© Gorodenkoff/Shutterstock
Sinds ik onderzoek begon te doen naar psychopaten binnen bedrijven en de wereldwijde financiële crisis, wint de notie van de financiële psychopaat, een werknemer in de financiële sector die meedogenloos, roekeloos, hebzuchtig en egoïstisch omgaat met het geld van andere mensen, aan populariteit.
De theorie kreeg aanhang omdat psychopaten vaker voorkomen in de financiële dienstverlening dan in andere sectoren. Er wordt zelfs beweerd dat tot 10% van de werknemers in de financiële dienstverlening psychopathisch zou kunnen zijn. Dat wil zeggen dat ze geen empathie, zorg voor andere mensen, geweten of spijt hebben van de schade die ze aanrichten.
Deze eigenschappen maken hen meedogenloos bij het nastreven van hun eigen agenda en volledig gericht op zelfpromotie en zelfbevordering.
Mijn lopende onderzoek gaat echter nog verder. Het wijst uit dat psychopaten bereid zijn om willens en wetens financiële schade toe te brengen aan de hele wereldgemeenschap om zo een financiële bonus voor zichzelf te verkrijgen. Persoonlijke hebzucht weegt zwaarder dan de immense sociale en maatschappelijke kosten die gepaard gaan met het implementeren van die hebzucht.
Dit komt overeen met eerdere opvattingen dat sommige financiële leiders en vooraanstaande politici psychopatisch zijn. Eerder onderzoek wees uit dat zij door hun egoïstische levensfilosofie en hun bagatellisering van andere mensen bevrijd zijn van de beperkingen van onpartijdigheid, eerlijkheid of vrijgevigheid.
Dit nieuwe onderzoek toont ook aan dat een meerderheid van de psychopaten zelfs bereid zou zijn om een wereldwijde financiële crisis te veroorzaken - als ze persoonlijk zouden profiteren van bijvoorbeeld dalende aandelenkoersen. Deze bereidheid bestaat zelfs als ze persoonlijk als de bron van de crisis geïdentificeerd kunnen worden. Slechts een kleine minderheid van niet-psychopaten zou hiertoe bereid zijn.
Race naar de top
Financiële insiders lijken het eens te zijn met de veronderstelling dat er altijd al veel psychopaten binnen de sector werkzaam zijn geweest. Veel psychologen en andere managementanalysten kwamen tot dezelfde conclusie.
Onderzoekers ontdekten tevens dat interpersoonlijk-affectieve psychopathische eigenschappen - zoals bedrieglijkheid, oppervlakkige charme en een gebrek aan wroeging - geassocieerd werden met succes binnen de financiële sector.
Werknemers bij financiële instellingen in New York scoorden significant hoger op deze eigenschappen dan mensen uit de bredere gemeenschap. Er was tevens sprake van significant lagere niveaus van emotionele intelligentie (zoals verwacht zou worden bij psychopaten).
© IM_photo/ShutterstockWerknemers bij financiële instellingen in New York bleken hoger te scoren op psychopathische eigenschappen dan de algemene bevolking.
Met andere woorden, het lijkt erop dat hoe psychopathischer een werknemer is, hoe hoger hij op de financiële ladder van het bedrijf komt. Dit komt overeen met bevindingen die aantonen dat er zich meer psychopaten aan de top van organisaties bevinden dan aan de onderkant.
Veroorzaken van vernietiging
Dit wil niet zeggen dat persoonlijk succes bij het beklimmen van de carrièreladder gelijk staat aan professioneel succes wanneer iemand de topfunctie bereikt. Integendeel. Sterker nog, mijn onderzoek heeft aangetoond dat psychopathisch leiderschap gepaard gaat met organisatorische vernietiging.
Dit omvat een grotere neiging om risico's te nemen met andermans geld, een grotere bereidheid om te gokken met andermans geld en lagere rendementen voor aandeelhouders.
In één onderzoek over een periode van tien jaar bleken psychopathische fondsmanagers een jaarlijks rendement te genereren dat 30% lager lag dan dat van hun minder psychopathische vakgenoten.
Het onderzoeksteam concludeerde dat onder financiële elite-beleggers psychopathie en de schijn van persoonlijke dominantie en competentie, mensen in staat kunnen stellen om door te groeien naar de top van hun vakgebied. Maar dit vertaalt zich niet in betere financiële prestaties op organisatorisch niveau, waar de aanwezigheid van psychopaten juist contraproductief werkt.
Fraude wordt altijd al geassocieerd met psychopaten - zozeer zelfs dat in één onderzoek 69% van de accountants van mening was dat ze bij hun onderzoeken te maken hadden gehad met zakelijke psychopaten.
Naar verluidt gebruikte een bank jaren geleden een psychopathiemeting om personeel te werven. Maar ik zou het afraden om mensen aan te nemen die erg hoog scoren, omdat die enkel en alleen gericht zijn op persoonlijk succes. Ze zijn niet geïnteresseerd in de groei of duurzaamheid van de organisatie op de lange termijn. Daarom zullen beslissingen genomen worden die vooral gericht zijn op het belang van de psychopathische werknemer en niet zozeer op dat van de organisatie.
Nieuwe werknemers zullen bijvoorbeeld eerder mensen zijn die de psychopaat kunnen helpen om zijn persoonlijke doelen te bereiken dan dat ze het bedrijf helpen. Iedereen die scherpzinnig genoeg is om een mogelijk probleem te vormen voor de psychopathische werknemer zou sowieso niet door hem worden aangenomen.
Zonder uitzondering zijn psychopathische mensen dol op geld en worden er meer door gemotiveerd dan andere mensen.
In tegenstelling tot de rest van de bevolking zijn psychopaten niet geïnteresseerd in hogere waarden zoals nauwe emotionele banden met familie en vrienden, en veel meer gericht op geld en materialisme. Vanuit deze optiek wordt de aantrekkingskracht van de zakelijke banksector - en de salarissen en bonussen die in deze sector betaald worden - op mensen met deze eigenschappen al snel duidelijk.
Zie: https://theconversation.com/why-a-psychopath-wouldnt-hesitate-to-cause-another-global-financial-crisis-if-there-was-something-in-it-for-them-252788
Commentaar: Lees ook:
Psychopaten in het bedrijfsleven: Het ontmaskeren van de verborgen bedreiging voor financiële stabiliteit