Bron: @KeithWoodsYT

Een nieuwe peiling deze week toonde aan dat de steun voor Israël onder jonge Amerikanen afbrokkelt. De steun voor de recente acties van Israël in Gaza daalde van 81% onder 65-plussers naar slechts 27% onder de 18 tot 34-jarigen.
peiling israël oorlog
Vandaag werd een uitgelekt document vrijgegeven, dat onthulde dat er binnen het Amerikaanse leger bezorgdheid bestaat over het feit dat soldaten niet langer bereid zijn om Israëls oorlogen te voeren:
brief amerikaanse troepen israël
Dit zou wel eens rampzalig voor Israël kunnen uitpakken, aangezien het enorm afhankelijk is van Amerikaanse steun. Zoals we deze week zagen, blijkt uit opiniepeilingen in landen als China dat de mensen zich achter de Palestijnen scharen, terwijl in het verleden opiniepeilingen hebben uitgewezen dat mensen in Europese landen ook eerder partij kiezen voor de Palestijnen dan voor de Israëliërs.

Israël heeft 158 miljard dollar aan directe hulp ontvangen van de Verenigde Staten, hoewel dit de vele andere manieren waarop Amerika Israël financieel bijstaat buiten beschouwing laat, zoals de miljarden die Amerika uitgeeft aan hulp aan andere landen met de bedoeling deze om te kopen om vriendschappelijke betrekkingen met de zionistische staat aan te knopen. De VS gebruiken ook consequent hun vetorecht binnen de VN om Israël te beschermen tegen resoluties en heeft internationale onderzoeken naar Israëlische oorlogsmisdaden geblokkeerd. En dan hebben we het nog niet eens over de door zionisten aangestuurde oorlogen die de VS namens Israël hebben gevoerd.

Dus hoe heeft dit kunnen gebeuren? Zelfs als de hele rest van de wereld zich tegen de staat Israël keerde, leek het erop dat ze altijd op de steun van het Amerikaanse publiek konden rekenen. Ze beschikten over het universitaire systeem, de media, organisaties als de ADL om hun critici te censureren en lobbygroepen als JINSA, de Zionistische Organisatie van Amerika, en AIPAC, een van de machtigste lobbygroepen in Amerika. Ook andere machtige buitenlandse lobbygroepen zoals de Council on Foreign Relations werden geleid door fervente zionisten. En toch neemt de steun steeds verder af.

De redenen hiervoor zijn drieledig en in alle gevallen hebben de zionisten het volledig aan zichzelf te wijten:

Ten eerste betekent de veranderende demografie binnen het westen dat er zich meer Arabieren en moslims in het westen bevinden die Israël zien als een staat die altijd een vijandige relatie met hun volk heeft gehad. De zionisten dragen hieraan bij door massa-immigratie naar het westen te bevorderen en iedereen die kritiek heeft het zwijgen op te leggen met zwartmakerij zoals "nazi."

Ten tweede zal het links van vandaag de dag nooit partij kiezen voor Israël omdat ze Israël als een koloniale vestigingsstaat zien en met de onderdrukker/onderdrukte visie waarin zij de wereld beschouwen, zullen ze altijd partij kiezen voor de vermeende onderdrukte. De zionisten kunnen deze strijd niet winnen. Ze kunnen zeggen wat ze willen, dat Israël de enige democratie in het Midden-Oosten is, het enige land dat de rechten van homoseksuelen beschermt, maar de mensen zien de beelden met kinderen die worden gebombardeerd en kolonisten die het land van Arabieren stelen. Geen nuance zal hen redden, en, wederom, hebben ze het enkel aan zichzelf te wijten.

Zionisten propageerden deze anti-koloniale, onderdrukker/onderdrukte visie bij linkse mensen via de media en het universitaire systeem. Ze zagen het als een nuttige manier om mensen tegen de Europese geschiedenis op te zetten en Europese naties om te vormen tot migratiestaten die makkelijker te controleren zouden zijn. In hun arrogantie dachten ze dat mensen Israël zelf zouden zien als een dappere, onderdrukte underdog, in plaats van de manifestatie van suprematisme en onderdrukking die het in werkelijkheid vertegenwoordigt.

Ten derde verliest Israël voor het eerst steun van rechts. Zelfs als zionisten de linkse partijen kwijtraakten door de anti-Blank narratieven die ze uitdroegen, konden ze altijd rekenen op de steun van rechts. Dat is nu afgelopen. Generatie Z in het westen, die naar rechts neigt, is niet langer geïnteresseerd in neoconservatisme, Reaganisme of christelijk zionisme. Ze maken zich zorgen over de snel veranderende demografie en de aanvallen op hun identiteit die ze aan den lijve ondervinden, en daarom bekijken ze het buitenlands beleid steeds vaker door een nationalistische of isolationistische bril.
amerikaanse hulp israël
Vanuit deze optiek is het onbegrijpelijk dat het westen zich blijft opofferen voor deze staat in het Midden-Oosten, die ons niets anders dan de kwade wil van de rest van de wereld oplevert, en dat terwijl zionisten ons censureren vanwege de uiting van gematigde meningen en ons nazi's noemen omdat we onze eigen landsgrenzen proberen te beschermen.

Niet alleen dat, maar dankzij het internet is het nu makkelijker dan ooit voor jonge conservatieven om meer te weten te komen over de misdaden van de staat Israël, zoals de USS liberty en de inpalming van hun eigen regering door zionistische lobby's.

En wat valt er uit al deze trends op te maken? Ze zijn allemaal bedoeld om voort te duren. Rechts zal Reaganisme niet inruilen voor nationalisme, links zal een antikoloniale benadering van internationale zaken blijven hanteren. Zionisten zullen alles uit de kast halen om het tij te keren - de gruweldaadpropaganda, censuur, onderhandelen met nationalisten in het westen, maar ik ben er stevig van overtuigd dat deze trend niet kan worden gekeerd.

ehud barak israël
In een interview van vorig jaar maakte de voormalige Israëlische premier Ehud Barak zich zorgen over het feit dat Israël zijn 8e decennium ingaat, waarbij hij erop wees dat geen enkele Joodse staat het langer dan 80 jaar heeft volgehouden.

Albert Einstein was oorspronkelijk sceptisch over het zionistische project en schreef: "Mijn besef van de essentiële aard van het jodendom verzet zich tegen de gedachte van een joodse staat met grenzen, een leger en een zekere mate van wereldlijke macht, hoe bescheiden ook."

Nu de wereld wordt geconfronteerd met de wreedheid van Israël, hun flagrante minachting voor het internationaal recht, hun bereidheid om hun vijanden te ontmenselijken en de meest barbaarse vormen van collectieve afstraffing toe te passen, evenals de hypocrisie en bloeddorstigheid van de zionisten in hun eigen landen, lijkt Israël zich op een eenrichtingsweg te bevinden om op het wereldtoneel in diskrediet te worden gebracht.

De zionisten hadden dit kunnen voorkomen. Ze hadden de anti-Blank narratieven niet zo ferm hoeven uitdragen in de media en in het onderwijssysteem. Ze hadden geen massa-immigratie hoeven steunen. Ze hadden Europese naties hun eigen thuisland en identiteit kunnen laten behouden zonder als nazi's te worden afgeschilderd. Ze hadden vrije meningsuiting kunnen toestaan in onze landen, in plaats van het op agressieve wijze censureren van zelfs gematigde conservatieve stemmen door zionistische organisaties als de ADL.

In plaats daarvan hebben zionisten laten zien dat ze niets om ons geven. Neem nu de woorden van Ben Shapiro, die zegt dat er een "latente jodenhaat" bestaat in het westen, maar tegelijkertijd onbeperkte steun voor Israël eist, zelfs tot het punt van een kernoorlog. Ze denken dat ze ons kunnen uitschelden en ons respectloos kunnen behandelen, terwijl ze tegelijkertijd verwachten dat wij hen ongelimiteerd steunen als ze oorlogsmisdaden tegen hun buren begaan.

Misschien komt er een dag waarop ze zich realiseren dat ze gematigde stemmen zoals de mijne hadden moeten toestaan om te spreken en te pleiten voor mijn volk, zonder mij uit te maken voor een haatzaaier, een "walgelijke antisemiet," zoals Jonathan Greenblatt mij noemde. Misschien zullen ze inzien dat mensen zoals ik hen als een van de eersten waarschuwden dat hun oorlogszucht en arrogantie op zekere dag een zware tol zouden eisen. Ik betwijfel het. Maar één ding weet ik zeker - de koers die ze nu varen is onhoudbaar.
Over de auteur

Schrijver op Substack & Unz Review | Genieter van het Vrije Woord | Stuur crypto
Zie: https://twitter.com/KeithWoodsYT/status/1713979808957296682