Afbeelding
© Welt am SonntagManuel Schadwald, moge hij in vrede rusten
Manuel Schadwald uit Berlijn was 12 jaar toen hij verdween. De politie claimt dat er nooit concrete tips waren. Ten onrechte. Getuigen zagen Manuel in ons land, waar hij in een pedonetwerk op gruwelijke wijze aan zijn einde zou zijn gekomen.
De 12-jarige Manuel Schadwald, die al sinds 1993 vermist wordt, zou op gruwelijke wijze om het leven zijn gekomen tijdens een sekstrip op een zeilboot, even buiten Amsterdam. Dat blijkt uit speurwerk van het AD en Welt am Sonntag, die onthullen dat de politie ondanks diverse ontkenningen wel degelijk concrete tips kreeg over het lot van de jongen.


Commentaar: Hier vindt u het veel uitgebreidere artikel over Manuel van Die Welt, waarin tevens de vader van de Belgische Eefje Lambrecks aan het woord komt die ook in de negentiger jaren ten prooi viel aan deze in en in verdorven en psychopatische pedonetwerken, waar Marc Dutroux een (bij)rol in speelde.


'Lieve Manuel, ben je er nog? Ik hoop dat het je goed gaat. En dat je niet eenzaam bent. Liefs omi.' In het voorjaar van 1994 staan er hartverscheurende teksten op aanplakbiljetten in Berlijn. Het is dan nog geen jaar geleden dat een schuchtere jongen, die naar het gymnasium zou gaan en dol was op tafeltennis, plotseling van de radar verdween. Nadat Manuel Schadwald op zaterdag 24 juli 1993 de deur van zijn ouderlijk huis in de wijk Tempelhof in Berlijn achter zich had dichtgetrokken, heeft niemand van zijn familie hem teruggezien.

Al snel na de vermissing komen er bij de politie signalen binnen dat Manuel in het Nederlandse kinderprostitutiecircuit is beland. Maar na jarenlang onderzoek concluderen de Berlijnse, de Rotterdamse en Amsterdamse politie dat hiervoor 'geen aanwijzingen' zijn gevonden. Onderzoek van Welt am Sonntag en het AD leidt nu tot een andere conclusie: de politie én de AIVD ontvingen veel meer informatie dan naar buiten is gebracht.

Shoarmatent

Eerst terug naar de zomer van 1994. De Rotterdamse politie start een speciaal team onder de naam Handel in Kinderen (HIK), met als hoofddoel het opsporen van Manuel Schadwald. De jongen is volgens een getuige gezien op het Centraal Station in Rotterdam en zou zich vermoedelijk ophouden 'op homo-ontmoetingsplaatsen'. Even lijkt het HIK-team dichtbij te zijn: drie leden van een observatieteam zijn ervan overtuigd dat ze de jongen in een shoarmatent zien zitten, aan tafel bij jongenspooier Lothar Glandorf. Maar tot arrestatie gaan ze opvallend genoeg niet over. Later stelt de politie dat het vermoedelijk een ander jongetje was.

Hetzelfde jaar komen signalen binnen dat Schadwald naar Amsterdam is verplaatst. Dergelijke 'transfers' waren niet ongebruikelijk in de scene, weet een voormalige Amsterdamse bordeelhouder. ,,Op een bepaald moment zijn de klanten op je jongens uitgekeken en willen ze iets anders. Ik wisselde regelmatig jongens uit met Lothar Glandorf." Een informant die bij de zedenpolitie als betrouwbaar bekendstaat, verklaart dat Manuel op een boot is gezien. Het gaat om een zeilboot met de naam Apollo, die volgens de informant als ligplaats Spaarnwoude zou hebben.

Anno 2015 blijkt de 13 meter lange tweemaster al jaren geleden omgedoopt. Het schip doet tegenwoordig dienst als charterschip in Scheveningen. Maar in de jaren '90 lag de Apollo inderdaad afgemeerd in de haven van het vissersdorpje Spaarndam - aan de rand van Spaarnwoude. Dat is terug te vinden in eigendoms- en verzekeringsbewijzen van de Apollo, die in het bezit zijn van het AD. Opvallender is dat het zeilschip in die tijd op naam stond van een beruchte pedofiel: Gerrie Ulrich.

Kinderpornoaffaire

De in Duitsland geboren Gerrit Jan Ulrich wordt in 1998 de spil in de roemruchte Zandvoortse kinderpornoaffaire. Tijdens een motortrip in Italië wordt Ulrich doodgeschoten door zijn jongere vriend. Enkele dagen na de dood van de Duitser vindt de politie in diens woning tienduizenden foto's en video's van blote en misbruikte kinderen. Ulrichs vriend, die ook diep in het pedosekscircuit zit, bekent vlak voor de moord dat hij Manuel Schadwald in Amsterdam heeft gezien.


In de jaren '90 geldt Amsterdam als een bedevaartsoord voor pedofielen. Via de Spartacus, een internationale homoreisgids, adverteren jongensbordelen openlijk. Er zijn zelfs georganiseerde seksreizen vanuit landen als Engeland naar jongensbordelen in onze hoofdstad. Maar sommigen kan het niet ver genoeg gaan, vertelt de Engelsman Edward in de tv-documentaire The boy business uit 1997.
Afbeelding
Het zeiljacht Apollo van pedocrimineel Gerrie Ulrich "waar eenmaal op het water jongens op de meest gruwelijke wijze kunnen worden misbruikt en mishandeld"
Vanuit Amsterdam worden seksreizen aangeboden op een boot, waar eenmaal op het water jongens op de meest gruwelijke wijze kunnen worden misbruikt en mishandeld, beweert Edward. Hij claimt zelfs een video te hebben gezien waarin een jongen op een boot is gestorven: ,,Een man vergrijpt zich aan een jongen. De jongen stikt daarbij. Aan boord breekt paniek uit. Mensen rennen heen en weer. De camera valt om."

Het is onduidelijk waar Edward nu is - en of hij nog leeft. Zijn weerzinwekkende verklaring leidt tot een onderzoek van de Britse én de Amsterdamse politie. Een woordvoerster van de Politie Amsterdam meldt nu dat dat onderzoek 'nooit iets heeft opgeleverd'.

Toch lijkt het verhaal van een Duitse jongen die sterft op een boot meer dan zomaar een gerucht. Het is zelfs gerapporteerd door de AIVD, zo verklaren meerdere goed ingevoerde bronnen aan het AD. Eén van hen zegt: ,,Het stond er slechts in een paar zinnen beschreven. Ik las dat een Duitse jongen op een zeilboot is gestorven. Omdat er hooggeplaatste mensen aan boord waren, is de moord verzwegen," aldus de bron. ,,Ik ben me kapot geschrokken toen ik het las."


AIVD

De inlichtingendienst gaat niet in op vragen over het rapport. ,,We vertellen nooit wat we wel of niet onderzoeken," zegt een AIVD-woordvoerster.

Zijn de 'Duitse jongen op een zeilboot' en Manuel Schadwald één en dezelfde persoon? Het is niet met zekerheid te zeggen, maar onwaarschijnlijk is het niet, gezien de tip aan de Amsterdamse zedenpolitie dat Manuel op de Apollo gezien is.

Eveneens opmerkelijk is de anonieme verklaring die op 16 juni 1994 bij de Berlijnse politie binnenkomt. Let wel: het is dan nog niet algemeen bekend dat Manuel Schadwald zich in Nederland kan bevinden: ,,Ik wil jullie zeggen dat ik bewijs heb dat de kleine Manuel uit Berlijn in Amsterdam, dat hij dood is. De man die dit op zijn geweten heeft, is hier op het station." Vanaf het Centraal Station van Amsterdam spreekt een anonieme man het antwoordapparaat in van een advieslijn voor homo's in Berlijn. De geluidsopname van dit nooit eerder gepubliceerde gesprek wordt nog dezelfde dag afgeluisterd door de Kriminalpolizei. De beller geeft een beschrijving van een 45-jarige man die op Amsterdam CS kinderen ronselt voor de seksindustrie en zegt: ,,Als je hem hebt, heb je ook het lijk van Manuel in Amsterdam."

Wat er met deze tip is gebeurd, is onduidelijk, zoals het hele onderzoek naar Manuel Schadwald in een dichte mist is beland. Terwijl er aantoonbaar diverse verklaringen zijn binnengekomen dat Manuel in het Nederlandse kinderprostitutiecircuit is gezien, meldt de Berlijnse politie in 1998 dat het hiervoor 'niet de kleinste aanwijzing' heeft gekregen.

Ook de politie in Amsterdam meldt dat alle onderzoeken niets hebben opgeleverd: ,,Er zijn helemaal geen aanwijzingen gevonden dat hij ooit in Amsterdam is geweest. De aanwijzing dat deze jongen naar Rotterdam is gebracht, is zelfs nooit zeker geweest. Het betreft de verklaring van één persoon, die toen al aangaf dat het mogelijk deze jongen was, maar dat hij dit niet zeker wist." De uitspraak staat haaks op zes verklaringen van mensen die zeggen dat Manuel in ons land was, verklaringen waarover deze krant beschikt.

Technische fout

Bij de Rotterdamse politie is het onderzoek nog merkwaardiger afgelopen. De zogeheten dagjournalen van het onderzoek naar Manuel Schadwald, waarin alle activiteiten van de politie staan beschreven, blijken in de computer gewist. ,,Een puur technische fout," zegt woordvoerder R. Noordermeer van de Politie Rotterdam in 1997. ,,Het is overschreven."

De Politie Rotterdam meldt nu dat de gewiste journaals 'geen nadelige invloed hebben gehad op het onderzoek'.

Zijn de tips in de vermissingzaak van Manuel Schadwald voldoende onderzocht, of zijn er feiten onder het tapijt geveegd? Een voormalige hoge politiechef uit Nederland vat het probleem in twee korte zinnen samen: ,,Natuurlijk was de jongen hier. Maar over deze zaak zal nooit licht schijnen."

Afbeelding
Vele onderzoekers en getuigen inzake deze pedonetwerken worden omgebracht