Afbeelding
© NASA/JPL
NASA's Near Earth Object (NEO) Programma publiceerde een paar dagen geleden een diagram waar inslagen van 556 komeet/asteroïde fragmenten in de afgelopen 20 jaar in kaart zijn gebracht (zie boven). NASA zegt dat het is gebaseerd op gegevens uit 1994-2013 die betrekking hebben op kleine asteroïden die de aardatmosfeer binnenkomen en 'vuurballen' creëren, eraan toevoegend dat "de groottes van de gele stippen (inslagen overdag) en blauwe stippen (inslagen in de nacht) in verhouding staan tot de optische uitgestraalde energie van inslagen gemeten in miljarden Joules (GJ) energie, en tonen de locaties van inslagen van objecten met afmetingen van 1 tot bijna 20 meter."

Let op de willekeurige verdeling van de inslagen over de hele wereld. Maar let ook op wat de kaart en het bijbehorend NASA rapport niet aanduiden: de jaar-op-jaar spreiding van die inslagen over die periode van 20 jaar. Deze weglating stelt hen in staat om de volgende misleidende tussenkop te geven aan hun rapport:
Het gebeurt de hele tijd: kleine asteroïden komen de aardatmosfeer binnen
Door het niet verstrekken van een jaar-op-jaar verdeling van de inslagen, en door het invoegen van hun nogal banale krantenkop, doet ons veronderstellen dat deze gebeurtenissen min of meer gelijkmatig verdeeld waren over die 20 jaar. Gemiddeld zouden er dan 27 vuurbal-gebeurtenissen in 2013 zijn geweest (556 totaal gebeurtenissen/20 jaar). Maar we hebben ernstige twijfels hierover.

We weten van de American Meteor Society [Amerikaanse Meteoor Vereniging] dat er bijna 3.500 waargenomen gebeurtenissen in 2013 alleen al waren - en enkel in de Verenigde Staten. Bekijk de gegevens zelf: blader door de AMS Events databank. Selecteer gebeurtenissen in 2013 met zowel 'geluid' als 'fragmentatie' gemeld. Merk op hoeveel van de 184 vuurbal-gebeurtenissen vorig jaar - waarvan men zowel de desintegratie kon zien als de explosie kon horen - in meerdere Amerikaanse staten werden gezien. Ga nu terug naar NASA's kaart van vuurballen over de wereld van 1994-2013. Ervan uitgaande dat de willekeurige wereldwijde distributie accuraat is, kunnen we een kleine oefening in extrapolatie proberen om een schatting te krijgen van significante vuurbal-gebeurtenissen die wereldwijd plaatsvonden in 2013.

De oppervlakte van de V.S. is 10 miljoen km2. De oppervlakte van de aarde is 510 miljoen km2. Door 510 door 10 te delen krijgen we 51. Dus, 51 x 184 = 9.384 vuurbal-gebeurtenissen in 2013 die groot genoeg waren om sporen van fragmentatie te produceren die zichtbaar waren vanaf de grond, en atmosferische explosies te produceren die luid genoeg waren om gehoord te worden vanaf de grond. Er zijn natuurlijk nog andere complicerende factoren: de hoek waaronder een komeet/asteroïde fragment de atmosfeer binnenkomt, zijn snelheid bij binnenkomst, zijn elektrische interactie met verschillende geladen lagen van de atmosfeer, zijn samenstelling, enz. Deze factoren kunnen allemaal van invloed zijn op hoe ver het door de atmosfeer kan bewegen voordat het in stukken breekt.

Toch denk ik dat we er allemaal over eens kunnen zijn dat de NASA gevaar-vanuit-de-ruimte gegevens zodanig zijn 'bereid' om de indruk te wekken dat inslagen niet zo vaak plaatsvinden en, nog belangrijker, dat 'ze altijd zo vaak zoals nu hebben plaatsgevonden'.

NASA verzekert ons: "het vinden en het kenmerken van gevaarlijke asteroïden om onze thuisplaneet te beschermen is een hoge prioriteit" van het ruimtevaartagentschap van de Amerikaanse regering, en toch geeft het geen indicatie dat het op de hoogte is - of zou willen dat het publiek er bewust van zou worden - van de massale toename van vuurbal-gebeurtenissen in deze tijdsperiode. Zoals Pierre Lescaudron schreef in Earth Changes and the Human-Cosmic Connection:
"Gegevens die verzameld zijn door de American Meteor Society tonen aan dat het aantal bevestigde meteoor vuurballen in onze atmosfeer met 700% in de periode 2005-2013 is toegenomen. Meer dan 2.000 bevestigde meteoren werden geobserveerd in de V.S. in 2012; en bijna 3.500 werden er in 2013 geobserveerd. Dat komt neer op een stijging van 64% van het ene jaar op het andere."
NASA zal ongetwijfeld toegang hebben tot een bredere dekking van gegevens dan de AMS, die pas begon met rapporteren nadat de stijging van meteoor vuurbal gebeurtenissen voor het eerst opgemerkt en gevolgd werd door SOTT.net in 2002. Niettemin, gaat het agentschap door met het waarmaken van zijn pseudoniem ('Nooit Een Rechtstreeks Antwoord') door jammerlijk te falen in zijn rol om het publiek te informeren over de realiteit van de dreiging van 'rotsblokken uit de ruimte'.
Chelyabinsk Meteorite
© Universe TodayDe bolide die de atmosfeer binnenkwam boven Chelyabinsk in feb. 2013 ontplofte met een kracht van 530 kiloton TNT, waarbij 1200 mensen gewond raakten.
Een meer ironische illustratie van NASA's tendens van schizofrene 'breuken' met de realiteit kon je niet verzinnen: de dubbele gebeurtenis die plaatsvond op 15 februari 2013 toen ruimtevaartorganisaties, 'deskundigen' en de mainstream media het grote publiek geruststelden dat asteroïde 2012-DA14 veilig langs onze planeet zou scheren. Dat deed het ook, maar binnen een paar uur knalde onverwachts een afzonderlijk asteroïde/komeet fragment de atmosfeer binnen en ontplofte boven de Russische stad Chelyabinsk.

Dus de vraag is of het echt een 'hoge prioriteit' is van de Amerikaanse regering om daadwerkelijk nauwkeurige statistieken van Aardscheerder-Gevaren te publiceren, of dat het enkel 'perceptiemanagement' op basis van 'nepwetenschap' is?

NASA stelt ons gerust dat het aan asteröide-afbuiging-technologieën werkt, waarvan vele overduidelijk absurd zijn. Hoe kunnen zij objecten afbuigen als ze ze niet eens kunnen zien aankomen? De enige echte 'afbuiging' in beeld zijn de inspanningen om het publiek af te leiden van inkomende vuurballen door de bedreiging die zij vormen te minimaliseren, en het doen voorkomen alsof onze 'autoriteiten' in staat zijn om ons te beschermen.

Terwijl het internationale ruimtestation ISS met toenemende regelmaat ontwijkende manoeuvres moet uitvoeren om 'ruimteafval' te ontwijken, worden vuurbal-gebeurtenissen onterecht toegeschreven aan 'satellieten die buiten werking zijn' - meestal Russische satellieten - en ICBM raketproeven - meestal ook Russisch. Het is niet moeilijk om te zien hoe er in het huidig klimaat van de Koude Oorlog 2TM hysterie, de dreiging - echt of gehypt - van mondiale of regionale oorlog perfect als een rookgordijn dient om de zeer reële hemelse dreiging te verhullen.

Zoals de Britse astronoom Victor Clube zei:
"We hebben de hemelse dreiging niet nodig om de intenties van de Koude Oorlog te verhullen; we hebben juist de Koude Oorlog nodig om hemelse intenties te verhullen!"
Oh zeker, NASA zegt dat het het publiek aanmoedigt om "te helpen door deel te nemen aan de jacht voor de potentieel gevaarlijke Aardscheerders door middel van de Asteroid Grand Challenge [Asteroïde Grote Uitdaging]", terwijl ze de dreiging ondertussen consequent bagatelliseren door de olifant in de kamer te negeren - de schokkende stijging van vuurbal-gebeurtenissen. Zoals we al zeiden, het draait allemaal om perceptiemanagement, net zoals al het andere dat tegenwoordig uit de koker van westerse regeringen komt: oppervlakkigheid in plaats van substantie is de regel.

Zodoende, is de 'perceptie' dat overheidsinstanties zoals de NASA deze 'gevaarlijke asteroïden' kan vinden en ze zelfs kan 'omleiden' indien nodig en ons dus kan 'beschermen'. We kunnen zelfs helpen door deel te nemen aan de 'Asteroïde Grote Uitdaging'! Dit is pure propaganda.

Waarom handhaven onze psychopathische elites deze illusie van controle, deze perceptie die luidt 'vertrouw op ons, alles komt goed'? Welnu, zoals Laura Knight-Jadczyk in haar boek, Comets and the Horns of Moses, schrijft:
[...] gezien het feit dat de menselijke geschiedenis lijkt te worden bepaald door een opeenvolging van min of meer corrupte heersende elites, en als we moeten veronderstellen dat een dergelijke corruptie (en de verspreiding ervan in de maatschappij) het mechanisme is waarmee een beschaving kosmische catastrofe aantrekt, is het terechtwijzen van de elite en ze af te zetten een goede oplossing. Het probleem is echter dat het onderliggende mechanisme niet wordt begrepen door de mensen, wat betekent dat ze de kennis ontberen dat als ze verdere vernietiging willen voorkomen, ze, ten koste van alles, de oprichting van een eventuele toekomstige corrupte elite moeten voorkomen.

Uiteindelijk, streven zowel de mensen als de elite naar een paradigma dat cyclische catastrofes bagatelliseert, maar ze doen het om verschillende redenen. De mensen willen de enorme stress van een bepaalde maar onvoorspelbare grote ramp verlichten, terwijl de elite aan de macht willen blijven. Het compromis dat beide doelstellingen dient is de illusie dat een elite in staat is om de mensen te beschermen tegen elke ramp. Deze illusie kan verschillende vormen aannemen: rituelen om goden te bevredigen, historisch revisionisme om een uniformitarisch, onbewogen evolutie van de mensheid weer te geven, en veel - heel veel - propaganda.

Deze leugen werkt goed tijdens periodes van rust tussen twee grote catastrofes. Echter toont de geschiedenis aan dat wanneer hongersnoden, aardbevingen en plagen verschenen en een zware tol eisten, wanneer vulkanen uitbarsten of kometen door de lucht vliegen of meteorenstormen en weersafwijkingen toenemen, de illusie instort, het bestaansrecht van de elites (d.w.z. het beschermen van de mensen) stort in en - uiteindelijk - is het doelwit altijd en zal altijd zo zijn, de heersende klassen. En dat weten ze. Dus wanneer mensen zoals Anaxagoras of Socrates of Critias deze ongemakkelijke feiten noemen, worden ze het zwijgen opgelegd door spot en smaad, en zelfs de dood.

De symptomen van een verhoogde kometen-activiteit worden systematisch bedekt door de elites als door de mens veroorzaakte verschijnselen. De contrails van vliegtuigen, te wijten aan hogere concentraties van atmosferische kometenstof, worden afgeschilderd als 'chemtrails' gesproeid door overheidsinstanties, de steeds frequentere kometen-explosies in de lucht worden gepresenteerd als rakettesten, aardveranderingen als gevolg van een verminderde zonneactiviteit veroorzaakt door de naderende metgezel van de zon en zijn bijbehorende kometenzwerm worden gelabeld als 'antropogene opwarming van de aarde'.

Door de oorzaak van die kosmisch geïnduceerde gebeurtenissen toe te schrijven aan de mens, houden de elites de illusie in stand dat zij de touwtjes in handen hebben.
Afbeelding
'De cursus van Imperium: Vernietiging', van Thomas Cole