Aan het begin van mijn post-COVID economisch onderzoek, merkte ik op dat alle proactieve investeringen door de grote multinationals zouden profiteren van een verminderde "westerse" economische dominantie.
Meer specifiek merkte ik op dat als we kijken naar de investeringsvoetafdruk - waar de multinationals al het geld instoppen dat ze hebben onttrokken aan de westerse consument - zien we dat ze de afgelopen generatie zwaar hebben geïnvesteerd in de "GRIJZE Zone" op de kaart hieronder. Met die realiteit als achtergrond, zouden de multinationals dan verliezen of profiteren van de "Build Back Better"-agenda die de GELE zone een systeem van gedwongen dalingen in de levensstandaard indreef?
In wezen hebben de multinationals een win-win situatie gecreëerd. Hun BBB-beleid binnen de gele zone drijft de prijzen opzettelijk op, terwijl hun investeringen werden afgedekt door het creëren van productiesystemen met lage 'totale kosten van goederen' (TCG) buiten het westen. Ik heb eerder gezegd dat we deze toeleveringsketen goed in de gaten moeten houden, omdat vanuit een economisch standpunt wij (nationalisten) daaronder zouden lijden en de multinationals (globalisten) niet.
Laten we nu eens kijken naar de eerste indicatoren van deze dynamiek - gedeeld door de bril van het artikel in Politico [passage hieronder]:
POLITICO - [...] Vóór de [Rusland/Oekraïne] oorlog bedroeg de jaarlijkse elektriciteitsrekening ongeveer 80.000 euro. Sindsdien is die bijna verdubbeld, aldus directeur Christoph Keim, zoon van de oprichter van het bedrijf, een chemicus die na de Tweede Wereldoorlog een bedrijf opzette dat ontsmettingsmiddelen maakte. De prijzen voor klanten stegen, terwijl de winstmarges slonken.Ik hoop dat iedereen de tijd neemt om het volledige artikel te lezen. Hoewel de context specifiek gericht is op Europa, zijn de BBB-gevolgen ook van toepassing op de VS dankzij het energiebeleid van Joe Biden en Kamama Harris.
Uiteindelijk daalden de kosten. Er kwam opluchting. Maar de zaken keerden niet terug naar het niveau van voor de oorlog. In plaats daarvan kwam Keim terecht in een verontrustende nieuwe situatie, waarin de energieprijzen het dubbele bedragen van die van overzeese concurrenten.
Door deze realiteit worden duizenden soortgelijke bedrijven in het industriële hart van Europa langzaam uitgehold. Duitsland, Europa's grootste producent, is in een recessie terechtgekomen die naar verwachting tot het einde van het jaar zal duren. Zelfs Duitse boegbeelden als Volkswagen, een naam die bijna synoniem is met het machtige Das Auto zelf, worden geconfronteerd met ongekende fabriekssluitingen.
In de hele EU daalt de productie van belangrijke energie-intensieve sectoren zoals chemie en staal. Fabrieken worden gesloten. Industriële kampioenen kondigen ontslagen aan. (lees meer)
In wezen gaat het om een zichzelf waarmakende voorspelling; een voorspelling die precies de gewenste uitkomst vertegenwoordigt van het Barack Obama-wereldbeeld. Het westen verspreidt de rijkdom naar de grijze zone, vervolgens begint de 3e wereld (niet-westerse wereld) de economische kracht van het westen te vervangen omdat ze niet worden tegengehouden door het onuitstaanbare beleid van de klimaatbeheersing/energiebeleidsclub.
Het westen belandt in een positie waarin we niet alleen niet kunnen concurreren op het gebied van 'goedkope arbeid,' het historische probleem, maar ook niet op het gebied van goedkope, betrouwbare en overvloedige energieproductie.
Aan de financiële kant lijden de burgers in de westerse Build Back Better-zone onder inflatie en een grootschalige achteruitgang van hun levensstandaard, terwijl de alternatieve gebieden profiteren van beter concurrerende productieprijzen. De multinationals verplaatsen gewoon het gebied waar ze geld verdienen.
De "onttrekking van rijkdom" waar we het eerder over hadden, mondt uit in investeringen in productiesystemen waar we niet mee kunnen concurreren.
De deelnemers aan het Wereld Economisch Forum profiteren omdat de multinationals die deel uitmaken van de WEF-vergadering hun bezittingen en investeringen vooraf hebben gepositioneerd. Dit gebeurt met opzet. Geen van de nadelen van dit energiebeleid heeft invloed op de bankrekeningen van het WEF, de enigen die eronder lijden zijn de burgers die gedwongen worden hogere prijzen te betalen en met afnemende werkgelegenheid te kampen hebben.
Deze dynamiek zal niet verdwijnen tenzij het westen onmiddellijk het roer ten aanzien van energieproductie omgooit.
In het hele grote plaatje, nu de collectieve regeringen van de wereld steeds meer onder invloed komen van het corporatistische model van het WEF, begrijpen we beter waarom zoveel mensen de verkiezingen van 2024 volgen en hopen dat president Trump de overwinning behaalt.
Deze realiteit onderstreept ook onze slogan "er staan biljoenen op het spel" en benadrukt tegelijkertijd waarom deze globalistische club wil dat Trump uitgeschakeld wordt.
Houd deze geopolitieke en economische verschuiving in gedachten als u alle verwikkelingen in de Amerikaanse politiek in ogenschouw neemt. Wat zou de WEF-vergadering doen om hun plannen te handhaven? Niets zou als "uitgesloten" moeten worden beschouwd, als we een lijn kunnen trekken van de zichtbare actie die we kunnen zien naar het voordeel dat ze veronderstellen.
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief