© Ludovic MARIN / POOL / AFPDe Duitse bondskanselier Olaf Scholz woont een gezamenlijke persconferentie bij met de Franse president in het paleis Schloss Meseberg in Meseberg, Oost-Duitsland, op 28 mei 2024.
Maar Theodor Weimer, de baas van de eens zo machtige Deutsche Börse, beschreef zijn geboorteland Duitsland.
Commentaar: Wiki: 'Deutsche Börse is een Duitse multinationale onderneming die een marktplaats biedt voor het organiseren van de handel in aandelen en andere effecten. [...] behaalde in mei een omzet van 114,19 miljard euro.'
En hij had volkomen gelijk. Na een reeks catastrofale beleidsfouten van centristische leiders is er voor Duitsland geen weg meer terug - en de neergang zal vanaf dit punt alleen maar versnellen.
In een toespraak voor Beierse ondernemers die in april werd gehouden, maar pas deze week op YouTube werd gepubliceerd, nam Weimer geen blad voor de mond. Een land dat prat ging op zijn efficiëntie, dat zichzelf zag als de motor van Europa en pronkte met zijn formidabele exportmachine was, zoals hij het uitdrukte, aan het afglijden naar de status van een derdewereldland.
De coalitieregering onder leiding van kanselier Olaf Scholz was volgens hem "rampzalig," Duitsland was "economisch op weg om een ontwikkelingsland te worden" en "één ding is duidelijk: onze reputatie in de wereld was nog nooit zo slecht."
Zijn taalgebruik werd zoals te verwachten als opruiend afgedaan. Volgens Verena Hubertz, van de parlementaire fractie van de sociaaldemocraten, is de "bizarre toespraak meer een biertent-praatje dan dat van een directeur van een Dax-genoteerd bedrijf," terwijl Sandra Detzer, van de Groenen, zei dat het zwartmaken van politici "onze politieke cultuur en het prestige van de Duitse economie zou schaden."
Nou, misschien. En toch was het enige waar Weimer zich echt schuldig aan maakte het soort klare taal waar Britse zakelijke leiders bekend om stonden voordat ze in de ban raakten van woke aanstellerij en zich beperkten tot linkse cliché's over een grote overheid. En Weimer had volkomen gelijk: de Duitse economie betaalt de prijs voor een decennium van beleidsfouten en voor de zelfgenoegzame veronderstelling dat de 20e-eeuwse zware industrie de economie voor altijd in stand kon houden.
Onder de zwaar overschatte Angela Merkel, die ondanks de lof die haar door de gevestigde orde van het "Remain"-kamp wordt toegezwaaid een rampzalige erfenis heeft nagelaten, heeft Duitsland twee grote beleidsfouten gemaakt.
Ten eerste baseerde het zijn economisch model op goedkoop Russisch gas als brandstof voor een industriële machine die gebaseerd was op chemicaliën en auto's waarvoor enorme hoeveelheden energie nodig waren (één BASF-fabriek verbruikt meer gas dan heel Zwitserland). De kerncentrales werden in een opwelling gesloten, fracking werd genegeerd, ook al heeft Duitsland schalieolie en -gas in overvloed, en wind- en zonne-energie werden niet snel genoeg gebouwd om het te vervangen.
Het resultaat? Toen Vladimir Poetin Oekraïne binnenviel en het gas werd afgesloten, zat de Duitse industrie opgescheept met zowat de hoogste energiekosten ter wereld, waardoor het concurrentievermogen in één klap teniet werd gedaan.
Commentaar: 'Afgesloten?' Het westen blies Nord Stream op. En Europa verwierp het aanbod van Rusland om gas via een andere pijpleiding te sturen en koos in plaats daarvan voor LNG uit de VS tegen een prijs die vier keer zo hoog was en met een leveringssnelheid die de behoeften niet kon dekken, waarop de VS dreigde hun toevoer 'af te sluiten' vanwege: groene agenda: Biden's suspension of LNG exports challenged by 16 states
Intussen stimuleerde de regering Merkel een enorme toename van immigratie met dezelfde argumenten die Groot-Brittannië kent over een vergrijzende bevolking die veel jonge mensen nodig heeft om alle vacatures op te vullen.
Maar immigranten beschikken, net als elders, niet altijd over de vaardigheden die de industrie nodig heeft en versnellen niet noodzakelijkerwijs groei. Zeker, een handjevol immigrantenondernemers kan nieuwe industrieën creëren - hoewel dat in Duitsland minder lijkt te zijn dan elders - maar velen hebben laaggeschoolde banen of een uitkering. In plaats daarvan lijkt immigratie de economie te hebben afgeremd.
Commentaar: Inderdaad; zoals te verwachten was: Germany suffering shortage of unskilled labor despite influx of 1 million migrants, will 'streamline' work permits to bring in MORE
Duitsland zit nu in een diep gat. Het is de traagst groeiende economie in de G7 dit jaar en zal in 2024 naar verwachting met een magere 0,2 procent groeien, aanzienlijk langzamer dan Groot-Brittannië. De aandelenmarkt doet het net zo slecht als die van Londen, met giganten als Linde die hun beursnotering naar New York verplaatsten, terwijl de weinige nieuwe bedrijven die wel opkomen hun aandelen elders noteren (de hele Duitse aandelenmarkt is nu zelfs minder waard dan de microchipgigant Nvidia).
De eens zo machtige auto-industrie blijft steken in het dieseltijdperk en heeft miljarden verloren aan de ontwikkeling van elektrische alternatieven om vervolgens de verkoop te zien kelderen en de Chinezen de Europese markt te zien binnenvallen.
Commentaar: 'Binnenvallen.'
Ondertussen is het land er niet in geslaagd om zich aan te passen aan het internet; er bestaan geen opkomende technische start-ups van enige betekenis. Het is waar dat het nog steeds een enorm handelsoverschot heeft, maar dat komt alleen omdat de binnenlandse vraag zo zwak is en de staatsschuld indrukwekkend laag is, vooral in vergelijking met Italië en Frankrijk.
Maar dat heeft weinig betekenis zolang de grondwettelijke "schuldenrem" de overheid verhindert om investeringen op te voeren om nieuwe industrieën te helpen ontstaan. Zelfs als er wel wordt geïnvesteerd, zoals in de grote nieuwe Tesla-fabriek buiten Berlijn die met enorme overheidssubsidies werd gebouwd, probeerden groene demonstranten te voorkomen dat deze effectief kon draaien.
Voor de onfortuinlijke Olaf Scholz is het lastig om een uitweg uit deze ellende te vinden. De sociaaldemocraten zijn de dupe van de vakbonden die afhankelijk zijn van de zware industrie, de groenen weigeren elke vorm van serieus energiebeleid toe te staan terwijl ze de groeiremmende regelgeving verdubbelen en de zogenaamd bedrijfsvriendelijke Vrije Democraten missen de slagkracht of de ideeën om ook maar iets te veranderen.
Terwijl de economie stagneert, wint de AfD aan steun onder boze kiezers, en de christendemocraten, de traditionele centrumrechtse partij, zijn nog steeds niet op de proppen gekomen met een radicaal hervormingsprogramma dat daadwerkelijk enig verschil zou maken.
Commentaar: Populistische partijen in heel Europa dreigen de gevestigde partijen omver te werpen, die op hun beurt hun best doen om deze partijen uit de macht te weren: Belgian police raid offices of top AfD candidates over 'Russia meddling' allegations ahead of EU-wide elections
Eén ding is zeker: terwijl het land afglijdt naar politieke chaos, met een absurd zwakke regering die wanhopig aan de macht probeert te blijven, is het niet bezig met het zware werk om zichzelf weer op poten te zetten voor de 21e eeuw.
Het is belachelijk om kritiek op Weimer te leveren voor het simpelweg vertellen van de waarheid. Sterker nog, het zou een opluchting zijn als sommige leiders van de Londense City en de grote Britse bedrijven hetzelfde zouden zeggen over de hachelijke vooruitzichten van de Britse economie, in plaats van te tekenen voor clichés over het verwelkomen van "stabiliteit" en "partnerschap" met een Labour-regering die net zo rampzalig zal blijken te zijn als de stuntelende Scholz-coalitie in Berlijn.
De Duitse economie daalt af naar de status van een derdewereldland en de onfortuinlijke politieke klasse heeft geen flauw idee hoe ze dat tij moet keren - en de rest van de eurozone zal meegesleurd worden.
Zie: https://news.yahoo.com/news/germany-descending-chaos-rest-eurozone-060000065.html
Commentaar: Het is misschien geen toeval dat de meest fanatieke oorlogsstokers ook de leiding hebben over economieën die het snelst achteruitgaan: