De documentaire What Is a Woman? van Matt Walsh is in veel opzichten zeer verontrustend en belangrijk. Voor ieder weldenkend mens zou het na het bekijken van deze film zonneklaar moeten zijn, dat de westerse cultuur volledig is vervallen tot kwaadaardige waanzin.
En toch, hoewel het spelen met definities van het woord "vrouw" en het confronteren van genderideologen met hun inconsistenties nuttig is om bewustzijn te kweken voor de waanzin die we overal om ons heen waarnemen, denk ik dat er over dat alles nog wat meer te zeggen valt.
Het probleem is dat definities in dit verband niet zoveel zin hebben.
Ik vond het interessant, dat de door Walsh geïnterviewde inheemse Afrikaanse stamleden - voor wie genderideologie mogelijk volstrekt geen rol speelt - aanvankelijk ook moeite hadden om een duidelijk antwoord te geven op de vraag: wat is een vrouw?
Dat is volkomen begrijpelijk en ik vermoed dat sommige van de willekeurige mensen aan wie Walsh die vraag op straat stelde moeite hadden met de vraag, niet zozeer vanwege genderideologie (hoewel sommigen dat ongetwijfeld wel hadden), maar omdat een dergelijke vraag weerstand oproept. Jordan Peterson, die in de documentaire te zien is, weigerde dan ook, wijselijk, om een eerlijk antwoord te geven en zei in plaats daarvan: "Wat is een vrouw? Trouw er één en ontdek het!"
Waarom kunnen we niet onmiddellijk met een antwoord komen, een duidelijke definitie? Kennelijk omdat alleen al het feit dat deze vraag gesteld wordt ons volslagen idioot lijkt. Omdat we allemaal weten wat een vrouw is. We kunnen het alleen niet precies vastleggen, definiëren en in een hokje stoppen.1 En toch weten we het, misschien wel met de hoogste zekerheid.
Het is alsof je iemand vraagt: "Wat is de lucht?" Natuurlijk weten we dat. Maar hoe kunnen we het definiëren? Na enig nadenken komen we misschien met een antwoord als "nou, het is de ruimte gezien vanaf de aarde." Maar dat geeft op geen enkele manier de volheid, de diepte weer van wat we bedoelen als we " lucht" zeggen.
Dit soort vragen brengen ons in verwarring en op een gegeven moment kunnen we alleen nog maar hulpeloos naar boven wijzen en zeggen: "Dat is de lucht." Of wijzen naar onze vriendin en zeggen: "Dat is een vrouw."
"Vrouwelijke volwassene" bijvoorbeeld, komt niet eens in de buurt van wat we bedoelen met "vrouw". Het woord 'vrouw' bergt letterlijk de geschiedenis van de gehele kosmos in zich; het gaat oneindig diep; het is verbonden met Alles en Iedereen: met ons bestaan zelf, met elke ervaring die we van de wieg tot het graf opdoen; met ons ganse verleden, de maatschappij, dromen, driften, gevoelens, aspiraties.
Het woord "vrouw", net als het woord "man" en andere woorden die een langdurig en enigszins samenhangend verleden hebben en verbonden zijn met de kern van het leven, zijn niet louter symbolen die staan voor een object, zoals het verarmde en naïeve moderne begrip van taal voor ogen heeft. Zij drukken niet alleen een hele wereld uit, maar een heel universum. Ze kunnen niet gedefinieerd worden - een woordenboek helpt niet. En toch kan hun betekenis, voor ieder weldenkend mens met een ziel, niet duidelijker zijn.
In zekere zin zou men het zelfs eens kunnen zijn met Macy Grey, die op spraakmakende wijze, tijdens een mea culpa-moment nadat ze door een bende transactivisten was lastiggevallen, zei dat vrouw zijn een "vibe" is.
Maar alleen in zekere zin. Want het is duidelijk dat wat wij onder vrouw verstaan, ook met biologie te maken heeft. Het zou alleen belachelijk zijn om deze betekenis te reduceren tot "voortplantingsorganen" of chromosomen. In veel opzichten vormen dergelijke definities een houvast, een reactie op de genderideologen. We hebben geen biologie nodig om te weten wat een vrouw is.
Dus - betekent dat dat de genderideologen vrijuit gaan? Au contraire.
Wat ik hier opmerkte, is de reden waarom de aanval op het vrouw-zijn door de gender-benders nog verraderlijker is dan het aanvankelijk lijkt: niet alleen verliezen we het recht-voor-zijn-raap, hoewel onbevredigende, biologische antwoord. Nee, hun gedachtenspinsels zijn veel destructiever en kwaadaardiger dan dat.
We dreigen de bodemloze rijkdom van ons intuïtieve, non-verbale begrip van wat een vrouw is, te verliezen. Het soort kennis dat net zo zeker is als tweemaal twee vier is en juist daarom niet in woorden kan worden uitgedrukt.
Kortom, we dreigen de geschiedenis van de gehele kosmos te verliezen; onze verbinding met de oneindige diepte van ons bestaan, met elke ervaring die we van wieg tot graf opdoen; met onze gehele geschiedenis, samenleving, dromen, driften, gevoelens, aspiraties; onze verbinding met iets hogers, dat boven onze grillen gaat, met ware liefde.
We verliezen niet alleen een of andere biologische definitie. We verliezen Alles en Iedereen.
Zie: https://luctalks.substack.com/p/what-is-a-woman?
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief