COVID-19 vaccine - Israel
© AP Photo/Tsafrir AbayovEen Israëlische militaire paramedicus bereidt een Pfizer COVID-19 vaccin voor om ouderen in een medisch centrum mee te injecteren, Ashdod, Zuid-Israël, 7 januari 2021.
Israëli's hadden alle reden om optimistisch te zijn - wij waren het eerste land ter wereld waar massale vaccinatie tegen Covid-19 plaatsvond en dus leek "normaliteit" binnen handbereik. Een digitale vaccinatie-ID genaamd de "Groene Pas" werd helaas ingevoerd als voorwaarde voor terugkeer naar het normale leven. Het Israëlische Ministerie van Volksgezondheid voerde twee redenen aan om de noodzaak van deze Groene Pas te rechtvaardigen: ten eerste om de heropening van bedrijven mogelijk te maken en te bespoedigen door veilige "groene ruimten" te creëren alleen toegankelijk voor gevaccineerde personen en, ten tweede, om druk uit te oefenen op degenen die aarzelen om geïnjecteerd te worden.

Theaters, zwembaden, sportevenementen, bars en restaurants kregen de opdracht de toegang te ontzeggen aan personen die niet in het bezit zijn van een Groene Pas. Op sommige plaatsen zijn er speciale zones voor ongevaccineerden en zelfs op openbare zitplaatsen op het strand van Tel Aviv zijn bordjes "alleen gevaccineerden" verschenen. Israël heeft nu twee klassen van burgers, de hogere gevaccineerden en de lagere ongevaccineerden.


Commentaar: Israël is niet onbekend met apartheid: Israel and the crime of apartheid, what's new?


De Groene Pas werd gepromoot met een duidelijke boodschap: de prik krijgen is de juiste keuze. Degenen die weigeren zijn daarom immoreel en het is legitiem om hen uit te sluiten. De campagne om vaccinatie te promoten was vaak wetenschappelijk onnauwkeurig en ethisch twijfelachtig, waarbij het gevaar van het virus voor de laagste risicogroepen, zoals jonge, gezonde studenten, werd overdreven.


Commentaar: Alsmede een dodelijke onderschatting van de risico's welke de vaccins zelf met zich meebrachten: Pfizer vaccine in Israel: Mortality rate 'hundreds of times greater in vaccinated young people'


Een sfeer van intolerantie kreeg de overhand. Bedrijven kondigden aan dat ongevaccineerd personeel zou worden ontslagen. Sommige universiteiten verboden ongevaccineerde studenten de toegang tot colleges. Een gerenommeerd onderzoeker kon niet deelnemen aan een conferentie welke hij mede georganiseerd had omdat hij niet was gevaccineerd. Leerkrachten worden publiekelijk aan de schandpaal genageld en gedwongen geen les meer te geven totdat zij gevaccineerd zijn. Degenen die om medische redenen niet kunnen worden gevaccineerd, kunnen niet terugkeren naar het nieuwe "normale" leven.

De dwangmaatregelen hadden een paradoxaal effect. Van oudsher houdt het Israëlische publiek zich opmerkelijk goed aan het gebruikelijke inentingsschema. Het verhitte debat in verband met de Groene Pas leidde echter, samen met het publiekelijk tot schande zetten, tot wrevel en woede. Zo weigerde een aanzienlijk groter aantal jonge Israëlische burgers, die nooit zouden hebben overwogen een door hun huisarts aanbevolen vaccin te weigeren, de Covid-19-vaccinaties en blijken zij meer ontvankelijk voor anti-vaccinatie ideologie, hetgeen een belemmering kan vormen voor toekomstige vaccinatietrouw.


Commentaar: In plaats van dat zij zich plotseling tot een ideologie wenden, is het waarschijnlijk dat de meerderheid gewoon kijkt naar de wetenschappelijk ondersteunde informatie welke door de reguliere media gecensureerd wordt.


Het lijkt er ook op dat sommige samenzweringstheoretici het niet helemaal bij het verkeerde eind hadden - met de Groene Pas krijgt men inderdaad een soort chip, maar in de vorm van een QR-code welke telkens wordt gescand als men een daartoe aangewezen gebied betreedt en is ontworpen om te worden gekoppeld aan een nationale databank. Een identiteitsbewijs is vereist om de identiteit van de pashouder te verifiëren, waardoor zowel de privacy van de locatie als het medisch beroepsgeheim worden geschonden.

Er is geen rationele beweegreden te bedenken waarom de Groene Pas ten behoeve van de volksgezondheid zou moeten worden ingevoerd. Het risico van besmetting met SARS-Cov-2 van een besmette naar een gevaccineerde persoon is minimaal en zelfs bij besmetting is het meest waarschijnlijke klinische resultaat voor de gevaccineerde een zeer mild en beperkt ziekteverloop of zelfs een asymptomatische toestand.

De werkzaamheid van een vaccin bij het voorkomen van ernstige ziekte is altijd groter dan de werkzaamheid bij het voorkomen van besmetting, aangezien een persoon eerst geïnfecteerd moet worden om ziek te kunnen worden. Indien de beschermende werking van het vaccin tegen een ziekte aanzienlijk afneemt, bijvoorbeeld door een nieuwe resistente variant, zullen gevaccineerde personen dus even besmettelijk worden als de niet-gevaccineerde. Met andere woorden, ofwel er is geen reden om ongevaccineerden van gevaccineerden gescheiden te houden, ofwel er is reden om iedereen, al dan niet gevaccineerd, gescheiden te houden.

Als er al iets is dat het VK zou moeten leren van het Israëlische experiment, dan is het wel dat vaccinatiepassen onverenigbaar zijn met de grondbeginselen van de medische professie. Dwang is in de plaats gekomen van autonomie, straf in de plaats van compassie, controleposten zijn in de plaats gekomen van vertrouwelijkheid, segregatie in de plaats van sociale insluiting. Liberale krachten van rechts tot links proberen deze gang van zaken te keren. Er zijn verschillende beroepen ingediend bij het Israëlische hooggerechtshof, welke alle verzoeken om de Groene Pas buitenproportieel te verklaren.

De komst van vaccins had de potentie om een einde te maken aan controversiële maatregelen welke individuele rechten in gevaar brengen, maar met de Covid-passen hebben we weer een gevecht voor de kiezen gekregen - voor medische ethiek, mensenrechten en gezond verstand.


Commentaar: Opmerkelijk is dat dit artikel werd gepubliceerd in de Britse krant de Telegraph en werd ondertekend door erkende medische beroepsbeoefenaars, hieronder in detail uiteengezet.


Zie: https://www.telegraph.co.uk/news/2021/05/27/vaccine-passports-backfire-case-israel-shows/
Rivka Carmi is professor in de geneeskunde en voorzitter van de Ben-Gurion Universiteit. Asa Kasher is professor emeritus in de beroepsethiek en filosofie aan de Universiteit van Tel Aviv. Eitan Friedman is professor in de geneeskunde en voorzitter van het Hoge Helsinki Comité van het Ministerie van Volksgezondheid. Yoav Yehezkelli is specialist in interne geneeskunde en medisch management, en docent aan de Universiteit van Tel Aviv. Udi Qimron is hoofd van de afdeling Klinische Immunologie en Klinische Microbiologie aan de Universiteit van Tel Aviv.