bloedverdunner
Warfarine is een bloedverdunner die al meer dan 60 jaar wordt gebruikt om bloedproppen en beroertes tegen te gaan. Het middel wordt vooral voorgeschreven aan mensen met boezemfibrilleren of mensen die een trombosebeen hebben gehad.

Boezemfibrilleren is een hartritmestoornis waarbij de boezems van het hart veel te snel en onregelmatig samentrekken. Daardoor neemt de kans op een beroerte toe, een aandoening waarbij een bloedprop de bloedstroom naar het brein blokkeert. Zo'n 1 tot 2 procent van de bevolking lijdt hieraan.

Warfarine verlaagt het risico op een beroerte met twee derde, van 4,2 procent naar 1,4 procent. Patiënten die warfarine krijgen voorgeschreven voor boezemfibrilleren moeten de medicatie hoogstwaarschijnlijk de rest van hun leven slikken.

Pesticide

Het medicijn is afgeleid van coumarine. Het remt de werking van vitamine K, dat nodig is om stollingsfactoren aan te maken. Vandaag de dag is warfarine één van de meest voorgeschreven antistollingsmiddelen ter wereld. Ongeveer 1 tot 2 procent van de volwassenen in de ontwikkelde wereld slikt het medicijn.

In de jaren vijftig werd het middel op grote schaal gebruikt als pesticide om ratten en muizen te doden. Warfarine wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt als rattengif. De knaagdieren sterven na vier tot 14 dagen door interne bloedingen.

Bloedingen

Het medicijn staat erom bekend ziektes en dood te veroorzaken. Uit studies blijkt dat 11 procent van de patiënten die in het ziekenhuis belanden door toedoen van medicijnen, antistollingsmiddelen slikt. De belangrijkste bijwerking van warfarine is het verhoogde risico op bloedingen, met name bij mensen ouder dan 65.

In Nederland worden vooral de antistollingsmiddelen acenocoumarol (Sintrom) en fenprocoumon (Marcoumar) gebruikt.