© UnknownCitaat van Denis Rancourt, IUHM
Het is waarschijnlijk dat tegen het einde van 2020, zoals ieder jaar, een griepepidemie zal opduiken. Dit virus zal, gemakshalve, worden beschouwd als een nauwe verwant van SARS-CoV-2, misschien met 'extra angstaanjagende kenmerken'En nu is het 7 maanden later. Zoals verwacht zijn er nieuwe varianten opgedoken, de gefabriceerde COVID-19 sterfgevallen 'stapelen zich op', het vaccin-paspoort is al door verschillende landen goedgekeurd en over de hele wereld zijn vaccinatiecampagnes gelanceerd.
Maar we hoeven niet te wanhopen, want tegen die tijd zullen de autoriteiten een vaccin ontwikkeld hebben. Dat is een van de redenen waarom hydroxycholoroquine werd verguisd en verboden. Als er al een veilige en doeltreffende behandeling bestaat, wie zal dan een overhaast en onbekend vaccin aanvaarden? Een vaccin dat naar verluidt mensen zal beschermen tegen COVID-20, maar dat in werkelijkheid ontworpen zal zijn om de gunstige veranderingen die door de gemuteerde stam van SARS-CoV-2 teweeggebracht zijn, 'teniet te doen'. [...]
Het is waarschijnlijk dat vaccinatie niet verplicht zal zijn. Vergeet niet dat de autoriteiten nu 'vriendelijker en milder' zijn. In plaats van brute kracht zullen de autoriteiten eerder gebruik maken van morele chantage - "Laat je vaccineren om anderen te beschermen!" - gecombineerd met sociale chantage - "Geen vaccin = geen baan, niet winkelen, niet reizen, geen sociale contacten!" In principe heeft men de vrijheid om te kiezen tussen het vaccin-paspoort of een levenslange gevangenisstraf in een isoleercel.
In theorie worden geneesmiddelen, vaccins inbegrepen, goedgekeurd en gebruikt omdat de voordelen ervan veel groter zijn dan de risico's die ze meebrengen. In die zin zou het ideale geneesmiddel geen enkel risico en totale doeltreffendheid vertonen tegen een niet te genezen en dodelijke ziekte. We zullen in dit artikel zien, dat de COVID-19 vaccins, met name het vaccin van Pfizer, vrijwel het tegenovergestelde zijn van het ideale geneesmiddel. Ze zijn gevaarlijk, ineffectief en gericht tegen een goedaardige ziekte waarvoor reeds bekende effectieve en veilige behandelingen bestaan.
Waar Is De Pandemie?
Geval-sterftecijfer
Volgens schattingen van de WGO waren in oktober 2020 750 miljoen mensen - ongeveer 10% van de wereldbevolking - besmet met SARS-CoV-2 en een miljoen mensen overleden aan COVID-19. Deze cijfers leiden tot een sterftecijfer (CFR) van 0,13%, het typische CFR van de seizoensgriep. Bij een juiste behandeling, zoals in Marseille - waar een op hydroxychloroquine gebaseerd protocol en een vroege klinische diagnose worden gebruikt - daalt het CFR tot een luttele 0,05%.
In Singapore, waar het gebruik van hydroxychloroquine wijdverbreid is en waar nooit een nationale lockdown plaatsvond, is het CFR van COVID-19 hetzelfde als in Marseille, slechts 0,05% (29 sterfgevallen op 59.000 gevallen).
Welke pandemie vertoont een sterftecijfer dat gelijk is aan of lager dan dat van de seizoensgriep?
Echte COVID-doden
De cijfers hierboven zijn gebaseerd op de officiële gegevens die door de WGO zijn gepubliceerd. Deze cijfers, met name het totale aantal COVID-doden, zijn sterk opgeblazen als gevolg van verschillende misleidingen:
1/ Comorbiditeit:
94% van de mensen die overleden aan COVID-19 had comorbiditeiten. Een meerderheid van hen had niet één maar meerdere comorbiditeiten - met name hoge bloeddruk, obesitas, chronische longaandoeningen, diabetes en hart- en vaatziekten. Zo zal bijvoorbeeld de dood van een patiënt in het VK met kanker in een vergevorderd stadium, nierfalen en diabetes, die binnen 60 dagen voor zijn dood positief was getest, automatisch worden toegeschreven aan COVID-19. In het VK is tenminste 30% van de sterfgevallen die aan COVID-19 worden toegeschreven, eigenlijk te wijten aan een comorbiditeit.
2/ Vals-positieve testresultaten:
Heel wat sterfgevallen werden toegeschreven aan COVID-19 louter op basis van een positieve PCR-test. In de woorden van de uitvinder Kary Mullis, Nobelprijswinnaar in de Chemie in 1993:
...[PCR testen] kunnen helemaal geen vrije besmettelijke virussen opsporen [...] De testen kunnen genetische sequenties van virussen opsporen, maar geen virussen zelf.De voor de hand liggende vraag luidt dan ook: hoeveel andere entiteiten vertonen sequenties die lijken op SARS-CoV-2? PCR-testen voor SARS-COV-2 zijn gebaseerd op 4 genen: RNA-polymerase (Rd-Rp),S-gen (Orf2), E-gen (Orf1ab) en N-gen (Orf9a). De eerste twee genen worden in tientallen menselijke chromosomen aangetroffen en de laatste twee in bijna 100 verschillende microben. Wanneer deze sequenties van microben en chromosomen worden ontdekt, worden zij ten onrechte toegeschreven aan SARS-CoV-2.
Bovenstaande is een reden voor vals-positieve testresultaten, de andere heeft betrekking op het aantal van de PCR verruimingscycli. Volgens de CDC van de VS is het vrijwel onmogelijk om boven een drempel van 33 cycli een levend virus op te sporen. Veel overheden voeren echter 40, 45 of zelfs 50 verruimingscycli uit. Ter illustratie: bij een positieve test uitgevoerd met 40 cycli is er ongeveer 43% kans om niet meer positief te zijn bij een drempel van 35 cycli, en 85% kans bij een drempel van 30 cycli.
De antigeentest is nog slechter dan de PCR-test, en leidt tot 63% meer vals-positieven! Deze tests zijn zo onbetrouwbaar dat zelfs de WGO het gebruik ervan afraadt.
3/ Verbod op effectieve behandelingen:
In Marseille, Frankrijk, waar een vroegtijdige diagnose en de juiste behandeling - met inbegrip van hydroxychloroquine gecombineerd met azythromycine - worden toegepast, bedraagt het onbewerkte sterftecijfer 0,01%. 600 kilometer verderop, in Parijs, waar een late diagnose wordt gesteld en het verbod op deze twee geneesmiddelen wordt gehandhaafd, schiet het totale sterftecijfer omhoog naar 0,075%. Dat is een 7,5-voudige toename.
Net als in Marseille hebben Belarus en IJsland de juiste zorg verleend en/of een vroegtijdige diagnose gesteld en zij behoren tot de landen met het laagste aantal COVID-19 doden, met vanaf medio januari 2021 respectievelijk 1.560 (0,016% ruw sterftecijfer) en 29 (0,008% ruw sterftecijfer). Op dezelfde lijn vinden we Vietnam, waar hydroxychloroquine gebruikt wordt, vroegtijdige diagnoses worden gesteld en geen landelijke lockdown is ingevoerd, en waar het ruwe sterftecijfer als gevolg van COVID-19 slechts 0,000036% bedraagt (35 sterfgevallen op 96 miljoen inwoners).
4/ Overheveling van sterfgevallen door griep:
Het zuidelijk halfrond lijkt het wintergriepseizoen 2020 gewoon te hebben overgeslagen, waarin het aantal griepdoden met 90% afnam ten opzichte van voorgaande jaren. Volgens de reguliere media is deze daling van het aantal griepdoden te danken aan de lockdown. Als dit echter zo zou zijn, hoe verklaren we dan dat Frankrijk een verrassend laag aantal griepdoden registreerde tijdens het griepseizoen 2019-2020, dat eindigde voordat de lockdown op 17 maart werd ingesteld? Er werden tijdens de winter van 2019-2020 namelijk slechts 3.680 griepdoden geregistreerd. Dat is een daling van 70% van het aantal griepdoden indien we dit vergelijken met de gemiddelde sterftecijfers van de afgelopen 10 jaar.
Een andere verklaring voor deze scherpe en onverwachte daling van het aantal slachtoffers van de griep is, dat het coronavirus de activiteit van andere virussen heeft verhinderd. Maar voor virussen is het geen probleem om samen te leven. Zo waren er alleen al in Europa tijdens het griepseizoen 2019-2020 ten minste zes actieve griepstammen: type A(H1N1)pdm09, A(H3N2)) A(Onbekend), B/Victoria, B/Yamagata en B/Onbekend - en we weten dat SARS-CoV-2 vanaf tenminste 2 december 2019 op het continent aanwezig was.
Op het noordelijk halfrond was Frankrijk niet het enige land dat te maken kreeg met het verdwijnen van de jaarlijkse seizoensgriep. De VS en het VK meldden indrukwekkende dalingen van resp. 98% en 90% van het aantal sterfgevallen die toegeschreven worden aan de seizoensgriep.
Als we het zwaar opgeblazen WGO-cijfer van 1,7 miljoen COVID-doden vanaf januari 2021 als uitgangspunt nemen, zijn de volgende cijfers af te leiden:
- Doden met een vals-positieve test, patiënten die niet eens COVID hadden, vertegenwoordigen - tenminste - 33% van het totaal aantal doden. Dus 700.000 van de 1,7 miljoen.
- Doden als gevolg van comorbiditeiten vertegenwoordigen 30% van het totaal aantal doden dat aan COVID wordt toegeschreven. Dus 500.000 van de 1,7 miljoen.
- Ongeveer 90% van het typische aantal doden door het griepvirus was overgeheveld naar de COVID-telling. Dat zijn er 300.000 van de 1.7 miljoen.
Bij die schatting is nog niet eens rekening gehouden met de 7-voudige vermindering van het sterftecijfer als gevolg van een vroegtijdige juiste diagnose en een adequate behandeling. Rekening houdend met deze factor zou het totale sterftecijfer als gevolg van COVID-19 met een vroegtijdige diagnose en de juiste zorg wereldwijd dalen tot ergens tussen 40.000 en 140.000 slachtoffers. Aangezien bovenstaande schattingen zeer conservatief zijn, moeten we ons dus afvragen of SARS-CoV-2 eigenlijk wel rechtstreeks een aanzienlijk aantal doden heeft veroorzaakt.
Welke pandemie veroorzaakt een veel lager totaal aantal doden dan de seizoensgriep?
Overtollige sterfte
De oversterfte omvat sterfgevallen die worden toegeschreven aan COVID-19 tezamen met de talrijke sterfgevallen als gevolg van de lockdowns. Zoals we zullen zien, is het waarschijnlijk dat de lockdowns tot veel meer sterfgevallen hebben geleid dan COVID-19.
1/ Vertraagde behandelingen en diagnose
Slechts een derde van de overtollige sterfte in de verzorgingshuizen en particuliere tehuizen in Engeland en Wales kan worden verklaard door covid-19, de overige twee derden zijn te wijten aan de onthouding van primaire zorg aan bejaarde burgers "die misschien langer hadden geleefd als zij naar een ziekenhuis hadden kunnen gaan". Dit probleem doet zich vooral voor bij kankerpatiënten. In het Verenigd Koninkrijk kan de onthouding van een kankerdiagnose en medische behandeling leiden tot 18.000 extra sterfgevallen onder kankerpatiënten.
2/ Psychiatrische aandoeningen
In december 2020 werd een meta-analyse van de geestelijke gezondheid van de algemene bevolking gepubliceerd. Zoals verwacht heeft de "pandemie" deze situatie aanzienlijk verergerd:
De levensverwachting van personen die lijden aan psychische aandoeningen is ongeveer 8 jaar korter dan die van de algemene bevolking.Relatief hoge percentages van angstsymptomen (6,33% tot 50,9%), depressie (14,6% tot 48,3%), posttraumatische stressstoornis (7% tot 53,8%), psychologisch leed (34,43% tot 38%), en stress (8,1% tot 81. 9%) zijn vastgesteld in de algemene bevolking tijdens de COVID-19 pandemie in China, Spanje, Italië, Iran, de VS, Turkije, Nepal en Denemarken [...] De COVID-19 pandemie wordt geassocieerd met zeer significante waarden van psychologische nood die, in veel gevallen, de drempel voor klinische relevantie zou halen.
Bron
3/ Zelfmoord
De definitieve cijfers met betrekking tot het aantal sterfgevallen in 2020 zijn nog niet bekend. De trend is echter al wel duidelijk. Volgens sommige studies is het aantal zelfmoorden met 145% gestegen. Het is logisch dat een plotselinge stijging van zelfmoordneigingen hand in hand gaan met daadwerkelijke zelfmoorden, zoals bijvoorbeeld in India, waar het aantal meldingen van suïcidaal gedrag tijdens een lockdown met 67.7% is gestegen. Evenzo hadden velen in China last van zeer frequente zelfmoordgedachten, terwijl in Canada een toename van zelfmoord met 500% wordt verwacht.
4/ Alcoholisme en drugsverslavingen
Alcoholmisbruik nam tijdens de "pandemie" sterk toe. Sinds het begin van de lockdown in maart zag de British Liver Trust in het VK het aantal oproepen naar hun hulplijn stijgen met 500%. Ook Alcohol Change registreerde tijdens de lockdown een stijging van 242% in het aantal bezoeken aan de advies- en ondersteuningspagina's op hun website. Enquêtes over alcoholgebruik laten een soortgelijk beeld zien: 21% van de mensen verklaarde tijdens de lockdown vaker te drinken. De zware drinkers werden het zwaarst getroffen: 38% van degenen die vóór de lockdown gewoonlijk zwaar dronken, zei tijdens de lockdown nog meer te drinken. In de VS steeg de landelijke verkoop van alcohol in de week die eindigde op 21 maart 2020 met 54% ten opzichte van vorig jaar.
Ook drugsoverdoses namen sterk toe in 2020. Zo kwamen in de VS maar liefst 81.000 mensen om het leven door een drugsoverdosis, een stijging van 38% in fatale overdoses ten opzichte van 2019.
5/ Armoede
Volgens de Wereldbank zouden door de "pandemie" ongeveer 100 miljoen extra mensen in extreme armoede terecht kunnen komen. Het verschil in levensverwachting tussen iemand die in extreme armoede leeft en iemand die rijk is, bedraagt minstens 20 jaar. Merk op dat de meeste sterfgevallen als gevolg van de plotselinge toename van extreme armoede niet onmiddellijk zullen plaatsvinden, maar in de jaren, zo niet decennia, volgend op deze gefabriceerde wereldwijde economische crisis.
Ondanks het aantal sterfgevallen als gevolg van lockdowns en de effecten daarvan in plaats van als gevolg van COVID-19, hebben veel landen niet eens een stijging van de overtollige sterfte geregistreerd tijdens de zogenaamde pandemie. Dat is het geval in Duitsland, waar hydroxychloroquine werd gebruikt en veel vroegtijdige diagnoses werden gesteld. Sterker nog, IJsland - dat met een aanpak van een van de meest effectieve vroegtijdige diagnose ter wereld heeft ingevoerd - laat in 2020 een sterftecijfer zien dat lager is dan het gemiddelde jaarlijkse sterftecijfer. Maar China spant de kroon, daar werd in 2020 ongeveer 55 ton hydroxychloroquine ingenomen en geen landelijke lockdown toegepast: als gevolg daarvan registreerde China sinds april 2020 vrijwel geen COVID-doden meer.
© ourworldindata.orgDagelijkse COVID-19 doden in China
Welke pandemie veroorzaakt geen significant hoger sterftecijfer?
Levensverwachting
In Frankrijk had 80% van de vermeende COVID-19 slachtoffers, zelfs voordat ze positief testten op het virus, een levensverwachting van minder dan een jaar als gevolg van comorbiditeiten en hoge leeftijd. In totaal hadden COVID-19-slachtoffers een levensverwachting van slechts 3 jaar en 82% van de slachtoffers was ouder dan 70 jaar. De gemiddelde leeftijd voor een COVID-19 sterfgeval is 82 en dat is een paar maanden korter dan de algemene levensverwachting.
In verscheidene landen ligt de gemiddelde leeftijd van sterfgevallen die worden toegeschreven aan COVID-19 zelfs hoger dan de levensverwachting. In het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld is de gemiddelde leeftijd voor COVID-19-doden 82,6 jaar, terwijl de gemiddelde levensverwachting 81.2 jaar bedraagt. In Zweden is de gemiddelde leeftijd van degenen die aan COVID-19 zouden zijn overleden 84 jaar, twee jaar meer dan de gemiddelde leeftijd bij overlijden, die op 82 jaar gesteld is.
Als gevolg van de zeer hoge leeftijd van de mensen die zogenaamd aan COVID-19 zijn overleden, zagen veel landen geen daling van de levensverwachting. Bijvoorbeeld in China, waar 4.600 sterfgevallen werden toegeschreven aan COVID-19 op een bevolking van 1,4 miljard, of IJsland met haar 19 COVID-slachtoffers op een totaal van 400.000 IJslandse burgers.
Zelfs in Frankrijk, waar veel oude mensen in verpleeghuizen werden achtergelaten om te sterven, waar drastische lockdowns werden ingevoerd, waar diagnose en zorg voor ernstige aandoeningen werden uitgesteld en effectieve geneesmiddelen tegen COVID-19 werden verboden en in plaats daarvan giftige medicijnen zoals Rivotril of Remdesivir werden verstrekt, daalde de levensverwachting met maar slechts 5 maanden.
Welke pandemie veroorzaakt geen aanmerkelijke daling van de levensverwachting?
Samenvattend kunnen we stellen, dat het typische COVID-19 slachtoffer iemand is van in de 80, die in een verpleeghuis woont en verschillende comorbiditeiten heeft. Zo iemand overlijdt typisch door de wanhoop van het sociale isolement en de vertraagde diagnose en behandeling van zijn ernstige comorbiditeiten. In veel gevallen had de patiënt niet eens COVID-19. Maar COVID-19 heeft hem gedood, niet rechtstreeks, maar door het isolement en de onthouding van zorg, veroorzaakt door de goed gecoördineerde pandemische hysterie.
Kortom, we hebben te maken met een nogal eigenaardige "pandemie", die een lager sterftecijfer toont dan de seizoensgriep, minder doden tot gevolg heeft dan reguliere besmettelijke ziekten, geen uitgesproken oversterfte heeft veroorzaakt en geen daling van de levensverwachting tot gevolg had.
Bestaande Behandelingen
COVID-19 is niet alleen een goedaardige ziekte, maar kan ook worden genezen met talrijke behandelingen die veilig, doeltreffend en goedkoop zijn: artemisia, hoge dosis vitamine C, vitamine D, koper, Zinc, doxycycline, fluvoxamine, broomhexine, colchicine, Ivermectine, azythromycine en, uiteraard, hydroxychloroquine. Bovendien heeft de combinatie van sommige van deze geneesmiddelen gunstige synergieën aan het licht gebracht, met name een cocktail van hydroxychloroquine + azythromycine + zink. Interessant genoeg werd de doeltreffendheid van de voornoemde geneesmiddelen maanden geleden gepubliceerd in peer-reviewed tijdschriften.
Een goed voorbeeld is hydroxychloroquine (HCQ), waarvan de werkzaamheid tegen COVID-19 is aangetoond in niet minder dan 195 gepubliceerde papers. De conclusie van de statistische meta-analyse van deze papers kan niet duidelijker zijn:
HCQ werkt effectief tegen COVID-19. De waarschijnlijkheid dat een ineffectieve behandeling zulke positieve uitkomsten oplevert als de 195 studies die tot op heden zijn uitgevoerd wordt geschat op 1 op 1 triljoen (p = 0.0000000000000009).Een andere manier om de werkzaamheid van HCQ vast te stellen is om eenvoudigweg na te gaan of de onderzoekers financiering ontvingen van Gilead - het Amerikaans-Israëlische bedrijf, overladen met belangenconflicten - dat het nu beruchte Redemsivir produceert.
Bron
Als er sprake is van belangenverstrengeling met Gilead, beweert 73% van de artikelen dat HCQ niet werkt en als er geen sprake is van belangenverstrengeling, dan concludeert 83% van de artikelen dat HCQ werkt. Zo simpel ligt het.
© IHUMWerkzaamheid Chloroquine tegen COVID-19
De reden voor deze onderdrukking van bekende behandelingen is op zijn minst tweeledig:
- sociaal: de onthouding van behandeling om opzettelijk het aantal doden te verhogen en daarmee de bevolking angstig te houden, hetgeen leidt tot de aarzelende acceptatie van vaccins.
- juridisch: versnelde goedkeuring van de FDA met betrekking tot een nieuw geneesmiddel kan uitsluitend plaatsvinden indien er voor de beoogde ziekte "geen behandelingen bestaan". Door onderdrukking van bekende geneesmiddelen kon het Pfizer-vaccin door middel van een noodprocedure van de FDA goedgekeurd worden, na slechts twee maanden van beperkt onderzoek en een schamel testverslag, terwijl een normale goedkeuring door de FDA verleend wordt na ongeveer 12 jaar van uitgebreide trials en een meer dan 100.000 pagina's tellende aanvraag voor een nieuw geneesmiddel.
Kort samengevat, COVID-19 is een goedaardige ziekte waartegen tal van veilige en doeltreffende behandelingen bestaan. In deze context zou het logisch zijn om de vroegtijdige klinische diagnose uit te breiden en de bestaande therapeutische behandelingsstrategieën te verspreiden en te verbeteren. Maar dat is niet waar de elites toe besloten, vooral niet in de westerse wereld. In plaats daarvan verboden zij effectieve behandelingen en drongen zij ons, van alle dubieuze vaccins, juist het ergste vaccin op, het RNA-'vaccin' van Pfizer, waarop wij nu onze aandacht zullen richten.
mRNA-Vaccin of Gentherapie?
Ondanks de naam is het Pfizer-'vaccin' meer verwant aan gentherapie, waarvan de definitie luidt: "het gebruik van de therapeutische toediening van nucleïnezuren in de cellen van een patiënt". Dat is precies wat het "vaccin" van Pfizer doet, een kunstmatige RNA-sequentie die via nanolipiden in de cellen van de patiënt wordt gebracht, vervolgens worden die cellen gegijzeld en aangezet tot productie van het spike-eiwit dat voorkomt in SARS-CoV-2, of op zijn minst in een van de oude varianten daarvan. Van daaruit zou de gastheer op dit eiwit moeten reageren door antilichamen te produceren. Maar indien er teveel antilichamen zijn ontstaat er een immuunstorm en als er te weinig antilichamen zijn dan is de opgewekte immuniteit nutteloos.
Wees u ervan bewust dat gentherapie nooit op grote schaal is toegepast. Het is alleen gebruikt in de experimentele fase 1 van anti-tumorale protocollen. De medicijnen waren echter zo giftig dat fase 2 van het onderzoek nooit is uitgevoerd. RNA-"vaccins" tegen MERS en SARS was eenzelfde lot beschoren.
De geneticus Alain Fischer voerde in 1999 de eerste klinische test uit met enkele zeldzame positieve resultaten in de wereld der gentherapieën. Dezelfde Alain Fischer werd door de Franse autoriteiten benoemd tot vaccin-deskundige. Gevraagd naar het "vaccin" van Pfizer, antwoordde Fischer behoedzaam, benadrukkend dat de effecten van besmettelijkheid en de duur van immuniteit onbekend waren, dat bijwerkingen onvermijdelijk waren en dat de angst voor het vaccin begrijpelijk was. Kennelijk past Fischers analyse niet in de sage van het pro-vaccin aangezien hij sindsdien geen enkele media-aandacht meer krijgt.
Vaccins in het beste geval nutteloos, in het slechtste geval schadelijk?
De geschiedenis van vaccins staat bol van grote schandalen. Enkele voorbeelden:
1/ het Salk-poliovaccin, dat de ergste polio-uitbraak in de geschiedenis veroorzaakte waarbij 200.000 mensen besmet raakten met actieve polio waarvan er 70.000 ziek werden;
2/ de huidige incidentie van poliomyelitis veroorzaakt door vaccins in vergelijking met natuurlijk voorkomende poliomyelitis
3/ het Dengue-vaccin veroorzaakt de aanmaak van antilichamen die niet schadelijk maar juist gunstig zijn voor het Dengue-virus, hetgeen leidt tot ernstigere vormen van Dengue.
4/ En laten we Bergamo in Italië niet vergeten, waar men te kampen had met een hoge incidentie van ernstige vormen van COVID-19 onder gevaccineerden. Dat is niet verwonderlijk aangezien het al jaren bekend is dat het griepvaccin coronavirusinfecties aanwakkert en verergert.
Evenzo zijn vaccins tegen naaste verwanten van SARS-COV-2 zoals SARS of MERS, die zich richten tegen het spike-eiwit zoals in geval van het Pfizer-'vaccin', wel getest maar snel stopgezet toen bleek dat een belangrijke bijwerking de vorming van antilichamen veroorzaakte die virale infecties niet voorkwam maar juist stimuleerde.
De vaccins tegen knokkelkoorts, griep, SARS en MERS vertonen dezelfde fundamentele tekortkoming, die bij wetenschappers bekend staat als antilichaam-afhankelijke versterking, waarbij het vaccin, in plaats van immuniteit te verschaffen, de vatbaarheid voor en de ernst van de ziekte, vergroot. In deze context zou het niet verrassend zijn als de RNA-vaccins ernstigere vormen van COVID-19 uitlokken.
Daarnaast is SARS-CoV-2, zoals de meeste retrovirussen, zeer vatbaar voor mutaties. Een analyse van 10.000 genomen van SARS-CoV-2 liet een groot aantal genetische aanpassingen zien:
2969 missense mutaties, 1965 synonieme mutaties, 484 mutaties in de non-coderende gebieden, 142 non-coderende deleties, 100 in-frame deleties, 66 non-coderende invoegingen, 36 stop-gained varianten, 11 frameshift deleties en twee in-frame invoegingen.Deze aanzienlijke hoeveelheid genomische variatie heeft geleid tot het ontstaan van ten minste 14 verschillende varianten, waaronder de "Engelse variant" die 23 aantoonbare mutaties vertoont, waarvan 70% zich bevinden op het spike-eiwit, dat nu juist het doelwit is van het Pfizer-"vaccin".
Bron
© NextstrainSARS-COV-2 varianten
Hoe dan ook, alleen al in Marseille zijn maar liefst 33 gedocumenteerde gevallen bekend van patiënten die tweemaal ziek zijn geworden door de variant die Marseille 1 wordt genoemd en vervolgens door de Marseille 4-variant. Erger nog, eveneens in Marseille, werd een patiënt in amper negen maanden tijd drie keer besmet met de SARS-CoV-2-varianten. Marseille is geen uitzondering, in Manaus, Brazilië heeft de eerste epidemie van COVID-19 vrijwel geen immuniteit tegen latere varianten opgeleverd:
Tegen de maand juli was tussen de 44% en 66% van de bevolking van Manaus besmet met SARS-CoV-2 [...] Onze gegevens tonen aan dat ongeveer 7 maanden nadat het virus voor het eerst in de stad was geconstateerd >70% van de bevolking in Manaus besmet was geraaktHerbesmetting met SARS-COV-2 is zo wijdverspreid dat wetenschappers zich niet meer afvragen of het gebeurt, maar hoe het gebeurt:
Bron.
men begrijpt niet goed waarom het mogelijk is dat mensen worden herbesmet met SARS-CoV-2.[...] eerdere blootstelling aan SARS-CoV-2 vertaalt zich niet noodzakelijk in een gegarandeerde totale immuniteit. De implicaties van herbesmettingen kunnen relevant zijn voor de ontwikkeling van vaccins [...] Genomische analyse van SARS-CoV-2 toonde significante verschillen in genetisch opzicht aan tussen iedere variant die werd geassocieerd met elk geval van besmetting.Deze herbesmettingen suggereren dat de natuurlijke immuniteit tegen COVID-19 slechts enkele maanden zou kunnen duren, één reden voor deze korte immuniteit is waarschijnlijk de talrijke mutaties die SARS-CoV-2 ondergaat. Als de natuurlijke immuniteit een snelle herbesmetting niet voorkomt, dan zou het "vaccin" van Pfizer nog slechtere resultaten moeten opleveren, aangezien in tegenstelling tot de natuurlijke immuniteit dit vaccin slechts gericht is tegen een klein onderdeel van het virus, namelijk het spike-eiwit, dat sinds het ontwerp van het vaccin aanzienlijk veranderd is. Kortom, het is onwaarschijnlijk dat het "vaccin" van Pfizer blijvende immuniteit zal verschaffen, als het al immuniteit verschaft, vooral tegen de huidige en toekomstige varianten.
Bron
Het bovenstaande bestaat niet alleen uit theorie. In Israël bijvoorbeeld zijn niet minder dan 12.400 inwoners positief getest op SARS-COV-2 nadat zij het Pfizer-"vaccin" hadden gekregen, onder wie 69 mensen die al een tweede dosis hadden ingespoten gekregen.
De Methodologie van het Pfizer-Vaccin
1/ Irrelevante doelstellingen van het onderzoek
De primaire doelstelling van het klinische onderzoek van Pfizer laat een verbijsterende vooringenomenheid zien: het evalueren van de frequentie van milde tot ernstige vormen van COVID-19, 28 dagen na de eerste inenting. Het aantal slachtoffers, de besmettelijkheid, de duur van de immuniteit (als die er was), of zelfs het voorkomen van milde tot ernstige vormen op lange termijn werden niet onderzocht. Maar wacht eens even, de hele pandemie en de hysterie rondom de vaccins waren juist gebaseerd op deze angst voor dood en besmetting, in de media hoorden we tot in het oneindige voorschriften als: "mensen sterven massaal", "laat je vaccineren om te voorkomen dat je anderen besmet", "laat je vaccineren om immuun te zijn voor COVID-19", "laat je vaccineren om te voorkomen dat je doodgaat aan COVID-19" enz.
2/ Vooringenomenheid groep testpersonen
Een andere opvallende vooringenomenheid betreft de selectie van de deelnemers aan het onderzoek, met name de selectie op leeftijd in combinatie met de gezondheidstoestand. Hierboven toonden we aan dat zwakke en oude mensen veruit het meeste risico lopen om aan COVID-19 te lijden. Maar slechts 2% van de Pfizer-studie omvat patiënten ouder dan 75 jaar met reeds bestaande medische aandoeningen. Daarnaast waren testpersonen met comorbiditeiten, ongeacht hun leeftijd, sterk ondervertegenwoordigd:
In totaal blijkt slechts 1/5 van de mensen een onderliggende aandoening te hebben, en voor de verschillende afzonderlijke onderliggende aandoeningen is het percentage mensen dat hier aan lijdt, veelal lager dan 1%.Ook vertoont de beperkte omvang van de groep die het vaccin kreeg toegediend (ongeveer 20.000 deelnemers) niet alle combinaties van leeftijd/ras/geslacht/ziekte/behandeling/genetisch profiel die de algemene bevolking wel vertoont. Er zijn totaal geen veiligheidsgegevens met betrekking tot kinderen, immuun-gecompromitteerde personen of zwangere vrouwen, omdat zij niet aan het onderzoek hebben deelgenomen.
Bron
In feite heeft Pfizer jonge en gezonde proefpersonen geselecteerd voor het testen van een vaccin dat nu bij voorrang wordt toegediend aan oude en zieke personen. Wat is het nut van het bestuderen van gezonde jonge mensen, die, met of zonder vaccin, toch al nauwelijks worden getroffen door COVID-19? Worden door deze vooringenomenheden de bijwerkingen geminimaliseerd en de illusie van een veilig "vaccin" in stand gehouden?
3/ Placebo in plaats van bekende doeltreffende geneesmiddelen
Een nieuw geneesmiddel wordt getest tegen een placebo wanneer de ziekte waarop het geneesmiddel is gericht geen bekende remedie heeft. In het geval van COVID-19 zijn er verschillende bekende geneesmiddelen waarmee Pfizer zijn vaccin had moeten vergelijken.
Dat was de opzet van de klinische Discovery-studie die Remdesivir, HCQ en andere geneesmiddelen met elkaar vergeleek. Toen de voorlopige resultaten aantoonden dat HCQ het meest effectief was, werd het snel uit de onderzoeken verwijderd. Pfizer maakte niet dezelfde fout door zijn nieuwe medicijn te testen versus een effectief medicijn. In plaats daarvan testten zij hun "vaccin" tegen een placebo.
4/ Eenzijdige opzet en behandeling van gegevens
Er was geen derde partij betrokken bij de opzet van het onderzoek noch bij het toezicht erop en de behandeling van de resultaten. De hele studie werd ontworpen, uitgevoerd, geanalyseerd, gepubliceerd en betaald door Pfizer zelf.
Neuroloog Jan B. Hommel verwoordde dit als volgt:
Dat er een onafhankelijke data- en veiligheidscommissie de data in kon zien doet daar weinig aan af, simpelweg omdat ze niets te zeggen hadden over de opzet van het onderzoek, selectie van de deelnemers, de gebruikte statistiek of over de publicatie.Voordelen
Ik hoef hier niet uit de doeken te doen hoe een dergelijke constructie kan leiden tot vertekende uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek, omdat daar is in de afgelopen twintig jaar uitvoerig over werd gepubliceerd.
Het belangrijkste marketing-argument dat gebruikt wordt voor het Pfizer-'vaccin' is de vermeende werkzaamheid van 95%. Dit getal is de enige claim van Pfizer en moet met een korrel zout worden genomen vanwege talrijke factoren:
1/ Pfizers voorgeschiedenis
Allereerst is het belangrijk dat we de achtergrond van het bedrijf waar we hier mee te maken hebben kennen en goed begrijpen. Pfizer is het grootste farmaceutische bedrijf ter wereld. Het is tevens het bedrijf dat de op een na hoogste strafrechtelijke boete uit de geschiedenis in de VS opgelegd heeft gekregen wegens liegen over een van hun geneesmiddelen en het omkopen van artsen. Deze recordboete is slechts één voorbeeld. Pfizer is talloze malen veroordeeld voor het verdoezelen van de ernstige bijwerkingen van Protonix, het verdoezelen van kanker veroorzakende eigenschappen van Prempro, het liegen over Chantix dat suïcidaal gedrag teweegbracht, het aanprijzen van Depo-Testosterone als werkzaam en veilig terwijl het ineffectief was en ernstige bijwerkingen veroorzaakte en het uitvoeren van illegale klinische proeven in Nigeria voor Trovan, waarbij 11 kinderen om het leven kwamen. De lijst van misdaden die Pfizer heeft gepleegd wordt langer en langer.
Laten we vooral niet uit het oog verliezen dat Pfizer 14 miljard dollar per jaar zal binnenharken door de wereldwijde verkoop van zijn RNA-"vaccin", meer dan het BNP van Nicaragua.
2/ Relatieve werkzaamheid versus absolute werkzaamheid
Tijdens de klinische studie van Pfizer werden 8 COVID-19 gevallen aangetroffen in de groep van 20.000 gevaccineerden en 86 gevallen in de groep van 20.000 die het placebo ontvingen. Dit betekent dat het besmettingspercentage voor COVID-19 in de groep gevaccineerden 0,0004 is en 0,0043 in de placebogroep. De absolute risicovermindering voor een individu is dus slechts ongeveer 0,4% (0,0043-0,0004X100).
Het zogenaamde Number Needed To Vaccinate (NNTV) = 256 (1/0,0039), hetgeen betekent dat om 1 geval van Covid-19 te voorkomen, 256 personen gevaccineerd moeten worden; de andere 255 personen hebben geen voordeel, maar staan wel bloot aan de talrijke nadelige gevolgen van het "vaccin".
3/ Uitsluiting van verdachte gevallen
De beweerde (relatieve) werkzaamheid van 95% werd bereikt door 3.410 verdachte, maar onbevestigde COVID-19 gevallen uit te sluiten (waarschijnlijk ten gevolge van vals-negatieven). Wanneer die 3.410 verdachte gevallen opnieuw in aanmerking worden genomen daalt de relatieve effectiviteit tot 19% (wat ver onder de door de toezichthouders vastgestelde drempel van 50% effectiviteit ligt) en daalt de absolute risicovermindering tot het belachelijke percentage van 0,08%.
4/ Niet-gerepliceerde resultaten
De grondslag van elk wetenschappelijk onderzoek is dat het herhaald moet kunnen worden. De resultaten van het klinische onderzoek werden eind 2020 in een tijdschrift gepubliceerd, maar de klinische proeven zijn niet gerepliceerd en het is onwaarschijnlijk dat ze herhaald zullen worden omdat geen enkel farmaceutisch bedrijf dure klinische onderzoeken zal uitvoeren voor een molecule waarop door een concurrent patent is aangevraagd. Dus alles wat we hebben is het woord van Pfizer, een notoire recidivist.
Kortom, volgens Pfizer is het voordeel van hun vaccin een vermindering van griepachtige symptomen bij de jonge gezonde bevolking. Ze weten niet, of liever gezegd ze willen niet dat wij weten, waar het werkelijk om gaat: symptomen bij de zwakkeren en ouderen, sterfte, besmettelijkheid, of duur van de immuniteit. Hmm, het begint ons te dagen.
De ironie is dat het 'vaccin' niet eens zijn primaire (en irrelevante) doelstelling heeft bereikt, namelijk het terugdringen van de ernstige vorm van COVID-19. In het commentaar van de redactie van de NEJM waarin de resultaten van het klinische onderzoek van Pfizer werden gepubliceerd, leest men:
Het aantal ernstige gevallen van COVID-19 (één in de vaccin-groep en negen in de placebogroep) is te klein om conclusies te trekken over de vraag of de zeldzame gevallen die zich voordoen bij gevaccineerde personen daadwerkelijk ernstiger zijn.
Risico's van het Pfizer-vaccin
Er is niet veel bekend over de voordelen van het Pfizer-vaccin en het weinige dat wordt beweerd is tamelijk irrelevant. Maar informatie over de risico's wordt langzaamaan bekend en geeft geen fraai beeld.
1/ Nadelige gevolgen van het vaccin
Volgens de FDA kan het Pfizer-"vaccin" vele ernstige "nadelige gevolgen" veroorzaken, en dit zijn alleen nog maar de bekende bijwerkingen die worden opgewekt door "traditionele" vaccins en hun gebruikelijke toevoegingen:
© FDADe nadelige gevolgen van het Pfizer-vaccin
Onvruchtbaarheid zal waarschijnlijk een andere "onverwachte" bijwerking zijn op de lange termijn, aangezien het spike-eiwit dat het doelwit is een sterke gelijkenis vertoont met sincytin, een eiwit dat betrokken is bij de ontwikkeling van de placenta. Toen Pfizer hun "vaccins" testte op ratten, meldden zij een daling van 50% in voortplantingsgedrag vergeleken met de niet-gevaccineerde ratten. Waarschijnlijk omdat ze deze bijwerking wilden verbergen, sloot Pfizer waarschijnlijk zwangere vrouwen uit van deelname aan hun onderzoek.
Het zal Pfizer goed uitkomen, dat de hierboven opgesomde bijwerkingen van het vaccin door de autoriteiten steeds meer worden beschouwd als een gevolg van COVID-19. Dit geldt voor het Guillain-Barré Syndrome (GBS) dat sinds december 2020 en kort na het begin van de vaccinatiecampagne veroorzaakt zou worden door COVID-19. Tot dan toe werd geen causaliteit tussen de twee beweerd, alleen een verergering van COVID-19 symptomen bij patiënten met GBS. Hetzelfde werd gedaan met het 'inflammatoir multisysteemfalen bij kinderen, waarvan men nu denkt dat het veroorzaakt wordt door SARS-COV-2 en met de Ziekte van Kawasaki, een bekende reactie op vaccins, dat nu wordt toegedicht aan COVID-19.
Om de potentieel gevaarlijke gevolgen van het Pfizer-"vaccin" nog verder te minimaliseren, wordt in een CDC-rapport anafylaxie aangemerkt als de oorzaak van een toenemend aantal nadelige gevolgen.
Allemaal mooi en aardig, maar als we het incidentie-percentage voor deze voorvallen berekenen, zien we het volgende:
Dec.14: 3/679 = 0.4%
Dec.15: 50/6,090 = 0.8%
Dec.16: 373/27,823 = 1.3%
Dec.17: 1,476/67,963 = 2.2%
Dec.18: 3,150/112,807 = 2.8%
U ziet dat de incidentie van "anafylaxie" blijft stijgen. Het verzevenvoudigde van 0,4 naar 2,8% in slechts 5 dagen, wat suggereert dat het vaccin vertraagde nadelige gevolgen heeft die zich pas na dagen kunnen manifesteren. Het probleem is dat anafylaxie zich vrijwel onmiddellijk na blootstelling aan de allergene stof manifesteert:
Symptomen kunnen binnen enkele seconden of minuten na blootstelling aan het voedsel of stof waarvoor men allergisch is beginnen en zullen zich meestal snel ontwikkelen. In zeldzame gevallen treedt er een vertraging van een paar uur op.Dit betekent dat er waarschijnlijk naast (onmiddellijke) anafylaxie nog andere (vertraagde) nadelige gevolgen optreden.
Bron
2/ Negatieve reacties op het vaccin
Aan de nadelige gevolgen moeten de negatieve reacties worden toegevoegd. Onderstaande tabel geeft een samenvatting van de reacties op het Pfizer-vaccin (volgens Pfizer) bij de tweede inenting:
© VoxGerapporteerde bijwerkingen van het Pfizer-vaccin
De frequentie van de bijwerkingen is hoog: 59% ervaart vermoeidheid, 52% hoofdpijn, 37% spierpijn. Vrijwel elke patiënt ondervond bijwerkingen. Ook de ernst van de symptomen is schrikbarend. Zo ondervond 38% van de jonge en gezonde proefpersonen matige tot ernstige vermoeidheid en 26% matige tot ernstige hoofdpijn. "Matig" betekent hier dat men belemmerd werd in de uitoefening van de dagelijkse bezigheden terwijl "ernstig" inhoudt dat men niet in staat was om de dagelijkse activiteiten uit te voeren.
Daarentegen is het meer dan 60% waarschijnlijk dat de algemene bevolking geen symptomen zal ondervinden na het oplopen van SARS-COV-2. De waarschijnlijkheid dat de relatief jonge en gezonde subpopulatie die door Pfizer werd geselecteerd zonder symptomen blijft is ongeveer 80%. Dus, aan de ene kant hebben we het Pfizer-"vaccin" met zijn 100% gegarandeerde bijwerkingen, aan de andere kant hebben we het 80% symptoom-vrije SARS-COV-2.
Veroorzaakt dit vaccin meer symptomen dan de ziekte die het verondersteld wordt te genezen?
Ook kunnen we constateren dat in de tabel hierboven, net als in de tabel voor nadelige gevolgen van vaccins, alleen negatieve reacties zijn kort na inenting opgenomen. Het is simpelweg niet onderzocht of er zich ook negatieve reacties voordeden meer dan twee maanden na de eerste inenting.
Dit betekent dat we geen enkel idee hebben van de risico's van het "vaccin" op de middellange en lange termijn.
3/ Vaccin-sterfgevallen
In de lijst van nadelige gevolgen van de FDA stond 'de dood' vermeld en daar had de FDA gelijk in. Kort na vaccinatie deden zich verscheidene sterfgevallen voor. In het begin leek het om sporadische gevallen te gaan. Een sterfgeval, daarna een tweede, vond kort na inenting plaats in Israël. Rond dezelfde tijd deed zich een soortgelijk sterfgeval voor in Zwitserland. Vervolgens stierf een arts in Florida kort na toediening van het Pfizer-"vaccin".
De gevallen in Noorwegen zijn nog interessanter: 2 sterfgevallen door vaccins begin januari gevolgd door 23 sterfgevallen in één bejaardentehuis. Dat is een totaal van 25 vaccin-doden op de ongeveer 20.000 in Noorwegen toegediende doses in de weken voorafgaand aan de "incidenten". Het sterftecijfer door vaccins bedraagt dus ongeveer 0,125%, wat vergelijkbaar is met het hierboven vermelde CFR van COVID-19. En deze door vaccinatie veroorzaakte sterfgevallen betreffen slechts de vroege sterfgevallen en na slechts één inenting.
En dan de alarmerende gevallen in Nice waar in verpleeghuizen 50 doden vielen op 15 januari, slechts 4 dagen na het begin van de inentingen. In die vier dagen werden in de tehuizen ongeveer 16.000 doses van het Pfizer-"vaccin" toegediend. Dat geeft een voorlopig sterftecijfer van het vaccin van meer dan 0,3%, meer dan het dubbele van het CFR van COVID-19 en, nogmaals, dit dodental is eveneens beperkt tot enkele dagen na de allereerste inenting.
Noorwegen en Nice zijn niet uitzonderlijk: in Gibraltar stierven 53 van de 5.847 mensen binnen enkele dagen na de eerste inenting met het "vaccin" van Pfizer. Dat is een vaccin-sterftecijfer van 0,9%. Een verpleeghuis in New York dat vóór de inenting geen enkele COVID-19 sterfgevallen had gehad, meldde 24 sterfgevallen vlak na de inenting van 193 bewoners. Dat is een vaccin-sterftecijfer van 12%. De lijst van vaccin-slachtoffers wordt maar langer en langer en dit is nog maar na de eerste dosis.
Is de kuur dodelijker dan de ziekte waarvan wordt voorondersteld dat het een geneeskrachtige werking heeft ?
De autoriteiten ontkennen uiteraard ieder verband tussen de vaccinaties en deze sterfgevallen, die worden geweten aan comorbiditeiten. Als een gevaccineerd persoon met comorbiditeit sterft, dan komt dat door de comorbiditeit. Als een vermeend SARS-COV-2-positief persoon met comorbiditeiten sterft, dan komt dat door SARS-COV-2. Klinkt logisch toch?
Conclusie
COVID-19 is een goedaardige ziekte waarvoor veilige en effectieve behandelingen bestaan. Maar die behandelingen worden verboden of onderdrukt terwijl men ons een gevaarlijk en ineffectief RNA-vaccin opdringt en daarbij gebruik maakt van chantage: geen vaccin = geen vrijheid. Tientallen miljoenen zijn al gevaccineerd, en mocht u er niet aan ontkomen om gevaccineerd te worden dan verwijs ik u naar een artikel waarin u advies aantreft omtrent therapeutische benaderingen en voedingssupplementen teneinde de bijwerkingen te verzachten.
De elites willen ons niet beschermen, ze willen ons overheersen. Die zelfbenoemde scheppers der werkelijkheid hebben een 'gehoorzaamheidsvaccin' gefabriceerd maar dat een grandioos averechtse uitwerking had en veranderde in een 'ongehoorzaamheid'-mutant. Daarop toverden ze uit het niets een nep-pandemie om een vaccin op te dringen waarvan ik denk dat het is ontworpen om de gunstige effecten van de 'ongehoorzaamheid'-mutant teniet te doen. Bovendien is dit vaccin dodelijker en schadelijker dan de onschuldige ziekte die het geacht wordt te genezen.
Maar zoals we in het volgende artikel zullen lezen, zou het RNA-vaccin, in plaats van een valse pandemie te voorkomen, heel goed kunnen recombineren met slapende endo-retrovirussen en in een tweede epische tegenslag een hele echte pandemie kunnen veroorzaken. Als dat gebeurt, zou dat wederom aantonen dat de geschiedenis een voortreffelijk gevoel voor ironie heeft.
N.B.: Sommige links in dit artikel leiden naar Franse video's van onderzoekers van het IHU Lab zoals Didier Raoult, Louis Fouché, Michel Drancourt en Philippe Parola. Buiten China heeft het IHU-laboratorium tot nu toe de meeste artikelen over SARS-COV-2 gepubliceerd. Deze onderzoekers hebben dus een unieke kennis van de "pandemie" maar helaas zijn hun videopresentaties meestal in het Frans.
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief