Twee weken na de aanval op 7 oktober van Hamas op Israël ontstaat er nu een duidelijker beeld van wat er zich precies heeft afgespeeld - wie er omkwam en wie de moordenaars waren.
In plaats van de massamoord op burgers zoals Israël beweert, blijkt uit onvolledige cijfers van de Hebreeuwse krant Haaretz dat bijna de helft van de Israëli's die op die dag werden gedood in feite strijders waren - soldaten of politieagenten.
In de tussentijd leidde twee weken van algemene berichtgeving in de westerse media, dat Hamas naar verluidt zowat 1.400 Israëlische burgers doodde tijdens zijn militaire aanval van 7 oktober, ertoe dat de gemoederen hoog opliepen en dat een klimaat werd gecreëerd waarin Israël onbeperkt kon overgaan tot de vernietiging van de Gazastrook en de burgerbevolking aldaar.
Berichten over het dodental onder de Israëliërs werden zodanig gefilterd en bewerkt dat ze suggereerden dat er die dag een massale slachting onder de burgerbevolking had plaatsgevonden, waarbij baby's, kinderen en vrouwen de belangrijkste doelwitten van een terreuraanval zouden zijn geweest.
Inmiddels schetsen gedetailleerde statistieken met betrekking tot de slachtoffers, die werden gepubliceerd door het Israëlische dagblad Haaretz, een heel ander beeld. Vanaf 23 oktober gaf de krant informatie vrij over 683 Israëliërs die tijdens de door Hamas geleide aanval om het leven waren gekomen, inclusief hun namen en de plaatsen waar zij op 7 oktober het leven hadden gelaten.
Van deze slachtoffers is van 331 - oftewel 48,4 procent - bevestigd dat het om soldaten en politieagenten ging, waaronder veel vrouwen. Nog eens 13 werden omschreven als reddingswerkers, terwijl de overige 339 ogenschijnlijk beschouwd worden als burgers.
Hoewel deze lijst niet compleet is en slechts ongeveer de helft uitmaakt van het door Israël opgegeven dodental, werd nagenoeg de helft van de dodelijke slachtoffers duidelijk geïdentificeerd als Israëlische strijders.
Tot dusver werden ook geen kinderen onder de drie jaar als dodelijke slachtoffers geregistreerd, waardoor het Israëlische narratief dat baby's het doelwit waren van de Palestijnse verzetstrijders in twijfel wordt getrokken. Van de in totaal 683 slachtoffers die tot zover werden geregistreerd, waren er zeven tussen de 4 en 7 jaar en negen tussen de 10 en 17 jaar. Voor wat betreft de overige 667 slachtoffers, lijkt het om volwassenen te gaan.
Terugblik op de gebeurtenis
De gewaagde militaire operatie onder leiding van Hamas, met de codenaam al-Aqsa Vloed, nam een aanvang met een dramatische inval op 7 oktober bij zonsopgang rond 6:30 's ochtends (Palestijnse tijd). Dit ging gepaard met een kakofonie van sirenes die de stilte van bezet Jeruzalem doorbraken en het begin aankondigden van wat een buitengewone gebeurtenis zou worden in de 75-jarige geschiedenis van de bezettingsstaat.
Volgens de woordvoerder van de gewapende vleugel van Hamas, de al-Qassam Brigades, staken zo'n 1.500 Palestijnse strijders de imposante afscheidingsbarrière tussen Gaza en Israël over.
Deze aanval bleef echter niet beperkt tot enkel Hamasstrijders; talrijke gewapende strijders van andere facties zoals de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) staken later over de wapenstilstandsgrens, samen met enkele Palestijnen die niet aangesloten waren bij een georganiseerde militie.
Toen duidelijk werd dat dit geen gewone verzetsoperatie was, overspoelden honderden video's al snel de sociale media, waarvan de meeste werden bekeken door The Cradle. Op deze video's zijn dode Israëlische troepen en kolonisten te zien, alsook hevige vuurgevechten tussen verschillende partijen en Israëli's die gevangen worden genomen en naar Gaza worden vervoerd.
Deze video's werden ofwel met telefoons van Israëliërs gemaakt, ofwel vrijgegeven door Palestijnse strijders die hun eigen operatie filmden. Pas uren later verschenen meer gruwelijke en ronduit dubieuze beschuldigingen.
Ongefundeerde beschuldigingen van 'gruweldaden begaan door Hamas'
Aviva Klompas, een voormalig speechschrijver voor de Israëlische missie bij de VN, was de eerste bekende Israëlische die de bewering verspreidde dat er berichten de ronde deden over "Israëlische meisjes die verkracht werden en hun lichamen die over straat werden gesleept."
Ze plaatste dit op X om 21:18 uur (Palestijnse tijd) op 7 oktober, hoewel een opiniestuk dat door Klompa bij Newsweek om 12:28 uur (Palestijnse tijd) op 8 oktober werd gepubliceerd, geen melding maakte van enig seksueel geweld.
Klompas is ook medeoprichter van Boundless Israel, een "denk-actietank" die staat voor "het opnieuw leven inblazen van Israël-onderwijs en krachtige collectieve actie wil ondernemen om Jodenhaat te bestrijden." Een "onverbloemd zionistische" liefdadigheidsgroep, die Israëlische narratieven op sociale media propageert.
Het enige geval dat werd aangevoerd als bewijs van verkrachting was dat van de jonge Duits-Israëlische Shani Louk, die gefilmd werd toen ze met het gezicht naar beneden achterin een pick-up truck lag en waarvan algemeen werd aangenomen dat ze dood was.
Het was onduidelijk of de strijders die samen met Louk gefilmd werden in het voertuig op weg naar Gaza leden waren van Hamas, aangezien zij geen uniformen of insignes droegen van de al-Qassam troepen, die duidelijk herkenbaar zijn op andere Hamas-video's. Sommigen droegen zelfs gewone burgerkleding en sandalen.
Later beweerde haar moeder over bewijs te beschikken dat haar dochter nog in leven was, maar een ernstige hoofdwond had opgelopen. Dit komt overeen met informatie van Hamas, waaruit bleek dat Louk met betrekking tot haar verwondingen in een niet nader genoemd ziekenhuis in Gaza werd behandeld.
Om het nog ingewikkelder te maken, op de dag dat deze beschuldigingen van verkrachting opdoken, zouden de Israëliërs geen toegang hebben gehad tot deze informatie. Hun strijdkrachten waren veel, zo niet de meeste, door het verzet bevrijde gebieden nog niet binnengetrokken en waren op meerdere fronten nog steeds verwikkeld in gewapende gevechten met het verzet.
Niettemin gingen de beschuldigingen van verkrachting een eigen leven te leiden, waarbij zelfs de Amerikaanse president Joe Biden dagen later tijdens een toespraak beweerde dat Israëlische vrouwen "verkracht, aangerand en als trofeeën tentoongesteld werden" door Hamasstrijders. Het is belangrijk om op te merken dat het artikel in The Forward van 11 oktober meldde dat het Israëlische leger op dat moment erkende dat zij geen bewijs had voor dergelijke beschuldigingen.
Toen het leger later zijn eigen beschuldigingen van onthoofdingen, voetamputaties en verkrachtingen uitte, wees Reuters erop dat "het militaire personeel dat toezicht hield op het identificatieproces geen forensisch bewijsmateriaal overgelegd had in de vorm van foto's of medische dossiers." Tot op heden ontbreekt elk geloofwaardig bewijs van deze gruweldaden.
Andere buitensporige beschuldigingen, zoals het verhaal dat Hamas "40 baby's onthoofd had," haalden de krantenkoppen en de voorpagina's van talloze westerse nieuwsmedia. Zelfs Biden beweerde "als echt bevestigde foto's te hebben gezien van terroristen die baby's onthoofdden." De beweringen zijn terug te voeren op de Israëlische reservekolonist en soldaat David Ben Zion, die eerder aanzette tot gewelddadige rellen tegen Palestijnen en opriep tot het van de kaart vegen van de stad Huwara op de Westelijke Jordaanoever. Er werd nooit bewijs geleverd ter ondersteuning van deze beweringen en het Witte Huis zelf bevestigde later dat Joe Biden dergelijke foto's nooit had gezien.
Het plan van Hamas
Er bestaat nauwelijks tot geen geloofwaardig bewijs dat Palestijnse strijders een plan hadden om op 7 oktober ongewapende Israëlische burgers te doden of te verwonden, of dat ze daar opzettelijk naar streefden. Uit de beschikbare beelden blijkt dat ze vooral in gevecht waren met gewapende Israëlische troepen, waardoor honderden bezettingssoldaten om het leven kwamen. Abu Obeida, woordvoerder van de Qassam Brigades, maakte op 12 oktober duidelijk dat:
"de Al-Aqsa Vloed-operatie was gericht op het vernietigen van de Gaza Divisie (een Israëlische legereenheid aan de grenzen met Gaza) die op 15 plekken werd aangevallen, gevolgd door het aanvallen van nog eens 10 militaire interventiepunten. We vielen de locatie Zikim aan en verschillende andere nederzettingen buiten het hoofdkwartier van de Gazadivisie."Abu Obeida en andere kaderleden van het verzet beweren dat het andere hoofddoel van hun operatie bestond uit het gevangen nemen van Israëlische gevangenen die ze konden ruilen voor de pakweg 5.300 Palestijnse gevangenen, die vastgehouden worden in Israëlische detentiecentra en waaronder zich veel vrouwen en kinderen bevinden.
Het plaatsvervangend hoofd van het politieke bureau van Hamas, Saleh Al-Arouri, benadrukte in een interview na de operatie:
"We hebben een omvangrijk en gekwalificeerd aantal en hoge officieren. Het enige wat we nu kunnen zeggen is dat de vrijheid van onze gevangenen binnen handbereik is."Beide partijen spelen dit spel:
Vanaf het begin van de militaire aanval op Gaza heeft Israël meer dan 1.200 Palestijnen opgepakt en gevangen gezet op de bezette Westelijke Jordaanoever. Tot nu toe werden er 38 gevangenen uitgewisseld tussen de verzetsgroepen en Tel Aviv - deals waar de Israëliërs zich vaak tot het laatste moment tegen verzetten.Terwijl dit soort getuigenissen langzaam maar zeker naar buiten komen, duiken er berichten op dat de Israëlische autoriteiten de mishandeling, marteling en zelfs moord van Palestijnse gevangenen die zich in hun gevangenissen bevinden, hebben opgevoerd - een schending van de Conventies van Genève, die ironisch genoeg door een niet-statelijke organisatie als Hamas naar de letter lijken te worden nageleefd.
Met betrekking tot de gebeurtenissen op 7 oktober circuleren er zeker enkele video's waarop mogelijk ongewapende Israëli's te zien zijn die in hun voertuigen of bij toegangen tot faciliteiten worden gedood, zodat Palestijnse troepen zich toegang kunnen verschaffen.
Er bestaan ook video's waarop te zien is hoe strijders vuurgevechten aangaan met gewapende Israëlische troepen, waartussen ongewapende Israëli's dekking zoeken, naast video's van strijders die op huizen schieten en granaten gooien naar verdedigde gebieden. Ooggetuigenverklaringen suggereren ook dat er granaten in schuilkelders werden gegooid, maar door wie is onduidelijk.
Zelfs op het Israëlische muziekfestival, dat wordt genoemd als de dodelijkste aanval van Palestijnse strijders tijdens hun operatie, doken video's op die leken weer te geven hoe Israëlische troepen het vuur openden dwars door een menigte ongewapende burgers heen, in de richting van doelen waarvan ze vermoedden dat het Hamasleden waren. ABC News meldde ook dat een Israëlische tank op weg was naar de locatie van het festival.
Een Israëlisch bloedbad in Kibboets Be'eri?
In het verslag over de gebeurtenissen in de Kibboets Be'eri fotografeerde ABC News stukken artillerie, die eruit zagen als Israëlische munitie bij een gebombardeerd huis. De verslaggever, David Muir, meldde dat Hamasstrijders, bedekt met plastic zakken, achteraf werden aangetroffen.
Bovendien tonen video's van de locatie huizen die lijken te zijn getroffen door munitie die niet in het bezit was van Hamasstrijders. Muir meldde dat zo'n 14 mensen in een gebouw door Palestijnse strijders werden gegijzeld.
Een artikel in het Hebreeuws dat Haaretz op 20 oktober publiceerde, en dat alleen in het Engels verschijnt in een niet te missen artikel in Mondoweiss, vertelt een heel ander verhaal over wat er zich die dag in Be'eri heeft afgespeeld. Een inwoner van de Kibboets die niet thuis was - en wiens partner werd gedood tijdens het vuurgevecht - onthult onthutsende nieuwe details:
"Zijn stem trilt als hij zijn partner, die op dat moment in haar schuilplaats in haar huis werd belegerd, voor de geest haalt. Volgens hem voltooide de IDF de overname van de kibboets pas op maandagnacht (9 oktober) en pas nadat de commandanten ter plekke moeilijke beslissingen hadden genomen - waaronder het beschieten van huizen met alle bewoners erin om de terroristen samen met de gijzelaars uit te schakelen. De prijs die daarvoor betaald moest worden was verschrikkelijk: minstens 112 Be'eri-mensen werden gedood. Anderen werden ontvoerd. Gisteren, 11 dagen na het bloedbad, werden de lichamen van een moeder en haar zoon ontdekt in één van de verwoeste huizen. Er wordt aangenomen dat er nog meer lichamen tussen het puin liggen."Fotomateriaal van de vernietiging in Be'eri bevestigt zijn verhaal. Alleen zware munitie van het Israëlische leger kan woonhuizen op deze manier verwoest hebben.
© UnknownNasleep van Kibboets Be'eri nadat de beschietingen door beide partijen beëindigd waren
Yasmin Porat, een overlevende van Kibboets Be'eri, zei in een interview voor een Israëlisch radioprogramma dat werd uitgezonden door de staatsomroep Kan, dat de Israëlische strijdkrachten "iedereen uit de weg ruimden, inclusief de gijzelaars," en verklaarde verder dat "er zeer, zeer zwaar kruisvuur was" en dat er zelfs sprake was van beschietingen door tanks.
Porat was bij de Nova-rave aanwezig en getuigde in verschillende interviews die ze met Israëlische media had gehouden van de menselijke behandeling. Ze legde uit dat toen ze gevangen werd gehouden, de Hamas-strijders "ons bewaakten" en haar in het Hebreeuws vertelden: "Kijk goed naar me, we gaan je niet vermoorden. We willen je naar Gaza brengen. We gaan je niet vermoorden. Dus wees kalm, je gaat niet dood." Ze voegde er ook het volgende aan toe:
"Ze geven ons hier en daar wat te drinken. Als ze zien dat we gespannen zijn, kalmeren ze ons. Het was erg eng, maar niemand behandelde ons op een gewelddadige manier. Gelukkig is er met mij niet zoiets gebeurd als wat ik in de media heb gehoord."Steeds vaker getuigen Israëlische ooggetuigen en overlevenden van het bloedbad dat ze netjes werden behandeld door Palestijnse strijders, tot afgrijzen van sommige Israëlische ambtenaren en nieuwszenders. Op 24 oktober betreurde de Israëlische staatszender Kan dat de gevangene Yocheved Lifshitz, die de dag ervoor door Hamas was vrijgelaten, live in de uitzending verklaringen mocht afleggen.
Terwijl ze werd overhandigd aan tussenpersonen van het Rode Kruis, werd de oudere Israëlische gevangene op camera betrapt terwijl ze zich omdraaide om bij haar laatste afscheid de hand van haar Hamasontvoerder te drukken. De live-uitzending van Lifshitz, waarin ze sprak over haar twee weken durende beproeving, "vermenselijkte" de Hamasgijzelnemers nog sterker toen ze vertelde over haar dagelijkse leven met de strijders:
"Tegen ons waren ze erg vriendelijk. Ze zorgden voor ons. We kregen medicijnen en werden behandeld. Een van de mannen die bij ons was, was zwaar gewond geraakt bij een motorongeluk. Hun (Hamas) paramedici verzorgden zijn wonden, hij kreeg medicijnen en antibiotica. De mensen waren vriendelijk. Ze hielden de plek erg schoon. Ze waren erg bezorgd om ons."Meer vragen dan antwoorden
Het is van het grootste belang om in te zien dat in veel verslagen van westerse journalisten ter plaatse, de meeste informatie over de acties van Hamasstrijders afkomstig is van het Israëlische leger - een actieve deelnemer aan het conflict.
Nieuw bewijsmateriaal wijst er nu op dat er een grote mate van waarschijnlijkheid is, vooral door de omvang van de schade aan de infrastructuur, dat Israëlische militairen opzettelijk gevangenen hebben gedood, op verkeerde doelen hebben geschoten, of Israëliërs voor Palestijnen hebben aangezien tijdens hun vuurgevechten. Als de enige bron van informatie voor een serieuze bewering het Israëlische leger is, dan moet er rekening mee worden gehouden dat zij redenen hebben om gevallen van eigen vuur te verbergen.
Israëlisch eigen vuur was welig tierend, zelfs in de dagen die volgden, van een leger met zeer weinig daadwerkelijke gevechtservaring. In de stad Ashkelon (Askalan) schoten Israëlische soldaten op 8 oktober een man dood van wie ze dachten dat het een Hamasstrijder was en schreeuwden scheldwoorden naar zijn lichaam, maar later realiseerden ze zich dat ze een Israëlische medestrijder hadden geëxecuteerd. Dit is slechts één van de drie voorbeelden van eigen vuur op één dag, waarbij Israëliërs door hun eigen troepen werden gedood.
In de nevelen van de oorlog hebben de strijdende partijen verschillende perspectieven op wat er zich tijdens de eerste inval en de nasleep ervan heeft afgespeeld. Het wordt niet betwist dat Palestijnse gewapende groepen aanzienlijke verliezen hebben toegebracht aan het Israëlische leger, maar over al het andere zal de komende weken en maanden nog veel gedebatteerd worden.
Er is dringend behoefte aan een onafhankelijk, onpartijdig, internationaal onderzoek dat toegang heeft tot informatie van alle partijen die bij het conflict betrokken zijn. Noch de Israëliërs en noch de Amerikanen zullen hiermee instemmen, wat er al op wijst dat Tel Aviv veel te verbergen heeft.
Ondertussen ondergaan Palestijnse burgers in Gaza voortdurende, willekeurige aanvallen met de meest geavanceerde zware wapens die er bestaan en leven onder de aanhoudende dreiging van gedwongen en mogelijk onomkeerbare ontheemding. Deze Israëlische luchtaanval werd alleen mogelijk gemaakt door de stroom van ongefundeerde 'gruweldaden door Hamas'-verhalen die door de media vanaf 7 oktober verspreid werden.
Zie: https://new.thecradle.co/articles/what-really-happened-on-7th-october
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief