Zorgwekkende Stijging van Sterftecijfers in 2021: Waarom Coronaprikken (Voorlopig) Vooral Schadelijk Zijn Voor Jonge Mannen

Elliot Overton DipCNM, CFMP
Sott.net
maa, 22 nov 2021 11:30 UTC

Kort nadat hij eerder dit jaar zijn tweede dosis van het Pfizer coronavaccin had gekregen, merkte beroepsduiker Florian Dagoury, die tot de wereldrecordhouders op het gebied van statische apneu (het inhouden van de adem onder water) behoort, vreemde veranderingen op in zijn hartslag in rust en ademhalingscapaciteiten. Vier weken later kreeg hij na een bezoek aan een cardioloog de diagnose myocarditis en triviale mitralisklepinsufficiëntie. Aangezien hij geen voorgeschiedenis had van hart- en vaatziekten concludeerde hij, dat deze effecten werden veroorzaakt door het coronavaccin van Pfizer.

Professioneel mountainbiker Kyle Warner werd onlangs ook gediagnosticeerd met pericarditis, naast posturaal orthostatisch tachycardie-syndroom, die beide begonnen kort nadat hij zijn prik met het Pfizervaccin had gekregen. Kyle deelde zijn ervaring op zijn YouTube kanaal en nam begin november eveneens deel aan een ronde tafel discussie in de Amerikaanse senaat over reacties op vaccins.

De 29-jarige voormalig West Ham United voetballer Pedro Obiang werd 10-15 dagen in het ziekenhuis opgenomen kort nadat hij in juli zijn coronavaccin had ontvangen. Ook hij kreeg te horen dat hij myocarditis had en als gevolg daarvan zich ten minste 6 maanden moest onthouden van sportactiviteiten.

En zo werd ook wielrenner Greg Van Avermaet, winnaar van de Olympische gouden medaille in 2016, gedwongen het wereldkampioenschap van dit jaar op te geven, toen hij letsel opliep na het nemen van het Pfizervaccin in juni.

© Cyclingtips.com

Dit betreft slechts een fractie van het totale aantal topsporters dat tot nu toe in 2021 plotseling met een hart- en vaatziekte werd geconfronteerd. Aangezien myocarditis een uiterst gevaarlijke hartaandoening is met de potentie om permanente schade te veroorzaken, kan dit betekenen dat deze atleten nooit meer hun professionele sport zullen kunnen beoefenen.

Daarnaast is er een lange lijst van andere jonge atleten die minder geluk hadden en dit jaar op mysterieuze of onverwachte wijze zijn overleden:

• Benjamin Taft (Duits voetballer), 33 jaar, stort in na wedstrijd, sterft aan hartaanval.
• Luis Ojeda (Argentijnse voetballer), 20 jaar, speler overlijdt onverwacht.
• David Jenkins (duiker met Olympische zilveren medaille en Britse coach), 31 jaar, overlijdt onverwacht, doodsoorzaak momenteel onbekend.
• Giuseppe Perrino (ex-profvoetballer), 29 jaar, sterft aan hartaanval tijdens wedstrijd.
• Avi Barot (cricketspeler), 29 jaar, krijgt hartstilstand en overlijdt later.
• Jens De Smet (voetballer), 27 jaar, zakt op het veld in elkaar en overlijdt aan een hartaanval.

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van plotseling hartletsel, dood of dood door onbekende oorzaak bij jonge mannelijke atleten in 2021. Deze voorvallen en mediaberichten worden op verschillende websites uitvoeriger bijgehouden. Een Duitse lijst verzamelt meer dan 75 verslagen van soortgelijke voorvallen sinds juni 2021, terwijl een andere lijst, gepubliceerd in het Hebreeuws, een duizelingwekkende 183 voorvallen sinds december 2020 documenteert. De overgrote meerderheid vond plaats bij mannen, met inbegrip van meer dan 100 doden.

Een Israëlisch nieuwsbericht (in het Engels vertaald door americasfrontlinedoctors.org) registreert een stijging met 500% van plotselinge hartstilstanden /onverklaarbare sterfgevallen onder FIFA-atleten in 2021 in vergelijking met het jaar daarvoor.

Het is inderdaad welbekend dat het aantal plotselinge sterfgevallen onder atleten hoger ligt dan onder de gemiddelde bevolking. Uit onderzoek blijkt dat sportprestaties op semi-professioneel/professioneel niveau een 2,4 tot 4,5 verhoogd risico op een plotselinge hartstilstand/dood inhouden in vergelijking met niet-atleten. Daarnaast worden mannen zwaarder getroffen: het risico op plotseling hartfalen is ongeveer drie tot vijf keer hoger dan bij vrouwen. Myocarditis is slechts één van de onderliggende oorzaken en wordt verantwoordelijk geacht voor 4-9% van de cardiale voorvallen bij atleten. Gegevens over het totale aantal gevallen van hartletsel bij atleten over de hele wereld zijn moeilijk te verkrijgen, hoewel plotselinge hartstilstand naar schatting bij één op de 40.000-200.000 atleten voorkomt.

Op dit moment is er onvoldoende bewijs om te beweren dat alle of zelfs de meeste van deze tragische gebeurtenissen in 2021 veroorzaakt zijn door een van de coronavaccins. Maar we hebben redelijke argumenten om ons af te vragen of het mogelijk is dat de massale vaccinatiecampagnes verantwoordelijk zijn voor een aanzienlijk deel van deze plotselinge gebeurtenissen in deze leeftijdscategorie.

Aangezien hartincidenten waarschijnlijk slechts één reeks van letsel betreft, is het voorts redelijk om de vraag te stellen of coronavaccins een vergelijkbaar destructief effect hebben op de gezondheid van jongeren in het algemeen.

Verontrustende trends in sterfte na massavaccinatie

In een paper met de titel 'Expert evaluation on adverse effects of the Pfizer-COVID-19 vaccination', gepubliceerd in mei 2021, waarschuwde Dr. Herve Seligman dat massavaccinatie zou leiden tot een aanzienlijk aantal ernstige bijwerkingen en sterfgevallen en dat dit onevenredig veel jongeren zou treffen. Hij toonde hogere COVID-sterftecijfers aan bij gevaccineerden versus ongevaccineerden, terwijl verdere analyses aantoonden dat voor de leeftijdscategorie 20-90 jaar de vaccinatiesterfte omgekeerd evenredig was met de leeftijd. Hij legt uit:

"Hoe sterker het immuunsysteem, hoe kleiner de kans dat men symptomen ontwikkelt die door het coronavirus worden veroorzaakt. Ouderen hebben er dus meer last van dan jonge volwassenen, mannen meer dan vrouwen, en mensen met reeds bestaande aandoeningen, inclusief zwaarlijvigen, meer dan lichamelijk fitte mensen. Bijwerkingen van vaccins gedragen zich meestal omgekeerd. Ze zijn evenredig met de sterkte van het immuunsysteem, aangezien veel bijwerkingen die met vaccins geassocieerd worden overreacties van het immuunsysteem zijn. Deze komen vaker voor bij jongere volwassenen en bij vrouwen, het tegenovergestelde demografische beeld dat voor COVID-19 geldt."

Bewijsmateriaal dat sindsdien beschikbaar is gekomen, toont aan dat de waarschuwing van Dr. Seligman juist was. Niet alleen beschermt het vaccin NIET tegen het overlijden aan COVID, het blijkt zelfs het risico op overlijden te vergroten. Een analyse door Matthew Crawford van de sterftecijfers in dertien landen voor en na de uitvoering van massale vaccinatiecampagnes toonde een verbijsterende 11,6 maal grotere sterfte aan COVID na vaccinatie.

Het aantal sterfgevallen als gevolg van 'abnormale klinische bevindingen' in de VS hield een stabiel gemiddelde aan tot ongeveer maart/april 2021. Plotseling begon het aantal sterfgevallen te pieken en bleef stijgen tot ver in september. Deze stijging hield nauw verband met de wekelijkse doses die werden toegediend.

Voorts was een stijging van het aantal sterfgevallen waar te nemen rond dezelfde tijd dat de FDA een 'toestemming voor noodgebruik' goedkeurde voor het coronavaccin van Pfizer voor pubers van 12-15 jaar.

Sterfte onder jongvolwassenen en adolescenten neemt toe

Dr. Steve Ohana en Dr. Alexandra Henrion-Caude publiceerden een rapport, waarin de statistieken van de oversterfte bij jongvolwassenen worden bekeken. Daaruit bleek dat oversterfte bij volwassenen onder de 50 jaar hoger was in landen met massale vaccinatiecampagnes (VK, Israël en Hongarije) dan in landen zonder dergelijke campagnes. De grootste stijging deed zich voor in de leeftijdscategorie 20-29 jaar.

Volgens de auteurs:

"het blijkt dat het verschil tussen massale en gematigde vaccinatie significant is met betrekking tot de mortaliteitsgroei in jonge leeftijdscategorieën, en dat massavaccinatie wordt geassocieerd met een hogere mortaliteitsgroei bij jongvolwassenen".

Meer gegevens uit Israël toonden een gelijksoortige toename aan van het sterftecijfer door alle oorzaken tussen februari-mei 2021 bij 20-29-jarigen:

Verder bleek uit onderzoek dat werd gepubliceerd door de Israëlische professor Retzef Levi, dat het aantal hartstilstanden bij volwassenen tussen 20-49 jaar tussen 1 januari en 31 mei 2021 enorm was toegenomen in vergelijking met de twee voorgaande jaren.

Ook werd er een veel hogere incidentie van acute coronaire syndromen geconstateerd bij zowel mannen als vrouwen tussen 16-49 jaar oud. Zoals uit onderstaande tabel blijkt, was de procentuele toename voor beide geslachten het grootst in de jongste leeftijdscategorie (16-19 jaar), gevolgd door de op een na jongste leeftijdscategorie (20-29 jaar).

Vanaf de weken 20-30 van 2021 deed zich een plotselinge stijging van oversterfte voor bij Europeanen van 15-44 jaar en Amerikanen van 24-44 jaar:

Voorts is de oversterfte door alle oorzaken in de VS onder jongeren tot 24 jaar sinds april van dit jaar ook gestaag toegenomen:

Bijwerkingen na vaccinatie treffen jongvolwassenen en adolescenten buitenproportioneel

Volgens VigiAccess, de databank van de Wereldgezondheidsorganisatie voor het documenteren van bijwerkingen van geneesmiddelen, werden er sinds de introductie van coronavaccins meer dan 2,4 miljoen meldingen van bijwerkingen van deze vaccins gedaan. Momenteel komt 42% daarvan voor bij mensen onder de 44 jaar, terwijl slechts 6% voorkomt bij mensen van 75 jaar en ouder.

Een van de ernstigste schadelijke bijwerkingen is myocarditis, een aandoening waarbij sprake is van acuut letsel aan hartspiercellen, waardoor het immuunsysteem geactiveerd wordt, wat leidt tot ernstige ontsteking. In sommige gevallen leidt aanhoudende ontsteking tot voortdurende beschadiging van de spiercellen, hartfalen en de dood. Pericarditis is een andere gedocumenteerde bijwerking, waarbij het eveneens gaat om ontsteking van het pericardium, het membraan dat het hart omhult.

Een studie gebruikte gegevens van het Vaccine Adverse Events Reporting System (VAERS) waaruit duidelijk blijkt, dat het optreden van door vaccinatie veroorzaakte myocarditis omgekeerd evenredig is met de leeftijd. Zoals hieronder te zien is, komt een duizelingwekkend deel van deze voorvallen voor bij kinderen, adolescenten en jongvolwassenen. Dit in tegenstelling tot pericarditis, dat een veel bredere bevolkingsgroep treft.

Bijwerkingen na vaccinatie treffen jonge mannen buitenproportioneel

Bij nader onderzoek van de gegevens blijkt dat de overgrote meerderheid van myocarditis en pericarditis na vaccinatie bij mannen wordt aangetroffen. Bovendien is er een veel grotere kans op het ontwikkelen van dit effect na het ontvangen van de tweede dosis van mRNA-type vaccins.

En hoewel apologeten voor Big Pharma bij de New York Times en elders consequent proberen deze aandoening te bagatelliseren als "mild en tijdelijk", zijn er ernstige gerechtvaardigde zorgen over de gezondheidseffecten die dit op lange termijn kan hebben:

Sterfte onder jonge mannen neemt toe

Het is geen verrassing dat sinds de introductie van het vaccin voor jongvolwassenen en adolescenten in verschillende landen een verontrustende stijging van oversterfte onder jonge mannen is waargenomen. In Oostenrijk is voor 2021 een enorme toename van oversterfte vastgesteld bij jonge mannen van 15 jaar en ouder. In vergelijking met het voorgaande jaar is het sterftecijfer in de leeftijdscategorie 15-24 jaar met 32% gestegen en in de leeftijdscategorie 25-34 jaar met 21%. Een minder drastische stijging werd eveneens vastgesteld bij mannen van 35-44 jaar.

Deze sterfgevallen kunnen niet worden toegeschreven aan COVID, want het sterftecijfer onder vrouwen vertoont precies de tegenovergestelde trend, met minder gemelde sterfgevallen voor alle leeftijden.

Ook in Engeland en Wales is een soortgelijke trend waar te nemen bij mannelijke kinderen in de leeftijd van 10-14 jaar. The Exposé heeft officiële ONS-gegevens verzameld waaruit blijkt, dat sinds de introductie van het coronavaccin voor kinderen van 12 jaar en ouder, het aantal sterfgevallen onder mannen met 86% is gestegen ten opzichte van 2020. In week 40 was er een verbazingwekkende stijging van 600%, gevolgd door week 41 met een even verontrustende stijging van 200%.

In een ander onderzoek van The Exposé werd gekeken naar sterfgevallen onder tieners van 15-19 jaar sinds het begin van de toediening van vaccins voor deze leeftijdsgroep. Het toonde een duizelingwekkende toename aan van 63% voor mannen en van 16% voor vrouwen. Opmerkelijk is dat in de derde week van juni een toename van 500% werd gevonden in het aantal sterfgevallen onder mannen, samen met 700% in de week die eindigde op 3 september. Daarentegen was er in dezelfde periode slechts een toename van 17% bij sterfte onder vrouwen:

Op dit moment blijkt duidelijk uit de gegevens dat er iets is dat kinderen, adolescenten en jongvolwassenen in een veel hoger tempo doodt dan voordat de massale vaccinatiecampagnes werden ingevoerd. Uit de gegevens blijkt ook dat mannen onevenredig zwaar worden getroffen door vaccinatieletsel, hetgeen wordt weerspiegeld in de beschikbare sterftestatistieken.

Om te proberen deze bevindingen te doorgronden en te begrijpen waarom dit gebeurt, moeten we eerst de onderliggende mechanismen onderzoeken waardoor de vaccins dergelijke schade aanrichten.

Mechanismen van vaccinletsel en sterfte

De overgrote meerderheid van reacties op vaccins is gedocumenteerd na toediening van de op mRNA gebaseerde formuleringen (Pfizer en Moderna). Een aanzienlijk deel komt echter ook voor bij adenovirale DNA-vectorvaccins (J&J en AstraZeneca). Er zij op gewezen dat al deze 'vaccins' belangrijke gelijkenissen vertonen, die uiteindelijk zullen helpen de ernst en de frequentie van de schadelijke bijwerkingen te verklaren:

• Elk van de bovengenoemde vaccins is gebaseerd op een nieuwe technologie die verschilt van de traditionele geïnactiveerde virale vaccins
• Elk van de bovengenoemde vaccins is ontworpen om menselijke cellen te instrueren vreemde SARS-CoV-2 spike-eiwitten (die ik SPIKE zal noemen) te synthetiseren

Hieronder volgt een beknopt overzicht van het werkingsmechanisme van deze soorten technologie:

De adenovirale DNA-vector-vaccins bevatten DNA dat codeert voor SPIKE, ingekapseld in een niet-replicerend virus (een chimpansee-adenovirus). Na injectie dringt de virale vector de cel binnen, komt in de celkern en levert boodschapper-RNA (genetische instructies voor eiwitsynthese). Dit mRNA wordt vervolgens door onze eigen cellulaire machinerie gebruikt als sjabloon om te beginnen met de synthese van het spike-eiwit. SPIKE-fragmenten migreren vervolgens naar het oppervlak van de cel, waar zij later als vreemd worden herkend door het adaptieve immuunsysteem, dat beschermende antilichamen tegen dit eiwit begint te produceren. Het doel is te zorgen voor een toekomstig immunologisch geheugen door de vorming van antilichamen tegen ieder virus dat eveneens SPIKE tot expressie brengt.

Anderzijds wordt bij op mRNA gebaseerde 'vaccins' geen gebruik gemaakt van een adenovirus als vector, maar wordt gemodificeerd mRNA ingekapseld in een emulsie van lipiden-nanopartikels die polyethyleenglycol bevatten, hetgeen de afgifte van mRNA in de cel vergemakkelijkt. Op een min of meer vergelijkbare wijze als bij de adenovirus-DNA-vector verschaft het nieuw afgeleverde mRNA de cel de nodige instructies om een begin te maken met de synthese van grote hoeveelheden vreemde SPIKE, die vervolgens naar het celoppervlak migreren en een adaptieve immuunreactie in gang zetten. Ook dit is bedoeld om de productie van antilichamen voor de lange termijn tegen iedere toekomstige virale bedreigingen te versterken.

© Martínez-Flores, D. et al. (2021) "SARS-CoV-2 Vaccines Based on the Spike Glycoprotein and Implications of New Viral Variants", Frontiers in Immunology, 12. doi: 10.3389/fimmu.2021.701501.

Elk van de bovengenoemde vaccins wordt in de arm geïnjecteerd, waarvan oorspronkelijk werd aangenomen dat de inhoud in de deltaspier en misschien in de plaatselijke lymfeklieren zou blijven, terwijl het de aanmaak van antilichamen zou opwekken. Onderzoekers meenden dat het SPIKE-eiwit niet in de systemische circulatie terecht zou komen. Recenter bewijs toont echter precies het tegendeel aan en wijst uit dat er meetbare SPIKE-niveaus voorkomen in het bloed van mensen die een mRNA-vaccin hebben toegediend gekregen.

Een andere farmacokinetische studie uit Japan, waarbij de vaccintechnologie van Pfizer werd gebruikt, toonde zelfs aan dat mRNA-bevattende lipide nanodeeltjes in praktisch ieder orgaan terechtkwamen, waaronder de hersenen, het hart, de lever, de bijnieren, de nieren, de darmen, de geslachtsorganen en de milt, waar ze veel langer bleven dan aanvankelijk werd verwacht. Dit betekent dat SPIKE letterlijk tot expressie komt in weefsels in het gehele lichaam en in veel hogere concentraties dan bij een virusinfectie het geval zou zijn, en dat het blijft zitten.

Waarom is dit relevant? SPIKE-eiwit werd oorspronkelijk beschouwd als een perfect antigeen, omdat het verondersteld werd geen schade te kunnen toebrengen aan gastheerweefsels. Volgens de CDC is gemodificeerd SPIKE-eiwit een "onschadelijk antigeen". Maar het merendeel van het bewijs toont nu aan, dat SPIKE een verre van een "onschadelijk antigeen" is en dat SPIKE in feite een uiterst giftige molecule is welke in staat is ernstige systemische ontstekingen te veroorzaken. Voortdurende blootstelling aan dit gif zou kunnen helpen bij het verklaren van de meeste, zo niet alle, schadelijke bijwerkingen en sterfgevallen ten gevolge van de vaccins.

Giftigheid van het SPIKE-eiwit

Bij contact met cellen heeft SPIKE een zeer hoge affiniteit voor angiotensine converting enzyme (ACE2) receptoren, die overal tot expressie komen op het oppervlak van talrijke celtypes in de longen, hersenen, bloedvaten, hart, en vele andere organen. Bij bemetting met het coronavirus wordt binding met de ACE2 receptor beschouwd als het primaire mechanisme van virale binnendringing in de cel. Na binding wordt ACE2 geïnternaliseerd en afgebroken, wat een verlies van de functie van de receptor veroorzaakt. ACE2 is gewoonlijk betrokken bij de systemische regulatie van het cardiovasculaire systeem en fungeert als een belangrijke regulator van het renine-angiotensine systeem (RAS). In een groot aantal studies zijn ontstekingsremmende, antioxidante, anti-apoptotische en anti-fibrotische eigenschappen van de ACE2-receptorfunctie aangetoond en deze wordt als zeer beschermend beschouwd tegen allerlei soorten cardiovasculair letsel, waaronder myocarditis.

Binding met de ACE2-receptor schakelt niet alleen zijn gewone functie uit/blokkeert deze, maar initieert cascades van celsignalering die pro-inflammatoire genexpressie stimuleren en de ontstekingsreactie in gang zetten. SPIKE-eiwit alleen is in staat om wijdverspreide vasculaire ontsteking te veroorzaken.

Elk weefsel of elke cel die ACE2-receptoren tot expressie brengt, is dus uiterst kwetsbaar voor de effecten van dit eiwit. In endotheelcellen die de bloedvaten bekleden, brengt SPIKE een ontstekingscascade op gang die leidt tot vasculaire endotheeldisfunctie, verminderde stikstofoxide-biobeschikbaarheid waardoor het vermogen tot vaatverwijding afneemt en het induceert vasculitis. Onlangs is aangetoond dat SPIKE de vasculaire endotheliale doordringbaarheid verhoogt door verstoring van 'tight junction' barrière-eiwitten, en aangenomen wordt dat dit effect de schade aan het cardiovasculaire systeem en de systemische ontsteking verder doet toenemen. Activering van de complementroute en andere ontstekingsmediatoren leidt tot een systemische procoagulante toestand. Aangetoond is dat SPIKE binding met ACE2 op bloedplaatjes dosis-afhankelijke bloedplaatjesaggregatie veroorzaakt, dat mogelijk tot dodelijke trombose (bloedstolling) leidt. Microangiopathie (aandoening van de kleine bloedvaten) is niet beperkt tot de longhaarvaten, maar kan in het hele vaatstelsel voorkomen en elk orgaan aantasten, inclusief de hersenen, de lever en het hart.

Zelfs kortstondige blootstelling aan het spike-eiwit bleek veranderingen op lange termijn in de genexpressie te veroorzaken die chronische ontsteking in de hand werken. SPIKE bleek ook een superantigene regio te bevatten die in staat is T-cellen te activeren, wat resulteert in een massale productie van ontstekingsbevorderende cytokines, waaronder IFNγ, TNFα en IL-2. Deze systemische "hyperinflammatoire" cytokinestormreactie is verantwoordelijk voor weefselschade aan meerdere organen. Onlangs is aangetoond dat dit eiwit letterlijk de lipiden van celmembranen verwijdert in afwezigheid van ACE2-receptoren, hetgeen een direct destructief effect van SPIKE op celmembranen aantoont.

SPIKE bindt niet alleen met ACE2, maar er is ook aangetoond dat het systemische ontsteking versterkt door binding met Toll-like receptor 4 (TLR4). TLR4 detecteert pathogeen-geassocieerde moleculaire patronen zoals bacteriële lipopolysaccharide en is, net als andere TLR's, verantwoordelijk voor het moduleren van de aangeboren immuunrespons. TLR4 kan hyperinflammatie aanwakkeren door het activeren van pro-inflammatoire transcriptiefactoren zoals NF-Kappa Beta. Een recente dierstudie toonde een verhoogde aanmaak van pro-inflammatoire cytokines, cardiale hypertrofie (vergroot hart), en verminderde cardiale systolische functie in muizen aan die behandeld werden met SPIKE. De auteurs concluderen dat activatie van TLR4 één van de drijvende mechanismen zou kunnen zijn van cardiale schade.

Onlangs werd aangetoond dat SPIKE bindt met integrine-eiwitten in de longen en met Neuropilin-1, een transmembraaneiwit in de hersenen dat betrokken is bij de neuronale ontwikkeling en axonale groei. De effecten hiervan zijn nog niet bekend.

SPIKE heeft ook een hoge affiniteit voor monoamine-oxidases, gelijk aan zijn affiniteit voor ACE2. MAO's (A en B) vormen een klasse van enzymen die intrinsiek betrokken zijn bij de regulering van neurochemische stoffen. Zij zorgen voor de metabolisering (afbraak) van amine neurotransmitters zoals dopamine, serotonine, noadrenaline en fenylethylamine. Functionele afwijkingen in MAO zijn in verband gebracht met gedragsstoornissen/neuropsychiatrische stoornissen en enkele neurodegeneratieve aandoeningen. Er is aangetoond dat de vorming van SPIKE-MAO-complexen de enzymactiviteit aanzienlijk vermindert door de affiniteit van het enzym voor zijn substraatneurotransmitters te verlagen. Dit zal naar verwachting leiden tot een overmaat aan amine neurotransmitters, waardoor het algehele neurochemische evenwicht en de stemming/cognitie/hersenfunctie waarschijnlijk aanzienlijk zullen veranderen.

Een ander belangrijk punt van zorg is het theoretische vermogen van SPIKE om auto-immuniteit teweeg te brengen. Bij verschillende andere aandoeningen is door vaccins veroorzaakte auto-immuniteit aangetoond. Men denkt dat dit gebeurt door kruisreactiviteit tussen vreemde, van een vaccin afgeleide antigenen en gastheereiwitten.

Hieronder volgt een vereenvoudigd overzicht van hoe dit zou kunnen werken: Het adaptieve immuunsysteem functioneert als een patroonherkenningssysteem. Het beschikt over een complex instrumentarium dat ontworpen is om patronen te identificeren die het associeert met pathogene infecties (pathogeen-geassocieerde moleculaire patronen). Het immuunsysteem heeft een geheugen en kan zich de specifieke volgorde van aminozuren of het "patroon" van het antigeen "herinneren", en in sommige gevallen bestaat er sequentiehomologie met gastheereiwitten (aangeduid als "moleculaire nabootsing"). Dit betekent dat het moleculaire patroon van het pathogeen/vreemde antigeen structurele gelijkenissen vertoont met bepaalde eiwitten van het lichaam van de gastheer. In dit geval kunnen antilichamen tegen de ziekteverwekker (of voedsel, of een ander soort antigeen) ook kruisreactief zijn met het eigen lichaam en auto-immuunvernietiging van ons eigen weefsel veroorzaken.

Khavinson en collega's vonden een significante sequentiehomologie tussen SPIKE en een verscheidenheid aan menselijke eiwitten:

Daarbij komt dat tot tweemaal toe kruisreactiviteit van SPIKE-antilichamen met menselijke weefseleiwitten werd bevestigd, hier en hier, hetgeen wijst op het potentieel voor de ontwikkeling van multi-systeem auto-immuniteit:

Deze weefselantigenen van de gastheer omvatten:

• Transglutaminase 2 & 3 - eiwitten verantwoordelijk voor weefselherstel, antilichamen geassocieerd met Coeliakie, IBD en artritis
• ENA - eiwitten in de celkern, antilichamen geassocieerd met SLE & aspecifieke systemische auto-immuniteit
• Myeline basiseiwit (MBP) - een eiwit dat betrokken is bij de myelinisatie van zenuwen, antilichamen die in verband worden gebracht met multiple sclerose
• Mitochondriën - de bron van ATP-productie in de cel
• Nucleair antigeen (NA)
• α-Myosine - een functioneel eiwit van de hartspier. Antilichamen zijn betrokken bij myocarditis en andere hartziekten
• Schildklierperoxidase (TPO) - enzym in de schildklier, dat in verband wordt gebracht met Hashimoto-thyroïditis
• Collageen - het meest voorkomende structurele eiwit in het lichaam
• Claudine 5+6 - eiwit verantwoordelijk voor het behoud van de integriteit van de epitheliale barrière, antilichamen geassocieerd met lekkende barrière
• S100B - eiwit betrokken bij de hersenfunctie

De auteurs van de paper waarschuwden:

"Er zijn redenen voor alle voorzorgsmaatregelen bij de ontwikkeling van een vaccin, waarvan niet de minste ongewenste neveneffecten zijn. In het licht van de hierboven besproken informatie over de kruisreactiviteit van de SARS-CoV-2-eiwitten met menselijk weefsel en de mogelijkheid om ofwel auto-immuniteit te induceren, reeds gezondheidsbedreigende aandoeningen te verergeren, of anderszins tot onvoorziene gevolgen te leiden, zou het alleen maar verstandig zijn om uitgebreider onderzoek te doen naar het auto-immuniteit inducerende vermogen van de SARS-CoV-2-antigenen. Het bevorderen en uitvoeren van zo'n agressief "immuniteitspaspoort"-programma over de hele wereld zonder grondige en nauwgezette veiligheidsstudies kan de mensheid een monumentale prijs opleggen in de vorm van een nieuwe epidemie, ditmaal in de vorm van een opkomende vloed van toegenomen auto-immuunziekten en het jarenlange lijden dat daarmee gepaard gaat".

Tenslotte bleek uit een andere dierstudie dat door SPIKE geïnduceerde pathogene auto-antilichamen leidden tot auto-immuunaanvallen op talrijke organen, bloedingen en spontane abortus, neonatale sterfte en doodgeboorte door wat de auteurs "Antilichaamafhankelijke Auto-Attack" noemden.

Samenvattend kan worden gesteld dat vaccinatie de gastheer genetische instructies geeft voor de synthese van grote hoeveelheden van een uiterst giftig eiwit dat in de circulatie terechtkomt en in praktisch ieder orgaan is aangetroffen. SPIKE is een zeer ontstekingsbevorderende molecule die in staat is systemische ontsteking en disfunctie van de bloedvaten teweeg te brengen, schade toe te brengen aan meerdere organen, en eveneens een groot potentieel heeft om de ontwikkeling van orgaanspecifieke auto-immuniteit op gang te brengen.

Zonder in detail te treden over het mechanisme van elke bijwerking, is het op dit moment vrij duidelijk waarom vaccinatie in verband wordt gebracht met zoveel ernstige schadelijke voorvallen.

Waarom komen schadelijke bijwerkingen en sterfgevallen ten gevolge van vaccins vaker voor bij jonge mensen?

De eigenschappen die kinderen, adolescenten en jongvolwassenen een robuuste immuunbescherming bieden tegen COVID-19 (en andere infectieziekten) zijn helaas dezelfde eigenschappen die hen exponentieel vatbaarder maken voor het ervaren van ernstige bijwerkingen en sterfte ten gevolge van vaccinatie.

Bedenk dat 65-plussers slechts 15% van de bijwerkingen van het coronavaccin voor hun rekening namen, maar dat zij volgens recente schattingen van de CDC verantwoordelijk zijn voor ten minste 76% van de coronadoden in de VS (hoewel dat percentage waarschijnlijk veel hoger ligt). Dit kan althans gedeeltelijk worden verklaard door immunosenescentie, een natuurlijk gevolg van het ouder worden. Het vermogen om een cel-gemedieerde verdediging tegen nieuwe infecties op te bouwen begint af te nemen door een verminderde beschikbaarheid van naïeve T-cellen. Darnaast zijn plasma-B-cellen met een lagere antigeenspecificiteit ook minder goed in staat om beschermende antilichamen tegen nieuwe infecties aan te maken. Veroudering wordt geassocieerd met chronische ontsteking op een laag niveau, maar met minder flexibiliteit en immuunreactiviteit voor nieuwe bedreigingen die zich aandienen. Ouderen zijn dus kwetsbaarder voor sterfte door blootstelling aan nieuwe virale/bacteriële infecties.

© Montecino-Rodriguez, E., Berent-Maoz, B. and Dorshkind, K. (2013) "Causes, consequences, and reversal of immune system aging", Journal of Clinical Investigation, 123(3), pp. 958-965. doi: 10.1172/jci64096.

Anderzijds maken personen tussen 0 en 64 jaar slechts 20% uit van de sterfgevallen als gevolg van een infectie met het Covid-19 (wat, nogmaals, een twijfelachtige statistiek is), maar zijn zij wel verantwoordelijk voor ten minste 72% van de bijwerkingen van het vaccin. Onder de 49 jaar bedraagt het overlevingspercentage van Covid-19 meer dan 99,8%. Uit een berekening van Dr. Michael Yeadon blijkt dat kinderen meer dan 50 keer meer kans hebben om aan een vaccinatie te sterven dan aan besmetting met Covid-19. Dit is niet verwonderlijk omdat jongere mensen een robuuste, reactieve immuniteit bezitten tegen nieuwe bedreigingen. Hun vermogen om zeer specifieke antilichamen aan te maken en sterke T-cel reacties te initiëren tegen potentiële pathogenen biedt hen bijna 100% bescherming tegen virale infecties zoals Covid-19. Het is echter precies deze immuunresponsiviteit die het praktische gevaar wordt bij vaccinatie, omdat de primaire mechanismen van letsel door vaccinatie worden veroorzaakt door het immuunsysteem dat een overdreven reactie vertoont. Hoe sterker het immuunsysteem, des te groter de schade die door de reactie op het vaccin wordt veroorzaakt.

Waarom worden de effecten vooral bij mannen waargenomen?

Het lijkt erop dat myo/pericarditis een van de meest voorkomende schadelijke bijwerkingen kort na vaccinatie is en treft, zoals we hebben gezien, naar verhouding onevenredig veel mannen. Cardiovasculair letsel en ziekte komen vaker voor bij mannen, zelfs buiten de context van vaccinatie. Zowel aangeboren als adaptieve immuuncellen zijn betrokken bij letsel door vaccinatie en er bestaan belangrijke sekseverschillen in de dynamiek van het immuunsysteem en de reactie op infecties/inflammatoire triggers. Van coronavaccins, vooral de tweede dosis en boosters, is bekend dat ze een sterke TH1-gedreven immuunrespons stimuleren, waarbij waarschijnlijk spike-eiwit activatie van TLR's betrokken is.

Het ontstaan van hartbeschadiging bij myocarditis wordt geassocieerd met een verhoogde Th1-gedreven cel-gemedieerde immuniteit, dat een aanzienlijke verhoging met zich meebrengt van proinflammatoire Th1 cytokines Interferon-gamma (IFN-y) en Tumor Necrose Factor-alfa (TNF-a). Interessant is dat een recente analyse met behulp van computationele systeembiologische methoden een sleutelrol heeft aangetoond voor de signalering van IFN-y en TNF-alfa in door vaccinatie veroorzaakte myocarditis. Het is bekend dat mannen een grotere neiging hebben tot proinflammatoire Th-1 dominante immuunreacties met een sterkere NK-celactiviteit en cytotoxische T-celimmuniteit, die in staat is buitensporige weefselvernietiging te veroorzaken indien deze niet wordt gecontroleerd.

© Capone, I. et al. (2018) "Sexual Dimorphism of Immune Responses: A New Perspective in Cancer Immunotherapy", Frontiers in Immunology, 9. doi: 10.3389/fimmu.2018.00552.

Immuuncellen hebben hormoonreceptoren die reageren op verschillen in hormoonconcentraties en androgenen zoals testosteron versterken de Th1-dominantie, terwijl van oestrogenen is aangetoond dat zij deze reacties zowel bij mannen als bij vrouwen afremmen en contstekingsremmende effecten kunnen hebben. Daarnaast is aangetoond dat testosteron de hartfunctie na acuut letsel aan het hart vermindert door toename van weefselschade door pro-inflammatoire cytokinen. Anderzijds hebben oestrogenen ontstekingsremmende effecten, verminderen zij de weefselvernietiging en hebben vrouwen een verhoogde bescherming tegen auto-immune myocarditis.

Het is daarom mogelijk dat een lager testosterongehalte en een hoger oestrogeengehalte een van de redenen is waarom vrouwen in vergelijking met mannen minder ontstekingsverschijnselen in het hart vertonen als gevolg van een infectie of trauma. Deze sekseverschillen kunnen dus helpen verklaren waarom we een grotere toename zien van sterfgevallen bij mannen kort na vaccinatie.

Betekent dit dat coronavaccins veilig zijn voor vrouwen?

Mannen vertonen statistisch gezien ernstigere, onmiddellijke reacties op vaccinaties, waarschijnlijk als gevolg van onderliggende sekseverschillen in de immuunfunctie. De versterkte celgemedieerde immuniteit van mannen maakt hen vatbaarder voor specifieke aandoeningen kort na vaccinatie, zoals myocarditis.

Het is echter heel goed mogelijk dat vrouwen evenveel bijwerkingen ondervinden, hoewel het langer kan duren voordat deze zich ontwikkelen en deze zullen zich waarschijnlijk op verschillende manieren manifesteren. Opmerkelijk is dat ongeveer 78% van alle auto-immuunziekten voorkomt bij vrouwen. Zij hebben minstens tweemaal meer kans om een veel bredere waaier van auto-immune aandoeningen te ontwikkelen dan mannen. In sommige gevallen is de kans zelfs 10-20 keer groter. Net als bij mannen kunnen deze waarnemingen waarschijnlijk worden verklaard door een verschil tussen mannen en vrouwen wat betreft de aanleg en werking van het immuunsysteem.

Zoals hierboven aangetoond, is het belangrijk op te merken dat vrouwen een beduidend hogere aanleg hebben voor Th-2-gemedieerde en antilichaam-gemedieerde immuunpathologie. Gezien wat we nu weten over de kruisreactiviteit van SPIKE-eiwitantilichamen met zelf-antigenen, acht ik het zeer waarschijnlijk dat coronavaccinatie zal bijdragen tot de ontwikkeling van auto-immuniteit op lange termijn bij een aanzienlijk deel van de ontvangers van het vaccin. Dit zal waarschijnlijk vooral vrouwen treffen. En omdat het enkele jaren kan duren voordat de symptomatische verschijnselen van chronische auto-immuniteit zichtbaar worden, is het mogelijk dat we de effecten voor de hele bevolking thans nog niet kunnen zien.

Conclusie

De langetermijneffecten van deze nieuwe technologie zijn volledig onbekend. Veel van 's werelds meest vooraanstaande wetenschappers en artsen, waaronder de uitvinder van de mRNA-vaccintechnologie Dr. Robert Malone, hebben gewaarschuwd voor de gevaren en mogelijke bijwerkingen op lange termijn van massale coronavaccinaties. Deze omvatten de wijdverspreide ontwikkeling van ernstige auto-immuunziekten, prionziekte en andere potentieel dodelijke neurologische aandoeningen, massale onvruchtbaarheid, het ontstaan van dodelijke nieuwe varianten, permanente opname van vreemd mRNA in het menselijk genoom en antilichaam-afhankelijke versterking, dat leidt tot verhoogde vatbaarheid voor de dood als gevolg van blootstelling aan virussen.

Met de introductie van coronavaccins voor jongere kinderen is het heel goed mogelijk dat de effecten bij deze bevolkingsgroep sterker naar voren zullen komen en als de autoriteiten zich ook maar enigszins zorgen zouden maken over de gezondheid van de bevolking in haar geheel, zou dit massa-experiment onmiddellijk worden stopgezet.