Oost ontmoet West
Tucker Carlson reisde naar Moskou af voor een 2 uur durend, onbewerkt, ongefilterd interview met president Poetin.
Dat op zichzelf is al ongekend.
Het is ongekend omdat enkele miljoenen Amerikanen daadwerkelijk zullen luisteren naar president Poetin die zijn gedachten uit (om nog maar te zwijgen van enkele miljoenen anderen in de westerse wereld).
Laten we eerlijk zijn: de meeste Amerikanen hebben president Poetin in feite nog nooit een volledige gedachte horen uitspreken. In plaats daarvan wordt het internet gebombardeerd met verwaterde en verguisde impressies - met een overvloed aan onflatteuze foto's die men midden in een toespraak van hem maakte, alsof dit dient ter vervanging van het daadwerkelijk luisteren naar wat hij te zeggen heeft.
De meerderheid van de Amerikanen heeft de slechte gewoonte om snel een oordeel te vellen en indrukken op te doen zonder al te veel tijd te nemen om hetgeen wat ze onder ogen krijgen te begrijpen. De hele wereld beschouwt Amerikanen op deze manier, als een snelle consumptiemaatschappij die haar politiek niet veel anders behandelt dan haar fastfoodkeuzes. Als Amerikanen niet blij zijn met dit beeld van zichzelf, dan is de beste manier om dit tegen te gaan om daadwerkelijk de aandacht op te brengen om dit interview te bekijken en er een serieuze discussie over aan te gaan. Want wat president Poetin denkt, of Amerikanen dat nu leuk vinden of niet, heeft op dit moment ook duidelijk invloed op het welzijn van Amerikaanse levens, laat staan op de economie van de Verenigde Staten.
Vladimir Poetin is al meer dan 19 jaar president van Rusland. (Van 31 december 1999 tot 7 mei 2000, van 7 mei 2000 tot 7 mei 2008 en van 7 mei 2012 tot heden). Hij was ook vier jaar lang premier van Rusland, van 2008-2012. Het is dus enigszins belachelijk dat de meeste Amerikanen in feite heel weinig weten over hoe president Poetin werkelijk denkt en wat zijn bedoelingen zijn met Rusland en zijn relatie met de rest van de wereld, terwijl hij in feite vaak zijn best doet om zijn gedachten zo duidelijk mogelijk te verwoorden in tal van toespraken, die worden vertaald en overgeschreven in het Engels, zoals bij de jaarlijkse conferentie van de Valdai Discussie Club, waar hij urenlang vragen beantwoordt van het Russische publiek en zelfs vragen uit het buitenland.
Eigenlijk was het heel wat om een leider van een land te horen spreken over zijn interacties met verschillende presidenten van Amerika, die vijf Amerikaanse presidenten (Bill Clinton, George Bush Jr., Barack Obama, Donald Trump en Joe Biden) omvatten en een periode van acht Amerikaanse presidentiële termijnen bestrijken. Dit zou de mensen in de zaal al het gevoel moeten geven dat ze zich tegenover iemand met een schat aan ervaring bevinden.
En het verrast niet dat er nu een blitzkrieg van nieuwsflitsen voorbijkomt, bedoeld voor degenen die deze 2 uur durende discussie nog niet hebben gezien en in een paniekopwelling duidelijk bedoeld zijn als wanhopige afschrikking, waarbij Amerikanen worden gewaarschuwd om "niet je tijd te verdoen" met het luisteren naar de "barbaar" die zijn perspectief probeert te delen met de "beschaafde" westerse wereld. "Er valt hier niets te zien mensen, echt niet!" Hij verkoopt niets anders dan leugens... toch?
Het feit dat president Poetin het interview begon met de vraag aan Tucker "Is dit een talkshow of een serieus gesprek?," zette duidelijk de toon, om het zo maar te zeggen. Dit was zo anders dan de typische manier waarop Amerikaanse nieuwsverslaggeving plaatsvindt; in 2-5 minuten durende soundbites. Een deel van de reden waarom dit werkelijk begrip in de weg staat, is te wijten aan het simpele feit dat geschiedenis niet kan worden uitgelegd in 2-5 minuten durende soundbites. Er worden honderden boeken geschreven over deze onderwerpen, maar we kunnen de president van Rusland niet een paar passages uit horen spreken?
En de andere reden waarom het averechts werkt, is omdat het gebruikt kan worden om vaak van onderwerp te veranderen, wat het publiek ervan weerhoudt om eens even rustig na te denken over iets dat ze hebben gehoord. Het is zelfs zo dat president Poetin enige malen, ondanks het feit dat hij meerdere minuten aan het woord was om een vraag te beantwoorden, na zo'n interruptie van een andere vraag over een heel ander onderwerp, tegen Tucker zei dat hij nog niet klaar was met het beantwoorden van de vraag.
Deze manier van discussiëren is niet dat president Poetin "dictatoriaal" is, of "er niet aan gewend is om ondervraagd te worden over zijn redenen om dingen te doen," het is in feite de manier waarop een werkelijk beschaafd persoon op verantwoorde wijze onderwerpen bespreekt die het leven van miljarden mensen op deze planeet zullen beïnvloeden. Waarom zouden we überhaupt denken dat zulke grote vragen zulke kleine antwoorden verdienen?
Want ondanks een groot gebrek aan respect van de kant van de Amerikanen voor het leiderschap van president Poetin, is de grimmige realiteit nu eenmaal dat wat Rusland beslist en hoe het zijn relaties kiest, van groot belang is voor de manier waarop de wereldeconomie zal functioneren en dus heeft Rusland wel degelijk een mondiale stem, en we zouden er goed aan doen om in ieder geval de tijd te nemen om naar dit ene interview te luisteren, want onze toekomst staat niet langer los van de toekomst van Rusland.
Omwille van deze reden besloot ik een overzicht te maken van het gesprek van president Poetin met Carlson, voor het geval iemand verdwaald zou raken in de lange antwoorden, die in feite boordevol belangrijke geschiedenislessen zaten.
De volledige transcriptie en video van het interview vindt u op de website van het Russische Kremlin.
President Poetin begint met een geschiedenisles over het ontstaan van de Russische staat, die meer dan 1.000 jaar geleden ook de regio Kiev omvatte. Als we het zouden hebben over de verdiensten van de huidige grenzen van de VS, met inbegrip van het bezit van Puerto Rico en Hawaï, zouden we verwachten dat er een zekere mate van geschiedenis voorhanden zou zijn om te verklaren hoe dergelijke dingen tot stand zijn gekomen en waarom, althans vanuit Amerikaans oogpunt, deze regionale bezittingen gerechtvaardigd zijn.
Wat echter in schril contrast staat met wat Poetin hier schetst, is het werkelijke bestaan van de Verenigde Staten, die, of we dat nu leuk vinden of niet, gevormd werden ten koste van de inheemse volken die er al woonden - in schril contrast met deze grote olifant in de kamer, schetst Poetin eigenlijk een Russische geschiedenis met Oekraïne (dat tot relatief kort geleden nog Russisch was) die meer dan 1.000 JAAR teruggaat!
Laten we daar eens bij stilstaan. Zelfs Tucker Carlson maakte het president Poetin nogal moeilijk vanwege dit lange verhaal over de Russische geschiedenis rond de regio die vandaag de dag bekend staat als Oekraïne, maar die in werkelijkheid pas kort geleden langs kunstmatige weg is ontstaan (we zullen zo ingaan op de vraag waarom dat zo is).
Dus, in tegenstelling tot de Amerikaanse gebieden, was Oekraïne meer dan 1.000 jaar geleden oorspronkelijk Russisch en heeft TOT OP DE DAG VAN VANDAAG een sterke Russische identiteit, cultuur en taal, die door ongeveer 1/3 van de Oekraïense bevolking overwegend wordt gesproken.
Merk op dat de bruine regio de Krim is, die etnisch Russisch is en Russisch spreekt, zoals zelfs Tucker Carlson in zijn overzicht van het interview in zijn hotelkamer toegaf en het niet oneens was met de uitkomst van het referendum op de Krim om terug te keren naar Rusland. Hij bracht de Krim ter sprake in de context van de poging om tot een akkoord te komen over het beëindigen van de oorlog in Oekraïne en dat een van de voorwaarden die door het westen werden gesteld was dat de Krim zou worden teruggegeven aan Oekraïne... tegen het referendum van de Krimbewoners in. Zelfs Carlson is het ermee eens dat dit een krankzinnige eis is en dat het volk op de Krim in wezen Russisch is en dat ook wil blijven.
Maar het volstaat te zeggen dat het nog steeds een algemeen Amerikaans falen is dat een genocide, inclusief de instelling van concentratiekampen die ook wel bekend staan als reservaten, werd gepleegd tegen de inheemse volken zonder al te veel weerstand van het Amerikaanse volk. Deze wandaden moeten op zijn minst publiekelijk worden erkend.
Dit is wel het toppunt van ironie van de Verenigde Staten, die zich onophoudelijk luidruchtig en met veel bombarie bemoeien met de relatie tussen Rusland en Oekraïne, maar niet eens hun eigen bestaan kunnen rechtvaardigen met dezelfde zwart-witnorm die ze op Rusland toepassen.
Voor alle duidelijkheid: president Poetin had het in zijn gesprek met Carlson niet over de inheemse volken. Dit is echter wel een punt dat de Russische regering en haar PR en pers al vele malen naar voren hebben gebracht en dit standpunt wordt door de niet-westerse wereld (die op dit moment meer dan 70% van de wereldbevolking uitmaakt) vaak ter sprake gebracht en grotendeels gedeeld.
En het belangrijkste is dat het punt TERECHT is.
Terug naar de discussie van president Poetin met Carlson - president Poetin legt uit dat in de 9e eeuw het Kievse Rijk twee machtscentra begon te ontwikkelen, Kiev en Novgorod.
© WikipediaNovgorod en Kiev zijn rood onderstreept. De gekleurde regio's op de kaart tonen de vorstendommen van het Kievse Rijk (na de dood van Jaroslav I in 1054).
Wat daarna volgt is met name belangrijk, niet alleen voor Amerikanen, maar voor Russen en Oekraïners.
President Poetin stelt: "De volgende, zeer belangrijke datum in de geschiedenis van Rusland was 988. Dit was de doop van Rusland, toen prins Vladimir, de achterkleinzoon van Rurik, Rusland doopte en bekeerde tot de orthodoxie, of het oosterse christendom. Vanaf dat moment begon de gecentraliseerde Russische staat sterker te worden. Waarom? Vanwege één grondgebied, geïntegreerde economische banden, één en dezelfde taal en, na de doop van Rusland, hetzelfde geloof en dezelfde heerschappij onder de prins. De gecentraliseerde Russische staat begon vorm te krijgen."Prins Vladimir staat bekend als Vladimir de Grote en regeerde als Prins van Novgorod en Grootvorst van Kiev. Het was Vladimir de Grote die de twee machtscentra, Kiev en Novgorod, verenigde onder één leiderschap. Het is uitermate belangrijk dat het Vladimir de Grote was die het orthodoxe/oosterse christendom invoerde en Rusland doopte, aangezien hij ook door de Oekraïense regering en het Oekraïense volk van vandaag wordt erkend als hun grootse voorouderlijke leider, die zij Volodymyr de Grote noemen.
De extreemrechtse Oekraïense nationalisten gebruiken zelfs het symbool van de drietand, ook bekend als de tryzub, om de grootse heerschappij van Volodymyr de Grote van 1000 jaar geleden aan te duiden.
De bovenstaande OUN-B vlag (ook gebruikt door hun paramilitaire eenheid UPA) staat bekend als de "Bloed en Bodem" vlag. De nationalistische slogan "Bloed en Bodem" ontstond in Nazi-Duitsland om het ideaal van een raciaal gedefinieerd nationaal lichaam (bloed) verenigd met een nederzettingsgebied (bodem) uit te drukken. Voor meer hierover verwijs ik naar mijn verhandeling "How the Ukrainian Nationalist Movement Post-WWII was Bought and Paid for by the CIA."
Over de auteurZie: https://cynthiachung.substack.com/p/on-president-putins-interview-with?https://cynthiachung.substack.com/p/on-president-putins-interview-with
Word lid van haar Substack en krijg toegang tot de wekelijkse nieuwsbrief met artikelen van Cynthia Chung. Bezoek ook risingtidefoundation.net, een non-profitorganisatie die Cynthia samen met haar echtgenoot Matthew Ehret oprichtte vanuit Montreal in Canada, die zich inzet voor het verbeteren van intercultureel begrip en dialoog tussen oost en west. Rising Tide Foundation wenst een brug te slaan tussen oost en west en biedt daarnaast diensten aan zoals geopolitieke analyses, onderzoek op het gebied van kunst, filosofie, wetenschappen en geschiedenis.
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief