Afbeelding
© EPA / STREen protest in New Delhi op 16 december 2014. twee jaar na de verkrachting.
De schokkende cijfers kennen we. In India wordt om de twintig minuten een vrouw verkracht. Die statistiek lijkt overigens verouderd. Op basis van cijfers van vorig jaar komt er om het kwartier een nieuw slachtoffer bij. Van die tienduizenden verkrachtingszaken, kwam er in 2012 één wereldwijd in het nieuws: die van de Jyoti Singh, slachtoffer van een groepsverkrachting door zes mannen in hoofdstad New Delhi.

Aanstaande zondag, op Internationale Vrouwendag, zendt de BBC de documentaire 'India's Daughter' van regisseur Leslee Udwin uit. Gelijktijdig wordt de film vertoond in andere landen.

De 23-jarige Singh wordt erin omschreven als een ambitieuze jonge vrouw, die liever wilde dat haar vader het geld dat hij voor haar huwelijk had gespaard, zou uitgeven aan haar opleiding. Ze werkte van 8 uur 's avonds tot 4 uur 's ochtends in een callcenter, sliep drie uur en zat de rest van de tijd aan haar studie. Haar droom, zo schrijft The Guardian: baas worden van een ziekenhuis in het dorp van haar ouders.

Nooit meer naar huis

Dat zou nooit gebeuren. Op zondag 16 december ging ze met een vriend naar de bioscoop voor een vertoning van The Life of Pi. In de bus waarvan ze dacht dat die haar terug naar huis zou brengen, werd ze op brute wijze verkracht en zo ernstig mishandeld dat ze in kritieke toestand in het ziekenhuis belandde. Twee weken later stierf ze aan haar verwondingen, nadat haar organen waren bezweken. Haar naam was toen nog onbekend. De Indiase media noemden haar Amanat, Urdu voor 'Schat'.

De verkrachtingszaak leidde tot grote demonstraties, waarbij betogers hun woede uitten over de onverschilligheid van politie en politici om vrouwen beter te beschermen. Maar de documentaire is niet alleen een portret van het slachtoffer en een verhaal over wat haar geval heeft losgemaakt, zo blijkt wel uit de stukken die The Guardian en The Telegraph over de film schrijven.

'Hele vat is verrot'

Udwin begon de film met de vraag 'waarom verkrachten mannen?' Ze interviewde verkrachters, in gesprekken die in totaal dertig uur duurden. Een 34-jarige verkrachter van een 5-jarig meisje beschreef in detail hoe de ogen van zijn slachtoffertje groot waren van angst, om zijn daad vervolgens goed te praten: "ze was een bedelaarsmeisje, haar leven had geen waarde."

Udwin interviewde ook één van de mannen die werden veroordeeld voor de verkrachting van Jyoti Singh, Mukesh Singh. Hij was de chauffeur van de bus en vecht nu in de gevangenis zijn doodstraf aan. Hij legt de verantwoordelijkheid voor de verkrachting bij de jonge vrouw.
"Een fatsoenlijk meisje loopt niet na 9 uur 's avonds rond. Een meisje is veel verantwoordelijker voor verkrachting dan een jongen. Man en vrouw zijn niet gelijk."
Dat Jyoti terugvocht, maakte het volgens de buschauffeur alleen maar erger.
"Ze had gewoon stil moeten blijven en de verkrachting moeten laten gebeuren."
De film zit vol schokkende bekentenissen van andere mannen, onder wie advocaten van verkrachters. "Ik begon de film met een beperkte vraagstelling", zegt Udwin tegen The Guardian.
"Ik ontdekte dat de ziekte voortkomt uit een gebrek aan respect voor het geslacht. Het gaat hier niet om een paar rotte appels, het hele vat is verrot."
Update: In India wordt de documentaire voorlopig niet vertoond, al was dat in eerste instantie wel het plan. De Indiase politie noemt de uitspraak van een van de daders dat de verkrachting de schuld van het slachtoffer was "aanstootgevend en beledigend" en vreest dat de opmerking voor onrust gaat zorgen, schrijft persbureau Reuters. Documentairemaakster Udwin noemt het verbod onredelijk.

Bekijk de trailer hieronder: