Deze maand is het 40 jaar geleden dat voor het eerst melding werd gemaakt van wat later het "verworven immunodeficiëntiesyndroom" of "AIDS" werd genoemd.
© Datoteka s fotografijama / REUTERS / Siphiwe Sibeko
Op 4 juni werd Fauci door MSNBC's Rachel Maddow geïnterviewd en deelde hierin mede, dat vanwege "de technologieën die nu zijn vervolmaakt, in het bijzonder de mRNA technologie en andere vaccin platforms welke werden vervolmaakt en gebruikt voor Covid-19, ik sterk geloof dat we terug zullen gaan en in staat zullen zijn om echt vooruitgang te boeken omtrent bevordering van de HIV [vaccin] inspanning."
In een artikel in de Guardian van 6 juni staat dat Fauci "de hoop koestert dat de drie HIV-vaccins in vergevorderde klinische proeven voor ten minste 50% werkzaam zullen blijken te zijn, zodat een wereldwijde verspreiding gerechtvaardigd is. Maar hij hoopt nu dat mRNA of andere geavanceerde technologieën nog krachtigere HIV-vaccins kunnen opleveren."
Opmerkelijk is dat onder Fauci in juli 2020 als onderdeel van Operation Warp Speed, vier grote NIAID-gefinancierde wereldwijde HIV-netwerken voor klinische proeven werden omgevormd tot het Covid-19 Prevention Network (COVPN). Mensen in het netwerk helpen vaccins en andere 'behandelingen' te ontwikkelen voor zowel HIV als Covid.
En al op 14 april 2020 kondigde mRNA-'vaccin'-maker Moderna aan, dat zij binnenkort kleinschalige proeven op mensen zullen uitvoeren met hun experimentele prikken tegen HIV en griep.
Tot dusverre zijn er minstens 26 verschillende mRNA-injecties van Moderna in de maak, naast hun drie soorten Covid-vaccins. De injecties in ontwikkeling variëren van twee voor HIV tot één 'gepersonaliseerd kankervaccin'.
Onder de voornaamste financiers voor de ontwikkeling van Moderna's mRNA HIV-vaccin bevindt zich de Bill & Melinda Gates Foundation. AIDS vormt een speciaal aandachtsgebied van het echtpaar Gates, onder meer middels het Global Fund en vooral voor mensen in subsaharisch Afrika.
Vaccins zijn onvoorstelbaar winstgevend: de nieuwe Covid-vaccins staan in absolute zin bovenaan in het klassement van winstgevendheid in de medische sector. Bovendien zijn de makers van vaccins niet aansprakelijk voor de ziekten en sterfgevallen welke zij veroorzaken. Daarom is het gebruik van de naam 'vaccin' voor alle 'behandelingen', ongeacht wat ze bevatten, een formule voor het verdienen van enorme hoeveelheden geld waaraan zeer weinig nadelen kleven.
En de potentiële markt voor HIV-'vaccins' alleen al is zeer groot. Een paper uit oktober 2020 in het tijdschrift de Lancet HIV bijvoorbeeld -- over het gebruik van twee experimentele HIV-vaccins gemaakt door Janssen bij gezonde, HIV-negatieve mensen en gefinancierd door onder andere de Gates Foundation -- begint met de zin: "Huidige schattingen van 37,9 miljoen mensen die wereldwijd met HIV leven en 1,7 miljoen nieuwe infecties per jaar, zonder zicht op een remedie, maken de ontwikkeling van een effectief profylactisch vaccin tot een wereldwijde prioriteit." (De auteurs van de paper meldden zeer hoge percentages bijwerkingen van de vaccins, maar beoordeelden de injecties toch als "over het algemeen veilig en goed verdragen").
Dit alles ondanks het feit dat HIV niet is opgespoord met andere dan indirecte methoden, zoals antilichamen-, T-cel- en polymerasekettingreactietests (PCR). Ook is niet duidelijk aangetoond dat HIV ziekte veroorzaakt. Evenmin is het geïsoleerd of grondig in beeld gebracht met elektronenmicroscopie. Isolatie is een noodzakelijke stap vóórdat sequencing kan plaatsvinden - omdat de resulterende sequenties anders een heterogene mix van materiaal weerspiegelen in plaats van zuiver virus. Nadere bijzonderheden hieromtrent volgen hieronder.
Dit geldt evenzeer voor het nieuwe coronavirus.
Hordes ambtenaren zoals Fauci censureren deze hinderlijke feiten. En zij houden het publiek gevangen, overladen en uit balans met een lawine van ingewikkeld en tegenstrijdig jargon, modellen en wetenschappelijke studies.
De Mythe van HIV en van AIDS
Kary Mullis won in 1993 de Nobelprijs voor de uitvinding van PCR. Hij overleed in augustus 2019. Er zijn veel video's van hem waarin hij Fauci en/of de HIV-AIDS hypothese afkraakt. Ook bespreekt hij dit in zijn autobiografie Dancing Naked in the Mind Field.
Mullis zei bijvoorbeeld in een van zijn video interviews: "Hij [Fauci] weet werkelijk nergens echt iets van en dat zeg ik hem recht in zijn gezicht. Niets! ... Hij begrijpt niets van elektronenmicroscopie en hij begrijpt niets van geneeskunde en hij zou niet een functie moeten hebben zoals hij nu heeft.... Tony Fauci vindt het niet erg om op televisie te komen ten overstaan van de mensen [belastingbetalers] die zijn salaris betalen en rechtstreeks voor de camara tegen hen te liegen."
De valse beweringen HIV te hebben geïsoleerd en het met elektronenmicroscopie in beeld te hebben gebracht vormen inderdaad essentiële onderdelen van de kunstgreep, zoals in 1984 gebruikt door Luc Montagnier en Robert Gallo om hun bewering te staven dat zij HIV hadden ontdekt en dat het AIDS veroorzaakt.
Hetzelfde geldt voor het nieuwe coronavirus. Eén van de huidige topdeskundigen op het gebied van elektronenmicroscopie, Sara Miller, professor pathologie aan Duke University, slaagde er in een paper uit april 2021 zelf niet in te bewijzen dat een elektronenmicroscopie-afbeelding het nieuwe coronavirus laat zien. Ze bevestigde simpelweg dat het om het virus ging zonder informatie te verstrekken over, of zelfs maar te verwijzen naar, de gebruikte technieken om aan te tonen dat het hierom gaat. (Als zij informatie had gegeven, zou die zeker gebaseerd zijn geweest op het gebruik van antilichamen, omdat die het belangrijkste hulpmiddel zijn voor identificatiedoeleinden. Maar zoals ik documenteer in mijn artikel Het Bedrog dat de Antilichamen Onthult, kruisreageren antilichamen met vele andere dingen en kunnen daarom het nieuwe coronavirus er niet accuraat uitpikken).
Mullis schreef het voorwoord van het zeer lange maar zeer belangrijke boek Inventing the AIDS Virus. Dit boek werd gepubliceerd in 1996 en is van de hand van Peter Duesberg, hoogleraar biochemie, biofysica en structurele biologie aan de Universiteit van Californië, Berkeley. Het beschrijft in detail de ontstaansgeschiedenis van de HIV-AIDS mythe en is vandaag de dag nog steeds zeer relevant. (Duesberg gelooft overigens dat het virus wel bestaat maar onschadelijk is omdat het zich niet vermenigvuldigt in het lichaam, terwijl Mullis gelooft dat het virus helemaal niet bestaat).
In zijn voorwoord schrijft Mullis:
"Wij [hij en Duesberg] hebben geen goede redenen kunnen ontdekken waarom de meeste mensen op aarde geloven dat AIDS een ziekte is welke veroorzaakt wordt door een virus met de naam HIV. Er bestaat gewoon geen wetenschappelijk bewijs dat aantoont dat het waar is", schreef Mullis in dat voorwoord. "... We weten dat vergissen menselijk is, maar de HIV/AIDS hypothese is wel een verdomd grote vergissing."
In het boek documenteert Duesberg dat een van de belangrijkste delen van het traject omtrent de creatie van de mythe begon in 1912, met de reorganisatie van de U.S.'s Public Health Service. Een ander essentieel deel betrof de oprichting in 1946 van de voorloper van het huidige CDC -- met zijn voorliefde om "uitbraken" te wijten te achten aan besmettelijke ziekten en dan mensen te testen, op te sporen en in quarantaine te plaatsen onder het voorwendsel dat de verspreiding gestopt moet worden.
(Twee van de vele waardevolle inzichten van Duesberg staan op blz. 137-138: "De CDC is ... doorgegaan met het uitbuiten van het vertrouwen van het publiek door seizoensgebonden griepjes en andere kleine epidemieën te veranderen in monsterlijke crises en door besmettelijke plagen te fabriceren uit niet besmettelijke medische aandoeningen." En, "[E]pidemiologen hebben vanoudsher clusters van zieke mensen bestudeerd als aanwijzingen voor subtiele omgevingsgevaren, niet voor besmettelijke agentia. Maar wanneer volksgezondheidsambtenaren onheilspellende waarschuwingen afgeven over mysterieuze ziekte-uitbraken, boezemen ze het publiek angst in met visioenen van dodelijke pandemieën.")
Duesberg geeft op blz. 174-188 ook in detail aan, dat HIV de postulaten van Koch niet vervult. En op blz. 202 concludeert hij: "AIDS voldoet niet aan alle epidemiologische criteria van een besmettelijke ziekte."
(Ik geloof dat hetzelfde geldt voor Covid.)
Daarnaast wijst Duesberg op de door 'deskundigen' aangevoede redenen, waarom het vrijwel onmogelijk is om het virus direct op te sporen. Zo schrijft hij bijvoorbeeld op blz. 206 dat:
"[I]ndien er weinig of geen HIV in het lichaam wordt aangetroffen stellen wetenschappers verborgen reservoirs en speciale besmettingswegen voor. Als er alleen antilichamen tegen HIV [in plaats van HIV zelf] worden gevonden, noemen onderzoekers dat 'niet-neutraliserende' (of ondoeltreffende) antilichamen en beweren ze dat het virus te snel muteert om de antilichamen bij te houden.... Al deze hypothesen worden voortdurend weerlegd of irrelevant bevonden, maar het reservoir aan nieuwe omzeilingen is onuitputtelijk".
Dit staat uiteraard gelijk aan de streken die 'deskundigen' met het publiek uithalen met betrekking tot het nieuwe coronavirus en Covid.
Veel andere prominente mensen hebben tientallen jaren besteed aan het ontmaskeren van het HIV-AIDS bedrog. Onder hen bevinden zich: activist en journalist John Lauritsen in zijn vele artikelen en zijn boeken, waaronder The AIDS War: Propaganda, Profiteering and Genocide from the Medical-Industrial Complex; microbiologe Eleni Papadopulos in, onder andere, een paper uit 2004, waarin de fatale fouten in de HIV-AIDS hypothese worden gedetailleerd, een interview uit 1997 en een interview uit oktober 2020; journalist Jon Rappoport in tientallen blog posts, waaronder die van 8 maart 2021 en in zijn boek AIDS Inc. uit 1988. ; en Duesberg's collega David Rasnick in velerlei vorm, zoals een artikel uit 2009 dat zij samen schreven en zijn blog, waaronder deze post uit Mei 2021. (Rappoport en Rasnick, onder anderen, wezen eveneens op de opvallende parallellen in de politiek en het bedrog rond HIV en AIDS en het nieuwe coronavirus en COVID).
Wat zijn de Werkelijke Oorzaken van 'AIDS'?
Duesberg pleit ervoor, dat 'AIDS' eigenlijk uit 30 aandoeningen bestaat welke ten onrechte in één categorie zijn ondergebracht. En hij toont aan dat de belangrijkste oorzaken zijn: toxiciteit door AZT en andere medicijnen die worden gegeven aan mensen die positief testen op HIV (meer hierover hieronder); toxiciteit door recreatieve drugs zoals nitriet inhaleermiddelen - alias 'poppers'; en overmatig gebruik van antibiotica.
In landen zoals in Afrika vallen eveneens armoede, ondervoeding, gebrek aan sanitaire voorzieningen en tropische infecties onder de oorzaken.
Lauritsen beschrijft dit ook in zijn boek The AIDS War uit 1993.
"'AIDS' ... wordt volledig gedefinieerd in termen van andere, oude ziekten, in combinatie met dubieuze testresultaten en nog dubieuzere veronderstellingen. Hoewel mensen onmiskenbaar ziek zijn, bestaat 'AIDS' zelf niet echt; het is een bedrieglijke constructie," aldus Lauritsen op blz. 180 van het boek.
Toch gaat vrijwel alle financiering van het enorme HIV/AIDS onderzoeks-administratief-medisch-industrieel complex ervan uit dat HIV de oorzaak is van 'AIDS'.
In 1984, slechts drie jaar na het eerste rapport over wat later AIDS zou worden genoemd, werd Fauci benoemd als hoofd van het NIAID.
Door AIDS werd hij een ster: Met zijn gladde praatjes kan hij zichzelf goed in de schijnwerpers zetten en gedurende zijn ambtstermijn maakte het NIAID een enorme groei door wegens een immense instroom van AIDS-gerelateerde financiering.
Slechts drie jaar later, in 1987, kwam het eerste medicijn tegen HIV op de markt: AZT, dat zeer giftig is.
Door AZT zijn enorme aantallen mensen gestorven, voor een groot deel dankzij Fauci die de boodschap verspreidde dat het 'veilig en effectief' is.
"Ik zou zeggen dat er honderdduizenden mensen om het leven zijn gekomen door AZT. En velen -- misschien de meesten -- van hen waren volkomen gezond voordat ze aan deze medicijnen gingen," vertelde Lauritsen mij in een telefonisch interview vanuit zijn huis in Boston. "Ze kregen een positieve uitslag op de waardeloze HIV-tests en vervolgens werd hen verteld dat om langer te leven ze AZT moesten nemen. En natuurlijk gingen ze daar dood aan."
AZT werd een enorm succes voor de eerste fabrikant, Burroughs-Wellcome en vervolgens voor de tweede en huidige fabrikant, GlaxoSmithKline (die Burroughs Wellcome in 1995 kocht).
Fauci en andere machtige ambtenaren promootten eveneens andere dodelijke geneesmiddelen, zoals Bristol-Myers Squibb's didanosine (ddI).
Duesberg en Lauritsen beschrijven in detail hoe de U.S. Food and Drug Administration onder druk werd gezet om ddI in 1991 versneld goed te keuren -- ondanks duidelijk bewijs van de giftigheid ervan en ondanks dat er geen placebo-gecontroleerde veiligheids- of werkzaamheidsstudies werden uitgevoerd.
Zelfs Wikipedia, die gewoonlijk kritische informatie omtrent de grote farmaceuten censureert, vermeldt dat ongeveer een kwart van de mensen die ddI nemen perifere neuropathie ontwikkelen. En in 2010 waarschuwde de FDA dat een ernstige leverziekte kan optreden bij mensen die ddI nemen.
Volgens deze lijst zijn er momenteel ten minste 46 door de FDA goedgekeurde geneesmiddelen voor mensen die positief op HIV zijn getest. (De lijst bevat AZT -- maar om de een of andere reden niet ddI, hoewel het blijkbaar nog steeds op de markt is).
De meest populaire van deze medicijnen zijn voor 'pre-expositie profylaxe' (PrEP) (ook bekend als de 'hiv-preventie pil voor hiv-negatieve personen').
Klinkt dat bekend? Het is net als de miljarden volkomen gezonde mensen die de Covid-injecties nemen.
De meeste PrEP zijn combinaties van verschillende medicijnen, waarvan vele oudere HIV-medicijnen zijn welke een nieuwe bestemming hebben gekregen.
Tot deze laatste behoren geneesmiddelen als tenofovir, lamivudine en emtricitabine. Deze betreffen een soort geneesmiddelen welke bekend staan als nucleosideanalogen (ook nucleosideremmers of nucleoside reverse transcriptaseremmers genoemd). En zij hebben hetzelfde, en potentieel zeer gevaarlijke, werkingsmechanisme als AZT en ddI: dat wil zeggen, zij zorgen ervoor dat er geen DNA-synthese kan plaatsvinden in cellen door het gehele lichaam.
[Volledige openheid van zaken: in het midden en aan het einde van de jaren '90 schreef ik als freelance medisch schrijver mee aan marketingmateriaal voor HIV-medicijnen zoals lamivudine en tenofovir via een marketingbureau in Toronto, Ontario, met de naam Jeffrey Simbrow Associates. Later, tot halverwege de jaren 2000, schreef ik als medisch journalist veel verhalen voor vakbladen over HIV-medicijnen. Op de een of andere manier was ik me totaal niet bewust van de controverse rond deze medicijnen en HIV en AIDS].
Vandaag de dag nemen tientallen miljoenen gezonde mensen PrEP omdat hen is wijsgemaakt dat dit ofwel infectie zal voorkomen, ofwel hun HIV-niveaus onwaarneembaar zal verlagen (dit laatste gaat onder de slogan 'U=U' voor 'onwaarneembaar = onoverdraagbaar'). En informatie wordt achtergehouden dat veel mensen die positief op HIV zijn getest maar geen medicijnen hebben geslikt, tientallen jaren gezond blijven.
Het afgelopen jaar is de verkoop van PreP wat teruggelopen, evenals het testen op HIV. 'Deskundigen' wijten dit aan de inperking van de gebruikelijke toegankelijke zorg tijdens de pandemie. (En ze vertellen ook nare verhalen over onbehandelde 'HIV/AIDS' ,welke mogelijk pogingen belemmeren om Covid de kop in te drukken).
En daar komt dan het nieuws dat er een HIV-vaccin op komst is -- en de potentieel enorme markt die daarvoor bestaat.
Er zijn tientallen miljoenen mensen die positief getest zijn en elke dag worden er nog veel meer getest.
Daarnaast zouden de meeste mensen een HIV vaccin verkiezen boven een dagelijkse pil; pillen zijn duur en lastig.
Hoofdrolspelers in de Capriolen Omtrent HIV en het Nieuwe Coronavirus
Het zal niet verwonderlijk zijn dat er grote overlappingen bestaan tussen de sleutelfiguren in de HIV-AIDS - en nieuwe coronavirus-COVID agenda's. En het betreft niet alleen de gebruikelijke verdachten zoals Bill Gates.
Het gaat hier om mensen als Larry Corey, Myron Cohen en Lindsey Baden.
Corey leidt sinds 1999 het HIV Vaccine Trials Network, hetwelk nu het zenuwcentrum is voor het COVID-19 Prevention Network (COVPN - eerder genoemd). Hij geeft ook mede leiding aan het testen van vaccins bij het COVPN, dat afgelopen zomer is begonnen met een Fase 3 studie van een van Moderna's mRNA Covid-vaccins.
Cohen is directeur van het Institute for Global Health and Infections Diseases en professor in de medische microbiologie, immunologie en epidemiologie aan de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill.
Cohen is tevens mede-hoofdonderzoeker van een andere van de vier netwerken welke samen het COVPN vormen, het HIV Prevention Trials Network (HPTN). (De andere twee zijn het Infectious Diseases Clinical Research Consortium en de AIDS Clinical Trials Group).
Zij testen PrEP medicijnen en antilichamen. Het laatste omvat het AbCellera/Eli Lilly antilichaam bamlanivumab.
De resultaten van een van deze studies, over bamlanivumab voor werknemers en bewoners van verzorgingstehuizen, werden op 21 januari door Lilly middels een persbericht bekendgemaakt. Ze werden op 3 juni 2021 gepubliceerd in het vooraanstaande Journal of the American Medical Association, met Cohen als hoofdauteur. (In mijn artikel Het Bedrog dat de Antilichamen Omhult beschreef ik hoe het vrijwel onmogelijk is dat bamlanivumab een effectieve behandeling is voor wat dan ook).
Baden is sinds 2005 adjunct-hoofdredacteur van het New England Journal of Medicine (NEJM). Hij is tevens reeds lange tijd verbonden als hoofddocent aan de Harvard Medical School.
Hij werkt al sinds tenminste 2007 aan HIV-vaccins.
Baden stuwt op volle kracht zowel de HIV als de Covid agenda's . Hij is bijvoorbeeld eerste auteur van het NEJM-document van 30 december 2020, waarin wordt geconcludeerd dat een van de Moderna Covid-vaccins een "effectiviteit heeft van 94,1% bij het voorkomen van Covid-19 ziekte".
Baden wordt gefinancierd door, naast vele anderen, Moderna, de Gates Foundation, Wellcome Trust, Janssen, het Military HIV Research Program en NIAID (zie pagina's 2 en 3 van de openbaarmakingsformulieren voor de auteurs van de paper).
Daarnaast bestaan er nog vele andere manieren waarop de geldschieters ervoor zorgen dat Baden de toon zet.
Zo geeft Baden bijvoorbeeld sinds februari 2020 eenmaal per week audio-interviews voor NEJM, samen met de hoofdredacteur van het tijdschrift Eric Rubin. Het tweetal gebruikt deze prominente kansel om onder meer massavaccinatie voor Covid te bepleiten, inclusief bij minderheden, zwangere vrouwen en kinderen.
En Baden, Corey en Cohen behoorden tot de co-auteurs van een NEJM-paper van maart 2021 met de titel: "Two randomized trials of neutralizing antibodies to prevent HIV-1 acquisition. Met andere woorden, het gebruik van antilichamen voor PrEP.
Er zijn honderden andere hoofdrolspelers in het parallelle HIV-COVID spel. U kunt PubMed gebruiken om de papers en belangenconflicten van prominente wetenschappers in uw omgeving op te zoeken, die tot degenen behoren die de Covid-agenda promoten.
Iedereen is hierbij betrokken, van de beruchte Neil Ferguson tot een van de twee mede-voorzitters van de COVID-19 Immunity Task Force, Catherine Hankins.
Zij zijn allen betrokken bij de goudkoorts van nep-'vaccins' en andere 'behandelingen' voor een scala van niet-bestaande of goedaardige aandoeningen.
Zie:https://www.rosemaryfrei.ca/hiv-now-sets-the-pace-in-the-bogus-vaxx-race/
Over de auteur:
Rosemary Frei maakte na het behalen van een MSc in moleculaire biologie aan de Faculteit der Geneeskunde van de Universiteit van Calgary, een ommezwaai en werd freelance schrijfster. Dat leidde tot 22 jaar als schrijfster en journaliste met een focus op geneeskunde. Begin 2016 maakte ze opnieuw een ommezwaai naar fulltime, onafhankelijk activisme en onderzoeksjournalistiek. Haar website is RosemaryFrei.ca
Commentaar: The Health & Wellness Show: What's the deal with AIDS?