Commentaar: Deze vertaling door Sott.net is de enige Nederlandse vertaling van dit interview dat op 11 maart 2017 plaatsvond (het originele transcript vindt u hier). Elk verhaal heeft twee kanten zeggen ze. Om te weten te komen welke kant leugens verspreidt, is het nodig om het verhaal van beide kanten te horen - niet alleen de westerse, die continu herhaalt: 'Assad is een dictator'. Wordt het niet tijd dat het Nederlandse volk de mogelijkheid krijgt om te horen wat de Syrische president zelf te zeggen heeft over de crisis in zijn land? Wij vinden van wel.


assad interview
© AP
Vraag 1: Dank u meneer de president dat u ons deze gelegenheid geeft voor een interview hier in Damascus, de hoofdstad van Syrië. Ik denk dat dit uw eerste interview met de Chinese media is sinds de nationale wapenstilstand en na vele recente gespreksronden, zowel in Astana als in Genève, en natuurlijk sinds de inauguratie van de Amerikaanse president Donald Trump. Vandaag de dag zien we dat uw troepen op het slagveld gestaag vorderen, maar vredesbesprekingen lijken niet zo productief te zijn. Dus, wat de besprekingen in Genève betreft, uw hoofdonderhandelaar, de heer Jaafari, begon hard na te denken over wie er aan de andere kant van de onderhandelingstafel zou moeten zitten. Dus, wie zou daar moeten zitten, volgens u?
President Assad: Dit is een zeer cruciale vraag. Als men wil dat die onderhandelingen succesvol verlopen, moeten we ons afvragen: Wie gaat daar zitten? Ik bedoel, er kunnen veel goede mensen met goede bedoelingen zijn, maar de vraag is: Wie vertegenwoordigen zij? Dat is de vraag. In deze situatie zijn er verschillende groepen, er zijn mensen die, laten we zeggen, patriottisch zijn, maar zij vertegenwoordigen niemand, zij vertegenwoordigen zichzelf. Er zijn anderen die de terroristen vertegenwoordigen, en er zitten terroristen aan tafel, en er zijn anderen die de agenda van andere landen zoals Saudi-Arabië, Turkije, Frankrijk, het VK en misschien de VS, vertegenwoordigen. Dus het is geen homogene vergadering.

Als men wil dat het succesvol zal zijn - terugkomend op het eerste punt dat ik maakte - moet er sprake zijn van onderhandelingen tussen ware Syriërs. Desondanks, woonden wij die bijeenkomst bij, omdat we vinden dat elke dialoog een goede stap richting de oplossing kan zijn, omdat zelfs die mensen die terroristen zijn of bij terroristen horen of bij andere landen horen, van gedachten kunnen veranderen en naar hun normale situatie terug kunnen keren door weer ware Syriërs te zijn, door zich los te maken van het terroristische gedachtegoed of als vertegenwoordigers van andere groepen. Daarom zeg ik dat we niet verwachtten dat er iets zou uitkomen, maar het is een stap, en het zal een lange weg worden - en er zullen ook andere ronden zijn, zowel in Genève als in Astana.
Vraag 2: Maar, in ieder geval, is het een intra-Syrië bijeenkomst, toch? Maar het feit is dat het een proxy-dialoog is. Ik bedoel, de voornaamste partijen ontmoeten elkaar niet en voeren geen directe dialoog direct met elkaar.
President Assad: Precies.
Journalist: Bent u persoonlijk tevreden met de opzet of het mechanisme van de onderhandelingen?
President Assad: Wij hebben dit mechanisme niet opgezet; het is in elkaar gezet door de Mistura en de VN onder de invloedssfeer van landen die deze onderhandelingen wilden gebruiken om druk te leggen op Syrië, niet om een resolutie te bereiken. Zoals u net zei, elk land/elke persoon vertegenwoordigt een andere agenda, zelfs delegaties van de oppositie, er was niet één delegatie; maar verschillende delegaties van de oppositie. Dus, als ik - als regering - met iemand wil onderhandelen, met wie moet ik dat doen? Welke delegatie? Wie vertegenwoordigt wie? Dat is onze vraag. Dus, u heeft gelijk, deze keer waren er geen onderhandelingen in Genève, maar dit is één van de redenen dat het niet is gelukt om iets te bereiken. Het enige wat we in Genève hebben besproken was de agenda, de hoofdlijnen, wat we later zouden bespreken, dat is alles.
Vraag 3: Maar, zoals we zien, is er veel tijd, geld en energie gestopt in deze inspanningen, en er is nog steeds sprake van conflicten, mensen sterven nog steeds, en het aantal vluchtelingen neemt nog steeds toe.
President Assad: Precies.
Journalist: Wat is een mogelijke manier om onderhandelingen te voeren?
President Assad: Nogmaals, u heeft gelijk. Des te meer vertraging er is, des te meer schade, vernietiging, dood en bloed er in Syrië zal zijn. Daarom zijn we erop gebrand om tot een oplossing te komen, maar de vraag is: hoe en op welke manier? Men moet twee parallelle manieren hebben. De eerste is om de terroristen te bestrijden, en dit is onze plicht als regering, om de Syriërs te verdedigen en alle middelen te gebruiken om de terroristen te vernietigen die aan het doden en het vernietigen zijn in Syrië. De tweede is om een dialoog te voeren. Deze dialoog heeft verschillende aspecten; er is het politieke aspect, wat gerelateerd is aan de toekomst van Syrië; welk politiek systeem is er nodig, en welke soort? Het maakt niet uit wat voor een, het hangt af van de Syriërs, en zij zullen een referendum houden over wat zij willen.

Het tweede deel is om te proberen zoveel mogelijk van die mensen die verbonden waren aan de terroristen of terroristische daden pleegden over te halen om terug te gaan naar hun normale situatie en hun wapens neer te leggen en een normaal leven te leiden in ruil voor amnestie die door de overheid wordt aangeboden. En wij hebben drie jaar lang in die richting gewerkt, en het werkt heel goed. Het werkt heel goed. Dus, eigenlijk, als men over de echte politieke oplossing wil praten sinds het begin van de crisis, over de oorlog tegen Syrië, zijn tot nu toe die verzoeningen tussen de regering en de verschillende militanten in Syrië, waarvan velen zich nu bij de regering hebben aangesloten, en nu samen met de regering vechten, de enige oplossing gebleken. Sommigen van hen hebben hun wapens neergelegd.
Vraag 4: Maar als er over de oorlog in Syrië gesproken wordt, kan men niet de buitenlandse factoren uitsluiten. Het hoge onderhandelingscomité gesteund door de Saoedi's, HNC, zegt dat ze op de regering-Trump rekenen om een positieve rol te spelen in plaats van het verkeerde beleid van zijn voorganger Barack Obama uit te voeren. Dus, van uw kant, wat verwacht u van het Midden-Oosten-beleid van Trump, met name het beleid betreffende Syrië?
President Assad: Wat betreft het eerste dat u noemde over hun hoop... als men zijn hoop vestigt op een ander land, maakt niet uit welk land, dan betekent dit dat men niet vaderlandslievend is, en dit is bewezen, omdat zij moeten rekenen op de steun van het Syrische volk, en niet op een andere regering.

Wat betreft de regering-Trump: tijdens zijn campagne en na de campagne, was de belangrijkste retoriek van de regering-Trump en de president zelf de prioriteit dat ISIS verslagen zou worden. Sinds het begin zei ik dat dit een veelbelovende benadering is van wat er in Syrië en Irak gebeurt, omdat we in hetzelfde gebied leven en we met dezelfde vijand te maken hebben. We hebben nog niets concreets gezien wat betreft deze retoriek. Wat we nu zien zijn lokale aanvallen.

Men kan niet terrorisme bestrijden op lokaal niveau, en dat is waarom de Russen succes hebben geboekt, omdat zij het Syrische leger hebben gesteund met het inkrimpen van ISIS, en niet het uitbreiden van ISIS, wat daarvoor het geval was. Dus, we hebben hoop, en er moet rekening mee gehouden worden dat wanneer men over ISIS spreekt het niet gaat over het gehele terrorisme; ISIS is één product ervan, al-Nusra is een ander product, er zijn zo veel groepen in ISIS, ze zijn niet ISIS, maar Al Qaeda, ze hebben dezelfde achtergrond, namelijk de Wahabi extremistische ideologie.
Vraag 5: Dus, meneer de president, u en de heer Donald Trump delen eigenlijk dezelfde prioriteit, namelijk terrorismebestrijding, en u haat beiden nep-nieuws. Ziet u ruimte voor samenwerking?
President Assad: Ja, in theorie wel, maar in de praktijk nog niet, omdat er geen verbintenis is tussen Syrië en de Verenigde Staten op formeel niveau. Zelfs hun militaire aanvallen op ISIS die ik net noemde - en daar zijn er slechts een paar van - vonden plaats zonder samenwerking of overleg met het Syrische leger of de Syrische regering wat illegaal is zoals we altijd zeggen. Dus, in theorie, delen we die doelen, maar in de praktijk, nog niet.

Commentaar: En tot nog toe, nog steeds niet. Voor de nieuwste update over de rol die de VS speelt in Syrië, zie: Killary kruipt uit haar hol, roept de VS op om "Assads vliegvelden uit te schakelen", Trump gehoorzaamt, bombardeert Syrische luchtmachtbasis met 50+ Tomahawks


Vraag 6: Heeft u persoonlijk contact met de president van de Verenigde Staten?
President Assad: Helemaal niet.
Journalist: Direct of indirect.
President Assad: Indirect zijn er zo veel kanalen, maar er kan niet gerekend worden op privé-kanalen. Het moet formeel zijn, op deze manier kan er echt gesproken worden over een echte relatie met een andere regering.
Vraag 7: Momenteel, komen topgeneraals uit Turkije, Rusland en de Verenigde Staten ergens in Turkije bijeen om de spanningen in het noorden van Syrië - waar verdachte strijdkrachten gelieerd zijn aan deze landen - te bespreken. Dus, heeft u een plan voor een laatste aanval op Daesh als de belangrijkste spelers eigenlijk een doeltreffende coördinatie nodig hebben om Syrië te bevrijden van alle terreurgroepen?
President Assad: Ja, als u die bijeenkomst vooral aan ISIS wil koppelen, zal het niet objectief zijn, omdat ten minste één partij, namelijk Turkije, ISIS tot vandaag de dag heeft gesteund, omdat Erdogan, de Turkse president, tot het Moslim Broederschap behoort. Ideologisch is hij gelinkt aan ISIS en is hij een aanhanger van ISIS en al-Nusra, en iedereen in onze regio weet hiervan. Hij hielp hen ofwel met het verkrijgen van wapens, ofwel met de logistiek, door middel van olie-export. Wat betreft de andere partij, de Verenigde Staten, tenminste tijdens de regering-Obama, 'pakten' ze ISIS 'aan' door de smokkel van Syrische olie naar Turkije door de vingers te zien, en dit is hoe ze geld kunnen krijgen om terroristen uit de hele wereld te werven - hun aanpak van ISIS was niets meer dan een cosmetische ingreep.

De enige serieuze partij wat betreft het aanpakken van ISIS is Rusland, die effectief ISIS samen met ons bestrijdt. Dus, de vraag is: hoe kunnen zij samenwerken - en ik denk dat de Russen hoop hebben dat de twee partijen zich zullen aansluiten bij de Russen en de Syriërs in hun strijd tegen terrorisme. Dus, we hebben meer hoop nu wat betreft de Amerikaanse partij vanwege de nieuwe regering, terwijl in Turkije niets is veranderd in dat opzicht. In het noorden heeft ISIS één bevoorradingsroute, en loopt door Turkije, en ze zijn nog in leven en nog steeds actief en ze verzetten zich nog steeds tegen verschillende soorten golven van aanvallen, vanwege de Turkse steun.

Commentaar: De rol die Turkije speelt is ingewikkeld. Het neerhalen van een Russisch gevechtsvliegtuig op 24 november 2015 (wat toentertijd de relatie tussen Turkije en Rusland verslechterde) en de mislukte coup op 15 juli 2016, geven duidelijk aan - zoals beschreven door SOTT redacteur Joe Quinn - dat er een vijfde colonne aanwezig is in Turkije. Erdogan is hiervan op de hoogte en is sinds de mislukte coup begonnen met 'een schoonmaak'. Verder werkt hij ernaartoe om de relatie tussen Turkije en Rusland te verbeteren. Het lijkt er dus op dat Erdogan zal meewerken in de strijd tegen ISIS in Syrië.

Wat het westen wil bereiken in het noorden van Syrië is een zogenaamde Koerdistan, die mooi beïnvloedbaar en bestuurbaar zal zijn. Aangezien Turkije zich steeds meer losmaakt van de verborgen machten uit het westen, zal Koerdistan een optie bieden aan de verborgen machten om alsnog invloed uit te oefenen in een geostrategisch gebied. Het ontstaan van een Koerdistan (wat mogelijk een stuk land van Turkije zal omvatten) zal er ook toe leiden dat er een pijpleiding komt die Qatari gas aan Europa kan leveren - om zo Russische gasvoorraden voor Europa te verdringen.

In plaats van het originele plan om Qatari gas te leveren via de route Saoedi-Jordanië-Syrië-Turkije, hopen VS-imperialisten nu de gasroute Saoedi-Irak-Koerdistan naar het Middellandse-Zeegebied, vervolgens onder de zee naar Europa, te realiseren. Of dit plan gaat lukken valt echter te bezien...


Vraag 8: Nu zijn de Amerikaanse troepen in Manbij. Heeft u ze toegelaten? Heeft u de deur voor deze Amerikaanse troepen geopend?
President Assad: Nee, nee, dat hebben we niet gedaan. Alle buitenlandse troepen die naar Syrië gaan zonder onze uitnodiging of overleg of toestemming, zijn indringers, of ze nu Amerikaans, Turks, of iets anders zijn. En we denken dat dit niet zal helpen. Wat gaan zij doen? ISIS bestrijden? De Amerikanen hebben bijna elke oorlog verloren. Zij verloren in Irak, waar ze zich uiteindelijk moesten terugtrekken. Zelfs in Somalië, laat staan Vietnam in het verleden, en Afghanistan, uw buurland. Waar ze ook hun troepen hebben gestuurd, boekten ze geen succes, ze maken slechts een puinhoop; ze zijn erg goed in het creëren van problemen en het vernietigen, maar ze zijn erg slecht in het vinden van oplossingen.
Vraag 9: Wat betreft Rusland en China: vorige week hebben ze hun veto uitgesproken over een nieuwe VN-sanctie tegen Syrië. Wat betekenen deze Chinese veto's voor uw land precies?
President Assad: Laten we heel duidelijk zijn over hun positie - het gaat niet om het steunen van de Syrische regering of de Syrische president, want in het westen proberen ze het als een persoonlijk probleem neer te zetten, dat Rusland en China en andere landen en Iran 'die persoon als president steunen'. Dat is niet het geval. China is lid van de Veiligheidsraad, en heeft het Handvest van de Verenigde Naties geratificeerd.

Bij dat veto, heeft China ten eerste het Handvest beschermd, omdat de Verenigde Naties is opgericht om stabiliteit in de hele wereld te herstellen. Eigenlijk zijn het de westerse landen, met name de permanente leden van de Raad die het als een instrument of middel willen gebruiken om regimes of overheden te veranderen en om hun agenda uit te voeren, en niet om stabiliteit te herstellen, maar juist om meer instabiliteit te creëren in de wereld.

Het tweede puntis dus dat China stabiliteit in de wereld heeft hersteld door een soort van politiek evenwicht binnen de Verenigde Naties te creëren, uiteraard in samenwerking met Rusland, wat erg belangrijk is voor de wereld. Natuurlijk, was Syrië het belangrijkste onderwerp - dit is goed voor Syrië, maar nogmaals het is goed voor de rest van de wereld.

Ten derde, dezelfde landen die het Handvest van de Verenigde Naties wilden gebruiken voor hun gevestigd eigenbelang zijn dezelfde landen die zich eind jaren negentig bemoeiden met of probeerden in te grijpen in uw land, en zij gebruikten verschillende tactieken, zoals mensenrechten enzovoorts. U weet dat als ze de kans hadden, ze elke regering in de wereld zouden veranderen, of het een klein of groot land betreft, zodra een regering een beetje onafhankelijk probeert te worden.

Dus, China beschermde Chinese belangen, Syrische belangen, en de belangen van de wereld - zeker die van kleine of zwakke landen.
Vraag 10: Als ik me niet vergis, zei u dat China een rol zal spelen bij de wederopbouw van Syrië. Op welke gebied denkt u dat China Syriërs kan helpen weer een normaal leven te leiden na zoveel jaren vol tegenslagen?
President Assad: Als u het heeft over wat de terroristen de afgelopen zes jaar hebben gedaan: ze hebben alles wat betreft de infrastructuur vernietigd. Desondanks, is de Syrische regering nog steeds effectief, op zijn minst door het verstrekken van de minimale behoeften aan het Syrische volk. Maar ze vernietigen alles in elke sector zonder uitzondering. Daarnaast is Syrië niet in staat om te voorzien in de basisbehoeften van iedere burger vanwege het westers embargo. Dus, in welke sector? In elke sector. Ik bedoel, China kan een rol spelen in elke sector, zonder uitzondering, want we hebben schade in elke sector.

Maar als we over nu praten, voordat deze uitgebreide wederopbouw zal beginnen, is China nu betrokken bij de opzet van een groot aantal projecten, voornamelijk industriële projecten in Syrië. En we hebben veel Chinese experts die nu in Syrië bij verschillende projecten werken om die projecten op te zetten. Maar, natuurlijk, als je meer stabiliteit hebt, is de wederopbouw van vernietigde buitenwijken het allerbelangrijkste. Dit is het belangrijkste onderdeel van de wederopbouw. Het tweede is de infrastructuur, het rioleringsstelsel, de elektriciteit, de olievelden, alles, zonder uitzondering. Het derde: de industriële projecten, wat kan horen tot de particuliere sector of de publieke sector in Syrië.
Vraag 11: Oké. En het lijkt geen geheim te zijn dat er een aantal Chinese extremisten hier zijn, die met Daesh aan het vechten zijn. Ik denk dat ze een bedreiging vormen voor zowel Syrië als China. Welke concrete en effectieve maatregelen neemt u om de grens te controleren en te voorkomen dat deze extremisten de regio binnen kunnen komen?
President Assad: Wat betreft extremisten of terroristen: het maakt niet uit wat hun nationaliteit is, omdat zij geen grenzen erkennen en niet tot een land behoren. Wat belangrijk is is dat diegenen die bijvoorbeeld uit uw land komen ze uw land beter kennen dan andere landen, dus ze kunnen meer schade aanrichten in uw land dan in andere landen, en hetzelfde geldt voor Syrische terroristen, Russische terroristen, enzovoorts. Dus nu, wat betreft de maatregelen... elke terrorist zou moeten worden verslagen en vernietigd, tenzij hij van positie verandert en een normaal leven gaat leiden.

Ten tweede, wat betreft de verschillende nationaliteiten waar u het over had - er zijn meer dan 80 nationaliteiten - zou men samen moeten werken met andere regeringen, vooral op het gebied van inlichtingen, en dat is wat er bijvoorbeeld gebeurt bij de Chinese inlichtingendiensten betreffende de Oeigoerse terroristen die via Turkije naar China komen. Helaas is het zo dat we nu niet onze grenzen met Turkije kunnen controleren, omdat met name de Oeigoerse terroristen voornamelijk uit Turkije komen, de anderen komen misschien uit Irak, Jordanië, Libanon, via de zee, misschien, en de meerderheid komt uit Turkije, maar de Oeigoerse terroristen komen voornamelijk uit Turkije.

Waarom? Dat weet ik niet, maar ze worden gesteund door de Turkse regering, en ze werden verzameld en in één groep gestopt en naar het noordelijke deel van Syrië gestuurd. Dus, de missie nu is om hen aan te vallen, waar ze ook zijn. Natuurlijk, soms is het lastig te zeggen wie wie is.... ze vermengen zich met elkaar, maar soms gaan ze als afzonderlijke groepen van verschillende nationaliteiten te werk. En dit is een zeer belangrijke vorm van samenwerking tussen de Syrische en de Chinese inlichtingendienst, en we hebben veel goede stappen gezet in dat opzicht.

Commentaar: Lees zeker ook: Vijfde colonne? China zet Franse journaliste uit wegens terroristisch geweld na steun voor Oeigoeren
In Nederland bestaat er een heuse stichting voor Oeigoeren. In 2014 werd er door een handjevol demonstranten een protest in Den Haag georganiseerd en het evenement werd gefilmd door een nogal professioneel ogende UYGHURIA TV. Saillant detail: Een aantal Oeigoerse groepen worden direct gefinancierd door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken via de National Endowment for Democracy (een uitloper van de CIA zeg maar).

In 2009 overigens bekogelden Oeigoerse en flippende demonstranten de Chinese ambassade met stenen en eieren en gooiden ruiten in. Blijkbaar was de pers al aanwezig, maar de politie liet op zich wachten. Zou een dergelijk protest bij de Amerikaanse ambassade ook zo uit de hand zijn gelopen?

De Oeigoeren zijn in wezen de anti-China ISIS; marionetten die een proxy-oorlog voeren tegen Azië.

Vraag 12: Meneer de president, zoals u wellicht al weet: de 'Witte Helmen' hebben dit jaar een Oscar gewonnen voor de beste korte documentaire, maar mensen zeggen dat de waarheid over deze 'Witte Helmen' niet is zoals gepresenteerd wordt door Netflix. Wat is uw mening hierover?
President Assad: Allereerst moeten we al-Nusra feliciteren voor het feit dat ze de eerste Oscar hebben gewonnen! Het is een ongekende gebeurtenis dat het westen Al Qaeda een Oscar geeft; dit is ongelooflijk, en dit is meer bewijs dat de Oscars, Nobelprijzen, al deze dingen, gepolitiseerde certificaten zijn, zo zie ik het. Het Witte Helmen-verhaal is heel simpel; het is een facelift van Jabhat al-Nusra in Syrië, waarbij hun lelijke gezicht is veranderd in een humanitair gezicht.

En er zijn veel video's op het internet en natuurlijk beelden gemaakt door de Witte Helmen die duidelijk weergeven dat de Witte Helmen een terroristische groepering is, waar bijvoorbeeld te zien is dat dezelfde persoon de witte helm draagt en feest viert bij dode lichamen van Syrische soldaten. Dus, dat is waar de Oscar naartoe ging, naar die terroristen.

Het is dus een verhaal om te voorkomen dat het Syrische leger tijdens de bevrijding van Aleppo meer druk uit zou oefenen op de districten in de stad die bezet waren door die terroristen (om ze te bevrijden), door te zeggen dat het Syrische leger en de Russen burgers, onschuldige mensen en humanitairen aanvallen.

Commentaar: Voor meer informatie over de 'Witte Helmen':

Vraag 13: Goed. Even over Palmyra. Ik ben een dag naar Palmyra gegaan. De stad is nu onder uw controle, dus wat betreft haar strategische positie, omdat Homs in het hart van Syrië ligt, in het midden, en nu dat u Palmyra heeft, wat is uw volgend doel? Gaat u uw militaire operatie uitbreiden naar Raqqa en Dier Ezzor?
President Assad: We zijn nu erg dichtbij Raqqa. Gisteren bereikten onze troepen de Eufraat wat zeer dichtbij Raqqa ligt, en Raqqa is nu het bolwerk van ISIS, dus het zal een prioriteit van ons zijn, maar dat betekent niet dat andere steden niet onze prioriteit zijn. Met de tijd kunnen we ze tegelijkertijd aanpakken, omdat Palmyra vlakbij Dier Ezzor ligt wat in het oostelijke deel van Syrië ligt wat vlakbij de Iraakse grens ligt, en die gebieden worden door ISIS gebruikt als route voor logistieke ondersteuning tussen ISIS in Irak en ISIS in Syrië. Dus, of nou men het bolwerk of de route die ISIS gebruikt aanvalt, het resultaat is hetzelfde.
Vraag 14: Hoeveel dagen denkt u dat deze oorlog zal duren?
President Assad: Als we ervan uitgaan dat er geen buitenlandse interventie zal plaatsvinden, zal het een paar maanden duren. Intern is het niet erg ingewikkeld. De complexiteit van deze oorlog is de buitenlandse interventie. Dit is het probleem. Ten aanzien van die interventie, wat goed is is dat onze samenleving tijdens de oorlog een eenheid heeft gevormd. In het allereerste begin, was de visie voor vele Syriërs niet erg duidelijk over wat er aan de hand is.

Velen geloofden de propaganda van het westen over de realiteit van het ware verhaal: dat dit gaat om de strijd tegen de onderdrukking. Als we het hier hebben over onderdrukking, waarom kwamen de mensen in Saudi-Arabië bijvoorbeeld niet in opstand? Dus, wat we nu hebben verkregen is dit, dit is onze sterkste basis om die oorlog te beëindigen. We hebben altijd hoop gehad dat dit jaar het laatste jaar zou zijn. Maar uiteindelijk is het een oorlog en we kunnen niet weten wat er precies zal gebeuren.
Vraag 15: Meneer de president, u bent de president van de Arabische Republiek Syrië en tegelijkertijd bent u ook een liefhebbende echtgenoot en vader van drie kinderen. Hoe balanceert u de rol van president, vader, en echtgenoot?
President Assad: Als men er niet in kan slagen om zijn kleine plicht, wat zijn familie is, te vervullen, dan kan men er niet in slagen om zijn grotere plicht of een ruimere taak op landelijk niveau te vervullen. Teveel werk is dus geen excuus om die plichten te laten varen: het is een plicht. Men moet daar heel duidelijk over zijn, die plichten moeten op een goede manier vervuld worden. Natuurlijk, soms laten die omstandigheden het niet toe om volledig die plichten volledig te vervullen.
Journalist: Hoeveel tijd besteedt u aan uw werk en hoeveel tijd brengt u door met uw familieleden op een dag?
President Assad: Eigenlijk draait het niet om tijd, want als je thuis bent, moet je werken.
Journalist: Oké.
President Assad: Laten we zeggen, 's ochtends en 's avonds heb je de kans om tijd door te brengen met de familie, maar daar tussenin en na die tijd, kun je de hele dag werken.
Vraag 16: Heeft u er weleens over nagedacht om het land te verlaten vanwege de veiligheid van uw familie?
President Assad: Nooit, na zes jaar, ik bedoel de meest moeilijke tijden zijn voorbij; dat was in 2012 en 2013, in die tijden dacht ik daar nooit over, hoe zou ik daar nu wel over na kunnen denken?

Dus, nee, nee, dat is geen optie. Wanneer men enige vorm van terughoudendheid heeft, zal men verliezen. Men zal niet ten onder gaan met zijn vijanden; men zal ten onder gaan met zijn supporters. Die supporters, de mensen met wie je samenwerkt, de strijders, het leger, zij zullen het voelen wanneer je niet vastbesloten bent om je land te verdedigen. We hadden nooit het gevoel, noch ik of een familielid, dat we het land moesten verlaten.
Vraag 17: En hoe gaat het met het Chinees van Kareem?
President Assad: Hij leerde de basis van de Chinese taal, twee jaar geleden denk ik. Helaas moesten de vrouw en de man die hem Chinees leerden vertrekken, omdat ze leden van de Chinese ambassade waren. Ze gingen terug naar China. Nu is hij gestopt met het leren van de Chinese taal.
Vraag 18: Denkt u dat het een goede keuze is dat hij Chinees leert?
President Assad: Natuurlijk, natuurlijk, omdat China een opkomende macht is.
Journalist: U heeft hem niet gedwongen om Chinees te leren? Het is zijn eigen keuze geweest, klopt dat?
President Assad: Nee, nee, we hebben er eigenlijk nooit over nagedacht. Ik had niet gedacht dat hij Chinees moest leren, en ik verwachtte niet dat als ik daar over nadacht dat hij ja zou zeggen, omdat veel mensen in de wereld de Chinese taal een moeilijke taal vinden om te leren. Hij nam het initiatief en hij zei dat hij Chinees wilde leren, en eigenlijk heb ik hem tot nu toe niet gevraagd waarom. Ik wil dat hij zich vrij voelt, maar als hij ouder wordt, zal ik hem vragen: 'hoe?'. 'Hoe komt het dat je deze taal wilde leren, deze moeilijke, maar natuurlijk belangrijke taal?'
Journalist: U heeft dit hem niet eerder gevraagd? President Assad: Nee, nog niet. Journalist: Dus denkt u dat het een goede keuze is?
President Assad: Natuurlijk, natuurlijk. Zoals ik al zei, het is een opkomende macht, het is belangrijk. Ik bedoel, het grootste deel van de wereld heeft verschillende soorten relaties met China of het nu in de wetenschap, in de politiek, in de economie, of in het bedrijfsleven, is - ik bedoel, in elk veld heb je het nodig. En onze relatie zal in de toekomst versterkt worden. De relatie was al goed, maar het wordt sterker, want als een land zoals China zich als een echte vriend bewijst, een vriend die je kunt vertrouwen, is het heel natuurlijk om de relatie te versterken op volksniveau, en niet alleen op formeel niveau.
Journalist: Dank u meneer de president, dank u voor uw tijd.
President Assad: Graag gedaan. Dank u voor uw bezoek aan Syrië.