Niets zegt meer over "onze waarden" als het terugdringen van tekorten door gepensioneerden te vermoorden. De nieuwe Britse premier, Sir Keir Starmer, kondigde onlangs het plan van zijn regering aan om de brandstoftoeslagen voor de winter voor 10 miljoen gepensioneerden in Groot-Brittannië te schrappen. Een lastige beslissing, en men zal niet staan te springen en het zal pijn doen, maar het moet gewoon gebeuren. Sir Keir en zijn kabinet ontdekten namelijk tot hun grote schrik en ontsteltenis dat er een "zwart gat" van 22 miljard pond in de Britse schatkist zit! Dit is een noodsituatie die moet worden gecorrigeerd, zelfs als dat wat ongemak voor een paar gepensioneerden met zich meebrengt.
Hoeveel ongemak, en voor hoeveel gepensioneerden? In 2017, toen Tory-premier Theresa May met een soortgelijk voorstel kwam en Labour in de oppositie zat, bleek uit hun eigen onderzoek dat het snijden in de brandstoftoeslagen die winter het leven zou kosten aan naar schatting 3.850 gepensioneerden. En dat was vijf jaar geleden - praktisch de goede oude tijd, voordat de "energierekeningen van doorsnee huishoudens in april 2022 met 54% en in oktober 2022 met 27% waren gestegen."
Selectief onderscheid maken en omvangbepaling van zwarte gaten
Geld besparen door mensen te vermoorden lijkt misschien verkeerd, en Sir Keir zelf begreep dit prima voordat hij premier was: nog in mei van dit jaar gaf hij de toenmalige premier Rishi Sunak er terecht van langs over zwarte gaten en het vermoorden van gepensioneerden. Hij legde zijn voorganger het vuur aan de schenen: "Dus gaat [de premier] nu uitsluiten dat hij gepensioneerden hun winterbrandstoftoeslag afneemt om zijn zwarte gat van 46 miljard pond te helpen financieren?"
Ja, dat heeft u goed gelezen: Sir Keir wist al van het zwarte gat en zei dat het 46 miljard pond was, niet 22 miljard. Nou ja, laten we niet kissebissen over deze details: het zwarte gat is er en het is 22 of 46 of een ander getal, het zal wel. Wie weet is de wetenschap wel sinds mei 2024 veranderd. Hoe dan ook, Labour zit nu in de regering en nu ze geconfronteerd worden met het zwarte gat ter grootte van 22 miljard, begrijpen ze niet meer waarom er zoveel heisa bestaat over het vermoorden van gepensioneerden. En het is niet alsof dit iets nieuws is - hier volgt een kop van de Daily Mail van 12 jaar geleden:
Verlies van macht, terugkeer van het morele kompas
Ondertussen hebben de Tories, nu ze in de oppositie zitten, plotseling hun morele kompas weer gevonden: op zondag 8 september zei Tory-voorzitter Richard Fuller dat "de stemming over de motie van de Conservatieven deze week een stemming is om miljoenen kwetsbare gepensioneerden te beschermen. Geen enkel parlementslid van welke partij dan ook zou bang moeten zijn om de wrede plannen van Labour tegen te houden... Het is tijd dat alle parlementsleden partijpolitiek opzij zetten en doen wat juist is."
Nogmaals, voor alle duidelijkheid, met "doen wat juist is," bedoelde hij het blijven uitbetalen van de verwarmingstoeslagen van de gepensioneerden, niet het dichten van het zwarte gat met hun lijken. Zelfs de typische Tory-aristocraat Jacob Rees-Mogg haastte zich om de moraalridder uit te hangen en gaf Starmer ervan langs. Blijkbaar is het onderscheid maken tussen goed en kwaad alleen voorbehouden aan degenen die in de oppositie zitten, waarna het wreed wordt afgenomen zodra ze aan de macht zijn. Dit is zo'n prachtige, eersteklas democratie die overal ter wereld moet worden geëxporteerd, desnoods met geweld, vooral naar duistere tirannieke autocratieën zoals Rusland.
Ondertussen zitten de Russen er warmpjes bij
Ondanks dat ze niet in onze glorieuze liberale democratie leven, lijkt het erop dat gewone Russen niet bang zijn voor de winter, zwarte gaten of energierekeningen.
Gisteren nog deelde de Ierse zakenman Chay Bowes, die nu in Rusland woont, zijn eigen energierekening op X en schreef het volgende: "Beste Europeanen. Ik heb net mijn jaarlijkse energierekening hier in Moskou, Rusland, betaald. Deze omvat alle elektriciteit, verwarming (in de winter automatisch ingeschakeld door de stad), water (warm en koud) en de vuilnisophaaldienst. Het kostte me 146 euro voor alles voor het hele jaar."
Hoe verhoudt zich dat tot het democratische Groot-Brittannië? In Groot-Brittannië ligt de gemiddelde energierekening iets hoger: die komt neer op 176 pond, oftewel 209 euro. Maar dat is per maand, wat neerkomt op iets meer dan 2.500 euro per jaar - maar liefst 17 keer zoveel als wat meneer Bowes in Moskou betaalt! Gezien het feit dat het gemiddelde maandelijkse pensioeninkomen in Groot-Brittannië slechts ongeveer 1.512 pond bedraagt, zijn dit erg hoge tarieven, waardoor veel gepensioneerden moeten kiezen tussen verwarming en eten.
De Russen lijken er veel behaaglijker bij te zitten en maken zich minder zorgen over basisvoorzieningen als warm water, elektriciteit en verwarming. Als ze willen, mogen ze zelfs houtkachels gebruiken - een luxe die in het democratische Groot-Brittannië zou kunnen leiden tot een boete van 300 pond of een strafblad.
Ruslands verzorgingsstaat
Dat men in Rusland van bepaalde gemakken kan genieten, is geen toevallige samenloop van omstandigheden: in de grondwet wordt Rusland expliciet gedefinieerd als een verzorgingsstaat. Het welzijn van de burgers behoort tot de kernverantwoordelijkheden van de regering. In mijn boek "Grand Deception" heb ik twee bekende voorbeelden uitgelicht van hoe dit in de praktijk werkt. Hier volgt er een:
Helaas is dit vermogen om goed van kwaad te onderscheiden in westerse liberale democratieën afhankelijk van oppositie voeren of, voor de meeste ambtenaren, van pensionering. Als ze aan de macht zijn, lijken westerse ambtenaren dit vermogen te verliezen.Tijdens [Vladimir Poetins] eerste winter als president [in 2000] verloren hele steden en dorpen in het verre oosten van het land, met wel 400.000 inwoners, hun verwarming vanwege een gebrek aan kolen. Er ontstond een ernstige crisis: mijnen gingen dicht, arbeiders gingen de straat op en zelfs ziekenhuizen functioneerden niet meer vanwege de kou. Maar de kolen voor verwarming waren beschikbaar in Rusland, alleen was het grootste deel al toegewezen voor de export. Vladimir Poetin vond niet dat de Russische bevolking de hele winter onder de vrieskou moest lijden om die kolen te kunnen inruilen voor Amerikaanse dollars. Hij verordonneerde dat de export van steenkool onmiddellijk moest worden stopgezet en dat alle beschikbare hoeveelheden terug naar Siberië moesten worden gestuurd om de ketelcentrales van brandstof te voorzien. ... in de wereld van Poetin staat het welzijn van het volk boven de financiële winsten van de investeerdersklasse. Dit concept lijkt misschien exotisch en vreemd voor westerlingen die een generatie lang gehersenspoeld zijn met neoliberale economieën waarin winst elke andere zorg overtroeft, inclusief gezondheid en welzijn van de mensen. Toch denk ik dat buiten die hersenspoeling ieder normaal mens - zelfs westers opgeleide economen - het ermee eens zou zijn, dat in tijden van crisis het fatsoenlijk zou zijn om voor de mensen te zorgen en de oligarchen te laten kampen met een kwartaal of een jaar van verminderde winstgevendheid van hun bedrijven.
Over economische theorieën en neoliberale ideologie
Gelukkig hebben we altijd ideologie en economische theorieën om op terug te vallen. Die bieden overtuigende argumenten waarom ons economisch systeem het beste is uit de geschiedenis van de schepping, waarom het verzekeren van het welzijn van mensen socialisme is en daarom slecht en kwaadaardig, en waarom gewetenloos egoïsme van het individu op magische wijze de best mogelijke uitkomst voor het collectief oplevert. Al tientallen jaren wordt ons wijsgemaakt dat geprivatiseerde, op winst gerichte, gedereguleerde ondernemingen automatisch de meest betrouwbare dienstverlening leveren, de keuze voor de consument vergroten en de kosten verlagen en dus zijn nutsbedrijven, vuilnisophaaldiensten, postdiensten, wegen, spoorwegen, havens en de meeste andere infrastructuur verkocht aan particuliere investeerders en omgevormd tot ondernemingen met een winstoogmerk. Wat de nutsbedrijven betreft, heeft dit ertoe geleid dat mensen in Groot-Brittannië, het moederschip van de neoliberale economie, een van de meest buitensporige rekeningen voor nutsvoorzieningen ter wereld voor de kiezen krijgen.
Nou, wat onze regerende gevestigde orde betreft, bestaat de oplossing erin dat we eerst een regimeverandering in Rusland moeten doorvoeren en ons moeten ontdoen van de kwaadaardige meneer Poetin. Hij verpest onze mooie theorieën en de ideologie waarop ze gebaseerd zijn. Zodra we onze neoliberale orde samen met democratie en vrijheid aan Rusland kunnen opdringen, valt al het andere keurig op zijn plaats. Daarom is het rechtvaardig en juist dat de Britse gevestigde orde hun natie oproept om zich voor te bereiden op een oorlog tegen Rusland, ongeacht de kosten in de vorm van zwarte gaten, het laten doodvriezen van gepensioneerden of andere soortgelijke flauwekul. Voor de koning en vaderland, potverdrie!
Zie: https://alexkrainer.substack.com/p/our-values-killing-pensioners-to
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief