De propaganda die de VS verspreidt, wilde Rusland altijd stukje bij beetje ontmantelen. Maar Poetin wist dat al die tijd al en verstoorde hun plannen waardoor de superioriteit van Rusland werd hersteld. In zijn column gaat geopolitiek analist S. L. Kanthan dieper in op de oorsprong van Poetins heldendaad.
© Valeriy Sharifulin
En zo ligt de waarheid bedolven onder 20 meter propaganda en censuur. Feit is dat globalisten na de val van de Sovjet-Unie fantaseerden om Rusland verder op te splitsen en uit de geschiedenis te vagen. Maar daar was Poetin die het Amerikaanse plan verstoorde, Rusland redde en aan het herstel van de grootsheid van de beschavingsstaat begon.
Laten we eens kijken naar datgene wat voor een groot deel van het publiek verborgen bleef. Ook voor India en andere landen in het Mondiale Zuiden vallen er waardevolle lessen te leren.
Het daadwerkelijke conflict tussen de VS en Rusland draait om een geopolitieke machtsstrijd om de wereldheerschappij, waarbij honderden biljoenen dollars zijn gemoeid, enorme ego's van machiavellistische globalisten en naties die worden gedreven door herinneringen aan het verleden en visies op de toekomst.
Einde van de geschiedenis
Om de psychologie van de machthebbers die het Westen regeren te begrijpen, gaan we terug naar 1989, toen de USSR uit elkaar begon te vallen en door de VS gefinancierde revoluties zich over heel Oost-Europa verspreidden. Zelfs China werd niet gespaard, zoals bleek uit de protesten op het Plein van de Hemelse Vrede.
Dat jaar schreef een Amerikaanse geleerde, Francis Fukuyama, een artikel met de titel "The End of History?," waarin hij beweerde dat het Amerikaanse kapitalisme en de democratie de ideologische strijd resoluut hadden gewonnen.
De wereld zou een kopie worden van de Verenigde Staten van Amerika. Iedereen zal Coca Cola drinken, Nike kopen, naar CNN kijken, in een auto van General Motors rijden, hun land openstellen voor Wall Street en stemmen op een pro-Amerikaanse kandidaat. Bovendien hadden de Amerikanen net het World Wide Web uitgevonden, waarmee de diepe staat de hele wereld in de gaten zou houden en kon controleren. Er was geen ander alternatief. Het betekende het einde van de politieke geschiedenis en het begin van een waar wereldrijk.
Dit idee was dermate inspirerend dat de Amerikaanse elites Fukuyama geld gaven om drie jaar later een heel boek over hetzelfde thema te schrijven.
Schokkend verraad
Gedurende de hele geschiedenis van de wereld hebben wereldrijken zich zelden op een vreedzame manier ontmanteld. Maar bij de Sovjet-Unie gebeurde dat wel. Gorbatsjov en anderen toonden een ongekende goede wil en stemden in met het beëindigen van de Koude Oorlog en samenwerking met het Westen om een nieuwe, vreedzame toekomst op te bouwen. Dat bleek echter een extreem naïeve houding te zijn.
De VS waren geenszins voornemens om vreedzaam naast Rusland te leven, dat nog steeds het grootste land ter wereld zou zijn (in termen van oppervlakte) en dat nog steeds over duizenden kernwapens zou beschikken. Integendeel.
De VS hadden andere plannen - de Russische economie verpletteren met de "shock doctrine," het Russische leger vernietigen en de natie voor altijd uiteenrijten. Om militaire suprematie te verzekeren, loog het Westen ook schaamteloos en herhaaldelijk - met "ijzersterke" garanties - tegenover de Russische leiders dat de NAVO in de toekomst geen centimeter naar het oosten zou uitbreiden.
Er bestond nog een strategische noodzaak om Rusland te veroveren. Als Rusland omvalt, is China de volgende. Als je de beer te pakken krijgt, krijg je de draak en daarmee de wereld.
De verovering van Rusland... Van binnenuit
Niet alleen Russische leiders, ook het Russische volk stond met open armen tegenover de nieuwe vriendschap met Amerika. Alles wat Amerikaans was, werd als geweldig beschouwd. Amerikaanse tv-programma's, Amerikaanse producten en Amerikaanse economen namen Rusland over. Dit was toch zeker de optimale manier om welvaart te bereiken? Wat er in de daaropvolgende jaren echter plaatsvond, was een geplande afbraak van onvoorstelbare omvang.
De grootste diefstal van de eeuw vond in de jaren '90 in Rusland plaats en de daders waren oplichters van Wall Street die wonderen van het kapitalisme beloofden, maar in plaats daarvan het hele land ontmantelden.
In 1992, het eerste jaar van de door globalisten ingevoerde "hervormingen," schoot de inflatie in Rusland omhoog naar 2500%. Dit had een dubbel effect. Ten eerste gingen de prijzen van voedsel en andere goederen met een factor 25 omhoog. Ten tweede werd het spaargeld van gepensioneerden weggevaagd.
Wat komt er na de devaluatie van de munt? Russische activa met korting verkopen aan Amerikaanse en Europese investeerders. Onder het mom van privatisering werd Rusland te koop aangeboden. Alles wat je je maar kunt voorstellen - olie- en gasvelden, goud- en diamantmijnen, luchtvaartmaatschappijen, media, fabrieken enz. - werd verkocht voor een fractie van de reële prijs. Een handvol Russen - toekomstige oligarchen die zorgvuldig door de VS waren geselecteerd - kwamen in het bezit van activa ter waarde van honderden miljarden dollars. In ruil kreeg elke Rus een "aandeel" ter waarde van 7 dollar. Deze walgelijke oplichterij werd zelfs door de Amerikaanse belastingbetaler gesubsidieerd. Het was puur economisch terrorisme.
De maffia die de leiding had over deze grootste roof van de eeuw stond bekend als de 'Harvard Boys' - Larry Summers, Jeffrey Sachs, Robert Rubin en anderen.
Om een lang verhaal kort te maken, onderging Rusland de volgende acht jaar een Grote Depressie. Hyperinflatie, 40% daling van het BBP, grootschalige werkloosheid, wijdverspreide armoede, stijgende zelfmoorden... de hervormingen bleken uit een satanische shocktherapie te bestaan.
Ondertussen werden pro-Westerse oligarchen en verraders zoals Mikhail Friedman, Vladimir Gusinsky, Mikhail Khodorkovsky, Boris Berezovsky en Roman Abramovich in één klap miljardair. Amerikanen zoals Bill Browder - de anti-Poetin strijder achter de Magnitsky Act - profiteerden ook van de roofbuit.
Onder deze Westerse roofoverval werden duizenden Russische fabrieken simpelweg gesloten. Zelfs Ruslands productie van tarwe, olie en gas halveerde in vergelijking met het Sovjettijdperk.
Om deze zogenaamde economische crisis op te lossen, schreven de Amerikaanse aasgierkapitalisten nog meer onlogisch en wreed advies voor: verlaag de overheidsuitgaven, ontsla meer werknemers en verhoog de belastingen. Deze neoliberale "oplossing" leidde voor de meeste Russen, voorspelbaar, alleen maar tot meer ellende.
In de jaren '90 kregen veel Russische arbeiders vaak maandenlang geen loon. Er waren 2 miljoen Russische kinderen die in de praktijk wezen werden; het aantal zelfmoorden onder mannen steeg explosief; en de levensverwachting van mannen daalde tot 58 jaar. Tussen 1991 en 1999 daalde de bevolking van Rusland met 8 miljoen mensen.
In 1998 verzuimde Rusland zijn schuld aan het IMF en westerse financiers in te lossen. De bankrente steeg tot 120% en de aandelenmarkt stortte in. (Het in gebreke blijven zelf was onzin aangezien het maar om een bedrag van ongeveer 40 miljard dollar ging, wat niets is vergeleken met de biljoenen dollars aan natuurlijke hulpbronnen die Rusland bezit). Om de waarde van de roebel te "beschermen," dwong Wall Street Rusland vervolgens om al zijn deviezen- en goudreserves te verkopen. Toen alle reserves verdwenen waren... daalde de roebel nog steeds met 80%.
Het Russische leger was geruïneerd en verloor zware oorlogen tegen islamitische terroristen in Tsjetsjenië en Dagestan. Oh, deze terroristen waren dezelfde Mujahideen uit Afghanistan en werden nog steeds bewapend door de VS. Om het nog erger te maken, bombardeerde het Westen in 1999 Servië - een trouwe bondgenoot van Rusland - en gaf het ook het NAVO-lidmaatschap aan Polen, Hongarije en Tsjechië, waardoor de nationale veiligheid van Rusland werd bedreigd.
Wie was de onnozele leider tijdens die noodlottige jaren? Boris Jeltsin, die werd omringd door verraders die trouw waren aan Washington DC en Wall Street. Bill Clinton schepte op tegen Tony Blair dat hij ook enorme invloed had op het Russische parlement. En toen Boris Jeltsin op het punt stond de verkiezingen van 1996 te verliezen, regelde Bill Clinton een IMF-lening die in Jeltsins campagnekas vloeide; en Amerikaanse campagnedeskundigen vlogen naar Rusland en zorgden voor een klinkende overwinning van Jeltsin. De Amerikaanse media verkneukelden zich over de Amerikaanse inmenging in de Russische politiek met koppen als "Yanks to the Rescue!" en "Rescuing Boris."
Poetin schiet te hulp
In die sombere staat verkeerde Rusland toen Poetin op 31 december 1999 werd aangesteld als waarnemend president. En niemand was voorbereid op wat hij tijdens het volgende decennium zou bereiken. Hij begon met de verwijdering van corrupte oligarchen en nam de controle over het land over. Poetin verbeterde Rusland op een holistische, 360-graden manier - hij verbeterde de economie, voerde de industriële productie op, versterkte het leger, bevorderde wederzijds gunstige betrekkingen met Europa, verstevigde het strategische partnerschap met China, herstelde Rusland als een grootmacht en zorgde ervoor dat de Russen weer trots werden. Daarom hebben de VS zo'n hekel aan hem.
Onder Poetin vertienvoudigde het Russische BBP - van 200 miljard dollar in 1999 tot meer dan 2 biljoen dollar in 2013 - en werd Rusland de op vier na grootste economie ter wereld (gemeten naar PPP-BBP). Om deze reden orkestreerden de globalisten in 2014 de Maidan-revolutie in Oekraïne en begonnen vervolgens venijnige hybride oorlogen tegen Rusland.
Terwijl de schuld/BBP-ratio van de VS tussen 1999 en 2023 van 56% naar 125% groeide, deed Poetin het tegenovergestelde: hij bracht Ruslands schuld terug van 100% naar 15% van het BBP. Er zijn nu 160 landen in de wereld met een hogere schuld/BBP-ratio dan Rusland. Dit is een fenomenale prestatie.
Bedenk dat Rusland vrijwel geen deviezenreserves en zeer weinig goudreserves had op het moment van zijn aantreden. Hij vulde de schatkist aan en maakte de Russische economie tamelijk immuun voor recessies en aanvallen van Wall Street-bedriegers. Rusland beschikt nu over de 6e grootste deviezenreserves en de 6e grootste goudreserves ter wereld. Ja, de VS/EU hebben illegaal een groot deel van de Russische FOREX geconfisqueerd, maar dat geld zal uiteindelijk worden teruggegeven (met rente).
Dat Poetin de rijkste en machtigste globalisten al meer dan tien jaar te slim af is, vormt het beste bewijs van zijn succes. Kijk maar eens naar de krantenkoppen van 2014 tot 2016:
- Poetin ziet Russische economie instorten! (Time Magazine, 2014)
- Poetin beantwoordt economische ineenstorting met zuiveringen en gebroken beloften (Newsweek, 2015)
- Russische oliecrisis doet denken aan de Sovjet-Unie (Wall Street Journal, 2016)
- Het is afgelopen met het Poetin-regime (Foreign Affairs, 2016)
- Ruslands geld raakt op (CNN, 2016)
Onder Poetin verdubbelde de Russische olieproductie tussen 1999 en 2015 in rap tempo. Rusland vestigde ook records in graanproductie en is nummer 1 geworden in de export van tarwe, wat opnieuw een hele prestatie is als je bedenkt waar Rusland zich in 2000 bevond (zie onderstaande grafiek van Bloomberg). Het was ook slim van Poetin om GMO's buiten de deur te houden en van Rusland de belangrijkste exporteur van natuurlijk en biologisch voedsel te maken.
© BloombergExport van tarwe VS - Rusland
In Oekraïne heeft het Russische leger het uiteraard in zijn eentje opgenomen tegen de volledige militaire macht van de Amerikanen en de NAVO, met hun wapens, inlichtingen, spionnen en huurlingen. Dit is gewoonweg verbazingwekkend, gezien het feit dat men in het Westen jaarlijks 20 keer meer uitgeeft aan militaire middelen dan Rusland.
Tot slot, terwijl het Westen anti-religie, anti-spiritualiteit en anti-traditionalisme is geworden, heeft Poetin het tegenovergestelde teweeggebracht door het cultureel marxisme te verwerpen. Poetin heeft de afgelopen tien jaar meer dan 10.000 kerken en kloosters gebouwd! Rusland heeft ook wetten aangenomen om kinderen te beschermen tegen ontaarding en hersenspoeling. De Russen zullen op de lange termijn ongetwijfeld baat hebben bij dergelijke inspanningen.
Gezien de huidige koers van de VS en Europa is het niet overdreven om te stellen dat Rusland wel eens als redder van de Westerse beschaving uit de bus kan komen.
Poetin is bovenal een intellectueel en een van de meest briljante geopolitieke denkers van de moderne tijd. Je ziet hem nooit zijn toevlucht nemen tot volksverlakkerij of sensatiezucht.
Hij is ook uiterst gedisciplineerd en diplomatiek - hij verwijst bijvoorbeeld altijd naar Amerikanen als "onze partners, ondanks alle ontspoorde en verraderlijke acties van Amerikaanse elites. In tegenstelling tot Westerse leiders die alleen goed zijn in het voorlezen van teleprompters, kan Poetin lange interviews en persconferenties geven - die soms twee uur duren - en zonder aantekeningen. Poetin heeft ook de slimste mensen ingehuurd, zoals Sergey Lavrov, om het buitenlands beleid te voeren.
Poetin is een visionair die het grote plaatje ziet, maar ook een slimme tacticus. In 2001 sprak hij voor het Duitse parlement - in vloeiend Duits - en moedigde de Europeanen aan om de Koude Oorlog te vergeten en te werken aan een nieuwe veiligheidsarchitectuur.
Later ontwikkelde Poetin vertrouwensrelaties met tal van Europese leiders, zoals Schroder, Merkel, Berlusconi en anderen. Vervolgens werkte Rusland samen met Europa aan de aanleg van een uitgebreid netwerk van olie- en gaspijpleidingen. Goede handel is de basis van vrede... tenzij het wordt gesaboteerd door een imperium van chaos. Het feit dat Europa uiteindelijk een ruggengraatloze vazal van de VS werd, lag buiten Poetins macht.
In 2007, op de conferentie van München, waarschuwde Poetin krachtig tegen de uitbreiding van de NAVO en waarschuwde voor de gevaren voor de veiligheid van Europa. Natuurlijk luisterden de Europese marionetten, maar ze deden niets. Later vermaande Poetin de VS over de plaatsing van raketten, de eenzijdige opzegging van verdragen, het uitnodigen van Oekraïne en Georgië in de NAVO, enz.
De afgelopen twintig jaar heeft Poetin zich met succes verdedigd tegen een groot aantal ondermijnende Amerikaanse aanvallen. De VS blokkeerden bijvoorbeeld veel potentiële Russische pijpleidingen en dwongen veel Europese landen om win-win-deals af te wijzen. Poetin redde met succes de TurkStream-pijpleidingen en vermeed de Amerikaanse valkuil van vijandigheid jegens Turkije. Toen de VS een wig probeerden te drijven tussen Rusland en Japan, ontmoette Poetin de Japanse premier Shinzo Abe twintig keer om te proberen een einde te maken aan alle resterende conflicten tussen de twee naties. Wat betreft de Nordstream-pijpleidingen die door het losgeslagen Amerikaanse imperium werden opgeblazen, hopelijk kunnen die in de nabije toekomst weer worden aangelegd.
De hechte vriendschap tussen Poetin en Xi Jinping is geen verstandshuwelijk, maar eerder een langdurig partnerschap voor een multipolaire wereld. De twee leiders hebben elkaar al meer dan 40 keer ontmoet. Slechts twee maanden na zijn inauguratie als president in 2000 ging Poetin naar China om de banden tussen Rusland en China aan te halen. Waarom? Omdat Poetin de grootste trend van de 21e eeuw begreep - de opkomst van Azië. Hij voorzag de opkomst van China toen de Amerikaanse media druk bezig waren met het schrijven van eindeloze artikelen over de dreigende ineenstorting van China. Om een langetermijnklant te vinden voor de immense energie van Rusland, begon Poetin aan grootschalige projecten voor gaspijpleidingen om China te voeden.
Ook met India, dat de afgelopen twee jaar een belangrijke afnemer van Russische olie is geworden, heeft Poetin een solide relatie onderhouden. Een andere opmerkelijke diplomatieke prestatie is de manier waarop Poetin de betrekkingen tussen Rusland en Saoedi-Arabië heeft verbeterd. Tegenwoordig is de Saoedische prins MBS een goede vriend van Poetin met wie hij binnen OPEC+ samenwerkt. Dit is nogal opmerkelijk als je bedenkt dat Saoedi-Arabië tijdens de Koude Oorlog een sleutelrol speelde bij de aanval op de USSR door de olieprijs in de jaren tachtig opzettelijk onderuit te halen.
Poetin geniet in ontwikkelingslanden van Azië en Afrika tot Latijns-Amerika grote populariteit. Zelfs in Europa steunen veel politieke groeperingen Rusland en Poetin, maar in de mooie tuin van Europa worden vrije meningsuiting en democratische processen genadeloos onderdrukt. De recente moordaanslag op Robert Fico, de relatief pro-Russische premier van Slowakije, toont maar weer eens aan hoe rücksichtslos deze globalisten zijn.
Conclusie
Voor Vladimir Poetin zal de huidige presidentiële termijn de meest ingrijpende zijn. Hij heeft de kans om een blijvende stempel op Rusland en de wereld te drukken.
Uiteraard bestaat het eerste doel uit overleven. Het kwaadaardige Amerikaanse imperium voert een proxy-oorlog die tot een existentiële crisis voor Rusland leidt. Poetin moet deze strijd dus resoluut winnen en de Oekraïense dreiging voorgoed neutraliseren. Dit vormt een formidabele militaire en geopolitieke uitdaging.
Ten tweede moet Poetin samenwerken met Xi Jinping en andere BRICS+-leiders om het Amerikaanse imperium te verslaan zonder WO3. Zo kunnen we dat doen:
- Breid BRICS uit met alle grote en strategische economieën van het Mondiale Zuiden
- Ontwikkel een BRICS-valuta en aanverwante financiële instrumenten die solide alternatieven bieden voor de Amerikaanse dollar en SWIFT (met andere woorden: dedollarisering)
- Samenwerken met India, China en andere Aziatische landen om een productiebasis te ontwikkelen die elk land in staat stelt volledig onafhankelijk te zijn van Amerikaanse goederen
- Kortom, bied landen een optie om veerkrachtig te zijn en onbevreesd voor Amerikaanse sancties
- En dan... zouden al die landen eensgezind Amerikaanse staatsobligaties moeten dumpen.
Dat klinkt niet alleen prachtig, maar is ook de enige weg vooruit. We staan aan de vooravond van een heel nieuw hoofdstuk in de geschiedenis, die niet in 1989 eindigde.
Zie: https://sputniknews.in/20240519/how-putin-made-russia-great-again-7402616.html
Commentaar: Vandaag viert Vladimir Vladimirovitsj zijn 72e verjaardag. Ave, Caesar van onze tijd!