiste premisse als de 'God-deed-het' club. Hij maakte al een grote sprong door te veronderstellen, dat wanneer iemand spreekt over 'geest' hij dan uitsluitend spreekt over een geest die gebonden is aan een fysiek lichaam.

Het is niet zo dat er geen voorbeelden van natuurlijke selectie kunnen worden gevonden of waargenomen, of dat niet is aangetoond dat evolutie in sommige contexten solide verklarende krachten heeft; het is zo dat er ook een even groot - of groter - aantal tegenstrijdige gevallen kan worden aangehaald. Bij nadere bestudering van de zaak blijkt, dat de wetenschappers die in de voorste gelederen van het onderzoek staan het klassieke Darwinisme in feite hebben ontkracht, alleen hebben zij dit nieuws niet naar buiten gebracht - of mogen zij dit niet naar buiten brengen. Het bestaat alleen in hun wetenschappelijke verhandelingen en innerlijke raden. Tegelijkertijd is het publiek niet in staat om onderscheid te maken tussen deskundigen en vulgarisatoren en neemt op naïeve wijze aan, dat sensationele artikelen over het onderwerp gebaseerd zijn op bewezen feiten. Meer dan één verantwoordelijke wetenschapper heeft zijn bezorgdheid geuit over het feit dat de echte feiten over Darwinisme en evolutie het publiek eenvoudigweg niet bereiken.

Voorstanders van Darwinisme of neo-Darwinisme houden vol, dat er een duidelijk onderscheid is tussen wetenschap en religie. Er zijn inderdaad duidelijke verschillen in de stijl en inhoud van een laboratoriumexperiment en een claim op goddelijk geopenbaarde kennis. Maar als je iets dieper kijkt en vraagt wat de geloofsstructuur is van de persoon die de experimenten uitvoert, kun je, vooral in de V.S. (wat op zichzelf een problematische observatie is), ontdekken dat deze de variant van de evolutietheorie onderschrijft, welke gebaseerd is op een uitsluitend materialistische of mechanische hypothese. Zo iemand zal wetenschap van religie onderscheiden door te zeggen dat wetenschap zich bezighoudt met kennis van het bewezene en zichtbare, terwijl religie zich bezighoudt met een gedachteloos geloof in het onbewijsbare en onzichtbare.

Het spreekt vanzelf dat een geoloog die een fossielenlaag identificeert meer houvast heeft dan een theoloog die de Drie-eenheid bespreekt, maar hier wringt de schoen: het is van groter belang om natuurlijke selectie te nemen zoals gehanteerd doorHuxley, Sagan, Gould en anderen en te vragen of natuurlijke selectie werkelijk een bewezen feit is, gebaseerd op bewezen kennis, of dat het een onbewezen hypothese is, waaromtrent zoveel contra-indicaties bestaan dat ook het geloof erin uiteindelijk slechts een kwestie van geloof is? Natuurlijke selectie is niet zichtbaarder dan een godheid.

Vaak beschimpen evolutionisten aanhangers van de scheppingstheorie met het argument, dat hun wonderen van de speciale schepping per definitie bewezen noch weerlegd kunnen worden. Toch komen de evolutionisten tot soortgelijke stellingen, vooral wanneer zij elke mogelijkheid uitsluiten van iets dat evolutionaire processen stuurt en voortstuwt. Karl Popper merkte over dergelijke theorieën in Conjectures and Refutations (1963) op: "Een theorie die niet weerlegbaar is door enige denkbare gebeurtenis is niet wetenschappelijk." Het belangrijkste verschil tussen de gelovigen in wonderen van de speciale schepping en de gelovigen in toevallige variaties is dat bij de eerste God aan de touwtjes trekt en dat bij de tweede alleen de botsende atomen en moleculen de ultieme werkelijkheid vormen. Niet zoveel verschil, hè?

Afbeelding
De moderne wetenschap ontkent de problemen met de evolutietheorie
Het lijkt duidelijk dat evolutie voor veel mensen fungeert als een seculiere religie. Wanneer zij de uitdrukking 'niemand twijfelt' gebruiken impliceren zij, dat er een ultieme openbaring is ontvangen welke alleen kan worden begrepen door hun hogepriesters en ingewijden.

Alfred Russell Wallace, mede grondlegger van de evolutietheorie, kwam uiteindelijk tot de conclusie dat natuurlijke selectie niet kon instaan voor de mens zelf. Hij schreef dat "de natuur een soort nooit meer toekent dan de eisen van het dagelijks bestaan." Dit betekent dat er een groot probleem bestaat bij het verklaren van veel aspecten van de mens - althans voor sommige mensen. Stephen Jay Gould schrijft:
"Het enige eerlijke alternatief is om de strikte continuïteit in soort tussen onszelf en chimpansees toe te geven. En wat verliezen we daarbij? Alleen een verouderd concept van ziel..."
Hier drukt Gould de kern uit van het evolutionair materialisme, "de vooronderstelling dat materie het materiaal is van al hetgeen dat bestaat en dat alle mentale en spirituele fenomenen daarvan bijprodukten zijn." Dit is waar het debat om draait. Bovendien is, zoals Zinoviev opmerkt, deze reductie van alle mentale en spirituele verschijnselen tot "bijproducten" van materie niet langer beperkt tot biologie en antropologie; het besmet het grootste deel van de moderne filosofie, de psychologische en medische wetenschappen, sociale systemen, politiek en meer. En dit geloof in evolutie werkt om het onderzoek zodanig te beperken dat het hun 'basisvooronderstelling' bevestigt.

Harvard's G.G. Simpson was een van de meest grondige en uitvoerige schrijvers over evolutie. Hij formuleerde het in Tempo and Mode in Evolution (1944) als volgt:
"...de vooruitgang van de kennis vereist strikt dat geen enkele non-materiële vooronderstelling ooit wordt toegelaten in verband met de studie van materiële verschijnselen. ...de onderzoeker die op zoek is naar verklaringen moet alleen materiële verklaringen zoeken..."
Wijlen Weston La Barre, professor in de antropologie aan Duke University, werd verteerd door ideologische vurigheid tegen de 'vijand' en schreef dat alle andere religies dan de evolutieleer onaangepaste terugtrekkingen uit de werkelijkheid zijn. Bij het beschouwen van de Platonische filosofie welke stelt, dat ideeën, vormen, patronen, typen en archetypen een eigen bestaan en werkelijkheid hebben en daarom een voor de hand liggende relevantie lijken te hebben voor evoluties en het ontstaan van soorten, vergeleek hij Plato regelmatig met Adolf Hitler. Hij verzuimde te vermelden - zoals zulke ware gelovigen aan beide kanten van de discussie doen - dat Hitler een overtuigd - zelfs extreem - Darwinist was, die geloofde dat de mens van apen afstamde, een stelling welke Plato absurd zou hebben gevonden.

De geschriften van vele grote onderzoekers, waaronder Carl Jung, natuurkundigen en wiskundigen suggereren, dat Plato gelijk had en dat er immateriële werkelijkheden zijn zoals zielen, archetypen, bewustzijn onafhankelijk van fysieke hersenen en meer. Het bewijs hiervoor is in feite aanzienlijker dan de vodden en flarden van bewijs die aan elkaar worden geplakt in een poging om macro-evolutie te valideren. En natuurlijk betekent dit, dat de voorstanders van het materialistisch Darwinisme degenen zijn die gebukt gaan onder een van de grootste waanvoorstellingen uit de geschiedenis.

De kwantumfysica geeft niet alleen aan dat "materie" op de meest fundamentele niveaus lijkt op te lossen in patroonvibraties, maar ook dat er een structurerende rol is weggelegd voor het bewustzijn. Er is nu veel verzameld bewijs dat de geest wel degelijk los van het fysieke brein bestaat en dat verschijnselen als telepathie niet alleen aantoonbaar zijn, maar dat zij in overeenstemming zijn met modellen van het heelal met non-lokale oorzaken.

Met andere woorden, de wereld is veranderd onder de voeten van de materialistische evolutionist en er is veel meer in onze werkelijkheid dan het naïeve realisme waarop het neo-Darwinisme is gebaseerd. Het feit dat de meeste hedendaagse evolutionisten nog steeds vasthouden aan de ouderwetse, grove en mechanische theorieën, ondanks de bekende ontwikkelingen op andere wetenschappelijke gebieden, is meer bewijs voor het religieuze karakter van hun overtuigingen.

En hier komen we tot een interessant idee: de moeilijkheid voor zowel de gelovigen in zuiver mechanistische evolutie als de aanhangers van de scheppingstheorie is, dat elke kosmologie welke een voldoende verklaring biedt voor de verschijnselen die we in ons universum waarnemen, diepere dynamiek en implicaties heeft. Zowel de evolutionisten als de aanhangers van de scheppingstheorie lijken niet in staat te zijn tot het werkelijk abstracte, subtiele denken dat nodig is om deze implicaties te ontleden. Het is alsof beide types zijn opgesloten binnen een reeks cognitieve beperkingen welke hun percepties, ervaringen en prioriteiten sturen. Wanneer wij gegevens verzamelen over dit soort mensen - en zij komen in alle klassen en beroepen voor - vinden wij een bepaalde gemeenschappelijke factor, aangeduid als het "autoritaristische persoonlijkheidstype". Dit type individu wordt gekenmerkt door drie onderling samenhangende attitudinale en gedragsclusters.

1) Autoritaristische onderdanigheid - een hoge mate van onderdanigheid aan de autoriteiten, welke worden gezien als gevestigd en legitiem in de maatschappij waarin men leeft of de groep gelijken waarmee men omgaat of werkt. Natuurlijk, als veel van iemands gelijken persoonlijkheidsstoornissen vertonen - en de kans daarop is groot op ieder gebied waar men gezag over anderen moet hebben - dan wordt men geïncorporeerd in onderdanigheid aan psychopathologische idealen.

2) Autoritaristische agressie - een algemene agressiviteit gericht tegen andere mensen, die als doelwit worden gezien volgens de gevestigde autoriteiten zoals gedefinieerd in nummer 1.

3) Conventionalisme - een hoge mate van gehechtheid aan de tradities en sociale normen die door de samenleving - of door de eigen referentiegroep - en de gevestigde autoriteiten worden onderschreven en de overtuiging dat anderen in de eigen samenleving zich ook aan deze normen zouden moeten houden. Nogmaals, als de tradities en sociale normen worden vastgesteld door autoriteiten met controle-agenda's, wordt alles van boven naar beneden gecorrumpeerd.

Afbeelding
Het Gouden Tijdperk zoals uitgebeeld door Pietro da Cartona
Volgens psycholoog Robert Altemeyer "hebben autoritaristische personen de neiging om cognitieve fouten en symptomen van gebrekkig redeneren te vertonen. In het bijzonder trekken zij vaker onjuiste conclusies uit bewijsmateriaal en hebben zij vaker tegenstrijdige ideeën ten gevolge van verkokerd denken. Ze accepteren ook vaker kritiekloos onvoldoende bewijs dat hun overtuigingen ondersteunt en ze erkennen minder snel hun eigen beperkingen." (Robert Altemeyer, Right-Wing Authoritarianism, University of Manitoba Press, 1981).

Zoals we kunnen zien, is deze beschrijving in gelijke mate van toepassing op beide zijden van het 'debat', welke zich elk rigide onderwerpen aan hun eigen gekozen 'autoriteiten', zich te zeer identificeren met hun eigen referentiegroepen, tegenstrijdig bewijs verwerpen en diegenen aanvallen die dergelijk bewijs naar voren brengen! Houd alstublieft de autoritaristische persoonlijkheid in gedachten als we verder gaan. Onthoud dat het niet noodzakelijkerwijs wordt geïdentificeerd door wat wordt geloofd, maar door hoe het wordt geloofd en bevorderd.

Het is tijd om naar een andere versnelling te schakelen, maar voor we dat doen wil ik mijn eigen standpunt duidelijk maken. Ik geloof niet in 'God'. Ik geloof niet dat een god deze kosmos heeft geschapen. Ik geloof echter wel dat pure, oneindige potentie, bekend als Bewustzijn, de basis is van alles dat bestaat. Ik geloof dat wij 1) kwantum-; 2) chemische-; 3) biologische wezens zijn - in die volgorde - en dat het kwantumgedeelte van ons niet materieel is. Mijn opvattingen verwerpen in grote lijnen de premissen waarop zowel Darwinisme als de scheppingstheorie zijn gebaseerd. Ik omarm echter wel veel van de ideeën van de evolutie omdat zij empirisch evident zijn, maar van de basistheorie van de evolutie zoals geformuleerd door Darwin, is herhaaldelijk aangetoond dat zij onmogelijk is. Ik verwerp de theorie van de Big Bang, welke uiteindelijk gewoon puur scheppingstheorie is maar dan onder een andere naam, een ander geloofssysteem. Zowel de scheppingstheorie als de oerknaltheorie stellen, dat het Universum geschapen, lineair en eindig is. Een eeuwig, oneindig, Bewust Universum heeft geen schepper nodig - het is wat het is. Tenslotte beweer ik niet dat dit de Waarheid is, het is gewoon waar ik nu sta na 45 jaar onderzoek. Er is zeker nog veel meer dat ontdekt en begrepen moet worden. Laten we terugkeren naar ons onderwerp.

Een van de problemen met de visie welke ik in het artikel over Witches aan de orde stelde was, dat ik uitsluitend werkte op basis van regulier archeologisch en geologisch bewijs. Dat is natuurlijk een bruikbare visie, maar ik denk dat we er nu wel achter zijn dat dit niet het hele plaatje vertegenwoordigt. Daarom wilde ik niet ingaan op de vraag of er al dan niet een eerdere hoge beschaving bestond ten tijde van de Grote Zondvloed. De moderne, heersende wetenschap ontkent dat dit mogelijk is omdat, hoofdzakelijk, de evolutietheorie ons vertelt dat vroeger primitief betekent. (Zoals gezegd, wil ik hier ook niet ingaan op een analyse van de evolutietheorie, ik zal alleen een paar zeer goede wetenschappelijke boeken over dit onderwerp aanbevelen: Fix's The Bone Peddlers en Shattering the Myth of Darwinism van Richard Milton. De bibliografieën in deze twee boeken leiden u naar andere uitstekende wetenschappelijke werken van reguliere wetenschappers, die het feit zullen onthullen dat er nog een paar echte wetenschappers zijn die niet onder de politieke controle staan van de AAAS en andere corrupte pseudowetenschappelijke organisaties).

Het probleem van opzettelijke vervalsing is, zoals ik al zei, een sociologisch proces, dat enige aandacht verdient. Het is gemakkelijk genoeg om te zeggen dat alles wat we weten - of denken te weten - ofwel vals is, ofwel verdraaid; wat ons hier bezighoudt is de vraag hoe dit heeft kunnen gebeuren. Wat voor soort maatschappij doet zoiets en door welke processen kan dit plaatsvinden? Is er een manier om het materiaal dat door de revisionisten naar voren is gebracht te verzoenen met de feiten welke door de vervalsers van het reguliere systeem uit hun verband zijn gerukt, zoals hierboven door Zinoviev beschreven? En het allerbelangrijkste: Is er een verband tussen wat er nu in onze wereld gebeurt en wat er gebeurd kan zijn in een eerdere hoge beschaving welke ten onder ging? Spelen we 'Atlantis' na?

De mythe van een verloren paradijs, of Gouden Tijdperk, is bijna universeel over de hele wereld. Het Gouden Tijdperk zou een tijd zijn waarin de mensheid zuiver en goed was en het kwaad niet in staat was de overhand te krijgen. De bekendste behandeling van dit thema is te vinden in de Griekse mythologie. De Grieken legden uit dat het leven en beschavingen in grote cycli verlopen, ongeveer zoals de seizoenen van het jaar. Er was een Gouden Tijdperk, dat na verloop van tijd in verval raakte en plaats maakte voor de Zilveren Tijdperk, dat overging in een Bronzen Tijdperk, dat overging in een IJzeren Tijdperk en uiteindelijk afdaalde naar de Duisternis.

Dit is terug te vinden in de Hindoeïstische of Vedische cultuur met haar model van cyclische Yuga's: De Satya Yuga (Gouden Tijdperk), Treta Yuga (Zilveren Tijdperk), Dwapara Yuga (Bronzen Tijdperk), en Kali Yuga (IJzeren Tijdperk). Men zegt dat wij in de nadagen van het IJzeren/Donkere Tijdperk leven, het Kali Yuga, aan het einde waarvan Brahma uit zijn droom zal ontwaken en de hele cyclus weer opnieuw zal beginnen.

De lengte van deze tijdperken varieert van het ene systeem tot het andere en zijn - net als bijbelteksten - geïnterpreteerd en geherinterpreteerd om op verschillende momenten verschillende theorieën te ondersteunen.

In de Joods-Christelijke traditie wordt het thema voorgesteld als de Hof van Eden en daar vinden we een zeer interessante wending: vrouwen worden verondersteld de oorzaak te zijn van de val. De meeste scheppingsmythen spreken over een soort rituele fout welke de zondeval van de mensheid veroorzaakte en veel van deze mythen schrijven deze fout toe aan iets dat met seks te maken heeft.

Naast de zondeval van Eden zijn er ook de Zondvloed van Noach en de vernietiging van Sodom en Gomorra, welke worden toegeschreven aan seksuele uitspattingen. In de Sumerische mythen wordt gezegd, dat de copulerende mensen de goden wakker hielden en daar zij geen rust konden krijgen maar besloten om de hele boel te vernietigen.

Afbeelding
Veel auteurs van revisionistische geschiedschrijving schrijven over Atlantis alsof het Gouden Tijdperk was. Er is echter een probleem om de beschaving van Atlantis als voorbeeld van het Gouden Tijdperk te nemen, omdat Plato in zijn uiteenzetting over Atlantis de nadruk legt op het feit dat het een kwaadaardig rijk was dat een wereldoorlog veroorzaakte (hoewel er niet specifiek melding wordt gemaakt van seksuele uitspattingen of de verdorvenheid welke zich van Sodom en Gomorra meester had gemaakt). Maar in mijn vorige artikel suggereerde ik, dat er gedurende vele duizenden jaren een manier van leven was vóór de Zondvloed die rijk, bevredigend en stabiel was, zonder oorlogsvoering. Dus, als dat het geval was, waarom dan de Zondvloed?

Mijn gedachte is dat Atlantis het eindpunt van een cyclus was en dat het Boven-Paleolithicum - voordat de grote technologische beschaving van Atlantis ontstond - het Gouden Tijdperk was. Het volledig geactualiseerde Atlantis was het 'IJzeren Eeuw/Donkere Tijdperk' van die cyclus en het was bezig met het instellen van een Nieuwe Wereld Orde toen de vernietiging plaatsvond. Als ik het bij het rechte eind heb, kunnen we de lengte van de cyclus bij benadering bepalen en een idee krijgen van waar wij ons in die cyclus bevinden en dus ook van onze toekomst.

De oplossing om dit alles uit te zoeken is, denk ik, de oplossing voor het probleem van het verzoenen van de reguliere archeologie met revisionistische geschiedenissen. Weet u nog wat Zinoviev schreef over de mainstream vervalsers? "... hun kracht is het vermogen om historische gebeurtenissen verkeerd voor te stellen, terwijl ze correcte temporele en ruimtelijke coördinaten geven en individuele feiten waarheidsgetrouw en tot in de kleinste details weergeven. De feitelijke vervalsing wordt bereikt via de selectie van feiten, de combinatie en interpretatie daarvan, alsmede de context van ideologische opvattingen, propagandistische teksten waarin zij zijn ondergedompeld..."

Hieruit mogen we afleiden dat de feiten en vindplaatsen zoals gegeven door de reguliere paleontologen, archeologen en geologen in zoverrre accuraat zijn: het is de selectie - ze laten veel weg! - en de manier waarop zij deze combineren, interpreteren en in een ideologisch kader plaatsen (evolutie), dat de wijze van misleiding vormt. Nu we iets hebben om mee te werken, kunnen we, bij het uitzoeken van dit alles, misschien ook een idee krijgen van hoe het komt dat onze beschaving zo volledig door leugenaars wordt beheerst.

Er is duidelijk een aanzienlijke hoeveelheid bewijsmateriaal dat een soort 'supermens', bekend als Cro-Magnon, plotseling in Europa verscheen en hij was nog nooit eerder gezien in de voorafgaande 200 duizend jaar (of langer) sinds het bestaan van de Neanderthaler. Uit het bewijsmateriaal blijkt, dat deze nieuwe mens de schepper was van grotschilderingen en andere verbazingwekkende kunst in het licht van de vermeende primitiviteit van zijn levensstijl. Het verband tussen de zogenaamde primitieve levensstijl en de schilderingen is vrij solide voor zover ik kan zien, in de tijd gezien. Maar, zoals opgemerkt, was dit vele duizenden jaren vóór de Zondvloed, dus er was tijd genoeg voor een geavanceerde beschaving om zich daarna te ontwikkelen en het is in de ontwikkeling van deze technologische beschaving dat we volgens mij de 'rituele fout' vinden die haar ondergang veroorzaakte - en het kan zeker te maken hebben met 'seks', hoewel niet in de gewone zin.

De revisionistische onderzoekers hebben beslist veel bewijs verzameld voor het bestaan van een oude, hoog ontwikkelde beschaving. Dit bewijs wordt totaal genegeerd door de reguliere wetenschap. Zij verklaren dit bewijs op de meest belachelijke manieren en als hen dat niet lukt vallen ze het karakter van de persoon erachter aan. Het meeste bewijs voor grote steden dateert van ver na de verschijning van de Cro-Magnon en zijn duidelijk 'primitieve' levensstijl - hoewel de beoordeling van zijn levensstijl als 'primitief' misschien onjuist is. Als we kijken naar planetaire cataclysmen en hun capaciteit om het aardoppervlak schoon te schrobben moeten we begrijpen, dat er niet veel bewijsmateriaal over is dat onderzocht kan worden. Dat er überhaupt bewijs is, is een wonder! We moeten werken met wat we hebben maar laat ik zeggen, dat de revisionisten meer solide bewijs aan hun kant hebben dan de op evolutionistische leest geschoeide reguliere pseudo-wetenschappers, ook al claimen deze laatsten de diploma's, de methodologie (die weliswaar goed is!) en alle subsidiegelden.

Afbeelding
Na alles gelezen te hebben wat ik maar kon vinden over de 'cyclus van tijdperken', dacht ik veel na over dit onderwerp en dit is wat mij te binnen schiet, hoewel het slechts een eerste benadering is en er nog wat verder aan gewerkt zal moeten worden: Er bevinden zich vele cycli binnen cycli welke worden ervaren door het leven op deze planeet, door de planeet zelf, het zonnestelsel, het melkwegstelsel en zelfs het Universum. De langste cyclus die betrekking zou kunnen hebben op de Aarde als deel van het zonnestelsel is haar baan om het melkwegstelsel, welke zo'n 225 miljoen jaar in beslag neemt. Ik zou dat een 'Aeon' noemen. Dat zijn 9000 25.000 jaar durende precessiecycli. Een derde van 9000 precessiecycli is 7,5 miljoen jaar.

Er zijn een aantal manieren om deze getallen te ontleden en de meest bevredigende is om de Aeon-periode terug te brengen tot 750 perioden van elk 300.000 jaar. Laten we deze perioden van 300.000 jaar 'Epochs' noemen. Vervolgens kan 300.000 worden onderverdeeld in 4 'seizoenen', of perioden van elk 75.000 jaar, welke we 'Grote Tijdperken' kunnen noemen. Dezelfde periode wordt verder onderverdeeld in 12 perioden van elk 25.000 jaar, hetgeen ongeveer een precessiecyclus of 'Groot Jaar' omvat. Een precessiecyclus kan door vier worden gedeeld (de vier Yuga's/tijdperken met een periode van 6.250 jaar voor elke Yuga). Zie de eerste illustratie.

De precessiecyclus kan ook door 12 worden gedeeld, hetgeen een periode oplevert van 2.083,3333 jaar. Deze laatste duiden we aan als astrologische tekens, of "Aardse Tijdperken". Drie tekens horen bij een Yuga/tijdperk.

We kunnen elk van de genoemde segmenten nemen en deze weergeven als een eigen 'grote cyclus' en het verder onderverdelen in steeds kleinere eenheden. Dit deed ik in de tweede illustratie. In de eerste illustratie zien we de Aeon niet, omdat deze cyclus eenvoudigweg te lang is om ons mee bezig te houden. De grootste welke wordt weergegeven is een van de 750 tijdperken. Maar in de tweede illustratie heb ik de tijdsperioden verkleind, zodat elke Astrologische tekenperiode van 2083,333 jaar is verdeeld in vier Aardse tijdperken van 520,8333 jaar. Ik dacht er een beetje mee te spelen en maakte 2013 het einde van de huidige IJzertijd/Donkere Tijd/Aarde Tijd en begon deze Aarde Tijdperken af te trekken en, zoals u kunt zien, bleken de getallen zeer interessant te zijn.

De eerste aftrek leidt ons naar 1492, toen Columbus Amerika 'ontdekte'. De tweede datum, 971, is het jaar waarin de Moskee Azhar in Cairo, Egypte werd gebouwd (970-972). Men denkt dat de Noorse ontdekkingsreiziger, Leif Eriksson, in dit jaar werd geboren. Wat we wel weten is dat Keltisch Brittannië aan het begin van de 9e eeuw in puin lag. Dit wijst erop dat voor deze tijd al een soort verwoesting had plaatsgevonden. Nennius stelde een geschiedenis van zijn volk samen welke fascinerende lectuur omtrent deze tijd oplevert, hoewel dit door 'deskundigen' vaak als pure fantasie wordt verworpen. Misschien was dat het niet?

Het volgende jaartal dat naar voren komt is 450 AD. Dit was de tijd van Attila de Hun en de val van het Romeinse Rijk. De datum 1633 v. Chr. is bij benadering de tijd van de uitbarsting van Thera en, naar mijn mening, de tijd van Abraham en Sarai in Egypte, aldaar bekend onder de namen Ay en Nefertiti.

Afbeelding
Het punt is dat, ook al is het maar een eerste benadering, dit een zeer interessante manier lijkt om naar de cycli der tijd te kijken en u kunt er zeker van zijn dat dit het onderwerp zal zijn van een toekomstig artikel waarin een en ander grondiger zal worden onderzocht. Ondertussen meen ik dat veel lezers het leuk zullen vinden om hiermee te spelen en te zien wat er gebeurt als de cyclus verder wordt ontleed en geanalyseerd.

Terugkerend naar ons onderwerp kunnen we stellen dat er veel onzekerheid over de datering van verschillende soorten vroege mensen bestaat. Wat ik wil zeggen is dat het Gouden Tijdperk van de legende een Groot Gouden Tijdperk was, zoals afgebeeld in de eerste illustratie en dat meer dan één beschaving is ontstaan en vervallen gedurende de 300.000 jaar sinds het begin van de huidige Epoch. Misschien was de Grote Zondvloed, de vermeende vernietiging van Atlantis, geschat op 12 tot 13 duizend jaar geleden, slechts het einde van een tijdperk binnen een tijdperk binnen een tijdperk?

Misschien hebben hele subcycli van tijdperken, zoals beschreven in de theorie van de Yugas, zich afgespeeld tussen het moment van de eerste verschijning van Cro-Magnon in Europa en het einde van het Pleistoceen, zo'n 12.000 jaar geleden? Ik denk dat we op geen enkele manier het leven van de mensheid voor of onmiddellijk na de Zondvloed kunnen beschouwen als een Gouden Tijdperk. Maar als we dan het Boven-Paleolithicum als een soort Gouden Tijdperk beschouwen (en we zullen zien dat we daar enige redenen toe hebben) en ons huidige tijdperk, de IJzertijd, in de richting van Duisternis en Vernietiging gaat, waar past de Zondvloed dan in dit alles? Welnu, de helft van een precessiecyclus is 12.500 jaar en veel deskundigen die zich bezighouden met de kwestie van kometaire inslagen en de Zondvloed zeggen dat dit het tijdstip is waarop de Zondvloed plaatsvond: 12.500 jaar geleden, vaak afgekort tot 13kya. Waarom is deze grotere cyclus die ik voorstel belangrijk? Laten we eens kijken naar het zeer grote plaatje.

In hun boek The Sixth Extinction beschrijven Richard Leakey en Roger Lewin (Doubleday, 1995) het heden als een tijd waarin we afstevenen op het uitsterven van tenminste 50% van al het leven op Aarde, mogelijk met inbegrip van de mensheid. Zij suggereren dat het grootste deel van het uitsterven het gevolg is van menselijke overbevolking en overexploitatie van de planetaire hulpbronnen. Maar er is meer aan de hand dan wat de mens kan worden verweten, zoals duidelijk blijkt uit het onderzoek naar kometaire invloeden. Onze huidige uitsterving is, blijkbaar, slechts een deel van een zeer grote cyclus. Richard Firestone e.a. schrijven in The Cycle of Cosmic Catastrophes:
"Als mensen de term uitsterven gebruiken bedoelen ze dat veel levende soorten zijn verdwenen. Dit is echter slechts een deel van de vergelijking. Een andere kant is dat sommige soorten overleefden. Bij alle grote uitstervingen in het verleden, waarbij ecosystemen uit balans raakten, maakten veel van de overlevende soorten een explosieve groei door. Dit is wat er 13.000 jaar geleden gebeurde, toen een ongewone mix van omstandigheden gunstige omstandigheden creëerde voor de menselijke soort.

Ten eerste waren er nieuwe genen. Aangespoord door genetische mutaties welke een uitbarsting van creativiteit en technologische vindingrijkheid veroorzaakten, werden mensen nog efficiëntere roofdieren. De Gebeurtenis doodde vele concurrerende roofdieren en bekwame jagers decimeerden vele overlevende exemplaren, waardoor meer mensen overleefden. Dezelfde vindingrijkheid maakte de mensen beter in het vinden van voedsel op alle mogelijke manieren en bijgevolg breidde de menselijke bevolking zich snel uit.

Ten tweede bevorderde een gunstig klimaat, deels te danken aan het broeikaseffect van de inslagen, grotere menselijke bevolkingen. Het warmere klimaat in combinatie met de nieuwe vindingrijkheid van de mens bevorderde de uitvinding van de landbouw, waardoor de mens zich bevrijdde van een nomadische levensstijl. Door de ontwikkeling van betere woningen, kleding en wapens kon de menselijke bevolking toenemen.

Afbeelding
Ten derde leidde toename van de bevolking ertoe dat meer mensen samen gingen wonen in dorpen en steden, waar zich door de verdeling van de arbeid een groter reservoir van geschoold talent kon ontwikkelen. Dit leidde tot een bijna constante technologische opbloei op vele gebieden welke onder andere aardewerk, metaalbewerking en het schrift voortbracht.

Dat lijkt allemaal positief, behalve dat de ontluikende bevolking, aanvankelijk gestimuleerd door de uitstervingsgebeurtenis, de kiem bevatte van veel van onze huidige problemen. Wanneer bij een soort overbevolking optreedt - of het nu gaat om konijnen, sprinkhanen, lemmingen of mensen - gaat dat gepaard met een hele reeks problemen, waaronder epidemieën, hongersnood, extreme agressie, vernietiging van het ecosysteem en schaarse hulpbronnen, welke stuk voor stuk een groot urgent probleem vormen in onze huidige samenleving.

Een uitstervingsreeks omvat de volgende fasen:

1) Een grote catastrofe leidt tot de verdwijning van sommige soorten.
2) Deze verdwijningen leiden tot overbevolking van sommige overlevende soorten.
3) Overbevolking leidt tot een verwoestende ontvolking.

Deze vergelijking gaat op voor elke uitsterving in het verleden. In de huidige reeks hebben we als soort de eerste twee stadia doorlopen, maar niet het laatste stadium, ontvolking..." (Richard Firestone, Allen West, Simon Warwick-Smith, The Cycle of Cosmic Catastrophes, Bear & Co., 2006.)
Ik meen dat er meer aan de hand is dan Firestone et al. veronderstellen. Maar het is belangrijk voor ons om te beseffen dat wat 13.000 jaar geleden gebeurde, slechts één van de vele uitstervingen was. Als dit ongelooflijk gewelddadige cataclysme - waarbij bijna al het leven op Aarde werd weggevaagd - zich voordeed toen een wereldrijk over andere rijken wilde heersen, moeten we ons misschien afvragen: manifesteren onze levende planeet, haar metgezellen in het zonnestelsel en haar moederzon een soort bewustzijn en hebben zij, tezamen, de middelen om met de mensheid - of met welke andere soort dan ook - af te rekenen wanneer het, bij wijze van spreken, 'te gek' wordt? Was Atlantis zo'n voorbeeld? Zijn andere vernietigde en begraven beschavingen, waarvan de namen reeds honderden, zo niet duizenden jaren lang volledig zijn vergeten, op soortgelijke wijze het slachtoffer geworden van hun eigen overmoed?

Afbeelding
Heeft een komeet zoals Hale-Bopp (hierboven) genetische variatie of mutatie naar de aarde gebracht?
Terugkomend op de mogelijkheid van het bestaan van een geavanceerde beschaving met de naam Atlantis, zien we dat hier al heel lang over wordt gediscussieerd en dat er reeds vele theorieën over geopperd werden. Ik ga dat hier niet onderzoeken, ik wil alleen benadrukken dat dit nog steeds een voortdurende wetenschappelijke discussie is. Ik heb hier op mijn bureau een artikel van Emilio Spedicato van de Universiteit van Bergamo, getiteld Galactic Encounters, Apollo Objects and Atlantis: A Catastrophical Scenario for Discontinuities in Human History. Het werd voor het eerst gepubliceerd in 1985, herzien in 1990, en opnieuw in 1997. In zijn samenvatting schrijft hij:
"Recente bevindingen over interacties van de Aarde met buitenaardse lichamen, in het bijzonder kometen en Apollo-achtige objecten, passeren de revue met speciale aandacht voor klimatologische effecten. We bespreken de hypothese, dat de laatste ijstijd ontstond door een botsing boven een continent en werd beëindigd door een botsing boven een oceaan. Wij stellen voor dat tijdens de ijstijd voldoende goede klimatologische omstandigheden op de lagere breedtegraden de mensheid in staat stelden een hoog beschavingsniveau te ontwikkelen. Het Platonische verhaal van Atlantis wordt geïnterpreteerd als een in wezen correcte beschrijving van een politieke macht die actief was in de laatste periode van de laatste ijstijd"
Een politieke macht welke actief was in de laatste periode van de laatste ijstijd met plannen tot overname van de wereld klinkt niet erg als onze vreedzame Cro-Magnon volkeren, die grotten beschilderden en steenhouwwerk produceerden dat niet onder deed voor het werk van de meest getalenteerde beeldhouwers van onze tijd en die een homogene levensstijl in stand hielden welke zo bevredigend was, dat het volgens de bewijzen vele duizenden jaren duurde. Het klinkt zeker alsof er iets gebeurde tussen de tijd van de grotschilderingen en de Zondvloed. Het zou hetzelfde kunnen zijn wat in onze eigen cultuur gebeurt: een sluipende corruptie die langzaam maar zeker alles vergiftigt en een hele beschaving naar de ondergang leidt. Het kan ons dus goed doen om enig idee te hebben van wat dit geweest zou kunnen zijn, hoe het gebeurd zou kunnen zijn. Onze bespreking hierboven van de corruptie van de wetenschap kan hier veel mee te maken hebben.

Iedereen weet dat er iets vreselijk mis is met onze wereld, maar er zijn honderden - zo niet duizenden - verklaringen waarom dit zo is. Sommige daarvan zijn juist of gedeeltelijk juist, andere zijn gewoonweg verkeerd en bedoeld om de mensen onwetend te houden. Vanuit mijn eigen standpunt bekeken is het achterhalen van de waarheid over onze geschiedenis - of zo dicht mogelijk daarbij - een zeer belangrijke taak in het proces van het uitvinden wat er mis is. Je kunt er niet achter komen hoe je ergens weer uit moet komen zonder de aard daarvan grondig te begrijpen - je moet de dingen als het ware 'back-engineeren', en daar komt de studie van de geschiedenis en de natuurwetenschappen om de hoek kijken. Bovendien moet je voldoende bewijs hebben om anderen ervan te overtuigen, dat elk plan dat je hebt gebaseerd is op feiten - primaire realiteit - en de dingen niet erger zal maken. Een sociaal geneeskundige heeft de verantwoordelijkheid om 'geen kwaad te doen' en dat betekent dat je niets moet behandelen wat je niet begrijpt.

Ik heb eerder getheoretiseerd dat de kometaire vernietiging in verband met de Zondvloed verantwoordelijk geweest kan zijn voor mutaties in de menselijke bevolking en dat deze mutaties hebben geleid tot een verscheidenheid aan psychopathologieën, welke zich geleidelijk aan in de bevolking hebben verspreid, waardoor de mensheid en het leven op Aarde stukje bij beetje werden gecorrumpeerd, totdat we zijn aanbeland waar we nu zijn. Misschien is dat met Atlantis gebeurd door een nog vroegere cataclysmische interactie en ik zal uitleggen waarom ik dat denk. Waar Atlantis mee eindigde, volgens Plato, en wat wij vandaag hebben, was en is een corrupt wereldsysteem, dat streeft naar overheersing van de hele wereld. In Atlantis, middenin, of onmiddellijk na, het uitvechten van een overheersingsoorlog kwam de Zondvloed, welke bijna al het leven op Aarde in één dag en nacht wegvaagde. Nogal ontnuchterend als je erover nadenkt. Dan krijg je zin om Bijbels te gaan!
"Maar gelijk de dagen van Noe waren, alzo zal ook de komst des Mensenzoons zijn. Want gelijk in de dagen vóór den zondvloed zij aten en dronken, huwden en ten huwelijk gaven, tot op den dag, waarop Noe in de ark ging, en niet wisten, totdat de zondvloed kwam, en hen allen wegnam..." (Mattheüs 24:37-38.)
Dus iets corrumpeerde de wereld van de Cro-Magnon mens lang voor deze tijd en wat het ook was, het leidde ertoe dat vreedzame jager-verzamelaar types een complexe technologische beschaving creëerden, welke vervolgens de volkeren der wereld naar een afgrond voerde; en het kan zomaar zijn dat deze corruptie de Zondvloed overleefde en nog steeds aanwezig is in onze eigen samenleving. Het is een systeem dat uitgaat van puur materialisme als fundament en dat de mogelijkheden van bewustzijn als factor in de menselijke dynamiek volledig uitsluit (behalve als bijproduct of "uitscheiding" van materie). En als ik het over materialisten heb dan bedoel ik ook de aanhangers van de scheppingstheorie, aangezien hun standpunt in feite net zo volledig op materialisme is gebaseerd als dat van de evolutionisten. Laten we eens kijken naar een paar feiten, welke ons aanwijzingen kunnen geven over de oorsprong van deze wijze van denken/geloven. Paul Mellars schrijft in The Neanderthal Legacy:
"Misschien wel het meest intrigerende en raadselachtige aspect van het Midden-Paleolithicum is hoe en waarom het tot een einde kwam na een periode van ongeveer 200.000 jaar van opmerkelijke stabiliteit. Uit de voorgaande hoofdstukken is gebleken dat er weliswaar belangrijke verschuivingen waren in de precieze morfologie en technologie van de produktie van stenen werktuigen, bestaanspatronen, spreiding van vindplaatsen enz. in verschillende stadia van het Midden-Paleolithicum, maar dat zeer weinig of geen van deze verschuivingen een radicale reorganisatie of herstructurering van technologische, economische of sociale patronen lijken te weerspiegelen. De meeste van de gedocumenteerde veranderingen lijken eerder cyclisch dan richtinggevend van aard te zijn ... geen van deze veranderingen suggereert op dit moment meer dan een herschikking van culturele - en gedragspatronen welke, in een of andere vorm, kunnen worden teruggevoerd tot de tijdspanne van de voorlaatste ijstijd ...

Afbeelding
Cro-Magnon grot kunst toont een hoge mate van verfijning
De dramatische breuk in dit patroon van gedragsstabiliteit doet zich voor ten tijde van de klassieke overgang van Midden- naar Boven-Paleolithicum, welke in de meeste streken van Europa wordt gedateerd op ongeveer 35 - 40.000 v. Chr." (Paul Mellars, The Neanderthal Legacy, Princeton University Press, 1996.)
En dan stelt hij de belangrijkste vraag op het gebied van archeologie en paleontologie: Wat is het precieze karakter van de gedragsverandering en in hoeverre was dit het gevolg van een grote verspreiding van nieuwe menselijke populaties? De vraag die daaruit voortvloeit is natuurlijk: waarom zouden we deze specifieke combinatie van biologische en gedragsverandering op dit specifieke punt in de archeologische reeks aantreffen? Het was tenslotte een tijd waarin grote delen van Europa nog in de greep waren van een ijstijd. (Althans, zo wordt ons verteld, hoewel Allan & Delair in hun boek Cataclysm overtuigend pleiten voor een andere interpretatie van de ijstijden).

Opmerkelijk is hier dat in het hierboven geciteerde artikel van Spedicato wordt voorgesteld, dat de laatste ijstijd begon met een komeetinslag of -explosie boven land. Misschien vinden we hier een aanwijzing voor de plotselinge verschijning van de Cro-Magnon mens?

Op mijn bureau ligt een artikel van Rhawn Joseph en Chandra Wickramasinghe getiteld Comets and Contagion: Evolution and Diseases From Space. Zij schrijven in hun conclusies:
"Correlatie betekent geen oorzakelijk verband en dus kunnen er geen harde conclusies worden getrokken ondanks de overvloed aan bewijzen welke duiden op een verband tussen kometen en ziekten afkomstig uit de ruimte. Niettemin zijn kometen een ideaal vehikel om een verscheidenheid van microben, waaronder virussen, van planeet tot planeet en zelfs van zonnestelsel tot zonnestelsel te vervoeren. Wanneer deze organismen worden afgezet op een wereld waar al leven bestaat, kunnen genen worden uitgewisseld en kan de evolutie van nieuwe soorten plaatsvinden, of omgekeerd kan besmetting worden ontketend en kunnen ziekte, dood en pest zich over het land verspreiden".
Laten we veronderstellen dat de genen voortgebracht door de Cro-Magnon mens op Aarde kunnen zijn gebracht ten gevolge van een komeetinslag. De eenvoudigste versie van deze panspermia-theorie is die van Sir Fred Hoyle en Chandra Wickramasinghe, die suggereren dat levensvormen de atmosfeer van de Aarde blijven binnendringen en verantwoordelijk kunnen zijn voor epidemische uitbraken, nieuwe ziekten en de genetische vernieuwing welke nodig is voor macro-evolutie. De mechanismen die voor interstellaire panspermie worden voorgesteld zijn stralingsdruk en lithopanspermie (micro-organismen in rotsen), doelbewuste gerichte panspermie vanuit de ruimte om de Aarde te bezaaien. Interplanetaire overdracht van materiaal is goed gedocumenteerd, zoals blijkt uit meteorieten van Mars-oorsprong welke op Aarde zijn gevonden.

Er zijn verschillende andere zaken welke hierop inspringen. Ik stel voor dat de lezer eens kijkt naar Planet-X, Comets & Earth Changes van James M. McCanney en Cataclysm van D.S. Allan en J.B. Delair. McCanney's werk houdt zich bezig met het Plasma Discharge Comet Model. Ik beveel dit boek ten zeerste aan en wilde dat ik hier de ruimte had om zijn ideeën adequaat samen te vatten, maar dat is niet het geval. Deze ideeën gaan over elektrische ladingen van kometen en hoe deze reageren met de zon en de planeten van ons zonnestelsel. Wat hier belangrijk is, is wat McCanney opmerkt over de planeet Mars. Hij schrijft:
"Mars had in het verleden oceanen, maar die zijn verdwenen en de atmosfeer welke het water, de oceanen en de rivieren op hun plaats hield, is ook verdwenen. Waarom zou een planeet die bijna net zo groot is als de aarde, met uitgestrekte oceanen en een substantiële atmosfeer welke hem op zijn plaats houdt, deze plotseling laten verdwijnen? De realiteit is dat als dit miljoenen jaren geleden was gebeurd, de enorme stofstormen die Mars elk jaar teisteren, de geologische kenmerken allang zouden hebben uitgewist of uitgehold... In werkelijkheid kan Mars zijn atmosfeer niet meer dan een paar duizend jaar geleden verloren hebben en er zijn historische verslagen dat de Ouden een grote komeet langs Mars zagen trekken en de oceanen en de atmosfeer in één nacht oplosten... De Ouden zouden hiervan getuige zijn geweest en beschreven het als een reusachtige slangachtige uitloper die uit de enorme komeet kwam welke uiteindelijk de planeet Venus werd.

Als een grote komeetkern dicht genoeg bij een planeet komt om elektrisch op elkaar in te werken, dat wil zeggen dat de komeet een elektrische verbinding met de planeet aangaat, dan mag wat men de 'oppervlaktezwaartekracht' van het object noemt, het overnemen. Als dit gebeurt zal het object met de grotere oppervlaktezwaartekracht de vluchtige stoffen (lucht, water, enz.) opzuigen en als dit proces lang genoeg doorwerkt, zal het object met de grotere oppervlaktezwaartekracht de atmosfeer en de oceanen van het kleinere object grotendeels verwijderen. Het ene object wordt van zijn mantel ontdaan en het andere krijgt een aanzienlijke manifestatie van vervuiling. Het is duidelijk dat Mars dit onlangs onderging... Dit bewijst ook dat het object op zijn minst groter was dan de planeet Mars - zo groot als de planeet Venus of groter. ...

Afbeelding
De Aarde is inderdaad bij soortgelijke gebeurtenissen betrokken geweest, maar tot nu toe hebben wij het touwtrekken weten te 'winnen' ... wij ontvingen wat neerkomt op enorme verontreinigingen (regen bestaande uit zwavel en brandende nafta of koolwaterstoffen, alsmede overstromingen van water). Hieruit blijkt ook dat de olie van de wereld niet afkomstig is van miljoenen jaren van rottende varenbossen (geen enkele chemicus heeft ooit een proces ontwikkeld om rottende materie om te zetten in olie).

De olie viel op de Aarde neer tijdens zo'n vervuilingsgebeurtenis toen de Aarde een hemelse strijd voerde met een grote kometaire indringer. De grote overstroming op Aarde was ook het gevolg van het water in de komeetstaart, dat op aarde viel tijdens dezelfde of soortgelijke ontmoetingen... De meeste wetenschappers beseffen niet dat kometen zeer groot kunnen worden en dat de hoeveelheid water, olie, enz. die in de staart van een zeer grote komeet wordt geproduceerd, de atmosfeer van de planeet Aarde in het niet zou doen vallen. Toen de olie in het Midden-Oosten voor het eerst in grote hoeveelheden werd gebruikt, lag zij in plassen op de grond. Toen dit opgebruikt was, groeven ze in het zand en nu boren we in oceanen naar olie welke in het zand sijpelde nadat ze van boven was gevallen tijdens de vele ontmoetingen met kometen die de Aarde heeft beleefd.

Een ander aspect van de aankomst van nieuwe objecten van buiten het zonnestelsel is dat zij dikwijls in veelvoud aankomen. Dit komt omdat, wat ook de bron is van deze rondzwervende objecten van gene zijde, ze op hetzelfde moment zijn gevormd of versplinterd...

Aangezien kometen in veelvoud komen... zou het mogelijk kunnen zijn dat de massieve komeet Hale-Bopp een voorloper of metgezel was...?" (James McCanney, Planet-X, Comets & Earth Changes, jmccanneyscience.com, 1980-2003.)
Hoewel ik dolgraag meer uit dit fascinerende boek zou citeren, moeten we nu verdergaan. Het belangrijkste van McCanney's theorie (en je moet het hele boek lezen om het volledig te kunnen waarderen en te begrijpen waarom de corrupte wetenschappelijke gemeenschap hem de mond wilde snoeren!) is het gedeelte over elektrisch geladen lichamen, welke in staat zijn een planeet te strippen en dan, bij het ontmoeten van een andere grotere planeet, kan de tweede planeet al dit materiaal verwerven. Dit materiaal kan zeker organisch materiaal bevatten, mogelijk zelfs geatomiseerde lichaamsdelen van voorheen levende wezens welke bacteriën, virussen en meer bevatten! Dit zou de plotselinge verschijning van de Cro-Magnon mens kunnen verklaren: een virus met veel DNA van een vroegere menselijke gastheer op een andere planeet zou een populatie van vroege hominiden op Aarde kunnen hebben besmet en, presto! Per direct een moderne mens!

Natuurlijk rijst de vraag waar de menselijke types leefden waar dat voormeld DNA vandaan kwam. Mars? Mogelijk. Hier wordt het Allan & Delair boek Cataclysm van belang. Dit boek behelst waarschijnlijk een van de meest uitstekende compilaties van wetenschappelijke gegevens - met bronnen en referenties - dat ik ooit ben tegengekomen over het onderwerp van het cataclysmische verleden van onze Aarde. Zoals ze in hun inleiding opmerken: "Sommige lezers zullen terugdeinzen voor de overvloed aan referenties en ze misschien zelfs als hinderlijk of opdringerig beschouwen. In een werk van dit genre is nauwkeurige documentatie essentieel..." Precies. En voor een OCD data- en patroonherkenningsjunkie als ik is dit boek een genot, ook al ben ik het niet helemaal eens met sommige conclusies.

Afbeelding
Allan & Delair stellen serieuze vragen aan de gangbare interpretatie van onze werkelijkheid en geschiedenis aan de orde en doen dat tot de tanden gewapend met wetenschap. Het pleidooi dat zij houden voor een wereld uit het Gouden Tijdperk voorafgaand aan de Zondvloed is overtuigend en tamelijk uniek. Met behulp van harde gegevens afkomstig van letterlijk elk gebied der wetenschap tonen zij aan, dat honderdduizenden jaren van ijstijden een mythe kunnen zijn, in het leven geroepen om de vele afwijkende vondsten op Aarde te verklaren welke de uniformitaire wetenschap op geen enkele andere manier kon verklaren. Deze gegevens suggereren sterk dat er een totaal andere planeet was vóór een wereldwijd cataclysme, dat volgens hen plaatsvond in 9500 v. Chr. Maar het laatste onderzoek plaatst de meest recente grote gebeurtenis minstens nog eens duizend jaar vroeger. Zij noemen het de 'Phaeton Ramp'. Zij brengen ook de kwestie van de "Vijfde Planeet" ter sprake, welke zou hebben bestaan op de plaats waar zich thans de asteroïdengordel bevindt. Zij stellen dat de Phaeton Ramp eveneens de vernietiging van deze Vijfde Planeet omvatte en dat het hemelse onheil - dat het gehele zonnestelsel trof - overal puin achterliet. Ook hier stellen zij dat dit plaatsgreep op hetzelfde moment als de Zondvloed, welke wij in verband brachten met de vernietiging van Atlantis 13.000 jaar geleden hoewel zij een andere datum voorstellen. Ik denk dat hier sprake is van het door elkaar halen van een aantal afzonderlijke gebeurtenissen. Zoals opgemerkt stelt Spedicato een gebeurtenis voor, welke een ijstijd inluidde en een andere gebeurtenis welke deze beëindigde. Andere bronnen tonen op overtuigende wijze het bewijs van andere grote ijstijden op Aarde aan, dus we hoeven ons niet te beperken tot slechts één of twee episoden. Ik heb ook niet de ruimte om dat hier allemaal uit te werken!

Allan & Delair stellen in ieder geval voor, dat Phaeton voortkwam uit een astronomisch nabije supernova-explosie en dat een gedeelte van de geëxplodeerde astrale materie ons zonnestelsel binnenstormde, een 'oorlog in de hemel' ontketende, de Vijfde Planeet vernietigde, haar grondstoffen in beslag nam, zich met de Aarde inliet en water en olie etcetra op onze planeet dumpte, terwijl haar axiale oriëntatie hierdoor veranderde, de ordening van land en water volledig herschikt werd (natuurlijk, als wij meer water verkregen was er meer land vóór die tijd en hun kaart welke toont hoe eea eruit moet hebben gezien, gebaseerd op wetenschappelijke vondsten, is fascinerend), vervolgens dook Phaeton in de zon om nooit meer iemand of iets lastig te vallen. Hoewel ik bijna alles wat ze in hun boek voorstellen (en met referenties hebben ondersteund) erg goed vind, ben ik niet zo zeker van dit idee. Het is natuurlijk mogelijk, maar Victor Clube en Bill Napier hebben een goed idee met hun Reuzenkomeet die talloze keren de ronden maakte en dit sluit heel goed aan bij wat McCanney voorstelt (als echo van Velikovsky): dat de reuzenkomeet eigenlijk Venus was. De reusachtige komeet welke uiteenvalt in talloze andere grote kometen en hun streken, zoals beschreven door Clube & Napier, zouden dan brokken van de razende Vijfde Planeet kunnen zijn en nog steeds, voor het grootste deel, het leven op Aarde bedreigen. Natuurlijk omvat dit weer talrijke gebeurtenissen die veel verder teruggaan dan 9.500 v. Chr. Het zou wel heel fijn zijn als de knappe koppen in de wetenschap zich nu eens vrijelijk en openlijk over dit soort vraagstukken zouden kunnen buigen.

Het belangrijkste in hun boek is niet alleen de gedetailleerde verzameling van gegevens welke hun interpretatie ondersteunen van hoe de Aarde er moet hebben uitgezien vóór tenminste één Zondvloed, maar ook hun gegevens (zwakker omdat ze mythologisch zijn, maar toch goed gedaan) omtrent de betrokkenheid van de Vijfde Planeet bij deze ramp, samen met Mars en Venus. Hun beschrijving van de antediluviaanse wereld is gewoonweg prachtig: in zo'n wereld zou een echt Gouden Tijdperk hebben kunnen bestaan!

Stel nu eens dat er inderdaad een Vijfde Planeet in ons zonnestelsel zou bestaan, waar zich nu de asteroïdengordel bevindt, zoals zovelen hebben verondersteld. En stel dat deze Planeet een soort geavanceerde technologische beschaving had. Veronderstel verder dat zij zich bewust waren van de mogelijke dreigende vernietiging van hun Planeet en a) schepen naar de Aarde lanceerden met een klein aantal vluchtelingen uit de ruimte of, als er te weinig tijd was of hun capaciteiten niet berekend waren op zo'n groot project, b) gemanipuleerde virussen met hun eigen DNA naar de Aarde stuurden. Het andere alternatief zou dan zoiets inhouden als het scenario met Mars zoals beschreven door McCanney: misschien heeft de indringer een grote hoeveelheid materiaal van die Vijfde Planeet weggezogen en heeft de Aarde dat in een latere interactie (samen met materiaal van Mars) opgevangen en vervolgens op Aarde gedumpt. Dit zou veel organisch materiaal omvat kunnen hebben, waaronder virussen welke grote delen van het DNA van de geavanceerde wezens op die planeet hadden opgenomen en welke vervolgens een populatie van Aardse hominiden infecteerden, waardoor macro-evolutie in slechts een paar generaties zou worden veroorzaakt. Dergelijke virussen welke door ruimtestenen zouden kunnen worden meegevoerd zouden ook de verdwijning van de Neanderthaler kunnen verklaren. Denk maar aan de 'Zwarte Dood'. Ik denk dat de antwoorden te vinden zijn in een of andere combinatie van deze verschillende factoren.

Ik denk dat al deze boeken belangrijke bijdragen leveren aan de oplossing van de oorsprong van de mensheid op Aarde en ze behandelen veel van de problemen van de archeologie, paleontologie, geologie, enzovoort. Maar er is meer waar we over na moeten denken.

Wij weten dat de vroegst bekende overblijfselen van Cro-Magnon-achtige mensen radiometrisch gedateerd zijn op 35.000 jaar geleden, hoewel er belangrijke vondsten zijn die erop wijzen dat er miljoenen jaren geleden moderne mensentypen op aarde kunnen hebben bestaan. Natuurlijk worden deze vondsten door de evolutionisten onderdrukt (denk aan hun missionaire ijver ter verspreiding van hun religie). Hoe dan ook, ik heb een probleem met de verschijningsdatum van de Cro-Magnon en wel hierom: In mijn boek Secret History citeer ik het onderzoek van Richard Firestone en William Topping, dat aantoont dat er een aantal gebeurtenissen zijn - waaronder inslagen van kometen of asteroïden, om nog maar te zwijgen van een groot aantal minder dramatische dingen, welke de klok van de koolstofdatering kunnen - en hebben! - teruggedraaid (evenals problemen met andere vormen van datering). Omdat we er vrij zeker van zijn dat er talrijke van dergelijke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden moeten we aannemen, dat dingen die radiometrisch gedateerd zijn waarschijnlijk veel ouder zijn, misschien wel met een factor twee. Dus ga ik daar voor deze hypothese van uit. (Zie Secret History voor een gedetailleerde bespreking van dit probleem.)

Laten we veronderstellen dat de planeet Venus de komeet in kwestie was die het zonnestelsel binnenkwam zoals McCanney voorstelt en Velikovsky ondersteunt, hoewel de 'geboorte van Venus' uit Jupiter wordt verworpen. Stel dat dit dezelfde reuzenkomeet is als Clube & Napier beschrijven, alleen kwam deze veel eerder het zonnestelsel binnen dan zij suggereren. Stel vervolgens dat deze reuzenkomeet de dingen deed zoals voorgesteld door Allan & Delair in hun scenario en dat dit zo'n 70 tot 75.000 of zelfs 80.000 jaar geleden plaatsvond. De reden waarom ik deze datum voorstel is tweeledig: 1) gezien het dateringsprobleem dat door Firestone en Topping aan het licht is gebracht, denk ik dat het veilig genoeg is om te denken dat de meeste dateringen waarmee paleontologen en archeologen werken er een factor twee naast zitten; 2) het past keurig in het tijdvak zoals hierboven voorgesteld. Als we kijken naar een cyclus van het uitsterven van soorten, dan moet het een zeer lange periode zijn en het "winterseizoen" van deze 300.000 jaar durende cyclus, bestaande uit 12 precessiecycli, begon 75.000 jaar geleden. O zeker, we kunnen ons overal in elke voorgestelde cyclus bevinden; dit is gewoon degene welke ik nu voorstel, speculatief, omdat een paar dingen passen, inclusief de paleontologische bevindingen over de Neanderthaler. De gemiddelde tijd van zijn volledige manifestatie valt waarschijnlijk precies rond de 300.000 jaar geleden, rekening houdend met dateringskwesties. (Volgens de evolutionisten verschenen zo'n 130.000 jaar geleden volledige Neanderthaler-kenmerken, maar we beseffen dat we hen niet kunnen vertrouwen).

Er kan vóór die tijd een al dan niet geavanceerde beschaving op Aarde hebben bestaan, gedurende een eerdere Epoch. Maar aangezien wat er met de planeet gebeurt tijdens cataclysmen (lees Allan & Delair voor grafische beschrijvingen) is het niet waarschijnlijk dat er veel, zo niet iets, zou overleven, dus daaromtrent kunnen we niet veel speculeren.

Van een andere kant bekeken wil ik nogmaals opmerken, dat paleontologische vondsten erop wijzen dat er in die tijd - en zelfs daarvoor - mensen van het moderne type op Aarde bestonden, hoewel zij verschilden van de Cro-Magnon mens. Anatomisch moderne menselijke fossielen - eigenlijk zijn deze bijna modern - dateren tot 195.000 jaar terug. (We kunnen het dateringsprobleem hier ook in overweging nemen.) Onderzoek 'Omo-resten', 'Homo sapiens idaltu', en 'Skhul en Qafzeh hominiden'. Je zult zien dat ze allemaal 'bijna' zijn.

Dus, deze rare brok steen komt het zonnestelsel binnen en wordt volgens McCanney's theorie een komeet door de interactie met de zonnecondensator. De beroemde interactie met de Vijfde Planeet - Tiamat, zoals opgetekend in de Sumerische verhalen - vindt plaats, waardoor de brok uiteenvalt. Een groot deel blijft over in kleinere brokken en vormt de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter, een ander groot brokstuk scheurt op eigen kracht weg als een 'reuzenkomeet' welke misschien een tijdje verdween, maar daarna weer in steeds kleinere banen werd getrokken totdat hij in de hemelen uiteenspatte en 13.000 jaar geleden de Aarde bombardeerde. Dezelfde brok gaf geboorte aan andere kometen en meteorenstromen zoals beschreven door Clube & Napier, in banen die de Aarde kruisen en we hebben een datum met enkele van de grotere brokken in de niet al te verre toekomst. Dat wil zeggen, tenzij er een andere speler is, waarover dadelijk meer.

Afbeelding
Was de planeet Venus oorspronkelijk een komeet?
Welnu, de "panspermie", zoals de door kometen getransporteerde DNA-zaaien-van-leven-op-Aarde-theorie wordt genoemd, kan ons vrijpleiten voor wat betreft de menselijke evolutie op Aarde, maar niet voor wat betreft de vraag waar dat DNA oorspronkelijk vandaan kwam en hoe de mensen met dat DNA in zich evolueerden, indien de argumenten tegen evolutie welke de panspermia-wetenschappers gebruiken overal van toepassing zijn. Het is duidelijk dat zij onder dezelfde beperkingen staan. Aan de andere kant kan dat een uitweg zijn in een andere richting: DNA zou een zuivere manifestatie van bewustzijn kunnen zijn, een soort lichamelijkheid op het eerste niveau, het koppelvlak tussen de materiële en de non-materiële wereld. Zuivere informatie zou in staat kunnen zijn zichzelf geometrisch te organiseren in de vorm van DNA en, voilà! de bouwstenen van het leven welke complex en in staat zijn om het bewustzijn zelf in de materie in te brengen, ontstaan in een oogwenk. Een soort mini-Big Bang, waarbij het aanwezige bewustzijn de 'explosie' begeleidt. Astronoom Sir Fred Hoyle schreef hierover in een boekje The Origin of the Universe and The Origin of Religion:
"Meer dan een eeuw geleden merkte Alfred Russel Wallace op dat de hogere kwaliteiten van de mens acausaal zijn, net als het heelal zelf. Waar menselijke kwaliteiten door evolutie en natuurlijke selectie zijn aangescherpt, is er maar weinig verschil tussen het ene individu en het andere. Bij gelijke trainingskansen zal er bij gezonde mannen van 20 jaar nauwelijks meer dan 10 procent verschil zijn tussen de Olympische hardloper en de gemiddelde hardloper. Maar met betrekking tot de hogere kwaliteiten ligt het heel anders. Op grond van navraag bij kunstdocenten schatte Wallace, dat er voor elk kind dat instinctief en correct tekent er honderd zijn die dat niet doen. De verhoudingen zijn ongeveer hetzelfde bij muziek en wiskunde. En voor degenen die op deze gebieden uitblinken, is de verhouding eerder één op een miljoen. Na dit punt te hebben gemaakt, kwam Wallace met het opvallende argument dat, terwijl de vaardigheden met een kleine spreiding, zoals lopen, belangrijk zouden zijn geweest voor het overleven van de primitieve mens, de hogere kwaliteiten helemaal geen overlevingswaarde hadden. Gedurende een periode van 12 jaar, doorgebracht in het Amazonegebied en in de bossen van Oost-Indië, leefde Wallace ... met primitieve stamleden ... Wat hij zei was dat hij in zijn ervaring nooit een situatie had gezien waarin een aanleg voor wiskunde van nut zou zijn geweest voor primitieve stammen. Ze waren zo weinig gecijferd dat hij in 12 jaar slechts enkelen zag die tot 10 konden tellen. Zijn conclusie was dat de hogere kwaliteiten, de kwaliteiten met een grote variabiliteit van individu tot individu, niet waren afgeleid van natuurlijke selectie. Door natuurlijke selectie verkregen bekwaamheden hebben een kleine spreiding. Bekwaamheden die niet zijn afgeleid van natuurlijke selectie hebben een grote spreiding.

Wallace schreef slechts een decennium na Maxwell's werk over elektromagnetische velden, welke zelfs in de natuurkunde nog als mysterieus werden beschouwd. Het leek daarom redelijk om te speculeren, dat er misschien een universeel veld was dat op materie inwerkte om intelligentie voort te brengen zodra de evolutie een geschikt stadium had bereikt. Dit is een idee dat van tijd tot tijd nog steeds de kop opsteekt. Maar vandaag de dag komt het zo dicht in de buurt van het schenden van gebieden van zekere kennis dat het voor mij, in ieder geval, niet plausibel is. Ik denk dat de hogere kwaliteiten van genetische oorsprong moeten zijn, net als de rest. Het mysterie is dat we met de relevante genen moeten zijn begiftigd voordat ze van nut kunnen zijn. De tijdsvolgorde van de gebeurtenissen is omgekeerd aan wat we normaal zouden verwachten, een concept dat natuurlijk gal en alsem is voor de respectabele opinie... In de afgelopen jaren ben ik erin geslaagd om afkeer van respectabele samenlevingen te verdienen door te zeggen dat de natuurlijke gescheidenis in de eerste helft van de 19e eeuw dichter bij de waarheid stond dan in de tweede helft." (Hoyle, 1993).
In ieder geval weten we dat Cro-Magnon vrij plotseling opduikt in de archeologische gegevens. We kunnen daaruit niets afleiden over de wijze waarop hij kan zijn aangekomen - lichamelijk of als een infectie, om het zo maar te zeggen. Wat we wel weten is dat dit de meest verbluffende gebeurtenis in de menselijke geschiedenis was. Ik ga niet eens de talrijke deskundigen citeren die over deze gebeurtenis schrijven, want uit alles wat zij schrijven blijkt hun onmacht om dit te verklaren. Velen van hen zijn gracieus genoeg om dit toe te geven.

Hoe dan ook, terugkerend naar de Gouden Eeuw, na aankomst van de Cro-Magnon mens in Europa bereikte de regio blijkbaar een soort nirvana beschaving, welke gedurende meer dan 25.000 jaar kennelijk vreedzaam en stabiel was. Maar wat gebeurde er toen? Indien zij tevreden waren met hun manier van leven, wat gebeurde er dan ter veranderering daarvan? Als zij vervolgens een technologische beschaving ontwikkelden (of sommigen van hen) en verantwoordelijk waren voor de vele geweldige ruïnes van steden welke over de hele wereld zijn gevonden, wat dreef hen dan om zoiets te doen? En deden slechts enkelen van hen dat op slechts enkele plaatsen? Waren dit de Neanderthaler-mens hybriden gemytheciseerd als Kaïn, Tubal-Kaïn, etc.? En dan, als zij deze beschaving ontwikkelden zoals de mythen en legenden - en vele wereldwijde overblijfselen - ons vertellen, wat bracht hen dan tot oorlogsvoering, tot pogingen om de planeet te overheersen? En had dit op zichzelf iets te maken met het cataclysme dat hen bijna volledig van de aardbodem wegvaagde?

Nou, ik heb wel veel hooi op m'n vork genomen hè? Maar ik denk dat ik redelijke oplossingen voor deze problemen kan voorstellen.

De verschijning van de Cro-Magnon mens bracht verschillende technologische en gedragsmatige vernieuwingen, een explosie van symbolische kunstvoorwerpen, gevarieerde en verfijnde beeldende kunst en nog veel meer. Al deze veranderingen worden duidelijk en ondubbelzinnig in verband gebracht met deze eerste verschijning van volledig moderne menselijke wezens. De "cultuur" van de Cro-Magnon volkeren wordt "Aurignacian" genoemd. Er was een opvallende uniformiteit van deze Aurignaciaanse technologie over een uitgestrekt gebied van Europa en het Midden-Oosten, welke zonder enige overtuigende oorsprong of antecedenten verscheen. Er kan geen enkele twijfel over bestaan dat het verschijnen van het Aurignacian een binnendringen weerspiegelt van een in wezen nieuwe menselijke bevolking. En een tijdlang leefden zij met en tussen de Neanderthalers.

De enige manier om volledig te weten te komen hoe buitengewoon dit nieuwe type mens was, is om zorgvuldig de oude typen te bestuderen en dat is wat Paul Mellars uitstekend doet in zijn boek The Neanderthal Legacy. Er zal geen enkele twijfel over bestaan dat de Neanderthalers niet onze voorouders zijn, hoewel er wel sprake kan zijn geweest van een zeer beperkte genetische vermenging, zoals blijkt uit enkele recente DNA-studies. Deze studies suggereren dat deze vermenging zo'n 400.000 jaar geleden plaatsvond en het lijkt erop dat zulks niet in Afrika plaatsgreep, maar eerder in vrijwel alle andere gebieden van de planeet behalve Afrika! Dit vormt een probleem dat moet worden aangepakt.

Afbeelding
Een gezichtsreconstructie van de Cro-Magnon mens
Een zorgvuldige beschouwing van de kenmerken van de Neanderthalers - het weinige dat kan worden onderscheiden, maar vooral hun gebrek aan creativiteit gedurende de 200.000 jaar of meer van hun bestaan - tezamen met het zeer kleine percentage van DNA vermenging kan ons wellicht aanwijzingen geven over hetgeen gebeurd zou kunnen zijn dat de moderne wetenschap zo hevig probeert te verdoezelen met hun evolutietheorieën: genetische menselijke pathologieën met inbegrip van die welke juist die individuen infecteren, die de controle over onze beschaving hebben overgenomen en haar hebben gecorrumpeerd met hun mechanische, materialistische wereldbeeld.

Het zou heel goed kunnen dat bepaalde persoonlijkheidspathologieën bij moderne mensen, zoals de autoritaristische persoonlijkheid en psychopathie, te wijten zijn aan de aanwezigheid van wat Neanderthaler-DNA, dat op bepaalde manieren is gehercombineerd. En hierom suggereer ik dit: na bestudering van al het beschikbare materiaal over Neanderthaler, onstaat de idee dat hun basisnatuur - in emotionele/geestelijke zin - die van de psychopaat is. De volgende citaten uit Robert Hare's boek, Without Conscience, moeten de vergelijking duidelijk maken:
"Psychopaten zijn sociale roofdieren die charmeren, manipuleren en zich meedogenloos een weg banen door het leven, een breed spoor achterlatend van gebroken harten, verbrijzelde verwachtingen en lege portemonnees. Volledig verstoken van een geweten en van gevoelens voor anderen, nemen ze egoïstisch wat ze willen en doen ze wat ze willen, waarbij ze sociale normen en verwachtingen overtreden zonder het minste gevoel van schuld of spijt. Hun verbijsterde slachtoffers vragen zich wanhopig af: "Wie zijn deze mensen?" "Wat maakt hen zoals ze zijn?" "Hoe kunnen we onszelf beschermen?"...

Psychopaten bezitten alles wat nodig is om anderen te bedriegen en op te lichten: Ze praten snel, zijn charmant, zelfverzekerd, op hun gemak in sociale situaties, koel onder druk, onaangedaan door de mogelijkheid om ontdekt te worden, en volledig meedogenloos...

Psychopaten zijn over het algemeen prima tevreden met zichzelf en met hun innerlijke landschap, hoe somber dat ook mag lijken voor buitenstaanders. Zij zien niets verkeerds aan zichzelf, ervaren weinig persoonlijk leed en achten hun gedrag rationeel, lonend en bevredigend; zij kijken nooit met spijt terug of met bezorgdheid vooruit. Ze zien zichzelf als superieure wezens in een vijandige, rücksichtloos competitieve wereld waarin anderen concurrenten zijn voor macht en middelen. Psychopaten achten het legitiem om anderen te manipuleren en te bedriegen om hun "rechten" te verkrijgen en hun sociale interacties zijn gepland om de kwaadwilligheid die zij in anderen zien te slim af te zijn". (Robert Hare, Without Conscience, Guilford Press, 1999.)
De normale wereld van menselijke impulsen en reacties (b.v. emotionele binding, pro-sociale reacties), concepten, gevoelens en waarden komen op essentiële psychopaten over als onbegrijpelijk en zonder duidelijke rechtvaardiging. Ted Bundy noemde schuldgevoel "een illusie... een soort sociaal controlemechanisme". Ze zijn niet in staat om andere mensen te behandelen als denkende, voelende wezens.

Dus, combineer een krachtige dierlijke instinctieve natuur met het spirituele, creatieve, actieve, dynamische, avontuurlijke brein van de Cro-Magon en wat onstaat er dan? Men hoeft zich alleen maar de vermenging voor te stellen van de niet-creatieve, bijna parasitaire Neanderthaler-persoonlijkheid met de dynamische, creatieve Cro-Magnon, om een beeld te krijgen van de agressieve, dominante autoritaire persoonlijkheid, verstoken van creativiteit, geen idee hebbend van tijd en ruimte en volkomen opportunistisch functioneert - een hongerig roofdier, hoewel zijn honger nieuwe uitdrukkingswijzen en vervullingen kent, ook al kan die altijd worden teruggebracht tot vlees - om te eten of om mee te paren of allebei: puur materialisme. Misschien is dat de echte 'Erfgoed der Neanderthalers'?

Dat wil niet zeggen dat er één autoritaristisch of 'psychopaten-gen' is. Als men Barbara Oakley's boek Evil Genes erop naslaat, realiseert men zich dat er verschillende systemen betrokken zijn bij wat wij Cluster-B persoonlijkheidsstoornissen noemen, waaronder psychopathie. En elk van deze systemen wordt gecontroleerd door verschillende sets van genen. Dat zou alleen natuurlijk zijn als we het hebben over een gebeurtenis van vermenging die heel, heel lang geleden plaatsvond. Een mij bekende neuropsycholoog stelde het volgende voor:
"De populatie van elke groep Neanderthalers was waarschijnlijk zeer klein en gericht op overleven in een ruige omgeving. Ik zou dus moeten kwalificeren en zeggen dat Neanderthalers psychopaten waren, want de beschreven gedragskenmerken klinken daar zeker naar. Er ontbrak echter iets bij de Neanderthalers, de intelligentie en het aanpassingsvermogen om in grote groepen te manipuleren. Ik stel me voor dat een significante populatie welke louter uit essentiële psychopaten bestaat, evolutionair instabiel zou zijn. Misschien zijn ze daarom uitgestorven? Ze waren te psychopaat-achtig maar hadden gebrek aan aanpasbare eigenschappen.

De overleving van Neanderthaler genen, met inbegrip van die welke maken dat men geneigd is tot geweld, agressie en gebrek aan empathie zou dan een infusie van genen uit een meer evolutionair stabiele populatie nodig hebben - een met eigenschappen van hogere intelligentie en aanpassingsvermogen in de genetische poel. Dit is wat meer bevorderlijk lijkt voor essentiële psychopathie zoals wij die begrijpen, vandaar dat het begint met vermenging. Daarvoor was het slechts een kiem bestaande uit agressie en gebrek aan empathie, maar dat is niet alles wat iemand tot een essentiële psychopaat maakt. De intelligentie om iets met die eigenschappen te doen, d.w.z. het vermogen om te manipuleren in diverse sociale situaties lijkt daar meer op.

Volgens Richard Bloom in Evolutionary Psychology of Violence - een boek waar ik het niet noodzakelijk geheel mee eens ben - zelfs zonder de motivatie van een individu om zijn genen op korte termijn te verspreiden doen groepen dat wel op lange termijn. Het zou zelfs nog dwingender zijn voor kleine groepen agressieve types, die te maken hebben met ontwrichting van de omgeving en afname van de populatie om vrouwen van een meer stabiele en groeiende populatie te verkrachten. Dat is waarschijnlijk de reden waarom verkrachtingen meer voorkomen tijdens invasies en algemene onrust. Er is veel documentatie over primitieve samenlevingen die plunderden om vrouwen te krijgen. In wezen zouden indringers meer gemotiveerd zijn om vrouwen te verkrachten, juist vanwege de grotere kans dat zij de strijd niet overleven. Hun genen zullen dat eerder doen in het nageslacht dat door de daad ontstaat."
Dat wil zeggen, het was de vermenging welke problematisch was voor de Cro-Magnon populatie. Het was een hybride, niet noodzakelijk een mutatie. Hoewel er zeker ook mutaties kunnen zijn in het hele spectrum van types als gevolg van epigenetische factoren, om nog maar te zwijgen van andere mutatie-veroorzakende gebeurtenissen, waaronder kosmische factoren. Een deel van het onderzoek suggereert dat deze vermenging tussen Neanderthalers en het meer gracieuze type van de moderne mens plaatsvond in het Midden-Oosten. Van daaruit zou het zich kunnen hebben verspreid naar de meer noordelijke Cro-Magnon populatie. Dit suggereert natuurlijk dat het zuivere Cro-Magnon type in feite fysiek van de Vijfde Planeet afkomstig zou kunnen zijn in plaats van een product van een rappe mutatie-gebeurtenis. Er zijn zoveel factoren te onderzoeken dat het werkelijk een schande is dat de evolutionisten de wetenschap beheersen en ons verhinderen openlijk oplossingen te zoeken voor de problemen van onze wereld.

Onlangs las ik het interessante artikel, 'Neanderthal Settlement patterns in Crimea: A landscape approach' (Ariane Burke, Journal of Anthropological Archaeology, 25:4, december 2006, blz. 510-523), waarin in feite het bewijs wordt geleverd dat Neanderthalers zo dom waren dat ze niet konden navigeren in een landschap dat geen duidelijke, ongebruikelijke kenmerken had welke van een afstand te zien waren, zodat ze een baken in het oog konden houden om hun weg naar huis te vinden als ze aan het foerageren waren. Er wordt gesuggereerd dat dit de reden is waarom zij nooit ver van hun thuisgebied afdwaalden, zich nooit vestigden in gebieden die niet 'leesbaar' waren en waarom hun samenleving zo statisch was. De auteur toont aan dat de kampen van de Neanderthalers zich naast opvallende landschapskenmerken bevonden, hetgeen zou veronderstellen, dat deze locaties werden gekozen omdat ze gemakkelijk gevonden konden worden. Dit suggereert ook dat de Neanderthalers, na 200.000 jaar, nog steeds niet konden navigeren op basis van zon, maan of sterren.

Afbeelding
Een reconstructie van de Neanderthaler. Let op de reusachtige snuit
Eén van de nuttigste boeken om te lezen om echt een idee te krijgen van de wijze waarop zij hun verstand gebruikt zouden kunnen hebben, is Mithen's The Prehistory of the Mind. Het is een fascinerend boek, ook al is het geschreven door een evolutionist die vastbesloten is om de lezer te overtuigen van zijn visie. Maar hetgeen hij te berde brengt met betrekking tot cognitieve wetenschap geeft uitstekende stof tot nadenken. Er wordt heel wat ruimte besteed aan het analyseren van de samenlevingen van andere primaten, zoals chimpansees en grote mensapen teneinde de werking van hun verstand te vergelijken met dat van de mens en om te theoretiseren hoe het menselijk denken zich ontwikkeld kan hebben. Vervolgens bespreekt hij de kwestie van de Neanderthalers en het lijkt duidelijk, dat de samenleving van de Neanderthalers veel gelijkenis vertoonde met die van de chimpansees - soms zelfs op verontrustende wijze. Er zit misschien meer achter het geloof van de evolutionisten dat zij van apen afstammen dan op het eerste gezicht lijkt. Voor hen is het misschien letterlijk waar, maar niet noodzakelijk voor iedereen! Het hangt allemaal af van de worp van de DNA-dobbelstenen.

Er zijn bewijzen voor mutaties tijdens kometaire gebeurtenissen, verzameld in The Diluvian Impact van Heinrich Koch en Man and Impact in the Americas van E.P. Grondine. Dit bewijs is in de vorm van legenden over mutanten die verschenen na inslaggebeurtenissen. De meeste van deze legenden hebben te maken met veranderingen in lichaamsgrootte (ofwel reuzen ofwel dwergen) en tierend kannibalisme. Het lijkt erop dat die twee tezamen plaatsvonden. Misschien refereerden ze in werkelijkheid aan perioden waarin DNA-corrumperende gebeurtenissen plaatsvonden en dit zouden gebeurtenissen tussen Neanderthalers en Cro-Magnon of andere hominiden kunnen zijn. Neanderthalers waren erg klein, de Cro-Magnon mens was erg lang, dus een hybride van de twee zou of/of kunnen zijn terwijl beide fysieke verschijningen de persoonlijkheid van de Neanderthaler zouden kunnen dragen met de intelligentie en creatieve drift van de Cro-Magnon. Een kannibalistische kunstenaar; geen prettige gedachte.

Wat ik ook merkwaardig vind is het feit dat bepaalde Zuid-Amerikaanse kunst laat zien dat roodharige individuen geofferd werden. Uit genetisch onderzoek blijkt nu, dat Neanderthalers roodharig waren en een bleke huid hadden. Kwamen de inheemsen aldaar enkele van deze hybriden tegen en maakten zij daar op effectieve wijze korte metten mee? Of, erger nog, kwamen sommige van deze hybriden aan de macht en leerden zij aan de gewone mensen hun koppensnellende, kannibalistische manieren? Dit is natuurlijk in de veronderstelling dat een groot deel van de geschiedenis van Amerika veel ouder is dan momenteel in het evolutionaire schema wordt toegestaan. Richard Firestone et al. maken daarover in The Cycle of Cosmic Catastrophes een serie uiterst interessante opmerkingen:
"Onze vroege voorouders hadden alleen bloedgroep O. Zo'n 40.000 jaar geleden traden er waarschijnlijk mutaties op waardoor de bloedgroepen A en B ontstonden. Bloedgroep A en B zijn afkomstig van dominante genen, dus verspreidden zij zich onder de bevolking en kwamen steeds meer voor.

DNA-bewijs wijst erop dat bloedtype B waarschijnlijk is ontstaan in Centraal-Azië of Afrika, waar het percentage gelijkmatig het hoogst is. Omdat het percentage in Australië en Noord- en Zuid-Amerika nog steeds erg laag is, lijkt het onwaarschijnlijk dat het op een van deze twee plaatsen is ontstaan. Sommige genetici concluderen dat type B de jongste bloedgroep is, welke niet eerder dan 15.000 jaar geleden en later dan 45.000 jaar geleden voorkwam en als dat waar is, lijkt deze verdeling niet te rijmen met de veronderstelling dat de vroege Amerikanen hun oorsprong in Azië hadden en over de Bering-landbrug trokken. Als zij dat hadden gedaan, zou bloedgroep B veel meer voorkomen in de Amerika's.

Voor bloedgroep A ligt het ietwat gecompliceerder, er is een duidelijke oorsprong in Europa, Canada en Australië. Ook hier is er weinig bewijs dat bloedgroep A zich vanuit Azië naar de Amerika's heeft verspreid. In plaats daarvan lijkt het, paradoxaal genoeg, lang vóór Columbus vanuit Europa in de Amerika's te zijn aangekomen.

Is het mogelijk dat de Indianen uit Europa kwamen? Dat idee lijkt vergezocht volgens de traditionele opvattingen, en toch, volgens Dennis Stanford, van het Smithsonian en Bruce Bradley is er intrigerend bewijs dat de Clovis vuursteentechnologie verbindt met de Solutrean vuursteentechnologie uit Spanje aan het eind van de ijstijd. Bovendien verschillen de Clovis punten sterk van vuurstenen punten uit Azië, hun veronderstelde land van herkomst. Aangezien bloedgroepen een verband met Europa laten zien, is er misschien eerder een verband daarmee dan met Aziaten, misschien ontdekten de Solutreërs werkelijk de Nieuwe Wereld - of misschien deden anderen dat, want opmerkelijk genoeg wijzen recente studies van vroege Zuid-Amerikaanse schedels op een aboriginal of Afrikaanse oorsprong.

Hoewel bloedgroep O overal voorkomt, is het bijna universeel bij de inboorlingen van Zuid- en Midden-Amerika en komt het veel meer voor in Noord-Amerika dan in Azië of Europa. Als mensen aan het eind van de ijstijd vanuit Azië de Amerika's bevolkten nadat de typen A en B waren ontstaan, hebben die mensen verzuimd hun normale verdeling van bloedgroepen mee te nemen.

Een ander bloedgroepensysteem is gebruikt om de Aziatische oorsprong van inheemse Amerikanen aan te tonen. Het wordt Diego genoemd en is onlangs als mutatie ontstaan. Alle Afrikanen, Europeanen, Oost-Indiërs, Australische Aboriginals en Polynesiërs zijn Diego-negatief. Oost-Aziaten en inheemse Amerikanen zijn de enige mensen die Diego-positief zijn. Maar Diego-positief komt vaker voor bij inheemse Amerikanen dan bij Oost-Aziaten, waardoor de vraag rijst wie deze genen het eerst heeft gekregen. Op grond van bloedgroepen alleen al kan worden gesteld, dat de oudste inheemse mensen de inheemse Amerikanen zijn!" (Firestone, et al., op. cit.)
Het bovenstaande lijkt verwarrend, maar na lezing van het boek Cataclysm van Allan & Delair wordt alles duidelijk!

Terug naar de Neanderthalers: ik vind het merkwaardig dat zij ook lange 'broodvormige' hoofden hadden met een 'broodje' aan de achterkant. Het 'merkteken van Caïn', misschien? Men vraagt zich af hoe de schedels van Ica uit Zuid-Amerika en die van Nefertiti en haar kinderen in verband kunnen staan met de implementatie van het monotheïsme. Perioden waarin spanningen en druk in de omgeving een gote rol speelden stelden pathologische types in staat om naar boven te klimmen en zij gebruikten religie om hun bloedige fantasieën te vervullen. Ik denk echt dat de psychopaat - de extreme vorm van de autoritaristische persoonlijkheid - plezier ontleent aan menselijk lijden.

Andrew Łobaczewski, de auteur van Political Ponerology (Red Pill Press, 2006), schrijft: "Natuurlijke menselijke reacties ... komen op de psychopaat over als vreemd, interessant en zelfs komisch. Daarom observeren ze ons... Ze worden experts in onze zwakheden en voeren soms harteloze experimenten uit."

Afbeelding
Hoofd van een Egyptische prinses. Behoorde zij tot de 'elite', een Neanderthaler-Cro-Magnon hybride?
Daarbij kan men denken aan zaken als schedelvervorming en besnijdenis. Uit studies hieromtrent blijkt, dat veel van de gevallen die in de literatuur worden genoemd (Nefertiti en haar kinderen, bijvoorbeeld) natuurlijke en geen kunstmatige misvorming betroffen en misschien was dit bizarre, dolichocephale hoofd met de extreme uitrekking naar boven/achteren wel het Bijbelse 'Merkteken van Kaïn' - de moordenaar. Het lijkt me ook dat, aangezien er een verband is tussen schedelvervorming en besnijdenis, besnijdenis ook werd gedaan in 'navolging' van de 'nieuwe elite', deze hybride wezens zonder ziel. En als dat zo is, wat was dan hun genitale structuur? Waren de genitaliën van de Neanderthalers toen op een bepaalde manier anders, iets dat verloren is gegaan in de vele generaties van genetische hercombinatie sinds die oude tijden - en was de besnijdenis een poging om het normale mannelijke orgaan te laten lijken op dat van de Neanderthaler hybride? Er is een aandoening die aposthia heet, waarbij een jongetje geboren wordt met een ontbrekende voorhuid. De Midrasj van Ki-Tetze merkt op, dat Mozes aposthisch geboren werd. Andere bronnen vertellen ons dat Jacob, zijn zoon Gad en David ook aposthisch geboren werden. David Levy, voormalig Israëlisch minister van Buitenlandse Zaken en lid van de Knesset, werd blijkbaar aposthisch geboren. Arye Avneri's geautoriseerde 1983 biografie van Levy merkt dit op:
"Toen David Levy werd geboren ... merkte zijn moeder Sima meteen op dat hij anders was dan andere babyjongetjes. Hij was al besneden toen hij werd geboren, want de voorhuid ontbrak volledig."
Hoe dan ook, op een bepaald moment betrad de slang Eden, waarschijnlijk in de vorm van psychopathologie, waardoor een groep elites samenkwam en mensen de hoofden van hun kinderen indrukten en hun penissen afranselden om hen te laten lijken op de heersers of om 'de god te behagen'. Na dit onderwerp bestudeerd te hebben (en schedelvervorming was wijdverspreid en werd nog tot 50 jaar geleden op sommige plaatsen toegepast, waaronder, geloof het of niet, in Europa), begon ik te begrijpen hoe mensen zo verwrongen raken en vroeg ik me af hoe een normaal mens, die als zuigeling aan dergelijke processen werd onderworpen, ooit gezond zou kunnen opgroeien. Als ze vanaf de start al geen persoonlijkheidsstoornis hadden, zouden ze deze wel kunnen ontwikkelen nadat ze de eerste twee levensjaren met samengedrukte hoofden vastgebonden waren geweest, plus aan genitale verminking onderworpen werden (die voor vrouwen nog veel erger is! Mijn god!). (Zie Saharasia door James DeMeo en Artificial Cranial Deformation door Eric J. Dingwell).

Een punt dat aan de orde moet worden gesteld is het feit, dat een paar revisionistische geschiedschrijvers een aantal werkelijk bizarre fantasieën creëerden met betrekking tot Neanderthalers als zachtaardige bloemenkinderen die gedecimeerd raakten door de kwaadaardige, technologisch superieure Cro-Magnon. Deze sprookjes zijn gebaseerd op sensatie beluste journalistiek. Laat ik dit zeggen: verklaringen omtrent de 'menselijkheid' van de Neanderthalers zijn zwaar overdreven. Na zorgvuldige bestudering van de originele verslagen is het vrij duidelijk, dat Neanderthalers geen geloof of rituelen beoefenden en dat 'zorgen voor ouderen en zieken' mogelijk is in een of twee zeer late contexten, waarschijnlijk als gevolg van imitatie als gevolg van blootstelling aan de Cro-Magnon mens.

In tegenstelling tot de stabiele, homogene samenleving van de Cro-Magnon mens, wijzen sociaal antropologen op de verbazingwekkende diversiteit van moderne menselijke samenlevingen als bewijs voor de plasticiteit van de menselijke psychologie. Verschillende samenlevingen hebben verschillende normen, mores, religieuze overtuigingen, gewoonten, rituelen en nog veel meer. Vervolgens vragen zij zich af hoe deze diversiteit überhaupt mogelijk is? Het feit dat de mens, van wie wordt gezegd dat hij tot dezelfde soort behoort, zoveel verschillende manieren kan bedenken om zijn leven te ordenen is buitengewoon. Geen enkele andere soort kent deze verscheidenheid. Een van de implicaties hiervan is dat een soort welke in staat is tot deze diversiteit over ruimtelijke grenzen heen, ook in staat kan zijn tot grote diversiteit buiten de temporele grenzen. Dat wil zeggen, zij kunnen veranderen en dat kan groei of achteruitgang betekenen.

Een ander belangrijk punt is dit: het is duidelijk dat de mens in het algemeen niet genetisch geprogrammeerd is om lid te zijn van één of andere specifieke sociale groep, hoewel hier enige genetische implicaties aan verbonden kunnen zijn (vooral wanneer men denkt aan een genetische mix tussen Cro-Magnon en Neanderthaler). Er is gebleken, dat een kind dat in een bepaalde sociale orde wordt geboren van jongs af aan kan worden opgevoed in een andere sociale orde en kan leren om perfect te functioneren in die aangenomen orde.

Elke sociale groep creëert haar eigen beperkingen en legt deze aan haar leden op. Dit betekent dat men veel diversiteit ziet tussen verschillende sociale groepen, maar dat binnen eenzelfde groep deze diversiteit niet van harte wordt getolereerd! (Herinnert u zich de eerder genoemde autoritaristische persoonlijkheidskenmerken?) Als van de ene groep naar de andere wordt overgestapt moet men zijn hele denken veranderen, zich aanpassen aan een andere reeks beperkingen welke worden opgelegd door de groep waarvan men deel uitmaakt.

Natuurlijk kunnen sommige mensen vrij gemakkelijk overstappen van de sociale groep waarin zij geboren zijn naar een andere, omdat zij geboren zijn met de mentaliteit welke past in die groep. Antropologen blijven over het algemeen niet op de hoogte van de bevindingen van de cognitieve wetenschap.

Dit betekent dat in ieder mens een genetisch potentieel voor diversificatie van denken en gedrag aanwezig is, een potentieel dat groei in welke richting dan ook mogelijk maakt, maar dat door de samenleving kan worden afgeremd en/of gevormd. De vraag is: hoe?

Eén theorie over de menselijke samenleving is die van het "sociaal contract" waarin wordt gesteld, dat een groep individuen samenkomt en een overeenkomst opstelt in hun wederzijds voordeel waaraan zij zich allen zullen houden en dat aldus een "samenleving" wordt gevormd. Het probleem met deze theorie is dat zij cirkelvormig is. Zij veronderstelt dat datgene wat zij beweert te verklaren reeds bestaat: dat de mensen reeds gebonden zijn door bepaalde waarden welke hen in staat stellen samen te komen om dit zogenaamde contract op te stellen. Een dergelijke groep moet al in staat zijn zich een situatie in de toekomst voor te stellen waarin zij er baat bij hebben om aan deze andere mensen middels een contract gebonden te zijn. (Bedenk dat ik hier de gedachten van een evolutionist beschrijf!) Ernest Gellner schetst de basistheorie van de antropologie over hoe samenlevingen worden gevormd. Hij schrijft:
"De manier waarop je mensen weerhoudt van het doen van een grote verscheidenheid aan dingen, welke onverenigbaar zijn met de sociale orde waarvan zij deel uitmaken, is dat je hen onderwerpt aan rituelen. Het proces is eenvoudig: je laat ze rond een totempaal dansen tot ze wild zijn van opwinding en slap als was worden in de hysterie van collectieve razernij; je versterkt hun emotionele toestand met alle mogelijke middelen, met alle plaatselijk beschikbare audiovisuele hulpmiddelen, drugs, dans, muziek enzovoort; en als ze eenmaal echt high zijn, stempel je op hun geest het soort concept of begrip waaraan ze vervolgens verslaafd raken. De volgende ochtend wordt de woesteling wakker met een zware kater en een diep verinnerlijkt concept. De idee is dat een ritueel het centrale kenmerk van religie vormt en de centrale rol van een ritueel is de begiftiging van individuen met dwangmatige concepten welke tegelijkertijd hun sociale en natuurlijke wereld definiëren en hun percepties en gedragingen in toom houden en controleren op elkaar wederzijds versterkende manieren. Deze diep verinnerlijkte concepten verplichten hen voortaan te handelen binnen de voorgeschreven grenzen. Elk concept heeft een normatief bindende inhoud, alsook een soort organisatorisch beschrijvende inhoud. Het conceptuele systeem brengt de sociale orde en het vereiste gedrag in kaart en remt neigingen tot grensoverschrijdende denkwijzen of gedragingen.

Ik zie geen andere verklaring voor het handhaven van sociale en conceptuele orde en homogeniteit binnen samenlevingen die tegelijkertijd zo verbazingwekkend divers zijn in vergelijking met elkaar. Eén soort is op de een of andere manier ontsnapt aan het gezag van de natuur en is niet langer genetisch geprogrammeerd om binnen een relatief smal scala aan gedragingen te blijven, dus heeft zij nieuwe beperkingen nodig. In een bepaalde kudde wordt dit fantastische scala aan genetisch mogelijk gedrag beperkt en verplicht tot het respecteren van sociaal gemarkeerde grenzen. Dit kan alleen worden bereikt door middel van conceptuele dwang, en dit moet op haar beurt op de een of andere manier worden bijgebracht. Op de een of andere manier worden semantische, cultureel overgedragen grenzen aan de mens opgelegd..." (Ernest Gellner, Anthropology and Politics, Blackwell, 1995.)
Hoewel ik grote bewondering heb voor Gellner moet ik erop wijzen, dat deze theorie over de controle over de mens duizenden jaren geleden al ongeveer op deze manier werd opgevat. Tijdens het lezen kwam ik eens een passage tegen welke vertaald was uit een archeologische opgraving - een Hittitisch tablet - waarin de koning schreef dat het priesterdom de koning nodig had om zijn religieuze autoriteit te vestigen en dat de koning de priesters nodig had om zijn recht om te heersen te vestigen. Deze controle komt scherp naar voren in de vervalsing van de geschiedenis. De geschiedenis zelf verwordt tot een deel van de controle. Immers, controle van dagelijkse informatie is slechts geschiedenis in wording. De werking van dit proces op individueel niveau wordt beschreven in een passage uit Barbara Oakley's Evil Genes, wat 'dansen rond de totempaal met iemands sociale groep' doet met het menselijk brein - inclusief wetenschappers en aanhangers van de scheppingstheorie, die beiden zeer sterk gehecht zijn aan hun geloofssystemen:
"Een recente beeldvormingsstudie van psycholoog Drew Westen en zijn collega's aan de Emory University biedt stevige ondersteuning voor het bestaan van emotioneel redeneren. Vlak voor de presidentsverkiezingen Bush-Kerry in 2004 werden twee groepen proefpersonen gerekruteerd - vijftien fervente Democraten en vijftien fervente Republikeinen. Elk van hen kreeg tegenstrijdige en schijnbaar schadelijke verklaringen te horen over hun kandidaat, maar ook over meer neutrale doelwitten zoals acteur Tom Hanks (die, zo blijkt, mensen van alle politieke overtuigingen wel sympathiek vinden). Toen de deelnemers werd gevraagd een logische conclusie te trekken over een kandidaat van de andere - 'foute' - politieke partij, vonden zij een manier om tot een conclusie te komen welke de kandidaat in een slecht daglicht stelde, ook al had de logica de bijzondere omstandigheden moeten verzachten en hen tot een andere conclusie moeten brengen. Hier wordt het interessant.

Afbeelding
Het geloof in een valse dialectiek rond politiek en religie doet vreemde dingen met het menselijk brein
Wanneer deze 'emote controle' optrad werden delen van de hersenen die normaal betrokken zijn bij het redeneren niet geactiveerd. In plaats daarvan trad een constellatie van activeringen op in dezelfde gebieden van de hersenen waar straf, pijn en negatieve emoties worden ervaren (dat wil zeggen, in de linker insula, laterale frontale cortex, en ventromediale prefrontale cortex). Zodra een manier werd gevonden om informatie te negeren die niet rationeel kon worden weggewoven, werden de neurale strafcircuits uitgeschakeld en kreeg de deelnemer een explosie van activering in de circuits die te maken hebben met beloningen - vergelijkbaar met de high die een verslaafde krijgt wanneer hij zijn fix krijgt.

In essentie waren de deelnemers niet van plan om feiten in de weg te laten staan van hun besluitvorming en de snelle opwinding van beloning. Geen van de circuits welke betrokken zijn bij het bewuste redeneren was bijzonder geëngageerd,' zegt Westen. In wezen lijkt het alsof de aanhangers van die politieke partijen de cognitieve caleidoscoop laten draaien tot ze de conclusies krijgen die ze willen en dan worden ze daarin enorm gesterkt, onder eliminatie van negatieve emotionele toestanden en activering van de positieve'...

Uiteindelijk menen Westen en zijn collega's dat "emotioneel vooringenomen redeneren leidt tot het "erin stampen" of versterken van een defensieve overtuiging, waarbij de "revisionistische" weergave van de gegevens door de deelnemer wordt geassocieerd met positieve emoties of opluchting en het wegnemen van leed. Het resultaat is dat partijdige overtuigingen verkalken en de persoon weinig kan leren van nieuwe gegevens," aldus Westen. De opmerkelijke studie van Westen toonde aan, dat de neurale informatieverwerking bij wat hij 'gemotiveerd redeneren' noemt kwalitatief verschilt van redeneren wanneer iemand geen sterke emoties heeft.

De studie beschrijft dus voor het eerst de neurale processen welke ten grondslag liggen aan politieke oordeels- en besluitvorming en eveneens processen welke betrokken zijn bij emotieregulatie, psychologische verdediging, bevestigende vooringenomenheid en sommige vormen van cognitieve dissonantie. De betekenis van deze bevindingen reikt verder dan de studie van de politiek: "Iedereen, van leidinggevenden en rechters tot wetenschappers en politici, kan redeneren op basis van emotioneel vooringenomen oordelen wanneer ze een gevestigd belang hebben met betrekking tot de wijze waarop "de feiten" geïnterpreteerd moeten worden", aldus Westen. (Barbara Oakley, Evil Genes, Prometheus Books, 2008.)
Kortom, een menselijk brein dat verkalkt is in een geloofssysteem - dat gelooft omdat hun sociale groep, leeftijdgenoten, familie, het ook geloven - ervaart letterlijk pijn als men probeert om hun geest te openen en op een onbeperkte en onbevooroordeelde manier na te denken. Hetzelfde moet gebeuren met iemand die probeert de verschillende sociale beperkingen te begrijpen welke in een andere culturele groep als volkomen normaal worden aanvaard. De implicaties zijn werkelijk enorm. Het kan ook verklaren waarom de wetenschap zo corrupt is! Dit is in wezen een blik in het brein van de autoritaristische persoonlijkheid.

Maar er lijkt meer aan de hand te zijn. John Schumaker wijst er in zijn boek The Corruption of Reality op, dat de mens behoefte lijkt te hebben om zich af te zonderen. Ik denk dat dit eigenlijk een behoefte is om contact te maken met het hogere zelf - het veld van informatie, zo u wilt, dat door ons DNA wordt getransduceerd. Sommigen van ons hebben DNA dat ons verbindt met de creatieve bron, geërfd van onze Cro-Magnon voorouders terwijl sommigen onder ons DNA kunnen hebben dat ons verbindt met onze Neanderthaler voorouders - gewoon een worp van de DNA dobbelsteen, voor het grootste gedeelte. (Zie Mithen's The Prehistory of the Mind voor details omtrent cognitieve wetenschap.) In het Neanderthaler-dominante individu (dat als hypothese nemend) kan het vermogen van de hersenen om te dissociëren gewoon een normale staat van zijn vertegenwoordigen - een brein zonder opzichter of volledig menselijk bewustzijn, dat de coördinatie van de verschillende delen en functies van het brein mogelijk maakt. Het kan ook resulteren in andere mentale stoornissen. In het individu met een Cro-Magnon/volkomen menselijke DNA connectie, heeft het vermogen van de hersenen om te dissociëren het potentieel om op een heel andere manier gebruikt te worden: een middel om toegang te krijgen tot en verbinding te maken met archetypische domeinen, domeinen van puur bewustzijn.

In ieder geval lijkt duidelijk uit het bewijs dat Schumaker presenteert op te maken, dat er een bekabelde functie aanwezig is in alle menselijke wezens, die er gewoon op wacht om te worden uitgebuit door elke charlatan die voorbij komt. Het is ook overduidelijk dat degenen die dit vermogen van de hersenen niet gebruiken - degenen die het onderdrukken - lijden aan een groot aantal lichamelijke aandoeningen.

Afbeelding
Positieve dissociatie is essentieel voor gezonde mensen en een gezonde menselijke samenleving
Er waart een zwaar onderlichte epidemie in de wereld van vandaag: de stress-epidemie. Volgens de laatste statistieken hebben mensen 100 keer meer kans op significante emotionele/mentale problemen dan mensen die honderd jaar geleden geboren werden. Het aantal depressies en angsten onder volwassenen is alleen al sinds 1990 verdrievoudigd!!! Meer dan 80% van de mensen die met lichamelijke problemen naar de dokter gaan, klagen eveneens over overmatige stress. Deze problemen nemen zo snel toe dat binnen ongeveer tien jaar stress de belangrijkste oorzaak van vroegtijdige dood en invaliditeit zal zijn, vóór de meeste ziekten, ongevallen en geweld. Er is dus iets ernstigs aan de hand en het is echt heel erg. Ik denk dat het te wijten is aan de psychopathische (aka Neanderthaler-dominante) inspanning om elk concept van spiritualiteit volledig te elimineren uit onze realiteit. Dit is in essentie wat aan de basis ligt van de evolutietheorie en waarom deze tegenwoordig de wetenschap domineert. De wetenschap is overgenomen door Neanderthaler-dominante individuen, wezens die eruit zien als mensen maar die in feite geen spirituele aard hebben, hoewel zij zeker de hogere hersenfuncties kunnen hebben met doodlopende geestverbindingen; geen mogelijkheid om een geweten te ontwikkelen.

Łobaczewski wijst erop dat psychopaten van nature een materialistisch, evolutionair wereldbeeld aannemen (omdat dit alles is wat zij zich kunnen voorstellen). Hij merkt op: "Specialisten op het gebied van de psychologie en de psychopathologie zouden een analyse van dit systeem van verboden en aanbevelingen [op wetenschappelijke gebieden] zeer interessant vinden. Dit maakt het mogelijk te beseffen dat dit een van de wegen kan zijn waarlangs we de kern van de zaak of de aard van dit macrosociale verschijnsel kunnen bereiken. De dieptepsychologie, de analyse van het instinctieve substraat van de mens en de analyse van dromen worden door deze verboden overspoeld". Zelfs paringspsychologie is verboden, opdat vrouwen niet leren psychopathische mannen te mijden!

Ook de studie van psychopathologie (psychopathie in het bijzonder) is verboden. Zoals hij opmerkt, zou elk goed uitgewerkt begrip van psychopathie onvermijdelijk leiden tot een diagnose van het systeem zelf, een resultaat dat de pathologische elites niet kunnen toestaan. Dus "wordt er een doelgericht en bewust systeem van controle, terreur en afleiding in werking gezet... Het misbruik van de psychiatrie voor doeleinden die we al kennen komt dus voort uit de aard van de pathocratie als een macrosociaal psychopathologisch fenomeen".

Dit brengt ons bij een flauw vermoeden van wat aan de wieg kan hebben gestaan van de Cro-Magnon religie, datgene wat hen vreedzaam, samenhangend, creatief en homogeen maakte zonder geweld of overheersing. De oplossingen voor de problemen waarmee wij te maken hebben, kunnen een suggestie inhouden van hoe zij hiermee omgingen. Wij merken dus op, dat mensen moeten weten hoe zij 1) op een gezonde manier met hun stress kunnen omgaan, d.w.z. door op een positieve manier gebruik te maken van dissociatieve technieken om zich te richten op het niet-materiële domein, zodat het vermogen om objectief te zijn wanneer men zich richt op de materiële wereld wordt vergroot; 2) dissociatieve technieken kunnen gebruiken om de vele aspecten van de bewuste geest te versmelten en tegelijkertijd direct contact te maken met het hogere zelf.

Het feit dat bepaalde technieken feitelijk werken om deze zaken te bereiken, wijst ons op de middelen waarmee de mensheid werd overgenomen en op het pad naar de ondergang werd geleid. Deze waarheid dienende en werkbare technieken (zij werken vanwege de bedrading van de hersenen) werden op een roofzuchtige manier gebruikt door de Neanderthaler-hybride bedriegers om hun eigen zakken te vullen, om mensen duidelijk valse ideeën en overtuigingen bij te brengen die geen relatie hebben met de werkelijkheid. Ze zijn gebruikt om grote groepen mensen tegen andere grote groepen mensen op te zetten in dienst van de persoonlijke agenda's van de charlatan-types en hun trawanten (het huwelijk tussen godsdienst en politiek is eeuwenoud), om oorlogen te ontketenen, pogroms, vervolgingen, enzovoorts.

Afbeelding
Dit heeft altijd gewerkt omdat het menselijk brein nu eenmaal zo in elkaar zit. En het is zo bedraad omdat dat de manier is waarop de mens is geëvolueerd. En ze zijn zo geëvolueerd omdat het duidelijk gedurende een zeer lange periode in onze evolutionaire geschiedenis voordelig voor ons was om dit vermogen te hebben en dat nu door pathologische types tegen ons wordt gebruikt. Łobaczewski is zeldzaam onder de psychologen in die zin, dat hij deze "geestelijke" bedrading als natuurlijk aanvaardt, zij het bij de meeste mensen in onontwikkelde staat.

Als het bovenstaande in beschouwing wordt genomen is het niet moeilijk te zien hoe de corruptie van de wetenschap zich uitspeelt en wat dit betekent voor de mensheid. Psychopaten, eenmaal genesteld in posities van macht en invloed, verbieden terreinen van wetenschap waarvan zij weten dat deze gevaar op kunnen leveren voor hun positie. Het vormt een natuurlijke progressie om dit toe te passen op de studie van het bewustzijn. Zij bevorderen hun eigen innerlijke landschap (materialisme) via de wetenschap en projecteren dit op de mensheid in het algemeen, waardoor zij in feite het middel blokkeren waarmee zij zelf als abnormaal kunnen worden geïdentificeerd. Door een dergelijke semantische barrière op te werpen, kunnen zij ons 'genetisch potentieel voor diversificatie van denken en gedrag' afremmen en vormen in de richting van hun keuze. Wij verliezen de noodzakelijke instrumenten waarmee wij de ware oorsprong van hun pathologie kunnen ontdekken, alsmede de ware mogelijkheden binnen de normale mensheid. Door het bestaan van een ordenend principe van bewustzijn te ontkennen, ontkennen zij het bestaan van elke potentiële orde waarnaar wij kunnen streven. Zij blokkeren onze terugkeer naar het Gouden Tijdperk.

Dus, hoe deden ze dat? Op welke manier drongen pathologische hybriden zichzelf binnen in een stabiele, vreedzame, homogene samenleving, welke letterlijk al duizenden jaren zo bestond? Ik denk dat het te wijten was aan seks, doordat sommige van deze hybriden hun roofzuchtige vaardigheden gebruikten om hun genen te verspreiden onder de Cro-Magnon bevolking.

Dit is een probleem dat mij eindeloos heeft beziggehouden. Het is gemakkelijk om te zeggen dat de hybriden overal maar vrouwen verkrachtten en op die manier hun genen konden verspreiden; zeker, dit gebeurde ook. Maar als men naar de mengeling van genetische typen kijkt beseft men, dat er zeker enkelen waren die deze roofzuchtige honger naar materiële goederen en vrouwen op creatievere manieren konden benutten, dankzij de denkkracht die door de genetische vermenging was verkregen. Niet alleen dat, baby's geboren uit dergelijke verkrachtingen zouden het slachtoffer kunnen worden van kindermoord als er niet een of andere dwingende eigenschap was die zulks verhinderde. Dus, de duidelijk zichtbare pathologische types zouden zichzelf tot uitsterven hebben gedoemd en psychopathie zou vervolgens hebben geselecteerd voor bepaalde eigenschappen welke aantrekkelijk en ontworpen waren ter verzekering van de overleving van het kind.

Toen ik Women Who Love Psychopaths van Sandra Brown las realiseerde ik me, dat de dingen die een psychopaat doet, de dingen die succesvol zijn om vrouwen te lokken, te vangen en aan zich te binden, duidelijk karikaturen zijn van dingen die zich op een positieve manier zouden moeten manifesteren. Bijvoorbeeld: een psychopaat kan zijn ogen en woorden gebruiken om een vrouw te verleiden en naar zijn bed te lokken, waar hij zich met haar 'verbindt' via 'superseks'. Hij gebruikt tedere, romantische woorden, gebaren, beloftes, enz.

Aan de andere kant voelen normale mannen zich over het algemeen niet op hun gemak als ze in de ogen van hun geliefde kijken, romantische woorden spreken, wild romantische gebaren maken en zeker, de meeste mannen zijn seksueel geremd of ronduit kinderachtig in hun seksuele gedrag. Ze zien seks ook niet zoals het gezien zou moeten worden, als een van de beste mogelijkheden voor verbinding met hun partners, met wie zij in hun dagelijks leven samenzijn. Deze negatieve en kinderlijke houdingen van mannen tegenover vrouwen zijn cultureel opgelegd, voornamelijk via religie - maar daarmee begint het pas. Om volledig te begrijpen hoe verwrongen onze maatschappij is met betrekking tot seks en seksualiteit, lees Hervey Cleckley's Caricature of Love. Het is een erg moeilijk boek, maar zeer lonend - tenzij u een psychopaat bent natuurlijk. En u zult grimmige afbeeldingen zien van de 'kannibalistische-kunstenaar', zoals die hierboven werd verondersteld!

Afbeelding
Een psychopaat observeert zijn prooi, doet alle dingen die hij geleerd heeft om haar te vangen en dan vormt hij haar naar zijn kwade wil. Waarom observeren normale mannen hun geliefden niet, niet als prooi, maar als het object van toewijding en geven? Waarom leren ze niet alles over haar, wat ze is, wat ze wil, wat ze nodig heeft, en geven dat dan aan haar als een daad van liefde?

Nou, dat is iets dat bij mij opkomt. En de reden waarom ik het ter sprake breng is, zoals ik al zei, omdat de interactie tussen de psychopaat en zijn prooi een karikatuur is van wat deel lijkt uit te maken van de religieuze kijk van Cro-Magnon op de wereld welke gedurende het Gouden Tijdperk heerste en dat is iets dat we volledig zijn kwijtgeraakt. Als de verhalen over Sodom en Gomorra vage herinneringen zijn aan de vernietiging van Atlantis, verward met latere kometaire inslagen, zoals ik vermoed, en als we de oude verhalen beschouwen die de Zondvloed in verband brengen met een of andere 'rituele fout' of seksuele uitspattingen, dan krijgen we nu misschien een vaag inzicht in wat dat geweest zou kunnen zijn. Het geeft ook een geheel nieuwe betekenis aan het verhaal van de Nephilim:
"En het geschiedde, toen de mensen zich begonnen te vermenigvuldigen op de aarde, en hun dochters geboren werden, dat de zonen Gods de dochters der mensen zagen, dat zij schoon waren; en zij namen hun vrouwen uit alles, wat zij verkozen... Er waren reuzen op de aarde in die dagen; en ook daarna, toen de zonen Gods tot de dochters der mensen kwamen, en zij hun kinderen baarden, werden het machtige mannen, die vanouds waren, mannen van aanzien. En God zag, dat de boosheid des mensen groot was op de aarde, en dat elke verbeelding der gedachten zijns harten geduriglijk slechts kwaad was." (Genesis 6:1-5, uittreksels.)
John van Seters denkt dat de Bijbel eigenlijk pas heel laat is geschreven en sterk is beïnvloed door de Griekse mythologie. Andere deskundigen zijn het daarmee eens. Is dit dan gewoon een overname van de heldenverhalen van de Grieken, welke duidelijk over een aantal ernstig gestoorde mensen gaan? En zijn die oude verhalen bewerkingen van herinneringen aan cataclysmische tijden? (Nogmaals, zieThe Diluvian Impact en Man and Impact in the Americas voor een tamelijk uitvoerige beschrijving van de werkelijke verhalen en mythen).

Om terug te komen op de karikatuur kwestie: zoals ik al zei denk ik, dat wat psychopaten doen een karikatuur is van hoe normale liefde tussen spirituele mensen zou kunnen zijn, hoe we geëvolueerd zijn om emotioneel met elkaar om te gaan.

Er zijn veel mensen die dit gebrek aan begrip in onze wereld acuut voelen, die verlangen naar Eenheid van doel en naar 'erbij horen' bij hun 'eigen soort', om het zo maar te zeggen. Deze diepe impuls is waar de Zwarte Magiërs, zoals psychopathische religieuze en politieke leiders, op inspelen om hun eigen entropische doelen te bereiken. Dit verlangen naar vereniging met een andere ziel die je begrijpt en accepteert en onvoorwaardelijk liefheeft en die alles geeft en aan wie je alles kunt geven, betreft de kern van vrouwen die van psychopaten houden. En het is de kern van veel mensen die aanhangers worden van religies en ideologieën, en wier "passie" misbruikt wordt zodat ze fanatiek en 'radicaal' worden.

Kortom, het lijkt mij dat wat psychopaten doen werkt omdat zij vrouwen hebben geobserveerd en weten wat zij moeten doen om hen te lokken en te veroveren. En dit werkt omdat deze vrouwen een zeker 'iets' in zich hebben, dat op zoek is naar een echte liefde en zij verwarren de karikatuur met de echte omdat zij onwetend zijn over de feiten van psychopathie. Zij beseffen niet dat zij 'spirituele liefdes- bindingsplekken' bezitten welke gebonden kunnen worden door een 'drug' (d.w.z. de psychopaat), welke niet werkt op de manier waarop de echte neurochemische drug zou werken (d.w.z. de echte spirituele liefde van een man die echte liefde kan geven en ontvangen). Dit idee roept een heleboel vragen op, waarvan niet de minste is wat oprechte spirituele mannen moeten doen om over hun problemen heen te komen en te leren geven op alle niveaus: mentaal, emotioneel, lichamelijk en spiritueel; en vrouwen die moeten leren hoe ze het ware van het valse kunnen onderscheiden.

Terugkerend naar ons onderzoek naar wat er gebeurd moet zijn om de mensheid van het Gouden Tijdperk te leiden naar het soort samenleving dat zoveel kosmische onenigheid kan veroorzaken, dat de hemellichamen zelf voor haar uitsterven zorgen, zien we Ernest Gellner suggereren dat, omdat sociale constructen weinig meer zijn dan "semantische grenzen", van buitenaf aan de mensen opgelegd, verandering mogelijk is. Maar hij merkt op dat dit cumulatief moet gebeuren, een soort langzaam opwarmen van de kikker in de pan met water.
"[Dit] maakt ook sociale verandering mogelijk, verandering welke niet gebaseerd is op een genetische transformatie, maar eerder op een cumulatieve ontwikkeling in een bepaalde richting, bestaande uit een wijziging van het semantische in plaats van genetische systeem van beperkingen... Het behoud van orde is veel belangrijker voor samenlevingen dan het bereiken van heilzame verandering. ... de meeste verandering is helemaal niet gunstig; de meeste verandering zou een sociale orde verstoren zonder enig overeenkomstig voordeel..." (Gellner, op. cit.)
Hier vinden we de sleutel tot het begrijpen van de corruptie van de wetenschap en dus van de maatschappij en haar begrip van de wereld beschreven door Zinoviev. Het lijkt erop dat er sinds de Renaissance een nieuwe semantische constructie aan de gang is. Vreemd genoeg greep de Renaissance, welke geboorte gaf aan deze nieuwe manier van denken, bijna 2000 jaar terug naar de grote geesten van het klassieke Griekenland en Rome voor hun wiskundige, filosofische en logische benaderingen! (Uiteraard suggereert Fomenko, met sterk bewijsmateriaal, dat de "oude geschriften" uit de klassieke tijd in werkelijkheid tijdens de Renaissance zelf geschreven werden en meesterlijke vervalsingen waren)!

David Michelangelo
'David' van Michaelangelo - een voorbeeld van verfijnde kunst uit de Renaissance
Het 'evolutionaire breekpunt' in de negentiende eeuw markeerde het hoogtepunt van een geleidelijke verschuiving in de maatschappij van religieuze dominantie naar wat 'rationeel denken' en wetenschap werd genoemd. De nieuwe denkrichting behelsde dat de uitoefening van zuivere rede de ultieme autoriteit vormde en niet ervaring, gezag of spirituele overtuigingen. Dit veroorzaakte een verschuiving in de manier waarop geleerden zichzelf en de rest van de mensheid zagen. Dit was, in het algemeen, een positieve tendens. Deze methode legde de basis voor een echte wetenschappelijke methodologie en manier van kennisverwerving. Deze houding bevorderde echter ook een zeer sceptische houding ten opzichte van vroegere geloofssystemen en geschiedenissen. Oude beschavingen werden als primitief beschouwd, ondanks de duidelijke verfijning van de overblijfselen die werden ontdekt en verhalen over een verloren Gouden Tijdperk werden zonder meer verworpen. Toen verscheen Darwin en zijn ideeën raakten verankerd in alle wetenschappen. Het is dus de gestage toepassing van materialistisch evolutionair denken geweest, dat ten grondslag ligt aan de verklaring van de orde van het universum welke vandaag de dag overheerst. Er zitten hier ongetwijfeld psychopaten in de houtstapel die optreden als de éminence grise achter de wetenschap - datgene wat de meeste van onze sociale constructies en instellingen beheerst - want we kunnen zeker niet zeggen dat alle wetenschappers, of zelfs maar de meesten van hen, psychopaten zijn. Het beroep zelf sluit de meeste psychopaten uit op grond van de eis van superieur intellect. Het kan echter zeker een groot aantal leden omvatten die een autoritaristisch persoonlijkheidstype bezitten.

Er zijn andere manieren om veranderingen teweeg te brengen en één daarvan is door het gebruik van schokken - fysiek of emotioneel - op het menselijk systeem dat, als de schok voldoende is, min of meer 'smelt' en plastisch genoeg wordt om zich om te vormen in een nieuwe configuratie van sociale overtuigingen (of welke vorm dan ook van controle welke men in het menselijk brein wenst te implanteren). Pavlov noemde dit 'Transmarginale remming'. Sociaal geweld is een beproefde methode welke door elites wordt gebruikt om een bevolking 'om te smelten' en ontvankelijk te maken voor veranderingen in de omgeving die zij voorheen niet zouden hebben aanvaard. Er is hier echter een probleem: de elites kunnen dit niet openlijk doen tegen hun eigen bevolking omdat zulks niet zou worden getolereerd; het zou worden gezien als een inbreuk op de eigen groep. En dus moet het geweld worden voorgesteld als dat van een 'vijand' of een andere sociale groep.

Zeker, er treden veranderingen op in een samenleving als gevolg van het feit dat haar organisatie wordt ontwricht of vernietigd door oorlog - een vijandelijke aanval - en in sommige gevallen versterkt dit alleen maar de vastberadenheid van de aangevallen sociale groep om nog steviger vast te houden aan hun sociale constructie. Het kan ook leiden tot verschuivingen in waarden welke de noodzaak van verdediging incorporeren, zoals een vreedzaam volk dat verandert in dappere vrijheidsstrijders onder de onderdrukking van de bezetting.

Gewoonlijk proberen bezettingsmachten individuen met een neiging tot verzet te elimineren, zodat de taak van het hervormen van de samenleving in kwestie - het 'pacificeren' ervan zoals zij het noemen - gemakkelijker wordt. Polen onder Hitler en later onder de Sovjets vormen daar een goed voorbeeld van. De Duitsers beschouwden de Polen als een inferieur ras, net als andere Slavische volkeren. Dus moesten de Polen volgens het plan worden gerangschikt volgens strikt racistische criteria. De Polen met Duitse voorouders zouden worden geherclassificeerd als etnische Duitsers. De omvorming van Polen tot een Duitse provincie moest in een korte periode van vijfentwintig of dertig jaar worden uitgevoerd. Er mocht dus geen genade worden getoond aan deze bevolking. En, om het succes van deze snelle vernietiging te garanderen, moest de intelligentsia worden geliquideerd. "Het klinkt wreed," zei Hitler naar verluidt tegen Hans Frank, "maar zo is het leven".

Laten we met behulp van wat sociale antropologie proberen uit te vinden hoe onze Cro-Magnon samenleving er uit zou hebben gezien. Ernest Gellner wijst op het voor de hand liggende: dat allereerst het vermogen om met anderen 'overweg te kunnen' moet zijn gekomen, om de chaos van het potentiële gebrek aan dwang van de mens te vermijden, om uit te vinden hoe gebruik te maken van diep verinnerlijkte concepten. Hij stelt de vraag: wat kwam eerst, dit buitengewone vermogen tot zelfregulering door overeenstemming met anderen en de grote verscheidenheid van manieren waarop dit kan worden gedaan, of de taal die nodig is om zelfs deze dingen te doen? De twee vermogens zijn duidelijk van elkaar afhankelijk. Zodra je de mogelijkheid hebt van een onbeperkt scala aan mogelijke manieren om je te gedragen, moet dat gedrag worden beperkt om met anderen te kunnen opschieten en moet er een soort systeem van tekens zijn dat de grenzen aangeeft, al is het maar in je eigen hoofd! Taal is een geheel van tekens dat de grenzen aangeeft van ons gedrag in onze omgang met anderen; dat wil zeggen, taal heeft de genetische grenzen van het gedrag vervangen.

Dit betekent dat een aantal dingen tegelijk moeten zijn gekomen: de mogelijkheid van een breed scala aan gedragingen, de middelen om de facultatieve en optimale gedragswijzen tussen leden van een groep kenbaar te maken en de aanwezigheid van een systeem om die individuen in het systeem in te burgeren, d.w.z. rituelen. Dit geheel van kenmerken moet gezamenlijk zijn ontstaan en dat is een groot probleem voor de wetenschap wanneer zij evolutie als verklaring probeert te gebruiken.

Op hetzelfde moment verscheen er een andere reeks kenmerken. Voor de meeste soorten betekent vuur bedreiging. Dat geldt ook voor oogcontact, het openen van de mond en het tonen van de tanden. Combineer deze elementen met het plaatsen van voedsel tussen een groep individuen anders dan ouder en kind en men heeft een recept voor conflict en geweld bij elke andere soort. Maar op een bepaald moment heeft een groep mensen al deze signalen omgedraaid en omgezet in de essentie van de mensheid. Deze gedragsverandering blijkt uit centrale haarden met duidelijke ruimtes eromheen waar de eters in een kring bijeenkwamen. In het delen van voedsel en de bijbehorende beleefdheidsnormen geeft de mens blijk van zijn fundamentele onderscheid en afscheiding van het dierenrijk.

Van alle dingen die de mens doet, is het delen van voedsel het minst 'evolutionair'. Geen enkele andere soort volgde deze weg van wederzijds delen en ondersteunen, waarvoor het nodig was om ruimte en tijd abstract te kunnen conceptualiseren. Welke logica van de natuur, zoals we die in het dierenrijk zien, zou een dergelijk traject volgen dat zo vreemd is aan de natuurlijke wereld?

Toevallig is de gemeenschappelijke maaltijd een belangrijk symbool voor bijna alle oude religieuze ensembles. Het delen van voedsel dringt door tot de meest fundamentele verschillen tussen opvattingen over de mensheid en de wereld in het algemeen. Misschien getuigen ze van Cro-Magnon vs Neanderthaler? Ik denk dat het een Paleolithisch ritueel was dat werd overgeleverd als een aanwijzing om te onthullen wie wel en wie niet pathologisch was in die oude tijden. Denk maar aan 'Het Laatste Avondmaal' en de mogelijke betekenis hiervan. Wat was er zo vreselijk belangrijk aan het delen van een maaltijd dat het het middelpunt van een religie werd? Speelde hier iets dat ouder was dan het Christendom zoals wij dat kennen? Misschien was het 'laatste avondmaal' zoiets als: eet samen - deel voedsel - ter herinnering aan mij - jullie zijn geen dieren, jullie zijn spirituele wezens'. In de loop van duizenden jaren verving brood het oorspronkelijke delen van vlees rond het vuur, maar de symboliek was nog steeds dezelfde. Het lijkt erop dat de grootste hersenen en het meest 'menselijke' gedrag zijn ontstaan bij hen die vlees kookten en opaten.

Afbeelding
Da Vinci's 'Het Laatste Avondmaal' - een voorbeeld van het belang dat gehecht werd aan gemeenschappelijk eten
Het punt is dat er op deze Aarde - of op de Vijfde Planeet of op Mars - een begin moet zijn geweest en iedereen die het menselijk dilemma wil begrijpen kan zijn blik niet afwenden van de vraag hoe het allemaal begon. Wij weten dat de mens van zichzelf en van elkaar vervreemd is en wij moeten volledig begrijpen waarom dit zo is en ons niet alleen baseren op een samenraapsel van theoretische flarden. Natuurlijk veronderstelt dit dat de mens een 'essentie' heeft om mee te beginnen.

De paleontologie probeert de stappen te ontdekken welke dieren zouden leiden tot het tonen van volledig menselijk gedrag. Misschien zijn het geen stappen, misschien is het gewoon het verschil tussen wat dierlijk is en wat echt menselijk is? Maar toch, het onderzoek is nuttig voor ons bij het analyseren van de verschillen. De antropologie probeert te ontdekken via welke stappen men kan overgaan van een bepaalde sociale orde welke redelijk stabiel is, opgelegd door ritueel, naar een samenleving waarin mensen zich uit vrije wil abstract en op afstand kunnen binden aan specifiek gedrag dat niet genetisch is opgelegd, d.w.z. het vermeende "sociaal contract".

Gellner geloofde dat wij in zo'n samenleving leven - het soort van het sociale contract. Hij vond dat de ritueel gebonden samenleving noch normaal, noch aanvaardbaar was. Hij had geen oog voor alle talloze manieren waarop het dansen rond de totempaal is vervangen door andere, even effectieve manieren om een individu in een groepsidentiteit te persen - de autoritaristische dynamiek welke waarschijnlijk wordt aangedreven door psychopaten en de semantische blokkades die zij op de mensheid leggen via hun bevordering van bepaalde wetenschappen en verbod op andere.

Volgens de heersende wetenschappelijke opvatting was de neolithische revolutie - de overschakeling op landbouw - een van de stappen die ons heeft gebracht tot waar we ons nu bevinden. Deze gebeurtenis betrof de ontwikkeling van een systeem voor de productie en opslag van voedsel. Blijkbaar was een menselijke samenleving welke reeds sterk gediversifieerd was en zich in het proces bevond van overschakeling op het verbouwen en opslaan van voedsel, volgens Gellner en anderen, reeds een 'samenleving begrensd door rituelen'.
"Maar het [de landbouw] bleek ook een enorme valstrik. Het belangrijkste gevolg van het overgaan op voedselproductie en -opslag was de alomtegenwoordigheid van politieke overheersing. Er wordt een gezegde toegeschreven aan de profeet Mohammed dat bevestigt dat onderwerping het huis binnenkomt met de ploeg. Dit is ten diepste waar. Op het moment dat er een overschot en opslag is, wordt dwang sociaal onvermijdelijk, terwijl dat voorheen optioneel was. Een overschot moet verdedigd worden. Het moet ook verdeeld worden. Geen enkel verdeelprincipe kan zichzelf rechtvaardigen of afdwingen: het moet worden afgedwongen met een of ander middel en door iemand.

Deze overweging, samen met het eenvoudige principe van preventief geweld, dat stelt dat je hen als eerste moet aandoen wat zij jou zullen aandoen als zij de kans krijgen, maakt mensen onontkoombaar tot rivalen. Hoewel geweld en dwang niet afwezig waren in de pre-agrarische samenleving, waren zij wel voorwaardelijk aanwezig. Ze waren er, om zo te zeggen, niet noodzakelijkerwijs in ingebouwd. Maar ze zijn noodzakelijkerwijs ingebouwd in de agrarische samenleving...

De noodzaak van productie en verdediging dwingt de agrarische samenleving ook om waarde te hechten aan nageslacht, hetgeen betekent dat, om bekende Malthusiaanse redenen, hun populaties vaak dicht bij het gevaarlijk punt komen... De leden van agrarische samenlevingen kennen de omstandigheden waarin zij verkeren en wachten niet tot het noodlot toeslaat. Zij organiseren zich zodanig dat zij, indien mogelijk, niet aan het eind van de rij hoeven te staan.

Afbeelding
Met de landbouw kwam overheersing
De agrarische samenleving is dus over het algemeen autoritaristisch en sterk geneigd tot overheersing. Zij bestaat uit een systeem van beschermde, verdedigde voorraadkamers, met een gedifferentieerde en beschermde toegang. Discipline wordt opgelegd, niet zozeer door voortdurend direct geweld, maar door afgedwongen gedifferentieerde toegang tot de voorraadkamers. Dwang is niet alleen een garantie voor de plaats in de rij; de dreiging van degradatie, de hoop op promotie in de rij vormen ook de garantie voor discipline. Vandaar dat dwang over het algemeen indirect kan zijn. Het naakte zwaard wordt alleen gebruikt tegen hen die de wachtrij-meesters volledig tarten...

... de overgrote meerderheid van agrarische samenlevingen zijn eigenlijk systemen van gewelddadig afgedwongen opslag van overschotten en bescherming van overschotten... Politieke centralisatie volgt over het algemeen, hoewel niet universeel, op overschotproductie en opslag. ... Een geformaliseerd mechanisme van handhaving vult ritueel aan of vervangt het gedeeltelijk." (Gellner, op. cit.)
De volgende stap is natuurlijk schrijven, want schrijven is nodig om bij te houden wat er is opgeslagen, wie in welke rangorde in de rij staat, enzovoort. Schrijven leidt dan tot iets anders interessants: de codificatie van betekenissen en de opslag van deze codificaties, over het algemeen dogmatische ideeën. Dit betekent dat ideeën kunnen worden gedeeld over tijd en ruimte heen. Als de leer gecentraliseerd is en begiftigd met een enkele top/oorsprong, d.w.z. een exclusieve en jaloerse god, kan dit zeer slechte gevolgen hebben over tijd en ruimte heen. Dit leidt dan weer tot dwingende semantische technieken met een kick: het is wijdverspreid en gecentraliseerd met een zeer kleine heersende elite. Er zijn de specialisten - priesters - die het geloof legitimeren en de specialisten van geweld die het afdwingen. Hun predominantie getuigt van het feit dat het handhaven van de sociale discipline een probleem is en zonder hen zelden haalbaar is.

Een samenleving welke is gevormd door de principes van het agrarisch overschot en de opslag kan niet zonder hulp van de elite en als die elite er eenmaal is, is het heel, heel moeilijk om weerstand te bieden aan hun toenemende eisen en het is nog moeilijker om zich van hen te ontdoen. Bovendien is een agrarische samenleving welke gebaseerd is op het vergaren, opslaan en verstrekken van materiële goederen gemakkelijk om te vormen tot een industriële samenleving en zo is het. Antropologisch en sociologisch gezien is dat de korte versie van hoe het plaatsvond. Op de een of andere manier sprong de mens met volledige conceptuele vermogens op het toneel van de geschiedenis en begon rond de totempaal te dansen en is daar eigenlijk niet meer mee opgehouden. Evolutie, weet je wel?

Dus, hoe denk ik dat de samenleving eruit zag tijdens het Gouden Tijdperk? Nogmaals, het antwoord is te vinden in de sociale antropologie.

Volgens het meest recente archeologische en paleontologische onderzoek was de oudste vorm van religie, welke kan worden geïdentificeerd met de Cro-Magnon mens de aanbidding van de Hemelse Moeder Godin. De gebeeldhouwde figuren uit het Paleolithicum zijn in zekere zin rechtstreeks verbonden met hedendaagse afbeeldingen van de Maagd Maria die, in de termen van mijn vorige artikel, een klasse-A 'heks', of Heilig Persoon zou zijn. Het lijkt er dus op dat er door de menselijke geschiedenis heen een voortdurende overdracht is geweest van dit opvallende concept. De impliciete boodschap uitgedragen door het beeld van de godin is een visie van al het leven als een levende Eenheid. Het vrouwelijke beeld is als een lens welke onze perceptie van het universum als een heilig geheel, levend en gevend, scherp stelt en wij op Aarde zijn de kinderen van de Kosmos. In dit verband kan gezegd worden dat de Heilige Graal de godsdienst van de Godin is - met religie in haar oorspronkelijke betekenis, iets dat mensen bindt. De Aarde en de gehele schepping waren dezelfde substantie als de godin en het Goddelijke was immanent als de Schepping.
Afbeelding
De Venus van Willendorf - een voorbeeld van een moedergodin uit het Paleolithicum
Dit is wat wij hebben verloren. Nergens in onze huidige Donkere Tijdperk is het beeld van de godin - de lens van de Heilige Graal waardoor we onze wereld kunnen zien - te vinden. Het beeld van de Maagd Maria is er niet een van Koningin der Aarde; zij is, veelbetekenend, slechts 'Koningin van de Hemel'. Aangezien mythische beelden uiteindelijk een cultuur bepalen en onze cultuur het vrouwelijke gedurende vele duizenden jaren heeft gedegradeerd, vinden we hier de wortel van de gruwel van onze werkelijkheid: dat we de Natuur hebben ontheiligd. De Aarde wordt niet ervaren als een levend wezen, in plaats daarvan is zij zo vervuild dat zij bijna op het punt van vernietiging staat. 'Vervuiling' betekende oorspronkelijk de ontheiliging van het heilige, dus de term is heel toepasselijk.

Hier moeten we het organiserende principe van de Cro-Magnon mens in overweging nemen, ongeacht waar hij vandaan kwam. Op een bepaald moment was er een impuls om samenlevingen te vormen, of dit nu het gevolg was van spontane generatie van DNA of van lange, langzame, pijnlijke evolutie ergens, ooit, op de een of andere manier. Het maakt niet uit hoe het plaatsvond, het principe is nog steeds hetzelfde. Het is duidelijk dat er iets speciaals is gebeurd waardoor dieren mensen konden worden, iets dat de mens onderscheidde van zijn proto-menselijke voorouders (en tot nu toe is de evolutie, zoals zij is geformuleerd, schromelijk ontoereikend geweest om dit te verklaren).

We kunnen de samenleving van de Neanderthaler onderzoeken om te zien wat Cro-Magnon duidelijk niet was! Proto-menselijke bendes - Neanderthalers - waren kleine, samenhangende bendes, gedomineerd door geweld. De sterken domineerden de zwakken, maar om te overleven moest er een samenhang zijn. Er woedde een rauwe en vulgaire strijd om middelen, zowel met betrekking tot voedsel als tot vrouwen. De samenhang werd afgedwongen, een soort heerschappij van misdadigers. Zo'n omgeving is niet bevorderlijk voor enige vorm van innovatie, zoals de schepping en ontwikkeling van werktuigen of de ideeën welke tot werktuigen zouden leiden. Bestudering van de geschiedenis van de Neanderthaler wijst uit dat dit inderdaad het leven was in het kamp van de Neanderthalers. Tweehonderdduizend jaren dezelfde oude hergebruikte gereedschapssets zonder ooit enige vorm van innovatie.

Innovatieve individuen, zoals wij die in onze eigen samenlevingen kennen, zijn vaak niet echt lichamelijk sterk of agressief. Misschien dat zij denken juist omdat ze minder in staat zijn om op fysieke wijze in de wereld te handelen of misschien worden ze minder agressief omdat ze zoveel denken. Hoe dan ook, zulke individuen zouden niet overleven in een door misdadigers geregeerde samenleving, aangezien de misdadigers niet alleen hun innovaties zouden stelen (en niet in staat zouden zijn om ze zelf te reproduceren), maar hen ook niet zouden voeden, dus zo'n ieder-voor-zich samenleving is geen plaats waar creativiteit en innovatie kunnen gedijen.

Afbeelding
Impressie van het leven van Neanderthalers in de Krapina-grot in Kroatië
Cro-Magnon-samenlevingen kenden gemeenschappelijke haarden, gemeenschappelijke activiteiten en de vindplaatsen tonen aan dat gebieden werden afgezet waar groepen mensen verschillende taken uitvoerden ter bevordering van het welzijn van de groep als geheel. En zo wordt door de marxistische sociaal-antropoloog Joeri Semenov verondersteld, dat het communisme (het echte communisme zoals dat door de eerste christenen werd gepraktiseerd, niet de totalitaire sovjetversie met de naam "communisme" erop geplakt) iets was dat door de vroegste echte mensen werd gepraktiseerd - datgene wat hen tot mens maakte, of in ieder geval hun menselijkheid tot uitdrukking bracht - en iets dat de essentie van het leven zelf vormde.

In een egalitaire, delende, communistische gemeenschap waar ieder individu verzorgd wordt en teruggeeft wat hij in staat is te geven, kunnen vernieuwers gedijen. De werktuigmaker die niet kan jagen krijgt te eten in ruil voor het maken van het jachtgereedschap, om maar een heel simplistisch voorbeeld te geven. Waar het op neerkomt is dit: zonder een communistisch systeem zou de mensheid helemaal geen vooruitgang boeken. Het probleem is dat we ons vanaf onze geboorte bevinden in een psychopathische realiteit en al onze denkprocessen (programma's, zo u wilt) ontwikkelen zich op een manier die overleving in zo'n realiteit bevordert. Deze programma's omvatten de vroege implantatie van een competitieve, ieder-voor-zich, wij-tegen-hen, autoritaire mentaliteit. We kunnen ons eenvoudigweg geen leven voorstellen in een andere wereld waar zorgzaamheid de plaats inneemt van competitie, waar niemand zich ooit afvraagt ben ik mijn broeders hoeder' omdat iedereen van jongs af aan begrijpt dat 'ik mijn broeder ben'. Dit komt omdat psychopaten deze essentiële menselijke eigenschappen missen, die sociale verbanden, delen, binding, zorgzaamheid bevorderen (wat Łobaczewski "natuurlijke syntonische reacties" noemde, welke een product zijn van een substratum van ons menselijke instinct).

Communisme verklaart zeker hoe de vroege mens kon overleven en samenlevingen kon ontwikkelen; we kunnen zien dat het een noodzakelijke voorwaarde was, maar we kunnen niet zien hoe het tot stand kwam. Wat zou ervoor kunnen zorgen dat een dierlijk wezen dat alleen maar bezig is met voedsel, paren, eventueel warmte en weinig anders verandert in een zachtaardige, zorgzame sterke man die zorgt voor de zwakkeren in zijn samenleving?

De wetenschap kan deze vraag niet bevredigend beantwoorden. Oh, ja, ze gebruiken 'natuurlijke selectie' als de god die de mens begiftigt met een verzameling eigenschappen door degenen die ze niet hebben uit te roeien, maar hetzelfde probleem blijft bestaan: een hele reeks eigenschappen zou in één keer volledig gevormd op het toneel der geschiedenis moeten zijn verschenen. Het is volstrekt absurd om op dit punt de evolutionaire redenering te volgen waarbij gezegd wordt, dat natuurlijke selectie eerder werkte op groepen individuen dan op individuen, omdat dat al suggereert dat een groep proto-mensen leden omvatte die zich op werkelijk menselijke wijze gedroegen. En vergeet niet dat ik op geen enkele manier de werking van evolutie in algemene zin ontken: het is duidelijk dat evolutie een groot deel uitmaakt van de levensprocessen, maar er is iets meer aan de hand dan de strikt materialistische versie ondervangt.

Landbouw gaat hand in hand met de heersende, straffende God. Vanaf de Babylonische mythologie (en ongetwijfeld al eerder, maar dit is de vroegste optekening) werd de natuur beschreven als een chaotische kracht die moest worden beheerst en de god nam de rol van overwinnaar en bewaker van de orde tegen de chaos op zich. De godin werd bijna uitsluitend geassocieerd met de natuur en de god kreeg de hoedanigheid van een tegengestelde 'geest' - een tegenstelling die voorheen niet bestond. Het gevolg was dat de mensheid en de natuur gepolariseerd raakten - tegenover elkaar kwamen te staan - en het is de Joods-Christelijke mythologie die de Babylonische mythen incorporeerde, hetgeen aanleiding gaf tot onze huidige aandoeningen.

Afbeelding
Deze houding impliceert de veronderstelling, dat de geestelijke en de fysieke wereld verschillend en tegengesteld zijn en dit leidde tot andere splitsingen in ons denken, waarbij geest van materie, ziel van lichaam, denken van gevoel, intellect van intuïtie wordt gescheiden, waarbij de dingen zwart en wit worden gemaakt, kwaad en goed en zonder begrip van de derde kracht: de context.

De vrouwelijke principes van spontaniteit, instinct en intuïtie als onze gidsen om de heiligheid en eenheid van alle leven te ervaren zijn verloren gegaan. In het Joods-Christelijke denken is er geen vrouwelijke dimensie en onze cultuur is gevormd naar het beeld van een mannelijke god die alles van buitenaf en buiten de schepping om bestuurt, waarbij hij de Maagd Maria natuurlijk onder zijn duim houdt. Pas in 1950 werd op verzoek van het volk de Maagd Maria eindelijk 'ten Hemel opgenomen, met Lichaam en Ziel' verklaard.

In andere mythische constructies verdween de godin niet helemaal, ook al werd zij gedegradeerd; Zeus (en andere goden) 'trouwden' bijvoorbeeld met de godinnen en zij behielden tot op zekere hoogte hun plaats als voorzitters van de vruchtbaarheid, de bevalling, het huis en zelfs de spirituele transformatie.

De Hebreeuwse mythologie - overgenomen door het christendom - dwong de godin echter volledig ondergronds; zij werd draak: Leviathan en Behemoth of de boosaardige Kanaänitische godin Astarte en abstracter, Yahweh's wijsheid - Sophia - of zijn aanwezigheid - Shekinah. Eva, de verleidster, was menselijk en vatbaar voor het kwaad en Adam gaf haar de naam van de godin: "Eva, moeder van alle levenden". Deze kleine draai was fataal en beperkend voor het vrouwelijk principe.

Maar de werkelijkheid van het vrouwelijk principe is er altijd, op de loer liggend in het onderbewustzijn van de mens. De actie van de godin, ontkend in de formele leer, werkt impliciet en indirect, niet erkend, maar hardnekkig en vaak vervormd. Pogingen om het vrouwelijke principe uit te roeien stonden gelijk aan pogingen om de helft van de mensheid te vernietigen, om nog maar te zwijgen van de helft van de menselijke psyche in alle mensen, mannen inbegrepen.

Cro-Magnon kwam ergens vandaan, en iets corrumpeerde de wereld van Cro-Magnon. Wat het ook was dat vreedzame jager-verzamelaartypes ertoe bracht een complexe technologische beschaving te creëren welke vervolgens de volkeren der wereld naar een afgrond voerde, het is heel goed mogelijk dat het nog steeds aanwezig is in onze eigen samenleving. En het doet zijn uiterste best om datgene te vernietigen wat ons kan redden: Ware Wetenschap.

Door de ontdekkingen van de wetenschap verscheen de godin voor het eerst weer. En hier komt het beeld naar voren zoals het was in de dagen van weleer: niet een gepersonaliseerd wezen, maar eerder een visie van heilig leven, een geheel, waaraan alle levende wezens deelnemen en zich dynamisch tot elkaar verhouden. De natuurkunde toonde aan, dat er in het subatomaire universum chaos bestond welke wachtte en bereid was werkelijkheid te worden in een relatie met de waarnemer, zoiets als liefde tussen minnaar en geliefde. Het web van ruimte en tijd is een karakteristiek beeld van de oude godinnenmythen waarin de moedergodin ooit de kosmos als een web spon vanuit haar eeuwige schoot via een spindel, wervelingen, om vervolgens te verworden tot het kosmische web des levens . De Oceaan van grenzeloze energie is het beeld van alle moedergodinnen die uit de zee geboren zijn. Maar uiteraard werd de godin zelf in de natuurkunde aangevallen met de splitsing van het atoom. Kortom, het overheersende mythische beeld van het Donkere Tijdperk - de god zonder godin - blijft het oppositionele en mechanische kader bestendigen en ondersteunen dat de wetenschap zelf weerlegt. De gevolgen voor de geesten van de mensen leiden ons naar een ramp die haar weerga niet kent.

Afbeelding
De twee essentiële aspecten van de menselijke geest staan nog steeds tegenover elkaar en de menselijke geest is de weg kwijt. Mythische beelden hebben een diepgaand effect op de mens, individueel en collectief en dit wordt duidelijk aangetoond in de dieptepsychologie welke onthult hoe radicaal wij worden beïnvloed en gemotiveerd door datgene wat onder de oppervlakte van ons wakend bewustzijn ligt. Het is ook de reden waarom het een van de domeinen is welke door de "officiële" (psychopathische) wetenschap wordt geridiculiseerd en verboden.

Tegenwoordig wordt hoogwaardige technologie beschouwd als het kenmerk van een hoge beschaving. En dus beoordelen we de Ouden naar onze maatstaven. Maar hoe hebben ruimtevaart, computers, digitale animatie of harttransplantaties ons leven verbeterd? Hoe heeft een samenleving gebaseerd op de evolutietheorie ons vrede en welvaart voor de hele mensheid gebracht? Vandaag de dag, meer dan ooit, ontbreekt het ons aan zin en doel, ook al hebben we alles op het gebied van technologie wat ons hartje begeert. Ik had eens een krachtige droom waarin een stem uit een licht kwam en mij vertelde dat elke technologie die niet dezelfde inbreng van een mens nodig heeft om functioneel te zijn, entropisch is en leidt tot verval en wanorde in de kosmos.

Onze voorouders uit het Paleolithische Gouden Tijdperk blijken over veel technologieën de beschikking te hebben gehad welke wij niet hebben. Deze technologieën waren subtiel, werkten met natuurlijke energieën, in harmonie met de wereld en de mensen in plaats van te trachten deze te overmeesteren.

Vandaag de dag waarderen mensen hun bezittingen en extraatjes van het goede leven als een teken van succes. Ze hebben auto's, huizen, geld, aandelen, vakantiehuizen, enzovoorts en zij vragen zich af waarom de Aarde zich tegen hen heeft gekeerd.

Uit de mythologie weten we dat "vrede en overvloed" het kenmerk was van het Gouden Tijdperk. Het lijkt erop dat de status van het individu werd afgemeten aan kennis en verlichting, getuige de eer die werd toegekend aan de zanger/verteller, de wijsgeer en de sjamaan. Ja, zij schijnen de nadruk te hebben gelegd op spiritualiteit en het liefhebben en eren van de natuur en de kosmos, maar zij waren zeker niet verstoken van materiële gemakken. Archeologische studies tonen aan dat zij goed leefden, goed aten, geïnteresseerd waren in astronomie, wiskunde, religie en in staat waren luxegoederen te produceren en deze op billijke wijze te verdelen. De kwaliteit en kwantiteit van fijne sieraden uit de Oudheid is verbluffend. Het comfort dat de Cro-Magnon volkeren genoten blijft archeologen verbazen en het is zeker dat zij zich omringd zagen door de meest verfijnde en boeiende kunst ooit. Er zijn talrijke aanwijzingen dat onze voorouders uit het Gouden Tijdperk niet alleen een rijk en comfortabel leven leidden, maar ook langer leefden.

Ter afsluiting van deze discussie, wil ik zeggen dat wetenschap - echte wetenschap die open genoeg is om zelfs onze spirituele werkelijkheden te onderzoeken - onze enige hoop is. Alleen via wetenschappelijk onderzoek hebben we de disjecta membra van een verloren beschaving gevonden, een universele prehistorische kosmologie die gedurende vele duizenden jaren een Gouden Tijdperk in stand hield. Wij hebben nog enkele ideeën en verhalen over de aard en de oorsprong van de mens die vroeger het geboorterecht vormden van mensen over de hele planeet Aarde.

Als we de mogelijkheid erkennen van organen van bewustzijn welke betrokken zijn bij evolutie, dan kunnen we ook overwegen dat deze organen talrijk en verschillend kunnen zijn. Gezien de grote verscheidenheid van de Natuur, kunnen we veronderstellen dat er een even grote verscheidenheid aan spirituele organen bestaat als er levensvormen op Aarde zijn geweest. Aartsengelen, engelen en duivels zijn bekende klassieke ideeën welke vandaag de dag als achterhaald worden beschouwd tussen de monotheïstische goden van de scheppingsleer en evolutionisme. Maar het bestaan van massa's spirituele organen was het antwoord dat door de Ouden werd verwoord. Misschien hadden ze daarin gelijk, zoals ze over zoveel andere dingen gelijk hebben gekregen?

Dus, hier staan we dan, heel misschien op de drempel van een nieuw tijdperk, misschien zelfs een nieuw Gouden Tijdperk. Het is heel moeilijk om het ware potentieel ervan echt te begrijpen. Ja, het zal zeer waarschijnlijk een uitsterving worden, maar zoals meestal gebeurt bij zulke manifestaties zullen sommigen overleven.

De oude verhalen van overlevenden hebben alle één ding gemeen: zij die de tekenen konden zien en wisten wat er zou komen, waren er klaar voor. Zoals het was in de dagen van Noë...

Afbeelding
'De Vooravond van de Zondvloed' van William Bell Scott