Hoe 's werelds grootste "schaduwbank" deze enorme macht over de wereld uitoefent zou ons zorgen moeten baren. Sinds Larry Fink BlackRock in 1988 oprichtte, is het bedrijf erin geslaagd unieke financiële software en activa te verzamelen. Geen enkele andere entiteit is dat gelukt. BlackRock's Aladdin risicobeheersysteem, een softwareprogramma dat de handel kan volgen en analyseren, bewaakt meer dan 18 biljoen dollar aan activa voor 200 financiële bedrijven, waaronder de Federal Reserve en de Europese centrale banken. Hij die "monitort" heeft kennis, zo kunnen we ons voorstellen. BlackRock is wel eens een financieel "Zwitsers zakmes" genoemd - institutionele belegger, geldbeheerder, participatiemaatschappij en wereldwijde overheidspartner, verenigd in één. Toch behandelt de reguliere media het bedrijf als een gewone financiële firma op Wall Street.
Er is een onlosmakelijk raakvlak tussen Agenda 2030 van de VN, de Grote Reset van het Economisch Wereldforum in Davos en het ontluikende economische beleid van de regering-Biden. Dat raakvlak is BlackRock.
Team Biden en BlackRock
Het moet inmiddels voor iedereen die de moeite neemt om te kijken duidelijk zijn, dat de persoon die beweert president van de VS te zijn, de 78-jarige Joe Biden, geen enkele beslissing neemt. Hij heeft zelfs moeite met het lezen van een teleprompter of het beantwoorden van voorbereide vragen van bevriende media zonder Syrië en Libië door elkaar te halen of zelfs met de vraag of hij president is. Hij wordt gemicromanaged door een groep geleiders om een gescript "beeld" van een president in stand te houden, terwijl het beleid achter de schermen door anderen wordt gemaakt. Het doet griezelig denken aan het filmpersonage van Peter Sellers uit 1979, Chauncey Gardiner, in Being There.
De belangrijkste beleidsmakers die het economisch beleid van Biden Inc. leiden komen echter minder in de openbaarheid. Zij zijn eenvoudigweg BlackRock. Net zoals Goldman Sachs het economisch beleid onder zowel Obama als Trump leidde, vervult BlackRock vandaag die sleutelrol. De deal werd blijkbaar in januari 2019 bezegeld toen Joe Biden, toenmalig kandidaat en kanshebber om Trump te verslaan, in New York een ontmoeting had met Larry Fink, die naar verluidt tegen "arbeidersklasse Joe" zei: "Ik ben hier om te helpen."
Als president stelde Biden als een van zijn eerste benoemingen Brian Deese aan tot directeur van de National Economic Council, de belangrijkste adviseur van de president voor het economisch beleid. Een van de eerste presidentiële uitvoeringsbesluiten had betrekking op economie en klimaatbeleid. Dat is niet verwonderlijk, aangezien Deese afkomstig was van Finks BlackRock, waar hij wereldwijd hoofd was van Duurzame Investeringen. Voordat hij bij BlackRock kwam, bekleedde Deese hoge economische functies onder Obama, onder meer als vervanger van John Podesta als Senior Adviser van de president, waar hij naast Valerie Jarrett werkzaam was. Onder Obama speelde Deese een sleutelrol bij de onderhandelingen over het VN -Klimaatakkoord van Parijs.
Op de belangrijke beleidsfunctie van plaatsvervangend minister van Financiën onder minister Janet Yellen, vinden we de in Nigeria geboren Adewale "Wally" Adeyemo. Adeyemo is ook afkomstig van BlackRock, waar hij van 2017 tot 2019 senior adviseur en stafchef van BlackRock CEO Larry Fink was, nadat hij de regering-Obama had verlaten. Zijn persoonlijke banden met Obama zijn sterk, aangezien Obama hem in 2019 benoemde tot eerste voorzitter van de Obama Foundation.
En een derde senior BlackRock persoon die zich thans bezighoudt met het economisch beleid in de regering is in verschillende opzichten eveneens eigenaardig. Michael Pyle is de Senior Economic Adviser van vicepresident Kamala Harris. Hij kwam naar Washington vanuit de positie van Global Chief Investment Strategist bij BlackRock, waar hij toezicht hield op de strategie voor het beleggen van zo'n 9 biljoen dollar aan fondsen. Voordat hij op het hoogste niveau bij BlackRock aan de slag ging, was hij ook in de regering-Obama werkzaam als senior adviseur van de ondersecretaris van Financiën voor Internationale Zaken, terwijl hij in 2015 adviseur werd van de campagne van Hillary Clinton toen zij kandidaat was voor het presidentschap.
Het feit dat drie van de meest invloedrijke economische benoemingen van de regering-Biden afkomstig zijn van BlackRock en dat daarvoor allen functies bekleedden in de regering-Obama, is opmerkelijk. Er is sprake van een duidelijk patroon en het lijkt erop dat BlackRock in Washington een veel grotere rol speelt dan ons wordt voorgehouden.
Wat is BlackRock?
Nooit eerder is een financieel bedrijf met zoveel invloed op de wereldmarkten zo aan de openbaarheid onttrokken geweest. Dat is geen toeval. Omdat het technisch gezien geen bank is die bankleningen verstrekt of deposito's aanneemt, onttrekt het zich aan het gereguleerde toezicht van de Federal Reserve, ook al doet het wat de meeste megabanken zoals HSBC of JP MorganChase doen - effecten kopen en verkopen met winstoogmerk. Toen er vanuit het Congres druk werd uitgeoefend om vermogensbeheerders zoals BlackRock en Vanguard Funds onder de Dodd-Frank-wet van na 2008 te laten vallen als "systeemrelevante financiële instellingen" of SIFI's, maakte een enorme lobby van BlackRock een einde aan die dreiging. BlackRock vormt in wezen een wet op zichzelf. En inderdaad is het als geen ander "systeemrelevant", mogelijk met uitzondering van Vanguard, dat naar verluidt ook een belangrijke aandeelhouder in BlackRock is.
De oprichter en CEO van BlackRock, Larry Fink, is duidelijk geïnteresseerd in het kopen van wereldwijde invloed. Hij benoemde voormalig CDU-parlementslid Friederich Merz tot hoofd van BlackRock Duitsland toen het ernaar uitzag dat hij kanselier Merkel zou opvolgen en voormalig Brits minister van Financiën George Osborne tot "politiek adviseur". Fink benoemde de voormalige stafchef van Hillary Clinton, Cheryl Mills, in de raad van bestuur van BlackRock toen het erop leek dat Hillary spoedig in het Witte Huis zou zetelen.
Hij benoemde voormalige centrale bankiers in zijn raad van bestuur, die vervolgens lucratieve contracten met hun voormalige instellingen binnenhaalden. Stanley Fisher, voormalig hoofd van de Bank van Israel en later ook vice-voorzitter van de Federal Reserve, is nu senior adviseur bij BlackRock. Philipp Hildebrand, voormalig president van de Zwitserse Nationale Bank, is vice-voorzitter bij BlackRock, waar hij toezicht houdt op het BlackRock Investment Institute. Jean Boivin, voormalig plaatsvervangend gouverneur van de Bank of Canada, is wereldwijd hoofd onderzoek bij BlackRock's beleggingsinstituut.
BlackRock en de FED
Ditzelfde ex-centrale bankteam van BlackRock ontwikkelde in maart 2019 een "nood "reddingsplan voor Fed-voorzitter Powell, toen de financiële markten op de rand van een nieuwe "Lehman-crisis"-afgrond van 2008 leken te staan. Als "bedankje" stelde Fed-voorzitter Jerome Powell BlackRock aan in een no-bid opdracht om alle aankoopprogramma's van bedrijfsobligaties van de Fed te beheren, inclusief obligaties waarin BlackRock zelf belegt. Belangenconflict? Een groep van zo'n 30 NGO's schreef aan Fed-voorzitter Powell,
"Door BlackRock de volledige controle te geven over dit schuldopkoopprogramma, maakt de Fed... BlackRock nog systeemrelevanter voor het financiële systeem. Toch is BlackRock niet onderworpen aan de regelgevende controle van zelfs kleinere systeemrelevante belangrijke financiële instellingen."Campaign for Accountability, een non-profit onderzoeksgroep uit Washington,merkte in een gedetailleerd rapport uit 2019 op, dat
"BlackRock, 's werelds grootste vermogensbeheerder, implementeerde een strategie van lobbyisme, campagnebijdragen en draaideur-constructies om buiten overheidsregulering te blijven en zichzelf te vestigen als een van 's werelds machtigste financiële bedrijven."De New York Fed huurde BlackRock in maart 2019 in om zijn programma van door effecten gedekte commerciële hypotheken en zijn 750 miljard dollar aan primaire en secundaire aankopen van bedrijfsobligaties en ETF's in no-bid-contracten te beheren. De Amerikaanse financiële journalisten Pam en Russ Martens bekritiseerden die troebele 2019 Fed-bailout van Wall Street met de opmerking,
"Voor het eerst in de geschiedenis heeft de Fed BlackRock ingehuurd om 750 miljard dollar aan primaire en secundaire bedrijfsobligaties en obligatie-ETF's (Exchange Traded Funds) op te kopen, een product waarvan BlackRock een van de grootste leveranciers ter wereld is. Ze gingen verder: "Nog schandaliger is, dat het door BlackRock geleide programma 75 miljard dollar van de 454 miljard dollar aan belastinggeld zal ontvangen om de verliezen op zijn bedrijfsobligatieaankopen te dekken, waaronder zijn eigen ETF's, welke met toestemming van de Fed kunnen worden gekocht..."Klaarblijkelijk kennen hoofd van de FED Jerome Powell en Larry Fink elkaar goed. Zelfs nadat Powell BlackRock de enorm lucratieve no-bid "go direct" deal had toegekend, liet Powell datzelfde BlackRock naar schatting 25 miljoen dollar van Powells privébeleggingen in effecten beheren. Uit openbare documenten blijkt dat Powell in deze periode rechtstreekse vertrouwelijke telefoongesprekken voerde met BlackRock CEO Fink. Volgens de vereiste openbaarmaking van financiële informatie slaagde BlackRock erin de waarde van Powells beleggingen ten opzichte van het jaar daarvoor te verdubbelen! Geen belangenconflict, of wel?
Een Enorme BlackRock in Mexico
BlackRock's obscure geschiedenis in Mexico toont aan, dat belangenconflicten en het verwerven van invloed bij vooraanstaande overheidsinstanties niet beperkt blijven tot de VS. PRI-presidentskandidaat Peña Nieto ging tijdens zijn campagne in november 2011 naar Wall Street. Daar ontmoette hij Larry Fink. De overwinning van Nieto in 2012 resulteerde in een hechte relatie tussen Fink en Nieto, welke besmet was met belangenverstrengeling, vriendjespolitiek en corruptie.
Hoogstwaarschijnlijk ter verzekering van BlackRock's positie aan de winnende zijde van het corrupte nieuwe Nieto-regime, benoemde Fink de 52-jarige Marcos Antonio Slim Domit, zoon van miljardair Carlos Slim, Mexico's rijkste en waarschijnlijk meest corrupte persoonman, in de raad van bestuur van BlackRock. Marcos Antonio leidt, samen met zijn broer Carlos Slim Domit, het enorme zakenimperium van zijn vader. Carlos Slim Domit, de oudste zoon, was in 2015 medevoorzitter van het World Economic Forum Latin America en is momenteel voorzitter van de raad van bestuur van America Movil, waarin BlackRock een belangrijke investeerder is. Gezellig klein wereldje.
Vader Carlos Slim, destijds door Forbes uitgeroepen tot 's werelds rijkste persoon, bouwde een imperium op rond zijn zoethartige overname van Telemex (later America Movil). De toenmalige president, Carlos Salinas de Gortari, schonk het telecomimperium in 1989 in feite aan Slim. Later ontvluchtte Salinas Mexico wegens beschuldigingen van diefstal van meer dan 10 miljard dollar uit de staatskas.
Zoals sinds de jaren 1980 het geval is met veel zaken in Mexico, speelde drugsgelden blijkbaar een grote rol bij de ouder Carlos Slim, vader van BlackRock-directeur Marcos Slim. In 2015 gaf WikiLeaks bedrijfsinterne e-mails vrij van de particuliere inlichtingendienst Stratfor. Stratfor schrijft in een e-mail van april 2011, de tijd dat BlackRock zijn plannen voor Mexico opstelt, dat een speciaal agent van de Amerikaanse DEA, William F. Dionne, de banden van Carlos Slim met de Mexicaanse drugskartels heeft bevestigd. Stratfor vraagt Dionne: "Billy, heeft de MX (Mexicaanse) miljardair Carlos Slim banden met de drugsbaronnen?" Dionne antwoordt: "Wat uw vraag betreft, de MX-telecommunicatiemiljardair is dat." In een land waar 44% van de bevolking in armoede leeft, word je niet de rijkste man ter wereld in slechts twee decennia door koekjes van padvinders te verkopen.
Fink en Mexicaanse PPP
Met Marcos Slim in zijn BlackRock-raad van bestuur en de nieuwe president Enrique Peña Nieto was de Mexicaanse partner van Larry Fink in Nieto Peña's alliantie van 590 miljard dollar aan publiek-private partnerschappen (PPP's), BlackRock, klaar om de oogst binnen te halen. Om zijn nieuwe Mexicaanse activiteiten te perfectioneren, benoemde Fink in 2013 de voormalige Mexicaanse staatssecretaris van Financiën Gerardo Rodriguez Regordosa tot directeur van BlackRock Emerging Market Strategy. In 2016 benoemde Peña Nieto Isaac Volin, toen hoofd van BlackRock Mexico, tot nummer 2 bij PEMEX, waar hij leiding gaf over corruptie, schandalen en het grootste verlies in de geschiedenis van PEMEX, 38 miljard dollar.
Peña Nieto had het enorme oliemonopolie van de staat, PEMEX, voor het eerst sinds de nationalisatie in de jaren dertig opengesteld voor particuliere investeerders. De eerste die profiteerde was Finks BlackRock. Binnen zeven maanden had BlackRock zich verzekerd van 1 miljard dollar in energieprojecten van PEMEX, vaak als enige bieder. Tijdens het bewind van Peña Nieto, een van de meest controversiële en minst populaire presidenten, profiteerde BlackRock van de knusse banden. Al snel was BlackRock betrokken bij zeer winstgevende (en corrupte) infrastructuurprojecten onder Peña Nieto, waaronder niet alleen olie- en gaspijpleidingen en -putten, maar ook tolwegen, ziekenhuizen, gaspijpleidingen en zelfs gevangenissen.
Opmerkelijk is dat BlackRock's Mexicaanse "vriend" Peña Nieto eveneens "vriendjes" was, niet alleen met Carlos Slim, maar ook met het hoofd van het beruchte Sinaloa-kartel, "El Chapo" Guzman. In een getuigenis voor de rechtbank van New York in 2019 stelde getuigde Alex Cifuentes, een Colombiaanse drugsbaron die zichzelf omschreef als El Chapo's "rechterhand", dat Peña Nieto vlak na zijn verkiezing in 2012 een som van 250 miljoen dollar had gevorderd van het Sinaloa kartel om vervolgens genoegen te nemen met 100 miljoen dollar. We kunnen slechts raden waarvoor.
Larry Fink en de Grote Reset van het WEF
Larry Fink
Een bedrijf krijgt bijvoorbeeld een positieve beoordeling voor de ernst waarmee men het management en werknemers rekruteert op basis van genderdiversiteit, of maatregelen neemt om, in VN-jargon, zijn CO2-voetafdruk te elimineren door zijn energiebronnen groen of duurzaam te maken. Hoe bedrijven bijdragen aan een wereldwijd duurzaam bestuur is het meest vage onderdeel van de ESG en kan van alles inhouden, van bedrijfsdonaties aan Black Lives Matter tot steun aan VN-instellingen zoals de WHO. Oliemaatschappijen zoals ExxonMobil of steenkoolbedrijven, hoe schoon deze ook mogen zijn, zijn ten dode opgeschreven nu Fink en zijn vriendjes hun financiële Grote Reset of Green New Deal stimuleren. Dit is waarom hij in 2019 een deal sloot met de Biden-regering.
Volg de geldstromen. En we kunnen verwachten dat de New York Times BlackRock zal bejubelen terwijl het de mondiale financiële structuren vernietigt. Sinds 2017 is BlackRock de grootste aandeelhouder van de krant. Carlos Slim was de tweede grootste. Zelfs Carl Icahn, een meedogenloze Wall Street asset stripper, noemde BlackRock ooit, "een extreem gevaarlijk bedrijf... Ik zei altijd, weet je, de maffia heeft een betere ethische code dan jullie."
Red.: Een asset stripper is iemand die door aankoop van aandelen voor een ongewenste overname van een bedrijf zorgt. Deze opkopers verdelen het bedrijf en verkopen in delen.
Zie: https://journal-neo.org/2021/06/18/there-is-more-to-blackrock-than-you-might-imagine/
F. William Engdahl is strategisch risico consultant en docent, hij behaalde zijn titel in de politicologie aan Princeton University en is een best-selling auteur over olie en geopolitiek exclusief voor het online magazine "New Eastern Outlook".
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief