Volgens de Bondsdag bepaalt het wetsvoorstel dat "bezit en verwerving worden bestraft met een minimumstraf van drie maanden gevangenisstraf, en verspreiding met een minimumstraf van zes maanden gevangenisstraf." De overtredingen die in artikel 184b van het Wetboek van Strafrecht worden geregeld, worden daarom als overtredingen aangemerkt en niet als misdrijven."
In 2021 werd het bezit van kindermisbruikmateriaal voor het eerst geclassificeerd als misdrijf, nadat minister van Justitie Christine Lambrecht van de Sociaal-Democratische Partij (SPD) een minimumstraf van een jaar voor het misdrijf had ingevoerd. Door deze stap werd de daad als misdrijf aangemerkt, wat het drie jaar lang bleef tot deze meest recente herclassificering.
Rainer Becker, voorzitter van de vereniging "Deutsche Kinderhilfe - Die ständige Kindervertretung," wees erop dat Duitsland met deze wetswijziging een richtlijn van de Europese Unie zou kunnen schenden die kinderpornografische media classificeert als een ernstig strafbaar feit.
De Christen-Democratische Unie (CDU) en de Christelijk-Sociale Unie van Beieren (CSU) gaven een verklaring van bezwaar af. "De verspreiding, het bezit en de verwerving van kinderporno moeten in principe als misdrijven geclassificeerd blijven," zo luidt de verklaring.
"Ook al heeft de verhoging van de strafmaat in artikel 184b van het Wetboek van Strafrecht in 2020 in bepaalde gevallen tot praktische problemen geleid, een algemene verlaging van de strafmaat is de verkeerde oplossing. Een verandering moet beperkt blijven tot de probleemgevallen en deze op een effectieve manier oplossen. Wetenschappelijke bevindingen tonen aan dat als het strafkader naar beneden verschuift, de opgelegde straffen in de praktijk meestal ook lager zijn."
De beweegreden achter het verlagen van het misdrijf naar een overtreding omvatte het rekening houden met ouders en leerkrachten van kinderen die de inhoud downloaden om de rechtshandhaving te informeren. "Dergelijke gevallen hebben zich vooral voorgedaan bij ouders en leerkrachten van oudere kinderen of jongeren die kinderporno aantroffen en dit doorgaven aan andere ouders, leerkrachten of de schoolleiding om hen van het probleem op de hoogte te stellen," aldus artikel 1 van het wetsvoorstel.
Het westvoorstel vervolgt: "Een verlaging naar een misdrijf is ook dringend nodig om adequaat en met de nodige flexibiliteit te kunnen reageren op het grote aandeel jeugdige daders. Ook hier handelen de daders over het algemeen niet om seksueel opgewonden te worden door de kinderpornografische inhoud, maar eerder uit een drang die typisch is voor de adolescente ontwikkelingsfase, zoals naïviteit, nieuwsgierigheid, zucht naar avontuur of de wens om indruk te maken."
Ondanks het feit dat het wetsvoorstel dergelijke omstandigheden erkent, maakt het echter geen uitzonderingen maar stelt het bezit van kinderpornografie in zijn geheel naar beneden bij - een feit dat niet onopgemerkt is gebleven bij pro-pedofiele campagnevoerders.
De stap werd al toegejuicht door een beruchte Duitse pro-pedofiele activistengroep. Bekend als Krumme-13, of kortweg K13, wordt de activistische groep beschreven als een "zelfhulporganisatie" voor "pedoseksuelen."
In een blogpost van 17 mei, geschreven door de oprichter, betreurt K13 dat "geen enkele politicus van enige fractie zich verontschuldigd heeft bij de duizenden en duizenden getroffenen die het slachtoffer werden" van de wet uit 2021 die het bezit van materiaal over seksueel misbruik van kinderen strafbaar stelde.
Een jubelende aankondiging die door de beruchte Duitse pro-pedofiele groep Krumme-13 werd gedeeld.
De beruchte groep werd opgericht door Dieter Gieseking, die herhaaldelijk in staat van beschuldiging werd gesteld wegens het bezit van kinderporno.
In 1996 werd Gieseking veroordeeld tot achttien maanden gevangenisstraf, waarvan hij één jaar uitzat, voor aanklachten in verband met het exploiteren van een postorderbedrijf voor kinderporno vanuit een bestelbusje. In 2003 verscheen Gieseking opnieuw voor de rechter op beschuldiging van het bezit van kinderpornografisch materiaal dat was verkregen tussen juli 1999 en januari 2001. De porno op Giesekings computer werd gevonden na een huiszoeking in augustus 2001. Zijn apparaten bevatten in totaal 216 beeldbestanden van naakte kinderen en hij werd veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf.
Destijds werd Gieseking ook beschuldigd van het linken naar een kinderpornopagina op zijn website. Deze link werd ontdekt door jugendschutz.net, een organisatie die door de federale overheid werd opgezet om minderjarigen online te beschermen.
In een interview met Taz Online in 2014 riep Gieseking op tot het verlagen van de toestemmingsleeftijd naar 12 jaar en zei dat seksuele interacties tussen volwassenen en peuters "apart besproken" zouden moeten worden.
"Het taboe rond pedofilie moet eindelijk op alle niveaus in de samenleving doorbroken worden. Als een pedofiel uit de kast kan komen zonder bang te hoeven zijn voor uitsluiting of zelfs demonisering, dan is dat de beste preventie tegen kindermisbruik," vertelde Gieseking aan de Duitse online krant.
"Voor baby's en peuters en basisschoolleerlingen is de seksuele component in zo'n 'relatie' problematisch. Dit zou apart besproken moeten worden. Vanuit het oogpunt van seksueel beleid is een toestemmingsleeftijd van 12 jaar gepast en langverwacht in de huidige verlichte samenleving. Er zijn jongens en meisjes die het initiatief nemen tot een vriendschappelijke en seksuele relatie met een pedoseksueel. Daarom is er behoefte aan een hervorming van het seksueel strafrecht die recht doet aan alle betrokkenen."
Via K13 lobbyen Gieseking en zijn medestanders voor het verlagen van de toestemmingsleeftijd en het legaliseren van kinderporno. K13 voert ook campagne voor het decriminaliseren van seksuele relaties tussen volwassenen en kinderen.
"Het legaliseren van duidelijk zelfbepaalde seksualiteit tussen ouderen en mensen onder de 14 jaar biedt de beste bescherming tegen feitelijk seksueel geweld tegen kinderen," schreef Gieseking in een andere petitie aan de regering, terwijl hij opriep tot afschaffing van de artikelen 176 [Seksueel misbruik van kinderen] en 188 [Verspreiding, verwerving en bezit van pornografisch materiaal van kinderen] van het wetboek.
Gieseking lobbyt al jaren bij de regering voor veranderingen in de wetgeving. Afgelopen najaar aanvaardde de Bondsdag een petitie over kinderrechten die was opgesteld door Gieseking en die artikel 6 van de Basiswet wijzigt door verklaringen over kinderrechten toe te voegen en stelt dat "kinderen moeten worden gezien als wettelijke onderdanen met hun eigen rechten."
Onder de rechten die in de petitietekst worden opgesomd, bevindt zich de bewering dat kinderen "het recht hebben om inspraak te hebben in alle zaken die hun emotionele, mentale en fysieke welzijn beïnvloeden" en "het recht hebben op de vrije ontwikkeling van hun persoonlijkheid."
"Seksuele zelfbeschikking" is opgenomen in artikel 2 van de Basiswet onder de zinsnede "vrije ontwikkeling van de persoonlijkheid," een feit waar Gieseking zijn volgers op zijn website zeker op heeft gewezen.
Zie: https://reduxx.info/pro-pedophile-activist-group-celebrates-as-germany-decriminalizes-child-porn-possession/
Commentaar: Nadat Reduxx dit artikel op X had geplaatst, probeerde Community Notes in eerste instantie het verhaal in diskrediet te brengen, maar, ongebruikelijk voor CN, trokken ze hun correctie later weer in: Hoewel de vooruitzichten voor westerse landen in het algemeen nogal somber zijn, lijkt Duitsland in het bijzonder nogal zijn best te doen om achteruitgang te bewerkstelligen: