
Schuilkelder in Belgorod, Rusland
Tijdens een oorlog vindt er veel vandalisme plaats. Mensen vermoorden elkaar gewoon voor de lol. Geen strategisch doel. Of de etnische haat is zo erg. Ze willen gewoon moorden. Dat gebeurt in Belgorod.
Zoals elk groot land kent Rusland vele subculturen. De mensen hier zijn er trots op dat zij in de schoonste stad van Rusland wonen. En dat is ook zo. Je zult nooit afval zien. De plantsoenen worden gesnoeid en verzorgd. Net als in de Truman Show. Een filmset. Zelfs de schuilkelders zijn mooi. En er zijn er nu honderden. De beschaving vecht terug tegen de chaos.
Voor het overgrote deel van deze oorlog richtte Oekraïne zich in deze regio op militaire - en infrastructuurdoelen.
Maar op 30 december veranderde de strategie. Ze bombardeerden het centrale plein. Vijfentwintig doden. Er waren er meer die de krantenkoppen haalden. Zoals het deel van het gebouw dat instortte door een Tochka-U een paar weken geleden. Maar de meeste halen het nieuws niet. Tijdens een oorlog heb je meer dan een dozijn doden nodig om dat te bereiken. De rest blijft het gekmakende gedruppel van slachtingen. Op de dag van mijn aankomst in de grensstreek werden een moeder en kind gedood door een drone.

Schade door een 'Oekraïense' (NAVO) raketaanval in Belgorod, Rusland.
Rondrijdend in Belgorod zie je willekeurige kuilen van de raketaanvallen, ingeslagen winkelpuien en pokdalige muren. Dit zijn burgerstraten. Geen op regels gebaseerde orde hier. Honderden witgeschilderde betonnen
schuilkelders waar mensen in kunnen rennen als de sirene gaat. En die gaat veel. Een half dozijn keer per dag. Soms hoor je het werk van de luchtverdediging. Soms niet.
Waarom veranderde het beleid? Wat is het strategische doel om burgers aan te vallen? Het lijkt nergens op te slaan. Ik zou me hetzelfde afvragen in Donestk. Geen luchtalarmsirenes daar. Dat heeft geen zin. De frontlinies zijn te dichtbij. Je bent dood voordat je weet wat er er gebeurd is. Maar waarom? Volgens mij weten zelfs de Oekraïners dat niet.

© @johnnyjmils
Een mix van ontspoord beleid, wraak en, nou, toe maar, we gaan gewoon een paar Russen vermoorden. Ruzzians, orcs, untermenschen, noem ze zoals je wilt. Daar is een grote stad. Laten we die gewoon bombarderen. Goede kans dat we wat Russen doden. Of ze terroriseren. Keren ze zich tegen hun regering. Nou, dat pakte anders uit. Wanhoop? We weten niet wat we anders moeten doen. Laten we dat gewoon proberen. Een vreemde mengelmoes van beleid die de hele campagne van Oekraïne en de NAVO heeft bepaald. En als je eenmaal begint, is het moeilijk om te stoppen. Je hebt die morele grens al overschreden. Belgorod, het nieuwe Donetsk.
Velen hebben de stad verlaten. Maar de meesten blijven. Het is draaglijk. Zoals de 23-jarige Kristina. Zes maanden zwanger. Haar flatgebouw werd twee keer geraakt. Dus verhuist ze naar een veiligere buurt. Ze zucht diep. "De stress is niet goed voor de baby." Dat is wel heel zachtjes uitgedrukt.

© @johnnyjmilsKristina in Belgorod
En nu heeft Rusland zijn offensief in Charkov gelanceerd. En Oekraïne verliest meer grondgebied.Ze zeggen dat ze moeten stoppen met het bombarderen van Belgorod. Ik vermoed eerder dat het ook iets te maken heeft met het winnen van deze verdomde oorlog. Maar burgers van je veel machtigere buurman bombarderen, vormde nooit een goede strategie.
De enige goede strategie in een oorlog die niet te winnen is, is vrede sluiten. Iets waar de verstandigen binnen de NAVO langzaam naar toe beginnen te werken. Ook al hebben zovelen zoveel geïnvesteerd. Ze zullen gewoon niet stoppen totdat ze gedwongen worden. Wat wordt de volgende misleide, wanhopige fout die alleen maar meer levens zal kosten? En de Oekraïense - en NAVO-belangen verder schade zal toebrengen?
Aanvallen met Amerikaanse wapens binnen het Russische 'vasteland?' Dat zal alleen maar leiden tot meer territoriumverlies. Degenen die beweren dat ze Oekraïne steunen, als een soort gestoorde masochisten, doen zichzelf alleen maar meer kwaad aan.
Zie: https://x.com/johnnyjmils/status/1793611593428709716
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief