AZOV
© UnknownOekraïne: Mars van het extreemrechtse AZOV-regiment
Het uitbreken van oorlog tussen Rusland en Oekraïne lijkt de CIA het excuus te hebben gegeven om een lang geplande opstand in het land te ontketenen, een opstand die zich tot ver buiten de grenzen van Oekraïne zal uitbreiden met grote gevolgen voor Bidens "Oorlog tegen Binnenlands Terrorisme"
Terwijl het conflict tussen Oekraïne en Rusland blijft escaleren en de aandacht van de wereld blijft domineren, heeft het toenemende bewijs dat de Amerikaanse Centrale Inlichtingendienst (CIA) zich bezighoudt en bezighield met het organiseren en bewapenen van een opstand in het land bijzonder weinig aandacht gekregen, gelet op de waarschijnlijke gevolgen. Dit is met name het geval omdat voormalige medewerkers van de CIA en een voormalige minister van Buitenlandse Zaken nu hardop zeggen dat de CIA voor haar plannen in Oekraïne de "modellen" volgt van vroegere door de CIA gesteunde opstanden in Afghanistan en Syrië. Aangezien die landen door oorlog zijn verwoest als direct gevolg van die opstanden belooft dit weinig goeds voor Oekraïne.

Maar de gevolgen van deze opstand zullen veel verder reiken dan Oekraïne. Het lijkt er steeds meer op dat de CIA de opstand die het aan het veroorzaken is meer ziet als een kans om haar hybride oorlog tegen Rusland steeds dichter bij Ruslands grenzen te brengen. Zoals dit rapport zal aantonen, lijkt het erop dat de CIA vastbesloten is om een profetie te manifesteren die de afgelopen twee jaar door zijn eigen gelederen is verspreid. Deze profetie van voormalige en huidige inlichtingendiensten dateert van minstens begin 2020, en stelt dat een "transnationaal blank supremacistisch netwerk" met vermeende banden met het Oekraïense conflict de volgende wereldwijde catastrofe zal zijn die de wereld zal treffen naarmate de dreiging van corona afneemt.

Volgens deze "voorspellingen" moet dit wereldwijde netwerk van blanke supremacisten - naar verluidt met als kern een groep die banden heeft met het conflict in de Donbas-regio van Oekraïne - de nieuwe dreiging worden van het type Islamitische Staat en zal ongetwijfeld worden gebruikt als voorwendsel om de nog steeds sluimerende infrastructuur te activeren die vorig jaar door de regering van de VS onder leiding van president Biden is opgezet voor een Orwelliaanse "Oorlog tegen Binnenlands Terrorisme".

Gezien het feit dat deze door de CIA aangestuurde poging om een opstand in Oekraïne tot stand te brengen reeds in 2015 een aanvang heeft genomen en dat tot de groepen die zijn opgeleid (en nog steeds worden opgeleid) ook groepen behoren met openlijke neonazistische connecties, lijkt het erop dat deze "op handen zijnde Oekraïense opstand ", zoals deze onlangs is genoemd, reeds bestaat. In dat kader rest ons de verontrustende mogelijkheid dat deze laatste verscherping van het conflict tussen Oekraïne en Rusland slechts diende als voorproefje van de meest recente iteratie van de schijnbaar eindeloze "Oorlog tegen Terreur".

Opstand in Opmars

Kort nadat Rusland met militaire operaties in Oekraïne was begonnen, publiceerde Foreign Affairs - de mediatak van de Council on Foreign Relations (CFR) - een artikel met de titel "The Coming Ukrainian Insurgency". Het artikel was geschreven door Douglas London, een naar eigen zeggen "gepensioneerde Russischtalige operationeel medewerker van de CIA die in Centraal-Azië werkzaam was geweest en leiding gaf aan anti-oproeroperaties van de dienst". In het artikel beweert hij dat
"Poetin zal geconfronteerd worden met een langdurige, bloedige opstand die zich zal verspreiden over meerdere grenzen" met het potentieel om "groeiende onrust te scheppen die andere landen binnen Ruslands sfeer zouden kunnen destabiliseren."
Andere opmerkelijke uitspraken van London bevatten onder andere zijn bewering:
"De Verenigde Staten zullen steevast een belangrijke en essentiële bron van steun zijn voor een Oekraïense opstand.

"Zoals de Verenigde Staten in Vietnam en Afghanistan hebben geleerd, kan een opstand die beschikt over betrouwbare aanvoerlijnen, ruime voorraden van strijders en een toevluchtsoord over de grens, zichzelf voor onbepaalde tijd in stand houden, de wil van een bezettingsleger om te vechten aantasten en de politieke steun voor de bezetting in eigen land uitputten."
London verwijst expliciet naar modellen voor deze schijnbaar dreigende Oekraïense opstand, zoals de door de CIA gesteunde opstanden in Afghanistan in de jaren '80 en de "gematigde rebellen" in Syrië van 2011 tot heden.

London is niet de enige die deze vroegere door de CIA gesteunde opstanden propageert als model voor "heimelijke" Amerikaanse hulp aan Oekraïne. Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton, wiens ministerie van Buitenlandse Zaken hielp bij de opzet van de "gematigde rebellen" in Syrië en toezicht hield op de door de VS en de NAVO gesteunde vernietiging van Libië, verscheen op 28 februari op MSNBC om in wezen hetzelfde te zeggen. In haar interview noemde Clinton de door de CIA gesteunde opstand in Afghanistan "het model waar mensen [in de Amerikaanse regering] nu naar kijken" met betrekking tot de situatie in Oekraïne. In hetzelfde interview verwijst zij eveneens op soortgelijke wijze naar de opstand in Syrië. Het is vermeldenswaard dat Jake Sullivan, Clintons voormalige plaatsvervangend stafchef tijdens haar periode als minister van Buitenlandse Zaken, nu Bidens nationale veiligheidsadviseur is.

De opstand in Afghanistan, die vanaf het eind van de jaren zeventig door de VS en de CIA werd gesteund onder de naam Operatie Cycloon, bracht vervolgens de zogenaamde aartsvijanden van het Amerikaanse rijk voort - de Taliban en Al Qaeda - die de "Oorlog tegen het Terrorisme" na 11 september zouden aandrijven. De campagne van de VS tegen de afstammelingen van de opstand die zij ooit steunden, resulteerde in afschuwelijke verwoestingen in Afghanistan en een litanie van doden en oorlogsmisdaden, alsmede de langste (en dus duurste) oorlog en bezetting uit de Amerikaanse militaire geschiedenis. Het leidde ook tot bombardementen en verwoesting van verschillende andere landen en de afbraak van burgerlijke vrijheden in eigen land. Evenzo was en blijft in Syrië de steun van de VS en de CIA aan "gematigde rebellen" ongelooflijk destructief voor het land dat zij zogenaamd alleen maar willen "bevrijden" van het bewind van Bashar al-Assad. Het Amerikaanse leger bezet nog steeds cruciale gebieden in dat land.

Als deze openlijk worden opgevoerd als "modellen" voor de "komende Oekraïense opstand", wat moet er dan van Oekraïne terechtkomen? Als de geschiedenis van door de CIA gesteunde opstanden een indicatie vormt, dan voorspelt dit aanzienlijk meer vernietiging en meer lijden voor de bevolking dan de huidige Russische militaire campagne. Oekraïne zal een mislukte staat en een slachtveld worden. Degenen in het Westen die de steun van hun regeringen aan de Oekraïense kant van het conflict toejuichen zouden er goed aan doen zich dit te realiseren, vooral in de Verenigde Staten, omdat het alleen maar zal leiden tot de escalatie van alweer een dodelijke oorlog bij volmacht.

Naast het bovenstaande moeten we echter ook rekening houden met de zeer verontrustende realiteit dat deze Oekraïense opstand ten minste enkele maanden, zo niet enkele jaren, vóór de momenteel aan de gang zijnde militaire campagne van Rusland in Oekraïne, door de CIA werd voortgebracht. Yahoo! News berichtte in januari dat de CIA al sinds 2015 toezicht houdt op een heimelijk trainingsprogramma voor Oekraïense inlichtingenagenten en speciale eenheden. Dit bericht citeert expliciet een voormalig medewerker van de CIA met kennis van het programma die zegt dat de CIA "een opstand heeft getraind" en deze training heeft uitgevoerd op een niet nader genoemde Amerikaanse militaire basis. Deze training van Oekraïense "opstandelingen" werd gesteund door de regeringen van Obama, Trump en nu Biden, waarbij de laatste twee de operaties uitbreidden. Hoewel de CIA tegenover Yahoo! ontkende dat het een opstand aan het trainen was, stond in een eveneens in januari gepubliceerd bericht in de New York Times, dat de VS steun aan een opstand in Oekraïne overweegt als Rusland binnenvalt.

Gezien het feit dat de CIA in die tijd en voorafgaand aan dit jaar heeft gewaarschuwd voor een dreigende Russische invasie in Oekraïne tot de huidige escalatie van vijandelijkheden plaatsvond, is het de moeite waard te vragen of de regering van de VS en de CIA hebben geholpen "de trekker over te halen" door opzettelijk de "rode lijnen" van Rusland te overschrijden met betrekking tot uitbreiding van de NAVO in Oekraïne en de verwerving van kernwapens door Oekraïne na 2014, toen duidelijk werd dat de herhaalde voorspellingen van de CIA over een "dreigende" invasie niet uitkwamen. De rode lijnen van Rusland met Oekraïne zijn al jaren duidelijk aangegeven - en herhaaldelijk geschonden door de VS. Opmerkelijk is dat de inspanningen van de VS om dodelijke hulp te bieden aan Oekraïne samenvielen met het afbouwen van hun dodelijke steun aan Syrische "rebellen", hetgeen suggereert dat het oorlogs- en inlichtingenapparaat van de VS Oekraïne al lang beschouwt als de "volgende" op hun lijst van oorlogen bij volmacht.

Meer recentelijk echter werden de waarschuwingen van de CIA over een op handen zijnde invasie van Oekraïne niet alleen door veel Amerikaanse analisten, maar blijkbaar ook door zowel de Russische als de Oekraïense regering zelf, in de wind geslagen. Naar verluidt veranderde dit alles, althans vanuit Russisch perspectief, na de bewering van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky op de Veiligheidsconferentie van München dat zijn regering zou trachten van Oekraïne een kernmogendheid te maken, hetgeen in strijd is met het Memorandum van Boedapest van 1994. Zelensky en zijn aanhangers in Washington DC en Langley, Virginia, moeten hebben geweten dat een dergelijke extreme bewering van Zelensky een reactie van Rusland zou uitlokken. Men hoeft alleen maar te denken aan de nagalm die uitgaat van een land dat zijn intenties om een kernmacht te worden op het wereldtoneel bekendmaakt. De Russische leiders hebben sindsdien verklaard dat zij zich gedwongen voelden militair op te treden nadat Oekraïne, dat regelmatig separatisten aan de grens met Rusland aanviel met paramilitaire eenheden die opriepen tot "uitroeiing" van etnische Russen die in die regio's wonen, plannen had aangekondigd om kernwapens te verwerven.

Gezien de groeiende banden van Oekraïne met de NAVO en zijn wens om zich in dat bondgenootschap te integreren, zouden deze theoretische kernwapens daarnaast door de NAVO gecontroleerde kernwapens aan de grens van Rusland betreffen. Zelenski, de VS en hun andere bondgenoten wisten ongetwijfeld dat dit voornemen, en vooral het feit dat het in het openbaar werd toegegeven, een reeds gespannen situatie naar een hoger niveau zou tillen. Uiteraard volgde deze verklaring van Zelensky op een door de VS geleide luchtbrug van wapens naar Oekraïne begin vorige maand, weken vóór de huidige Russische militaire campagne. De dodelijke hulp van de VS aan Oekraïne werd eerder omschreven als neerkomend op een "oorlogsverklaring" aan Rusland door de VS, zoals leden van het Russische ministerie van Defensie al in 2017 hebben gezegd.

Het is de moeite waard te bedenken dat deze rode lijnen en de mogelijkheid om deze te overschrijden door Zelensky en vertegenwoordigers van de Oekraïense inlichtingendiensten in januari werden besproken tijdens hun ontmoeting met CIA-baas William Burns. De CIA beweerde toen al dat een Russische invasie in Oekraïne op handen was. Zou het, gezien de hierboven beschreven gebeurtenissen, mogelijk zijn dat de CIA de opstand wilde bewerkstelligen die zij, mogelijk al sinds 2015, aan het voorbereiden was? Zouden ze dat gedaan hebben door hun bondgenoten in de Oekraïense regering onder druk te zetten om de voorwaarden te scheppen die nodig zijn om die opstand te beginnen, d.w.z. door hen ertoe aan te zetten de "rode lijnen" van Rusland te overschrijden om de reactie uit te lokken die nodig was om een vooraf geplande opstand uit te voeren? Aangezien de CIA ook gedurende bijna zeven jaar Oekraïense inlichtingenmedewerkers heeft opgeleid moet deze mogelijkheid zeker worden overwogen.

Als deze theorie meer dan aannemelijk is en dicht bij de waarheid ligt over hoe het zover heeft kunnen komen, dan blijven er nog meer vragen over, voornamelijk - Waarom zou de CIA deze opstand in Oekraïne willen ontketenen en waarom nu?

Het klaarblijkelijke antwoord daarop kan verrassend zijn.

Fabricage van de Verhaallijn en de Dreiging

In mei 2020 publiceerde Politico een artikel met de titel "Experts Knew a Pandemic Was Coming. Here's What They're Worried About Next." Het artikel werd geschreven door Garrett Graff, voormalig redacteur van Politico, professor aan Georgetown van het Journalism and Public Relations-programma en directeur van cyberinitiatieven bij The Aspen Institute - een "niet-partijgebonden" denktank die grotendeels wordt gefinancierd door het Rockefeller Brothers Fund, de Carnegie Corporation en de Bill & Melinda Gates Foundation.

In Graffs inleiding van het stuk staat het volgende:
"Elk jaar brengt de inlichtingengemeenschap de "Worldwide Threat Assessment" uit - een opsomming van zorgwekkende wereldwijde trends, risico's, probleemgebieden en opkomende gevaren. Maar dit jaar werd de openbare hoorzitting over de beoordeling, die gewoonlijk in januari of februari wordt gehouden, geannuleerd, klaarblijkelijk omdat de leiders van de inlichtingendiensten, die gewoonlijk samen in een zeldzame openbare hoorzitting getuigen, bang waren dat hun opmerkingen president Donald Trump zouden irriteren. En de regering heeft nog niet publiekelijk een dreigingsrapport voor 2020 vrijgegeven."
In 2020 gaf de CIA voor het eerst sinds het tientallen jaren geleden begon met het jaarlijks uitgeven van dreigingsanalyses, geen "wereldwijde" dreigingsanalyse vrij. Dit door Politico gepubliceerde artikel was door Graff bedoeld om te dienen als een "Binnenlandse Dreigingsanalyse" in afwezigheid van de Wereldwijde Dreigingsanalyse van de CIA en werd vormgegeven als een "lijst van de meest significante gebeurtenissen die van invloed zouden kunnen zijn op de Verenigde Staten" op korte, middellange en lange termijn. Graff stelde dit dreigingsbeeld op na "meer dan een dozijn denkers" te hebben geïnterviewd, waaronder veel "huidige en voormalige nationale veiligheids- en inlichtingenmedewerkers". Een paar maanden later zou het Department of Homeland Security, voor het eerst sinds de oprichting ervan in 2003, in oktober van dat jaar een eigen "Homeland" Dreigingsanalyse publiceren. Zoals ik destijds opmerkte, betekende dit een belangrijke verschuiving binnen het Amerikaanse nationale veiligheids- en inlichtingenapparaat, van "buitenlandse terreur", de ogenschijnlijke focus sinds 9/11, naar "binnenlandse terreur".

Slechts enkele maanden na de publicatie van deze Homeland Dreigingsanalyse zou de oorlog tegen binnenlandse terrorisme beginnen in het kielzog van de gebeurtenissen van 6 januari, die blijkbaar waren voorzien door de toenmalige DHS-ambtenaar Elizabeth Neumann. Begin 2020, verklaarde Neumann vooruitziend:
"Het voelt alsof we op de drempel staan van een nieuw 9/11 - misschien niet iets dat zo catastrofaal is in termen van het visuele of de aantallen - maar dat we het zien toenemen, en we niet goed weten hoe we het moeten stoppen."
Toen de gebeurtenissen van 6 januari plaatsvonden werd er inderdaad noch door de politie van het Capitool noch door andere aanwezige ordehandhavers pogingen ondernomen om de zogenaamde "oproer" te stoppen, terwijl in plaats daarvan op veel beelden van het evenement te zien was hoe de ordehandhavers de vermeende "oproerkraaiers" het Capitoolgebouw inlieten. Dit weerhield vooraanstaande politici en nationale veiligheidsmedewerkers er echter niet van om 6 januari te bestempelen als "een nieuw 9/11", zoals Neumann blijkbaar had voorspeld. Met name de allereerste Homeland Dreigingsanalyse van het DHS, de waarschuwing van Neumann en de daaropvolgende officiële verhaallijn over de gebeurtenissen van 6 januari, waren alle sterk gericht op de dreiging van "terreuraanslagen van blanke supremacisten" op het Amerikaanse thuisland.

Terugkomend op het artikel in Politico van mei 2020 merkt Graff op, dat veel vermeende pandemie"deskundigen", waaronder - volgens Graff - Bill Gates en medewerkers van de Amerikaanse inlichtingendiensten James Clapper en Dan Coats, "een prognose hadden gemaakt van de verspreiding van een nieuw virus en de economische gevolgen die dat met zich mee zou brengen, alsmede "details over de specifieke problemen" waarmee de VS in de beginfase van de coronacrisis te maken zouden krijgen. Graff vraagt zich dan af "Welke andere catastrofes komen er aan waar we niet op voorbereid zijn?" Volgens de "leidende denkers" die hij voor dit stuk raadpleegde, waaronder verschillende huidige en voormalige medewerkers van de inlichtingendiensten, was de meest directe "dreiging op korte termijn" die waarschijnlijk het leven in de VS en daarbuiten zou verstoren na corona "de Globalisering van Blanke Suprematie."

In de bespreking van deze naderende dreiging schreef Graff:
"'Terrorisme' roept vandaag de dag beelden op van ISIS-strijders en zelfmoordterroristen. Maar als je nationale veiligheidsmedewerkers vraagt naar de belangrijkste terroristische dreiging op korte termijn op hun radar, wijzen ze bijna universeel op het toenemende probleem van blank nationalistisch geweld en de verraderlijke manier waarop groepen die voorheen lokaal bestonden zich hebben weten samen te voegen tot een wereldwijd web van blank supremacisme. In de afgelopen weken heeft het Ministerie van Buitenlandse Zaken - voor het eerst - een blanke supremacistische organisatie, de Russische Imperialistische Beweging, formeel als terroristische organisatie aangemerkt, deels omdat deze probeert aanhangers over de hele wereld op te leiden en te kweken en hen te inspireren tot het plegen van terreuraanslagen.

"Er zijn serieuze - en expliciete - waarschuwingen hierover afkomstig van de Amerikaanse regering en buitenlandse functionarissen die griezelig veel lijken op de waarschuwingen die vóór 9/11 voor Al Qaeda werden gegeven."
Vervolgens citeert hij FBI-directeur Christopher Wray, die verklaarde:
"Het is niet alleen het gemak en de snelheid waarmee deze aanslagen kunnen gebeuren, maar ook de verbondenheid die de aanslagen genereren. Eén onstabiele, ontevreden deelnemer die zich in zijn eentje in de kelder van zijn moeder in een uithoek van het land heeft verschanst, wordt nog meer opgehitst door soortgelijke mensen een halve wereld verderop. Dat verhoogt de complexiteit van binnenlandse terrorismezaken waarmee we te maken hebben op een manier die echt lastig is."
Dit citaat van Wray werd voor het eerst gepubliceerd in een stuk dat Graff een maand voor de publicatie van zijn stuk in Politico had geschreven. De focus van dat interview was gericht op binnenlands terrorisme in de VS, met een uitgebreide discussie over de bomaanslag in Oklahoma City in 1995 en de Russische Imperialistische Beweging. In dat artikel, gepubliceerd in Wired, karakteriseerde de coördinator voor terrorismebestrijding van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, Nathan Sales, die beweging als
"een terroristische groepering die paramilitaire training geeft aan neonazi's en blanke supremacisten, en een prominente rol speelt bij pogingen om gelijkgestemde Europeanen en Amerikanen te verenigen in een gemeenschappelijk front tegen hun vermeende vijanden."
Deze Russische Imperialistische Beweging, of RIM, bepleit het herstel van het Russische Rijk van vóór 1917, dat invloed zou uitoefenen op al het grondgebied dat door etnische Russen wordt bewoond. Hun ideologie wordt omschreven als blank supremacistisch, monarchistisch, ultranationalistisch, pro-Russisch-orthodox en antisemitisch. Zij worden niet als neonazi's beschouwd, maar hebben zich ingespannen om banden te smeden met andere, extreemrechtse groeperingen met neonazistische banden.

De RIM was naar verluidt verantwoordelijk voor het trainen van een bommenplaatser wiens daden in Zweden in de periode 2016-2017 niet tot dodelijke slachtoffers leidden. De bommenplaatser, Victor Melin, was geen actief RIM-lid maar werd naar verluidt door hen opgeleid, en hij voerde 2 van zijn 3 bomaanslagen uit met een persoon die volledig ongelieerd was aan de RIM. Melin was in die tijd echter wel lid van de Noordse Verzetsbeweging.

Een paar jaar later, in april 2020, werd de RIM de eerste "blanke supremacistische" groepering die door de VS als een Specially Designated Global Terrorist Entity (SDGT) werd bestempeld, ondanks het feit dat ze sinds 2017 niet meer aan een terreurdaad waren gekoppeld en ondanks het feit dat die eerdere daden geen doden tot gevolg hadden. De terreurdaden die door toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo ter rechtvaardiging werden aangehaald, waren de door Melin gepleegde daden. De Noordse Verzetsbeweging, waarvan Melin actief lid was ten tijde van de bomaanslagen, kreeg echter niet het SDGT-label, ook al is die qua ledenaantal en bereik aanzienlijk groter dan de RIM. Het besluit om de RIM op deze manier aan te merken werd destijds als "ongekend" beschouwd.

Sedertdien beweert men dat de groep thans wereldwijd "enkele duizenden" telt, hoewel er weinig openbaar beschikbaar bewijs bestaat om deze statistiek te staven en opmerkelijk is dat deze statistiek pas ruwweg een maand na de Amerikaanse terreuraanmerking naar voren is gekomen en afkomstig is van een in de VS gevestigd instituut. Er zijn ook geen statistieken beschikbaar over het aantal personen dat zij zouden hebben opgeleid via hun paramilitaire tak, bekend als het Imperialistisch Legioen.

Volgens de Amerikaanse regering is het bereik van de RIM wereldwijd en strekt het zich uit tot de VS. De banden met de VS zijn echter gebaseerd op dubieuze beschuldigingen betreffende een relatie met het Russische filiaal van de Atomwaffen Division en een "persoonlijke relatie" met de organisator van de "Unite the Right"-bijeenkomst van 2017, Matthew Heimbach. Ook dit is echter gebaseerd op beweringen (geen direct bewijs) dat Heimbach fondsen zou hebben ontvangen van de RIM. Heimbach's groep, de Traditionalist Workers' Party, is sinds 2018 inactief, twee jaar voor de Amerikaanse SDGT-aanmerking van de RIM. Er wordt eveneens beweerd dat de RIM heeft aangeboden om andere "Unite the Right"-figuren te trainen, hoewel de RIM en de "blanke supremacisten" die dit aanbod zouden hebben ontvangen, de berichten ontkennen. Verder is er geen bewijs dat een Amerikaanse burger ooit heeft deelgenomen aan paramilitaire training met de RIM. Dit is in tegenspraak met de bewering van Nathan Sales in april 2020, dat de RIM "een prominente rol speelt in pogingen om gelijkgestemde Europeanen en Amerikanen te verenigen in een gemeenschappelijk front tegen hun vermeende vijanden." Ondanks het gebrek aan bewijs gingen linkse, niet-partijgebonden en rechtse denktanks door met het gebruik van de RIM als bewijs van een "groot, onderling verbonden, transnationaal netwerk" van gewelddadige blanke supremacisten.

Het lijkt merkwaardig dat een groepering die ogenschijnlijk klein en zeer beperkt is voor wat betreft haar aanwezigheid in de VS en die niet verantwoordelijk is voor dodelijke terreuraanslagen, de eer zou verdienen om de eerste door de VS aangemerkte blanke supremacistische Specially Designated Global Terrorist Entity te worden. Dit geldt vooral wanneer de daden die worden aangevoerd ter rechtvaardiging voor de SDGT-aanmerking zijn gepleegd door een lid van een andere, grotere groepering, die deze aanmerking destijds of in de jaren daarna niet heeft gekregen. Tegen de achtergrond van de huidige gebeurtenissen in Oekraïne begint de aanmerking van de RIM uit 2020 echter meer betekenis te krijgen, althans vanuit het oogpunt van de Amerikaanse nationale veiligheid.

De RIM steunt naar verluidt sinds 2014 separatisten in de Oekraïense regio's Donetsk en Luhansk en wordt door de VS omschreven als "anti-Oekraïens". Deze regio's vormen het middelpunt van het huidige conflict en de meest recente escalatie ervan vorige maand. De Amerikaanse regering en pro-Westerse denktanks noemen de "eerste aanval" van de RIM als zijn betrokkenheid bij het conflict in Oost-Oekraïne. Volgens het Centrum voor Internationale Veiligheid en Samenwerking (CISAC) van de Stanford Universiteit is het aantal strijders dat door de RIM naar Oost-Oekraïne is gestuurd of dat door de RIM is opgeleid onbekend, hoewel een rapport stelt dat de RIM medio juni 2014 "groepen van vijf tot zes strijders" vanuit Rusland naar Oost-Oekraïne heeft gestuurd. De paramilitaire tak van de RIM, het Imperialistische Legioen, is sinds januari 2016 niet meer actief geweest in Oekraïne. In sommige rapporten wordt echter beweerd dat "sommige individuen ervoor kozen om te blijven en te blijven vechten." In recentere jaren zijn ook beweringen gedaan dat leden van de RIM hebben gevochten in het Syrische conflict en in Libië aan de zijde van generaal Haftar.

Na deze "eerste aanval" beweert CISAC van Stanford dat zij van 2015 tot 2020 "een transnationaal netwerk hebben opgebouwd," hoewel - zoals eerder opgemerkt - hun succes in dat streven gebaseerd is op verslagen van twijfelachtige authenticiteit en/of betekenis, met name in de Verenigde Staten. Hun vermeende rol aan de kant van de separatisten in de Donbass is echter door Amerikaanse denktanks gebruikt om aan te voeren dat de RIM de beleidsdoelen van Moskou bevordert, waaronder volgens hen "het aanwakkeren van blank supremacistisch extremisme in Europa en de Verenigde Staten".

Sommige denktanks in de VS, zoals Just Security, gebruikten de RIM om te stellen dat de Russische regering een belangrijke rol speelt in "transnationale blanke suprematie" als gevolg van "een wederzijdse genegenheid tussen westerse blanke supremisten en de Russische regering". Zij beweren dat omdat Rusland de aanwezigheid van de RIM in eigen land "tolereert", "het Kremlin de groei van rechtsextremisme in Europa en de Verenigde Staten faciliteert die bedreigingen voor de stabiliteit van democratische regeringen verergeren."

Wat Just Security echter verzuimt te vermelden is, dat de RIM zich luidkeels heeft verzet en geprotesteerd tegen de regering van Poetin en door de Russische regering werd bestempeld als een extremistische groepering en dat er zelfs invallen zijn gedaan door de Russische politie in hun kantoren vanwege hun verzet tegen het leiderschap van Poetin. Tot de adviseurs van Just Security behoorden met name Avril Haines, voormalig plaatsvervangend directeur van de CIA en deelnemer aan Event 201, alsmede Jake Sullivan, voormalig plaatsvervangend stafchef van Hillary Clinton op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Haines en Sullivan bekleden thans de functies van respectievelijk Bidens directeur van de Nationale Inlichtingendienst (d.w.z. de hoogste inlichtingendienst van het land) en Bidens Nationale Veiligheidsadviseur.

Het Ontstaan van "Binnenlandse Terreur"

Als gevolg van de huidige escalatie van de gebeurtenissen in Oekraïne lijkt het onvermijdelijk dat de pogingen om de RIM te gebruiken om Rusland af te schilderen als een drijvende kracht achter "transnationaal blank supremacisme" weer de kop zullen opsteken. Een van de doelstellingen van deze pogingen lijkt minimalisatie van de rol die neonazigroepen als het Azov-Bataljon, de neonazistische paramilitaire eenheid die is ingebed in de Nationale Garde van Oekraïne, actief spelen in de huidige vijandelijkheden.

In januari van dit jaar publiceerde Jacobin een artikel over de pogingen van de CIA om een opstand te ontketenen in Oekraïne, waarin werd opgemerkt dat
"alles wat we weten wijst erop dat [de groepen die door de CIA worden getraind] neonazi's omvatten die extreemrechtse terroristen overal ter wereld inspireren."
Het citeert een rapport van West Point uit 2020, waarin staat dat:
"Een aantal prominente personen binnen extreemrechtse groeperingen in de Verenigde Staten en Europa zochten actief naar relaties met vertegenwoordigers van extreemrechts in Oekraïne, in het bijzonder het Nationaal Korps en zijn geassocieerde militie, het Azov-Regiment." Het voegt eraan toe dat "in de VS gevestigde personen hebben gesproken of geschreven over hoe de in Oekraïne beschikbare opleiding hen en anderen zou kunnen helpen bij hun paramilitaire activiteiten in eigen land."
Zelfs de FBI, hoewel meer publiekelijk bezorgd over de RIM, moest toegeven dat in de VS gevestigde blanke supremacisten banden hebben gecultiveerd met de groep, waarbij het Bureau in een aanklacht uit 2018 verklaarde dat Azov "wordt verondersteld te hebben deelgenomen aan het opleiden en radicaliseren van in de Verenigde Staten gevestigde blanke supremacistische organisaties." Daarentegen ontbreekt nog steeds het bewijs van concrete banden van een enkele Amerikaanse burger met de RIM.

Nu de CIA een opstand steunt waarvan prominente voormalige CIA-medewerkers beweren dat ze zich "over meerdere grenzen heen zal verspreiden", is het veelzeggend dat het Azov-Bataljon deel uitmaakt van de strijdkrachten die door de CIA worden getraind en bewapend als onderdeel van deze " op handen zijnde opstand ". Het lijkt erop dat de CIA vastbesloten is om wederom een self-fulfilling prophecy te creëren, door precies dat netwerk van "wereldwijde blanke suprematie" te kweken waarvan inlichtingendiensten hebben beweerd dat het de "volgende" grote bedreiging zal zijn na het wegebben van de coronacrisis.

De integratie van de RIM-groep in de verhaallijn zou ook een reden tot bezorgdheid moeten zijn. Het lijkt aannemelijk, gezien de aanmerking van de groep als terroristisch voordat het conflict plaatsgreep, alsmede de vermeende vroegere banden met het conflict in Oekraïne, dat een door de CIA getrainde Oekraïense opstandeling, misschien van een groep als Azov of een equivalent, zich vrijwillig zou voordoen als een lid van de RIM, waardoor de RIM kan worden bestempeld als het "nieuwe Al Qaeda", met een uitvalsbasis die handig is gelegen in Rusland en hun aanwezigheid aldaar "getolereerd" wordt door Moskou. Dit zou zeker de nu alomtegenwoordige verhaallijn dienen, waarin Poetin wordt gelijkgesteld met Adolf Hitler in de nasleep van het besluit van Rusland om een militaire campagne in Oekraïne te beginnen. Het zou ook dienen om de tot nu toe grotendeels sluimerende Oorlog tegen Binnenlands Terrorisme, waarvan de infrastructuur vorig jaar nog door de regering-Biden werd gelanceerd, serieus van start te laten gaan.

Terwijl 6 januari werd gebruikt om steun voor voormalig president Donald Trump gelijk te stellen met neonazisme en blank supremacisme, wordt in recente artikelen die volgden op de recente militaire campagne van Rusland tegen Oekraïne, deze "Poetin als Hitler"-verhaallijn doelbewust gekoppeld aan Amerikaanse Republikeinen. Amerikaanse conservatieven zijn de afgelopen jaren lange tijd het mikpunt geweest van angstzaaierij over "binnenlandse terreur" (zij vormen overigens ook de meerderheid van de wapenbezitters).

Een hoofdartikel van Robert Reich van 1 maart dat gepubliceerd werd in The Guardian, beweert
"de wereld is angstaanjagend verwikkeld in een strijd op leven en dood tussen democratie en autoritarisme."
Reich stelt verder dat de inval van Rusland in Oekraïne
"is een nieuwe koude oorlog... Het grootste verschil tussen de oude koude oorlog en de nieuwe is dat het autoritaristische neofascisme niet langer alleen een externe bedreiging vormt voor Amerika en Europa. Een versie ervan groeit ook binnen West-Europa en de VS. Het heeft zelfs een van de grootste politieke partijen van Amerika overgenomen. De door Trump geleide Republikeinse partij steunt Poetin niet openlijk, maar de animus van de Republikeinse partij ten opzichte van democratie uit zich op manieren die Poetin en andere autocraten bekend voorkomen."
Andere artikelen met soortgelijke beweringen verschenen onder andere alleen al in de afgelopen week in The New York Times en The Intercept.

Op 2 maart volgde Salon het stuk van Reich met een vergelijkbaar hoofdartikel met de titel "Hoe blanke suprematie de Republikeinse liefdesaffaire met Vladimir Poetin voedt," dat eindigt met de bewering dat
"de Republikeinse Partij van vandaag is Amerika's en 's werelds grootste blanke supremacistische en blanke identiteitsorganisatie" en "dat 'conservatisme' en racisme hier in Amerika nu volledig één en dezelfde zaak zijn".
Terwijl deze vertroebeling van de werkelijkheid met betrekking tot de relatie tussen Poetin, de Republikeinse Partij van de VS en blank supremacisme escaleert, zien we ook dat inlichtingendiensten in Europa en de VS in toenemende mate het verzet tegen coronamaatregelen, zoals lockdowns en vaccinatiemandaten, koppelen aan neonazisme, blank supremacisme en extreemrechts, vaak met weinig tot geen bewijs. Dit gebeurde onlangs met het Vrijheidskonvooi in Canada, terwijl Duitse veiligheidsdiensten en -ambtenaren nog maar enkele dagen geleden beweerden dat zij niet langer een onderscheid kunnen maken tussen "extreemrechtse radicalen" en degenen die zich verzetten tegen vaccinatiemandaten en coronabeperkingen. Deze pogingen om verzet tegen coronamaatregelen in verband te brengen met "binnenlands terrorisme" en extreemrechts gaan echter terug tot 2020.

Naast deze trends lijkt het ook onvermijdelijk dat het etiket "Russische desinformatie", dat de afgelopen jaren is gebruikt en misbruikt zodat elk afwijkend verhaal vaak als van oorsprong "Russisch" werd bestempeld, in deze context waarschijnlijk een comeback zal maken en de rechtvaardiging zal vormen voor een fanatieke online censuurcampagne en met name op social media, waarvan dit "transnationale blanke supremacistische netwerk" naar verluidt afhankelijk is voor zijn vermeende succes.

De op handen zijnde "wereldwijde blanke supremacistische" terreurdreiging lijkt, als we onze ongewoon vooruitziende inlichtingenmedewerkers moeten geloven, het "volgende" te zijn dat de wereld zal overkomen nu de coronacrisis tanende is. Het lijkt er ook op dat de CIA zichzelf tot vroedvrouw heeft gekroond en Oekraïne heeft gekozen als de geboorteplaats van deze nieuwe "terreurdreiging", die niet alleen de volgende oorlog bij volmacht zal ontketenen tussen het Amerikaanse imperium en zijn tegenstanders, maar ook het excuus om de "Oorlog tegen het Binnenlands Terrorisme" in Noord-Amerika en Europa te initiëren.

Zie: https://www.thelastamericanvagabond.com/ukraine-new-al-qaeda/
Over de Auteur:
Whitney Webb schrijft voor The Last American Vagabond. Ze heeft eerder geschreven voor MintPress News, Ben Swann's Truth In Media. Haar werk verscheen onder andere op Global Research, het Ron Paul Institute en 21st Century Wire. Ze woont momenteel met haar gezin in het zuiden van Chili.