Robert F. Kennedy, Jr.
Ik heb dit boek geschreven om Amerikanen - en burgers over de gehele wereld - te helpen de historische onderbouwing te begrijpen van het verbijsterende cataclysme dat in 2020 begon. In dat ene annus horribilis stortte de liberale democratie wereldwijd op doeltreffende wijze in. Dezelfde overheidsgezondheidsinstanties, grootheden op het gebied van sociale media en de mediabedrijven waarop idealistische bevolkingen vertrouwden als voorvechters van vrijheid, gezondheid, democratie, burgerrechten en op feiten gebaseerd overheidsbeleid, leken collectief te draaien in een voortschrijdende aanval op de vrijheid van meningsuiting en persoonlijke vrijheden. Plotseling leken deze vertrouwde instellingen gezamenlijk op te treden om angst te zaaien, gehoorzaamheid te bevorderen, kritisch denken te ontmoedigen en zeven miljard mensen op eenzelfde golflengte bijeen te drijven, culminerend in massale volksgezondheidsexperimenten met een nieuwe, slordig geteste en onjuist gelicentieerde technologie die zo riskant was dat fabrikanten weigerden deze te produceren tenzij iedere regering op Aarde hen zou beschermen tegen aansprakelijkheid. ... Gewetensbezwaarden die zich verzetten tegen deze ongewenste, experimentele medische interventies zonder aansprakelijkheid kregen te maken met georkestreerde gaslighting, marginalisatie en werden tot zondebok gemaakt. Amerikaanse levens en middelen van bestaan werden verwoest door een verbijsterende reeks van draconische dictaten, opgelegd zonder goedkeuring van de wetgever of rechterlijke toetsing, risicobeoordeling of wetenschappelijke onderbouwing. Zogenaamde noodbevelen sloten onze bedrijven, scholen en kerken, maakten ongekende inbreuken op onze privacy en verstoorden onze meest gekoesterde sociale en familiale relaties.Kennedy is geen nieuwkomer ten aanzien van deze beangstigende dystopie. "Mijn 40-jarige carrière als milieu- en volksgezondheidsactivist," schrijft hij, "gaf me een uniek inzicht in de corrumperende mechanismen van 'ingepakt toezicht', het proces waarbij de regelgever loyaal wordt aan de industrie die hij geacht wordt te reguleren." Vanaf het moment dat hij zich in 2005 in het debat over vaccins mengde, realiseerde hij zich dat "het wijdverbreide web van diepgaande financiële verstrengelingen tussen de farmaceutische industrie en de overheidsinstanties op het gebied van de gezondheidszorg het ingepakte toezicht vleugels had gegeven". De Centers for Disease Control and Prevention (CDC), bijvoorbeeld bezitten 57 vaccinoctrooien en gaven in 2019 4,9 miljard dollar uit aan de aankoop en distributie van vaccins. De Food and Drug Administration (FDA) ontvangt 45 procent van zijn budget van de farmaceutische industrie. De National Institutes of Health (NIH), met een budget van 42 miljard dollar, bezit honderden vaccinpatenten en profiteert vaak van de verkoop van producten die het zogenaamd reguleert. Hoge ambtenaren ontvangen jaarlijks emolumenten tot 150.000 dollar aan royalty's voor producten die zij helpen ontwikkelen en vervolgens door het goedkeuringsproces loodsen.
Dr. Anthony Fauci, "Amerika's heersende gezondheidscommissaris", staat aan de top van die Leviathan. Vanaf 1968 bekleedde hij verschillende functies bij het National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID), een sub-instelling van het NIH, waarvan hij in 1984 directeur werd. Met een jaarsalaris van 417.608 dollar is hij de best betaalde van alle federale werknemers, inclusief de president. "Zijn ervaringen gedurende 50 jaar als panjandrum van een belangrijke federale bureaucratie, waarbij hij zes presidenten, het Pentagon, inlichtingendiensten, buitenlandse regeringen en de WHO heeft geadviseerd, stoomden hem bij uitstek klaar voor een crisis die hem in staat zou stellen de macht uit te oefenen die maar weinig heersers en geen enkele arts in de geschiedenis hebben genoten." Hij heeft een complex web van financiële verstrengelingen opgebouwd waardoor de NIH is veranderd in een dochteronderneming van Big Pharma. Met behulp van de diepe zakken van de Clinton - en Gates Stichtingen heeft hij zijn jaarlijkse budget van 6 miljard dollar gebruikt om dominantie en controle te verkrijgen over vele instellingen, waaronder de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Hij kan carrières maken en breken, universitaire onderzoekscentra verrijken of straffen en de uitkomst van wetenschappelijk onderzoek over de hele wereld dicteren, waarbij hij steevast de winsten van de farmaceutische industrie laat prevaleren boven de volksgezondheid.
Kennedy's boek documenteert Fauci's "twee decennia durende strategie van het promoten van valse pandemieën als een methode om nieuwe vaccins te promoten," evenals "zijn acties om wijdverspreide besmetting in bloed en vaccins te verbergen, zijn destructieve vendetta's tegen wetenschappers die het Farma-model betwisten, [en] zijn opzettelijke sabotage van remedies tegen infectieziekten waarvan het octrooi verlopen is."
Maar Kennedy's boek gaat natuurlijk niet over één man: het gaat over een onherstelbaar corrupt en roofzuchtig systeem dat in de V.S. is gecreëerd en wereldwijd werd geëxporteerd. Uiteindelijk wordt het systeem echter gebouwd en geleid door mensen en door toespitsing op de meest symbolische vertegenwoordiger ervan wordt de ware ziel van dit systeem blootgelegd.
Kennedy's boek plaatst de huidige crisis in een historisch perspectief. Maar het vertelt het verhaal niet chronologisch. Het begint met een zeer lang eerste hoofdstuk over de huidige Covid-crisis - een boek op zich - en gaat dan, vanaf hoofdstuk 3, terug naar de jaren tachtig en de zoektocht naar het AIDS-vaccin, het sjabloon voor de huidige farmaceutische coup. In deze bespreking zal ik me concentreren op de AIDS-episode, omdat dit het minst bekende deel is van een geschiedenis die vijftig jaar bestrijkt en het helpt om te begrijpen wat er vandaag de dag gebeurt. Het is een ongelooflijk verhaal, dat ik nog maar drie jaar geleden moeilijk zou hebben kunnen geloven, maar dat onze huidige onderworpenheid nu uitermate geloofwaardig maakt.
De dertig jaar durende ontsporing van journalistieke toetsing betekent dat er nog steeds geen samenhangende openbare verhaallijn is omtrent Dr. Fauci's vergeefse zoektocht naar zijn "onvermijdelijke" AIDS-vaccin, laat staan dat er verantwoording over wordt afgelegd. In plaats daarvan hebben wetenschappers uit de industrie en de regering dit schandalige relaas gehuld in geheimhouding, trucage en dubbelzinnigheid, waardoor duizend rampen en een zee van tranen die een eigen boek verdienen, aan het zicht worden onttrokken. Elke magere poging om het debacle te onderzoeken - op Google, PubMed, nieuwssites en gepubliceerde klinische proefgegevens - levert alleen nieuwe schokkende gruweldaden op - een grimmige, zich herhalende parade van verschrikkingen: hartverscheurende tragedies, diepgewortelde institutionele arrogantie en racisme, verbroken beloften, enorme uitgaven van verkwanselde financiële middelen, alsmede de steeds terugkerende chicanes van Anthony Fauci, Bob Gallo en Bill Gates.Kennedy verdient lof en dank voor zijn moed om deze controverse in de openbaarheid te brengen, in een helder en goed gedocumenteerd exposé. Zijn boek is voorbestemd om een mijlpaal te worden in de strijd voor Leven en Waarheid - en in de heroïsche saga van de Kennedy's. Dit artikel geeft slechts een fractie weer van wat er te leren valt uit de 480 pagina's vol gegevens en referenties. Omdat de paginanummers in de Kindle editie (aanbevolen vanwege de duizend hyperlinks) verschillen van die in het gedrukte boek, heb ik ze achterwege gelaten.
In het Begin
In de eerste regels van zijn boek uit 2014 Thimerosal: Let the Science Speak (waarin een verbazingwekkend 1.135 procent hoger percentage van gevallen van autisme werd gedocumenteerd bij kinderen die hepatitis B-vaccins toegediend kregen), beweerde Kennedy voorzichtig "pro-vaccin" te zijn en "te geloven dat vaccins het leven van honderden miljoenen mensen in de afgelopen eeuw hebben gered." Kennedy geeft in zijn nieuwe boek een dergelijke verklaring niet af. Integendeel, hij schaart zich aan de zijde van de critici van het populaire dogma dat vaccins de sleutelrol hebben gespeeld in de afschaffing van dodelijke besmettelijke ziekten in Noord-Amerika en Europa, waarbij hij verwijst naar een studie uit 2000 van wetenschappers verbonden aan de CDC en Johns Hopkins, die concludeerden: "Bijna 90 procent van de daling van het sterftecijfer door infectieziekten bij kinderen in de VS vond plaats vóór 1940, toen er weinig antibiotica of vaccins beschikbaar waren." De belangrijkste oorzaken van de dramatische daling met 74 procent van de sterfte aan infectieziekten in de eerste helft van de twintigste eeuw waren verbeterde voeding en sanitaire voorzieningen.
© Robert F. Kennedy, Jr.Uit Kennedy, The Real Anthony Fauci, 2021
Om hun manie voor vaccins te begrijpen, herinnert Kennedy ons aan de baanbrekende invloed van de Rockefeller Foundation. Nadat het Hooggerechtshof in 1911 had geoordeeld dat Standard Oil een "onredelijk monopolie" vormde en het in vierendertig bedrijven had opgesplitst, begon John D. Rockefeller met wat Bill Gates later "filantrokapitalisme" zou noemen. Hij verstrekte grote subsidies aan wetenschappers voor het synthetiseren en patenteren van chemische versies van de moleculen die in de traditionele geneeskunde werden geïdentificeerd. De Foundation voorzag in 1922 in bijna de helft van het aanvankelijke budget voor de Gezondheidsorganisatie van de Volkenbond (LNHO) en bevolkte de gelederen met haar veteranen en favorieten. Zij doordrenkte de Bond met haar technocratische gezondheidsfilosofie, die in 1948 door haar opvolger, de WHO, werd overgenomen.
De Rockefeller Foundation lanceerde een "publiek-privaat samenwerkingsverband" met farmaceutische bedrijven onder de naam International Health Commission, die een aanzet maakte om de onfortuinlijke bevolking van de gekoloniseerde tropen in te enten met een injectie tegen gele koorts. Tegen de tijd dat John D. Rockefeller jr. deze Commission in 1951 opdoekte, had de International Health Commission miljarden dollars in bijna 100 landen en koloniën uitgegeven aan campagnes tegen tropische ziekten. Volgens een rapport uit 2017 hadden deze projecten een verborgen agenda, U.S. Philanthrocapitalism and the Global Health Agenda: ze stelden de familie Rockefeller in staat om markten in de derde wereld te openen voor olie, mijnbouw, bankieren en andere winstgevende handel, waaronder farmaceutische winsten die enorm groeiden toen, in de jaren zeventig:
een golf van nieuwe technologieën, waaronder PCR en super krachtige elektronenmicroscopen, vensters hadden geopend op krioelende nieuwe werelden met miljoenen soorten van voorheen onbekende virussen voor wetenschappers. ... De verlokking van roem en fortuin ontketende een chaotische revolutie in de virologie, toen ambitieuze jonge promovendi zich inspanden om pas ontdekte microben als de oorzaak van oude ziekten aan te wijzen. ... Onder deze nieuwe noemer werd elke theoretische doorbraak, elke vondst, potentieel de basis voor een nieuwe generatie van geneesmiddelen.Halverwege de jaren zeventig probeerde de CDC zijn bestaan te rechtvaardigen door kleine uitbraken van hondsdolheid op te sporen. "Het aanwakkeren van de publieke angst voor periodieke pandemieën was een natuurlijke manier voor de ambtenaren van de NIAID en CDC om hun instellingen relevant te houden. Dr. Fauci's directe baas en voorganger als NIAID directeur, Richard M. Krause, hielp in 1976 bij het opzetten van deze nieuwe strategie." Dat jaar werd de valse varkensgriepepidemie verzonnen. Het experimentele vaccin bracht zoveel ernstige problemen met zich mee dat de Health and Human Services (HHS) de vaccinatie stopzette na inenting van 49 miljoen Amerikanen. Volgens nieuwsberichten was het aantal griepgevallen onder de gevaccineerden zeven keer zo hoog als onder de niet-gevaccineerden. Bovendien veroorzaakte het vaccin zo'n 500 gevallen van de degeneratieve zenuwziekte Guillain-Barré-syndroom, 32 sterfgevallen, meer dan 400 verlammingen en wel 4.000 andere verwondingen. Benadeelde eisers spanden 1.604 rechtszaken aan. Tegen april 1985 had de regering 83.233.714 dollar uitbetaald en tientallen miljoenen dollars uitgegeven om deze claims te beoordelen en te verwerken.
© WikipediaPresident Ford werd gefilmd terwijl hij een griepprik kreeg, 14 oktober 1976
De rechtszaken die hieruit voortvloeiden veroorzaakten de ineenstorting van de verzekeringsmarkten voor vaccins en dreigden de industrie failliet te doen gaan. Wyeth beweerde $20 te verliezen aan uiteindelijke aansprakelijkheid voor elke dollar die het verdiende aan de verkoop van vaccins en bracht het Congres er in 1986 toe om de National Childhood Vaccine Injury Act aan te nemen, die vaccinproducenten afschermde van aansprakelijkheid. (Deze stimulans voor onbeperkte hebzucht werd in 2005 versterkt toen George W. Bush de Public Readiness and Emergency Preparedness Act tot wet ondertekende).
AIDS en AZT
Toen Fauci in 1984 directeur werd van NIAID, liep de AIDS-crisis uit de hand. Dat bleek "een verlossend moment voor NIAID en het lanceerplatform voor Dr. Fauci's fenomenale opkomst." In een persconferentie in april 1984 legde NIH-wetenschapper Robert Gallo een verband tussen AIDS en het virus dat spoedig HIV zou gaan heten. Dr. Fauci ging agressief te werk om voor zijn instelling de jurisdictie op te eisen over het National Cancer Institute (NCI), een andere sub-instelling van het NIH. "Als nieuw benoemde AIDS tsaar van het land was Dr. Fauci nu een poortwachter voor bijna al het AIDS onderzoek ... Door de belofte van het NCI om kanker te genezen te herhalen, beloofde Dr. Fauci het Congres dat hij snel medicijnen en vaccins zou produceren om AIDS uit te bannen."
© .Bettmann Archive via Getty ImagesDr Robert Gallo, specialist in het AIDS-onderzoek, in een lab in 1984
Nadat Fauci de controle over het AIDS onderzoek had overgenomen, bemachtigde hij de nieuwe stroom van AIDS-kredieten van het congres die naar het NIH vloeiden door de lobby van een nieuw georganiseerde homogemeenschap. Tegen 1990 was het jaarlijkse budget voor AIDS van het NIAID 3 miljard dollar. In de daaropvolgende decennia gaf de federale regering meer dan een half triljoen dollar uit in de zoektocht naar een ongrijpbaar vaccin dat nooit verwezenlijkt werd. Dr. Fauci pompte het geld van de belastingbetaler in bijna 100 kandidaat-vaccins, met geen ander resultaat dan "massale transfers van overheidsgeld naar de farmaceutische partners van Dr. Fauci," en een zee van tranen voor miljoenen onfortuinlijke menselijke proefkonijnen.
Het gebrek van het NIAID aan eigen capaciteit voor het ontwikkelen van medicijnen betekende dat Fauci het onderzoek naar medicijnen moest uitbesteden aan een netwerk van zogenaamde "principal investigators" (PI's), academische artsen en onderzoekers die aangestuurd worden door farmaceutische bedrijven en optreden als liaisons, rekruteerders en woordvoerders.
PI's zijn surrogaten van de farmaceutische industrie, die een sleutelrol spelen bij de bevordering van het farmaceutische model en fungeren als hogepriesters van al zijn orthodoxieën, die zij met missionaire ijver bekeren. Zij gebruiken hun zetels in medische raden en voorzitterschappen van universitaire afdelingen om dogma's te propageren en ketterij uit te roeien. ... Zij zijn de geloofwaardige en betrouwbare medische experts die prognosticeren op televisienetwerken - welke nu hulpeloos afhankelijk zijn van farmaceutische advertentie-inkomsten - om Farma materiaal te verspreiden.Eind jaren '80 en begin jaren '90 ontvingen de PI's elk jaar tussen de 4 en 5 miljard dollar uit het budget van NIH. Maar de "gelegaliseerde steekpenningen" van de farmaceutische bedrijven en de royalty's voor de geneesmiddelen overtroffen veelal hun overheidsfinanciering. Celia Farber's artikel in Harper uit 2006, "Out of Control: AIDS and the Destruction of Medical Science," legde een cultuur van ellende, corruptie en vendetta bloot bij Fauci's AIDS Afdeling, de Division of Acquired Immunodeficiency Syndrome (DAIDS).
Dr. Fauci's keuze om vrijwel het gehele budget van het NIAID over te hevelen naar farmaceutische PI's voor de ontwikkeling van medicijnen was een verzaking van de plicht van de instelling om de bron te vinden en de explosieve epidemieën van allergische en auto-immuunziekten te elimineren die rond 1989 onder zijn toezicht een aanvang namen. ... Geld van het NIAID werd in feite een gigantische subsidie aan de bloeiende farmaceutische industrie om een pijplijn van winstgevende nieuwe medicijnen te ontwikkelen om de symptomen van diezelfde ziekten te behandelen
© NIH History Office / Flickr / Public DomainDr. Anthony Fauci en President Bill Clinton
Een jaar later sloot Bill Gates, die net zijn International Aids Vaccine Initiative (IAVI) had opgericht, een akkoord met Fauci
. "In de volgende twee decennia zou dat samenwerkingsverband uitgroeien tot farmaceutische bedrijven, militaire - en inlichtingenplanners en internationale gezondheidsorganisaties die allen samenwerkten om pandemieën als wapens en vaccins te promoten en een nieuw soort bedrijfsimperialisme dat geworteld was in de ideologie van bioveiligheid."Het verhaal van Gates' betrokkenheid bij de vaccinbusiness, van zijn moorddadige experimenten in Afrika en India en van zijn opkomst als officieuze topsponsor van de WHO (die in 2011 verordonneerde: "Alle 193 lidstaten, jullie moeten vaccins centraal stellen in jullie gezondheidssystemen"), wordt verteld in de hoofdstukken 9 en 10 van Kennedy's boek.
Toen Dr. Fauci hoofd van NIAID werd, was azidothymidine, bekend als AZT, de enige kandidaat als middel tegen AIDS. AZT is een "DNA chain terminator", die op willekeurige wijze DNA-synthese vernietigt in zich voortplantende cellen. Het werd in 1964 ontwikkeld voor kanker, maar afgeschreven omdat het te giftig was, zelfs voor kortdurende therapie. Het werd zo waardeloos geacht dat het niet eens werd gepatenteerd. In 1985 beweerde Samuel Broder, hoofd van het National Cancer Institute (NCI), dat hij had ontdekt dat AZT HIV doodde in reageerbuisjes. Het Britse bedrijf Burroughs Wellcome patenteerde het vervolgens als een middel tegen AIDS. "Het bedrijf zag financiële mogelijkheden in de wanhopige doodsangst van jonge AIDS-patiënten en stelde de prijs vast op maximaal 10.000 dollar per jaar per patiënt - waardoor AZT een van de duurste medicijnen in de farmaceutische geschiedenis werd. Aangezien Burroughs Wellcome AZT kon produceren voor een paar centen per dosis, verwachtte het bedrijf dat het een goudmijn op zou leveren."
Fauci gaf Burroughs Wellcome een monopolie over de HIV-respons van de overheid. Maar een en ander verliep niet gladjes. "De afschuwelijke toxiciteit van AZT hinderde onderzoekers bij het opstellen van studieprotocollen die het veilig of effectief zouden laten lijken. Een ander probleem is dat artsen in de gemeenschap veelbelovende resultaten boekten met goedkope therapeutische medicijnen zonder merknaam. Dr. Fauci weigerde ook maar enige van deze medicijnen te testen die geen farmaceutische beschermheer hadden. Toen hij AL721 uitprobeerde, een antiviraal middel dat veel minder toxisch was dan AZT, zorgde hij ervoor dat de studies mislukten en annuleerde hij abrupt fase 2.
Ondertussen versnelde hij het testen van AZT, waarbij hij dierproeven oversloeg en Burroughs Wellcome toestond direct door te gaan met proeven op mensen. In maart 1987 verklaarde het team van Fauci dat de proeven op mensen al na vier maanden succesvol waren en Fauci feliciteerde zichzelf ten overstaan van de pers. Toen echter in juli 1987 het officiële rapport van de fase 2 proef van Burroughs Wellcome werd gepubliceerd, klaagden Europese wetenschappers dat de onbewerkte gegevens geen voordeel aantoonden bij het verminderen van de symptomen. De FDA voerde anderhalf jaar later een eigen onderzoek uit, maar hield de resultaten daarvan geheim, totdat onderzoeksjournalist John Lauritsen een aantal daarvan in handen kreeg door gebruik te maken van de Freedom of Information Act; uit de documenten bleek dat de onderzoeksteams van Fauci/Burroughs Wellcome op grote schaal met de gegevens hadden geknoeid. Meer dan de helft van de patiënten die AZT toegediend kregen, kreeg bijwerkingen die zo dodelijk waren dat zij meerdere bloedtransfusies nodig hadden om alleen maar in leven te blijven. Desondanks bleef Fauci liegen alsof het gedrukt stond, met weinig kritiek van de reguliere media.
Een belangrijke en blijvende erfenis van de strijd met betrekking tot AZT was de opkomst van Dr. Fauci als de alfawolf van de HHS [Health and Human Services]. Zijn enorme budget en zijn vele contacten op Capitol Hill, in het Witte Huis en in de medische industrie stelden hem daarna in staat een opeenvolging van politiek benoemde HHS directeuren te beïnvloeden of te negeren en de andere zusterinstellingen van de HHS, met name de FDA, te intimideren, manipuleren en domineren.AZT was niet het enige onderwerp dat Fauci bezighield. In juni 2003 waren er bij het NIH 10.906 klinische proeven gaande met nieuwe antivirale brouwsels in zo'n vierhonderd klinische proeven in negentig landen. Sommige van die proeven leken zo uit Dickens' ergste nachtmerries te komen. De Alliance for Human Research Protection (AHRP), een waakhondorganisatie van de medische industrie, heeft gedocumenteerd dat het NIAID tussen 1985 en 2005 ten minste 532 baby's en kinderen uit pleeggezinnen in New York City heeft gerekruteerd als proefpersonen voor klinische proeven met experimentele AIDS-medicijnen en -vaccins. Uit het onderzoek van AHRP bleek dat veel van deze kinderen kerngezond waren en misschien niet eens met HIV besmet waren. Toch stierven 80 van hen. In 2004 bracht journalist Liam Scheff verslag uit van Dr. Fauci's geheimzinnige experimenten op pleegkinderen in het Incarnation Children's Center (ICC) in New York City en talrijke zusterfaciliteiten tussen 1988 en 2002. Deze onthullingen, zo stelt Kennedy, roepen vele vragen op:
Uit welke morele wildernis daalden de monsters af die deze experimenten bedachten en goedkeurden in ons idealistische land? Hoe zijn zij er de laatste tijd toe gekomen zo'n tirannieke macht uit te oefenen over onze burgers? Wat voor natie zijn we als we toestaan dat ze doorgaan? En het allerbelangrijkste: is het niet zinvol dat de kwaadaardige geesten, de rekbare ethiek, het verwerpelijke oordeel, de arrogantie en de onmenselijkheid die de barbaarse wreedheden jegens kinderen in het Incarceration Convent House en de marteling van dieren omwille van het winstbejag voor de industrie goedkeurden, eveneens een morele rechtvaardiging konden bekokstoven voor het onderdrukken van levensreddende remedies en het verlengen van een dodelijke epidemie? Zouden diezelfde duistere alchemisten een strategie kunnen rechtvaardigen om hun 48 miljard dollar kostende vaccinatieproject voorrang te geven boven de volksgezondheid en mensenlevens? Heeft een soortgelijke overmoed - die dodelijke menselijke impuls om voor God te spelen - de dodelijke weg naar Wuhan geëffend en de roekeloze beslissing aangewakkerd om de codes van de schepping te kraken en duivelse nieuwe levensvormen - pandemische superbacteriën - te fabriceren in een gammel laboratorium met wetenschappers die banden hebben met het Chinese leger?Kennedy toont in zijn laatste hoofdstuk, "Germ Games", zeker aan dat Fauci's investeringen in zogenaamde "gain of function"-experimenten om pandemische superbacteriën te ontwikkelen "de ironische mogelijkheid oproepen dat Dr. Fauci een rol kan hebben gespeeld in het veroorzaken van de wereldwijde besmetting waarover twee Amerikaanse presidenten hem het beheer toevertrouwden".
Afrika is "de locatie bij uitstek voor bedrijven die op zoek zijn naar coöperatieve regeringsambtenaren, volgzame bevolkingen, de laagste inschrijvingskosten per patiënt en laks toezicht door de media en regelgevende ambtenaren". In het begin van de jaren '90 rolden Afrikaanse dictators de rode loper uit voor de farmaceutische industrie en profiteerden van de lucratieve handel in het uitlenen van hun burgers voor de bloeiende klinische testindustrie. En op 29 januari 2003 kondigde President George W. Bush tijdens zijn State of the Union-toespraak zijn Emergency Plan for AIDS Relief (PEPFAR) aan, Fauci's nieuwe zwendel:
Op het Afrikaanse continent zijn bijna 30 miljoen mensen besmet met het AIDS-virus. ... Toch krijgen op dat continent slechts 50.000 slachtoffers van AIDS - slechts 50.000 - de medicijnen die ze nodig hebben. ... Ik vraag het Congres om de komende vijf jaar 15 miljard dollar toe te zeggen, waarvan bijna 10 miljard dollar nieuw geld, om het tij tegen AIDS te keren in de meest geteisterde landen van Afrika en het Caribisch gebied.Veroorzaakt HIV AIDS?
Kennedy's hoofdstuk 5, "The HIV Heresies", opent met de volgende opmerking:
Ik aarzelde om dit hoofdstuk op te nemen omdat elke twijfel aan de orthodoxie dat HIV de enige oorzaak is van AIDS een onvergeeflijke - zelfs gevaarlijke - ketterij blijft onder ons heersende medische kartel en zijn medestanders in de media. Maar men kan geen volledig boek over Tony Fauci schrijven zonder de aanhoudende - en fascinerende - wetenschappelijke controverse aan te roeren over wat hij karakteriseert als zijn "grootste verwezenlijking" en zijn "levenswerk".De controverse illustreert hoe farmaceutische industrieën en gezondheidsinstanties, in onderling overleg handelend, consensus creëren over onvolledige of frauduleuze theorieën en meedogenloos afwijkende meningen onderdrukken van zelfs de meest begaafde erkende wetenschappers. "Van meet af aan," benadrukt Kennedy, "wil ik duidelijk maken dat ik geen standpunt inneem over het verband tussen HIV en AIDS." Er lijkt echter weinig twijfel over te bestaan dat zijn uitgangspunt juist is:
Gedurende de zesendertig jaar sinds Dr. Fauci en zijn collega, Dr. Robert Gallo, voor het eerst beweerden dat HIV de enige oorzaak van AIDS is, is niemand in staat geweest om een studie aan te wijzen die hun hypothese aantoont met behulp van geaccepteerde wetenschappelijke bewijzen.... Zelfs vandaag de dag blijven incoherentie, hiaten in kennis, tegenstrijdigheden en inconsistenties het officiële dogma teisteren.Het succesverhaal van het HIV-AIDS dogma laat "veel van de tactieken zien die Dr. Fauci heeft ontwikkeld om het debat te ontwijken - de pers te verblinden en misleiden zodat legitieme vragen over het credo worden genegeerd, alsmede critici te ondermijnen, gaslighten, straffen, pesten, intimideren, marginaliseren, belasteren en de mond te snoeren". Eén van Fauci's slachtoffers was Dr. Peter Duesberg, die in 1987 nog steeds werd gezien als 's werelds meest vooraanstaande retroviroloog. Duesberg beweert dat HIV geen AIDS veroorzaakt, maar in wezen een "free rider" is die veel voorkomt bij bevolkingsgroepen met een hoog risico die immuunsuppressie ondervinden als gevolg van blootstelling aan het milieu. HIV, zegt hij, is een onschadelijk passagiersvirus dat vrijwel zeker al duizenden generaties lang onder de mensen voorkomt zonder ziekten te veroorzaken. Hoewel HIV seksueel overdraagbaar kan zijn, zo beweert Duesberg, geldt dat niet voor AIDS.
Dr. Fauci riep de hele hogere clerus van zijn HIV-orthodoxie bijeen - en al zijn lagere acolieten en misdienaars - om een storm van felle vergelding te ontketenen op de viroloog van Berkely en zijn volgelingen. ... de gevestigde orde rond AIDS, tot aan de nederigste dokter, maakte Duesberg in het openbaar zwart, het NIH trok zijn financiering terug en de academische wereld verstootte en verbande de briljante professor van Berkeley. De wetenschappelijke pers sloot hem vrijwel geheel buiten. Hij werd radioactief.Verrassend genoeg werd Dr. Luc Montagnier, met wiens ontdekking van HIV Gallo in feite aan de haal was gegaan - zoals hij in 1991 na jaren procederen toegaf - Duesberg's meest gênante bekeerling, door op de Internationale AIDS Conferentie in San Francisco in juni 1990 te verklaren, dat "het HIV-virus onschadelijk en passief is, een goedaardig virus". Hij voegde eraan toe dat, volgens zijn bevindingen, HIV alleen gevaarlijk wordt in aanwezigheid van een tweede organisme, een bacterie-achtig beestje dat mycoplasma wordt genoemd. Montagnier had nooit beweerd dat HIV de enige factor was voor AIDS en hij werd steeds sceptischer over die theorie. Zijn herhaaldelijk in twijfel trekken van het heersende denkmodel betekende het begin van een lastercampagne jegens hem, waarvoor zijn Nobelprijs hem nauwelijks bescherming bood.
Dr. Luc Montagnier, interview bij House of Numbers (2009).
© davidrasnick.comDr. David Rasnick
Fauci's fundamentele breinbreker is dat hij iedereen heeft verteld om AIDS te diagnosticeren op basis van de aanwezigheid van HIV antilichamen. Bij elke andere ziekte is de aanwezigheid van antilichamen het signaal dat de patiënt de ziekte heeft overwonnen. Bij AIDS beweren Fauci en Gallo, en nu Gates, dat het een teken is dat je op het punt staat te sterven. Denk er eens over na; als het doel van een AIDS-vaccin is om de produktie van antilichamen te stimuleren, dan zou succes betekenen dat iedere gevaccineerde persoon ook een AIDS-diagnose zou krijgen. Ik bedoel, dit kan rechtstreeks in een comedy show. Het is alsof iemand de Three Stooges een jaarlijks budget van een miljard dollar heeft gegeven!De aard van AIDS - een syndroom, geen ziekte - is op zichzelf al onderwerp van discussie, aangezien het ontwikkeld is om een enorme reeks van zo'n dertig afzonderlijke bekende ziekten te omvatten, die allemaal voorkomen bij personen die niet met HIV besmet zijn.
"In de handen van Dr. Fauci's opportunistische PI's werd AIDS een amorfe kwaal, onderworpen aan steeds veranderende definities, die een veelheid van oude ziekten omvatte in gastheren die positief testen op HIV".Nobelprijswinnaar Kary Mullis, uitvinder van de PCR-testen, wees erop dat de PCR in staat was HIV-signalen te vinden in grote delen van de bevolking die geen AIDS-symptomen vertoonden. Anderzijds komt AIDS vaak voor bij mensen die HIV-negatief zijn, zoals Geoffrey Cowley documenteerde in een artikel in Newsweek uit 1992, gevolgd door Steve Heimoff in de Los Angeles Times.
Commentaar: Kary Mullis had inderdaad veel te zeggen over Fauci. Enkele fragmenten uit de documentaire AIDS Inc. van Gary Null (2007)
Deze in het oog springende tegenstrijdigheden waren geen probleem voor Fauci en zijn vaste leger van farmaceutische huurlingen. Integendeel: ze maakten de weg vrij voor Afrika's AIDS-goudmijn. Door Fauci gefinancierde onderzoekers, die gebruik maakten van PCR-testen en obscure statistische modellen, verklaarden dat tot 30 miljoen Afrikanen aan AIDS leden, in sommige landen bijna de helft van de volwassen bevolking. Terwijl AIDS in de Westerse landen een ziekte bleef van drugsverslaafden en homoseksuele "poppers" (consumenten van het amylnitriet vaatverwijdend middel dat de anale spieren ontspant, verpakt in de "popper"-verpakking waarop het patent werd aangevraagd door Burroughs Wellcome en waarvoor reclame werd gemaakt in de homopers tijdens de gehele AIDS-epidemie), bestond in Afrika op mysterieuze wijze 59% van de AIDS-gevallen uit vrouwen en 85% uit heteroseksuelen.
Maar in het begin van de jaren '90 veranderde het karakter van AIDS dramatisch door de verspreiding van AZT. Toen men AZT begon toe te dienen aan mensen die in feite niet eens ziek waren maar simpelweg een positieve HIV-test hadden, begon AIDS steeds meer op AZT-vergiftiging te lijken. En het sterftecijfer schoot omhoog. Volgens de Duesbergianen werd de overgrote meerderheid van de "AIDS-doden" na 1987 in feite veroorzaakt door AZT. De medicatie die Dr. Fauci voorschreef om AIDS-patiënten te behandelen, deed in feite wat het virus niet kon: het veroorzaakte AIDS zelf. In 1988 was de gemiddelde overlevingsduur van AZT-patiënten vier maanden. In 1997, toen gezondheidsambtenaren het dodelijke effect van AZT erkenden, verlaagden zij de dosis; de gemiddelde levensduur van AZT-patiënten steeg toen tot vierentwintig maanden. Volgens Dr. Claus Köhnlein, een Duitse oncoloog, "hebben we in feite een hele generatie AIDS-patiënten gedood zonder het zelfs maar te merken, omdat de symptomen van de AZT-vergiftiging bijna niet van AIDS te onderscheiden waren".
Conclusie
Dr. Fauci deed in juli 2019 een verrassende aankondiging: hij had eindelijk een HIV-vaccin dat werkte, de potentiële "nagel aan de doodskist" voor de epidemie. Hij gaf toe dat zijn nieuwe vaccin de overdracht van AIDS niet voorkwam, maar voorspelde dat degenen die de prik namen zouden merken dat als ze toch AIDS kregen, de symptomen veel minder erg zouden zijn. Kennedy reageert hierop als volgt:
Dr. Fauci was zo overtuigd van de slaafse goedgelovigheid van de media dat hij, terecht, aannam dat hij de vele vragen die dit koortsachtige gebazel opriep nooit zou hoeven te beantwoorden. Dat hele vreemde voorstel kreeg geen enkel kritisch commentaar van de pers. Zijn succes om de wereld knollen voor citroenen te verkopen heeft hem wellicht gesterkt in zijn list - een jaar later - om een vergelijkbare truc uit te halen met de COVID-vaccins, die evenmin ziekte voorkomen of overdracht uitsluiten.Tegen 2019 begon belangstelling voor AIDS te tanen. Kon iemand AIDS nog wat schelen? De "Covid-19 Pandemie" kwam als de perfecte gelegenheid voor een reset en een update van de farmaceutische zwendel. Zoals Winston Churchill naar verluidt zei: "Laat een goede crisis nooit verloren gaan". Met medeplichtige mediabedrijven die de schandalige staat van dienst van zijn witte-jassen-maffia verborgen, kwam Fauci, wederom, naar voren als de goede dokter, de redder.
"Is het eerlijk om Dr. Fauci de schuld te geven van een crisis die, uiteraard, vele auteurs heeft?" vraagt Kennedy. Tot op zekere hoogte wel.
Onder Dr. Fauci's leiderschap zijn de allergische, auto-immuun en chronische ziekten, die het NIAID van het Congres moest onderzoeken en voorkomen, als paddestoelen uit de grond geschoten en treffen nu 54 procent van de kinderen, vergeleken met 12,8 procent toen hij in 1984 het NIAID overnam. Dr. Fauci heeft geen verklaring gegeven voor de plotse explosie van allergische ziekten zoals astma, eczeem, voedselallergieën, allergische rhinitis en anafylaxie vanaf 1989, vijf jaar nadat hij aan de macht kwam. Op de website van het NIAID wordt er prat op gegaan dat auto-immuunziekten één van de topprioriteiten van de instelling zijn. Zo'n 80 auto-immuunziekten, waaronder jeugddiabetes en reumatoïde artritis, de ziekte van Graves en de ziekte van Crohn, die vóór 1984 vrijwel onbekend waren, werden onder zijn toezicht plotseling epidemisch. Autisme, dat door veel wetenschappers nu als een auto-immuunziekte wordt beschouwd, is geëxplodeerd van 2/10.000 tot 4/10.000 Amerikanen toen Tony Fauci bij het NIAID kwam, tot één op vierendertig vandaag. Neurologische ziekten zoals ADD/ADHD, spraak- en slaapstoornissen, narcolepsie, gezichtstics en het syndroom van Gilles de la Tourette zijn gemeengoed geworden bij Amerikaanse kinderen. De menselijke, gezondheids- en economische kosten van chronische ziekten doen de kosten van alle infectieziekten in de Verenigde Staten in het niet vallen. Tegen het einde van dit decennium zijn zwaarlijvigheid, diabetes en pre-diabetes op weg om 85% van de Amerikaanse burgers te verzwakken. Amerika behoort tot de tien landen met het hoogste overgewicht ter wereld. De gezondheidseffecten van deze epidemieën - die vooral de jongeren treffen - overschaduwen zelfs de meest overdreven gevolgen van COVID-19 voor de gezondheid.Dr. Fauci heeft niets gedaan ter bevordering van de kerntaak van het NIAID, die bestaat uit het onderzoek naar de oorzaken van chronische allergische - en auto-immuunziekten, die onder zijn ambtstermijn als paddestoelen uit de grond zijn geschoten. In plaats daarvan heeft Fauci "het NIAID omgevormd tot de belangrijkste kweekvijver voor nieuwe farmaceutische producten, waarvan er vele, ironisch genoeg, profiteren van de zich steeds verder verspreidende pandemie van chronische ziekten". In plaats van onderzoek te doen naar de oorzaken van de falende gezondheid van de Amerikanen, sluist Dr. Fauci het grootste deel van zijn budget van 6 miljard dollar door naar het onderzoek en de ontwikkeling van nieuwe medicijnen en vaccins die grotendeels verantwoordelijk zijn voor het verzwakken van onze natuurlijke immuniteit.
"De laatste tijd heeft hij een centrale rol gespeeld in het ondermijnen van de volksgezondheid en het ondermijnen van de democratie en het grondwettelijk bestuur over de hele wereld en in de overgang van ons burgerlijk bestuur naar medisch totalitarisme."Het deed mij denken aan Dr. Knock, het centrale personage van Jules Romains' beroemde roman Knock or the Triumph of Medicine, geschreven in 1923. Dr. Knock is een louche arts met twijfelachtige competenties die beweert dat "gezondheid" een achterhaald en onwetenschappelijk concept is en dat alle mensen ziek zijn en daarover door hun arts moeten worden ingelicht. Om zijn plan te verwezenlijken om een hele stad om te vormen tot permanente patiënten, roept hij de hulp in van de schoolmeester en van de apotheker, die plotseling zijn klantenkring ziet groeien (bekijk here en here onvergetelijke momenten van Guy Lefranc's verfilming uit 1951 met Louis Jouvet).
Louis Jouvet als Dr. Knock in 1951
Zoals Dr. Claus Köhnlein en Torsten Engelbrecht opmerken in hun boek Virus Mania (2007) dat door Kennedy wordt geciteerd: "De idee dat bepaalde microben - vooral schimmels, bacteriën en virussen - onze grote tegenstanders in de strijd zijn en welke bepaalde ziekten veroorzaken die met speciale chemische bommen moeten worden bestreden, heeft zich diep in het collectieve geweten ingegraven." Het is een oorlogszuchtig denkmodel, bij uitstek geschikt voor het vervaardigen van instemming op weg naar dictatuur. Zoals Kennedy schreef in zijn voorwoord bij het boek van Dr. Joseph Mercola en Ronni Cummins, The Truth About Covid-19 (2021), "demagogen moeten van angst een wapen maken teneinde hun eisen voor blinde gehoorzaamheid te rechtvaardigen."
Regeringstechnocraten, oligarchische miljardairs, Big Pharma, Big Data, Big Media, de haute-finance roofridders en het militair-industrieel inlichtingenapparaat zijn dol op pandemieën om dezelfde redenen als waarom ze van oorlogen en terroristische aanslagen houden. Catastrofale crises zorgen voor gunstige mogelijkheden ter vergroting van zowel macht als rijkdom.
Laurent Guyénot, PhD, is de auteur van The Unspoken Kennedy Truth en van een film over hetzelfde onderwerp.Zie: https://www.unz.com/article/fauci-and-the-great-aids-swindle/
Commentaar: Robert F. Kennedy Jr.'s boek vindt u hier.