© unknownBrandenburgse Poort
Half december zijn er twee dingen gebeurd die ons kunnen helpen begrijpen waar het debat over de "Rechtsorde" in de EU om draait.
Er werd een veelgeprezen akkoord bereikt over de opschorting van de EU-middelen voor Hongarije. In wezen werd de deur opengehouden voor Hongarije om al het geld te ontvangen waar het recht op heeft, als het doorgaat met het doorvoeren van een aantal hervormingen om "de rechtsorde te versterken."
Maar daar ging het akkoord niet echt over. De stemming in de EU-Raad over de Hongaarse fondsen werd doelbewust gecombineerd met een stemming over twee andere onderwerpen: Een wereldwijde minimumbelasting op bedrijfswinsten en een hulppakket van 18 miljard euro voor Oekraïne. Beide waren gericht op het verdiepen van supranationale politieke afhankelijkheidsstructuren in plaats van het oplossen van een echt probleem.
Er was geen gemeenschappelijke EU-lening nodig om die 18 miljard euro voor Oekraïne vrij te maken. Dat geld kan door de lidstaten zelf worden bijgedragen. Hongarije is er in feite in geslaagd een oplossing te onderhandelen die een verdere gemeenschappelijke schuld van de EU vermijdt (de hulp aan Oekraïne zal niet uit de EU-begroting worden betaald). De enige reden waarom de EU-commissie in de eerste plaats meer gemeenschappelijke schulden wilde, was om een cultuur van gemeenschappelijke EU-leningen te creëren. Tot dusver is dat slechts één keer gelukt, namelijk om het zogenaamde Covid-verlichtingspakket te financieren. En dat werd politiek "verkocht" als een eenmalige uitzondering, die nooit meer zou worden herhaald. Sindsdien blijft de Commissie echter proberen dit nog eens te doen.
De wereldwijde minimumbelasting werd ontworpen om het concurrentievoordeel van kleinere landen (die de belastingtarieven van grotere economieën gemakkelijker kunnen onderbieden om buitenlandse investeringen aan te trekken) uit te wissen, en om de machtigste Europese economieën te bevoordelen. Hoewel het een "wereldwijde" belasting wordt genoemd, blijft deze in werkelijkheid hoofdzakelijk beperkt tot de EU. De VS hebben zich uit de overeenkomst teruggetrokken.
Ook hier kon Hongarije een overeenkomst sluiten die zijn eigen belastingstructuur ongewijzigd liet. Hongarije's "ondernemingsbelasting" - niet gebaseerd op winst, maar op omzet - zal meetellen voor de "minimum" belasting op bedrijfswinsten, die in Hongarije dus ongewijzigd blijft steken op een zeer lage negen procent.
Het cruciale punt is dat de EU (en de leidende machten daarin) bij deze onderhandelingen niet in de eerste plaats probeerden de rechtsorde in Hongarije te versterken. Hun doel was de bevoegdheden van de lidstaten te verzwakken. De kwestie van Hongarije's EU-fondsen kon alleen worden geregeld als ook de andere twee zaken werden opgelost. Hongarije's instemming met de versterking van supranationale structuren werd een de facto voorwaarde om zijn geld te ontvangen. Hongarije voerde een succesvol achterhoedegevecht. Toch was de overeenkomst ook een kleine stap voorwaarts voor EU-federalisten die streven naar een "Verenigde Staten van Europa."
Ondertussen nam Duitsland een onrustbarende wet aan die mensen aanmoedigt om hun medeburgers te bespioneren en hen te rapporteren als ze kritiek uiten ten aanzien van de Duitse "constitutionele orde".
Aanvankelijk was de wet alleen bedoeld om een EU-richtlijn voor de bescherming van "klokkenluiders" uit te voeren, als zij melding maken van inbreuken op EU-regelgeving. Maar de linkse Duitse regering veranderde het wetsontwerp op het laatste moment in een instrument voor een politieke machtsgreep in Duitsland. U kunt het ontwerp en de wijzigingen hier lezen.Van essentieel belang is dat de wet bepaalt dat ambtenaren, zoals politieagenten en leraren, ontslagen kunnen worden zonder rechterlijke beslissing als ze geacht worden in strijd te handelen met de Duitse grondwet. Dat is een enorme verandering in de rechtspositie van ambtenaren, die tot nu toe alleen ontslagen konden worden als voor de rechter bewezen werd dat zij in strijd met de grondwet handelden. Met de nieuwe regel hoeft dat niet meer bewezen te worden. Beschuldigingen volstaan.
Maar het bespioneren van buren blijft niet beperkt tot staatsorganisaties. Bedrijven met minstens 50 werknemers moeten - op eigen kosten - "Meldestellen" - ("meldpunten") oprichten, waar iedereen melding kan maken als hij denkt iets onoorbaars gezien, gehoord of anderszins waargenomen te hebben. Niet iets illegaals op zich - burgers kunnen incidenten melden die weliswaar niet illegaal zijn, en misschien zelfs beschermd worden door het grondrecht op vrijheid van meningsuiting, maar waaruit lijkt dat iemand kritiek heeft op de grondwet van Duitsland. En dat kan genoeg zijn om een ambtenaar te ontslaan. Slachtoffers kunnen de beslissing voor de rechter aanvechten, maar dan wel op eigen kosten.
Vrijheid van meningsuiting blijft dus beschermd door de grondwet. Maar als men die uitoefent, kan men zijn baan verliezen. En dat geldt niet alleen voor ambtenaren. Want waarom zou de wet dan ook van toepassing zijn op particuliere bedrijven? Daar, net als bij overheidsorganisaties, kunnen "klokkenluiders" hun collega's "anoniem" aanklagen. En vanaf dat moment kan de klokkenluider niet ontslagen worden, zolang de melding wordt onderzocht.
Stel dat u leerkracht bent, en dat u een hekel hebt aan een andere leerkracht op uw school - misschien omdat u ook een linkse activist bent, en de ander nogal conservatief overkomt. Misschien zei hij iets denigrerends over de EU? Of de regering? Of het genderdebat? Geef hem of haar gewoon aan.
Of misschien bent u binnen uw particuliere bedrijf jaloers op de baan van een collega die u zelf graag zou willen hebben? Gewoon melden. Als u dit doet om iemand te schaden, en onwaarachtig, bepaalt de wet dat u gestraft kunt worden. Maar omdat beschuldigers anoniem kunnen blijven, kan dat nooit bewezen worden.
Of misschien bent u bang dat u door uw bedrijf om wat voor reden dan ook ontslagen wordt? Doe gewoon aangifte tegen iemand. Vanaf dat moment, totdat de zaak is onderzocht, kunt u niet ontslagen worden.
De Duitse "basiswet" is een mooie en eerlijke wet. Maar interpretaties kunnen in de loop der tijd veranderen. Het verbiedt bijvoorbeeld discriminatie op basis van "geslacht." De opstellers van de basiswet bedoelden daarmee dat er geen discriminatie tussen mannen en vrouwen mag zijn. Tegenwoordig wordt in een nieuwe interpretatie van die passage onder "geslacht" "gender" verstaan, hoewel dat juridisch niet vaststaat. Stel nu dat een collega op het werk verklaart dat er volgens hem slechts twee biologische geslachten zijn, en dat het huwelijk voor man en vrouw moet zijn. Hoewel dat een volkomen rechtsgeldige opvatting is, kan hij nu worden aangegeven wegens afwijking van de grondwet. Dat hoeft niet voor de rechter bewezen te worden: Een of andere bureaucraat kan besluiten dat die persoon de staat niet langer kan dienen.
Bij particuliere bedrijven kunnen werkgevers besluiten dat zij niet gezien willen worden als een plaats met een bedrijfscultuur die kritiek op "diversiteit" tolereert. Hoewel de wet niets zegt over gevolgen voor wie afwijkt van wat als de geest van de grondwet wordt beschouwd, kunnen er in de praktijk zeer ernstige gevolgen optreden.
Tenslotte stelt de wet politieke partijen nieuwe strategische mogelijkheden ter beschikking in hun streven naar politieke macht. Om een willekeurige partij te kiezen, zouden de Groenen bijvoorbeeld kunnen besluiten om op strategische wijze activisten te plaatsen in grote bedrijven en overheidsinstellingen (of om degenen die daar al aanwezig zijn te activeren), en vervolgens iedereen aan te geven die het niet met hen eens is. Het resultaat zou een politieke zuivering van staatsinstellingen en grote bedrijven kunnen zijn.
Wat de "rechtsorde" betreft, een van de conceptuele pijlers daarvan is de veronderstelling van onschuld "totdat het tegendeel is bewezen." De Duitse wet draait dat om: Hoewel men juridisch nog steeds geacht wordt onschuldig te zijn, kan in materieel opzicht uw bestaan worden vernietigd als u verdacht wordt van "verkeerde" opvattingen.
Stelt u zich eens voor wat er zou gebeuren als Viktor Orbán een dergelijke wet in Hongarije zou aannemen. Hoe zou de EU, hoe zouden Duitse media en politici reageren? Ik laat het aan uw verbeelding over.
Zie: https://corvinak.hu/en/velemeny/2022/12/29/what-would-happen-if-orban-did-what-germany-just-did
Commentaar: Hongarije houdt voet bij stuk. Verbastering van mensenrechten, herdefiniëring van de samenleving en monetaire manipulatie staan niet op de agenda van Orbán.