In oktober 2019, toen de oorlog in Oost-Oekraïne zich voortsleepte, bezocht de Oekraïense president Volodymyr Zelenski Zolote, een stad die midden in de "grijze zone" van Donbas ligt, waar meer dan 14.000 doden waren gevallen, voornamelijk aan pro-Russische zijde. Daar trof de president de geharde veteranen van extreemrechtse paramilitaire eenheden die de strijd tegen separatisten op slechts enkele kilometers afstand voortzetten.
Verkozen op basis van een trapsgewijze vermindering van vijandelijkheden met Rusland, was Zelenski vastbesloten om de zogenaamde Steinmeier-formule van de toenmalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken Walter Steinmeier, die opriep tot verkiezingen in de Russischtalige regio's Donetsk en Lugansk, ten uitvoer te brengen.
In een rechtstreekse confrontatie met militanten van het neonazistische Azov-Bataljon, die een campagne waren begonnen om het vredesinitiatief te saboteren onder de naam "Nee tegen Capitulatie", stuitte Zelenski op een muur van onverzettelijkheid.
Toen oproepen tot terugtrekking uit de frontlinies resoluut werden afgewezen, bezweek Zelenski voor de camera. Hij verzocht de strijders dringend: "Ik ben de president van dit land. Ik ben 41 jaar oud. Ik ben geen verliezer. Ik kwam naar jullie toe en zei: haal de wapens weg."
Zodra de video van de stormachtige confrontatie zich verspreidde over de Oekraïense social media kanalen, werd Zelenski het doelwit van een furieuze backlash.
Andriy Biletsky, de trotse fascistische leider van het Azov-Bataljon die ooit plechtig beloofde "de blanke rassen van de wereld te leiden in een laatste kruistocht... tegen de door Semieten aangevoerde Untermenschen", verklaarde duizenden strijders naar Zolote te zullen brengen als Zelenski nog verder zou aandringen. Ondertussen fantaseerde een parlementslid van de partij van de voormalige Oekraïense president Petro Porosjenko openlijk dat Zelenski door een granaat van een militant in stukken zou worden geblazen.
Hoewel Zelensky een kleine terugtrekking bewerkstelligde, escaleerden de neonazistische paramilitairen hun "Geen capitulatie"-campagne. En binnen enkele maanden laaiden de gevechten in Zolote weer op, waardoor een nieuwe cyclus van schendingen van het akkoord van Minsk op gang kwam.
Tegen die tijd was Azov formeel opgenomen in het Oekraïense leger, terwijl zijn burgerwachtvleugel, bekend als het Nationaal Korps, in het hele land werd ingezet onder toezicht van het Oekraïense ministerie van Binnenlandse Zaken en naast de Nationale Politie. In december 2021 zou Zelenski tijdens een ceremonie in het Oekraïense parlement de eretitel "Held van Oekraïne" toekennen aan een leider van de fascistische Rechtse Sector.
Een grootschalig conflict met Rusland was op handen en de afstand tussen Zelenski en de extremistische paramilitairen slonk snel.
Op 24 februari, toen de Russische president Vladimir Poetin troepen naar Oekraïne stuurde met als officiële doelstelling het land te "demilitariseren en te denazificeren", begonnen de Amerikaanse media aan een eigen missie: het ontkennen van de macht van neonazistische paramilitairen over de militaire en politieke domeinen van het land. Zoals de door de Amerikaanse regering gefinancierde National Public Radio benadrukte: "Poetins uitlatingen [over denazificatie] zijn beledigend en feitelijk onjuist".
In hun poging de invloed van het nazisme in het hedendaagse Oekraïne terzijde te schuiven, vonden de Amerikaanse media hun meest effectieve PR-instrument in de figuur van Zelenski, een voormalig TV-ster en komiek met een Joodse achtergrond. Een rol die de acteur die politicus werd gretig op zich nam.
Maar zoals we zullen zien, heeft Zelenski niet alleen terrein prijsgegeven aan de neonazi's om hem heen, hij heeft hen zelfs een centrale rol toevertrouwd in de oorlog van zijn land tegen de pro-Russische en Russische strijdkrachten.
De Joodsheid van de president als PR-instrument van de westerse media
Uren voor de toespraak van president Poetin op 24 februari, waarin hij denazificatie tot doel van de Russische activiteiten verklaarde, vroeg de Oekraïense president Volodymyr Zelenski "hoe een volk dat acht miljoen van zijn burgers verloor in de strijd tegen nazi's het nazisme kon steunen," aldus de BBC.
Opgegroeid in een niet-religieus Joods gezin in de Sovjet-Unie in de jaren 1980, bagatelliseerde Zelenski in het verleden zijn afkomst. "Het feit dat ik Joods ben staat nauwelijks op nummer 20 op mijn lange lijst van gebreken," grapte hij tijdens een interview uit 2019, waarin hij weigerde verder in detail te treden over zijn religieuze achtergrond.
Vandaag de dag, nu Russische troepen steden als Mariupol aanpakken die effectief onder controle staan van het Azov-Bataljon, schaamt Zelenski zich niet langer om zijn Joodsheid aan de grote klok te hangen. "Hoe kan ik een nazi zijn?" vroeg hij zich hardop af tijdens een openbare toespraak. Voor de Amerikaanse media, die in een informatieoorlog tegen Rusland verwikkeld zijn, is de Joodse achtergrond van de president een essentieel instrument voor public relations geworden.
Hieronder volgen enig voorbeelden van de wijze waarop de Amerikaanse media Zelenski inzetten als schild tegen beschuldigingen van welig tierend nazisme in Oekraïne (zie hierboven voor een mix daarvan op video):
- PBS NewsHour maakte melding van Poetins opmerkingen over denazificatie met een kanttekening: "ook al is president Volodymyr Zelenski Joods en kwamen zijn ooms om in de Holocaust."
- Op Fox & Friends verklaarde voormalig CIA-medewerker Dan Hoffman, dat "het het toppunt van hypocrisie is om de Oekraïense natie op te roepen tot denazificatie - hun president is per slot van rekening Joods."
- Op MSNBC zei de Democratische senator van Virginia, Mark Warner, dat Poetins "terminologie, schandalig en aanstootgevend als die is - 'denazificeren' terwijl meneer Zelenski een heuse Joodse president is. Deze kerel [Poetin] is bezig met zijn eigen soort persoonlijke jihad om het grotere Rusland te herbouwen."
- De Republikeinse senator Marsha Blackburn zei op Fox Business dat ze "onder de indruk was van president Zelenski en hoe hij heeft standgehouden. En voor Poetin om dan te zeggen 'we gaan denazificeren' en Zelenski is Joods."
- In een interview met Wolf Blitzer van CNN hekelde generaal John Allen Poetins gebruik van de term "denazificeren", terwijl de journalist en voormalig lobbyist voor Israël zijn hoofd in afschuw schudde. In een apart interview met Blitzer mopperde de zogenaamde "Oekraïne- klokkenluider" en in Oekraïne geboren Alexander Vindman, dat de bewering "duidelijk absurd is, er is echt geen grond voor ... u wees erop dat Volodymyr Zelenski Joods is ... de Joodse gemeenschap [wordt] omarmd. Het staat centraal in het land en dit nazi-narratief slaat nergens op, dit fascistische narratief. Het is verzonnen als een voorwendsel."
In feite was Zelenski's belangrijkste financiële geldschieter, de Oekraïens-Joodse oligarch Igor Kolomoisky, een essentiële weldoener van het neonazistische Azov-Battalion en andere extremistische milities.
Met steun van Zelenski's belangrijkste geldschieter ontketenen neonazistische militanten een golf van intimidatie
Het in de Oekraïense Nationale Garde geïntegreerde Azov-Bataljon wordt beschouwd als de meest ideologisch fanatieke en militair gedreven eenheid die vecht tegen pro-Russische separatisten in de oostelijke Donbas-regio.
Met door de nazi's geïnspireerde Wolfsangel-insignes op de uniformen van de strijders, die zijn gefotografeerd met nazi-SS-symbolen op hun helmen, "staat Azov bekend om zijn associatie met neonazi-ideologie ... [en] wordt verondersteld te hebben deelgenomen aan het opleiden en radicaliseren van in de VS gevestigde blanke suprematie organisaties," volgens een aanklacht van de FBI tegen verschillende Amerikaanse blanke nationalisten die naar Kiev waren afgereisd om met Azov te trainen.
Igor Kolomoisky is een Oekraïense energiebaron van Joodse afkomst en is een van de belangrijkste financiers van Azov sinds de oprichting ervan in 2014. Hij financierde eveneens privémilities als de Dnipro- en Aidar-Bataljons en gebruikte deze als persoonlijke knokploegen ter bescherming van zijn financiële belangen.
In 2019 ontpopte Kolomoisky zich als de belangrijkste geldschieter van Zelenski's presidentiële kandidatuur. Hoewel Zelenski corruptiebestrijding tot het hoofdthema van zijn campagne maakte, onthulden de Pandora Papers dat hij en zijn groep van intimi grote betalingen van Kolomoisky in een schimmig web van offshore-rekeningen verstopten.
Toen Zelenski in mei 2019 aantrad behield het Azov-Bataljon de feitelijke controle over de strategische zuidoostelijke havenstad Mariupol en de omliggende dorpen. Zoals Open Democracy constateerde: "Azov heeft zeker de politieke controle over de straten in Mariupol gevestigd. Om deze controle te behouden moeten ze gewelddadig reageren, zelfs indien niet van overheidswege, op elke openbare gebeurtenis die voldoende afwijkt van hun politieke agenda."
Aanvallen door Azov in Mariupol omvatten onder meer mishandeling van "feministen en liberalen", die een mars hielden op de Internationale Vrouwendag.
In maart 2019 vielen leden van het Nationale Korps van het Azov-Bataljon het huis van Viktor Medvedchuk binnen, de oppositieleider in Oekraïne, waarbij ze hem beschuldigden van verraad vanwege zijn vriendschappelijke relaties met Vladimir Poetin, de peetvader van Medvedchuks dochter.
De regering van Zelenski escaleerde de aanval op Medvedchuk door in februari 2021 verschillende door hem gecontroleerde mediakanalen te sluiten met openlijke goedkeuring van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en door de oppositieleider drie maanden later wegens verraad gevangen te zetten. Zelenski rechtvaardigde zijn acties met het argument dat hij "het gevaar van Russische agressie op het informatiedomein moest bestrijden."
Vervolgens opende het Nationaal Korps van Azov in augustus 2020 het vuur op een bus met leden van de partij van Medvedchuk, Patriotten voor Leven, waarbij verscheidene mensen door met rubber beklede stalen kogels gewond raakten.
Zelenski faalde in het beteugelen van neonazi's en werkte uiteindelijk met hen samen
Na zijn mislukte poging om neonazistische militanten in oktober 2019 in de stad Zolote te demobiliseren, riep Zelenski de strijders op om rond de tafel te gaan zitten en vertelde aan verslaggevers "Ik heb gisteren een ontmoeting gehad met veteranen. Iedereen was er - het Nationaal Korps, Azov en alle anderen."
Een paar stoelen verwijderd van de Joodse president zat Yehven Karas, de leider van de neonazistische bende C14.
Tijdens de Maidan-"Revolutie van Waardigheid", waarbij de gekozen president van Oekraïne in 2014 werd afgezet, namen C14-activisten het stadhuis van Kiev in en beplakten de muren met neonazi-insignes voordat ze hun toevlucht zochten in de Canadese ambassade.
Als voormalige jeugdafdeling van de ultranationalistische Svoboda-partij ontleent C14 zijn naam aan de beruchte 14 woorden van de Amerikaanse neonazi-leider David Lane: "We moeten het bestaan van ons volk en een toekomst voor blanke kinderen veiligstellen."
Hooligans hebben in de gehele Oekraïne een knusse relatie opgebouwd met verschillende bestuursorganen en machtige elites door op verzoek spectaculaire geweldadigheden uit te voeren voor eenieder die bereid is daarvoor te betalen.
In een bericht van Reuters van maart 2018 stond dat "C14 en het stadsbestuur van Kiev onlangs een overeenkomst hebben ondertekend die C14 toestaat een 'stadswacht' op te richten om op straat te patrouilleren," waardoor ze in feite goedkeuring van de staat krijgen om pogroms uit te voeren.
Volgens een bericht in The Grayzone leidde C14 in samenwerking met de politie van Kiev razzia's om het treinstation van Kiev te "zuiveren" van Roma.
Deze activiteit werd niet alleen goedgekeurd door het stadsbestuur van Kiev, de Amerikaanse regering zelf had er ook geen problemen mee en ontving Bondar op een officiële Amerikaanse overheidsinstelling in Kiev, alwaar hij opschepte over de pogroms. C14 bleef gedurende heel 2018 staatsfinanciering ontvangen voor "nationaal-patriottisch onderwijs."
Karas heeft beweerd dat de Oekraïense veiligheidsdienst informatie over pro-separatistische bijeenkomsten zou "doorgeven", "niet alleen [aan] ons, maar ook aan Azov, de Rechtse Sector enzovoorts."
"In het algemeen werken afgevaardigden van alle facties, de Nationale Garde, de Veiligheidsdienst van Oekraïne en het ministerie van Binnenlandse Zaken voor ons. Zo kun je grapjes maken," zei Karas.
Gedurende 2019 verdiepten Zelenski en zijn regering hun banden met ultranationalistische elementen in heel Oekraïne.
Slechts enkele dagen na Zelenski's ontmoeting met Karas en andere neonazi-leiders in november 2019, verscheen Oleksiy Honcharuk - destijds premier en plaatsvervangend hoofd van Zelenski's presidentiële kantoor - op het podium bij een neonazi-concert dat was georganiseerd door Andriy Medvedko, een van moord beschuldigd lid van C14.
Zelenski's minister voor Veteranenzaken woonde niet alleen het concert bij waar verschillende antisemitische metalbands optraden, ze promootte het concert ook op Facebook.
Eveneens in 2019 verdedigde Zelenski de Oekraïense voetballer Roman Zolzulya tegen Spaanse fans, die hem beschimpten als een "nazi". Zolzulya had geposeerd naast foto's van de nazi-collaborateur Stepan Bandera uit de Tweede Wereldoorlog en steunde openlijk het Azov- Bataljon. Zelenski reageerde op de controverse door te verklaren dat heel Oekraïne achter Zolzulya stond en omschreef hem als "niet alleen een coole voetballer maar ook een echte patriot."
In november 2021 kondigde een van de meest prominente ultranationalistische militieleden van Oekraïne, Dmytro Yarosh, aan dat hij was benoemd tot adviseur van de opperbevelhebber van de strijdkrachten van Oekraïne. Yarosh is een overtuigd aanhanger van de nazi-collaborateur Bandera en stond van 2013 tot 2015 aan het hoofd van de Rechtse Sector. Hij beloofde leiding te geven aan de "derussificatie" van Oekraïne.
Een maand later, toen de oorlog met Rusland dichterbij kwam, kende Zelenski de eretitel "Held van Oekraïne" toe aan Dmytro Kotsyubaylo, commandant van de Rechtse Sector. Kosyubaylo, bekend als "Da Vinci", heeft een wolf als huisdier op zijn basis aan de frontlinie en grapt graag tegen bezoekende journalisten dat zijn strijders hem "de botten van Russisch sprekende kinderen te eten geven."
Door Oekraïense staat gesteunde neonazi-leider pronkt met zijn invloed aan de vooravond van oorlog met Rusland
Op 5 februari 2022, slechts enkele dagen voor het uitbreken van een grootschalige oorlog met Rusland, hield Yevhen Karas van de neonazistische C14 een indringende toespraak in Kiev, bedoeld om de invloed te benadrukken die zijn organisatie en soortgelijke organisaties hadden op de Oekraïense politiek.
"LGBT en buitenlandse ambassades zeggen dat 'er niet veel nazi's waren op Maidan, misschien ongeveer 10 procent van de echt ideologische soort," merkte Karas op. "Zonder die acht procent [neonazi's] zou de effectiviteit [van de Maidan-coup] met 90 procent afgenomen zijn."
De Maidan-"Revolutie van Waardigheid" van 2014 zou een "gay parade" zijn geweest zonder de essentiële bijdrage van neonazi's, verkondigde hij.
Karas stelde verder dat het Westen Oekraïense ultranationalisten bewapent omdat "wij plezier hebben in het moorden." Hij fantaseerde ook over de balkanisering van Rusland en verklaarde dat het zou moeten worden opgesplitst in "vijf verschillende" landen.
"Als we gedood worden... zouden we strijdend in een heilige oorlog sterven"
Toen Russische troepen op 24 februari Oekraïne binnentrokken, het Oekraïense leger in het oosten omsingelden en naar Kiev oprukten, kondigde president Zelenski een nationale mobilisatie aan, wat onder meer de vrijlating uit de gevangenis inhield van criminelen, onder wie van moord beschuldigde personen die in Rusland gezocht werden. Hij zegende eveneens de distributie van wapens onder gewone burgers, alsmede hun training door geharde paramilitairen zoals het Azov-Bataljon.
Terwijl de gevechten aan de gang waren, verzamelde het Nationale Korps van Azov honderden gewone burgers, waaronder grootmoeders en kinderen, om te trainen op openbare pleinen en in opslagplaatsen, van Kharviv tot Kiev tot Lviv.
Op 27 februari werd op de officiële Twitter-account van de Nationale Garde van Oekraïne een video geplaatst van "Azov-strijders", die hun kogels insmeerden met varkensvet om Russische moslimstrijders uit Tsjetsjenië te vernederen.
Een dag later kondigde het Nationale Korps van het Azov-Bataljon aan, dat de regionale politie van Kharkiv het gebouw van de Regionale Staatsregering van de stad zou gaan gebruiken als hoofdkwartier van de verdediging. Op beelden die een dag later op Telegram werden gezet is te zien hoe het door het Azov-Bataljon bezette gebouw door een Russische luchtaanval wordt getroffen.
Zelenski gaf niet alleen toestemming voor de vrijlating van zware criminelen om zich bij de strijd tegen Rusland aan te sluiten, maar verordonneerde ook dat alle mannen van gevechtsleeftijd in het land moesten blijven. Militanten van Azov voerden dit beleid uit door burgers die de gevechten rond Mariupol probeerden te ontvluchten hardhandig aan te pakken.
Een Griekse inwoner van Mariupol die onlangs door een Griekse nieuwszender werd geïnterviewd zei "Als je probeert te vluchten loop je het risico dat je een patrouille van de Oekraïense fascisten, het Azov-Bataljon, tegen het lijf loopt", eraan toevoegend dat "zij me zouden doden en voor alles verantwoordelijk zijn".
Op online geplaatste beelden lijkt te zien te zijn hoe geüniformeerde leden van een fascistische Oekraïense militie in Mariupol met geweld en onder bedreiging van hun vuurwapens vluchtende bewoners uit hun voertuigen trekken.
Op andere videobeelden, gefilmd bij controleposten rond Mariupol, zijn Azov-strijders te zien die burgers die proberen te vluchten neerschieten en vermoorden.
Op 1 maart verving Zelenski de regionale bestuurder van Odessa door Maksym Marchenko, een voormalig commandant van het extreemrechtse Aidar-Bataljon dat beschuldigd wordt van een reeks oorlogsmisdaden in de Donbas-regio.
Terwijl ondertussen een enorm konvooi Russische pantservoertuigen Kiev naderde, plaatste Yehven Karas van de neonazistische C14 een video op YouTube vanuit een voertuig dat vermoedelijk strijders vervoert.
"Als we gedood worden, is dat fucking geweldig, want dat betekent dat we gestorven zijn in een heilige oorlog," riep Karas uit. "Als we het overleven, zal dat nog fucking beter zijn! Daarom zie ik hierin geen nadelen, alleen maar voordelen!"
Zie: https://thegrayzone.com/2022/03/04/nazis-ukrainian-war-russia/
Over de auteurs
Alexander Rubinstein is een onafhankelijke verslaggever op Substack. U kunt zich hier abonneren om gratis artikelen van hem te ontvangen in uw inbox. Als u zijn journalistiek wilt steunen, die nooit achter een paywall wordt geplaatst, kunt u hem een eenmalige donatie doen via PayPal hier of zijn verslaggeving ondersteunen via Patreon hier.
Max Blumenthal is hoofdredacteur van The Grayzone. Max Blumenthal is een bekroond journalist en de auteur van verschillende boeken, waaronder de bestsellers Republican Gomorrah, Goliath, The Fifty One Day War en The Management of Savagery. Hij heeft artikelen geschreven voor een groot aantal publicaties, vele videoreportages en verschillende documentaires, waaronder Killing Gaza. Blumenthal richtte in 2015 The Grayzone op om een journalistiek licht te laten schijnen op Amerika's staat van eeuwigdurende oorlog en de gevaarlijke binnenlandse repercussies daarvan.
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief