Een spike-eiwit
De aanwezigheid van het spike-eiwit wordt sterk in verband gebracht met long COVID en post-vaccinale symptomen. Studies hebben aangetoond dat spike-eiwitten vaak aanwezig zijn bij symptomatische patiënten, soms zelfs maanden na besmettingen of vaccinaties.
Het aantal gevallen van long COVID en post-vaccinale gevallen groeit in de Verenigde Staten en vormt in toenemende mate een probleem voor de gezondheidszorg.
Gegevens van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) schatten dat ongeveer 7 procent van de Amerikanen momenteel last heeft van langdurige COVID-symptomen, wat neerkomt op meer dan 15 miljoen mensen. Sommige mensen met long COVID zijn dermate verzwakt dat zij niet meer kunnen werken en hetzelfde werd gemeld bij mensen die post-vaccinale symptomen ondervinden.
Bij de VAERS-databank (Vaccine Adverse Event Reporting System) zijn meer dan 880.000 ongewenste voorvallen gemeld, die mogelijk verband houden met symptomen na toediening van de COVID-vaccins.
Statistici beweren echter dat het aantal mensen dat lijdt aan post-vaccinale syndromen veel hoger ligt.
De Canadese moleculair biologe Jessica Rose schatte een onderrapportagefactor van 31, wat neerkomt op een schatting dat meer dan 27 miljoen Amerikanen last kunnen hebben gehad van bijwerkingen na vaccinatie.
"Er zijn enorm veel mensen met letsel na vaccinatie," zei Dr. Pierre Kory op 15 oktober op een conferentie van de Front Line COVID-19 Critical Care Alliance (FLCCC).
"De aantallen zijn enorm ... ze worden onvoldoende behandeld en aan hun behoeften wordt niet voldaan."
Veel artsen wensen deze situatie echter te veranderen. De FLCCC heeft het voortouw genomen bij de behandeling van COVID-19, long COVID en post-vaccinale symptomen.
Er zijn geen grootschalige studies uitgevoerd naar de behandeling van post-vaccinale symptomen. Op basis van klinische observaties, feedback van patiënten en uitgebreid onderzoek, heeft de FLCCC zijn bijgewerkte behandelingsaanbevelingen beschikbaar gesteld.
Medeoprichter en Chief Scientific Officer van de FLCCC, Dr. Paul Marik, vertelde The Epoch Times dat aanbevelingen altijd kunnen worden gewijzigd op basis van feedback van patiënten en onderzoek naar een nieuwe behandelingsoptie.
Om de behandelingsopties te begrijpen, moet men echter eerst begrijpen hoe het spike-eiwit schade veroorzaakt.
Pathologie van spike-eiwitten
Long COVID en het post-vaccinale syndroom hebben een grote mate van overlap, aangezien beide aandoeningen in verband werden gebracht met langdurige aanwezigheid van spike-eiwitten, terwijl ook de symptomen vaak vergelijkbaar zijn.
"Het kernprobleem bij het post-vaccinale syndroom is chronische 'immuundysregulatie,'" deelde Marik mee op de FLCCC-conferentie.
Spike-eiwitten kunnen chronische ontsteking veroorzaken. Studies hebben aangetoond dat ontsteking kan leiden tot celstress, schade en zelfs de dood. Cellen vormen weefsels, verschillende weefsels vormen organen en organen maken deel uit van onze eigen fysiologische systemen. Daarom vormt letsel door spike-eiwitten een systemisch syndroom.
Spike-eiwitten veroorzaken chronische ontstekingen door dysregulatie van het immuunsysteem. Spike-eiwitten dringen immuuncellen binnen, schakelen normale immuunreacties uit en zetten in plaats daarvan pro-inflammatoire routes in gang.
De normale immuunreactie voor geïnfecteerde immuuncellen bestaat uit het vrijkomen van interferonen type 1, die signalen geven aan andere immuuncellen om de verdediging tegen virusdeeltjes te versterken. Maar het spike-eiwit vermindert deze signalering in geïnfecteerde cellen, terwijl ook niet-geïnfecteerde cellen door het spike-eiwit worden opgenomen en beschadigd als de infectie uit de hand loopt.
Volgens Marik is een cruciaal aspect van langdurige beschadiging door het spike-eiwit dat het autofagie remt, de manier waarop het lichaam beschadigde cellen recycled. Gewoonlijk proberen cellen die geïnfecteerd zijn met virusdeeltjes, deze deeltjes af te breken en als afval te verwijderen.
Studies over SARS-CoV-2-virussen hebben echter aangetoond dat autofagieprocessen bij geïnfecteerde patiënten verminderd zijn, waarbij spike-eiwitten vele maanden na de eerste blootstelling nog aanwezig zijn.
"Het spike-eiwit is een echt gevaarlijk eiwit," zei Marik. "Het schakelt autofagie uit, waardoor het spike-eiwit zo lang in de cellen kan blijven."
© The Epoch TimesDr. Paul Marik, medeoprichter van de Front Line COVID-19 Critical Care Alliance (FLCCC) en voormalig hoofd van de divisie Pulmonary and Critical Care Medicine aan de Eastern Virginia Medical School, tijdens de FLCCC-conferentie "Understanding & Treating Spike Protein-Induced Diseases" in Kissimmee, Florida, op 14 oktober 2022.
Dysfunctie van immuuncellen
De immuundysfunctie die door het spike-eiwit wordt veroorzaakt, leidt niet alleen tot ontstekingen, maar kan ook bijdragen aan de woekering van kanker en auto-immuniteit.
Commentaar: Inderdaad.
- Cancers coming back with a vengeance is very common after the COVID vax
- Stillbirths & deaths of newborns have hit "critical levels" and cases of ovarian cancer are at an all time high - Are the Covid-19 vaccines to blame?
Uit studies is gebleken dat spike-eiwitten de werking van T- en natural killer-cellen kunnen verminderen en uitputten. Deze twee celtypen zijn verantwoordelijk voor het doden van geïnfecteerde cellen en kankercellen. Daarom kan een verminderde cellulaire immuniteit van T- en natural killer-cellen bijdragen tot een vroegtijdige opruiming van met het spike-eiwit geïnfecteerde cellen.
Schade door spike-eiwitten kan leiden tot beschadigd DNA en studies hebben aangetoond dat spike-eiwitten ook het herstel van DNA kunnen verminderen. Psychologische en omgevingsstress, zoals ultraviolet licht, verontreinigende stoffen, oxidanten en vele andere factoren, kunnen routinematig schade toebrengen aan het DNA, waardoor voortdurend herstel nodig is.
Beschadigd DNA stelt cellen in staat om kanker te ontwikkelen en deze cellen moeten worden gedood om de vorming van kanker te voorkomen. Met een verminderde activiteit van T- en natural killer-cellen kan dit echter leiden tot een ongecontroleerde woekering van potentiële kankercellen.
Daarnaast zijn auto-immuunziekten gemeld na vaccinatie.
Deze ziekten kunnen verband houden met het feit dat de spike-eiwitten een hoog niveau van moleculaire nabootsing hebben, wat betekent dat de spike-eiwitten veel onderdelen bevatten die lijken op andere eiwitten in het menselijk lichaam.
Dus wanneer het immuunsysteem het spike-eiwit aanvalt vanwege de structurele overeenkomsten, kunnen de antilichamen die tegen de onderdelen van het spike-eiwit worden aangemaakt, ook reageren tegen de lichaamseigen eiwitten en weefsels. Studies hebben aangetoond dat antilichamen tegen het spike-eiwit zich ook kunnen binden aan eigen weefsels en deze kunnen aanvallen.
Spike-eiwit veroorzaakt vermoeidheid
Ook wordt het spike-eiwit in verband gebracht met dysfunctie in de mitochondriën. Beter bekend als de krachtcentrale van de cel, zijn de mitochondriën verantwoordelijk voor het winnen van energie uit de suiker die we binnenkrijgen.
Aangetoond werd dat menselijke neurale cellen die blootgesteld werden aan het spike-eiwit meer reactieve zuurstofspecies produceren, hetgeen duidt op een dysfunctie van de mitochondriën, wat wijst op een mogelijke vermindering van de energieproductie.
Mensen met long COVID en post-vaccinale syndromen ervaren vaak chronische vermoeidheid, brain fog, inspanningsintolerantie en spierzwakte. Deze symptomen worden ook vaak gezien bij mensen met mitochondriale dysfunctie, wat wijst op een mogelijk verband.
© Courtesy of the FLCCCDe slides van Dr. Paul Mariks die werden gepresenteerd op de FLCCC-conferentie in Orlando, Florida.
Gebleken is dat spike-eiwitten bijzonder schadelijk zijn voor cellen die de bloedvaten bekleden. Spike-eiwitten kunnen zich binden aan ACE2- en CD147-receptoren en ontstekingsprocessen op gang brengen.
Deze receptoren komen vooral in overvloed voor in cellen van de bloedvaten, het hart, het immuunsysteem, de eierstokken en vele andere gebieden. Het spike-eiwit kan dus ontstekingen en schade veroorzaken in de bloedvaten en aanverwante organen, wat leidt tot systemisch letsel.
Volgens Marik is letsel veroorzaakt door het spike-eiwit eerder een systemisch syndroom dan een ziekte.
"Het is geen ziekte. Het past niet in het traditionele model van een ziekte. Dit is een syndroom dat ieder orgaan aantast ... het spike-eiwit gaat overal heen ... dus dit is een multisysteemziekte, die niet het traditionele model van een ziekte volgt: één symptoom, één diagnose."
© Courtesy of the FLCCCDe slide van Dr. Pierre Kory gepresenteerd op de FLCCC-conferentie in Kissimmee, Florida.
Aangezien long COVID- en post-vaccinale symptomen beide in verband worden gebracht met de aanwezigheid van het spike-eiwit, richten de eerstelijnsbehandelingen die door de FLCCC worden aanbevolen zich daarom op twee belangrijke stappen.
De eerste stap is gericht op het verwijderen van het spike-eiwit, de tweede stap op het verminderen van de giftigheid ervan.
Daarna zal het lichaam zichzelf genezen en dit is "het primaire doel van de behandeling," aldus Marik.
De meeste eerstelijnsbehandelingen zijn gericht op het opruimen van het spike-eiwit door het reactiveren van autofagie - een proces dat door het spike-eiwit omlaag wordt gereguleerd.
Leefstijlmaatregelen kunnen autofagie stimuleren door periodiek te vasten en fotobiomodulatie. Fotobiomodulatie kan plaatsvinden door blootstelling aan de zon, aangezien zonlicht infrarode stralen bevat die autofagie in cellen stimuleren.
Periodiek vasten kan leiden tot meerdere voordelen voor de gezondheid, waaronder verbeterde insulinegevoeligheid, gewichtsverlies, minder ontstekingen en auto-immuniteit en nog veel meer.
Echter, periodiek vasten wordt niet aanbevolen voor mensen onder de 18 jaar, omdat het de groei kan belemmeren. Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven wordt ook afgeraden om periodiek te vasten. Mensen met diabetes en nierziekten wordt aangeraden om hun huisarts te raadplegen voordat ze overwegen om met periodiek vasten te beginnen.
Periodiek vasten mag dan misschien niet voor iedereen geschikt zijn, er zijn andere behandelingsopties die autofagie kunnen stimuleren en de giftigheid van het spike-eiwit kunnen verminderen
Ivermectine wordt sterk aanbevolen door de FLCCC en vele artsen die COVID, long COVID en het post-vaccinale syndroom behandelen, omdat het goedkoop en zeer toegankelijk is, een hoog veiligheidsprofiel heeft en een hoge reactiegraad.
Het middel is zeer dynamisch en er is aangetoond dat het verschillende functies heeft: antiviraal, antiparasitair, ontstekingsremmend en het bevordert tevens autofagie.
Ivermectine kan helpen bij de verwijdering van het spike-eiwit. Uit studies blijkt dat ivermectine een hogere affiniteit heeft voor het spike-eiwit en zich zal binden aan de onderdelen ervan, waardoor het spike-eiwit op doeltreffende wijze wordt geneutraliseerd en geïmmobiliseerd ter vernietiging.
Ivermectine verdedigt ook rechtstreeks de pro-inflammatoire routes die door het spike-eiwit in gang worden gezet, waaronder de NF-KB-route, die ontstekingseiwitten (ook wel cytokinen genoemd) en de toll-like receptor 4 activeert.
De artsen van de FLCCC menen dat ivermectine en periodiek vasten "synergetisch" kunnen werken om het spike-eiwit uit het lichaam te verwijderen en bevelen aan om ivermectine met of net na een maaltijd in te nemen.
Ook kan ivermectine zich binden aan ACE2 en CD147, waardoor wordt voorkomen dat het spike-eiwit cellen met deze receptoren binnendringt en daarin ontstekingen veroorzaakt. Bovendien hebben studies aangetoond dat ivermectine de door mitochondriën geproduceerde energie in stand kan houden, zelfs onder omstandigheden met weinig zuurstof.
Kory zei dat ongeveer 70 tot 90 procent van zijn patiënten met het post-vaccinale syndroom reageren op het geneesmiddel, meestal binnen 10 dagen.
"Patiënten kunnen worden ingedeeld als reagerend op ivermectine of niet-reagerend ... de niet-reagerende - [zijn] eigenlijk een groep patiënten die moeilijker te behandelen zijn," aldus Marik.
Aan patiënten die niet reageren - meestal na vier tot zes weken behandeling - wordt een agressievere behandeling aanbevolen.
Bij overdosering kan ivermectine verwarring, desoriëntatie en mogelijk zelfs de dood veroorzaken. Het geneesmiddel heeft echter een hoog veiligheidsprofiel wanneer het in redelijke doses wordt gebruikt. Er is weinig literatuur over het gebruik ervan bij zwangere vrouwen, dus waarschuwt de FLCCC tegen het gebruik ervan tijdens de zwangerschap.
"Ivermectine heeft voortdurend bewezen verbazingwekkend veilig te zijn voor menselijk gebruik," schreef Dr. Satoshi Ohmura, de ontdekker van ivermectine als medeauteur van zijn studie.
"Het is zelfs dermate veilig, met minimale bijwerkingen, dat het kan worden toegediend door niet-medisch personeel en zelfs door analfabeten in afgelegen plattelandsgemeenschappen, op voorwaarde dat zij een zeer elementaire, relevante training hebben gehad."
© innovationcompounding.com/screenshot by The Epoch TimesNaltrexon, een medicijn dat is goedgekeurd voor opioïden- en alcoholverslaving en dat in lage dosis wordt gebruikt ter behandeling van long COVID.
Naltrexon in lage dosis (LDN) kwam onlangs in het nieuws als optie voor de behandeling van long COVID.
"We gebruiken het al vele, vele maanden," zei Marik. "Naltrexon in lage dosis is een zeer krachtig ontstekingsremmend medicijn. Het wordt gebruikt bij veel chronische ontstekingsziekten."
In klinisch opzicht hebben de FLCCC-artsen veel van de symptomen van hun patiënten zien verbeteren na behandeling met LDN, hoewel het maanden kan duren voordat de voordelen duidelijk zichtbaar zijn.
Gewone naltrexon wordt doorgaans gebruikt om overdosering bij gebruikers van verdovende middelen te voorkomen. Wanneer het echter wordt verlaagd tot ongeveer een tiende van de normale concentratie, tot 1 mg tot 4,5 mg in LDN, verandert het mechanisme van het geneesmiddel drastisch.
LDN heeft een ontstekingsremmend effect; studies wijzen uit dat het in staat is ontstekingsbevorderende toll-like receptoren te blokkeren, de productie van pro-inflammatoire cytokinen te verminderen en ontstekingscascades te blokkeren.
LDN brengt de activiteit van Th1- en Th2-cytokinen in evenwicht.
Th1-cytokinen hebben de neiging een pro-inflammatoire reactie te produceren om intracellulaire parasieten te doden en auto-immuunactiviteiten te bevorderen. Th2-cytokinen hebben doorgaans een meer ontstekingsremmende werking en kunnen de activiteit van Th1-cytokinen tegengaan.
LDN moduleert selectief dit evenwicht door de Th1-activiteit te verminderen en de Th2-cytokineactiviteit te verhogen.
Klinisch is aangetoond dat LDN effectief is tegen post-COVID en post-vaccinale neurologische symptomen. Volgens de FLCCC is het effectief tegen neuropathische pijn, brain fog, vermoeidheid, bell's palsy en gezichtstintelingen.
Dit komt omdat LDN ook de neuro-inflammatie vermindert. Het werkt neuroprotectief en kan de bloed-hersenbarrière passeren en de ontstekingsacties van de microglia, die functioneren als immuuncellen in de hersenen, verminderen.
© Shallow DOFBosbessen
Resveratrol is een nutraceutisch middel dat vaak voorkomt in fruit. Het zit in pinda's, pistachenoten, druiven, rode en witte wijn, bosbessen, veenbessen en zelfs cacao en pure chocolade.
Men kan het kan ook middels vitaminen binnenkrijgen, maar de biologische beschikbaarheid van resveratrol is over het algemeen laag en daarom beveelt de FLCCC aan het samen met quercetine in te nemen.
Resveratrol is ontstekingsremmend en heeft een anti-oxidante werking. Studies hebben aangetoond dat het selectief is in het doden van kankercellen. Het activeert DNA-herstelpaden en kan daardoor cellulaire stress verminderen en de vorming van kankercellen voorkomen.
In onder druk staande cellen kan resveratrol de door de mitochondriën geproduceerde reactieve zuurstofspecies verminderen en autofagie bevorderen. In dierstudies met fruitvliegen en nematoden verlengde het gebruik van resveratrol hun levensduur, wat wijst op de anti-verouderings- en levensverlengende eigenschappen van de molecule.
© Corbis
Net als ivermectine is aspirine ook een geneesmiddel waarvan is vastgesteld dat het veelzijdige uitwerkingen heeft op de gezondheid.
Aspirine werkt ontstekingsremmend en is een antistollingsmiddel. Het middel vermindert dus de kans op vorming van micro-stolsels in de bloedvaten. Uit studies blijkt dat het ook de pro-inflammatoire routes en oxidatieve stress kan verminderen, terwijl het tevens een neuroprotectieve werking heeft.
Een veelgehoorde klacht van een groot aantal mensen die lijden aan post-COVID vaccinale syndromen zijn neurocognitieve stoornissen. Dit omvat brain fog en perifere neuropathische pijn.
Studies bij patiënten met de ziekte van Alzheimer toonden aan dat het innemen van aspirine gepaard ging met een tragere cognitieve achteruitgang, hoewel de resultaten in verschillende onderzoeken tegenstrijdig waren.
Uit dierstudies bleek dat ratten die aspirine kregen minder cognitief achteruitgingen. Studies bij ratten met beschadigde zenuwen wezen uit, dat aspirine door zijn ontstekingsremmende werking ook neuroprotectief kan zijn.
Het gebruik van aspirine kan bijwerkingen veroorzaken bij zwangerschap, alsmede bloedingen.
© Sergey Tarasov/ShutterstockMelatonine Molecule.
Melatonine is een hormoon dat door de pijnappelklier wordt geproduceerd om een rustgevende slaap te bevorderen. Het heeft zowel ontstekingsremmende als anti-oxidante eigenschappen.
Melatonine bevordert in de cellen de gezondheid van de mitochondriën door het verminderen van actieve zuurstofspecies. Omdat de mitochondrie veel zuurstof gebruikt, kan het bij stress door milieutoxines, zoals straling of blootstelling aan spike-eiwitten, reactieve zuurstofspecies produceren.
Melatonine, een anti-oxidant, kan daarom oxidatieve schade voorkomen. Studies tonen aan dat het ook lekkage van elektronen uit mitochondriën voorkomt en daardoor de energieproductie maximaliseert.
Het bevordert tevens autofagie door de blokkade van het autofagie pad op te heffen, waardoor de cel wordt geholpen bij het afbreken van het spike-eiwit en de verwijdering van deze giftige eiwitten wordt gestimuleerd.
Door zijn anti-oxidatieve eigenschap herstelt melatonine door vrije radicalen beschadigd DNA. Melatonine en zijn metabolieten activeren ook genen die DNA-herstel bevorderen en onderdrukken genactiviteit die tot beschadigd DNA kan leiden.
Melatonine heeft ook anti-kanker eigenschappen. Dierstudies over melatonine wezen uit, dat dieren die melatonine toegediend kregen minder tumoren ontwikkelden.
De FLCCC beveelt melatonine ook aan bij de behandeling van tinnitus, een symptoom van post-vaccinale schade en long COVID. Het symptoom is een suizend geluid in de oren, dat de slaap kan verstoren als het ernstig is. Melatonine kan het suizen helpen verminderen, zodat mensen beter kunnen slapen.
Zowel long COVID als het post-vaccinale syndroom worden veroorzaakt door de belasting met het spike-eiwit en schade door blootstelling aan het spike-eiwit en hebben daarom een grote mate van overlapping voor wat betreft de behandeling.
Artsen merken echter kleine verschillen in bepaalde klinische verschijningsvormen tussen beide aandoeningen, met als gevolg dat de FLCCC verschillende behandelingen voorstelt.
"Het lijkt erop dat bij de mensen met vaccinatieletsel het belangrijkste symptoom en het voornaamste orgaan neurologisch van aard is," aldus Marik. Hij neemt waar dat ruwweg "meer dan 80% van de patiënten met vaccinatieletsel een zekere mate van neurologische stoornis vertonen."
Volgens Marik kunnen post-vaccinale symptomen ook moeilijker te behandelen zijn dan long COVID en zijn ze hardnekkiger, waarbij sommige patiënten bijna twee jaar lang slopende symptomen hebben.
Daarom is de behandeling van mensen met post-vaccinale symptomen "agressiever en meer gericht op de hersenen," aldus Marik.
"Het lijkt erop dat long COVID beter wordt naarmate de tijd verstrijkt. Hoewel het bij sommige patiënten blijft bestaan, lijkt het tot op zekere hoogte vanzelf over te gaan," zei Marik. "Het probleem met de door vaccinatie getroffen patiënten is dat het kan aanhouden. We hebben patiënten die in december 2020 zijn gevaccineerd ... [die] nog steeds zwaar, ernstig letsel ondervinden."
"De twee zijn vergelijkbaar, maar we hebben veel meer nadruk gelegd op het vaccinatieletsel omdat het een veel moeilijker te behandelen ziekte is."
Marina Zhang woont in New York en verslaat gezondheid en wetenschap voor The Epoch Times. Neem contact met haar op via marina.zhang@epochtimes.com.Zie: https://www.theepochtimes.com/spike-protein-disrupting-immune-function-in-millions-after-covid-infection-or-vaccination-heres-how-its-being-treated_4813835.html
Commentaar: Nog een interview door The Epoch Times met patholoog Dr. Ryan Cole over hetzelfde onderwerp.