© James Jansson/XPalestijnse medewerkers van de Rode Halve Maan verzamelen de lijken van collega's die door het IDF vermoord en begraven werden.
Het Israëlische leger heeft 15 Palestijnse medici in Gaza geëxecuteerd en begraven en loog over het feit dat ze "terroristen" waren. Voor degenen die goed opletten: deze wreedheid is niet nieuw, maar vormt slechts de meest recente oorlogsmisdaad die door Israël werd begaan in een lange reeks van oorlogsmisdaden door de decennia heen.
De combinatie van de vastgebonden, geëxecuteerde en in een massagraf begraven medici was zo gruwelijk dat zelfs de normaal gesproken onverschillige wereldmedia erover berichtten, zij het zonder de verontwaardiging waarmee zulke berichten gepaard zouden zijn gegaan als de dader een vijand van het Westen zou zijn geweest. (Waarschuwing: verontrustende video.)
Op 31 maart plaatste Jonathan Whittall, chef van het VN-Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Aangelegenheden in de Bezette Palestijnse Gebieden (OCHA), dit bericht op X: " Eerstehulpverleners zouden nooit een doelwit mogen zijn. Toch steunde @UNOCHA vandaag @PalestineRCS en de burgerbescherming om collega's uit een massagraf in #Rafah #Gaza te halen dat was gemarkeerd met de noodverlichting van een van hun verpletterde ambulances."
Op de thread was voorts tot in detail te lezen dat een week eerder, op 23 maart, het contact verloren was gegaan met tien hulpverleners van de Palestijnse Rode Halve Maan (PRCS) en zes hulpverleners van de burgerbescherming, in vijf ambulances en een brandweerwagen, die waren uitgerukt om gewonden op te halen, waarbij werd opgemerkt: "Dagenlang coördineerde OCHA om de locatie te bereiken, maar onze toegang werd pas 5 dagen later verleend. "
© Jonathan Whittal
De woordvoerder van de Palestijnse burgerbescherming, Mahmoud Basal, zei afzonderlijk: "Bij een persoon van de burgerbeschermingsploegen waren de voeten vastgebonden, bij een ander waren z'n kleren van zijn bovenlichaam verwijderd, weer een ander was onthoofd. Van alle martelaren had de minst gewonde 20 kogels in zijn borstkas."
Volgens de PRCS wordt een negende hulpverlener vermist, die vermoedelijk wordt vastgehouden.
De VN, het Rode Kruis en OCHA hebben alle verklaringen van verontwaardiging en veroordeling van deze moorden afgegeven. Jagan Chapagain, secretaris-generaal van de Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen (IFRC), zei:
"Ze droegen emblemen die hen hadden moeten beschermen; hun ambulances waren duidelijk gemarkeerd. Ze hadden terug moeten keren naar hun families, maar dat gebeurde niet. De regels van het Internationaal Humanitair Recht kunnen niet duidelijker zijn - burgers moeten beschermd worden; humanitaire hulpverleners moeten beschermd worden. Gezondheidsdiensten moeten beschermd worden."Volgens Chapagain zijn sinds oktober 2023 maar liefst 30 PRCS-vrijwilligers en -medewerkers vermoord.
OCHA noemde de moorden "een enorme klap voor ons" en zei: "deze afschuwelijke daden vereisen verantwoording." Volgens de VN werden "vanaf het begin van de oorlog op 7 oktober 2023 408 hulpverleners, waaronder meer dan 280 UNRWA-medewerkers, in Gaza gedood."
Tom Fletcher, de VN-ondersecretaris-generaal voor humanitaire zaken en noodhulpcoördinator, schreef: "Ze werden gedood door Israëlische troepen terwijl ze levens probeerden te redden. We eisen antwoorden en gerechtigheid."
The Guardian citeert Dr. Bashar Murad van PRCS, die sprak met een van de paramedici van het konvooi:
"Hij vertelde ons dat hij gewond was en om hulp had gevraagd, en dat een andere persoon ook gewond was. Een paar minuten later, tijdens het gesprek, hoorden we het geluid van Israëlische soldaten die op de locatie aankwamen en in het Hebreeuws aan het praten waren. 'Breng ze naar de muur en haal wat middelen om ze vast te binden.' Dit gaf aan dat een groot deel van de medische staf nog in leven was."De mediawoordvoerder van het Israëlische leger, Lt. Kol. Nadav Shoshani, ontkende voorspelbaar dat het Israëlische leger iets verkeerds had gedaan en gaf Hamas de schuld door te beweren dat de ambulances "verdacht oprukten" in de richting van de Israëlische strijdkrachten. Hij verklaarde dat de executie van de medici een eliminatie was van "een militaire medewerker van Hamas, samen met 8 andere terroristen van Hamas en de Islamitische Jihad."
Shosani werd op X afgepoeierd door waarnemers, die er onder andere op wezen dat ambulances al heel lang door het Israëlische leger worden aangevallen.
Gazaanse medici sinds 2009 doelwit van Israëlische aanvallen
Ik kan uit persoonlijke ervaring spreken. Tijdens de Israëlische oorlog tegen Gaza in januari 2009 was ik een van de weinige internationale vrijwilligers die op PRCS-ambulances meereden om hun werk en de slachtoffers die ze redden, te documenteren.
Tijdens de eerste nacht van de Israëlische landinvasie waren we gestationeerd in een PRCS-centrum in Ezbet abed Rabbo, ten oosten van Jabaliya, terwijl de Israëliërs er lustig op los schoten. Tegen de ochtend moesten we evacueren. Tegen het einde van de oorlog was het centrum praktisch verwoest.
Maar voor wat betreft directe aanvallen op ambulances en ziekenhuizen, kan ik getuigen dat die plaatsvonden tegen ongewapende medici in ambulances die geen Palestijnse verzetsmensen vervoerden, maar juist gewonde of vermoorde Palestijnse burgers ophaalden, inclusief bejaarden.
In één geval vuurde een Israëlische sluipschutter tenminste 14 schoten af op medici en de ambulance waarin ik zat, waarbij er gericht werd op de geüniformeerde medici tijdens uren waarin een staakt-het-vuren gold en waarbij één medicus in het been werd geschoten en het voertuig beschadigd raakte.
Een week daarvoor werd een arts die ik begeleidde op een gevaarlijke avond in het noordwesten van Gaza de volgende dag vermoord toen het Israëlische leger een flechette-granaat (dartbom) afvuurde, direct op zijn ambulance, waarbij hij door de vlijmscherpe pijltjes werd verscheurd en stierf. Overlevenden ter plaatse bevestigden dat er geen verzetsmensen bij waren, alleen medici en gewonde en gedode burgers.
Een week later bombardeerde het Israëlische leger herhaaldelijk het al-Quds-ziekenhuis, wat betekende dat medici moesten evacueren naar het al-Shifa-ziekenhuis, waarbij ze het risico liepen te worden neergeschoten door Israëlische soldaten. Ik was bij de medici en zag de schade en de daaruit voortvloeiende brand als gevolg van de Israëlische bombardementen op het ziekenhuis.
Later nam ik getuigenissen op van andere PRCS-medici die het doelwit waren geweest van het Israëlische leger, sommigen in de loop der jaren meerdere keren.Twee medici vertelden me dat nadat ze toestemming hadden gekregen van Israël, via het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC), om gewonden en doden op te halen, drie ambulances en een ICRC-jeep herhaaldelijk onder Israëlisch vuur werden genomen in het noorden van Gaza.
"We reden naar het gebied en spraken telefonisch met de Israëliërs. Ze vertelden ons welke kant we op moesten rijden, welke weg we moesten nemen. Toen we in de buurt van de gewonden kwamen, begonnen Israëlische soldaten te schieten. Ik zei tegen hen: "We hebben coördinatie" en ze zeiden dat we moesten wachten. Toen begonnen ze weer op ons te schieten."Volgens het Palestijnse Centrum voor Mensenrechten (PCHR) schoten Israëlische soldaten diezelfde dag op een konvooi van 11 ambulances onder aanvoering van een duidelijk gemarkeerd ICRC-voertuig in centraal Gaza, waarbij een ICRC-medewerker gewond raakte en het voertuig beschadigd werd.
Een andere medicus werd in het been geschoten toen hij in mei 2008 op missie was voor PRCS, en was tijdens de oorlog van 2009 twee keer het doelwit van Israëlische sluipschutters. Hij was ook in een gebouw dat gebombardeerd werd, terwijl hulpverleners de slachtoffers probeerden te evacueren.
"Ik kwam samen met Dr. Issa Saleh de trap af van de zesde verdieping van een flatgebouw in Jabaliya, waar een martelaar geëvacueerd werd, toen de Israëliërs het gebouw opnieuw beschoten. Ze wisten dat er medici binnen waren. Ze konden onze uniformen zien en de ambulances buiten." Dr. Saleh werd gedood, onthoofd door het bombardement.
De getuigenissen die ik destijds optekende, bevatten nog veel meer gevallen van medici die gewonde Palestijnen gingen redden en onder Israëlisch vuur kwamen te liggen, waardoor ze de hulpbehoevenden niet konden bereiken. Rapporten uit die tijd repten ook over een handgeschreven bevel in het Hebreeuws dat in Gaza gevonden was, dat Israëlische soldaten opdroeg "ook het vuur te openen tijdens reddingsacties."
In 2007 zag ik op de Westelijke Jordaanoever tijdens een Israëlische invasie van Nablus, dat Israëlische soldaten een vrijwilliger van de Palestijnse Medische Hulp (PRM) (die deel had uitgemaakt van een groep die burgers naar hun huizen in de oude stad begeleidde) gijzelden, blinddoekten en in de boeien sloegen en hem als menselijk schild gebruikten.
Zelfs toen was het gericht arresteren en opsluiten van medici gebruikelijk als een vorm van collectieve straf voor de vrijwilligers die essentiële hulp verleenden aan gewonde Palestijnen. Ook als ze niet gearresteerd werden, kregen medici en ambulances routinematig geen toegang tot noodgebieden, waardoor de gewonden niet de hulp kregen die ze zo hard nodig hadden.
En dan gaan we nu naar 2023 en 2024. Het Israëlische leger heeft herhaaldelijk ziekenhuizen in Gaza gebombardeerd, binnengevallen, bezet en vernietigd, waarbij routinematig medici, artsen en hulpverleners werden gedood.
Het moge duidelijk zijn dat voor Israëlische soldaten het doden van medisch personeel deel uitmaakt van het beleid, of het nu gaat om ambulances of ziekenhuizen. Het is ook duidelijk dat, hoewel Westerse mogendheden soms hun veroordeling uitspreken, Israël nooit voor deze misdaden ter verantwoording wordt geroepen.
Ontzegging van medische zorg aan burgers
In januari schreef ik over Dr. Hussam Abu Safiya, een Palestijnse arts uit Noord-Gaza die afgelopen december door het Israëlische leger werd ontvoerd en gevangengezet. In dat artikel merkte ik op dat er het afgelopen jaar al drie artsen uit Gaza in Israëlische gevangenissen doodgemarteld waren en dat er grote bezorgdheid bestaat over het leven van Dr. Abu Safiya.
Sindsdien hebben andere Palestijnse gijzelaars die vrijgelaten waren uit Israëlisch gevangenschap bevestigd dat Dr. Abu Safiya gemarteld wordt. Meer recentelijk heeft de Israëlische rechtbank van Beersheba een bevel tot administratieve detentie van zes maanden uitgevaardigd voor Dr. Hussam Abu Safiya, administratieve detentie is het middel dat Israël gebruikt om Palestijnen zonder aanklacht op te sluiten.
De ontvoering en marteling van Palestijnse artsen maakt deel uit van Israëls totale aanval op het gezondheidssysteem van Gaza. Het maakt onderdeel uit van Israëls aanvallen op de Palestijnen zelf door hen levensreddende zorg te onthouden, onderdeel van het decennialange beleid om Palestijnen met alle mogelijke middelen te doden, inclusief het verhinderen van de toegang tot medische apparatuur en voedsel, het uithongeren van Palestijnen die aan bommen en sluipschutters wisten te ontsnappen.
Ik zal dezelfde retorische vraag stellen die ik tot vervelens toe heb gesteld: Wat zou de internationale reactie zijn als Rusland geüniformeerde, ongewapende medici stante pede zou vermoorden? De reguliere media zou hel en verdoemenis schreeuwen, de gezichten en verhalen van slachtoffers vermelden, meer sancties eisen...
Maar Israël doet dit al tientallen jaren keer op keer en het enige wat de Palestijnen krijgen zijn slappe woorden van bezorgdheid en oproepen tot onderzoek, waardoor Israël onverminderd door kan gaan met het afslachten van medici en hulpverleners. Geen gerechtigheid.
Zie: https://www.rt.com/news/615480-palestine-israel-medics-hunt/
Commentaar: Veel hulporganisaties hebben geklaagd over deze methode van "toestemming/goedkeuring krijgen" van Israël voor het verplaatsen van hulpgoederen, om vervolgens onder vuur genomen te worden als ze proberen de hulpgoederen te verplaatsen. Het World Central Kitchen-bloedbad was tot nu toe het meest gruwelijke.
WCK founder says Israel methodically targeted Gaza aid convoy 'car by car'