Willy Wimmer, Duits oud-parlementslid
Willy Wimmer stelt een vraag aan Poetin in het Duits die de president dan simultaan vertaalt (zie filmpje hieronder)
Wat is er na een jaar waarin Rusland betrokken is geraakt in Syrië veranderd en is er een reële kans op vrede?
Sputnik correspondent Ilona Pfeffer vroeg de voormalige Staatssecretaris van het Duitse Ministerie van Defensie en ex-vice president van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) Willy Wimmer om zijn inschatting van de situatie in Syrië.

Herr Wimmer, de gevechten in Syrië nemen niet af en overeengekomen wapenstilstanden worden steeds weer verbroken. De inmenging van de VS en Rusland worden in de media gedeeltelijk misleidend verslagen. Hoe beoordeelt u de situatie in Syrië?


We hebben hier met een langere ontwikkeling te maken, die helaas 5 jaar geleden uitgemond is in een burgeroorlog en een conflict, toen eigenlijk het conflict tussen Syrië en Israël ging over de Golan Hoogvlakte. Men stond onmiddellijk voor een overeenkomst, die vrede voor het hele Nabije Oosten had kunnen betekenen, als er geen zekere krachten geweest waren, die niet geïnteresseerd waren in vrede. We weten immers, dat bij het begin van de Syrische tragedie Britse, Franse en Amerikaanse speciale eenheden in het land onderweg geweest zijn om voor een soort burgeroorlog te zorgen met een internationale dimensie. Er is dus een voorgeschiedenis, die zeer hoopvol was, ware het niet dat deze in het tegendeel is omgedraaid. Sindsdien beleven we een tragedie, het Syrische volk schijnt te moeten bloeden. Nu komt het er op aan, dat wij een einde aan de ellende maken en er alles voor doen, zodat de vonk van Syrië niet naar andere landen en naar onszelf overspringt, want dat zou een grote oorlog betekenen.


Commentaar: SOTT Redacteur Joe Quinn schrijft dat we geen nucleaire oorlog hoeven te verwachten, maar meer terroristische aanslagen: Russia Checkmates US in Syria: Expect More Terrorism, Not Nuclear War


Hiermee in verband wil ik bewust naar voren brengen het onderzoeksbericht over het neerschieten van het Maleisische vliegtuig, dat in Nederland is gepresenteerd. Je moet je toch afvragen: Is men geïnteresseerd in de opheldering van een tragedie of zoekt men een reden voor oorlog? Dat is de dimensie waarbinnen we ons bewegen en daarom is Syrië niet zo ver weg. We zouden alles moeten doen, om tot een vreedzame oplossing te komen en dat wil zeggen niet met wapens, geld en militair dit gebied in gaan.

Rusland is sinds een jaar ter plaatse, wat zijn de gevolgen? En hoe verhoudt zich dat tot de Amerikanen en hun partners?


De Amerikaanse en West-Europese betrokkenheid in Syrië is een duidelijke schending van het Volkerenrecht. Het is een militaire inzet in het gebied van een andere staat, dat door de Verenigde Naties of het Volkerenrecht niet gelegitimeerd is. De hele ellende van wat zich in Syrië afspeelt, hebben we natuurlijk te danken aan deze krachten. Als er nog een kans is, het bloedvergieten in Syrië te beëindigen, dan is dat aan de inzet van de Russische Federatie te danken, die zich binnen het volkerenrecht er voor inzet echt een verandering tot stand te brengen. Dat hebben de Verenigde Staten immer sinds de oorlog tegen Joegoslavië die een schending was van het Volkerenrecht, laten zien. Dat is worstelen voor een plaats in Syrië, maar ook een geschil er over, of de VS de wereldwijde overwinning, die ze sinds 1999 prakkiseren, echt kunnen afmaken of dat de wereld nog een kans heeft, opnieuw naar een vreedzaam samenwerken tussen volkeren terug te keren. Zonder de Russische deelname in Syrië aan de kant van de wettelijke regering zou de wereld geen kans meer hebben.

Welk doel heeft de VS volgens u in Syrië?


De VS wil blijkbaar een nieuwe landkaart ten zuiden van West-Europa en de Russische Federatie tekenen. Daarom hebben we een gordel van conflicten en oorlogen tussen Afghanistan, Irak, Syrië en die gaat dan langs de zuidelijke rand van de Middellandse Zee naar Mali. Dat zijn allemaal gebieden waarmee de VS zich bezighouden, oorlogen voeren, tot massale ellende en de vernietiging van de beschaving leiden. Zij stoppen daarmee ook niet.

De Russische Federatie is in het conflict in Syrië gestapt vanuit een legitieme overeenkomst met de Syrische Republiek en President Assad, en beweegt zich binnen het volkerenrecht. Dat maakt het grote verschil tussen de VS en de Russische Federatie. De Verenigde Staten staan voor moord en terreur en zijn ook de oorzaak van de migratiestromen, die ons treffen. De Russische Federatie staat voor de terugkeer naar de onderhandelingen en naar het verstand en naar een vreedzame co-existentie tussen volkeren. De tragiek voor Syrië is, dat alles over de rug van het Syrische volk loopt en daardoor is er eigenlijk geen weg naar de vrede. Misschien lukt het ook over bruggen heen, de rest is afhankelijk van het verstand in Washington. Het probleem met de VS is nu het zich voor de presidentsverkiezingen bevindt, dat het de gevaarlijkste tijd is waarin de wereld zich eigenlijk kan bevinden. De krachten, die eigenlijk de Verenigde Staten sturen, willen die deskundige Amerikaanse regering vooral, wat ze doet, binden. Dat wil zeggen, een oorlog is zo waarschijnlijk als wat, en zeker een oorlog die over Syrië gaat.

Met de samenwerking tussen de beide grootmachten gaat het tot nu toe niet bijster goed, Rusland signaleert steeds de bereidheid voor samenwerking. Wat vindt u, waaraan het tot nu toe ontbroken heeft en welke kansen geeft u de samenwerking?


Bij alle onduidelijkheid, hoe het verder zal gaan, acht ik het toch mogelijk dat beide kanten tot een overeenstemming komen, omdat er veel meer op het spel staat, zoals ons de foto' s uit Syrië duidelijk maken. Het kan ons morgen in een veel groter gebied overkomen en de bemoeienis van de Russische Federatie, dat te verhinderen en het conflict in te dammen komt niet overeen met de Amerikaanse belangen. Dat wordt namelijk niet door Obama's regering beslist, maar door krachten, die er op hopen, dat Hillary Clinton de presidentsverkiezingen wint. Dat is een bekend patroon. Ik kan alleen hopen, dat de omvang van het conflict voor Washington zo dramatisch is, dat men tot overeenstemming komt. Als dat niet lukt, zullen we een ramp beleven die veel groter is dan Syrië.

De westelijke mediaberichtgeving kan de indruk wekken dat Rusland in Syrië verantwoordelijk is voor de verwoestingen en dood van burgers. Hoe beoordelen zij de berichtgeving?


Geen Syrië oplossing zonder Rusland: ,Het westen moet dat tandenknarsend accepteren" Men moet twee dingen uit elkaar houden. Als Rusland aangesproken wordt, dan is het vanzelfsprekend daarop zelf wat te zeggen. Dat doen ze ook. Dat wat mij als consument van de westelijke media ergert en waarvan men eigenlijk alleen maar woest worden kan, is de vervalsing van feiten, die wij sinds jaren beleven. De pluriformiteit was ooit een belangrijk bestanddeel van ons medialandschap, dat is echter opgeheven. Wij worden enkel nog de oorlog ingeslagen en dat heeft men in dit jaar op een perverse manier gezien. De NAVO voorlichter Jamie Shea, die ons in 1999 de Joegoslavië oorlog in geslagen heeft, werd dit jaar in Berlijn vanwege zijn verdiensten ook nog officieel geëerd. Dan weet men toch, wat met ons medialandschap aan de hand is! Daarmee gaat de West-Europese democratie naar de haaien. Wiens belang wordt daarbij gediend en welke boodschap moet gebracht worden? De boodschap is: Wij trommelen voor de oorlog, ook in samenhang met de Russische Federatie. Twee jaar geleden, tijdens de staatsgreep op de Maidan in Kiev, hadden we op op een haar na een conflict met de Russische Federatie. Dat is het doel, dat wij bij de Amerikaanse politiek sinds 1999 kunnen zien en dat doodt ons allen.


U sprak over de Amerikaanse belangen, maar welke rol speelt Duitsland?

Bij Helmut Kohl en Gerhard Schröder hadden we gezien, dat zij geen ruggengraat genoeg hadden om de Duitse belangen ook binnen de NAVO te vertegenwoordigen en niet deel te nemen aan gewapende conflicten. Kijk eens naar de huidige situatie waar onze Minister van Defensie naar Irak gaat en daar verdere Duitse militaire deelname aankondigt. Tot mijn spijt moet ik zeggen, dat Berlijn niet op de hoogte van Bonn is, als het over de waarneming van Duitse belangen gaat.