Duitsland herschrijft de geschiedenis om Rusland de schuld te geven van zijn eigen slechte beslissingen

Rachel Marsden
Sott.net
maa, 23 jan 2023 15:09 UTC

© unknown

Minister van Economische Zaken en Klimaatbescherming Robert Habeck • Brandenburg, Meseberg

De Duitse stad Brunsbuttel, nabij Hamburg, nam vrijdag een nieuwe drijvende terminal voor vloeibaar aardgas (LNG) in ontvangst, een nieuwe stap in de zoektocht van het land om de gasvoorraden te vervangen die het nu niet uit Rusland kan halen.

Kleinschalige demonstraties in de buurt van de haven, georganiseerd door inwoners die niet blij zijn met de nieuwe terminal, zijn in tegenspraak met de officiële ophef waarmee de aankomst gepaard ging. Intussen is er bredere kritiek geuit op de inspanningen van Berlijn om de invoer van gas over land en over zee op te voeren, wat volgens klimaatactivisten zeer milieuonvriendelijk is.

De Duitse vice-kanselier en minister van Economische Zaken en Klimaat Robert Habeck van de Groene Partij verklaarde:

"De nieuwe terminal was nodig omdat de helft van de gastoevoer naar Duitsland werd gestopt, omdat [de Russische president Vladimir] Poetin die heeft afgesloten. Nu is de levering volledig stopgezet en komt het niet meer naar ons terug."

Behalve dan dat het allemaal wel ietsjes anders verlopen is.

Bijna een jaar geleden, net voordat het conflict in Oekraïne oplaaide en toen de Duitse bondskanselier Olaf Scholz het goedkeuringsproces voor de Nord Stream 2-pijpleiding van Rusland naar Duitsland en naar Europa stopzette, wilde Habeck al van het Russische gas af. Hij vertelde voor de publieke radio dat het land wel zonder kon. Die opmerking zorgde onmiddellijk voor opgetrokken wenkbrauwen in de westerse pers, waarbij bijvoorbeeld Bloomberg het voorstel "lastig" noemde.

De Groenen van Habeck, en de Duitse regering in het algemeen, worden reeds lang geobsedeerd door hernieuwbare energiebronnen. Het Oekraïne-conflict vormde slechts een excuus om er nog een schepje bovenop te doen. Zelfs het Internationaal Energie Agentschap nam hier in maart 2022 nota van. "Vooruitgang op weg naar netto nul-ambities in Europa zal het gasgebruik en de gasimport mettertijd doen dalen," aldus een rapport van het IAE.

In april verkondigde Habeck: "We werken er actief aan om onafhankelijk te worden van fossiele brandstoffen uit Rusland" en verwees naar "grote vooruitgang." Niet één, maar twee keer verklaarde Habeck publiekelijk dat hij minder lang doucht, wat een middel was geworden om energie te besparen en Poetin een hak te zetten. Habeck zei dat zulke maatregelen "Poetin zouden irriteren." Dit leverde voornamelijk ergernis op bij Duitsers en Europeanen.

Commentaar: German media suggests showering less

Habeck verscheen naast de voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen op een bijeenkomst van EU-vertegenwoordigers in Versailles op 8 maart, toen deze laatste zei:

"We moeten onafhankelijk worden van Russische olie, kolen en gas.

Habeck sloot zich daarbij aan:

"Alle inspanningen van de Duitse regering, van het land, zijn erop gericht deze afhankelijkheid zo snel mogelijk te verminderen en vervolgens de verkregen speelruimte op het gebied van energiebeleid te gebruiken, ook in termen van veiligheidsbeleid."

De EU legde ook verschillende sanctierondes op tegen het Russische financiële stelsel en Russische banken, waaronder het blokkeren van enkele van de grootste banken van het SWIFT-betalingssysteem. In het licht van de sancties verzocht Moskou om betaling van gas in roebels. De EU-Commissie ging vervolgens aan de slag om richtsnoeren op te stellen voor landen om Russisch gas te blijven betalen zonder de eigen sancties van het blok te schenden of in roebels te betalen.

In juli, toen Nord Stream, de levensader voor gas die zo ongeveer Europa's laatste hoop op Russisch gas vertegenwoordigde, werd stilgelegd voor onderhoud, smeekte Habeck Canada om een onderdeel van de pijpleiding vrij te geven dat verstrikt was geraakt in de eigen westerse sancties. Vervolgens werden in september zowel de Nord Stream 1- als de Nord Stream 2-pijpleiding op mysterieuze wijze opgeblazen. Berlijn blijft zwijgen over de bevindingen van zijn onderzoek.

Nu de mogelijkheden voor gas als gevolg van het Europese gekonkel afnemen, is Duitsland op zoek gegaan naar alternatieven. "Met behulp van deze drie centrales krijgen we minstens een kwart terug van wat we zijn kwijtgeraakt," zei Habeck vorige week op de NDR TV in verband met nieuwe terminals voor vloeibaar aardgas (LNG).

Maar wie profiteert daar in de eerste plaats van? Jarenlang heeft Washington Duitsland onder druk gezet om zich los te maken van het goedkope Russische gas dat Duitsland en de EU van energie voorzag - en het blok in staat stelde economisch te concurreren met de VS. Deze druk omvatte maatregelen zoals sancties tegen Nord Stream 2 toen deze bijna voltooid was. Maar het terugdringen van Russisch gas is al geruime tijd een prioriteit van de VS, zoals blijkt uit de "Protect European Energy Security Act," die in 2019 door het Amerikaanse Congres werd ingevoerd.

Vonden Europese leiders het niet vreemd dat Washington zo "bezorgd" was over het gebruik van Russisch gas, of dat Washington ervan profiteert om zich hiermee te bemoeien?

Men zou kunnen aanvoeren dat de VS zich gewoon gedraagt als een bezorgde vriend. Het soort vriend dat je vertelt dat hij je huidige partner niet mag, je aanmoedigt om het uit te maken en vervolgens zijn slag slaat zodra je uit elkaar gaat.

Biden zette Europa al in een vroeg stadium in de voorwas. Hij bezocht Brussel in maart en beloofde Europa te voorzien van LNG. Maar Europa wist blijkbaar niet dat de nieuwe partner het soort zou zijn dat je mee uitneemt om je vervolgens met de rekening op te zadelen. De Franse president Emmanuel Macron heeft herhaaldelijk geklaagd dat het Amerikaanse LNG dat naar Europa wordt geëxporteerd twee tot vier keer de binnenlandse prijs in de VS kost. Maar wie trekt zich nou iets aan van de kleine lettertjes, toch?

Helaas heeft een openlijke focus op ideologie - zowel groen als anti-Russisch - de economische motor van de EU, Duitsland, zo'n tunnelvisie en gebrek aan vooruitziendheid opgeleverd dat het nu zijn toevlucht neemt tot het opstarten van de (roestige) goeie oude kolencentrales en het verlengen van de levensduur van nucleaire faciliteiten die op het punt staan te worden gesloten. Habeck, die ze promoot als de toekomst van energiezekerheid - je weet wel, ten minste totdat ze iets beters kunnen vinden - is net die man die terug naar zijn ex kruipt terwijl hij openlijk blijft fantaseren over supermodellen.

Over de auteur:
Rachel Marsden is columniste, politiek strateeg en presentatrice van onafhankelijk geproduceerde talkshows in het Frans en Engels.

Zie: https://www.rt.com/news/570348-robert-habeck-complains-putin-gas/

Commentaar: Door eigen toedoen, door incompetentie en vooringenomenheid zit Duitsland nu in deze situatie en had nooit zijn levensvatbare energiebronnen, waaronder goedkoop Russisch gas, mogen sluiten. Het zal nu 'betalen' voor zijn fouten.

Duitsland is nog ver verwijderd van een volledige vervanging van de levering van Russisch gas via pijpleidingen door vloeibaar aardgas (LNG), zo blijkt uit ramingen van het Duitse ministerie van Economische Zaken.

Volgens een op de website van de Bundestag gepubliceerd document heeft Duitsland in 2021 55 miljard kubieke meter (bcm) Russisch aardgas geïmporteerd. Uit het document blijkt ook dat de nieuwe Duitse Floating Storage and Regasification Units (FSRU's), die momenteel in een aantal havens worden geïnstalleerd om de invoer van LNG mogelijk te maken, niet eerder dan in 2026 een soortgelijke capaciteit kunnen bereiken.

Tegen 2030 zal deze capaciteit naar verwachting toenemen tot 76,5 bcm, of ongeveer 80% van het totale Duitse gasverbruik in 2021. Het ministerie merkt echter op dat zelfs wanneer de terminals in gebruik worden genomen, de mondiale LNG-markt wellicht niet voldoende capaciteit heeft om aan de extra vraag te voldoen, waardoor deze data verder kunnen opschuiven.

Het ministerie merkt op dat de gasopslagfaciliteiten van het land momenteel goed gevuld zijn en dat er geen onmiddellijk gevaar voor gastekorten bestaat. Het erkent echter dat Duitsland met tekorten kan worden geconfronteerd zodra de opslagplaatsen later dit jaar leeg raken en de tijd komt om ze bij te vullen voor het volgende stookseizoen. Volgens berekeningen van het Oxford Institute for Energy Studies wordt Duitsland dit jaar geconfronteerd met een leveringstekort van ongeveer 30 bcm gas en zullen de FRSU's tegen eind 2023 naar verwachting minder dan de helft van dit volume produceren.

Christian Leye, een vertegenwoordiger van de linkse partij Die Linke in de Bundestag, vertelde Bloomberg:

"De waarheid is dat er in de komende drie tot vier jaar niet genoeg LNG-productiecapaciteit in de wereld zal zijn om aan de groeiende vraag te voldoen. De onuitgesproken strategie is dus dat Duitsland waanzinnige prijzen blijft betalen en andere, minder rijke landen met lege handen komen te staan."

Een probleem vormen de kosten van de invoer van LNG, die naar schatting vier keer zo duur zijn als leveringen via Russische pijpleidingen. Duitsland kan ook te maken krijgen met leveringsproblemen als Nederland de onlangs aangekondigde plannen doorzet om het gasveld in Groningen, de grootste gasvoorraad in de regio, te sluiten.