Palisades-brand
© California Department of Forestry and Fire Protection/Cal Fire/FLICKRDe Palisades-brand die in de stad Los Angeles ontstond • january 2025
De branden die vandaag in Palestina en Los Angeles woeden, zijn symptomen van dezelfde ziekte: een systeem dat verovering belangrijker acht dan behoud, winst belangrijker dan mensen en uitbreiding belangrijker dan bestaan.

De afgelopen dagen heb ik naar mijn telefoon gestaard en huizen, geschiedenis en herinneringen zien verbranden. Maar deze keer was het niet Gaza. Ik keek naar de brandende Palisades. De heuvels gloeien van het vuur, een spookachtige echo van een ander inferno dat duizenden kilometers verderop woedt. Vijftien maanden lang heb ik het land en de mensen van Gaza zien branden via schermen en krantenkoppen, en nu ik de lucht boven een Amerikaanse stad zie volstromen met rook, vallen de afstanden tussen deze rampen samen in één enkele, verzengende waarheid: deze vlammen spreken dezelfde taal van vernietiging - kolonialisme.

De brand die de Palisades verwoest is niet alleen een Californische natuurbrand - het is een spiegel die een wereldwijde crisis van met elkaar verbonden rampen weerkaatst. Als ik mijn ogen sluit, vloeien de beelden in elkaar over: heuvels in brand in Californië, olijfgaarden in Gaza en historisch Palestina, horizonten verstikt door rook die grenzen overschrijdt.

Onderzoek van de Britse Universiteit van Lancaster heeft aangetoond dat de militaire respons in Gaza alleen al tijdens de eerste zestig dagen na 7 oktober meer broeikasgassen heeft gegenereerd dan twintig klimaatgevoelige landen in een heel jaar uitstoten. In één enkele maand - oktober 2023 - dropte Israël 25.000 ton bommen op Gaza, waarbij klimaatopwarmende gassen vrijkwamen die gelijk stonden aan de verbranding van 150.000 ton steenkool. Amerikaanse vrachtvluchten die wapens afleveren, verbruikten in december 50 miljoen liter kerosine, waarbij 133.000 ton CO2 in onze gezamenlijke atmosfeer werd gespuwd - meer dan de jaarlijkse uitstoot van heel Grenada.

Maar deze milieuramp begon niet met de huidige genocide. Tientallen jaren lang hebben Palestijnen duurzaam geleefd en gewerkt met hun omgeving, inheemse landschappen onderhouden en een rijke variëteit aan gewassen verbouwd, van watermeloenen tot olijven - dit laatste vormt een centraal onderdeel van de Palestijnse cultuur en identiteit. Vanaf 1967 heeft Israël systematisch minstens 2,5 miljoen bomen gerooid in de bezette Palestijnse gebieden, waaronder bijna een miljoen olijfbomen, die voor veel Palestijnen een primaire bron van voedsel en inkomsten vertegenwoordigden. Israël verving deze bomen door geïmporteerde Europese vegetatie, wellicht een weerspiegeling van hun eigen Europese wortels. Deze vernietiging heeft geleid tot versnippering van habitats, woestijnvorming, bodemaantasting en bodemerosie die de klimaatbestendigheid van de hele regio aantasten.

Als we de klimaatkosten van oorlogsinfrastructuur meerekenen - de tunnels, de muren, de militaire installaties - dan zendt elke bom die op Gaza valt golven door onze collectieve toekomst, waarvan de impact voelbaar is in stijgende zeeën, opwarmende temperaturen en ja, in de branden die nu de heuvels van Californië bedreigen.

Ik denk aan de boeren in Gaza, die generaties lang 170 vierkante kilometer aan bloeiende boomgaarden en akkers hebben onderhouden - bijna de helft van hun land was gewijd aan het voeden van hun volk. Satellietbeelden tonen nu een woestenij waar ooit tuinen groeiden. Het Israëlische leger heeft 70% van de waterbronnen in het noorden van Gaza vernietigd, duizenden kassen gesloopt en vruchtbare grond in giftige aarde omgevormd. Dit ging gepaard met de verwoesting van 80% van alle infrastructuur in Gaza. Alleen al tussen oktober 2023 en maart 2024 is 48% van het bomenbestand in Gaza verloren gegaan of beschadigd, ofwel vernietigd door militaire operaties ofwel omgehakt door wanhopige mensen op zoek naar brandstof vanwege de blokkade.

De bittere ironie ontgaat me niet: De burgemeester van LA bezuinigde 17,6 miljoen dollar op de brandweer, terwijl Californië 610 miljoen dollar naar Israël stuurde via de belastingbetaler. The Wonderful Company, die dankzij de familie Resnick bijna 60% van het water in Californië in handen heeft, pompt miljoenen in de ondersteuning van precies die gebiedsuitbreiding die het landschap van Gaza in een milieuramp heeft doen veranderen.

Dat Biden nu al, in 2025, probeert aan te dringen op nog eens 8 miljard aan militaire "hulp" om een genocide te financieren, terwijl duizenden Amerikaanse burgers van Ashville, NC tot Los Angeles verstikken door de klimaatcrisis. We financieren de vlammen die uiteindelijk onze eigen deur zullen bereiken.

bomen in brand
© California Department of Forestry and Fire Protection/Cal Fire/FLICKRPalisades-bomen in brand
De milieuwonden in Gaza zullen niet snel genezen. Zevenendertig miljoen ton puin bevuilt nu het landschap, een giftige erfenis die de bodem en het water generaties lang zal vergiftigen. Elke dag stroomt er 130.000 kubieke meter onbehandeld rioolwater de Middellandse Zee in - niet omdat de Palestijnen voor deze verwoesting hebben gekozen, maar omdat het Israëlische geweld hun infrastructuur heeft vernietigd, hun vermogen om voor hun land te zorgen zoals ze dat talloze generaties lang hebben gedaan.

Als ik milieuactivisten zie die zich van Gaza afwenden, wil ik ze wakker schudden. Alleen al de wederopbouw van de 100.000 beschadigde gebouwen in Gaza zal 30 miljoen ton broeikasgassen genereren - gelijk aan de jaarlijkse uitstoot van Nieuw-Zeeland en hoger dan die van 135 andere landen, waaronder Sri Lanka en Libanon. Dit is een klimaatschuld die we met z'n allen moeten betalen, een brand die we met z'n allen moeten bestrijden.

De vlammen die ik de Palisades zie verteren, dragen echo's mee van het lijden in Gaza: in as opgegane huizen, omgevormde landschappen, verwoeste levens. Maar ze dragen ook iets anders met zich mee - een dringende waarschuwing over ons gedeelde lot. Als we het bombarderen van de grondwaterlagen in Gaza en het vergiftigen van de bodem toestaan, versnellen we de klimaatcrisis die Californië nu in vlammen doet opgaan.

De milieumoord in Gaza - erkend als oorlogsmisdaad onder het Statuut van Rome - is niet alleen een tragedie op afstand. Het is een voorbode van onze collectieve toekomst als we milieuoorlogvoering en genocide ongestraft blijven toestaan. Benjamin Neimark van de Queen Mary University of London waarschuwt: "Het uitzonderlijke milieugedrag van het leger stelt hen in staat om ongestraft te vervuilen, alsof de koolstofuitstoot die uit hun tanks en straaljagers komt niet meetelt. Dit moet stoppen."

Wat nu in Palestina en Los Angeles brandt, zijn symptomen van dezelfde ziekte: een systeem dat verovering belangrijker vindt dan natuurbehoud, winst belangrijker dan mensen, uitbreiding belangrijker dan bestaan. Dit is de erfenis van een wereldbeeld dat geprobeerd heeft om inheemse stemmen het zwijgen op te leggen die begrepen wat wij nu moeten leren - dat de wonden van de aarde ook onze wonden zijn.

Wat je toestaat in Gaza, sta je overal toe. Vandaag zijn het hun akkers die branden onder bommen van vijfhonderd kilo; morgen zijn het onze bossen. De branden die ons verbinden, eisen dat we eindelijk deze waarheid inzien: of we staan samen op tegen deze vernietiging, of we zullen allemaal afzonderlijk verbranden.
Over de auteur:
Ahmad Ibsais, een eerste generatie Palestijnse Amerikaan en rechtenstudent, schrijft de nieuwsbrief State of Siege.
Zie: https://mondoweiss.net/2025/01/the-flames-that-connect-us-all/