sexualizing children
© Instagram / desmondisamazing
We bevinden ons te midden van een epidemie van perversiteit terwijl ontstellende content wijd en zijd verspreid wordt door de hedendaagse media. Een van de meest onthutsende onderwerpen is de seksualisering van kinderen.

Van gaming websites tot nieuwsorganisaties, kinderen zijn nu props in een oorlog tegen fatsoenlijkheid. Afgelopen december danste Desmond, een 11-jarige jongen die door Good Morning America werd omschreven als "baanbrekend", in vrouwelijke kledij wat op het podium rond terwijl mannen brulden en schreeuwden en geld zijn kant op gooiden.

Dat was niet een eenmalig geval. De laatste paar jaren beginnen gelijksoortige incidenten zich op te stapelen.

Een tienjarige drag queen Lactatia genaamd publiceerde eerder dit jaar een foto van hem al glimlachend terwijl hij naast een naakte 27-jarige man stond. Een andere foto van dezelfde fotoshoot toont de jonge in een zwarte jurk en visnet kousen geklede jongen op een bank met zijn benen wijd.


[Kind-drag queen afgebeeld met naakte winnaar van Rupauls Drag Race]

Afgelopen maand publiceerde Kotaku - een gaming website die bekend staat om zijn beschimpingen en zich verzet tegen de seksualisering van volwassen vrouwelijke personages in gaming - kinderporno op hun website.Foto's die een minderjarig digitaal model van Emma Watson zittend op een gigantische p*k afbeeldden. Hetzelfde stuk vertoonde ook striptekeningen van een tienjarig Pokemon-personage die door wezens uit de serie verkracht wordt.

Op een pride-evenement dat in een openbare bibliotheek in de staat Washington voor tieners en twintigers werd gehouden, danste een drag queen op suggestieve wijze nadat hij zijn rok had uitgetrokken voor de ogen van het publiek. Hetzelfde evenement deelde ook condooms met een smaakje en glijmiddel uit.

Nu we het toch over pride hebben, verschenen er dit jaar tijdens het jaarlijkse evenement foto's van kleine meisjes die met mannen speelden die bezig waren met pup play. Voor diegenen die niet op de hoogte zijn; pup play is een kink waar mensen doen alsof ze een hond zijn en hun leven als zodanig doorbrengen.


[Arthur Chu moedigt kinderen aan om om te gaan met volgroeide volwassenen die in een fetisj-spel verwikkeld zijn. Als dit woke is dan moedig ik meer mensen aan om weer te gaan slapen.

Als je kink leuk vindt, prima, instemmende volwassenen, doe maar, maar niet waar kinderen bij zijn, hè.]

Ik loop het risico om hyperbolisch over te komen, maar de westerse waarden en maatschappelijke normen worden van binnenuit neergehaald. Gedragingen waar eerst terecht op neer werd gekeken, worden in toenemende mate gemeengoed. een behaalde prestatie vanwege media-medeplichtigen die dergelijke acties prijzen, alsof ze progressief zijn. Maar wat ze uiteenzetten als de bevrijding van gender-stereotypen en normen is veranderd in niets meer dan een afzichtelijke parodie op datgene waarvan we altijd al wisten dat het er zo aan toe zou gaan.

In de negentiger jaren was een gangbaar argument tegen het homohuwelijk dat het een hellend vlak was. De logica erachter was dat als mannen met mannen konden trouwen en vrouwen met vrouwen dan zou dat leiden tot polyamorie, bestialiteit, pedofilie en elk ander euvel dat de menselijke geest kan beramen. Als een LHBT-persoon was ik het het hier helemaal niet mee eens. En dat is nog steeds zo. Hoewel het tegenwoordig in toenemende mate een wankel standpunt is.

Publieke personen redeneren dat kinderen ingewijd moeten worden in kinks als een manier om ze te normaliseren, omdat ze op een dag ook "hun eigen fetisjen [zullen] hebben". Lactatia wordt aangeprezen als inspirerend en ongelofelijk, zelfs als hij tegen anderen zegt dat ze "een p*k moeten eten". Desmond deed net alsof hij ketamine snoof tijdens een live-uitzending met een volwassen drag-artiest terwijl ze binnenkomende opmerkingen zoals "Hitler deed niets verkeerd" lezen. Dit feit deert mediasites zoals the Huffington Post niet, die hem als bewijs aanvoeren dat de " toekomst queer is".

Dit zou je moeten zeggen al wat je behoort te weten over het soort toekomst dat de links-liberale media proberen op te bouwen. Maar is dit de toekomst die mensen willen? Natuurlijk, we krijgen steeds te horen hoe inspirerend deze kinderen zijn, maar hun populariteit op sociale media suggereert iets anders.Op Twitter en YouTube heeft Desmond slechts respectievelijk 4.574 en 5.650 subscribers. Op Facebook springt het naar meer dan 30.000. Toch komt er minder dan een procent reacties op vele van zijn posts binnen.

Op Instagram heeft Lactatia slechts 28.600 volgers. Wat die site betreft, is dat een veel kleinere fanbasis dan men zou denken, in het bijzonder omdat het tot een persoon behoort die door de media wordt beschouwd als een influencer. Zelfs tijdens het zoeken naar zijn naam op Twitter op keyword zijn er niet veel mensen die expliciet over hem spreken.

Buiten de social media-omgeving lijkt het er nog steeds niet op dat deze content net zo populair is als ons wordt voorgehouden. Toen een aankomende documentaire over drag-kinderen een trailer op YouTube lanceerde werd commentaar uitgeschakeld.

Dit was een heus signaal dat ze wisten dat de reactie overweldigend negatief zou zijn. Precies zo, toen Good Morning America online een segment over Desmond uploadde werd het begroet met meer dan 47.000 downvotes - een gigantisch verschil tussen de magere 2600 upvotes. Neem de opmerkingen en ratings door van ieder aantal van dergelijke video's en het beeld komt tevoorschijn dat de meerderheid dit niet accepteert - ongeacht hun politieke voorkeur.

Op dit punt aanbeland kan je niet ontkennen dat de media helemaal niet zijn afgestemd op wat mensen willen. Jaren van clickbait en leugens eisten al hun tol van de reputatie van vele publicaties, maar nu is een grens overschreden die met geen enkele maatstaf te vergoelijken valt. Ze vieren dat kinderen dansen voor geld in drag-kleding voor volle kamers met volwassenen. Ze schilderen tienjarigen af die seks hebben met tekenfilmpersonages. Ze stimuleren beelden van kinderen die bij naakte volwassen mannen staan. Ze hebben beïnvloedbare kinderen in walgelijke vertoningen van menselijke seksuele uitspattingen veranderd. Zelfs Lactatia's fans worden "Lactaters" [SOTT: zogers] genoemd, een uiterst seksueel suggestief woord.

Niets wat hierboven werd gepresenteerd verbetert onze cultuur. Waar is de vooruitgang? Hoe komt dit ten goede aan homorechten, zelfexpressie of het leven van de jeugd van onze naties? Op zijn minst doet het afbreuk aan alles waarmee het in contact komt terwijl we verder afglijden. Zelfs zoiets onschadelijks als een voorleesuurtje is bezoedeld. In maart las een geregistreerde zedendelinquent in drag-kleding kinderen in een openbare bibliotheek voor.

Wat er zo overal gebeurt kan niet doorgaan. Het is tijd dat mensen hun mond opentrekken en hun stem laten horen. Voortgang van dergelijk gedrag zal alleen het tempo verhogen waarop het fatsoen van de westerse beschaving in duigen valt. Als maatschappelijke familie is het aan ons om voor onze kinderen te zorgen en men hoeft alleen maar om zich heen te kijken om te zien dat het niet goed gaat met kinderen.


Het originele artikel kunt u hier terugvinden.