Dr. Kevin Bardosh van de universiteiten van Washington en Edinburgh heeft 600 publicaties over het effect van de pandemie onderzocht en samengevat en concludeerde dat deze brede en ingrijpende maatschappelijke schade "het dominante mentale model van de pandemierespons in twijfel zou moeten trekken."
De samenvatting geeft een beknopt overzicht van de studie, die momenteel beschikbaar is als preprint:
Aan het begin van de coronapandemie werd de bezorgdheid geuit dat lockdowns en andere niet-farmaceutische interventies [NPI's] aanzienlijke multidimensionale schade aan de samenleving zouden toebrengen. In deze paper wordt de algemene stand van de kennis over deze negatieve sociale gevolgen uitgebreid geëvalueerd, met de nadruk op het type schade en de omvang ervan in 2020 en 2021. Er werd een raamwerk voor schade ontwikkeld dat 10 categorieën omvat: gezondheid, economie, inkomen, voedselzekerheid, onderwijs, levensstijl, intieme relaties, gemeenschap, milieu en bestuur. De analyse omvat een synthese van 600 publicaties met de nadruk op meta-analyses, systematische beoordelingen, wereldwijde rapporten en meerlandenstudies. Uit dit cumulatieve wetenschappelijke onderzoek blijkt dat de bijkomende schade van de pandemierespons aanzienlijk en omvangrijk was en de komende jaren een erfenis van schade voor honderden miljoenen mensen zal opleveren.Het project werd ondersteund door Collateral Global, een in het Verenigd Koninkrijk geregistreerde liefdadigheidsinstelling die mede werd opgericht door Jay Bhattacharya, Martin Kulldorff en Sunetra Gupta van de Great Barrington Declaration met Carl Heneghan van het Oxford Centre for Evidence-Based Medicine, "gewijd aan het onderzoeken, begrijpen en communiceren van de effectiviteit en de neveneffecten van de verplichte NPI's die regeringen wereldwijd hebben genomen als reactie op de coronapandemie."
Veel oorspronkelijke voorspellingen worden in grote lijnen ondersteund door de onderzoeksgegevens, waaronder: een stijging van het sterftecijfer buiten corona, verslechtering van de geestelijke gezondheid, kindermishandeling en huiselijk geweld, toenemende mondiale ongelijkheid, voedselonzekerheid, gemiste onderwijskansen, ongezond leefgedrag, sociale polarisatie, stijgende schulden, democratische achteruitgang en verslechtering van de mensenrechten. Jongeren, personen en landen met een lagere sociaaleconomische status, vrouwen en personen met een reeds bestaande kwetsbaarheid werden het zwaarst getroffen.
De maatschappelijke schade moet het dominante mentale model van de pandemierespons ter discussie stellen: het is waarschijnlijk dat veel beleidsmaatregelen in het kader van corona meer schade dan voordeel hebben opgeleverd, hoewel verder onderzoek nodig is om leemten in de kennis op te vullen en de afwegingen die in het kader van het beleid werden gemaakt te onderzoeken, met name op nationaal niveau. Bij de planning en reactie op toekomstige wereldwijde gezondheidscrises moet een breder scala aan expertise worden geïntegreerd om rekening te houden met de maatschappelijke schade van overheidsingrijpen en deze te beperken.
U kunt de volledige studie hier lezen.
Zie: https://dailysceptic.org/2023/05/27/lockdowns-harmed-hundreds-of-millions-of-people-for-years-to-come-major-study/
Commentaar: Lees ook: