pedophilia expreszo
© ExpreszoTERUGBLIK: De pedolobby kreeg het afgelopen augustus opnieuw voor elkaar: Expreszo, het enige jongerentijdschrift voor lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders, dat in 1988 is opgericht voor Nederland en Vlaanderen heeft in augustus een artikel gepubliceerd op hun website dat sterk de suggestie oproept dat de LHBT-beweging pedofilie ondersteunt.
Expreszo, het enige jongerentijdschrift voor lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders, dat in 1988 is opgericht voor Nederland en Vlaanderen heeft in augustus een artikel gepubliceerd op hun website dat sterk de suggestie oproept dat de LHBT-beweging pedofilie ondersteunt.

Op 11 augustus publiceerde Expreszo een interview dat oorspronkelijk in april 2016 op de website pedofilie.nl was gepubliceerd; ('mama, ik heb een groot probleem: ik val voor jonge jongens'), waarin een 23-jarige man, 'Cody', met steun van zijn ouders, naar buiten kwam als pedofiel.

Onderaan het interview staat een noot van de redactie: "Met dit verhaal wil de auteur en Expreszo de aandacht vestigen op de uitdagingen waar jonge pedofielen voor staan gesteld."

De man legt uit hoe moeilijk het was voor hem om dit geheim voor zich te houden en dat het daarom tot een depressie leidde, tot hij het op een dag aan zijn moeder vertelde, die vervolgens zijn vader op de hoogte bracht. Volgens het interview hebben beide ouders de situatie geaccepteerd, en vertrouwen erop dat hij nooit kinderen seksueel zal misbruiken. De interviewer vraagt Cody of hij zijn 'seksuele oriëntatie' kan verklaren, waarop hij antwoordde:
"Ik val zowel op vrouwen van mijn eigen leeftijd als op jongens in de leeftijd van 8 tot 12 jaar. Die twee verschillende oriëntaties zijn gelijk verdeeld, zeg maar 50/50. Mijn aantrekking voor vrouwen is wel minder dan bij 100% hetero's. Dat merk ik als ik met vrienden of mijn broer door de stad loop. Zij zien sneller en vaker mooie vrouwen dan ik. Wat zij dan weer niet zien, maar ik wel, zijn mooie jongens. Dat ik ook op jongens val had ik eigenlijk liever niet gehad."
Vervolgens zegt hij dat hij veel 'coming out-verhalen' door pedofielen op de website pedofilie.nl heeft gelezen, wat hem aanspoorde om zijn verhaal daar te delen. Nadat hij "normale menselijke opmerkingen" over zijn bericht had gekregen, voelde hij zich opgelucht, wat hem ertoe leidde om het aan zijn moeder te vertellen toen de kans zich voordeed.

Na de onthulling, vertelde de moeder aan de interviewer: "Ik heb Cody zeker een uur lang vastgehouden. Eén van de eerste vragen die ik stelde was of hij seksueel praktiserend was of zou worden. Daar was hij heel stellig in: "Dat zal nooit gebeuren. Nooit." Ik vertrouw hem daarin. De vader zei: "Maar aan een geaardheid kun je weinig doen. Het is geen ziekte of zo. [...] Ik weet dat hij geen kindermisbruiker is. Dat morele besef heeft hij echt wel. Maar even goed, je wenst het je kind niet toe. Het zou makkelijker geweest zijn als hij homo zou zijn geweest."

Het effect van dergelijke verhalen, of het nu gefabriceerd, gekleurd of gewoon gedeeltelijk waar is, zet de deur open voor het normaliseren van pedofilie. Indien pedofilie wordt gepresenteerd als louter een andere seksuele oriëntatie - in plaats van een ernstige aandoening - en de man in kwestie wordt neergezet als een 'slachtoffer van zijn gesteldheid', is het niet moeilijk om te zien hoe in het huidige klimaat van het normaliseren van nieuwe seksuele oriëntaties en het verheffen van de rechten van deze minderheden tot speciale status, de acceptatie van pedofilie tot stand gebracht kan worden en kan woekeren.

Dit interview, dat werd getoond aan de Nederlandse en Vlaamse LHBT-leden van de gemeenschap, is een duidelijke stap in het realiseren van de psychopathische agenda om pedofilie in de samenleving acceptabel te maken. Let ook op de foto die gekozen is voor dit interview (zie hierboven), die op zijn zachtst gezegd verontrustend is: een man die met zijn open armen staat, alsof hij vrij en verheugd is om als pedofiel uit de kast te komen en zodoende geaccepteerd wordt.

Wat verder zorgwekkend is dat Expreszo in juli dit jaar feestjes organiseerde voor LHBTQIAP + -leden, zoals een 'gayparty' met het thema 'Embrace Your Darkness' waar ''veel mensen van verschillende geslachten, seksualiteiten en leeftijden'' aanwezig waren. Een ander evenement dat ook in juli plaatsvond, nodigde kinderen uit om de 'PrideWalk' bij te wonen, waar kinderen / jongeren werden verteld dat ''ze hun ouders met zich zouden kunnen meebrengen, als ze dat willen''. Met dergelijke organisaties die pedofilie steeds meer accepteren, houd er dan rekening mee dat de aanwezige kinderen gevaar lopen met predatoren onder hen die 'hun pride vieren'.

In een land waar de acceptatie van pedofilie sinds de jaren 50 begon met de groei van de 'Enclave Movement' - die mensen van binnen en buiten het land in contact bracht met elkaar - is het geen verrassing dat pedofielen nu 'uit de kast komen' als slechts een andere 'seksuele oriëntatie'.

Nederland is trots op zijn 'progressieve waarden', die de perfecte dekmantel vormen voor de grote rol die Nederlandse pedofielen spelen in de productie en distributie van kinderpornografie. Dit kwam aan het licht in 1998 toen Marcel Vervloesem, de Belgische oprichter van de kindersteungroep 'Werkgroep Morkhoven', een berg aan bewijsmateriaal overhandigde aan de Nederlandse politie, waaruit bleek dat er een netwerk bestaat dat zich bezighoudt met systematische ontvoering, foltering en seksueel misbruik van kinderen en onder meer baby's. In dit bewijs, genaamd de 'Zandvoort-zaak' bevinden zich hoogstaande personen met bijbehorende bankrekeninggegevens die hun betrokkenheid aantonen. De zaak is al lang geleden door de media in de doofpot gestopt.

Of zoals Flavia Dzodan schreef in haar verwoestende kritiek op de Nederlandse euthanasie, "de psychopathische elite van het land nemen het voortouw, door de grenzen te blijven verleggen zodat het acceptabel gemaakt kan worden in de westerse wereld (en uiteindelijk elders in de wereld)."

Een televisieprogramma om 'ongebruikelijke relaties te verkennen' bij de NPO ('Je zal het maar zijn') heeft in 2015 een aflevering uitgezonden over het 'bredere begrip van het thema pedofilie'. Ze hebben het sindsdien van hun website verwijderd, maar het duurt wellicht niet lang voordat soortgelijke 'culturele innovaties' naar andere landen worden geëxporteerd.

Zoals het er momenteel voorstaat geven de officiële statistieken aan dat een op de drie Nederlandse kinderen seksueel misbruikt of uitgebuit wordt. Door pedofielen als ongelukkige mensen neer te zetten die begrip en aanvaarding nodig hebben, promoten Expreszo en anderen dezelfde agenda en maken het land gevaarlijker voor kinderen en creëren zij een veilige thuishaven voor predatoren. Of zoals Bart Bohemen van de nieuwssite Curiales aangeeft:
Ook in Nederland blijft men - voornamelijk in progressieve kringen - proberen sympathie op te roepen voor pedofielen. In verschillende opinieartikelen relativeert men deze verachtelijke seksuele voorkeur en wordt er gepleit voor een vorm van acceptatie. Dit is echter precies wat niet moet gebeuren, aangezien iedere vorm van toenadering of relativering uiteindelijk zal leiden tot vergoelijking. Dit moedigt pedofielen alleen maar aan.
U kunt zich afvragen waarom de Zandvoort-zaak in 1998 de Nederlandse samenleving niet op zijn grondvesten deed schudden, zoals de Dutroux-zaak in België dat deed. Een land waar de autoriteiten dertig jaar lang het bestaan van een pedofiele politieke partij hebben toegestaan totdat de Hoge Raad hier in 2014 een eind aanmaakte, blijkt een ideale broedplaats te zijn voor de meest weerzinwekkende praktijken die we ons maar kunnen voorstellen. Misschien kunnen we het antwoord op dit raadsel zoeken in de bevindingen van het bedrijf van Adeo Ressi, die mensen test of ze een hoge mate van narcisme hebben, een hoge mate van zich gerechtigd voelen, en een hoge mate van het schoppen van schennis, om te zien of ze een persoonlijkheidsstoornis hebben - op al deze dingen. " Interessant genoeg ontdekte Ressi dat:
"...het blijkt dat 40% van de mensen in Nederland zulke persoonlijkheidsstoornissen heeft. Het is de hoogste verhouding van persoonlijkheidsstoornisvlaggen ter wereld."
Zulke 'persoonlijkheidsstoornissen' vierde hoogtij toen politici president Poetin en Rusland beschuldigden van 'homofobie' door wetgeving die kinderen beschermt in plaats van hen bloot te stellen aan gevaar. Tijdens een bezoek aan Nederland in 2013, herinnerde Poetin premier Rutte aan de pedofielenpartij in zijn eigen land en legde hem uit dat in bepaalde regio's van Rusland mensen nooit zo'n partij zouden accepteren. Mensen zouden eerder de wapens opnemen, vertelde Poetin aan de schaapachtig-kijkende Rutte.

Volgens het volgende Russische nieuwsbericht over het bezoek van Poetin (alleen in het Nederlands en Russisch beschikbaar) was de Hoge Raad alleen in staat om de pedofielenpartij te stoppen toen de secretaris-generaal van het ministerie van Justitie, Joris Demmink, met pensioen ging, die zelf beschuldigd wordt van kindermisbruik. Er werd ook vermeld dat het advocatenkantoor Vink Velman & Swier uit Amsterdam sinds 1999 pro-pedofilie juridische zaken voert, waarvan zij 8 van de 10 zaken winnen.

Het old boys network dat de 'elite' beschermt, is levend en wel en de Nederlandse leiders zijn meestal succesvol om de informatie over hun zware misdaden verborgen te houden. Het is ironie ten top dat we de vermeende onbeschaafde Russen moeten bedanken voor het laten schijnen van wat licht op de Nederlandse pedofielennetwerken in hoge kringen.