© Publiek Domein
Polybius, een van de eerste historici die schreef over de cyclische aard van politiek en geschiedenis, stelde ooit: "Omdat de meeste mensen wispelturig zijn, vol weerbarstige verlangens, hartstochtelijk en roekeloos over de gevolgen, moeten zij met angsten worden gevuld om hen in het gareel te houden. Vandaar dat mensen uit de oudheid goden en het geloof in straf na de dood bedachten." Kijk maar naar de moderne nieuwscyclus om te zien hoe deze tactiek vandaag de dag nog steeds wordt toegepast. De relevantie van Polybius' inzicht wordt nog duidelijker als we bedenken dat hij dit tijdens het in verval raken van het Hellenistische rijk schreef - net op het moment dat het in het zwarte gat van de geschiedenis wegzakte - en allemachtig, dat is griezelig toepasselijk nu we de val van de Amerikaanse hegemonie in real time gadeslaan. De focus van de Westerse samenleving op het zelf en het gebruik van angsttactieken door instellingen om controle te behouden, leidt onvermijdelijk tot misleidingen rond de samenzweerderige en collaboratieve oorzaken van gebeurtenissen die opgezet werden om angst aan te jagen. Het narratief schrijft de oorzaak van ontwrichtende gebeurtenissen vaak toe aan een "labiel" individu, om zo de aandacht volledig af te leiden van de allesomvattende waarheid, die over het geheel genomen vaak veel verontrustender is.
Neem bijvoorbeeld de eerste moordaanslag op voormalig president Donald Trump. Het officiële narratief van Crooks, een solitaire tienerschutter - uiteraard labiel - valt bij nader onderzoek in duigen. Het gedrag van de veiligheidsagenten die dag, de vertraagde reactie nadat de dreiging was geïdentificeerd en het feit dat de schutter zijn positie in kon nemen met vuurwapen en ladder in de hand, zijn allemaal zeer verdacht. Dat hij te zien was in een promotievideo van Blackrock roept alleen maar meer vragen op. We zullen de rol van "banksters" snel genoeg bespreken, maar burgerjournalisten hebben verbanden aan het licht gebracht tussen de schutter en telefoontjes naar een FBI-kantoor, zowel maanden als dagen voor de rally van Trump in Pennsylvania. Alleen een wappie kan zulke onzin over de mogelijke betrokkenheid van de veiligheidsstaat uitkramen, want het is natuurlijk heel normaal dat de meeste tieners op de een of andere manier betrokken zijn bij Blackrock en de FBI, en alleen een volledig gestoorde gek die in een bizarre werkelijkheid leeft, is in staat om het cyclische patroon van dit narratief te doorzien.
Neem Lee Harvey Oswald, misschien wel de beroemdste "labiele" lone wolf van allemaal. Ons wordt gevraagd te geloven dat deze gestoorde man op de een of andere manier een hele geheime dienst te slim af was om een president te vermoorden die hij beweerde te bewonderen. Vreemd genoeg staat in het groene adresboekje van Oswald dat Kennedy niet eens zijn beoogde doelwit was, wat suggereert dat de dood van wellicht de populairste president uit de Amerikaanse geschiedenis misschien wel per ongeluk heeft plaatsgevonden. Toevallig zou Oswald, een voormalig marinier, overgelopen zijn naar de USSR nadat hij gedesillusioneerd was geraakt door de Amerikaanse propaganda. Zijn eigen schrijfsels suggereren dat hij op een geheime missie was voor de CIA en in Rusland als informant werkte. Of dit nu waar is of niet, Oswalds banden met het militair-industrieel complex zouden een rinkelende alarmbel moeten zijn voor iedereen die kritisch kan nadenken. Hoeveel mensen hebben zelfs maar minieme banden met de veiligheidsstaat? Waarschijnlijk minder dan 0,01%, maar toch duiken deze banden steeds weer op in elke zaak waar beruchte, spraakmakende moordenaars bij betrokken zijn.
De connecties tussen Charles Manson, MKUltra en de veiligheidsstaat werden lange tijd afgedaan als een complottheorie. Maar uit documenten blijkt nu dat Manson betrokken was bij MKUltra en dat hij merkwaardige bijeenkomsten had met zijn reclasseringsambtenaar - die, zo blijkt, een kantoorruimte deelde met één van de programmaleiders. Ondanks meerdere overtredingen van zijn voorwaardelijke vrijlating, werd Manson nooit teruggestuurd naar de gevangenis. Waarom niet? Het beste motief van de veiligheidsstaat lijkt te zijn dat ze Manson toestonden om een moorddadige sekte op te zetten om angst te zaaien. De gevestigde orde was bang dat groepen als de Black Panthers, samen met de anti-oorlogsbeweging in Hollywood, een bedreiging vormden voor de traditionele machtsinstellingen. Dus zorgden ze voor een klimaat van angst onder de mensen om eenheid te voorkomen, waarbij ze identiteitspolitiek en raciale achterklap gebruikten om verdeeldheid en wantrouwen te scheppen om zo elke groeiende bedreiging voor de oude hegemonie de kop in te drukken. Klinkt deze tactiek u bekend in de oren?
Ook de cyclus van labiele jonge mannen die gruweldaden begaan om het publiek angst aan te jagen, blijft een krachtig controlemiddel. Kijk naar Timothy McVeigh en de bomaanslag in Oklahoma City. Het officiële narratief schildert McVeigh af als een blanke supremacist en anti-overheidsextremist. Toch leken zijn acties, paradoxaal genoeg, gunstig voor de overheid. Sommige bronnen beweren dat cruciale documenten over het Whitewater-schandaal - die hadden kunnen leiden tot een afzettingsprocedure tegen de Clintons - heel toevallig bij de explosie verloren waren gegaan. De bomaanslag diende ook als voorwendsel voor de regering om hard op te treden tegen anarchistische groeperingen, die als reactie op gebeurtenissen als Waco en Ruby Ridge in opmars waren. Als we de theorie onderschrijven dat de oorzaak wordt gefabriceerd om het "gevolg" te rechtvaardigen, wat meestal neerkomt op strengere overheidscontrole, dan is het makkelijk om vraagtekens te zetten bij de officiële versie van de gebeurtenissen. Het belangrijkste punt is echter, net als bij Oswald en Manson, dat ook McVeigh banden had met het militair-industrieel complex en de CIA. In een brief aan zijn zus beweerde McVeigh dat hij was gerekruteerd in een geheim black-ops team dat betrokken was bij het smokkelen van drugs naar de Verenigde Staten om geheime activiteiten te financieren en dat hij "nauw moest samenwerken met civiele politiediensten om iedereen die als een veiligheidsrisico werd beschouwd het zwijgen op te leggen." Zijn medesamenzweerder, Terry Nichols, ondersteunde de beweringen en beweerde dat een FBI agent, Larry A. Potts, toezicht hield op deze activiteiten. Hoewel er geen definitief bewijs op tafel ligt, is het toeval frappant: weer een "labiele" man die banden met de veiligheidsstaat heeft. Hoe is het mogelijk?
Hetzelfde patroon tekent zich ook buiten de VS af. De meeste Britse burgers hebben er geen idee van dat Salman Abedi, de labiele jongeman die in 2017 verantwoordelijk was voor de bomaanslag in Manchester, werkzaam was voor MI5. Zowel hij als zijn vader waren lid van de Libyan Islamic Fighting Group (LIFG) en kregen een Brits paspoort en staatsburgerschap onder de voorwaarde dat ze het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken zouden helpen, eerst in Libië en daarna in Syrië, om Assad omver te werpen. Ondanks dat de FBI MI5 gewaarschuwd had dat Abedi aan het radicaliseren was en een dreiging vormde op eigen bodem, werd er geen actie ondernomen en de gevolgen lieten diepe sporen na bij veel fans van Ariana Grande. Waarom liet de veiligheidsstaat dit gebeuren? Het is geen toeval dat er algemene verkiezingen voor de deur stonden, waarbij Jeremy Corbyn - een onaantastbare, onomkoopbare, anti-oorlog vredesvoorvechter - op het punt stond om premier te worden. Dat kon de gevestigde orde niet toestaan. Ze zetten hun mediamachine in om Corbyn af te schilderen als een sympathisant van terroristen. Toen de bomaanslag plaatsvond, diende dat als het perfecte voorwendsel om de publieke stemming om te buigen ten gunste van de "hard optreden tegen criminaliteit" partij van het tweepartijen-duopolie; de timing was uiterst opportunistisch. Vanuit dit oogpunt ging de Britse veiligheidsstaat in het beste geval nonchalant om met een van zijn middelen. Weer zo'n vreemde samenloop van banden tussen de overheid en solitaire terroristen. We bewaren 9/11 Bin, Laden en de familie Bush voor een andere keer.
Maar als de meeste van de bovenstaande voorbeelden complotten waren om het publiek angst aan te jagen, waarom moest Kennedy dan vermoord worden? Verspreidden de media het narratief dat het grote publiek in gevaar was door labiele, solitaire schutters en massamoordenaars, net als ten tijde van de voorspellende programmering na het Rambo-tijdperk? Misschien was het om de hoop van de grote meerderheid van de mensen te vernietigen, een paar treetjes lager dan het induceren van pure angst. Waarschijnlijker is dat Kennedy's bemoeienis met de Federal Reserve, de CIA en de "banksters" hem tot doelwit hadden gemaakt. Zijn gebrek aan steun voor het escaleren van de invasie in de Varkensbaai en zijn drang naar diplomatie - in plaats van het omverwerpen van regeringen die de Amerikaanse belangen tartten - zorgden ervoor dat hij voor de diepe staat een persona non grata werd. Waarschijnlijk de meest problematische president voor de aspiraties van het militair-industrieel complex in het moderne tijdperk naast Trump. Wat een toeval dat er, afgezien van Reagan, mogelijk de enige echte lone wolf, op wie een moordaanslag werd gepleegd (gevoed door John Hinkley Jr.'s liefde voor Jodie), geen pogingen tot moord hebben plaatsgevonden. Als we echter terugkijken naar empirisch bewijs, is het waarschijnlijker dat zijn uitgifte van door zilver gedekte United States Notes door middel van Executive Order 11110, die de Federal Reserve buiten spel zette, zijn lot bezegelde.
Het is interessant dat alle vier Amerikaanse presidenten die werden vermoord - Lincoln, Garfield, McKinley en Kennedy - tegen het centrale banksysteem en de Federal Reserve waren. Lincoln schold zelfs de schuld kwijt van de door de Europese centrale banken gesteunde Confederatie, tot grote verontwaardiging van de Rothschilds. De tweede, Garfield, waarschuwde voor de gevaren voor Amerika als deze Centrale Bankiers ooit aan de macht zouden komen door kort voor zijn moord in 1881 te verklaren: "Wie het geld van een natie controleert, controleert die natie en is absoluut meester over alle industrie en handel. Als je je realiseert dat het hele systeem heel gemakkelijk op de een of andere manier gecontroleerd wordt door een paar machtige mannen aan de top, hoef je niet verteld te worden hoe periodes van inflatie en depressie ontstaan." Dan McKinley, die werd vermoord kort nadat hij de "Sherman Antitrust Act" had ingevoerd, tegen de Rothschilds, die het financiële imperium JP Morgan steunden en financierden. Het is de moeite waard om op te merken dat zonder de Federal Reserve de oorlogen die Amerika heeft gevoerd niet hadden kunnen plaatsvinden zonder belastingverhogingen, waardoor er publieke steun nodig was voor door de staat gesponsord geweld. Nogmaals, het is geen toeval dat er op dit moment miljarden naar Oekraïne gaan zonder werkelijke steun onder de bevolking.
Het meest opmerkelijke aan deze toevallige relaties tussen labiele jonge mannen, terroristische aanslagen, de veiligheidsstaat en moordaanslagen op presidenten die tegen de centrale banken zijn, is het gemak waarmee men ons geleerd heeft om patronen af te doen als toeval. Er wordt ons verteld dat het paranoïde is om verbanden te zien, dat alleen gekke complottheoretici zulke belachelijke punten met elkaar zouden durven verbinden. Toch onderwijzen bijna alle eeuwenoude tradities de cyclische aard van het bestaan - yin en yang - en de dualiteit van goed en kwaad. Zelfs Carl Jung schreef uitgebreid over synchroniciteit en de metafysische krachten die overal ter wereld werkzaam zijn. Waarom zijn we dan geconditioneerd om de gedachte van patronen af te wijzen? Waarschijnlijk omdat we zo geprogrammeerd zijn. Gedragspsychologie begrijpt de macht om geaccepteerd te worden, en dus kiest de meerderheid van de mensen ervoor om kritiekloos officiële narratieven te accepteren in plaats van dapper de machthebbers ter discussie te stellen op zoek naar de waarheid, of nog dapperder, de legitimiteit van het raamwerk waarmee we geïndoctrineerd zijn om het leven te benaderen, in twijfel te trekken.
Als individu moeten we dapper genoeg zijn om het onmogelijke in overweging te nemen; we moeten het collectieve bewustzijn als geheel erkennen en we moeten ons van ganser harte inzetten om de traumatische cycli te doorbreken die aan de samenleving werden opgedrongen door mensen die op de plek waar hun hart zou moeten zitten, enkel een gapend gat hebben.
Zie: https://strategic-culture.su/news/2024/10/13/truth-whole-truth-nothing-but-truth-cycle-unholy-coincidences-between-security-state-and-disturbed-lone-wolf-assassins/
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief