economic depression
'Als politici meegaan in doemscenario's, komen ze nog uit ook.' Dat is het probleem met deze verkiezingen: als er een gigantische boze olifant in de kamer staat, gaan we het over gevoel hebben. Of we reutelen wat ongerelateerde feiten bij elkaar, maar het probleem benoemen en oplossen is het laatste wat we doen.


De schuld van Spanje stijgt oncontroleerbaar. Jeroen Dijsselbloem heeft het dus helemaal niet allemaal onder controle, dat is simpelweg niet waar. Publieke figuren als Pechtold negeren de vervelende feiten maar daarmee verdwijnen ze niet.

dadds
© 925
Eigenlijk zou het erkennen van feiten vanzelfsprekend moeten zijn, het is immers volwassen gedrag. Op deze manier stiefelen we echter naar verkiezingen toe waar we het over de Paashaas en Zwarte Piet gaan hebben maar niet over de volgende eurocrisis die met rasse schreden nadert. Financiële markten hebben de problemen wél door, wat we zien aan de instortende koersen van banken die last hebben de overmatige schulden die Pechtold gewoon weglacht. Als de grootste bank van Italië bijna drie kwart van zijn beurswaarde in slechts een jaar tijd verliest, dan is er echt iets goed mis daar en dat is dus geen onderdeel van de discussie: want het voeren van de discussie over het probleem zou juist de oorzaak zijn, een bijzondere redenering. Zo zijn we niet voorbereid voor de klap die onvermijdelijk komen gaat en dat is toch echt onze eigen schuld.

925dadsds
© 925